ΓΛΩΣΣΑ – ΑΦΥΠΝΙΣΗ – ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΑ – ΤΡΟΦΗ ΠΡΟΣ ΣΚΕΨΗ

«Η γλώσσα είναι τό αρχείο τής ιστορίας.», Emerson.

«Όσο ζεί η γλώσσα, τότε επίσης ζεί καί τό έθνος.», Τσεχική παροιμία.

Ας μήν ξεχνάμε ότι ενώ η αρχαία εβραϊκή γλώσσα ήταν νεκρή, οι Εβραίοι ανέστησαν τήν αρχαία Εβραϊκή, μία γλώσσα χωρίς φωνήεντα, μέλλοντα καί απείρως πιό δύσκολη τής αρχαίας Ελληνικής. Πως καί είναι κάτι τέτοιο δυνατό; Είναι, διότι πάντοτε κρατούσαν ζωντανές τίς ρίζες που τούς συνέδεαν μέ τούς «προγόνους» τους · ο δέ Γιαχβέ έχει αποτελέσει τόν κύριο τους συνδετικό κρίκο μέ το παρελθόν.

Εμείς οι νέο-Έλληνες, πότε θά ξαναζωντανέψουμε τίς ρίζες μας, εφ’ όσον καμαρώνουμε ότι είμαστε απόγονοι τού Ομήρου, ..., τού Περικλέους, ... ;

Η Ελληνική «φωνή» δώρισε καί συνεχίζει νά δωρίζει πολιτιστικές καί πολιτισμικές λέξεις-ένοιες στίς άλλες γλώσσες – όπως, δημοκρατία, ελεημοσύνη, οικολογία, πολιτική, κ.λπ. άλλες. Εμείς δέ, άν καί έχει επιστημονικώς αποδειχθεί ότι η γνώση καί ορθή χρήσης της συνεισφέρει στήν ορθή λειτουργία καί ανάπτυξη τού εγκεφάλου, ανεχόμαστε ν’ αντικαθιστούνται πολλές εκατοντάδες από αυτές μέ αυθαίρετους συνδυασμούς ηχητικών συλλαβισμών – όπως, ίματζ, μπρέικ, σπεκουλάρω, φρικάρω,…

Παράδειγμα τής γλώσσας τών προοδευτικών, κουλτουριάριδων τών σημερινών Ρωμιών: ‘’Φρικάρω όταν οι ριπόρτερς χωρίς μπρέϊκ σπεκουλάρουν γιά τά ντάουν τών ίμιτς τών σελέμπριτις καί εξιτάρουν λάϊβ τό σόκ τών στάρς καί τό πάζλ τών στόκ μπρόουκερς, τών τράβελ έϊτσεντς, τών ρίαλ εστέϊτ γιά τό φόλ τών στόκς….’’

«Η γλώσσα τών Ελλήνων είναι η γλώσσα πού ομιλεί η φύση.»

Νοηματική γλώσσα: η γλώσσα στην οποία το σημαίνον, δηλαδή η λέξη,  και το σημαινόμενο, δηλαδή αυτό, που η λέξη εκφράζει (πράγμα, ιδέα, κατάσταση), έχουν μεταξύ τους πρωτογενή σχέση.

Η Ελληνική γλώσσα δημιουργήθηκε – μέσω τής διανοητικής ζύμωσης –  από νοήμονες ανθρώπους γιά τούς νοήμονες ανθρώπους, δηλαδή, τούς έχοντες τήν βασική, τουλάχιστον, κοινωνική παιδεία.

Οι γεννήτορες τής Ελληνικής γλώσσας δέν δόμησαν  τήν γλώσσα τους μέ τυχαίους ήχους, αλλά φθόγγο μέ φθόγγο αποδίδοντας τήν αληθινή φύση καί ουσία – τήν οντολογική πραγματικότητα – τών υλικών τής φύσεως καί τών διανοητικών λειτουργιών μας.

Ασφαλώς καί μπορείς νά εμβαθύνεις μέ τήν Αγγλική γλώσσα. Τό ερώτημα όμως είναι πότε θά συνέλθουμε, πότε θά αναδυθούμε.

Γιά νά δημιουργήσεις κλασσικά έργα τού νού, είναι πιό χρήσιμο να «πολεμάς» μέ τούς 300 τού Λεωνίδα παρά μέ τά F-16 – δηλαδή, καλύτερα νά γνωρίζω 300 λέξεις σημασιολογίας παρά 3.000 λέξεις τυχαίας επιλογής.

Όταν ο μουσικός χτυπά μέ τά δάχτυλα του έναν:
α)- άδειο τενεκέ, τότε παράγει ήχο ή θόρυβο,
β)- καλοκουρδισμένο μουσικό όργανο, τότε παράγει μουσική.

Η Ελλάδα σήμερα είναι κάτι μεταξύ α) καί β), καί σίγουρα αρκετοί επιθυμούν η γλώσσα μας νά καταντήσει κάτι σάν ένα σύνολο τυμπάνων στά χέρια ενός εξάχρονου.

https://sites.google.com/site/amesidemocratiaellenon/home/aphypnise