ΕΝΑ ΗΛΙΟΛΟΥΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

Το όνειρο της  Κλεονίκης

…ένα χαμογελαστό πρωινό!

…στην χώρα της Λιακάδας να  διασκελίζει την Γη

με του  Πνεύματος της  Νίκης  τα Φτερά…

Ήταν μία χώρα ηλιόλουστη  και φωτεινή  η χώρα της Λιακάδας η Ηλιονία, και οι κάτοικοί της οι Ηλιόνιοι ήταν ένας λαός δημιουργικός, χαρούμενος. Αγαπούσαν πολύ την χώρα τους, τις επιστήμες όπου διέπρεψαν, την φιλοσοφία, την  μουσική, την ποίηση, το θέατρο και οργάνωναν καταπληκτικές παραστάσεις. Απαράμιλλη σε διδαχές η μυθολογία τους αποτέλεσε  αιώνια παρακαταθήκη, τροφοδοτώντας όλη την ανθρωπότητα με σοφία και έμπνευση. Τα λαμπρά ονόματα των φιλοσόφων της, των στοχαστών της και των Ηρώων της, έμειναν ανεξίτηλα χαραγμένα στην ιστορία του πολιτισμού όλου του κόσμου. Ο καθένας θαύμαζε  τον  υπέρλαμπρο αυτό πολιτισμό  την αρετή, τον σεβασμό στην αλήθεια, την σοφία, την λογική , αποτελώντας πάγια προσωπική επιδίωξη ζωής. Ένα  από τα καλύτερα κλίματα του κόσμου, η ηπιότητα και η γλυκύτητά του οποίου επηρέασε τους κατοίκους, και τους προσέδωσε την αίσθηση του μέτρου, κύριο χαρακτηριστικό των εκδηλώσεών τους.

Ήταν δε εκπληκτικοί αρχιτέκτονες, οι πόλεις τους, άριστα ρυμοτομημένες, όμορφες και στολισμένες με εξαιρετικά έργα τέχνης, φιλοτεχνημένα από εξαίρετους γλύπτες. Δεινοί θαλασσοπόροι και μεγάλοι εξερευνητές ταξίδεψαν σε πολλά άγνωστα μέρη και ανακάλυψαν καινούργιους  και μετέδιδαν τον πολιτισμό τους. Ακόμη και σήμερα μιλούν γι’ αυτόν τον πολιτισμό, άλλοι τον θαυμάζουν άλλοι τον ζηλεύουν και άλλοι θέλησαν να τον κατακτήσουν.

 Ώσπου……. μαύρα πυκνά σύννεφα μαζεύτηκαν πάνω από τον ουρανό της Χώρας της Λιακάδας, σκοτείνιασε ο τόπος. Ο φόβος και το τρόμος τρύπωσε στις καρδιές των κατοίκων της, που έτρεχαν να κρυφτούν. Τι συνέβη, ποια βαριά κατάρα έπεσε,…. σαν ένας κακός  μάγος ζήλεψε την ομορφιά της, την χαρά και την δημιουργία των ανθρώπων της, και άλλαξε το σκηνικό. Τι να έφταιξε άραγε;;; Μήνες, χρόνια πολλά, αιώνες πέρασαν, οι αγροί αλουλούδιαστοι, μόνο ένας φαύλος κύκλος φτώχειας, ανέχειας και ανελέητου κυνηγητού. Ατελέσφορη ετούτη η  καταχνιά …..

...Είναι  το πεπρωμένο αυτού του τόπου  να είναι πάντα πρωταγωνιστής σε κάθε τι μεγάλο και να γράφει τις πιο φωτεινές σελίδες της Ιστορίας με το μεγαλείο του. Είναι στη μοίρα αυτού του Έθνους να αναγεννιέται από τις στάχτες του και να ξανακάνει θαύματα, με Πυρρίχιους χορούς, γιατί έχει τον Ήλιο στην καρδιά και την γενναιότητα στα μάτια. Είναι η ψυχή του , η αιώνια και ακατάλυτη που είναι πλασμένη να ζει ελεύθερη και ανεξάρτητη.

Ίσως αυτό το φλάουτο που αντηχεί ακόμη στα αυτιά μου να συνηγορεί.

Ίσως να πλησιάζει η μέρα που ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ …..  ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΞΑΝΑ!!!

Απόσπασμα - Ολόκληρο στην ΟΜΗΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ