Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΜΕΘΟΔΟΥΣ !

"Θαυμάζω τους Αρχαίους Έλληνες, επειδή τα είπαν όλα. Τους μισώ όμως, γιατί δεν άφησαν να πούμε τίποτα και 'μεις" (Νίτσε).

Για να αναφερθεί κανείς σε όλες τις ανακαλύψεις και δημοσιεύσεις των Αρχαίων Ελλήνων αστρονόμων χρειάζονται πολλοί τόμοι και πάλι θ' αναφερθεί μόνο στα κείμενα που βρέθηκαν και είδαν το φως της δημοσιότητας και όχι σ' εκείνα, που πράγματι εγράφησαν. 

Αστρονομία
Ας ξεκινήσουμε από πολύ παλιά, τόσο παλιά που για τις εποχές εκείνες τα σχολικά βιβλία μετά βίας αφιερώνουν πέντε - έξι γραμμές.  Μιλώντας για σχολικά βιβλία, να πούμε ότι οι Έλληνες πολίτες τα πληρώνουν πανάκριβα από το υστέρημα τους και το μόχθο τους στη δήθεν δωρεάν παιδεία. Και να πούμε επίσης ότι στα βιβλία αυτά, που το ελληνικό δημόσιο επιβάλλει στα παιδιά μας να διαβάσουν και να εξεταστούν πάνω στο περιεχόμενο τους, προβάλλουν μεταξύ άλλων θέσεις, που καμιά σχέση δεν έχουν με την ιστορική πραγματικότητα.

Όταν, για παράδειγμα, ανοίξουμε τις ιστορίες των αρχείων λαών, που κατά καιρούς γράφτηκαν τα τελευταία σαράντα χρόνια για λογαριασμό του ελληνικού δημοσίου, ώστε να τις διδαχθούμε εμείς και τα παιδιά μας, διαβάζουμε για τους αρχαίους Βαβυλώνιους, Χαλδαίους, Σουμέριους και Αιγύπτιους με το σκεπτικό ότι όλοι αυτοί οι λαοί προϋπήρξαν και αναπτύχθηκαν κοινωνικά και επιστημονικά πριν από τους Έλληνες, σε εποχές μάλιστα που οι Έλληνες δεν είχαν πατήσει ακόμη το πόδι τους στην Ελλάδα, στην οποία, αφού ήλθαν περί το -1800 και είδαν ότι είχε ωραίες παραλίες, εγκαταστάθηκαν αποτελώντας τμήμα της "μεγάλης Ινδοευρωπαϊκής ομοεθνίας".

Αυτοί οι ανύπαρκτοι Ινδοευρωπαίοι είναι πολύ χρήσιμοι για εκείνους, που θέλουν να πείσουν για το ότι αφού οι Έλληνες δεν είχαν φθάσει μεταναστεύοντας με τα μεταφερόμενα μπουλούκια των Ινδοευρωπαίων φυλών στην Ελλάδα δεν είναι δυνατόν τίποτε να προσέφεραν πριν προλάβουν να εγκατασταθούν και να ευδοκιμήσουν στην "κεντρική και νότιο Ελλάδα", για να μην ξεχνιόμαστε δηλαδή και πούμε ότι η Μακεδονία είναι Ελλάδα και συγχύσουμε τους εχθρούς του ελληνισμού.

Από την άλλη πλευρά, ο "μη ψυλλιασμένος" αναγνώστης των κειμένων αυτών, που είναι αυτονόητο να θεωρεί έγκυρα και έγκριτα όλα όσα γράφει το ελληνικό κράτος για τον εαυτό του, μαθαίνει ότι οι λαοί αυτοί της Μεσοποταμίας και της εγγύς Ανατολής έκαναν τις αστρονομικές τους, για παράδειγμα, παρατηρήσεις 500 χρόνια πριν τους Έλληνες και ανέπτυξαν πρώτοι την οργανωμένη γεωργία 1.000 χρόνια πριν τους Έλληνες και οι Έλληνες απλά τα βρήκαν έτοιμα όλα αυτά, τα υιοθέτησαν και τα προώθησαν.

Μ' αυτόν τον τρόπο, εκείνοι που είναι σήμερα οι "νταβατζήδες της έτοιμης και δωρεάν γνώσης" προσπαθούν να υποβαθμίσουν την προσφορά του ελληνισμού στο παγκόσμιο επιστημονικό γίγνεσθαι, ώστε να οικειοποιηθούν ευκολότερα την γνώση και τις επιστημονικές αλήθειες, που περιέχονται στα Αρχαία Ελληνικά χειρόγραφα, που ποτέ δεν είδαν το φως της δημοσιότητας, αφού έχει δημοσιευθεί μόνο το 2% από τα επιστημονικά και γενικά πνευματικά έργα των Αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων της κλασσικής και ελληνιστικής περιόδου, τους τίτλους των οποίων γνωρίζουμε. Αυτό το τονίζω, διότι οι τίτλοι των έργων αυτών αναφέρονται στα Αρχαία Ελληνικά κείμενα, τα οποία έχουν ήδη δημοσιευτεί. Φανταστείτε πόσα είναι τα κείμενα για τα οποία ουδέποτε ακούσαμε τίποτε ή που έχουν γραφτεί σε πολύ παλαιότερες εποχές.

Όσον αφορά τις παλαιότερες του -800 εποχές, οι αρνητές της αλήθειας τις εξαφανίζουν με το να μας λένε ότι πριν οι Έλληνες δεν είχαν καν γραφή, άρα τίποτε δεν έγραψαν, αφού τα γράμματα τα δανείστηκαν από τους Φοίνικες, παλαιούς κατοίκους ενός μικρού τμήματος της παραλίας του Λιβάνου, οι οποίοι στην παγκόσμιο επιστήμη, ιστορία και πολιτισμό δεν προσέφεραν τίποτε, εκτός από το αλφάβητό τους, το οποίο όμως όλως παραδόξως ποτέ δεν χρησιμοποίησαν για να γράψουν ο,τιδήποτε. Ξαφνικά, λοιπόν, ήρθαν κάποιοι Φοίνικες άποικοι στην Ελλάδα, μας έφεραν το αλφάβητο τους, μας το δίδαξαν χωρίς να 'χουν συγγράψει τίποτα μ' αυτό και 'μεις οι Έλληνες πάθαμε - υποτίθεται - τότε αμόκ και από εντελώς αγράμματοι αρχίσαμε να συγγράφουμε και να καταγράφουμε όλον αυτόν τον επιστημονικό και πνευματικό πλούτο, που είναι μοναδικός στην ανθρωπότητα, αφού κανένας μα κανένας απολύτως λαός ως τότε δεν είχε κανένα γραπτό μνημείο να επιδείξει.

Το παραμύθι αυτό, αν και παρατραβηγμένο απ' τα μαλλιά, επεβλήθη και όποιος δεν το δέχεται κινδυνεύει να θεωρηθεί γραφικός, ρατσιστής και φασίστας.

Έτσι, φίλοι μου, μ' αυτόν αλλά και μ' άλλους τρόπους προσπάθησαν και προσπαθούν οι σφετεριστές της Αρχαίας Ελληνικής γνώσης να αναδειχθούν σε μεγάλες μορφές του πνεύματος και σε "τζάμπα μάγκες".

Η θεωρία του "εξ ανατολών φωτός" μας λέει ότι οι Έλληνες κληρονόμησαν τις βαβυλωνιακές και αιγυπτιακές ιδέες και αστρονομικές γνώσεις, χωρίς να το πουν και κατηγορεί με τον τρόπο αυτόν τους Αρχαίους Έλληνες επιστήμονες για σφετερισμό της γνώσης των "επιστημόνων" της Ανατολής. Λέει επίσης ότι η προομηρική αστρονομία ήταν ουσιαστικά βαβυλωνιακής και αιγυπτιακής προελεύσεως και ότι οι Έλληνες αστρονόμοι δίπλα στους μεγάλους Βαβυλώνιους και Αιγύπτιους ιερείς, οι οποίοι "έκρυβαν" τη γνώση στα άδυτα των ναών των πανίσχυρων ιερατείων τους.

Ο Θεός αγαπάει όμως τον κλέφτη, αγαπάει και τον νοικοκύρη. Απεδείχθη, λοιπόν, από μαθηματικούς μελετητές της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας, όπως ο Σπανδάγος αλλά και ο Χασάπης, ότι τουλάχιστον το - 6.000 οι Έλληνες αστρονόμοι γνώριζαν ότι:
Ο ήλιος αποτελούσε το κέντρο του ηλιακού συστήματος
Η Γη περιστρεφόνταν περί άξονα
Η Γη στρεφόταν γύρω από τον Ήλιο, από 'κει μάλιστα προέκυψε η λέξη "ηλικία", που δείχνει πόσες περιφορές έκανε η Γη γύρω από τον ήλιο για να ορίσουμε πόσων ετών είμαστε.
Ο Ήλιος ασκεί έλξη
Η ουράνιο σφαίρα περιστρέφεται φαινομενικά γύρω απ' το κέντρο της Γης
Οι "διάττοντες" και τα "μετέωρα" πλανώνται στο χάος
Οι τέσσερις εποχές  έχουν ίση διάρκεια
Οι ακτίνες του Ηλίου δεν πέφτουν με την ίδια κλίση στα διάφορα γεωγραφικά πλάτη
Στον αστερισμό του Ταύρου έχουμε ισημερία
Η Σελήνη είχε βουνά και φαράγγια, ούσα ένα σφαιρικό τεράστιο σώμα
Οι απλανείς αστέρες είναι διάπυρα σώματα
Ο πολικός αστέρας έχει αποκλίσεις
Το σύμπαν δημιουργήθηκε κάποια στιγμή στο απώτατο παρελθόν (Ορφικά ύμνος 9, στίχος 5)
Ο ουρανός και η Γη είναι απλά τμήματα σύμπαντος
Η μορφή της ουρανίου σφαίρας, αλλάζει με το γεωγραφικό πλάτος
Η περίοδος φαινομένης περιφοράς οποιουδήποτε αστέρα είναι σταθερή
Οι φαινόμενες τροχιές των αστέρων είναι κύκλοι κάθετοι σε συγκεκριμένη διάμετρο της ουρανίου σφαίρας.
Ο ήλιος είναι σφαιρικός πεπλατυσμένος στο κέντρο
Η τροχιά της Σελήνης γύρω από τον Ήλιο δεν είναι κυκλική, αλλά ελικοειδής
Ο δορυφόρος της γης (φυσικός;) είναι κυκλικός χωρίς πέρατα (σφαίρα) που οι αθάνατοι (θεοί, ΕΛ) τον ονομάζουν Σελήνη, οι δε κάτοικοι της επιφάνειας της Γης τον ονομάζουν Μήνη (υπάρχουν και κάτοικοι του εσωτερικού της Γης;) και έχει πολλά όρη, πολλές πόλεις, πολλά μεγάλα κτήρια (Μήσατο δε άλλην γαίαν απείρατον, ην τε Σελήνην αθάνατοι κλήζουσιν, επιχθόνιοι δε τε μήνην · ή πολλά ούρ' έχει, πολλά άστεα, πολλά μέλαθρα).
Η Σελήνη επομένως, σύμφωνα με τα ορφικά κείμενα, απ' όπου και όλες αυτές οι πανάρχαιες  γνώσεις στον -6ο αι. κατοικούνταν!

Καταλαβαίνουμε, λοιπόν,  ότι οι διαπιστώσεις αυτές είχαν ήδη γίνει πολύ πιο πριν οι Βαβυλώνιοι ή οι Αιγύπτιοι προβούν σε οποιαδήποτε από τις εμπειρικές τους διαπιστώσεις. Η διαφορά λοιπόν των Ελλήνων και των ανατολιτών πρόσκειται στο ότι οι εξ ανατολών "μάγοι", όπως τους έλεγαν, απλά κατέγραφαν αυτά που παρατηρούσαν, χωρίς προσπάθεια εξήγησης των φαινομένων και χωρίς την εισαγωγή μαθηματικών στερεομετρικών μοντέλων και θεωρημάτων, πράγμα που έκαναν οι Έλληνες και εισήγαγαν πρώτοι αυτό, που σήμερα ονομάζουμε επιστημονική σκέψη.

Ο ελληνικός τρόπος ορθολογιστικής δηλαδή σκέψης προτείνει, ποτέ δεν επιβάλλει, τα εξής βήματα:
Συναντώ το πρόβλημα,
Κατανοώ τα δεδομένα που δεν αλλάζουν (σταθερές) και τα δεδομένα που μεταβάλλονται (μεταβλητές)
Βρίσκω τη μεταξύ τους σχέση (εξίσωση)
Λύνω την εξίσωση, άρα και αντιμετωπίζω το πρόβλημα, όποια τιμή και αν έχουν οι σταθερές και οι μεταβλητές ποσότητες που εμπλέκονται.
Όσον αφορά δηλαδή την κίνηση, για παράδειγμα, των ουρανίων σωμάτων, οι Βαβυλώνιοι, οι Χαλδαίοι και οι Αιγύπτιοι παρατηρούσαν την κίνηση τους από τη στιγμή που ανέτειλαν μέχρι τη δύση τους και κατέγραφαν τις παρατηρήσεις αυτές, με αποτέλεσμα για την ίδια εποχή του έτους να γνωρίζουν που θα βρίσκεται το καταγραφόμενο ουράνιο σώμα λόγω της περιοδικής κίνησης. Εδώ να σημειώσουμε ότι όλα τα άστρα στον ουρανό φαίνονται ν' ανατέλλουν και να δύουν, όπως το πιο κοντινό μας άστρο, ο Ήλιος, λόγω της περιστροφής της Γης γύρω από τον άξονά της.

Κανείς όμως από τους "μάγους" της ανατολής ποτέ μα ποτέ δε σκέφτηκε
- "γιατί" ανατέλλουν και δύουν τα άστρα.
- "Γιατί" δεν ανατέλλουν και δύουν πάντα από το ίδιο σημείο.

Η διαφορά που η ελληνική επιστήμη έδωσε σε σχέση με την εμπειρική γνώση των ανατολιτών ήταν το ότι το ανήσυχο ελληνικό πνεύμα, ποτισμένο από το DNA των ΕΛ, δε δεχόταν τίποτε σαν δεδομένο και είχε την περιέργεια να εξερευνήσει και να εξηγήσει τα πάντα, όχι μόνο να τα παρατηρήσει.
Να δώσουμε ένα - δύο παραδείγματα. Λένε οι σύγχρονοι ζηλόφθονοι ότι ο Ίππαρχος ο Ρόδιος (-2ος αιώνας), ο πατέρας ουσιαστικά της μαθηματικής αστρονομίας, ανακάλυψε τη "μετάπτωση" συγκρίνοντας τις δικές του παρατηρήσεις με αυτές των Βαβυλωνίων.
Αυτό δεν ευσταθεί, διότι ο Ύπαρχος χρησιμοποίησε σημεία αναφοράς πάνω στο ζωδιακό (και όχι ζωοδιακό) κύκλο, τον οποίο οι Βαβυλώνιοι αγνοούσαν. Σύμφωνα μάλιστα με τον Ε. Σπανδάγο, ο Ίππαρχος συνέκρινε τις παρατηρήσεις του με αυτές του Αρίστυλλου και του Τιμοχάρεως (150 χρόνια πριν απ' αυτόν) στον αστέρα Στάχυ της Παρθένου (α' του αστερισμού της παρθένου).

Συνοψίζοντας για την περιβόητη βαβυλωνιακή και αιγυπτιακή αστρονομία, ξαναλέμε ότι αποτελούνταν μόνο από εμπειρικές παρατηρήσεις και σύνταξη ενός ατελούς σεληνιακού ημερολογίου από τους Βαβυλώνιους και ενός αντίστοιχου ηλιακού από τους Αιγυπτίους.
Ποτέ οι λαοί αυτοί, λόγω της δουλικής τους νοοτροπίας ίσως, δεν ασχολήθηκαν με το "πως" και το "γιατί" συμβαίνουν όλα γύρω τους. Η πιο προχωρημένη "ανησυχία" τους ήταν για το ότι απλά συμβαίνουν.

Στην Ελλάδα των ελεύθερων και ανήσυχων Ελλήνων, που καλώς ή κακώς τρωγόντουσαν όχι μόνο μεταξύ τους αλλά και με τα ρούχα τους πολλές φορές, η παρατήρηση των φυσικών, κοινωνικών, ιστορικών, ιατρικών, φαρμακευτικών, γεωργικών, μετεωρολογικών, τεχνικών, καλλιτεχνικών κ.τ.λ. δεδομένων ήταν μόνο βήμα, διότι ακολουθούσε η έρευνα για το αίτιο, το αποτέλεσμα, την ομαδοποίηση και τέλος τη διατύπωση της θεωρίας, που η γνώση τους θα επέτρεπε την αντιμετώπιση της πράξης και της καθημερινότητας με τρόπο ορθολογικό, κοινώς επιστημονικό.
Οι μελέτες ανακοινώνονταν σε ακροατήρια επιστημόνων, οι οποίοι τις έπαιρναν και τις βελτίωναν με αποτέλεσμα την προώθηση της γνώσης. 
Αυτό γίνεται και σήμερα χωρίς τίποτε να 'χει αλλάξει από τότε. 
Από πότε; Από την εποχή των Ελλήνων και όχι των "μάγων" της Ανατολής.

Πηγή: "Αρχαία Ελληνική Γραμματεία", συγκέντρωση στοιχείων Ευάγγελος Σπανδάγος
http://scholeio.blogspot.gr/