«ΟΣΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΚΑΤΙ... ΤΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΘΑΥΜΑΖΟΥΝ»

Οι τρεις Ιεράρχες, τιμούνται από την Εκκλησία διότι, λέει, «διέσωσαν» τα Ελληνικά Γράμματα. Το ερώτημα βέβαια που προκύπτει, είναι: Από ποιους τα διέσωσαν και πώς;

Αφού η Ελληνική Γλώσσα ήταν τότε η επίσημη γλώσσα του γνωστού κόσμου! Επιπλέον, για τί είδους «γράμματα μιλάμε», απ' τη στιγμή που ως γνωστόν οι επιστήμες στο θεοκρατικό Βυζάντιο ήταν υπό διωγμόν, ενώ τα Αρχαία Ελληνικά συγγράμματα καίγονταν σωρηδόν και δημοσίως; Και πώς να παράγει, αφού ως «γράμματα» τότε θεωρούνταν τα θρησκευτικά συγγράμματα των «πατέρων» της Εκκλησίας και τα λοιπά σκοταδιστικά θρησκευτικά κείμενα;

Η εκκλησία με την δημιουργία της ιδέας του ανύπαρκτου «Ελληνοχριστιανικού Πολιτισμού», προσπαθεί να διαγράψει μονοκονδυλιά το ένοχο παρελθόν της (διωγμοί, σφαγές, αφορισμοί, προδοσίες, καταπίεση, οικονομική αφαίμαξη των πιστών κ.ά.). Και δεν περιορίζεται μόνο εκεί, αλλά κάνοντας το άσπρο μαύρο, προσπαθεί να παρουσιάσει εαυτόν ως θεματοφύλακα του ελληνικού γένους.

Ας δούμε όμως πως «υπερασπίστηκαν» τον Ελληνισμό και το Ελληνικό Πνεύμα οι τρεις Ιεράρχες, μέσα απ' τα κείμενά τους.

Μέγας Βασίλειος: «Μη δειλιάζετε από των ελληνικών πιθανολογημάτων τα οποία είναι σκέτα ξύλα, μάλλον δε δάδες που απώλεσαν και του δαυλού την ζωντάνια και του ξύλου την ισχύ, μη έχοντας δε ούτε και του πυρός την φωτεινότητα, αλλά σαν δάδες καπνίζουσες καταμελανώνουν και σπιλώνουν όσους τα πιάνουν και φέρνουν δάκρυα στα μάτια όσων τα πλησιάζουν. Έτσι και (των Ελλήνων) η ψευδώνυμος γνώση σε όσους την χρησιμοποιούν».  «Εις τον Προφήτην Ησαΐαν Προοίμιον»
«Είναι εχθροί οι Έλληνες, διότι διασκεδάζουν καταβροχθίζoντας με ορθάνοιχτο στόμα τον "Ισραήλ". Στόμα δε, λέγει εδώ ο προφήτης (βλ. Ησαΐας Θ΄: 11) την σοφιστική του λόγου δύναμη, η οποία τα πάντα χρησιμοποίησε για να παραπλανήσει τους εν απλότητι πιστευσάντων».   «Εις τον Προφήτην Ησαΐαν»

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: «Αν κοιτάξεις στα ενδότερα (των ελληνικών σκέψεων) θα δεις, τέφρα και σκόνη και τίποτε υγιές, αλλά τάφος ανοιγμένος είναι ο λάρυγγας (των Ελλήνων φιλοσόφων!), όλα δε είναι γεμάτα ακαθαρσίες και πύον, και πάντα τα δόγματα τους βρίθουν από σκουλίκιαν.
Αυτά γέννησαν και αύξησαν οι Έλληνες, παίρνοντας από τους φιλοσόφους τους;
Εμείς όμως, δεν παραιτούμαστε από την μάχη εναντίον τους».  «Εις Άγιον Ιωάννην τον Ευαγγελιστήν»
«Αφανίσαμε από προσώπου γης κάθε ίχνος παιδείας, τέχνης και φιλοσοφίας του αρχαίου κόσμου». «Ο Ανθελληνισμός στα Πατερικά και Εκκλησιαστικά Κείμενα» (Γεώργιος Σιέττος)

[σ.σ.: Αδιαμφισβήτητο «επίτευγμα», με πολύ γνωστό παράδειγμα εφαρμογής τον φόνο της Ελληνίδας φιλοσόφου υπατίας]

«Κανένας δεν πρέπει να δίνει στα παιδιά του ονόματα των Ελλήνων προγόνων του, του πατέρα, της μητέρας, του παππού και του προπάππου, αλλά να δίνει τα ονόματα των δικαίων της Παλαιάς Διαθήκης». «Περί κενοδοξίας και πως δει τους γονείς ανατρέφειν τα τέκνα»

Γρηγόριος Ναζιανζηνός ο Θεολόγος: «Η μητέρα μου πρόσεχε να μη φιλήσουν τα χείλη μου ελληνικά χείλη, να μην αγγίξουν τα χέρια μου ελληνικά χέρια και ούτε ελληνικά τραγούδια να μολύνουν τα αφτιά και την γλώσσα μου». «Ο Ανθελληνισμός στα Πατερικά και Εκκλησιαστικά Κείμενα» (Γεώργιος Σιέττος)

Μια διαπίστωση σαν αποκατάσταση:
Ο Γρηγόριος, σε σχέση με τους άλλους Ιεράρχες, εμφανίζεται λιγότερo ανθέλληνας, αν και η ακόλουθη ρήση του (που θυμίζει Τερτυλλιανό), μπορεί να προβληματίσει, ακόμα και τον πιο καλόπιστο χριστιανό, ανεξαρτήτως εθνικής καταγωγής: «Τίποτα δεν μπορεί να επιβληθεί καλύτερα στον κόσμο από τη μωρολογία· όσο λιγότερο καταλαβαίνουν κάτι, τόσο περισσότερο το θαυμάζουν»! («Περί φιλοπτωχίας»).

Από την ταύτιση Βυζάντιου και Ελληνισμού 

ωφελείται το αδύναμο πολιτισμικά και ιδεολογικά Βυζάντιο 

και όχι ο Ελληνικός Πολιτισμός.

Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι οι τρεις Ιεράρχες (Μέγας Βασίλειος, Ιωάννης Χρυσόστομος και Γρηγόριος Ναζιανζηνός),  δεν είχαν και τις καλύτερες σχέσεις μεταξύ τους. Σύμφωνα και με την επίσημη ιστοσελίδα της Εκκλησίας, υπήρχε μια έριδα ανάμεσά τους, σε σχέση με το ποιος είναι πιο πνευματικός, ποιος είναι ανώτερος του άλλου.

Αιώνες αργότερα, οι «ιερές» αυτές κοκορομαχίες είχαν οδηγήσει σταδιακά μάλιστα και στην δημιουργία ομάδων από φανατικούς οπαδούς του κάθε «πατέρα»: Τους Βασιλείτες, τους Γρηγορίτες και τους Ιωαννίτες.

Ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου, Αλέξιος Α' Κομνηνός, βλέποντας ότι η διαμάχη αυτή, ανάμεσα στις παρατάξεις των φανατικών οπαδών των τριών Ιεραρχών, είχε πάρει επικίνδυνες διαστάσεις (οι διάφοροι θρησκόληπτοι οπαδοί έκαναν πράξη τη ρήση «όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος») κι απειλούσε ακόμη και την ενότητα της αυτοκρατορίας, ανέθεσε στον Βυζαντινό συγγραφέα και επίσκοπο Ευχαϊτών, Ιωάννη Μαυρόπου (Μαυρόποδας), να βάλει τέλος σ' αυτήν την διένεξη.

Ο Ιωάννης Μαυρόπους, με μια απλή και «μπακαλίστικη» λογική, τους έκανε «3 σε 1». Δηλαδή δημιούργησε μια κοινή γιορτή και για τους τρεις («Γιορτή των γραμμάτων της ελληνοχριστιανικής παιδείας»), έγραψε και μια κοινή ακολουθία η οποία θα ψάλλονταν και για τους τρεις κι έτσι κατάφερε να ηρεμήσει κάπως τα πνεύματα και τα αίματα των φανατικών οπαδών.

Η ιστοσελίδα βέβαια της Εκκλησίας τα μπερδεύει λίγο τα πράγματα (!)... Στο συγκεκριμένο κείμενο που αφορά το τέλος της διαμάχης των τρεις Ιεραρχών λέει: «Οι ίδιοι οι άγιοι έδωσαν τέλος στη διαμάχη εμφανιζόμενοι στο θεοσεβή, ενάρετο και προικισμένο με πλούσια χαρίσματα ιεράρχη Ιωάννη Μαυρόποδα, επίσκοπο Ευχαϊτών, λέγοντάς του ότι μεταξύ τους δεν υπήρχε αντιδικία και να ενεργήσει τα δέοντα για να σταματήσει η επικίνδυνη για την ενότητα της Εκκλησίας διαμάχη»!!!

Κάπως γίνονται τα θαύματα...
Οι τρεις Ιεράρχες έζησαν τον 4ο αιώνα.
Ο Αλέξιος Α' Κομνηνός διατέλεσε αυτοκράτορας του Βυζαντίου μεταξύ στα τέλη του 11ου αιώνα και αρχές του 12ου.
Ο Ιωάννης Μαυρόπους έζησε κι αυτός τον 11ο αιώνα (τον πρόλαβε τον Αλέξιο).
Μιλάμε δηλαδή για μια απίστευτη -και ανεπίτρεπτη- χρονική ακροβασία της Εκκλησίας, μόνο και μόνο για να παρουσιάσει το παραμυθάκι της, όσο τον δυνατόν πιο όμορφο, γεμάτο καλοσύνη και ομόνοια.

Επτά αιώνες χριστιανικοί διωγμοί και άγριο κυνηγητό κατά των Ελλήνων μέχρι εξαφάνισής των. Από το 301 έως το 988, λίγο πριν το 1000, βήμα βήμα πως κατάφεραν να εξαφανίσουν την Ελληνική φιλοσοφία και επιστήμη.  Να θάψουν το Ελληνικό Φως για να επικρατήσει το σκοτάδι... Μα ''αυτό'', βλασταράκι πεισματάρικο, ''δυνατότερο'', θα φυτρώσει πάλι... και διαβρώνει τη πέτρα... το βράχο... το τσιμέντο... το φόβο, τον σκοταδισμό και την αμορφωσιά.

Πηγές: Οι αυτοκράτορες του Βυζαντίου δεν ήταν Έλληνες
http://www.rassias.gr/9010.html
http://eineken.pblogs.gr/
Βιβλία: ''Μια Ιστορία Αγάπης Α' και Β', Η Ιστορία της Χριστιανικής Επικρατήσεως''  του Βλάσση Ρασσιά, εκδόσεις ''Ανοιχτή Πόλη''

http://scholeio.blogspot.gr/2016/02/blog-post_22.html

ΠΩΣ ΠΡΟΕΚΥΨΕ Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΥ, ΠΩΣ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΙΕΣΩΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ