ΡΩΜΙΟΣ, ΡΑΓΙΑΣ ή ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΙ Ο ΕΝΟΧΙΚΟΣ ΜΑΝΔΥΑΣ

Στην ανατολική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, οι Ιουδαίοι, οι Βούλγαροι, οι Σλάβοι, οι Γότθοι, οι Αρμένιοι, όλοι οι υπήκοοι αυτής της αχανούς πολυπολιτισμικής αυτοκρατορίας είχαν το δικαίωμα του εθνικού προσδιορισμού.  Όλοι πλην ενός! Των Ελλήνων και ο λόγος απλός.

Η λέξη και μόνο Έλλην ήταν το αντίθετο της δεσποτικής αυτοκρατορίας ενός ανθρώπου και ενός θεού. Αυτό που επέβαλε η μεσαιωνική τάξη πραγμάτων. Επειδή αυτός ο λαός δεν έπρεπε πλέον να φέρει το πανάρχαιο όνομά του, ονομάστηκε Ρωμιός!

Το όνομα Ρωμιός που πολλοί το χρησιμοποιούν με μεγάλη ευκολία δεν διαφέρει καθόλου από το ραγιάς!  Όπως οι Ρωμαίοι μας απαγόρευσαν να έχουμε έθνος έτσι αργότερα το παρέλαβαν και το συνέχισαν οι Οθωμανοί. Δηλαδή υπήκοος της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και μόνο. Χωρίς όνομα, χωρίς έθνος, χωρίς ιστορία!
Ένας Ρομά, ένας γύφτος, όπως θα μας το θυμίσει εύστοχα ο Κωστής Παλαμάς αργότερα. Αυτόν  τον όρο θα χρησιμοποιήσουν οι Οθωμανοί συνοδευόμενο από το όνομα ραγιάς!
Δηλαδή έναν απλά υποταγμένο λαό. Πριν στους Ρωμαίους, τώρα στους Οθωμανούς!

Αργότερα που η διαφώτιση του 18ου αιώνα θα θυμίσει στον λαό αυτόν, την ιστορία του και την καταγωγή του, τότε αυτός ο λαός θα αποκτήσει και την δύναμη να επαναστατήσει. Να αποκτήσει ξανά ταυτότητα. Το όνομα των εξανθρωπιστών του κόσμου. Των Ελλήνων!

Ο Κολοκοτρώνης θα μας το πει καθαρά και ξάστερα στην ομιλία του στην Πνύκα:
«Εις αυτήν την δυστυχισμένη κατάσταση μερικοί από τους φυγάδες γραμματισμένους εμετέφραζαν και έστελναν εις την Ελλάδα βιβλία και εις αυτούς πρέπει να χρωστούμε ευγνωμοσύνη, διότι ευθύς όπού κανένας άνθρωπος από το λαό εμάνθανε τα κοινά γράμματα, εδιάβαζεν αυτά τα βιβλία και έβλεπε ποιους είχαμε προγόνους, τι έκαμεν ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης και άλλοι πολλοί παλαιοί μας, και εβλέπαμε και εις ποιαν κατάσταση ευρισκόμεθα τότε. Όθεν μας ήλθεν εις το νου να τους μιμηθούμε και να γίνουμε ευτυχέστεροι. Και έτσι έγινε και επροόδευσεν η Εταιρεία.»

Κάποιοι θέλουν να δημιουργήσουν σύγχυση. Πως τάχα το όνομα Έλληνας δεν είναι και τόσο σημαντικό και πως έχουμε και άλλα ονόματα. Ρωμιός, Γραικός κλπ... Όλα αυτά λέγονται και γράφονται εκ του πονηρού. 
Στην επανάσταση Έλληνες (δηλ. Ήρωες) αποκαλούνταν μόνο όσοι σήκωσαν τα όπλα κατά των Τούρκων: Στις 4 Αυγούστου 1821 οι ομογενείς της Οδυσσού στέλνουν επιστολή στον Τσάρο για να βοηθήσει τους επαναστατημένους Ορθόδοξους Έλληνες. Οι ίδιοι όμως υπογράφουν «εν Οδησσώ σεσωσμένοι Γραικοί».
Αυτοί που είναι έξω από τον Αγώνα δεν τολμούν να ειπωθούν Έλληνες!

Πηγή: Scholeio. Δημοσιεύθηκε τo 2012 στο blog  ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΠΑΠΑΣ

-------------------------------------------

Κατά το υπόλοιπο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, τα χρόνια του Βυζαντίου και κατά την τουρκοκρατία, ο ραγιάς Ρωμιός είχε ξεχάσει τελείως την Ελλάδα, την ελληνικότητά του και το ίδιο το όνομά του. Τον έκαναν να απεχθάνεται τον έλληνα και για αυτό έγινε ρωμιός και μάλιστα να είναι υπερήφανος για αυτό.
Κανένας άλλος λαός στον κόσμο δεν πέταξε το όνομά του για να πάρει το όνομα του κατακτητή. Θλιβερό.
Μέχρι και το 1821 –και πολύ μετά από αυτό– η πραγματικότητα ήταν ότι όλος ο Ελληνισμός έμεινε πρώτα από όλα ανιστόρητος και συνεπώς ανελλήνιστος. Η ρωμιοσύνη τον κρατούσε απολίτιστο και κάτω από την εξουσία των δογμάτων και τον τυραννούσε πολιτικά, αλλά περισσότερο πνευματικά. Η ΛΕΞΗ ΕΛΛΗΝΑΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΤΑΝ ΕΠΙ 1.500 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΠΟΙΝΗ ΘΑΝΑΤΟΥ! Ο σημερινός έλληνας αγνοεί τελείως το παρελθόν του και τον εαυτό του. 

--------------------------------------------------

Το ποίημα της εικόνας, γράφτηκε το 1908 από τον Κωστή Παλαμά, όπου περιγράφει με δραματικό τρόπο την απόγνωση του για την κατάντια της χώρας.

Τόσα χρόνια μετά ο ποιητής είναι πιο επίκαιρος από ποτέ. Κρίμα που δεν διαβάσαμε τους στίχους του όταν έπρεπε…
Ολόκληρο το ποίημα εδώ: http://enneaetifotos.blogspot.gr/2015/09/blog-post_29.html