Παρασκευή 2 Μαρτίου 2018

ΣΠΑΝΙΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΑΝΑΣΚΑΦΩΝ ΣΤΗΝ ΙΕΡΗ ΔΗΛΟ

Σπάνιες φωτογραφίες των ανασκαφών στο ελληνικό νησί της Δήλου από τον 19ο αιώνα έχουν βγει στο φως σε ένα βιβλίο Γάλλων αρχαιολόγων.
Το βιβλίο «Δήλος 1873-1913» φωτίζει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι επιστήμονες και άλλοι εξειδικευμένοι και ανειδίκευτοι εργάτες που έφεραν στο φως αρχαία μνημεία και αντικείμενα σε έναν από τους σημαντικότερους μυθολογικούς, ιστορικούς και αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας.
Η Δήλος ήταν ένα από τα πιο ιερά μέρη της Αρχαίας Ελλάδας και ένα από τα πιο ισχυρά εμπορικά κέντρα.
Ως γενέτειρα του Απόλλωνα η Δήλος είχε  μια ισχυρή θρησκευτική ταυτότητα που κράτησε μέχρι τη βυζαντινή εποχή.
Κατά τη διάρκεια των αιώνων, η Δήλος ήταν πραγματικά ένα κοσμοπολίτικο κέντρο, αλλά το -88 οι Ρωμαίοι κατέστρεψαν το νησί κατά τη διάρκεια του πολέμου τους με τον Μιθριδάτη (και σύμμαχο των Αθηναίων που έλεγχε το νησί), καταστροφή που η Δήλος δεν ανέκτησε ποτέ.
Η Γαλλική Σχολή Αθηνών (FSA) το 1873 έστειλε τον αρχαιολόγο A. Lebègue για να ξεκινήσει την ανασκαφή της Δήλου.
Μέχρι τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, με την υπόδειξη του T. Homolle και του Μ. Holleaux, δόθηκε έμφαση στην ανασκαφή  μεγάλων περιοχών στη ζώνη του ιερού και στις βόρειες πλαγιές του Κύθνος, αν και το υπόλοιπο νησί δεν παραμελήθηκε.
Σε απόσταση διαφόρων ετών (1894 και 1907), καταρτίστηκαν δύο αρχαιολογικοί χάρτες του νησιού, ενώ μια μελέτη της φυσικής γεωγραφίας ολοκληρώθηκε με επιτυχία από τον γεωλόγο L. Cayeux (EAD IV).
Από το 1903, οι ανασκαφές απολάμβαναν ετήσια οικονομική υποστήριξη από τον Joseph Florimont, Duke of Loubat (1831-1927), πλούσιο αμερικανικό φιλάνθρωπο και ξένο αντίστοιχο μέλος της Ακαδημίας Επιγραφών και Belles-Lettres.
Αυτή η σημαντική συμβολή στην εργασία συμπληρώθηκε το 1920 με τη δημιουργία ενός ελληνικού Ταμείου Επιγραφών για τη στήριξη του Ινστιτούτου, από το οποίο χρησιμοποιήθηκε το εισόδημα για τη δημοσίευση των Choix d'inscriptions de Délos από τον F. Durrbach (1921) και το Corpus des inscriptions de Délos.
Από τη δεκαετία του 1920, οι προσπάθειες των μελών της Σχολής επικεντρώθηκαν στη μελέτη μνημείων, παρτίδων εξοπλισμού και επιγραφών που ανακαλύφθηκαν τις προηγούμενες δεκαετίες και η διερευνητική έρευνα επικεντρώθηκε περισσότερο σε κτίρια παρά σε ομάδες μνημείων.
(Με πληροφορίες από την FSA)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αρχειοθήκη ιστολογίου