Ο Σόλων θεωρείται πως υπήρξε άριστος νομοθέτης. Αν κάποιος δεν φροντίζει τους γονείς του, [θέσπισε] να θεωρείται άτιμος. Το ίδιο, όποιος σπαταλά την πατρική περιουσία. Ο Σόλων απαγόρευσε στους ακόλαστους να μιλούν από το [δημόσιο] βήμα. Περιόρισε τις τιμές των αθλητών που έπαιρναν μέρος σε αγώνες και όρισε πεντακόσιες δραχμές για τον Ολυμπιονίκη, εκατό για τον Ισθμιονίκη και ανάλογα για τους υπόλοιπους. Θεωρούσε ανάρμοστο να αυξάνονται οι τιμές των αθλητών, ενώ κάτι τέτοιο έπρεπε να γίνεται μόνο με τους νεκρούς των πολέμων που και τα παιδιά τους έπρεπε να μεγαλώνουν και να μορφώνονται με έξοδα του κράτους. Π' αυτό πολλοί επιδίωκαν να ξεχωρίσουν στον πόλεμο, όπως ο Πολύζηλος, ο Κυνέγειρος, ο Καλλίμαχος και όλοι οι Μαραθωνομάχοι. Ακόμη ο Αρμόδιος, ο Αριστογείτων, ο Μιλτιάδης και χιλιάδες άλλοι.
Οι αθλητές και όταν εξασκούνται απαιτούν πολλά έξοδα και όταν νικούν γίνονται επιζήμιοι και στεφανώνονται σε βάρος της πατρίδας τους μάλλον παρά σε βάρος των αντιπάλων τους. Όταν γεράσουν, σύμφωνα με τον Ευριπίδη: «μοιάζουν με τρίβωνες τελείως ξεφτισμένους». Αυτά συνειδητοποίησε ο Σόλων και λίγο ενδιαφέρθηκε γι' αυτούς.
Ήταν πολύ σπουδαίο το ότι απαγόρεψε να συζεί ο κηδεμόνας των ορφανών με τη μητέρα τους, καθώς επίσης το ότι δεν επιτρεπόταν να αναλαμβάνει τη φροντίδα ορφανών αυτός που σε περίπτωση θανάτου τους κληρονομούσε την περιουσία τους.
Αυτοί που έφτιαχναν δαχτυλίδια δεν επιτρεπόταν να κρατούν το αποτύπωμα ενός δαχτυλιδιού που πουλήθηκε. Για τον άρχοντα που συλλαμβάνεται μεθυσμένος η τιμωρία είναι θάνατος. Όρισε με νόμο τα Ομηρικά έπη να απαγγέλλονται από γραπτό κείμενο, έτσι ώστε εκεί που σταματάει ο πρώτος από κει να αρχίζει ο επόμενος. Περισσότερο, λοιπόν, ο Σόλων φώτισε τον Όμηρο παρά ο Πεισίστρατος, όπως λέει ο Διευχίδας στο πέμπτο κεφάλαιο των «Μεγαρικών», και κυρίως τα αποσπάσματα από τον Όμηρο που άρχιζαν «Αυτοί που κατοικούσαν στην Αθήνα» και εξής. Πρώτος επίσης καθιέρωσε την συνέλευση και την από κοινού συζήτηση των εννέα αρχόντων, όπως λέει ο Απολλόδωρος στο δεύτερο κεφάλαιο του έργου «Περί νομοθετών».
Έλεγε ότι οι νόμοι μοιάζουν με ιστό αράχνης που συγκρατεί τα ελαφρά και αδύναμα, αλλά σκίζεται από τα μεγάλα. Ο λόγος, έλεγε, επισφραγίζεται από τη σιωπή και η σιωπή από τις περιστάσεις. Ακόμη έλεγε πως όσοι ανήκουν στον κύκλο των τυράννων και έχουν δύναμη μοιάζουν με τις ψηφίδες που χρησιμοποιούνται στους λογαριασμούς- γιατί κάθε μία από εκείνες άλλοτε έχει μεγαλύτερη και άλλοτε μικρότερη αξία. Έτσι κι αυτοί άλλοτε γίνονται σπουδαίοι από τους τυράννους και άλλοτε ασήμαντοι.
Όταν ρωτήθηκε γιατί δεν θέσπισε νόμο κατά των πατροκτόνων, είπε: «Επειδή ελπίζω πως δεν χρειάζεται».
Όπως λέει ο Απολλόδωρος στο έργο του «Περί των φιλοσόφων αιρέσεων», έδινε στους ανθρώπους τις εξής συμβουλές: Να βασίζεσαι στην καλοκαγαθία περισσότερο από ό,τι στον όρκο. Μη λες ψέματα. Ασχολήσου με τα σπουδαία. Μην αποκτάς βιαστικά φίλους κι όσους θα αποκτήσεις μην τους εγκαταλείπεις. Ανάλαβε εξουσία αφού μάθεις πρώτα να εξουσιάζεσαι. Μη δίνεις συμβουλές ευχάριστες αλλά σωστές. Άσε τη λογική να σε οδηγεί. Μη συναναστρέφεσαι με κακούς. Να τιμάς τους θεούς, να σέβεσαι τους γονείς. Κάποιοι από τους στίχους του που τραγουδιούνταν είναι οι παρακάτω: Φυλάξου από κάθε άνθρωπο και πρόσεχε μήπως έχει κρυφό μίσος στην καρδιά, ακόμη κι όταν σου μιλά με χαρούμενο πρόσωπο, και μήπως τα λόγια του είναι διφορούμενα εξαιτίας των κακών του σκέψεων.
ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΛΑΕΡΤΙΟΥ – ΒΙΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ – ΣΟΛΩΝ
https://pdfcoffee.com/--219-pdf-free.html
-------------------------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου