Ο Μένανδρος Β΄ ο Δίκαιος ήταν ένας Ινδο-Έλληνας βασιλιάς, που κυβέρνησε στις περιοχές της Αραχωσίας και της Γκαντάρα στα βόρεια του σύγχρονου Πακιστάν, τότε περιοχές της Ινδίας. Περίοδος ακμής - 1ος αιώνας.
Σύμφωνα με το κείμενο, ο Μένανδρος είχε εκπαιδευτεί στις δεκαεννέα τέχνες και επιστήμες, συμπεριλαμβανομένων ινδικών φιλοσοφικών σχολών όπως η Σανκχιά, η Γιόγκα, η Νιάγια και η Vaisheshika. Παράλληλα, το κείμενο απεικονίζει τον Μιλίνδα ως ειδικό στη ρητορική, κάτι που ήταν χαρακτηριστικό της Ελληνικής Παιδείας.
Μια ημέρα, αφού ολοκλήρωσε τα βασιλικά του καθήκοντα, ο Μένανδρος ζήτησε από τους συμβούλους του να βρουν σοφούς Ινδούς για να απαντήσουν στις φιλοσοφικές του ερωτήσεις. Ωστόσο, διαπίστωσε ότι η ρητορική του δεινότητα υπερέβαινε εκείνη των σοφών που είχε προσεγγίσει, και μετά την αποτυχία τους, εξέφρασε την απογοήτευσή του δηλώνοντας ότι η Ινδία ήταν «άδεια σαν άχυρο» και ότι κανείς δεν μπορούσε να λύσει τις αμφιβολίες του.
Η κατάσταση άλλαξε με την εμφάνιση του Ναγκασένα. Μετά από αρκετές ημέρες διαλόγου για θέματα όπως η ψυχή, οι προσκολλήσεις και η μνήμη, ο Μένανδρος άρχισε να λύνει τις αμφιβολίες του. Η ιστορία καταλήγει με τον βασιλιά να απομακρύνει την περηφάνια του και να παραδίδει το βασίλειό του στον γιο του, ενώ ο ίδιος επιλέγει να ακολουθήσει τον δρόμο του περιπλανώμενου, τελικά πετυχαίνοντας το arahantship (διαφωτισμό).
https://hellas-now.com , https://el.wikipedia.org , Πηγή Εικόνας
------------------------------------
ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΙΣ ΙΝΔΙΕΣ
Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΙΝΔΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου