ΑΣΥΓΚΡΙΤΑ ΜΕΓΕΘΗ

Έπεσε το μάτι μου στην TV που έδειχνε την γνωστή αμερικάνικη ταινία “Η Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν”. Με αφορμή λοιπόν την προβολή, θυμήθηκα τον ντόρο που έκανε τότε που προβαλλόταν στις αίθουσες. Η υπόθεση της ταινίας όμως, που είναι γνωστή, μου έφερε αναπόφευκτα κάτι άλλο στο μυαλό και το ξανά προβάλω για σύγκριση και με την ευκαιρία να το ξαναθυμηθούμε.
Ας θυμηθούμε πρώτα την υπόθεση της ταινίας: Μια μητέρα χάνει τους τρεις από τους τέσσερις γιους της στον πόλεμο. Η ειδοποίηση και για τους τρεις θα της παραδοθεί την ίδια μέρα. Για το λόγο αυτό ο στρατηγός Μάρσαλ αναλαμβάνει να εντοπίσει τον τέταρτο γιο, χωρίς να ξέρει αν είναι ακόμα ζωντανός, για να τον στείλει πίσω στο σπίτι. Οργανώνει μια οκταμελή ομάδα και την στέλνει στο μέτωπο που βρίσκεται ο στρατιώτης. Οι στρατιώτες έχουν ανάμεικτα συναισθήματα για την αποστολή τους. Ένας μετά τον άλλο χάνουν τη ζωή τους για να σώσουν τον στρατιώτη Ράιαν.

Πάμε τώρα στο άλλο, που σας είπα ότι θυμήθηκα! Κατά την διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου και συγκεκριμένα στις 2 Φεβρουαρίου του 1941, μια ΜΑΝΑ, μια ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΜΑΝΑ από εκείνα τα ξαφνιάσματα της φύσης όπως λέει ο ποιητής, έστειλε το παρακάτω γράμμα στον Αλ. Κορυζή.

«Προς τον Πρόεδρον της Κυβερνήσεως κ. Αλ. Κορυζήν
Ο υιός μου Ευάγγελος Ιωάννου Ιωαννίδης απωλέσθη εις τας επιχειρήσεις της Κλεισούρας. Παρήγγειλα εις τους τέσσαρας ήδη υπηρετούντας Χρήστον, Κώσταν, Γεώργιον και Νίκον Ιωάννου Ιωαννίδην να εκδικηθώσιν τον θάνατον του αδελφού των.
Κρατώ εις εφεδρείαν άλλους τέσσαρας Πάνον, Αθανάσιον, Γρηγόριον και Μενέλαον Ιωάννου Ιωαννίδην, κλάσεων 1917 και νεωτέρων.
Παρακαλώ κληθώσιν ονομαστικώς και ούτοι εις πάσαν περίπτωσιν ανάγκης της πατρίδας ή τυχόν απωλείας ετέρου τέκνου μου προς εκδίκησιν εχθρού.
Γνωρίσατε βασιλέα μας ότι ύστατον επιφώνημά μου θέλει είναι:
Ζήτω η Πατρίς!
Ελένη Ιωάννου Ιωαννίδου, Κυπαρισσία
2 Φεβρουαρίου 1941»

ΕΛΕΝΗ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ – Η ΗΡΩΙΔΑ ΜΑΝΑ ΤΟΥ ’40 ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ, ΠΟΥ ΑΝΑΒΙΩΣΕ ΤΟ «Ή ΤΑΝ ‘Η ΕΠΙ ΤΑΣ»