ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΑ

Αισχύλον Ευφορίωνος Αθηναίον τόδε κεύθει μνήμα καταφθιμένον πυροφόροιο Γέλα. Αλκήν δ' ευδόκιμον Μαραθώνιον 'Αλσος άν είποι καί βαθυχαιτήεις Μήδος επιστάμενος. (ΑΙΣΧΥΛΟΣ)
Τον Αθηναίο Αισχύλο, γιο του Ευφορίωνα, σκεπάζει τούτο το μνήμα, που πέθανε στη σιτοφόρο Γέλα. Για την εξαιρετικήν ανδρεία του, μάρτυρες το Μαραθώνιον 'Αλσος κι ο πυκνομάλλης Πέρσης, που τη γνώρισεν από τη καλή.

Έσταθι τάδε, κράνεια βροτοκτόνε, μηδ' έτι λύτρον χάλκεον αμφ' όνυχα στάζε φόνων δαΐων, άλλ' ανά μαρμαρέον δόμον ημένα αιπύν Αθάνας, αγγέλειν ανόρεαν Κρητός Εχεκρατίδα. (ΑΝΥΤΗ)
Εδώ ανατέθηκε το ανθρωποκτόνο δόρυ, που πρέπει πια να σταματήσει η χάλκινη αιχμή του, να στάζει το αίμα των εχτρών κι ας αναπαυτεί στο μαρμάρινο ναό της Αθηνάς, διαλαλώντας τη δόξα του Κρητικού πολεμιστή, Εχεκρατίδα. 

Ο Λύκτιος Μένιτας τά τόξα ταύτ' επειπών έθηκε. "Τή κέρας τοί δίδωμι καί φαρέτρην, Σάραπι. Τούς δ' οϊστούς έχουσιν Εσπερίται". (ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΣ) 
Ο Μένιτας από τη Λύκτο αναθέτει τα τόξα τούτα. "Το κέρας αφήνω μόνο και την άδεια μου φαρέτρα, στον Σάραπι. Τις αιχμές των βελών τις έχουν (στα κορμιά τους) οι Εσπερίται".

Ιφίων τοδ' έγραψε Κορίνθιος, ουκ ένι μώμος χερσίν, επεί δόξας έργα πολύ προσφέρει. (ΙΦΙΩΝ)
Τούτο 'δω το σκάλισε Ιφίων ο Κορίνθιος. Μη κατηγορήσεις τα χέρια του, γιατί για έργα δόξας πιότερο, είναι πλασμένα.

Πηγή.