«Θα ανατρέψουμε όλη την ιστορία του κόσμου αν δεν πιστέψουμε ότι το μαντείο αυτό (των Δελφών) έλεγε αλήθεια για πολλούς αιώνες» (Κικέρων)

Αναλογιζόμενος πόσο μεγάλες υπηρεσίες προσέφερε στους Έλληνες, προ τριών χιλιάδων ετών το Μαντείο των Δελφών, κατά τους πολέμους, τις επιδημίες και τη δημιουργία νέων πόλεων, θα ήταν αμάρτημα να μην αποδώσουμε την εύρεση και τη δημιουργία αυτού στη θεία Πρόνοια, αλλά στην τύχη και τις τυφλές συμπτώσεις. Πλούταρχος
Τα περισσότερα μυστικά των μυστηρίων, τα γνώριζαν οι ιερείς της Δήμητρας στην Ελευσίνα, ο Ιεροφάντης των Καβείρων της Σαμοθράκης, οι Πυθίες του Απόλλωνα στους Δελφούς και οι Ιερείς του Μαντείου της Δωδώνης.
Το μαντείο των Δελφών είναι πανάρχαιο και χρονολογείται η ίδρυση του από την εποχή που οι θεοί βρισκόταν ακόμη στη γη.
Τη θεωρία που κατασκεύασε και διέδωσε το χριστιανικό ιερατείο για τις απάτες που δήθεν γινόταν στα ιερά δρώμενα των Δελφών, ήταν μια αδιάντροπη συκοφαντία και την επινόησε για να ισχυροποιήσει τα εβραϊκά παραμύθια των κρίνων και των αγγέλων και των αναπόδεικτων αναστάσεων.
Τα Δελφικά μυστήρια έζησαν χιλιάδες χρόνια. Η μακροβιότητα τους αντικρούει τις χριστιανικές ύβρεις και συκοφαντίες, επειδή η πλάνη και η απάτη είναι βραχύβιες και δεν προλαβαίνουν να γεράσουν.
Ο Κικέρων δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης της αξίας των Δελφικών Μυστηρίων «Θα ανατρέψουμε όλη την ιστορία του κόσμου αν δεν πιστέψουμε ότι το μαντείο αυτό έλεγε αλήθεια για πολλούς αιώνες».
Ο Ισοκράτης και ο Στράβωνας έλεγαν «Το Μαντείο των Δελφών εθεωρείτο από όλους το αρχαιότερο και αληθέστερο από όλα τα μαντεία».
Για τους συκοφάντες της πανάρχαιας Ελληνικής ιστορίας [Μυθολογίας], τους υβριστές της Ελλάδας, τους επαγγελματίες απατεώνες, που θεοποίησαν την πλάνη και την έκαναν δόγμα, τους εμπαθείς φανατισμένους που αγιοποίησαν το μίσος, δυστυχώς ήρθε η αρχαιολογική έρευνα για να αποκαλύψει, ότι δεν γινόταν καμιά απάτη στα Ελληνικά μυστήρια.
Συκοφάντησαν τη σπουδαιότητα των μυστηρίων και τον υψηλό σκοπό τους, για να θεοποιήσουν την πνευματική παρακμή της εβραϊκής δεισιδαιμονίας που μας επέβαλαν με τη βία.
Θεοποίησαν τον εγωισμό τους, άγιασαν τη φαυλότητα τους, εξάγνισαν τα πάθη τους και μεταβλήθηκαν σε σύγχρονους σατύρους, που βεβηλώνουν την Ελληνική ιστορία και τα ιερά μυστήρια των προγόνων μας.
Περιυβρίζουν τους θεούς των πατέρων μας και λασπολογούν σε βάρος των Ελλήνων σοφών, φιλοσόφων και ηρώων, με ανύπαρκτες συκοφαντίες. Σκληρύνθηκε τόσο η ψυχή τους από την κενότητα του δόγματος, ώστε έγιναν ειδωλολάτρες, που προσκυνούν και φιλάνε πτώματα, παπούτσια, αλυσίδες, νύχια, κουμπιά, παλιόρουχα και άλλες 54.000 είδωλα, που προκαλούν αποχαύνωση των πιστών.
Αντίθετα με τη θρησκευτική αναρχία της εποχής μας, οι μύστες του Απολλώνιου φωτός έπαιρναν το αχνό φως της μύησης και της υπέρτατης γνώσης, από τις ουράνιες δυνάμεις.
Ο Ιεροφάντης των Δελφικών Μυστηρίων, ήταν ο θεματοφύλακας, ο μεγάλος εμπνευσμένος και κάτοχος των απορρήτων μυστικών, ήταν ο συνομιλητής του Απόλλωνα, ήταν αυτός που διηύθυνε όλη την πορεία της μύησης, ήταν πάντα ένας ενσαρκωμένος ουράνιος επισκέπτης από τον αστερισμό της Λύρας.
Καλούσε τον μύστη να βρει το κλειδί που ανοίγει τις πύλες των ουρανών και των άστρων, να αποσπαστεί από τα γήινα δεσμά και την ύλη και να αφήσει το πνεύμα του να ανέλθει στους ουρανούς, για την αναζήτηση του μεγάλου απορρήτου, ώστε να μπορέσει κάποια στιγμή να σταθεί όρθιος μπροστά στον φωτεινό θεό τον Απόλλωνα.

Απόσπασμα από την «Υπέρτατη Μύηση» του Στρατηγού και συγγραφέως κ. Γεράσιμου Καλογεράκη, σελ. 361 εκδόσεις Δίον