“Ο Ουαλεντινιανός… αφ’ εστίας ώσπερ αρξάμενος τας νυκτερινάς εκώλυσε θυσίας επιτελείσθαι, τοις μυστικώς πραττομένοις εμποδών διά του τοιούδε νόμου γενέσθαι βουλόμενος.
Επεί δε ο Πραιτεξτάτος ο της Ελλάδος την ανθύπατον έχων αρχήν, ανήρ εν πάσαις διαπρέπεων ταις αρεταίς, «τούτον» έφη «τον νόμον αβίωτον τοις Έλλησι καταστήσειν τον βίον, ει μέλλοιεν κωλύεσθαι τα συνέχοντα το ανθρώπειον γένος αγιώτατα μυστήρια κατά θεσμόν εκτελείν», επέτρεψεν αργούντος του νόμου πράττεσθαι πάντα τα εξ αρχής πάτρια.”
Επεί δε ο Πραιτεξτάτος ο της Ελλάδος την ανθύπατον έχων αρχήν, ανήρ εν πάσαις διαπρέπεων ταις αρεταίς, «τούτον» έφη «τον νόμον αβίωτον τοις Έλλησι καταστήσειν τον βίον, ει μέλλοιεν κωλύεσθαι τα συνέχοντα το ανθρώπειον γένος αγιώτατα μυστήρια κατά θεσμόν εκτελείν», επέτρεψεν αργούντος του νόμου πράττεσθαι πάντα τα εξ αρχής πάτρια.”
(Ζώσιμος ο Ιστορικός, +5ος αι.)
Το +170, οι Σαρμάτες (λεγόμενοι και Σαυρομάτες) κατέστρεψαν τον Ναό της Δήμητρας στην Ελευσίνα, ο οποίος όμως ανοικοδομήθηκε από τον Μάρκο Αυρήλιο, που μυήθηκε κι ο ίδιος στα Μυστήρια.
Ο Αυτοκράτορας Ουαλεντινιανός Α’ προσπάθησε να τα καταργήσει, αλλά συνάντησε πολλές αντιδράσεις, οπότε συνεχίστηκαν μέχρι την εποχή του Βυζαντινού/Χριστιανού αυτοκράτορα Θεοδοσίου Α’. Ο Θεοδόσιος Α’ ως αυτοκράτορας με διάταγμα το +392 διέταξε το κλείσιμο όλων των ιερών/ναών των πατρώων/εφέστιων Ελλήνων Θεών, σε μια προσπάθεια να καταστείλει την αντίσταση των κατά τα πάτρια/εφέστια λατρευόντων στην επιβολή του Χριστιανισμού ως κρατική και μόνη υπαρκτή θρησκεία της αυτοκρατορίας.
Έτσι τα τελευταία απομεινάρια των Ελευσίνιων Μυστηρίων εξαλείφθηκαν το +396, όταν ο βασιλιάς των Γότθων Αλάριχος μαζί με Χριστιανούς ιερείς και μοναχούς κατέστρεψε το ιερό της Ελευσίνας και θανάτωσαν όλο το ιερατείο.
Το τέλος των Ελευσινίων αναφέρεται από τον ιστορικό Ευνάπιο, ο οποίος είχε μυηθεί κι ο ίδιος στα Μυστήρια κι είχε γίνει ιεροφάντης.
Τελευταίος νόμιμος ιεροφάντης των Μυστηρίων φαίνεται από τις πηγές να είναι ο Ευμολπίδης Νεστόριος, ο οποίος “ανήγγειλε την αρχή της μεγάλης πνευματικής νύχτας για την ανθρωπότητα“.
Τελευταίος νόμιμος ιεροφάντης των Μυστηρίων φαίνεται από τις πηγές να είναι ο Ευμολπίδης Νεστόριος, ο οποίος “ανήγγειλε την αρχή της μεγάλης πνευματικής νύχτας για την ανθρωπότητα“.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
1 σχόλιο:
Αιώνια τιμή στους γνησιότερους και ουσιαστικότερους φορείς της ιερής πατρώας/εφέστιας θρησκείας και Ευσέβειας των Ελλήνων και των Mυστηρίων της!
ΑΙΩΝΙΑ ΤΙΜΗ:
Στον θείο Νεστόριο
Στον θείο Πλούταρχο τον Αθηναίο (έζησε κατά τα έτη 350 – 430).
Στον θείο Συριανό (σχολάρχης της ακαδημίας κατά τα έτη 432 – 450).
Στον μεγάλο Ιεροκλή, τον συγγραφέα του υπομνήματος στα Χρυσά έπη του Πυθαγόρα.
Στον θείο Πρόκλο (σχολάρχης της ακαδημίας κατά τα έτη 450 – 485), στον του όλου Κόσμου Ιεροφάντη: στον τελευταίο Δαδούχο και Ιεροφάντη των Ελλήνων! Ο οποίος ως ον/ψυχή άνηκε στην Ερμαϊκή σειρά/βαθμίδα και είχε την ψυχή του Πυθαγόρειου Νικόμαχου απο τα Γέρασα. Ήταν μια ψυχή/οντότητα που εμφυσά την δύναμη του πυρός και απλώνοντας τα φτερά του νου του σηκώνονταν προς τον πυρσοέλικτο αιθέρα και αντηχούσαν οι πολύαστροι κύκλοι της αθάνατης ψυχής του Κόσμου.
Στην θεία Ασκληπιγένεια, την κόρη του Πλουτάρχου του Αθηναίου – που εξ αυτής ο Πρόκλος μυήθηκε όχι μόνοο στα του μεγάλου Νεστόριου μυστήρια και τη σύμπασα θεουργική αναγωγή.
Στον Μαρίνο (Νεαπόλεως) – μαθητή, βιογράφο και διάδοχο του Πρόκλου στην του Πλάτωνος Aκαδημία, που σε πείσμα της σαρωτικής επέλασης του εξουσιαστικού ιουδαϊκού χριστιανισμού, που στόχο είχε να αντικαταστήσει δια της ωμής βίας την κυριαρχία του Ελληνικού τρόπου σκέψης και ζωής, στάθηκαν (ακόμη και με κίνδυνο της βιολογικής τους υπάρξεως) θεματοφύλακες και διέσωσαν με τα κείμενά τους την πατρώα/εφέστια των Ελλήνων θρησκευτική και θεολογική παράδοση!
Κεφάλας Δ. Ευστάθιος (Αμφικτύων)
Δημοσίευση σχολίου