Η απορία

Το 390 π.Χ. ο Ξενοφών συνέγραψε ένα σημαντικό έργο με τίτλο  ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ . Στο έργο αυτό αναδυκνύεται η οργάνωση και ο τρόπος διοίκησης και ανάπτυξης της οικονομίας με βάση τον γεωργικό τομέα. Εκεί εκφράζεται η άποψη πως η γεωργία συμβάλλει τα μέγιστα στην ανάπτυξη του όλου οικονομικού συστήματος. Στο έργο αυτό τονίζεται επίσης πως η γεωργία συμβάλλει εκτός  από την οικονομική ευημερία των ανθρώπων στην πνευματική ανάπτυξη και την ψυχική ευεξία των  ανθρώπων. Αναφέρει χαρακτηριστικά πως  «όταν όλα πάνε καλά στην γεωργία  όλες οι άλλες τέχνες ευημερούν, όταν όμως αναγκαστικά η γη μένει ακαλλιέργητη οι άλλες τέχνες παρακμάζουν και στη στεριά και στη θάλασσα».

Μία φράση του Δημήτρη Λιαντίνη από το έργο του ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ και η απορία που εκφράζει ο μεγάλος αυτός Έλληνας μοιάζει να είναι σαν συνέχεια της σκέψης του Ξενοφώντα. 

Αναφέρει χαρακτηριστικά.  «Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί τις προσφωνήσεις Λογιότατε, Εντιμότατε, Σεβασμιότατε, Εξοχότατε, αφήνω εκείνο το δύσοσμο Μεγαλειότατε, δεν τις απεύθυνε ποτέ του κάποιος στο γεωργό, στο βοσκό, στο θαλασσινό, στο χτίστη. Και η απορία μου αυτή έγινε βαθύ σκοτάδι για μένα, όταν διάβασα γραμμένο στον Αιμίλιο του Ρουσσώ πως η ευγενικότερη απ όλες τις ανθρώπινες ασχολίες είναι η Γεωργική τέχνη».

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ, ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ, σελ. 113

Του Σωτήρη ΣΑΛΗ  https://kavosnews.gr/