ΕΝΩ Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ, ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΖΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΚΟΣΜΟ

Η διδασκαλία του Σωκράτη ήταν ένα είδος ταξινόμησης του εσωτερικού κόσμου σε πρώτο επίπεδο και κάθαρσης σε δεύτερο. Κάθαρση από τις ψευδής πεποιθήσεις ώστε να είμαστε σε θέση για έρευνα που θα οδηγήσει στην αλήθεια, και εφόσον έχουμε απαλλαχθεί από την πλάνη θα συνειδητοποιήσουμε την άγνοια μας. 

"Ουδείς εκών κακός"  δηλαδή κανείς δεν είναι κακός με την θέληση του, και ̈Η κακία είναι άγνοια ̈, ήταν από τα Σωκρατικά παράδοξα, που στο βάθος δεν ήταν καθόλου παράδοξα...

Στο μεν πρώτο έλεγε ότι ένας άνθρωπος ευφυής, εάν γεννηθεί σε ένα περιβάλλον αδίκων θα γίνει και αυτός άδικος, ενώ ο ίδιος εάν γεννιόταν σε ένα περιβάλλον δικαίων θα γινόταν δίκαιος... άρα ο ίδιος άνθρωπος έγινε άδικος παρά την θέληση του, άλλωστε κανείς δεν θέλει να είναι άθλιος με την θέλησή του (σ.σ.: άρα «ουδείς εκών κακός» κακός γίνεται λόγω της άγνοιας του). 

Για το δε δεύτερο, δηλαδή ότι η κακία είναι άγνοια έλεγε ότι εάν οι άνθρωποι που πράττουν την κακία είχαν γνώση της πραγματικότητας = αλήθειας, δεν θα έπρατταν αυτήν. Η άγνοια τους είναι αυτή που τους οδηγεί στην κακία (σ.σ.: αν μπορούσαν να δουν και να κατανοήσουν τα μεγάλα νοήματα, θα έβλεπαν ότι η κακία είναι και άγνοια και κενή και ανόητη.). 

Στην πολιτεία μας είπε την ιστορία με την σπηλιά, ότι δηλ εν ολίγης η πραγματικότητα του καθενός είναι διαφορετική ανάλογα το γνωστικό επίπεδο που έχει μεγαλώσει. Αυτή η πραγματικότητα, μέσω των πράξεων μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα είτε την γαλήνη είτε την ταραχή – αθλιότητα.

Και ενώ η απόλυτη πραγματικότητα έξω από εμάς είναι μια, εμείς οι άνθρωποι ζούμε μέσα στον δικό μας κόσμο. Όταν αυτός ο κόσμος μας είναι γαλήνιος εμείς ζούμε γαλήνια, ενώ αντιθέτως αν ο κόσμος μας είναι μη γαλήνιος περνάμε την ζωή μας μέσα στην ταραχή. Τα πάθη και οι έμμονες ιδέες που είναι αντίθετες με την ηθική, αρετή και δικαιοσύνη μας προτρέπουν να γίνουμε άδικοι για το δικό μας καλό, ένα καλό που το κρίνουμε σύμφωνα με την άγνοια μας...

Ο Σωκράτης πιστεύει ότι είναι καλύτερο να αδικείσαι παρά να αδικείς, και αυτό γιατί όταν αδικείς κάποιον, έχεις ήδη βλάψει νωρίτερα και την δική σου ψυχή. H ψυχή είναι σημαντικότερη όλων διότι από αυτήν προέρχεται η γαλήνη και η ισορροπία.

Βέβαια θα μου πείτε ότι όταν σε βλάπτουν συνεχώς θα χάσεις την γαλήνη σου άρα απορρίπτεται η άποψη αυτή. Θα πρότεινα να το δούμε με τα μάτια του φιλοσόφου. Δηλαδή εάν όλοι έπρατταν το λεγόμενο του Σωκράτη θα είχαμε την επιθυμητή ζωή που όλοι θα θέλαμε αλλά κανείς δεν προσπαθεί.

϶ϵ Σωκράτους βιογραφία ϶ϵ