ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

(Απόσπασμα από την ομιλία του Αντωνίου Α. Αντωνάκου στο 63ο Συνέδριο της Παλλακωνικής Ομοσπονδίας Αμερικής – Καναδά, το οποίο έγινε στην Σπάρτη από 28-7  έως 1-8–2010).

Οι αρχαίοι μας πρόγονοι υπήρξαν οι πρώτοι διδάξαντες την Ελευθερία παγκοσμίως. Γι’ αυτόν τον λόγο φρόντισαν να καλλιεργήσουν το Ήθος και την Αρετή των πολιτών τους. H λέξη αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία, διότι μας δείχνει την σχέση και την ταύτιση θεωρίας και πράξεως, την ταύτιση της γλωσσικής σημασίας και της εφαρμογής της στην διαχρονική ιστορική πορεία των Λακώνων και των απογόνων τους Μανιατών...
Η λέξη «Ελευθερία» είναι μέρος των βασικών συστατικών του DNA των Λακώνων και κατ’ επέκταση και όλων των Ελλήνων. Επειδή σήμερα όλοι ομιλούν για ειρήνη, έχουμε να τονίσουμε ότι η Ειρήνη είναι μία ιδεατή κατάσταση, η οποία για να υπάρξει, θέλει να προϋπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις. Οι Έλληνες το γνώριζαν. Γνώριζαν ότι «Ειρήνη είναι ακήρυχτος πόλεμος»... καθώς και ότι «αν θέλεις ειρήνη να προετοιμάζεσαι για πόλεμο». Η ειρήνη λοιπόν είναι μία κατάσταση, η οποία επιβάλλεται από κάποιον ισχυρό ακριβώς λόγω της δυνάμεώς του. Είναι γνωστή η «Pax Minoica», την αρχαία εποχή, η «Pax Romana» την Ρωμαϊκή περίοδο, και σήμερα η περίφημη «Pax Americana». Όμως η καταξίωση έρχεται μέσα από τον αγώνα για την Ελευθερία.
Αν η ειρήνη είναι το παν, τότε γιατί πολεμάμε για ελευθερία λένε οι Αρχαίοι Έλληνες. ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Αν είχαμε ελευθερία προσπαθούσαμε και για την ειρήνη. Γι’ αυτό και ο Εθνικός Ύμνος της Ελλάδος είναι «Ύμνος προς την Ελευθερία» και όχι «Ύμνος προς την Ειρήνη».
Το σύνθημα του Ρήγα την περίοδο της τουρκοκρατίας ήταν «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ η ΘΑΝΑΤΟΣ»... Μόνο για τους Μανιάτες το σύνθημα ήταν «ΝΙΚΗ η ΘΑΝΑΤΟΣ», και τούτο διότι η Ελευθερία για τους Μανιάτες ήταν δεδομένη. Δεν υποτάχθηκαν ποτέ και τούτο δεν είναι άμοιρο των σπουδαίων χαρακτηριστικών των λέξεων που εξετάζουμε σήμερα.
Η λέξη «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ», λένε τα λεξικά, σημαίνει την ανεξαρτησία από κάθε βία η επίδραση και κατ’ επέκταση την εθνική η πολιτική ανεξαρτησία, την αυτοτέλεια: Σήμερα έχουν δώσει στην λέξη ιδιαίτερες σημασίες που δεν αντιπροσωπεύουν την ουσιαστική σημασία της. Για παράδειγμα τα λεξικά αναφέρουν ότι «ελευθερία» σημαίνει το σύνολο των δικαιωμάτων του πολίτη σύμφωνα με τα συνταγματικά θέσμια, την άνεση και ευκινησία αλλά και την έλλειψη ηθικού περιορισμού.
Όμως η λέξη «Ελευθερία» προέρχεται από τον μέλλοντα «ελεύσομαι» του ρήματος «έρχομαι». Το Γουδιανόν Ετυμολογικόν Λεξικόν μας πληροφορεί ότι «ελευθερία· από του εάν ελεύθεσθαι ούπερ αν εθέλη τις, ο εστιν έρχεσθαι όπου βούλεται».
Υπάρχει όμως μία διαφορά. Ο μέλλων «ελεύσομαι» του ρήματος «έρχομαι» σημαίνει «θα έλθω». Επομένως «ελευθερία» είναι αυτή που «θα έλθει». Και «θα έλθει», μόνον εάν ο άνθρωπος αγωνισθεί για να την κατακτήσει. Ο εκ των εθνικών ποιητών Ανδρέας Κάλβος όμως είχε γράψει: «θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία». Και πράγματι. Για να έχεις Ελευθερία, πρέπει να έχεις Αρετή! Ο Πλούταρχος μας αναφέρει ότι «Λάκων ερωτηθείς τι επίσταται, είπεν «ελεύθερος είναι». (Πλουτάρχου «Λακωνικά Αποφθέγματα, 37), δηλαδή ένας Λάκων που ρωτήθηκε τι ξέρει να κάνει απάντησε: «Να είμαι ελεύθερος».
Την αξία της Ελευθερίας λοιπόν, για τους Λάκωνες την δείχνουν οι αγώνες τους την Αρχαία περίοδο. Για τους απογόνους τους Μανιάτες το είπαμε. Η Ελευθερία ήταν δεδομένη. 
Του Αντωνίου Α. Αντωνάκου Καθηγητού – Κλασσικού Φιλολόγου Ιστορικού – Συγγραφέως 
Πηγή: http://stelios-tsolakos.blogspot.com/

(Οι Μανιάτες ήταν οι τελευταίοι των Ελλήνων που διατήρησαν την Ελληνική θρησκεία περίπου μέχρι το 988)