ΑΦΥΠΝΙΣΗ. Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΝ ΕΙΚΟΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ;

Αν τον κόσμο που επέλεξα να ζήσω, δεν τον υλοποιώ με τα δικά μου όνειρα, τότε ζω στο όνειρο ενός άλλου…

Κι αν μέσα στο όνειρο αυτό ξυπνήσω και αντιληφθώ την εκδοχή της εξαπάτησής μου αλλά συνεχίσω να αδυνατώ να δημιουργήσω τα δικά μου όνειρα, τότε η συνειδητότητα καταγράφει τη στάση μου σαν συνειδητή υποταγή στο όνειρο εκείνου ενώ εμένα σαν συνειδητό υπηρέτη του… Η συνειδητότητα δηλαδή, δεν εξετάζει αν αυτό που αντιλαμβανόμαστε και σκεφτόμαστε είναι καλό ή κακό, αλλά απλώς το υλοποιεί…

Εδώ και αρκετά χρόνια, ακούω, βλέπω και διαβάζω δεκάδες ή και εκατοντάδες ανθρώπους να μιλάνε και να γράφουν για την «αφύπνιση». Οι περισσότεροι μάλιστα από αυτούς, θεωρούν ότι η αφύπνιση είναι μια κατάσταση, κατά την οποία όσοι εισέλθουν σε αυτήν, γίνονται με κάποιον αυτόματο και μαγικό σχεδόν τρόπο διαφορετικοί άνθρωποι… Θεωρούν δηλαδή ότι «αφυπνισμένοι» είναι οι άνθρωποι, οι οποίοι μέσα σε ένα λεπτό αλλάζουν  και γίνονται κάτι άλλο, καινούργιο και διαφορετικό από εκείνο που ήταν μέχρι εκείνη τη στιγμή…

Όμως είναι αλήθεια τα πράγματα έτσι; Διότι κανονικά, σύμφωνα με την έννοια της λέξης, αφυπνισμένος είναι εκείνος ο οποίος κοιμόταν και ξύπνησε… δηλαδή άλλαξε κατάσταση συνειδητότητας… και ενώ βρισκόταν σε ύπνο και ίσως αυτό που αντιλαμβανόταν ήταν όνειρο, τώρα ξύπνησε και βλέπει και αισθάνεται τον αισθητό κόσμο…

Αν δηλαδή κάποιος κοιμάται κι ονειρεύεται ένα σπίτι που καίγεται και κάποιος –μέσα στο όνειρο που βλέπει- τον πληροφορήσει ότι το σπίτι αυτό είναι το δικό του, αυτό σημαίνει ότι -όσο παραμένει στην ίδια κατάσταση του ονείρου- θα μπορέσει να κάνει κάτι; Αν εσύ ο αναγνώστης δεις στο όνειρό σου ένα σπίτι να είναι μέσα στις φλόγες και κάποιος δίπλα σου, σου φωνάξει ότι το σπίτι αυτό που καίγεται είναι το δικό σου, είσαι σίγουρος ότι επειδή θα γνωρίζεις ότι είναι το δικό σου σπίτι –όσο μένεις μέσα στο όνειρό σου- θα αντιδράσεις έτσι ώστε να το σβήσεις, ή να μπεις για να σώσεις την οικογένειά σου που είναι μέσα ή οτιδήποτε άλλο που θα έκανες εδώ έξω στον «πραγματικό» κόσμο; Έχεις δει πολλά όνειρα μέσα στα οποία έχεις αντιδράσει όπως ακριβώς αντιδράς όταν είσαι ξύπνιος στον αισθητό κόσμο;

Θα με ρωτήσετε τώρα, «καλά, και την ώρα που κοιμόμαστε τι γίνεται το σώμα μας; Αφού είναι εκεί… αν κάποιος που περάσει δίπλα θα το δει… θα μας δει δηλαδή να κοιμόμαστε στον ίδιο αυτό κόσμο, που εσύ τώρα μας λες ότι δεν θα υπάρχει…»… Φυσικά θα σας δει… Αν κάποιος σας παρατηρήσει… Αυτές οι τρεις λέξεις κάνουν τη διαφορά: -Αν κάποιος παρατηρήσει-…

Το σώμα σας υπάρχει ακόμη σαν πληροφορία στη συνειδητότητα του αισθητού κόσμου… Αν όμως εσείς «απουσιάζετε» από αυτό, τότε ο μόνος που μπορεί να το υλοποιήσει είναι κάποιος παρατηρητής και όχι εσείς… Το σώμα ενός κοιμισμένου πλάσματος το οποίο βλέπει κάποιος παρατηρητής, είναι ένα άδειο σώμα… Όχι εντελώς άδειο, ένα μικρό μέρος της ζωτικότητας το κρατά σε «αναμονή» για την επιστροφή σας, αλλά στην ουσία εσείς απουσιάζετε…

Πως είναι δυνατόν όμως να θεωρεί κάποιος αφυπνισμένο τον εαυτό του όταν αντί να ξυπνήσει πηγαίνει πιο βαθιά μέσα στο όνειρο που ζει;

Πως είναι δυνατόν να λες ότι ο κόσμος αυτός είναι εικονικός και ταυτόχρονα να περιμένεις να σε βοηθήσει κάποιος από εκεί έξω… από το βάθος της εικονικότητας;

Πως είναι δυνατόν να παραδέχεσαι τον εσωτερικό σου Εαυτό και ταυτόχρονα η προσοχή της παρατήρησής σου να είναι στραμμένη προς τα έξω… προς το βαθύ διάστημα του κόσμου;

Πως είναι δυνατόν να λες ότι τα πάντα προέρχονται από μέσα μας και την ίδια στιγμή να παρακαλάς να διατηρήσεις κάτι που απέκτησες εκεί έξω;

Είναι αδύνατον…

Και είναι αδύνατον διότι ολόκληρη η ζωή μας είναι κτισμένη πάνω σε αυτή την εικονικότητα του «έξω» δηλαδή του εγκλωβισμού μας στην ύλη…

Για να αποδεχθεί ο σύγχρονος άνθρωπος όλα αυτά που διαβάζει και ακούει και να αφυπνιστεί πραγματικά, θα πρέπει να διαγράψει μονομιάς όλα όσα έχει κάνει στη ζωή του… αλλά αυτό είναι μονάχα για ελάχιστους… Γιατί; Διότι θα πρέπει να αποδεχθεί από το πρώτο δευτερόλεπτο της αφύπνισής του, ότι όλα αυτά τα χρόνια ζει μέσα στο όνειρο ενός άλλου…

Δεν το πιστεύετε; Τότε απαντήστε μέσα σας στις παρακάτω ερωτήσεις…

Ποιος δημιούργησε την περιγραφή του κόσμου σας από τη στιγμή που γεννηθήκατε; Εσείς; Ποιος οραματίστηκε τη δομή της σημερινής κοινωνίας όπως ζείτε; Εσείς; Ποιος οργάνωσε τη δομή της εκπαίδευσης που ακολουθήσατε; Εσείς; Ποιος οραματίστηκε το λόγο που το σύστημα εκπαίδευσης σας είναι έτσι όπως είναι; Εσείς; Ποιος οραματίστηκε το πεδίο γνώσεων που κατέχετε; Εσείς; Ποιος αποφάσισε τη λίστα των επαγγελμάτων μέσα από την οποία διαλέξετε το δικό σας; Εσείς; Ποιος αποφάσισε ότι η κοινωνική σας κατάσταση πρέπει να εξαρτάται από τον τρόπο που εργάζεστε και το είδος της εργασίας που παρέχετε; Εσείς; Σε ποιόν παρέχετε την εργασία σας; Σε εσάς; Ποιος δημιούργησε τις ανάγκες της ύπαρξης του επαγγέλματος που εξασκείτε; Εσείς; Ποιος καθορίζει την υγεία σας; Εσείς; Ποιος οραματίστηκε τις κοινωνικές παροχές; Εσείς; Ποιος οραματίστηκε και καθόρισε τον τρόπο αμοιβής σας; Εσείς; Ποιος οραματίστηκε και καθόρισε το χρηματοπιστωτικό σύστημα στο οποίο λειτουργείτε; Εσείς; Ποιος προσδιορίζει τον ελεύθερο χρόνο σας; Εσείς; Ποιος κατευθύνει τη βούλησή σας; Εσείς;…

Προσπαθώ να σε βοηθήσω λίγο να καταλάβεις λέγοντας για τον κόσμο αυτό που ζούμε αλλά εσύ συνεχίζεις να κοιτάς εκεί που έχεις μάθει να κοιτάς από παιδί… Έξω από σένα…

Αλκιρέας Ολόκληρο το άρθρο: Εις το ΕπανΟιδείν

Αυτό που μας σώζει είναι το πυρ του DNA που λειτουργεί σαν μπουζί ανάφλεξης.

Πιστεύετε στον εαυτό σας και αντλείστε δύναμη από τον ΕΣΩ ΕΑΥΤΟ, γιατί αυτός είναι αληθινός. Σπάστε τα δεσμά που σας κρατούν αιχμαλώτους και πολεμήστε το ψέμα που έγινε συνήθεια και με τον καιρό σαν η μόνη αλήθεια. Αναβαπτισθείτε στα νάματα των σοφών προγόνων μας. Εκείνοι ήξεραν.... και παρέδωσαν τους θησαυρούς της γνώσης στους φύσει κληρονόμους τους.

«Αν δεν έχεις νύχια να ξυστείς μην περιμένεις από τον άλλον να σε ξύσει.»

ΑΝΑΛΑΒΕΤΕ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΣΑΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ...

Έλληνες κατ΄ όνομα, ΓΙΝΕΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.

ΤΑΔΕ ΕΦΗ ΚΕΚΛΗΜΕΝΟΣ