ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Η ανθρωπότητα διέρχεται μια κρίσιμη ιστορική στιγμή σχιζοφρένειας, στην οποία υπάρχει κίνδυνος οι ονομαζόμενες μεγάλες δυνάμεις να καταστρέψουν όλα όσα θεωρούμε συστατικά στοιχεία του πολιτισμού μας και η ανθρωπότητα να γυρίσει στον πρωτογονισμό και να παρακμάσει.
Χρειαζόμαστε νέους τρόπους σκέψης. Το παλαιό ερώτημα «Ποιοι είμαστε και τι ήρθαμε να κάνουμε στη γη;» σήμερα αποκτά μεγαλύτερη σημασία από κάθε άλλη φορά.

Παράλληλα, ένας νέος τρόπος θέασης του κόσμου, που βασίζεται στον αυξανόμενο όγκο επιστημονικών δεδομένων, γεμίζει τα κενά των γνώσεων μας και αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε για τον εαυτό μας. Όλες οι νέες γνώσεις που συγκεντρώθηκαν χάρη στις νέες τεχνολογίες, αποδεικνύουν με βεβαιότητα ότι το ανθρώπινο γένος παραπέμπει σε ένα σχέδιο που τέθηκε σε εφαρμογή από κάποιους υπερνοήμονες αστρικούς πολιτισμούς και όχι σαν μια μορφή ζωής που αναδύθηκε τυχαία, μέσω κάποιας μακράς εξελικτικής διαδικασίας, η οποία έχει αποκλειστεί τελείως σήμερα.

Η επιστήμη ενδέχεται να μην καταφέρει ποτέ να προσδιορίσει με ακρίβεια ποιος ευθύνεται για το σχέδιο στο οποίο βασίζεται η ύπαρξη μας, όμως επιστημονικές έρευνες αποδεικνύουν ότι η ανθρώπινη ζωή αποτελεί προϊόν έλλογου σχεδιασμού υπερνοήμονων όντων σε κάποια άλλα διαστατικά πεδία.

Τα αρχαιολογικά ευρήματα μαρτυρούν ότι στο παρελθόν προηγμένοι πολιτισμοί, με προηγμένη τεχνολογία, αναπτύχθηκαν και άνθησαν στη Γη πολύ νωρίτερα από την οροθετημένη αποδεκτή χρονολογία των 5.500 ετών που δήθεν δημιούργησε ο εβραίος θεός τον κόσμο.
Η ανθρωπότητα πρέπει να μάθει την αλήθεια για  την καταγωγή της και την παρουσία της στη γη.
Τα επιστημονικά  επιτεύγματα της εποχής μας, αν συνδυαστούν με τη σοφία του παρελθόντος, μας βεβαιώνουν ότι ακόμα έχουμε την ευκαιρία να μετατρέψουμε την εποχή της παρακμής σε εποχή αναγέννησης και να δημιουργήσουμε έναν καινούργιο κόσμο.

Γερ. Καλογεράκης, «Το Κάλεσμα Των Άστρων», σελ. 181, εκδ. Δίον.