Στην Ιλιάδα του Ομήρου η Θέτις θρηνεί για ότι θα πάθει ο υιός της ο Αχιλλέας σκοτώνοντας τον Έκτωρα.
Διαβάζουμε στην Ραψωδία Σ, στίχος 54: "ὤ μοι ἐγὼ δειλή, ὤ μοι δυσαριστοτόκεια, 55 ἥ τ᾽ ἐπεὶ ἂρ τέκον υἱὸν ἀμύμονά τε κρατερόν"
Η λέξη αυτή, η λέξη δυσαριστοτόκεια, από μόνη της είναι ένα μοιρολόι!!! δυς + άριστος + τίκτω (=γεννώ) και σημαίνει όπως αναλύει το Μέγα Ετυμολογικόν «που για κακό γέννησα τον άριστο» δυσαριστοτόκεια.
Ποιά άλλη γλώσσα στον κόσμο θα μπορούσε να αποδώσει σε μία μόνο λέξη τόσα πολλά και υψηλά νοήματα;
Και εδώ θα πρέπει να σκεφτούμε το εξής: Υπάρχει η άποψη ότι η ομηρική εποχή, χρονικά, βρίσκεται πολύ πιο πίσω από τις συμβατικές χρονολογήσεις που την τοποθετούν σήμερα. Κάποιοι ερευνητές την κατατάσσουν σε εποχές ακόμη και προκατακλυσμιαίες. Όπως και να έχει όμως, μια τέλεια γλώσσα όπως η ομηρική, για να φτάσει στο επίπεδο αυτό στην εποχή της, δεν γίνεται από την μια μέρα στην άλλη.
Φανταστείτε λοιπόν πόσες χιλιάδες χρόνια εξέλιξης χρειάστηκαν, πριν ανατείλει η εποχή των Ημιθέων και Ηρώων της ομηρικής εποχής, για να διαμορφωθεί η τέλεια γλώσσα των ομηρικών επών (τροφή για σκέψη).
Εδώ θα πρέπει να θυμηθούμε και το έργο του ΠΛΑΤΩΝΟΣ, ΚΡΑΤΥΛΟΣ (Η ΠΕΡΙ ΟΡΘΟΤΗΤΟΣ ΟΝΟΜΑΤΩΝ, ΛΟΓΙΚΟΣ) 438 c - d:
“Αρχή σοφίας ονομάτων επίσκεψις”, μας λέει ο Αντισθένης. Ονομάτων επίσκεψις σημαίνει η έρευνα των λέξεων. Οι λέξεις εκτός από την ορθογραφία κουβαλούν και την ιστορία τους. Είναι ομιλούσες. Ονόματα = λέξεις και λέξεις = γλώσσα. Σύμφωνα λοιπόν με τον Πλάτωνα, ή καλύτερη εξήγηση είναι ότι υπάρχει κάποια δύναμη ανώτερη από την ανθρώπινη, πού μας έδωσε την γλώσσα (επίσης τροφή για σκέψη).
https://enneaetifotos.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου