Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

ΠΕΡΙ ΟΥΡΑΝΙΑΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ

Ανέκαθεν ο άνθρωπος προσπαθεί να απαντήσει στο ερώτημα, πως γεννήθηκε ο ίδιος και η ζωή γενικότερα στον πλανήτη Γη. Πολλοί είναι ικανοποιημένοι με την εκδοχή που παρουσιάζουν τα θρησκευτικά δόγματα και άλλοι τόσοι με την θεωρία του Δαρβίνου και με την θεωρία της τυχαίας εξέλιξης των όντων. Τελευταία, όμως, όλο και συχνότερα, ακούγεται ότι ίσως και να «φυτεύτηκε» η ζωή σε αυτήν την απειροελάχιστη κουκίδα του γαλαξία, που ονομάζεται γη, από οντότητες άλλων πλανητών ίσως και άλλων γαλαξιών. Αυτές οι σκέψεις γεννήθηκαν, διότι μελετήθηκαν οι αρχαίες πηγές από άλλη οπτική γωνία. Έγινε κατανοητό ότι η δημιουργία του σύμπαντος κόσμου, δεν τελείωσε, αλλά συνεχίζεται αενάως. Έτσι, την δεδομένη «στιγμή» που γεννιόταν η ζωή στην γη, κάπου άλλου, ήταν, αναπτυσσόμενη, κάπου σε πλήρη ακμή και κάπου, «πέθαινε». [ Δεν υπάρχει θάνατος και ζωή, δεν υπάρχει αρχή και τέλος. Τα πάντα είναι εναλλαγές ύλης και ενέργειας. Η ζωή και ο θάνατος είναι πύλες, η μία του υλικού και η άλλη του υπερβατικού κόσμου (Φοίβος). Αυτό ισχύει για τα πάντα. Από τον μικρόκοσμο που είναι ορατός μόνο με μικροσκόπια μέχρι τους γαλαξίες και τα σύμπαντα, όπως μας λέει ο Ηράκλειτος ] Επομένως, η ζωή της Γης, δεν είναι η πρώτη του σύμπαντος. Όπως καταρίφθηκε το γεωκεντρικό σύστημα του θρησκευτικού δόγματος, έτσι καταρρίπτεται και η μοναδικότητα της γήινης ζωής. Το ίδιο θα συμβεί και με άλλες θεωρίες και δόγματα που ήδη ακούγεται το «τρίξιμο» πριν την κατάρρευση. Πληροφορίες για ουράνια προέλευση και καταγωγή της ζωής στον πλανήτη, βρίσκουμε σε παραδοσιακά - μυθολογικά, φιλοσοφικά, ιστορικά, αρχαία και νεότερα κείμενα. 

H Ουράνια Καταγωγή κάποιων λαών του πλανήτη, έχει λησμονηθεί ή γελοιοποιηθεί. Μια από της αιτίες της λήθης είναι η απομόνωση του πλανήτη από την υπόλοιπη γαλαξιακή κοινωνία για λόγους που δεν είναι του παρόντος και μια άλλη αίτια είναι οι θρησκείες της εκμετάλλευσης και της χειραγώγησης, που και αυτό δεν είναι του παρόντος. Ενσαρκώσεις ουρανίων ψυχών συναντούμε σε πολλά γνωστά αρχαία Ελληνικά συγγράμματα, όπως "Πολιτεία" του Πλάτωνος, "Περί του εν Οδύσσεια των Νυμφών Άντρου" του Πορφυρίου, και άλλα. Εκτός των ενσαρκώσεων, (γεννήσεων), υπάρχει και μία, κοινή σε όλους τους λαούς, ακλόνητη πεποίθηση περί ελεύσεων και αποχωρήσεων Ουρανίων όντων, τα οποία δεν γεννώνται στον πλανήτη, αλλ' είναι επισκέπτες, επιτηρητές, ευεργέτες, διδάσκαλοι, πολέμαρχοι, μα και καταστροφείς, δυνάστες κλπ. Σε πολλές περιπτώσεις εντοπίζεται ο αστερισμός, το άστρο, ο πλανήτης ή το όποιο άλλο χώρο-χρονικό σημείο, από το οποίο προέρχεται το ον ή η ομάδα. Η παρουσία των Όντων αυτών, σε όλες τις αναφορές -που συναντούμε σε όλες τις περιοχές του πλανήτη, στην πλειονότητα των κειμένων όπου αναφέρονται πολεμικές συγκρούσεις, συνοδεύεται από τη χρήση όπλων ακτινών, εκρήξεων, υπερθερμάνσεως, τήξεως, υγροποιήσεως, ηχο-δονητικής, απολιθώσεως-μεταστοιχειώσεως, κ.α., άλλα και άλλων συσκευών, καθώς και εξελιγμένων τεχνολογικά σκαφών, η μορφή, λειτουργία και ο χειρισμός των οποίων, επαληθεύεται από ευρήματα και διαπιστώσεις. Όπως συνήθιζε να λέει κάποιος ισχυρός εγκέφαλος, αναφερόμενος σε άλλα ζητήματα, "συρροή ενδείξεων, αποτελεί απόδειξη"... Και εδώ δεν μιλάμε για απλές ενδείξεις... Πολλά αρχαία κείμενα καταγράφουν πτήσεις "θεών", "ημιθέων", "ηρώων" καθώς και ανθρωπομόρφων μηχανικών κατασκευών, με σκάφη μικρά ή μεγάλα ή πτητικές συσκευές προσαρμοστές στο σώμα όπως "άρματα", "πλοία", "τρίποδες", "πύθους", "περιστρεφομένους τροχούς", "δίσκους", "λίθους", "χρυσέα βέλη", "πτερωτά πέδιλα", "πτερωτές περικεφαλαίες", "πτερά" στους ώμους ή και χωρίς καθόλου εξοπλισμό, επί παραδείγματι μέσω μετατροπής του όντος σε κάτι άλλο, όπως πτηνό ή πυρ ή ενεργειακή σφαίρα ή ακτίνα (βλ. ''μεταμορφώσεις θεών''). Η οικοδόμηση των τειχών των Θηβών από τους Αμφίωνα και Ζήθο, με τη βοήθεια Άρπας ο ήχος της οποίας ανύψωνε και κατηύθυνε ογκόλιθους, προδίδει τη γνώση και εφαρμογή χρήσης τεχνικών ανύψωσης αντικειμένων συνεπώς πιθανότατα και σκαφών, μέσω συχνοτήτων (ήχος = δόνηση = συχνότητα = συντονισμός). Ίδια περίπτωση η χρήση της λύρας από τον Ορφέα, με την παραγομένη μουσική να μετακινεί λίθους. Έτσι ανυψώθηκε και η Αργώ που μιλούσε, μια ομιλία που προερχόταν από την ομιλούσα φηγό(βελανιδιά)την οποία είχε προσαρμόσει στην μέση της τρόπιδας η ίδια η Αθηνά. Στα Ορφικά συναντούμε πολλούς χαρακτηρισμούς για την Αργώ όπως Εύλαλος (καλλίφωνη) ή η Πηλιάδα Αργώ έβγαλε φωνή και ξεκίνησαν ή Πολύλαλος Αργώ...(ορφ.495).Η βελανιδιά από το Όρος Τόμαρο ανέδιδε ήχο και καθόριζε το δρομολόγιο και τα εμπόδια που θα συναντούσε μπροστά της(ορφ.246,1163).(όπως τα σημερινά ραντάρ,σόναρ). Η Αργώ δεν μιλούσε μόνο αλλά και πετούσε "με εντολή της θεάς Αθηνάς η Αργώ σηκώθηκε πολύ γρήγορα"(ορφ.270)και "ο Κάνθος ο Αβαντιάδης πέθανε όταν η Αργώ πετούσε πάνω από την Λιβύη"(ορφ.145) Όταν απουσίαζε η Αθηνά, η Φόρμιγγα του Ορφέα έκανε το θαύμα της "Η Αργώ ξεκόλλησε όταν άρχισε ο Ορφέας να παίζει την λύρα του και στην συνέχεια ανυψώθηκε στους ουρανούς"(ορφ.272) Παρακάτω σημειώνονται επιγραμματικά κάποια ελάχιστα παραδείγματα χρήσης τεχνολογίας και γεγονότων που προδίδουν την όχι απλώς επίσκεψη, αλλά εγκατάσταση και μακρόχρονη δραστηριοποίηση αναπτυγμένων νοητικά επιστημονικά και τεχνολογικά νοών, στην Γη. Ιπτάμενος Τρίπους Απόλλωνος, με τον οποίο πήγαινε εις την χώρα των Υπερβορείων. Υπάρχουν απεικονίσεις του Απόλλωνος επάνω-εντός "Τρίποδος", ιπταμένου άνωθεν θαλάσσης. Πλωτό ''νησί'' του Αιόλου, αναφερόμενο ως μεταλλικό (!) κάστρο. ''Πλοίο'' Φαιάκων, συν οι 12 χρυσοί ''τρίποδες'', δώρον του βασιλέως Αλκινόου εις τον βασιλέα Οδυσσέα. Ιπταμένη Αργώ. Αναφορά "τρίποδος" εις το εσωτερικόν της Αργούς. Πτήσεις Δαιδάλου και Ικάρου. Πτερωτός Τάλω (συμφώνα με μία κρητική εκδοχή). Πτερωτός Περσεύς. Πτερωτός Πήγασος. Πτήσις Ηρακλέους μέσω ιπταμένου "Πύθου" αλλά και ανάληψίς του δια ''Νεφέλης''. "Λίθος" που δίδει η "Ρέα" αντί "Διός" εις "Κρόνον" προς "κατάποσιν". Πτήσις Φαέθοντος και κεραύνωσίς του χρήση "Κεραυνού". Πτήσεις Ερμού. Πτήσις Έλλης και Φρίξου δια και επί του ''Χρυσομάλλου Κριού''. Πτερωτοί άνεμοι -Ζέφυρος κλπ-. Πτερωτές Ίρις, Ηώ, Νίκη, και πτερωτοί Έρως, Ύπνος, Θάνατος. Πτερωτοί Γρύπαι. Πτερωτή Σφίγξ. Πτερωταί Γοργόναι. Πτερωταί Αρπυίαι. Πτερωτός Απολλώνειος Δελφικός Ναός. Αναφορά Λουκιανού για Ταξίδι από τη Γη στη Σελήνη και πόλεμο των κατοίκων της Σελήνης με τους κατοίκους του "Ηλίου". Πτήσεις Αβάρεως δια "Χρυσού Βέλους". Λίθοι" που ρίπτουν οι "Δευκαλίων" και "Πύρρα" μετά την έξοδόν τους από τo "Πλοίο" εις τον Παρνασσόν. Βέλος Απόλλωνος τρέπεται εις την νήσον Ανάφη. Η νήσος Αστερία κατόπιν περιπλανήσεώς της εις την θάλασσαν σταματά για να γεννηθούν Άρτεμις και Απόλλων και καλείται Δήλος.

https://ellanioi.tripod.com

Αν η Μυθολογία μας, περιγράφει πραγματικότητες η όχι, μια σοβαρή και αδέσμευτη έρευνα απαλλαγμένη από κατασκευασμένους φόβους και δισταγμούς, μπορεί να το αποδείξει. Η ελληνική μυθολογία είναι ολόκληρο ληξιαρχείο που περιέχει πληροφορίες όχι μόνο για τον πλανήτη μας, αλλά και παρά έξω βλέπε Περσέας Ανδρομέδα. Είναι η ιερή μας παράδοση στην οποία είναι καταχωρημένο όλο το ουράνιο παρελθόν. Μας την δίδαξαν στο σχολείο με τέτοιον τρόπο ώστε να την θεωρούμε παραμύθι, ενώ κάποια άλλη μυθολογία είναι σήμερα μέρος της επίσημης θρησκείας. Η ελληνική μυθολογία μας δείχνει την ιστορία κι εμείς επιμένουμε να κοιτούμε το δάχτυλο, παρασυρόμενοι από αλλότριες δυνάμεις...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αρχειοθήκη ιστολογίου