Α-ΛΗΘΗ

Δημόκριτος, Πυθαγόρας, Ηράκλειτος διατύπωσαν απόλυτα τη θεωρία της Πυρηνικής Φυσικής και της Ειδικής Σχετικότητος, ενοποιώντας σε ενιαίους μαθηματικούς τύπους τον Ηλεκτρισμό, την Βαρύτητα, τον Μαγνητισμό, την Αστρονομία, και τα Ασθενή Ρεύματα Πυρήνων Ατόμων.

Οι Αστρονόμοι – Μαθηματικοί, Εύδοξος, Κάλλιππος, Αρίσταρχος, Ευκλείδης, Αρχιμήδης, Κόνων, Ίππαρχος, Κλεομήδης, Απολλώνιος, Πτολεμαίος, Θέων, Υπατία, Πάππος, είχαν εξαντλήσει τα όρια της ανθρώπινης νοημοσύνης .
Οι Μηχανικοί – Τεχνικοί Ευπαλίνος, Σώστρατος, Ήρων, Ζώσιμος, Καλλίνικος, κατασκεύαζαν τοπογραφικά όργανα τριγωνομετρικής τοπογραφήσεως, αυτόματους μηχανισμούς και όργανα ηλεκτρικών εφαρμογών. Οι ανωτέρω έλληνες μηχανικοί χρησιμοποιούσαν το Ήλεκτρον (κεχριμπάρι) ως φυσικό συσσωρευτή στατικού ηλεκτρισμού σε τεχνικές εφαρμογές…
Οι Γεωγράφοι – Εξερευνηταί Σκύλαξ, Πυθέας, Εύδοξος, Στράβων, Παυσανίας, Κοσμάς Ινδικοπλεύστης, Εκαταίος, είχαν χαρτογραφήσει όλη την επιφάνεια του πλανήτη.
Οι Έλληνες Ιατροί, Γαληνός, Κέλσος, Ηρακλείδης , Ηρόφιλος, Πραξαγόρας, Αγνοδίκη, Κτηρίας, Ιπποκράτης, Εριβιώτης, προέβαιναν σε ιάσεις «εξισορροπήσεως ηλεκτρομαγνητικών ρευστών του σώματος» ρυθμίζοντας την αλκαλικότητα και την οξύτητα των οργάνων.

Αν αναρωτιέται κανείς, γιατί όλα τα παραπάνω λέγεται ότι τα ανακάλυψαν κάποιοι ευρωπαίοι του μεσαίωνα… ιδού η απάντηση. Για τον γλυπτό διάκοσμο του Παρθενώνα εργάστηκε ο γλύπτης Φειδίας, με τους μαθητές του Αγοράκριτο, Αλκαμένη και άλλους σπουδαίους γλύπτες, με τη συνεργασία μεγάλου αριθμού αρχιτεκτόνων, ζωγράφων, χαλκουργών, λιθοξόων και άλλων τεχνιτών. Σήμερα δεν λέμε «τα γλυπτά του Φειδία» αλλά «τα Ελγίνεια μάρμαρα» δηλαδή δεν έχουν το όνομα του δημιουργού, αλλά το όνομα του κλέφτη.