Ο ΜΥΘΟΠΛΑΣΤΗΣ ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ

Εισαγωγή, Σείριος: Φίλες και φίλοι μου, στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση, η αγαπημένη μας Βίκυ Λέανδρος, λέει σε κάποιο σημείο του τραγουδιού της: «πες μου την αλήθεια κι ας είναι συμφορά».
Η αλήθεια όμως, κυριολεκτικώς δεν είναι τίποτε άλλο, παρά η άρνηση στην λήθη.
Άλφα στερητικό + λήθη = αλήθεια. Αλήθεια με απλά λόγια είναι η Ιστορική γνώση. Η γνώση των γεγονότων του παρελθόντος. Αλήθεια είναι η γνώση της πραγματικής Ιστορίας. Αλήθεια είναι η Ιστορική μνήμη που δεν έχει προσβληθεί από την λήθη. Λήθη, που είναι αποτέλεσμα, κάποτε επιβαλλόμενης αμάθειας και αργότερα ηθελημένης λόγω απαιδείας αμορφωσιάς αλλά και αδιαφορίας.
Όπου υπάρχει όμως λήθη, εκεί υπάρχει  πραγματική συμφορά. Διότι,  όταν υπάρχει ένας λαός μέσα στην λήθη, εκεί κατασκευάζονται οι «αλήθειες», από τους νικητές… που αργότερα καθιερώνονται ως θέσφατα και γίνονται και δόγματα. Και είναι γνωστό τι σημαίνει (οποιουδήποτε είδους) δόγμα…
Οι αλήθειες είναι δύο ειδών. Είναι η συμβατική αλήθεια, η επίσημη. Αυτή που καθιερώθηκε κατόπιν συμβάσεως, δηλαδή συμφωνίας. Και η άλλη, η μη συμβατική. Η κρυμμένη… αυτή που δεν συμφέρει… και βεβαίως δεν διδάσκεται.
Ο καθένας είναι ελεύθερος  να ερευνήσει και να κρίνει μόνος του ποια από τις δύο είναι η πραγματική.
Μην πιστεύετε αβασάνιστα ότι διαβάζετε, ούτε εδώ. Εδώ δίδονται πληροφορίες αλλά προπαντός  ερεθίσματα για έρευνα. «Πίστη δεν είναι αυτό που σου είπε κάποιος άλλος να πιστεύεις, αλλά αυτό που ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ ανακάλυψες ότι είναι η κρυμμένη αλήθεια» και «διάβαζε όχι για ν' αντιλέγεις, να αμφισβητείς, ν' αναιρείς, να διαψεύδεις και ανασκευάζεις, όχι για να πιστεύεις, και να τα παίρνεις όλα για αλήθεια, άλλα για να κρίνεις και να εκτιμάς σωστά την κατάσταση και να σκέφτεσαι σαν λογικός άνθρωπος». Αυτό φυσικά δεν ισχύει, μόνο για το θέμα της παρούσης αναρτήσεως, αλλά για τα πάντα.

                                                         ___________________

Ο Ευσέβιος ο Καισαρείας, ή Ευσέβιος της Καισάρειας, (περ. 275 – 30 Μαΐου 339), ο οποίος ονομάζεται και Ευσέβιος ο Παμφίλου (στη λατινική, Eusebius Pamphili), υπήρξε επίσκοπος της Καισάρειας της Παλαιστίνης, εξηγητής και ιστορικός.
Συνήθως αναφέρεται ως ο πατέρας της εκκλησιαστικής ιστορίας λόγω του έργου του, της καταγραφής της ιστορίας στις απαρχές της Χριστιανικής εκκλησίας, που είναι γνωστό ως Εκκλησιαστική Ιστορία.  Βικιπαίδεια

____________________

Διαβάζουμε από το βιβλίο του Στρατηγού και συγγραφέως κ. Γερ. Καλογεράκη   "Το ολοκαύτωμα του Ελληνισμού"  σελ. 48-50, εκδόσεις Δίον:  Ο Ευσέβιος επίσκοπος Καισαρείας (275-339), ένας αχαλίνωτος ψευδολόγος, άριστος παραχαράκτης και πλαστογράφος της ιστορίας, ένας διαστρεβλωτής της αλήθειας, νοθευτής των γραφών, εμπνευστής της θεϊκής πανουργίας και του ιερού ψεύδους, είναι ο μοιραίος άνθρωπος για τον Ελληνισμό.
Αποτυχημένος θεολόγος, διέπρεψε ως τυχοδιώκτης ιερωμένος, διπλωμάτης, δουλοπρεπής αλλά και ευφραδέστατος παραμυθάς, που πολλαπλασίασε τα θύματα των διωγμών, με ανατριχιαστικές ιστορίες για  τους κακούς ειδωλολάτρες και τους καλούς και ενάρετους χριστιανούς.
Πρώτος αυτός διόρθωσε τα Ευαγγέλια και στη συνέχεια έκαψε τα πρωτότυπα για να μην φαίνεται η παραχάραξη. Ο ίδιος έλεγε: «Όπως και αν έχουν τα γεγονότα, μόνο τα Ευαγγέλια λένε την αλήθεια» (Κ. Σιμόπουλος «Ο μύθος των μεγάλων της ιστορίας»).
Ομολογεί κυνικότατα ότι μέσα στην ιστορία του «.....έγραψε ό,τι ωφελούσε την Εκκλησία και παρέλειπε ό,τι την ζημίωνε». Συνέγραψε φανταστικές βιογραφίες ανύπαρκτων αγίων, αλλά και πλήρωνε αδρά όσους του έγραφαν ωραίες ιστορίες για βίους αγίων. Ήταν ένας αργυρώνητος και ελεεινός κόλακας του αιμοσταγούς αυτοκράτορα Κωνσταντίνου, έγραψε την «Εκκλησιαστική Ιστορία», που είναι το πιο ανιστόρητο και ψευδολόγο έργο που έχει γραφεί ποτέ. Είναι μια μυθοπλασία με φανταστικούς ήρωες. Στη βιογραφία τού Κωνσταντίνου δεν αναφέρει τίποτα για το γνωστό όραμα του «εν τούτω νίκα», αν και στην «Εκκλησιαστική Ιστορία» το αναφέρει πάνω από 100 φορές.
Οι προσωπικές του απόψεις, και οι καταφανείς ψευδολογίες, παρουσιάζονται άλλοτε σαν ιστορικά γεγονότα, δήθεν τεκμηριωμένα, και άλλοτε σαν θέλημα του θεού. Όλο το έργο του είναι ένα ασύστολο ψέμα.
Όλες οι ψευδολογίες και ιστορικές αυθαιρεσίες που περιέχονται στο έργο του, το καθιστούν τελείως ανάξιο να χρησιμοποιηθεί σαν ιστορική πηγή, γιατί είναι μια προκλητική διαστροφή της ιστορίας. Οι διάφορες ιστορικές πηγές υπολογίζουν ότι ο αριθμός των μαρτύρων των τριών πρώτον αιώνων δεν ξεπερνά τις τρεις χιλιάδες άτομα, και δεν είναι λιγότεροι από χίλιους πεντακοσίους, ενώ ο Ευσέβιος τους έκανε δεκάδες χιλιάδες, και είναι αυτός που βάφτισε και το Χριστό γιο Θεού.
Ο Ευσέβιος εκδήλωνε προκλητικά την αποστροφή του για την ελληνική σκέψη και ταύτιζε τον Ελληνισμό με το διάβολο, τον Έλληνα με τον ειδωλολάτρη δαίμονα που αγαπάει το κακό και μισεί το καλό.
Και τον παρουσίαζε σαν ένα λυσσασμένο  σκυλί που επιτίθεται με ζωώδη μανία στους δυστυχισμένους και κακόμοιρους χριστιανούς, και καλούσε όλα τα άγρια ζώα και ανθρωπόμορφα τέρατα εναντίον τους. Χαίρεται γιατί εξαφανίστηκε το άθεο γένος των Ελλήνων από το πρόσωπο της γης, τα άγρια θηρία, τα φρικτά και αρπακτικά κτήνη οι Έλληνες (Ευσέβιος «Εκκλησιαστική Ιστορία»).