Σε όσους έχουν εμβαθύνει την έρευνα, το φαινόμενο δεν προκαλεί εντύπωση.
Την περίοδο αυτή η πολιτική και πνευματική ελίτ της βυζαντινής αριστοκρατίας αναζητά νέα εθνική και πολιτιστική ταυτότητα.
Ο "αυτοκρατορικός ρωμαϊσμός" και ο "χριστιανικός σκοταδισμός" έχουν χρεοκοπήσει.
Και το όνομα "Έλλην", που παλιότερα αρκούσε να σε στείλει στο εκτελεστικό απόσπασμα, τώρα βρίσκεται συχνά στα χείλη ακόμα και των μελών της αυτοκρατορικής οικογένειας των Παλαιολόγων...
Η Βυζαντινή Αριστοκρατία έχει αντιληφθεί πως για την επιβίωση τη δικιά της και του κράτους της απαιτείται μια διπλή στροφή:
β) Προς την Κλασσική Ελληνική Αρχαιότητα για την απαραίτητη ανανέωση των πνευματικών δυνάμεων.
Αυτοί οι δυο άξονες συγκροτούσαν το πολιτικό πρόγραμμα της παράταξης των "Ενωτικών".
Τρέμουν και μόνο στην ιδέα της δρομολογούμενης περιθωριοποίησής τους.
Και παραλύουν μπροστά στον κίνδυνο της αναβίωσης του τρισκατάρατου "ελληνορωμαϊσμού".
Γι' αυτό συγκροτούν την αντίπαλη παράταξη των "ανθενωτικών", με βασική πολιτική επιδίωξη την υποταγή στον οθωμανικό παρά στον "παπικό" ζυγό.
Πιστεύουν και ελπίζουν πως η οθωμανική κυριαρχία θα εξασφαλίσει τα προνόμιά τους και θα θάψει οριστικά τη λερναία ύδρα του "Ελληνισμού", βυθίζοντας στο πνευματικό σκότος τους ραγιάδες.
Η νίκη των "ανθενωτικών" ήταν προσωρινή.
Και μόνο η λέξη προκαλεί ρίγος στους ιουδαιο-χριστιανούς.
Γι' αυτό και κάποιοι φαγώνονται να μας αποκαλούν "Ρωμιούς" και λυσσάνε με τη "Ρωμιοσύνη" τους.
Θέλουν να βγάλουν απ' το λεξιλόγιό μας τη λέξη "Έλλην" και "Ελλάδα"!
Η σημερινή γενιά των Ελλήνων θα ζήσει τον χωρισμό της Εκκλησίας απ' το Κράτος.
Και κάποια μελλοντική γενιά, όταν οι ιστορικές συνθήκες το επιτρέψουν, θα ζήσει την επιστροφή σε τούτη τη χώρα του ορθού λόγου και της καθαρής και ελεύθερης σκέψης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου