Ο ΠΡΟΟΜΗΡΙΚΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΘΑΜΥΡΙΣ

Παυσανίας 4, 33, 3-4

Στο δρόμο προς την Μεγαλόπολη [από την κορυφή της Ιθώμης] συναντά σε απόσταση 30 σταδίων από την πύλη το ρέμα της Βαλύρας. Το όνομα λένε πως δόθηκε στον ποταμό επειδή ο Θάμυρις πέταξε [έβαλε] αυτού τη λύρα, όταν τυφλώθηκε. Ο Θάμυρις ήταν γιος του Φιλάμμωνα και της νύμφης Αργιόπης. Η Αργιόπη ζούσε αρχικά περί τον Παρνασσό, όταν όμως έμεινε έγκυος, λένε πως μετοίκησε στους Οδρύσες, γιατί ο Φιλάμμωνας δεν ήθελε να την φέρει στο σπιτι του. Γι’ αυτό τον Θάμυρι τον λένε Οδρύση και Θράκα.

Ο μουσικός των προϊστορικών χρόνων Φιλάμμων, γιος του Απόλλωνα, θεωρούνταν από μερικούς και ιδρυτής μυστικών λατρειών όπως της Λέρνας [Παυσ. 2, 37, 2].

[Ο προομηρικός ποιητής και μουσικός Θάμυρις φημίζονταν για την ομορφιά του, για το τραγούδι και για το παίξιμο της λύρας. Περήφανος για τις ικανότητές του τόλμησε να αμφισβητήσει την υπεροχή των Μουσών, αλλά στον αγώνα που επακολούθησε νικήθηκε. Οι Μούσες εκδικούμενες τον τύφλωσαν, καθώς πήγαινε από την Οιχαλία στο Δώριον, κι εκείνος φτάνοντας στο ποτάμι πέταξε την λύρα ως άχρηστη και το ποτάμι πήρε το όνομα Βαλύρα. Ο μύθος του Θάμυρι είναι ενας από τους πολλούς που συναντώνται παράλληλα στην Θεσσαλία και στην Μεσσηνία. Τον μύθο τον αναφέρει και ο Ησίοδος [Fragm. Hesiodea των Merkelbach και West, 65], και παρουσιάζει τον Θράκα Θάμυρι να συναντιέται με τις Πιερίδες Μούσες στο φημισμένο Δώτιον πεδίον (στη νότια έξοδο των Τεμπών) και εκει να ανταγωνίζεται μ’ αυτές και να τυφλώνεται].

Ο Παυσανίας 4, 33, 3-4, αναφέρει τον μύθο του Θάμυρη και ταυτίζει την ΟΙΧΑΛΙΑ [απ’ όπου ερχόταν ο Θάμυρις] με την αρχαία ΑΝΔΑΝΙΑ όπου τελούνταν τα μυστήρια του Λύκου και του Καύκωνα. Η περιοχή βρισκεται απέναντι από την  σημερινή πεδιάδα του ΜΕΛΙΓΑΛΑ, [αρχαίος Στενύκληρος και Κάπρου σήμα]. Στην Οιχαλία τοποθετεί ο Παυσανίας το Καρνάσιον Άλσος, που ήταν γεμάτο από κυπαρίσσια. Αγάλματα θεών  υπήρχαν του Απόλλωνα Καρνείου, [της Αγνής] και του Ερμή με κριάρι. Το ονομα ΑΓΝΗ ήταν το προσωνύμιο της Κόρης της Δήμητρας.

Κατά την παράδοση, ο Θάμυρις, γιος του μουσικού Φιλάμμωνα και της νύμφης Αργιόπης, έγραψε και μελοποίησε μία «Θεογονία», μία «Κοσμογονία» και μία «Τιτανομαχία». Πίστευαν επίσης ότι αυτός ήταν ο εφευρέτης του «δώριου τρόπου».
Από τον πατέρα του ο Θάμυρις ήταν εγγονός του θεού Απόλλωνα. Σύμφωνα με άλλες εκδοχές, ο Θάμυρις ήταν γιος του Αεθλίου και εγγονός του Ενδυμίωνα, ενώ μητέρα του ήταν η ίδια η Μούσα Ερατώ ή η Μελπομένη.

Ο Θάμυρις ήταν ωραιότατος και διακρινόταν τόσο στο τραγούδι όσο και στο παίξιμο της λύρας, όργανο το οποίο έμαθε από τον Λίνο. Μια άλλη παράδοση λέει ότι ο Θάμυρις δίδαξε τον Όμηρο μουσική.

Ο Θάμυρις καυχήθηκε κάποτε για την τέχνη του και θέλησε να συναγωνισθεί με τις Μούσες. Καθώς ήταν φυσικό, όχι μόνο ηττήθηκε, αλλά και τιμωρήθηκε, επειδή οι Μούσες του αφαίρεσαν τη μουσική τέχνη, αλλά και το φως του, στο Δώριον, κοντά στην Αρχαία Ιθώμη.
Μετά την τύφλωσή του, ο Θάμυρις πέταξε τη λύρα του στον ποταμό Βαλύρα (από το «βάλλω» και το «λύρα») στην Πελοπόννησο. Ο Παυσανίας όμως αναφέρει πως έχασε το φως του πιθανώς από κάποια ασθένεια και σταμάτησε να απαγγέλλει ποιήματα.

Ο Πλάτωνας τον αναφέρει σε πολλά έργα του, στους “νόμους” γράφει κανείς να μην τραγουδήσει άσημο τραγούδι εάν δεν το επιτρέψουν οι νομοφύλακες ακόμα και αν είναι καλύτερο από τους ύμνους του Θάμυρι.

http://www.mikrosapoplous.gr/ , https://el.wikipedia.org/