Κάθε
μοσχοβολιὰ και κάθε χρώμα,
κάθε
πουλιού κελάηδημα ξυπνάει
πόθο στα
φυλλοκάρδια μου κι ελπίδα
να σου
ξαναφιλήσω τ᾿ άγιο χώμα,
να ξαναϊδώ
και το δικό σου Μάη,
όμορφή
μου, καλή, γλυκειά πατρίδα.
Λορέντζος Μαβίλης – Πατρίδα 1888
Με τέτοια είσοδο, η άνοιξη δεν θα μπορούσε παρά να έχει υπάρξει σταθερό μοτίβο στο έργο των ποιητών, στο πέρασμα των χρόνων. Αμέτρητοι είναι οι στίχοι αφιερωμένοι σε αυτήν.
Και θα είναι εκεί για να υπενθυμίζουν όσα χάνουμε, αν κρατάμε την άνοιξη μακριά μας.
Όσο κι αν η φύση μεταμορφώνεται σε ένα υπέροχο, πολύχρωμο καμβά, εάν η διάθεση να αισθανθούμε την ευφορία δεν "ξυπνήσει" μέσα μας, τίποτε δεν μπορεί να φέρει την άνοιξη στην καρδιά μας.
O Οδυσσέας Ελύτης ήταν ξεκάθαρος: “Την Άνοιξη αν δεν τη βρεις, τη φτιάχνεις”!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου