ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ: ΠΛΑΤΩΝ – ΤΙΜΑΙΟΣ: ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Όπως λοιπόν έχουμε πολλές φορές πει, συνυπάρχουν μέσα μας τρία διαφορετικά είδη ψυχής, το καθένα με τις δικές του κινήσεις. Και ας υπενθυμίσουμε με δυο λόγια για μία ακόμα φορά ότι όποιο από αυτά αδρανεί και δεν εκτελεί τις κινήσεις του γίνεται κατ' ανάγκη το ασθενέστερο, ενώ όποιο γυμνάζεται συνεχώς γίνεται το ισχυρότερο. Συνεπώς εκείνο που πρέπει να κάνουμε είναι να εξασφαλίσουμε τη σύμμετρη ανάπτυξη των κινήσεων του καθενός.

Πρέπει όμως να καταλάβουμε ότι το κυρίαρχο είδος της ψυχής, που έδωκε ο θεός στον καθένα μας, είναι ένας δαίμων. Είναι αυτό που, όπως είπαμε, κατοικεί στην κορυφή του σώματος και μας ανυψώνει από η γη στον συγγενικό μας ουρανό. Γιατί η αλήθεια είναι ότι είμαστε φυτά όχι της γης, αλλά τού ουρανού. Στον ουρανό συνέβη η πρώτη γέννηση της ψυχής και εκεί βρίσκονται οι ρίζες μας. Εκεί η θεϊκή ψυχή προσαρτά και ριζώνει το κεφάλι μας, και από εκεί ορθώνει προς τα κάτω όλο το σώμα.

Αν λοιπόν κάποιος έχει αφοσιωθεί στις επιθυμίες και τις έριδες και σπαταλάει εκεί όλη την ορμή του, οι σκέψεις του γίνονται αναγκαστικά θνητές. Θα γινόταν μάλιστα εξ ολοκλήρου και ο ίδιος θνητός, αν ήταν δυνατόν. Στην πραγματικότητα ελάχιστα απέχει απ' αυτό αφού έχει αναπτύξει μόνο το θνητό μέρος του. Αν όμως έχει αφιερωθεί στην αγάπη της μάθησης και της αληθινής σοφίας και καλλιεργεί αυτήν κυρίως την πλευρά του εαυτού του, για να προσεγγίσει την αλήθεια, είναι υποχρεωμένος να σκέφτεται τα αθάνατα και τα θεία. Λίγο απέχει από την κατάκτηση της αθανασίας, όσο η αθανασία είναι προσιτή στην ανθρώπινη φύση και επειδή πάντοτε φροντίζει για τη θεϊκή ψυχή και περιποιείται το δαίμονα που φιλοξενεί μέσα του, φθάνει και ο ίδιος σε ιδιαίτερη ευδαιμονία.

Η σωστή φροντίδα για όλα τα πράγματα είναι μία: να προσφέρεις στο καθένα οικείες τροφές και κινήσεις. Οικείες όμως και συγγενικές κινήσεις για το θείο που υπάρχει μέσα μας είναι οι σκέψεις και οι περιφορές του κόσμου. Αυτές πρέπει ν ακολουθούμε όλοι. Και τους δικούς μας κύκλους, που διαστρεβλώθηκαν κατά την γέννησή μας, πρέπει να τους επαναφέρουμε στην ορθή τροχιά μαθαίνοντας την αρμονία και την ομαλή περιφορά του Κόσμου. Έτσι θα εξομοιώσουμε την νόηση με το αντικείμενό της - ομοιότητα σύμφωνη με την πρωταρχική της φύση. Και με την εξομοίωση αυτή θα κατακτήσουμε την προκαθορισμένη άριστη ζωή, έχοντας εκπληρώσει τον σκοπό που έθεσαν και θα εξακολουθήσουν να θέτουν πάντοτε στους ανθρώπους οι θεοί.