Κολυττός: δῆμός ἐστι τῆς Αἰγηϊδος φυλῆς

Εικόνα: Ἀγόρι κάθεται μπροστᾶ ἀπὸ τὸν τάφο τοῦ Διονυσίου ἀπὸ τὸν Κολυττὸ (τέλη -4ου αἰ.) στὸ ἀρχαῖο Κοιμητήριο τοῦ Κεραμεικοῦ, Ἀθήνα 1895. 
Φωτογραφία τοῦ Γερμανοῦ Wilhelm von Plüschow (Guglielmo Plüschow, 1852-1930).

Ὁ Κολυττὸς ἦταν ἀρχαῖος δῆμος (Harpocrationis Lexicon: δῆμός ἐστι τῆς Αἰγηϊδος φυλῆς) τῆς Ἀττικῆς καὶ βρισκόταν στὸ κέντρο τῆς περιοχῆς τῆς Ἀθῆνας. Εικάζεται ὅτι βρισκόταν στὸ σημεῖο ὅπου εἶναι ἡ σημερινὴ Πλάκα ἢ ἡ Ἀρχαία Ἀγορά. Ὁ δῆμος πῆρε τὸ ὄνομά του ἀπὸ τὸν μυθικό ἥρωα Κολυττό.

Καὶ διαβάζουμε στὴν ἐφημερίδα Ἐλπίς, ἀρ. φύλ. 965, ἡμερ. 19.08.1858:

Πρὸς τὸ Ἀνατολικὸν μέρος τῆς πόλεως τῶν Ἀθηνῶν, ἐφ’ ὅσον ἐξάγεται ἀπὸ χωρία τῶν παλαιῶν συγγραφέων καὶ ἀπὸ ἐπιγραφάς, εὑρεθείσας ἐσχάτως ἐκεῖ, ἦτον ὁ Δῆμος Κολυττός. Εἰς τὸν δῆμον τοῦτον σήμερον κατασκευάζεται ὁδοποιΐα. Ἐν ταῖς ἀνασκαφαῖς, ἓν μέτρον βαθύτερον τῆς σημερινῆς ἐπιφανείας, ἀνευρίσκονται καθ’ ἑκάστην διάφορα ἀρχαιολογικὰ ἀντικείμενα, λόγου ἄξια. Τοιαῦτα εἰσὶν ἓξ κεφαλαὶ τῶν καλῶν χρόνων τῆς γλυπτικῆς. Δύω τούτων σώζουσι τὴν ῥῖνα, ὅπερ σπάνιον εἰς ἄλλας κεφαλάς, καὶ ἐν αὐταῖς παρατηρεῖ τις τὸν ἀρχαῖον Ἑλληνικὸν τύπον.

Εὑρέθησαν μέχρι τοῦδε ἐξ ὅροι, ἐγκεχαραγμένοι ἐπὶ πλακῶν, οἱ μὲν ἀττικοῖς γράμμασιν, οἱ δὲ ἰωνικοῖς, καὶ κεφαλὴ ἵππου ἀρίστως εἰργασμένη καὶ χαλκὸν φέρουσα, καὶ χεὶρ τοῦ ἱππέως, ὅστις βαστᾶ τὸν ἱμάντα καὶ πληθὺς λαβίδων ἀγγείων ἐξ ὀπτῆς γῆς, ἐφ’ ὧν φέρονται ἀνάγλυφοι ἐπιγραφαὶ πόλεων. Τὰ ἀγγεῖα ταῦτα ἔφερον οἶνον τοῦ ἐμπορίου. Διὸ ἀναγινώσκει τις Κνιδίων, Σαμίων, Ῥοδίων καὶ τὰ τοιαῦτα. Ἀνευρέθησαν δὲ καὶ τεμάχια στηλίδων ἀνδριάντων ἢ ἀγαλμάτων, καὶ στῆλαι μετ’ ἐπιγραφῶν ἐπιτυμβίων, αἵτινες δημοσιεύονται ἐν τῇ ἀρχαιολογικῇ Ἐφημερίδι, καὶ βάθρον, ἐφ’ οὗ ἵσταντο σύμπλεγμά τι (groupe) εἰς ὃ πιθανῶς ἀνήκουσι τινὲς τῶν εἰρημένων κεφαλῶν. (http://digital.lib.auth.gr/record/90820/files/a111.pdf)

Φωτογραφία –> www.wikipedia.gr/

Ἀνιχνευτές