Απόσπασμα από το βιβλίο “Το Μυστήριο του Σείριου” του Robert K. G. Temple

Η λατρεία του Άνουβη ήταν μια μυστική θρησκεία μυστηρίου που περιοριζόταν σε μυημένους (και επομένως δεν γνωρίζουμε το περιεχόμενό της). Ο Πλούταρχος γράφει για τον Άνουβη, ότι ήταν ένας μυημένος σε διάφορες θρησκείες μυστηρίου, και υπάρχει λόγος να πιστεύουμε τις δικές του πληροφορίες που προέρχονται από καλά ενημερωμένες πηγές.

Η περιγραφή του Πλουτάρχου είναι ότι ο Άνουβης ήταν "μια συνδυασμένη σχέση" που έχουν οι Ίσις και Νέφθυς. Αυτό έχει προεκτάσεις που βοηθούν στη σκέψη μιας “συνδυασμένης σχέσης” ανάμεσα στο αστέρι που περιστρέφεται και το αστέρι σε τροχιά.
Ο Πλούταρχος λέει ότι ο Άνουβης φύλαγε σαν σκύλος και παρακολουθούσε την Ίσιδα. Αυτό το γεγονός, συν ότι ο Άνουβης είναι “χρόνος” και "ένας κύκλος", υποδηλώνει ακόμη περισσότερο τροχιακή έννοια -- η ιδανική μορφή παρακολούθησης του περιπλανώμενου σκύλου φύλακα (Σείριος).

Ο Πλούταρχος σχετίζει την Ίσιδα με την Ελληνίδα θεά Αθηνά (κόρη του Δία) και λέει ότι και οι δύο περιγράφονται ως "προερχόμενες από τον εαυτό τους" και ως “αυτοκινούμενη κίνηση”. Η Αθηνά επέβλεπε την Αργώ και τοποθέτησε στην πλώρη της ως οδηγό, ξύλο βελανιδιάς από τη Δωδώνη. Η Αργώ απέκτησε έτσι μια χαρακτηριστική “αυτοκινούμενη κίνηση” από την Αθηνά, την οποία ο Πλούταρχος συσχετίζει συγκεκριμένα με την Ίσιδα με αυτή την ιδιότητα.

Οι παλαιότερες εκδοχές του έπους Αργώ που γράφτηκαν πριν από την εποχή του Ομήρου δυστυχώς χάθηκαν. Η σωζόμενη εκδοχή του έπους είναι καλή ανάγνωση αλλά σχετικά πρόσφατη.
Οι Σουμέριοι είχαν "πενήντα ήρωες", "πενήντα μεγάλους θεούς" κ.λπ., όπως και οι Έλληνες με την Αργώ τους, είχαν πενήντα ήρωες και η Αργώ μετέφερε τις πενήντα κόρες του Δαναού.

Ο Ερμής ήρθε στη γη για να διδάξει στους ανθρώπους τον πολιτισμό και μετά επέτρεψε πάλι στα αστέρια, επιστρέφοντας στο σπίτι του και αφήνοντας πίσω τα Μυστήρια και την θρησκεία της Αιγύπτου με τα ουράνια μυστικά της που κάποια μέρα θα αποκωδικοποιηθούν.

Ένας αιγυπτιακός πάπυρος λέει ότι ο σύντροφος της Ίσιδας “είναι ένας σκοτεινός θεός”. Αυτό ακούγεται σαν τον αόρατο Σείριο Β. Ο σύντροφος της Ίσιδας Όσιρις. 

Πρέπει να θυμόμαστε ότι χωρίς τη σημερινή μας γνώση για τους λευκούς νάνους, τα αστέρια που είναι αόρατα, και που τα εντοπίσαμε  μόνο με τα σύγχρονα τηλεσκόπια και χωρίς τις γνώσεις μας για την εξαιρετικά πυκνή τους ύλη από την ατομική φυσική με όλη την περίπλοκη τεχνολογία της, κ.λπ., καμία από τις συζητήσεις μας για το σύστημα Σειρίου δεν θα ήταν δυνατή. 

από Robert K. G. Temple

Ο καθηγητής Ρόμπερτ Τεμπλ είναι ο συγγραφέας μιας σειράς διεισδυτικών και προκλητικών βιβλίων, συμπεριλαμβανομένου του διεθνούς μπεστ σέλερ Το Μυστήριο του Σείριου.  https://amheath.com/authors/robert-temple/

https://www.bibliotecapleyades.net/

----------------------------------

 Σχόλιο:

«...χρησιμοποιούν το όνομα Ίσις από το ίεσθαι (προχωρώ ορμητικά με γνώση και κινούμαι), διότι είναι κίνηση που διαθέτει ψυχή και φρόνηση. Στην πραγμα­τικότητα το όνομα τούτο δεν είναι βαρβαρικό, αλλά, όπως για όλους τους θεούς, υπάρχει όνομα κοινό, που προέρχεται από το θεατός και το θέων (αυτός πού τρέχει), έτσι και τη θεά τούτη από την ακριβή γνώση και συνάμα την κί­νηση Ίσιδα εμείς, Ίσιδα και οι Αιγύπτιοι αποκαλούν. (...) Ο Όσιρις πάλι έχει όνομα σύνθετο από τα όσιος και ιερός, διότι είναι κοινός λόγος ανάμε­σα στα πράγματα τον ουρανού και τον Άδη... (...) Δεν πρέπει όμως να άπορη κανείς με τον εξελληνισμό των ονομάτων, διότι βέβαια και πολλά αλλά, που έφυγαν μαζί με τους ξενιτεμένους Έλληνες, συνεχίζουν και υπάρχουν μέχρι και σήμερα απόδημα σε άλλους λαούς... (...) ...διότι θεωρώ, πώς το πρώτο (Σάραπις) είναι ξενικό, ενώ το δεύτερο (Όσιρις) ελληνικό...» 

(Πλούταρχος, Ηθικά, «Περί Ίσιδος και Όσίριδος», 375C και D).

https://enneaetifotos.blogspot.com/2016/12/blog-post_9.html