Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

ΟΜΙΛΙΕΣ ΤΟΥ ALEX COLLIER

Μέχρι το πολύ πρόσφατο παρελθόν, όποιος τολμούσε να μιλήσει για εξωγήινους, αντιμετώπιζε ειρωνείες και απόρριψη. Και αυτό γιατί δεν μπορούσαν οι περισσότεροι άνθρωποι να  δεχτούν το ζήτημα αυτό ως φυσιολογικό, όπως και είναι. Σύμφωνα με τον Alex Collier, το μεγαλύτερο άλμα για το οποίο χαίρονται οι εξωγήινες φυλές, είναι πρώτον, το ότι επιτέλους είμαστε ανοιχτοί στην ιδέα της εξωγήινης ζωής και δεύτερον, στην ιδέα της αποκόλλησης μας από τους δογματισμούς. Γιατί αν δεν αποκολληθούμε από το δόγμα, δεν μπορούμε να πραγματευτούμε άλλες πιθανότητες. Θα διαπιστώσουμε ότι πολλοί δογματισμοί που θεωρούσαμε αλήθειες, ήταν εξ αρχής λαθεμένοι και κτίζαμε τον πολιτισμό, σε ψέματα. Για αυτό δεν άντεξε κανένα από αυτά. Η Γη δεν προοριζόταν για πλανήτης σκλάβων και ποιμνίων. Δεν γεννηθήκαμε για να είμαστε μέλη κοπαδιού. Είμαστε ελεύθερα πνευματικά όντα σε υλικό σώμα (λόγω τρίτης διάστασης) και όχι αμαρτωλοί όπως προσπαθούν να μας πείσουν τους τελευταίους 17 αιώνες. Το συμβούλιο των Ανδρομεδίων πάντα σύμφωνα με τον Alex Collier, συζητάει τον τρόπο βοήθειας προς την Γη. Και άλλες φυλές δήλωσαν συμμετοχή που είναι συνδεδεμένοι  γενετικά με τον πλανήτη μας. Γενετική σύνδεση σημαίνει ότι ήταν εδώ στο παρελθόν, ήταν ίσως κάποιοι από τους θεούς που λατρεύτηκαν. Που άφησαν απογόνους και δημιούργησαν πολιτισμούς. Και εμείς είμαστε οι απόγονοι. Για αυτό έχουμε πολλές διαφορετικές φυλές. Υπάρχουν πολύ περισσότερα πάνω σε αυτό… Κάποιοι δικοί μας επιστήμονες δήλωναν  μέχρι χθες: «Ως προς τις επιστημονικές έρευνες, δεν έχουμε καμία απολύτως ένδειξη - όχι απόδειξη ούτε καν ένδειξη - για την ύπαρξη ζωής οπουδήποτε αλλού πέρα από τη γη μας. pyles την στιγμή που ο πλανήτης βουίζει εδώ και χρόνια και οι πληροφορίες πέφτουν βροχή. Αυτό απλώς το θυμίζω, το επισημαίνω, και δεν το σχολιάζω. O Alex Collier είναι ένας από τους πιο αξιόπιστους στον τομέα έρευνας των ΑΤΙΑ. Επικοινωνούσε από πολύ νεαρή ηλικία με εξωγήινους, (τους Ανδρομέδιους), από τους οποίους διδάχθηκε πολλά και είχε επισκεφθεί το σκάφος τους αρκετές φορές. Πρωτοεμφανίστηκε με μηνύματα από τα εξωγήινα διαστημόπλοια, στις αρχές της δεκαετίας του '90 και προκάλεσε μεγάλη αίσθηση. Μετά το 96 αποσύρθηκε για λόγους που δεν είπε, και επανεμφανίστηκε το 2008 ή 09. Οι ομιλίες του αυτές είναι του 2009 και 2010. Τα βίντεο προέρχονται από το κανάλι του χρήστη vasoula2908asteria    

ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Όταν ρωτήθηκε ο Αγησίλαος (Βασιλιάς Λακεδαιμόνιων) πως κάποιος θα μπορούσε να αποκτήσει καλύτερη φήμη ανάμεσα στους ανθρώπους απάντησε: ¨Αν λέει τους καλύτερους λόγους και αν πράττει με ακόμα καλύτερες πράξεις. Πλούταρχος(Αποφθέγματα Λακωνικά, 213 C)
Σε κάποιον που επαινούσε έναν ρήτορα για την ικανότητα του να μεγαλοποιεί τα ασήμαντα πράγματα που έλεγε, απάντησε ο Αγησίλαος: ¨Μα ούτε θεωρώ σπουδαίο τον τσαγκάρη, που βάζει σε μικρό πόδι μεγάλα παπούτσια¨.
Πλούταρχος (Αποφθέγματα Λακωνικά, 208, C 6)
Άριστα διοικείται η πόλη, στην οποία ενάρετοι άνθρωποι τιμούνται, και αντίθετα οι κακοί παραμερίζονται.
Σόλων (Ανθ. Στοβ. ΜΓ, 76)
Τα κράτη τότε καταστρέφονται, όταν δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τους σπουδαίους από τους ασήμαντους.
Αντισθένης ( Διογ. Λαερτ. Βίοι Φιλοσόφων, Φιλ. VI, 5)
Το ήθος των αρχόντων είναι όμοιο με το ήθος των αρχόμενων.
Ισοκράτης (Προς Νικοκλέα, 31)
Ο Σωκράτης όταν ρωτήθηκε πια πόλη διοικείται παράνομα είπε: «η πόλη στην οποία οι άρχοντες τοποθετούνται από φατρίες».
Σωκράτης (Ανθ. Στοβ. Γ, 81)
Η δημαγωγία δεν ταιριάζει σε ανθρώπους καλλιεργημένους αλλά σε αμαθείς και κακοήθεις.
Αριστοφάνης (Ιππείς, 191-193)
Όταν σε μια πόλη εκτιμούνται ο πλούτος και η δύναμη, η αρετή και οι χρηστοί άνθρωποι περιφρονούνται.
Πλάτων (Πολιτεία, 550 Ε – 551 Α)
Ο αμόρφωτος λαός πολύ συχνά υποδουλώνεται σε άρχοντες.
Σόλων (Ελεγ. Απόσπ. 9, 3, West)
Όταν τιμάς τους ανθρώπους τους κάνεις πιο δυνατούς.
Βίων (Ανθ. Στοβ. ΜΓ, 8)
Άριστη δημοκρατία είναι αυτή που δεν έχει ούτε βαθύπλουτους ούτε φτωχούς πολίτες.
Θαλής (Πλουτάρχου, Ηθ. 154 Ε)
Συνήθεια έχει γίνει στους τυράννους, να νοιώθουν ευχαρίστηση με τους κόπους και τις δυστυχίες που προκαλούν στους άλλους.
Ισοκράτης (Περί Ειρήνης, 91)
Το καθήκον των αρχόντων είναι να κάνουν με τις φροντίδες τους πιο ευτυχείς τους πολίτες.
Ισοκράτης (Περί Ειρήνης, 91)
Ο πραγματικός άρχοντας δεν είναι φτιαγμένος από την φύση να αποβλέπει στο δικό τους συμφέρον αλλά στο συμφέρον των συμπολιτών.
Πλάτων (Πολιτεία, 347D)
Δεν είναι ποτέ δυνατόν να έχουν υψηλό και γενναίο φρόνημα αυτοί που κάνουν ταπεινές και φαύλες πράξεις, γιατί οποιεσδήποτε είναι οι πράξεις τους είναι και τα φρονήματα τους.
Δημοσθένης (Ολυνθιακός Γ, 32)
Όταν ρώτησαν τον Αγασικλή, Βασιλιά των Λακεδαιμονίων, πως μπορεί κάποιος να κυβερνά με ασφάλεια, χωρίς να έχει σωματοφύλακες απάντησε: ¨Αν κυβερνάει τους πολίτες όπως οι πατέρες τους γιους¨ .
Πλούταρχος (Αποφθέγματα Λακωνικά, 208 Β 4)
Ο Αλκαμένης, γιος του Τηλέκλου από την Σπάρτη, όταν τον ρώτησε κάποιος πως θα μπορούσε να διατηρήσει κανείς με τον καλύτερο τρόπο την βασιλεία απάντησε: ¨Αν δεν δίνει μεγάλη σημασία στο κέρδος.¨
Πλούταρχος (Αποφθέγματα Λακωνικά, 216 Ε 4)
Όταν ρωτήθηκε ο Παυσανίας ο γιος του Πλειστώνακτου γιατί δεν επιτρέπετε στην Σπάρτη να αλλάζουν νόμους και παραμένουν οι παλιοί απάντησε: ¨Επειδή οι νόμοι πρέπει να διαφεντεύουν τους ανθρώπους και όχι οι άνθρωποι τους νόμους.
Πλούταρχος (Αποφθέγματα Λακωνικά, 230 F)  

Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΕΚΑΙΓΕ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΙΤΗ

Μεταφορά από το βλόγιον του ευσεβούς Ροΐδη
Ένας από τους πολλούς δάσκαλους και επιστήμονες που βρέθηκαν στο στόχαστρο του πατριαρχείου Νέας Ρώμης (Κωνσταντινούπολης), ήταν ο μαθηματικός Μεθόδιος Ανθρακίτης, (1660-1736) δημοτικιστής δάσκαλος και παπάς. Γεννήθηκε στο χωριά Καμινιά (σήμερα Ανθρακίτη) των Ιωαννίνων. Σπούδασε στην περίφημη γιαννιώτικη Σχολή του Γκιούμα ή Γκιόνμα με δάσκαλο τον ιερωμένο Γιώργο Σουγδουρή, που είχε εισάγει στη Σχολή του μαθήματα θετικών Επιστημών και Φιλοσοφίας. Ο Σουγδουρής μπήκε στο μάτι του τοπικού πασά-δεσπότη Κλήμη που τον κατηγόρησε πως πιστεύει σε μια ‘κατ’επίνοιαν’ διαφορά της θείας ουσίας και της θείας ενέργειας. Κάτι τρέχει στα γύφτικα θα μου πείτε αλλά τον καιρό που οι επίσκοποι ήταν ελέω Σουλτάνου πραγματικοί πρίγκηπες δεν παίζανε με αυτά. Έτσι, ο Κλήμης συγκάλεσε τοπική σύνοδο για να τον καταδικάσει ως αιρετικό, και τον κατηγορεί στο Πατριαρχείο πως ακολουθεί τις θέσεις των αντιπάλων του Γρηγορίου Παλαμά, ενός άθλιου δεσπότη που θεμελίωσε την ορθόδοξη διαστροφή του Ησυχασμού μιας αποκρυφιστικής ανατολίτικης διαδικασίας μέσω της οποίας έβλεπες το φως του θεού ζητώντας την καθαίρεσή του. Ο Σουγδουρής, αναγκάστηκε να κάνει μια δήλωση μετανοίας, μια ομολογία ορθόδοξης πίστης για να γλυτώσει. Ο Κλήμης όμως συνέχισε να τον κυνηγά καταγγέλοντάς τον στον πατριάρχη Ιεροσολύμων Δοσίθεο, έναν αρχιζήτουλα που έγινε στα 25 του επίσκοπος και στα 28 του πατριάρχης (!) ειδικευμένο στις ζητείες τις συλλογές δηλαδή εράνων με περιφορά κοκάλων στα χωριά των Βαλκανίων.
Αυτή ήταν η κατάσταση στα Γιάννενα, που ήταν πρώτα στ’άρματα στα γρόσια και στα Γράμματα. Ο φιλέλληνας περιηγητής Jacob Salomon Bartholdy, που δεν έκρυψε την απογοητευσή του από την κατάντια των Γραικών και στηλίτευσε την αμάθεια, τη διαφθορά και την ρυπαρότητα του κλήρου τους ομολογεί πως οι Οθωμανοί κατακτητές δεν απαγόρευαν ούτε τα βιβλία, ούτε τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, ούτε τη διακίνηση ιδεών. Αναφέρει πως στα Γιάννενα εμπόδια για τη λειτουργία των σχολείων έφερνε ο δεσπότης και όχι ο πασάς. Ο Αλή πασάς έσωσε το φυσικομαθηματικό Αθ.Ψαλίδα, σχολάρχη της Μαρουτσαίας, όταν το πατριαρχείο τον κατήγγειλε ως άθεο, Βολταιριστή και οπαδό της Γαλλικής Επανάστασης. Στην ίδια πόλη ο ευσεβής Σχολάρχης Κων. Μπαλανίδης (1799-1818) απαγόρευε την εκμάθηση ξένων γλωσσών διότι “γέμουσιν από αθεϊστικά βιβλία”. Ο πρωθιερέας Μπαλάνος Βασιλόπουλος, διευθυντής της σχολής Γκιούμα από το 1723, ένας συντηρητικός που δεν είχε σπουδάσει στο εξωτερικό, έστειλε σε ευρωπαϊκές ακαδημίες μια εσφαλμένη μελέτη γιά κάποιο μαθηματικό πρόβλημα που θεώρησε ότι έλυσε. Χολωμένος από το γεγονός πως ο Ευγένιος Βούλγαρης έκρινε το έργο του περιφρονητικά σε επιστολή του στον σύγκελο των Ιωαννίνων («τη του Αυγείου βουστασίη κρίνεται παραπλήσιον…Παραλογισμός γαρ εστί…»), εξανάγκασε τον νεωτεριστή κληρικό να εγκαταλείψει την πόλη.
Ο Ανθρακίτης ήταν από τους πρώτους που δίδαξαν μαθηματικά στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα. Τα διδάχτηκε από το 1697 στη Βενετία μαζί με τη Φιλοσοφία. Στα 1708, επέστρεψε στην Ελλάδα εγκαταλείποντας την καλή θέση του εφημέριου της Βενετίας για να διδάξει τους ταλαίπωρους συμπατριώτες του. Αρχικά εγκαθίσταται στην Καστορια όπου διδάσκει διαδοχικά σε δυο σχολεία, χωρίς να τηρεί την ορθόδοξη γραμμή πως η Φιλοσοφία υπάρχει για να υπηρετεί το ορθόδοξο δόγμα. Υψώνει το ανάστημα στις επικρατούσες αντιλήψεις του σχολάρχη της πατριαρχικής Σχολής Θεόφιλου Κορυδαλλέα και στους Φαναριωτες που δίδασκαν στην αρχαϊζουσα που δεν απευθύνονταν στο λαό παρά μονάχα στους άρχοντες και στους σπουδαγμένους.  Μπήκε έτσι στο στόχαστρο των αντιδραστικών κληρικών. Ο θεωρούμενος μέγας εκκλησιαστικός πατέρας ο Μακάριος ο Πάτμιος κατήγγειλε πως “…ο κύρ Μεθόδιος τρίγωνα και τετράγωνα διδάσκει τους μαθητάς του και την άλλην πολυάσχολον ματαιοπονίαν της Μαθηματικής”. Κατηγορήθηκε ως δήθεν οπαδός του Ισπανού Ιησουϊτη μοναχού και θεολόγου Μιγκουέλ ντε Μολινός (στην Ελλάδα γωστού ως Μολίνου) τον οποίο καταδίωξε ο πάπας. Η Σύνοδος της νέας Ρώμης (Κωνσταντινούπολης) τον κάλεσε το 1719 να απολογηθεί μπροστά της. Αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Καστοριά και να πάει στη Σιάτιστα όπου δίδαξε για δυο χρόνια. Γυρνάει στην Καστοριά, όπου παρουσιάζεται στον Αρχιεπίσκοπο Αχριδών Ιωάσαφ και προβαίνει σε ομολογία πίστης. Από εκεί πηγαίνει στα Γιάννενα και μετά από νέα ομολογία αναλαμβάνει τη σχολαρχεία της Γκιουμείου. Πολλοί εξέχοντες Γιαννιώτες στέλνουν γράμμα υπέρ του Ανθρακίτη στον ισχυρό μητροπολίτη Νικομηδείας Παΐσιο: «…υπάρχει πενέστατος, ασθενής και αδύνατος και ουκ ισχύουσιν αι γηραλαίαι σάρκες του ν΄αντιπαλαίωσιν εις τοιαύτην σκληρότητα…» Μάταια γιατί τον Αύγουστο του 1723 η Σύνοδος της Κωνσταντινούπολης  του απαγορεύει τη διδασκαλία και διάδοση των ιδεών του και τον αποσχηματίζει. («Καθαίρεσις διεξοδική του κακοΜεθοδίου, του όντος από την επαρχίαν Αχρίδος, δια τα μιαρά και ασεβείας γέμοντα συγγράμματα αυτού»).
Αναγκάζεται να πάει το 1725 στην Κωνσταντινούπολη. Αρχικά ο Ανθρακίτης επωφελήθηκε να διδάξει το μάθημα της αριθμητικής στα σχολεία της Πόλης, αλλά το πατριαρχείο τότε έστελνε μπακάληδες για να γελοιοποιήσουν τους δασκάλους, επειδή μόνο η μπακαλική έχει σχέση με τη “λογαριαστική” (Τ.Βουρνά, «Σχόλια στην Ιστορία του Φίνλεϋ»). Η εισβολή των πιστών μπακάληδων στη σχολική αίθουσα δεν ήταν μεμονωμένο κρούσμα κακοήθειας. Ο ίδιος ο Ευγένιος Βούλγαρης, πριν ενσωματωθεί στο πατριαρχικό σύστημα και συντηρητικοποιηθεί, κατά την περίοδο που δίδασκε στην Πόλη, έγινε στόχος του Δωρόθεου του Μυτιληναίου, που τον κατηγόρησε «ως διδάσκοντα περιττά και άχρηστα μαθήματα, οποία ενόμιζε την αριθμητικήν, γεωμετρίαν..» και που μίσθωσε κάποιον παντοπώλη να εισβάλλει την ώρα της παράδοσης να ζητήσει λύση κάποιου μπακαλοπροβλήματος. Ο πατριαρχικός μεν αλλά ειλικρινέστατος καταγραφέας γεγονότων Μ. Γεδεών, παραδέχεται πως φαίνεται ότι ο ίδιος ο πατριάρχης Σαμουήλ συνηγορούσε στις αθλιότητες διότι αν και «πεπαιδευμένος… απεδοκίμαζε την νεωτέραν μέθοδον της φιλοσοφίας… τους διδάσκοντας αυτήν απεστρέφετο και τα σχολεία αυτών κατεδίωκε…».
Ο κατήγορος του Μεθοδίου ο ιερομόναχος Ιερόθεος ο Αγιορείτης (γνωστός και ως Ιβηρίτης ή Πελοποννήσιος) έκανε μια λαθροχειρία για να πετύχει την καθαίρεση του Μεθόδιου. Τα αποσπάσματα από το έργο του φιλόσοφου Μαλμπράνς που χρησιμοποιούσε ο Μεθόδιος, τα παρουσίασε ως έργο του Μολίνου που στο άκουσμά του και μόνο οι επίσκοποι έβγαζαν σπυράκια ( «έδειξέ τινα τετράδια αυτού τάχα θεολογικά ερεσχελιών» και η Ιερή Συμμορία όπως γράφει ο φιλικά διακείμενος στο Μεθόδιο πατριάρχης Ιεροσολύμων Νοταράς (πολέμιος του συστήματος του Κοπέρνικου) «εμείναμε εξηστοκότες».
Η Σύνοδος του πατριάρχη Ιερεμία Γ΄ έκαψε μπροστά στον ταλαίπωρο συγγραφέα τους τα τετράδια των παραδόσεών του με γνωμικά των φιλοσόφων και την ευκλίδεια γεωμετρία, ενώ ο τρομοκρατημένος δάσκαλος υποχρεώθηκε να εκφωνήσει ομολογία πίστεως μπροστά στην πυρά. Μάλιστα ο παρευρεθείς στην τελετή Ηρακλείας Καλλίνικος έγραψε στον Νεόφυτο Άρτης, πως ο δάσκαλος “ιδίαις χερσίν παρέδωκε τα εαυτού εβδελυγμένα τετράδια τώ Ηφαίστω”. Την επόμενη Κυριακή η διαδικασία επαναλήφθηκε στο προαύλιο του πατριαρχείου, με σημειώσεις λογικής, φυσικής και μαθηματικών παρουσία κοινού από “γεμιτζήδες, παπουτσήδες, ραφτάδες” Α. Αγγέλου “Η δίκη του Μεθόδιου…”, 1956, όπως γράφει ο ίδιος, εκβιαζόμενος να τα αποκυρήξη και να υποσχεθεί πως δεν θα διδάξει ξανά μαθηματικά. Με επιστολή του στους πρόκριτους των Ιωαννίνων εκφράζει το παράπονό του: «Δεν είναι εντροπή τους να ακούεται πως έκαυσαν λογικήν, φυσικήν, Ευκλείδην και αριθμητικήν;». Ο σοφός γέρος έτρεξε να κρυφτεί σε κάποιο υπόγειο, «ανήλιον Γούβαν» την ονομάζει, από όπου ενώ η Σύνοδος έψαχνε να τον βρεί, το έσκασε μετά από μήνες και εξουθενωμένος γύρισε στα Γιάννενα. Ο ίδιος τα περιγράφει: «Γενομένης συνόδου παρεστάθηκα έμπροσθέν τους. Πόσοι ήσαν δεν δύναμαι να μετρήσω. Μου παρουσίασαν τα τετράδια διδασκαλίας μου με γνώμες από αρχαίους φιλοσόφους και την Γεωμετρίαν του Ευκλείδου. “Είναι δικά σου;”… “Δεν είναι δικές μου γνώμες, είναι γνώμες των φιλοσόφων.” Τα κατεδίκασαν και τα έκαυσαν. Την άλλην Κυριακήν άναψαν φωτιά εις τρία μέρη της αυλής των Πατριαρχείων. Ολόγυρα, δια να ευχαριστηθούν το σωτήριον θέαμα, ευρίσκοντο κληρικοί και λαός άπειρος, γεμιτζήδες, παπουτσήδες, ραφτάδες. Συναθροίζουν Λογικές, Φυσικές, Ευκλείδην και έτερα Μαθηματικά και τα ρίπτουν στις πυρές. Οι φλόγες αντιφέγγισαν στα πρόσωπά τους, όχι όμως το φως μα τα σκοτάδια… Μου ζήτησαν να ομολογήσω, ότι παρεκινήθην από σατανικήν συνεργίαν, εθελοκακίαν και φρενοβλάβειαν και να τα αναθεματίσω ως δυσσεβή και γέμοντα πάσης βλασφημίας και ότι ουδέποτε πλέον θα διδάξω, ειδάλλως θα είμαι υπόδικος τω αιωνίω αναθέματι.» -30 Νοεμβρίου 1723- κρυμμένος σ΄«ανήλιον γούβαν» στην Κωνσταντινούπολη».
Το μίσος των Αρχιερέων εναντίον του φαίνεται και από δεσποτικές περιγραφές: Σωφρόνιος Ευστρατιάδης πρώην Λεοντοπόλεως: «επάρθη ορισμός με τζαούσην να τον σηκώσουν, τις οίδε! εις ποίαν νήσον να ξηροφιλοσοφά νέα μαθήματα»
Ο Ηρακλείας Καλλίνικος σε γράμμα του στον Νεόφυτο τ. Άρτας «Ηρίστευσεν ο λογιώτατος Ιερόθεος κατά του αμεθόδως φιλοσοφούντος Κακομεθοδίου ως γελείο παιζόμενον εν μέσω της Ιεράς Συνόδου….. Πέμπονται γράμματα ανά πάσαν την Ευρώπην ίνα παύσωνται του μαθητεύειν τους εκείνου ακροαταίς, πολλώ μάλλον αυτού».
Έπειτα από αυτά του επιτρέπεται η διδασκαλία υπό τον όρο να περιλαμβάνει μόνο φιλοσοφία κατά τα πρότυπα της κορυδαλλικής παράδοσης «μηδεμίαν άλλην παράδοσιν ασυνήθους και ξένης φιλοσοσοφίας τολμήσαι όλως ποτέ». Μετά το 1725 αναλαμβάνει τη διεύθυνση της Επιφανείου Σχολής, έως και το θάνατό του περί το 1736.
Το «οικολογικό» πατριαρχείο του κ. Δημήτρη Αρχοντώνη (Βαρθολομαίου) αντί να έχει ζητήσει συγνώμη για τις ιστορικες αθλιότητές του, καταφεύγει στην κλασσική μέθοδο της Ορθόδοξης Εκκλησίας: Απόκρυψη – Λογοκρισία. Στο βίο του Ιεροεξεταστή πατριάρχη Ιερεμία Γ', δεν γράφει λέξη για το κατόρθωμά του.
Ο Μεθόδιος Ανθρακίτης δολοφονείται ηθικά ξανά από τον «πράσινο» πατριάρχη, που ζητά να επαναλειτουργήσει ο Μεντρεσές της Χάλκης για να συνεχίζει την παραγωγή σκοταδιστών Αρχιερέων που καίνε βιβλία και ανθρώπους.
Πηγή: Αναδημοσίευσις από το http://sfrang.blogspot.com/

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΤΑ ΑΓΙΑ ΧΩΜΑΤΑ και ΣΤΟ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΓΑΛΑΖΙΟ

Είναι μακρύς και δύσκολος ο δρόμος για την Ιθάκη. Το ξέρουμε. Είναι γεμάτος τρομολάγνους,  κινδυνολόγους, παπαγαλάκια, «ψυχοσώστες», ψεύτικες αλήθειες, αληθινά ψέματα, σειρήνες και τοποθετημένες λάθος πινακίδες. Όμως το Απολλώνιο Φως της καρδιάς μας, μας οδηγεί σωστά και θα περάσουμε τις συμπληγάδες.
Καλημέρα σε όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες, καλημέρα στα άγια χώματα και στο απέραντο γαλάζιο.  

Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

ΕΠΙΓΡAΜΜΑΤΑ

Ιφίων τοδ' έγραψε Κορίνθιος, ουκ ένι μώμος χερσίν, επεί δόξας έργα πολύ προσφέρει. (ΙΦΙΩΝ) Τούτο 'δω το σκάλισε Ιφίων ο Κορίνθιος. Μη κατηγορήσεις τα χέρια του, γιατί για έργα δόξας πιότερο, είναι πλασμένα.
Αισχύλον Ευφορίωνος Αθηναίον τόδε κεύθει μνήμα καταφθιμένον πυροφόροιο Γέλα. Αλκήν δ' ευδόκιμον Μαραθώνιον 'Αλσος άν είποι καί βαθυχαιτήεις Μήδος επιστάμενος (ΑΙΣΧΥΛΟΣ) Τον Αθηναίο Αισχύλο, γιο του Ευφορίωνα, σκεπάζει τούτο το μνήμα, που πέθανε στη σιτοφόρο Γέλα. Για την εξαιρετικήν ανδρεία του μάρτυρες, το Μαραθώνιον 'Αλσος κι ο πυκνομάλλης Πέρσης, που τη γνώρισεν από τη καλή.
Έσταθι τάδε, κράνεια βροτοκτόνε, μηδ' έτι λύτρον χάλκεον αμφ' όνυχα στάζε φόνων δαΐων, άλλ' ανά μαρμαρέον δόμον ημένα αιπύν Αθάνας, αγγέλειν ανόρεαν Κρητός Εχεκρατίδα. (ΑΝΥΤΗ) Εδώ ανατέθηκε το ανθρωποκτόνο δόρυ, που πρέπει πια να σταματήσει η χάλκινη αιχμή του, να στάζει το αίμα των εχτρών κι ας αναπαυτεί στο μαρμάρινο ναό της Αθηνάς, διαλαλώντας τη δόξα του Κρητικού πολεμιστή, Εχεκρατίδα. 
Ο Λύκτιος Μένιτας τά τόξα ταύτ' επειπών έθηκε. "Τή κέρας τοί δίδωμι καί φαρέτρην, Σαράπι. Τούς δ' οϊστούς έχουσιν Εσπερίται". (ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΣ) Ο Μένιτας από τη Λύκτο αναθέτει τα τόξα τούτα. "Το κέρας αφήνω μόνο και την άδεια μου φαρέτρα, στον Σαράπι. Τις αιχμές των βελών τις έχουν (στα κορμιά τους) οι Εσπερίται". 
http://www.peri-grafis.com/

ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΗΓΕΝΕΙΣ ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΔΙΣΠΗΛΙΟΥ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ -5.500 π.σ.ε - ΟΙΚΙΣΜΟΙ ΔΙΜΗΝΙΟΥ ΣΕΣΚΛΟΥ -4.500-7.000 π.σ.ε (προ σημερινής εποχής)

ΣΤΟΝ ΟΙΚΙΣΜΟ ΔΙΣΠΗΛΙΟ ΤΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ -5.500 πρό σημερινής εποχής, ΗΤΑΝ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΕΙΧΑΝ ΑΝΑΠΤΥΞΕΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ, ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΛΑΟΙ ΑΚΟΜΑ ΚΡΕΜΟΝΤΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ.
ΟΙ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΙ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΤΟΤΕ, ΚΑΙ ΥΠΑΡΚΤΟΙ ΜΟΝΟ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕΣΑ ΣΕ ΘΕΩΡΙΕΣ "ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΙΟΙ" ΖΟΥΣΑΝ ΜΕΣΑ ΣΕ ΣΠΗΛΙΕΣ ΑΤΟΜΙΚΑ, ΟΤΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΧΑΝ ΑΝΑΠΤΥΞΕΙ ΠΛΗΡΕΙΣ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ.
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ ΗΞΕΡΑΝ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΟΙΚΙΑΚΑ ΣΚΕΥΗ, ΟΜΟΙΑ ΜΕ ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΖΕΣΤΟΥΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ, ΗΞΕΡΑΝ ΠΟΛΛΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΒΑΛΟΥΝ ΟΙ ΚΑΛΟΘΕΛΗΤΕΣ "ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ" ΚΑΙ "ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΙ" ΤΩΝ "ΠΕΡΙΟΥΣΙΩΝ"
EΒPΑIΩΝ, ΟΠΑΔΟΙ ΤΗΣ ΑΝΥΠΑΡΚΤΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΗΣ ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΤΟΥ +1.700. Από το κανάλι του χρήστη Pilaeus 

Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ALEX COLLIER ΠΕΡΙ ΕΞΩΓΗΙΝΩΝ

Ο Alex Collier, ο οποίος βρίσκεται σε τηλεπαθητική επαφή με την εξωγήινη φυλή των Ανδρομεδίων, μιλά για τα ακόλουθα θέματα, με βάση τις πληροφορίες που παίρνει από αυτούς: Γκρίζοι, Δρακονιανοί, Ομάδα του Ωρίωνα, η ατζέντα των προηγουμένων για τη Γη, ρόλος των Ανδρομεδίων, Πλειάδιοι, άλλες εξωγήινες φυλές και η σχέση τους με τη Γη, ανθρώπινη πνευματικότητα, ανθρώπινες θρησκείες, ταξική διαίρεση της κοινωνίας, γήινες κυβερνήσεις, Νέα Τάξη Πραγμάτων, εξέγερση ενάντια στο κατεστημένο, οικολογική ρύπανση, πολυεθνικές, αυτοματισμός της ζωής και καταναλωτισμός, η ιστορία του πλανήτη, εξωγήινες φυλές που έχουν αποικίσει τη Γη, 2012 και άνοδος σε υψηλότερη διάσταση, οι διάφορες διαστάσεις του σύμπαντος, η εξέλιξη της ζωής, μαύρες τρύπες, η Μεγάλη Έκρηξη, γενετικά πειράματα, υπόγειες εγκαταστάσεις, Area 51 και άλλες παρόμοιες περιοχές μυστικών πειραμάτων, η γήινη αποίκιση του Άρη, η σελήνη ως τεχνητός δορυφόρος, επαφή γήινων με εξωγήινους, θεάσεις ΑΤΙΑ στην Αμερική και κυβερνητική απόκρυψη αυτών, καταστρατήγηση του αμερικανικού συντάγματος, το αμερικανικό χρέος, η συνένωση της ανθρωπότητας, η αγάπη, η ανθρώπινη ευθύνη. VideoTranslations
Σχόλιο Σειρίου: Σύμφωνα με τον Alex Collier, και τις πληροφορίες του, στον γαλαξία μας υπάρχουν άλλοι 22 πλάνητες που ζουν στην τρίτη διάσταση όπως η Γη, αλλά βρίσκονται σε προσπάθεια και διαδικασία ανόδου και δεν έχουν καμία σχέση με τον βούρκο που βρισκόμαστε εμείς. Αν και εφόσον έχετε την υπομονή και δείτε όλα τα βίντεο, αναλογιστείτε σε τι κόσμο ζούμε. Σύμφωνα με τον  Alex Collier, (είπαν οι Ανδρομέδιοι) δεν υπάρχει σε κανένα σημείο του γαλαξία πείνα, έλλειψη στοιχειωδών αγαθών, άστεγοι κλπ. Σκεφτείτε τα γήινα πολιτικά συστήματα και τους πολιτικούς που έχουν ακόμη χειροκροτητές, και τα αποτελέσματα τους. Σκεφτείτε τις θρησκείες που εντελώς αλαζονικά αυτοαποκαλούνται εκπρόσωποι του θεού και διδάσκουν την αγάπη, ενώ χειραγωγούν ανθρωπομάζες και δημιουργούν μίση μεταξύ αλλοδόξων και καταριούνται και αφορίζουν όποιον δεν συμφωνεί μαζί τους. Διδάσκουν ότι είμαστε η κορωνίδα της δημιουργίας, ενώ όχι μόνο η κορωνίδα δεν είμαστε, αλλά το χαμηλότερο σκαλί στην ιεραρχία των οντοτήτων και των διαστάσεων. Και ισχυρίζονται ότι ξέρουν τι και ποιος είναι ο θεός, όταν οντότητες ανωτέρων διαστάσεων αδυνατούν να απαντήσουν σε αυτό. Και αν για όλα αυτά δεν φέρουμε ευθηνή γιατί ίσως δεν έχουμε σχέση με πολιτική και θρησκείες, τότε σκεφτείτε τις κοινωνικές συμπεριφορές των απλών ανθρώπων σε ατομικό επίπεδο. Τα αγνά ανιδιοτελή και θετικά συναισθήματα χάνονται μπροστά στην αλαζονεία την ρύπανση, την αδιαφορία, τον φιλοτομαρισμό, το συμφέρον την εκμετάλλευση τα ψέματα τις απάτες για το κέρδος, το χρήμα, όλοι εγκλωβισμένοι σε  κατασκευασμένες ανάγκες.  Και πάντα για όλα φταίνε οι άλλοι. Οι θρησκόληπτοι προσκυνούν εικόνες οστά νεκρών ιερές παντόφλες «αγίων», και αποκαλούν άλλους ειδωλολάτρες, χωρίς να προσπαθούν ιδιαίτερα να κάνουν το αυτονόητο, να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι. Το ίδιο αποφεύγουν, να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι, και όσοι στα καφέ και στους καναπέδες περιμένουν να μας σώσουν οι εξωγήινοι. Όταν όλοι δεν φροντίζουμε πρώτα να σωθούμε και να απαλλαγούμε από τον κακό μας εαυτό. Που είναι η πηγή όλων των κακών.  Οι Ολύμπιοι αποκαλούν τον πλανήτη μας «σκοτεινό αστέρι», διότι περικλείεται από ένα σκοτεινό στρώμα αρνητικότητας αόρατο από την ατελή όραση μας, το οποίο δημιουργήθηκε από τις αρνητικές σκέψεις και πράξεις των ανθρώπων. Ο Σωκράτης έλεγε, πως για να είναι κανείς καλός, δεν αρκεί να μην κάνει το κακό, αλλά και να μην σκέφτεται  το κακό. Αυτή η ρύπανση είναι χειρότερη από την βιομηχανική κλπ που ξέρουμε, και είναι ικανή να μολύνει και το υπόλοιπο ηλιακό σύστημα και κατ επέκταση τον Συμπαντικό Οργανισμό. Όπως καταλαβαίνουμε ο πλανήτης είναι ένα κύτταρο του Συμπαντικού Οργανισμού που νοσεί. Και υπεύθυνοι είμαστε όλοι εμείς.
Όλα αυτά αν τα συγκρίνουμε  με τις αναφορές των βίντεο, ασχέτως αν τα πιστεύει κανείς  ή όχι, το συμπέρασμα είναι ένα: ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΞΙΟΘΡΗΝΗΤΟΙ. Παρακολουθήστε όλα τα βίντεο της συνέντευξης:
(3/18) (4/18) (5/18) (6/18) (7/18) (8/18) (9/18) (10/18) (11/18) (12/18) (13/18) (14/18)  (15/18) (16/18) (17/18) (18/18)

Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ: ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΥΨΗΛΟΤΕΡΗ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ; ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ Ή ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ;

Η θερμοκρασία της «Βασιλείας των Ουρανών» (Παράδεισος) μπορεί να υπολογι­στεί με αρκετή ακρίβεια. Βασιζόμαστε στην αυθεντία του «θεοφωτίστου» Ησαΐα (30:26): «και έσται το φως της σελήνης ως το φως του ηλίου και το φως του ηλίου έσται επτα­πλάσιον εν τη ημέρα, όταν ιάσηται Κύριος το σύντριμμα του λαού αυτού, και την οδύνην της πληγής σου ιάσεται». Επομένως οι Ουρανοί θα λάβουν από το Φεγγάρι τόση ακτινοβο­λία όση παίρνομε εμείς από το Ήλιο, συν 7 x 7 = 49 φορές περισσότερη ακτινοβολία από όση λαμβάνει η Γη από τον Ήλιο. Δηλαδή η ολική ακτινοβολία που θα πάει στην Βασιλεία των Ουρανών, «όταν ιάσηται Κύριος το σύντριμμα του λαού αυτού», θα είναι τουλάχιστον 50 φορές η ηλιακή ακτινοβολία που λαμβάνει η Γη. (Το φως που λαμβάνομε από το Φεγγάρι είναι 1/10000 του φωτός που παίρνομε από τον Ήλιο, και έτσι σαν γεν­ναιόδωροι μπορούμε να το αγνοήσομε…). Τότε η ακτινοβολία που θα πέσει στη Βασιλεία των Ουρανών θα την θερμάνει σε σημείο που θα απο­κτήσει 50 φορές την θερμότητα της Γης που προ­έρχεται από ακτινο­βο­λία. Χρησιμοποιώντας τον Νόμο των Stefan- Boltzmann περί θερμο­κρασίας και ακτινοβολίας, με Ε = θερμοκρασία της Γης = 300Κ = 27C, ευρίσκομε ότι Η = θερμοκρασία των Ουρανών = 798K = (798 – 273)C = 525C. Η ακριβής θερμοκρασίας της Κολάσεως δεν μπορεί να υπολογιστεί από αυτό το χωρίο του Ησαΐα. Αλλά στην «θεϊκή» Αποκάλυψιν (21:8), έχομε: «τοις δε δειλοίς και απίστοις και εβδελυγμένοις και φονεύσι και πόρ­νοις και φαρμακοίς και ειδωλολάτραις και πάσι τοις ψευδέσι το μέρος αυτών εν τη λίμνη τη καιομένη εν πυρί και θείω, ο εστίν ο θάνατος ο δεύτερος». «Λίμνη τη καιομένη εν πυρί και θείω», ήτοι λίμνη λειωμένου θείου, σημαίνει ότι η θερμοκρασία της πρέπει να είναι μικρότερη από ή ίση με τον βαθμό τήξεως του θείου που είναι 444.6C (εν εναντία περιπτώσει, το θείον θα εξατμιζόταν και θα έφευγε από την αιώνια λίμνη). Δηλαδή έχομε ότι η Βασιλεία των Ουρανών στην θερμοκρασία των 525C είναι θερμότερη της Κολάσεως, που έχει θερμοκρασία 445C βαθμών, κατά 80C βαθμούς. (Και μην ξεχνάτε ότι έχομε κάνει και σκόντο μισό βαθμό περίπου!). Καταπληκτικότατον!!! Καθηγητής Διδάκτωρ, Ιωάννης Νεοκλής Φιλάδελφος Μ. Ρούσσος http://www.pare-dose.net/?p=4019
Σχόλιο στην δημοσίευση του πάρε – δώσε: Και τώρα να υποθέσω πως πρέπει να περιμένουμε την επόμενη μεγάλη έρευνα: Ποιά εποχή του έτους είναι προτιμότερο οι ψυχές να μεταναστεύουν από τον παράδεισο στην κόλαση, και τανάπαλιν, ώστε να αποφεύγουν τον θερινό καύσωνα και το πολικό ψύχος..;

Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

Η ΑΡΕΤΗ και Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ

«Αρετή είναι η ηθική ανωτερότητα, η υπεροχή»Σήμερα όμως, η σημασία τόσο της λέξεως «αρετή», όσο και του ονόματος «αγαθός», το οποίο σχετίζεται με την ιδιότητά της, έχουν διαστρεβλωθεί, παίρνοντας μία τελείως διαφορετική τροχιά από την πραγματικότητα. Για να καταλάβουμε καλύτερα την σημασία που έδιναν οι αρχαίοι μας πρόγονοι στην λέξη «αρετή», ας παρακολουθήσουμε τι λένε γι’ αυτήν τα λεξικά τους. Το «Etymologicum Magnum» τονίζει μεταξύ των άλλων: «Λέγεται δε και η κατά πόλεμον δύναμις, παρά τον Άρην, τον πόλεμον. Λέγεται δε αρετή και η εν παντί πράγματι υπεροχή· παρά το αιρώ, το προαιρούμαι. Σημαίνει την κατά πόλεμον ανδρείαν… Σημαίνει και την ψυχικήν αρετήν.» Αν προσέξουμε δε με μεγαλύτερη προσοχή τα λεξικά, θα διαπιστώσουμε ότι εκτός των άλλων ετυμολογιών, η λέξη «αρετή», δηλώνει και την ιδιότητα του Άρεως. Την μαχητικότητα. Την ανδρεία. Και πράγματι πρέπει ο άνθρωπος να μάχεται για να κατακτήσει οτιδήποτε. Να μάχεται για να έχει καλές επιδόσεις. Να μάχεται για να βελτιώσει τον χαρακτήρα του. Να μάχεται για να είναι πιο δυνατός. Να μάχεται για να γίνει πιο ωφέλιμος στους συνανθρώπους του. Αυτές τις τέσσερις ιδιότητες τις συγκεντρώνουν τα τέσσερα παραθετικά του επιθέτου «αγαθός» (αμείνων, άριστος – βελτίων, βέλτιστος – κρείττων, κράτιστος – λώων, λώστος ), το οποίο από τον τύπο ήδη «αρείων (αμείνων)», «άριστος», σχετίζεται με την αρετήΔιαπιστώνουμε λοιπόν από την μελέτη των επεξηγήσεων που δίνουν τα λεξικά ότι για τους αρχαίους πατέρες μας, η λέξη είχε διάφορες σημασίες: Σήμαινε την γενναιότητα, την ψυχική αρετή, την μαχητικότητα αλλά και την υπεροχή. Ήταν αυτή που επιθυμούσαν και επεδίωκαν οι πάντες. Το «ταν η επί τας», για παράδειγμα, ήταν η αυτονόητη απαίτηση της πολεμικής αρετής του γιου της, από την Λάκαινα Μάνα, η οποία απαιτούσε θάρρος στην αντιμετώπιση του κινδύνου, τόλμη στην διεκδίκηση της νίκης και αποτέλεσμα στον αγώνα. Θα κατανοήσουμε όμως καλύτερα την ιδιαίτερη αυτή σημασία από την εξήγηση ενός ιδιαιτέρως χαρακτηριστικού παραδείγματος!
Ο Λεωνίδας, όταν ο Ξέρξης του ζήτησε να παραδώση τα όπλα, του απήντησε το περίφημο «μολών λαβέ»! Το γεγονός ότι δεν γνωρίζουν πολλοί την ιδιαίτερη σημασία των λέξεων αυτών της Eλληνικής, οδήγησε τους «μεταφραστές» να το αποδώσουν ως «έλα να τα πάρεις»! Οι ξένες μάλιστα πολεμικές ταινίες της μάχης των Θερμοπυλών το αποδίδουν ως «come and get them»!
Όμως ο Λεωνίδας ΔΕΝ ΕΙΠΕ ΑΥΤΟ. Διότι ήταν Λάκων και διότι εννοούσε το Λακωνικό αυτονόητο. Αν εννοούσε αυτό, που λένε ελαφρά τη καρδία οι μη σχετικοί με την γλώσσα, τότε θα έλεγε «ελθών λαβέ» και όχι «μολών λαβέ». Και θα εξηγήσω αμέσως τι εννοώ. Το ρήμα «μολώσκω», που τρέπεται σε «βλώσκω», έχει αόριστο «έμολον»και την μετοχή αορίστου «μολών». Γνωρίζουμε βεβαίως ότι στην Aρχαία Eλληνική γλώσσα ουσιαστικά δεν υπάρχουν συνώνυμα. Για να δηλωθεί το ρήμα «έρχομαι» ή «πηγαίνω» υπάρχουν δεκάδες τύποι, εκ των οποίων ο καθένας είχε μία ειδοποιό νοηματική διαφορά από τον άλλο και δήλωνε κάτι λίγο διαφορετικό.
Έτσι το ρήμα «βλώσκω» σημαίνει έρχομαι κάπου, πηγαίνω κάπου, αφού όμως πρώτα βρίσκω τα ψυχικά αποθέματα, το θάρρος ψυχής. Όταν λοιπόν ο Λεωνίδας απάντησε στην απαίτηση του Ξέρξη «μολών λαβέ», δεν εννοούσε «έλα να τα πάρεις» αλλά «βρες πρώτα το θάρρος και έλα να τα πάρεις», 
«ΑΝ ΤΟΛΜΑΣ, ΕΛΑ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΕΙΣ»!
Η μετοχή βεβαίως είναι υποθετική και η φράση αποδίδει υποθετικό λόγο. Όμως το μήνυμα ήταν σαφές. «Αν σου κοτάει, έλα». Και φυσικά αυτή η επίδειξη θάρρους ήταν συνέχεια της ατειχίστου πόλεως, η οποία δήλωνε ότι τα τείχη είναι για τους άλλους. Για μας, τους Λάκωνες, «τείχη είναι τα σώματα των στρατιωτών μας»! Η πολεμική αρετή σε όλο της το μεγαλείο!
Του Αντωνίου Α. Αντωνάκου Καθηγητού – Κλασσικού Φιλολόγου Ιστορικού – Συγγραφέως (Απόσπασμα).  Πηγή: http://stelios-tsolakos.blogspot.com/

ΔΕΝ ΑΛΛΟΙΩΝΕΤΑΙ, ΔΕΝ ΣΒΗΝΕΙ

Ότι κι αν γκρεμιστεί, ότι κι αν παραχαραχτεί, άδικος κόπος, μάταιος. Η Ελληνίδα Ψυχή από όσες «Σκύλες» και «Χάρυβδες» κι να περάσει, δεν  αλλοιώνεται, δεν σβήνει, γιατί, χωνέψτε το,  κατάγεται απ’ τους αθανάτους  Ολύμπιους Θεούς. polymniafay  «… η τύχη μας έχει τους Έλληνες πάντοτε ολίγους. Ότι αρχή και τέλος, παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θεριά πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε. Τρώνε από μας και μένει και μαγιά. Και οι ολίγοι αποφασίζουν να πεθάνουν. Κι όταν κάνουν αυτήνη την απόφασιν, λίγες φορές χάνουν και πολλές κερδαίνουν» Στρατηγός Ιωάννης Μακρυγιάννης (1794 - 1864)
[Καλημέρα σε όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες του πλανήτη.]

Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

ΤΟ ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ

ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΣΤΗΝ ΣΠΑΡΤΗ, ΚΟΣΜΟΥΣΕ ΜΑΡΜΑΡΙΝΟΣ ΛΕΩΝ, ΩΣ ΥΠΟΜΝΗΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΝΑΙΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΔΗΛΩΝΟΝΤΑΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ.
(ΛΕΩΝΙΔΑΣ = Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΛΕΟΝΤΑ). 
ΣΤΟ ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ, ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΝ ΛΕΟΝΤΑ-ΦΡΟΥΡΟ: «ΑΠΟ ΤΑ ΘΗΡΙΑ, ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Ο ΠΙΟ ΓΕΝΝΑΙΟΣ. ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΘΝΗΤΟΥΣ, ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΦΥΛΑΩ, ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΠΟΥ ΣΤΕΚΩ. ΔΙΟΤΙ, ΑΝ Ο ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ, ΟΠΩΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ, Σ' ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΑΦΟ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΤΟΥΣΑ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ» 
theosgg

ΚΕΛΣΟΣ – ΑΛΗΘΗΣ ΛΟΓΟΣ ΚΑΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ # 8

ΣΤΟ ΦΩΣ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ 18 ΑΙΩΝΕΣ Υπενθυμίζεται ότι είναι γραμμένο από τον Έλληνα Πλατωνικό  Φιλόσοφο Κέλσο το έτος 178 μΧ. 
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ  # 7  Ακόμη, οι πιο συνετοί των χριστιανών επιβάλλουν να μην ζυγώνει στις κοινότητες τους κανένας μορφωμένος, κανένας σοφός, κανένας λογικός· τέτοιες ιδιότητες τις θεωρούν κακές. Ενώ όποιος είναι αμαθής, βλάκας, αμόρφωτος ή νήπιος, μπορεί να πλησιάσει άφοβα. Ομολογώντας ότι τέτοιου επιπέδου άνθρωποι είναι άξιοι του θεού τους, δείχνουν ότι επιδιώκουν -και μπορούν- να πείθουν μόνο τους ηλίθιους, τους τιποτένιους, τις γυναικούλες, τους δούλους και τα παιδάκια. Κι όμως, τι το κακό υπάρχει στο να μορφώνεται κανείς και να μελετάει τα λόγια των μεγάλων διανοητών, και να αποκτά σύνεση και σωφροσύνη; Σε τι εμποδίζουν αυτά τη γνώση του θεού; Δεν είναι αυτά οι προϋποθέσεις ώστε να μπορέσει κανείς να φτάσει στην αλήθεια; Αλλά τους βλέπουμε και στις αγορές όπου συγκεντρώνουν ακροατήριο μέσα από τον απλό λαό και λένε τα πιο ακατανόμαστα πράγματα, ενώ δεν τολμούν να παρουσιαστούν και να μιλήσουν ή να εκφράσουν το πιστεύω τους σε μια συνάθροιση μορφωμένων ανθρώπων. Αντίθετα, όπου δει κανείς καμιά παρέα ηλιθίων ή τίποτε παιδάκια ή υπηρέτες, εκεί θα βρει και τους χριστιανούς να καμαρώνουν και να πουλάν εξυπνάδες. Αλλά και μέσα σε σπίτια ακόμη, βλέπεις κάτι τύπους εντελώς αμόρφωτους και ακαλλιέργητους, κάτι τσαγκάρηδες, εριουργούς και βαφείς, που δε θα τολμούσαν ν’ ανοίξουν το στόμα τους να μιλήσουν μπροστά σε ανώτερους τους. Όποτε όμως βρουν ευκαιρία να ξεμοναχιάσουν τα παιδιά του σπιτιού ή τίποτε ευκολόπιστες γυναικούλες, θα τους ακούσεις να λένε ένα σωρό παράδοξα πράγματα, και μάλιστα διεξοδικότατα: πως δεν πρέπει να δίνουν σημασία στον πατέρα και στο δάσκαλο, αλλά απλώς να υπακούνε· πως oι μεγάλοι λένε μπούρδες και το μυαλό τους είναι παράλυτο και τίποτα το καλό δεν ξέρουν και δεν μπορούν να κάνουν, γιατί είναι παρασυρμένοι από κούφιες ανοησίες· πως μόνο αυτοί (σαν χριστιανοί) ξέρουν πώς πρέπει να ζει κανείς, και αν τα παιδιά τούς πιστέψουν θα βρουν την ευτυχία -και αυτά και το ίδιο το σπιτικό τους. Κι αν τύχει, καθώς δασκαλεύουν το παιδί, να δουν τον πραγματικό δάσκαλο να πλησιάζει ή κάποιον σοβαρό άνθρωπο ή τον ίδιο τον πατέρα του παιδιού, τρέπονται σε φυγή -τουλάχιστον οι πιο διακριτικοί· οι πιο αναιδείς σπρώχνουν το παιδί στην εξέγερση· του εξηγούν χαμηλόφωνα ότι μπροστά στον πατέρα ή τον δάσκαλο δεν μπορούν και δεν θέλουν να μιλήσουν, για να αποφύγουν την ανοησία και τη σκαιότητα των μεγάλων, κι αυτό για το καλό των παιδιών, για να μη τιμωρηθούν αυτά· και ότι καλό θα ήταν να παρατήσουν γονείς και δασκάλους και ν’ ακολουθήσουν τους συνομηλίκους τους και τις γυναίκες στο τσαγκαράδικο ή στο βαφείο ή στο πλυσταριό, για να τελειοποιήσουν τις γνώσεις τους. Και λέγοντας τέτοια, πείθουν. Ας μη θεωρηθεί ότι τους κατηγορώ πιο αυστηρά απ’ ό,τι επιβάλλει η ίδια η αλήθεια. Και θα φανεί αυτό από τα παρακάτω: Οι ιερείς των διαφόρων θρησκειών προσκαλούν στις τελετές τους, “όποιον έχει χέρια καθαρά, και γλώσσα συνετή”, και άλλοι, “όποιον είναι απαλλαγμένος από κάθε λογής βρωμιά, κι η ψυχή του δεν συμμερίζεται το κακό. και όποιον έχει ζήσει όμορφα και δίκαια” -ώστε η υπόσχεση του εξαγνισμού από την αμαρτία κατά κάποιο τρόπο να εκπληρώνεται από την καθαρότητα των ίδιων των μελών.
Ας ακούσουμε ποιους καλούν κοντά τους οι χριστιανοί· όποιος, λένε, είναι αμαρτωλός, όποιος είναι ανόητος, όποιος είναι νήπιος, όποιος είναι δαιμονισμένος, αυτός θα κερδίσει τη βασιλεία του θεού. Κι ακόμη καλύτερα ίσως αν είναι και άδικος και κλέφτης και διαρρήκτης και δηλητηριαστής και βλάσφημος και τυμβωρύχος. Ούτε προσκλητήριο να ήταν, για σύσταση συμμορίας ληστών. Μα, θα πούνε, ο θεός στάλθηκε στη γη για χάρη των αμαρτωλών (θαρρείς κι είναι κανένας γιατρός που τον έστειλε στην πόλη ο φιλάνθρωπος βασιλιάς, να γιατρέψει τους αρρώστους). Καλώς· και με τους αναμάρτητους τι γίνεται; Αυτοί δεν είναι άξιοι της χάρης του; Μήπως τελικά είναι κακό να ‘σαι αναμάρτητος; Μήπως θέλουν να μας πούνε πως τον άδικο άνθρωπο θα τον δεχτεί, βέβαια, αφού πρώτα ο άδικος πέσει στα γόνατα και σκόπιμα αυτοταπεινωθεί, ενώ τον δίκαιο δεν θα τον δεχτεί, ακόμα κι αν αυτός τιμά τον θεό με τρόπο ενάρετο;
Οι σωστοί δικαστές, όταν βλέπουν στο δικαστήριο κάποιον να κλαίγεται και να χτυπιέται για να βρει το δίκιο του, του λένε να πάψει να γίνεται αξιολύπητος ώστε να κριθεί με γνώμονα την αλήθεια και όχι προκαλώντας τον οίκτο· οι χριστιανοί όμως θέλουν να μας πείσουν ότι ο θεός τους κρίνει επηρεασμένος από τις κολακείες μας και όχι με γνώμονα την αλήθεια. Και αν δεχτούμε ότι από τη φύση του το ανθρώπινο είδος κλίνει κατά κάποιο τρόπο προς την αμαρτία, θα ‘πρεπε τότε στους πάντες να απευθύνεται το μήνυμα· προς τι αυτή η προτίμηση στους αμαρτωλούς ειδικά; Ο λόγος είναι ότι για τους πραγματικά καλούς και δίκαιους ανθρώπους το μήνυμα τους δεν έχει νόημα· αυτούς λοιπόν δεν μπορούν να τους τραβήξουν με το μέρος τους οι χριστιανοί, γι’ αυτό και προτιμούν ν απευθύνονται στους μιαρούς και τους διεφθαρμένους. Ο καθένας βέβαια ξέρει ότι τον κακό άνθρωπο -που είναι τέτοιος είτε από τη φύση του είτε γιατί έτσι έμαθε μεγαλώνοντας- δεν τον μεταμορφώνεις σε καλό ούτε με την τιμωρία ούτε με την συμπόνοια- είναι εξαιρετικά δύσκολο να μεταβάλλεις εντελώς την ιδιοσυγκρασία κάποιου. Παρ’ όλα αυτά ο θεός τους προφανώς επηρεάζεται από τα αισθήματα οίκτου και συμπόνοιας που του προκαλούν οι πιστοί του κι απαλλάσσει όσους υπήρξαν κακοί, ενώ έναν ενάρετο που δεν συμπεριφέρεται έτσι, τον απορρίπτει -πράγμα εντελώς άδικο.
Οι διδάσκαλοι τους πάλι, λένε: “Οι σοφοί αδιαφορούν πλήρως για τη χριστιανική μας διδασκαλία, γιατί η ίδια τους η σοφία τους παραπλανά και τους βάζει τρικλοποδιά” -πρόκειται για επιχειρήματα που σε κάθε τους λεπτομέρεια προκαλούν το γέλιο. Ακριβώς επειδή δεν μπορούν να πείσουν κάποιον μυαλωμένο, ψάχνουν ανάμεσα στους χαζούς. Εγώ θα παρομοίαζα τον χριστιανό δάσκαλο με τσαρλατάνο που ενώ υπόσχεται να αποκαταστήσει την υγεία κάποιου, τον αποτρέπει με κάθε τρόπο από το να πάει να κοιταχτεί σ’ έναν έμπειρο γιατρό, από φόβο μήπως τον εκθέσει η επιστημονική κατάρτιση του τελευταίου (άλλωστε, συμβαίνει αυτό και στην πραγματικότητα). Τρέχει σε κάτι νήπιους και ηλίθιους χωριάτες και τους λέει, “μη πηγαίνετε σε γιατρούς, όποιον υπόσχονται να θεραπεύσουν, τον καταστρέφουν”, και, “προσοχή, κανείς σας να μην αγγίξει την γνώση, γιατί η γνώση είναι επικίνδυνο πράγμα, η γνώση είναι αρρώστια της ψυχής, η σοφία ισοδυναμεί με καταστροφή. Εμένα ν’ ακούτε, μόνο εγώ θα σας σώσω”. Μου θυμίζει μεθυσμένο που κουβεντιάζει παρέα με άλλους μεθυσμένους και κατηγορεί τους ανθρώπους που δεν πίνουν ως μέθυσους. Ή μύωπα που κάνει κήρυγμα σε μύωπες, ότι οι άνθρωποι με δυνατή όραση έχουν πάθηση στα μάτια. Αυτά τους καταλογίζω, για να μην αναφερθώ σε όλα- γνώμη μου είναι ότι πέφτουν σε βαρύ σφάλμα γιατί η στάση τους είναι εξευτελιστική για το θεό και σκοπός τους είναι να προσφέρουν εύκολες ελπίδες στους μικρόψυχους, να τους κάνουν να βλέπουν υπεροπτικά τους καλύτερους τους και, δήθεν για το καλό τους, να τους αποφεύγουν. (Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ  # 9)
 Πηγή: «Κέλσος: Αληθής Λόγος κατά χριστιανών – Στο φως ύστερα από 18 αιώνες» (Μετάφραση-απόδοση «Θύραθεν») http://www.pare-dose.net/

Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

ΣΩΜΑ ή ΣΗΜΑ Μ. Αλεξάνδρου #1

Το πρόβλημα για το πού βρίσκεται θαμένο το σώμα της πλέον διάσημης μορφής της ιστορίας, του Μεγάλου Αλεξάνδρου,  ήρθε στην επιφάνεια για πρώτη φορά τον 4ο αιώνα μ.Χ., όταν ο Ιωάννης Χρυσόστομος, επίσκοπος της Κωνσταντινούπολης (347-407), ρώτησε τους πιστούς: «Που γάρ είπέμοι, το σήμα Αλεξάνδρου, δείξον μοι, και ειπέ την ημέραν καθ΄ ήν ετελεύτησε, των δε δούλων του Χριστού και τα...... σήματα λαμπρά την βασιλικωτάτην καταλαβόντα πόλιν, και ημέραι καταφανείς, εορτήν την οικουμένην ποιούσαι» (επιστολή προς Κορινθ. ομιλ.26, κεφ 12.)
Βεβαίως στη πιο πάνω φράση διακρίνουμε μεταξύ άλλων και τη χριστιανική υπεροψία του Χρυσοστόμου έναντι του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αλλά και του Ελληνισμού γενικότερα. Και αν μπορούσε να μιλά με τέτοιο ύφος ο Χρυσόστομος, αναρωτιέται κανείς πώς θα μπορούσε να έχει εκδηλωθεί ο φανατισμένος χριστιανικός όχλος στην Αλεξάνδρεια σε σχέση με τον τάφο και το σώμα του μεγάλου άνδρα, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που οι χριστιανοί έδειχναν ιδιαίτερα καταστροφικό ζήλο εναντίον της Ελληνικής Αρχαιότητας. Η ερώτηση αυτή του Χρυσόστομου ωστόσο έκανε σαφές ότι ο τάφος του Αλεξάνδρου είχε εξαφανιστεί. Δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να ισχυριστεί ότι έχει δει τον τάφο του Αλέξανδρου μετά το τέλος του 4ου αιώνα.
Οι περισσότεροι αρχαιολόγοι είναι πεπεισμένοι ότι ο Αλέξανδρος θάφτηκε στην πόλη που ίδρυσε στην Αίγυπτο, την Αλεξάνδρεια. Προς τιμήν του Αλεξάνδρου χτίστηκε το μεγαλοπρεπές μαυσωλείο που έγινε γνωστό ως «Σώμα» ή «Σήμα». «Το Σώμα του Αλεξάνδρου μεταφέρθηκε από τον Πτολεμαίο και θάφτηκε στην Αλεξάνδρεια». Αρχικά, πριν μεταφερθεί εκεί, η σορός είχε ταφεί προσωρινά στη Μέμφιδα. Άλλα αρχαία κείμενα αναφέρονται σε διάφορες σημαντικές προσωπικότητες, συμπεριλαμβανομένων των Ρωμαίων αυτοκρατόρων και των μελετητών, οι οποίοι επισκέφθηκαν τον τάφο του στην Αλεξάνδρεια.
Η όαση της Σίβα: Η θεωρία αυτή αφορά την ιστορία όπου ο Αλέξανδρος ζήτησε από το νεκροκρέβατό του, να ταφεί στο Αμμώνειον που βρισκόταν στην όαση της Σίβα, κοντά στο ναό του θεού Αμμωνα. Αυτή η ιστορία αναφέρεται από τους ιστορικούς Διόδωρο, Κούρτιο Ρούφο και Ιουστίνο, οι οποίοι ωστόσο δεν ήταν σύγχρονοι του Αλέξανδρου.
Στην αναζήτησή μας για τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η αρχαία πόλη της Αλεξάνδρειας έχει καταστραφεί πολλές φορές, από ανθρώπινα και φυσικά αίτια, τα οποία και οδήγησαν τελικά στην σχεδόν απόλυτη παρακμή της. Ο Καρακάλλας, κατέλαβε την πόλη το 215, αλλά προφανώς σεβάστηκε το Μαυσωλείο του Αλεξάνδρου και δεν το κατέστρεψε. Αξίζει να αναφέρουμε ότι και ο Αύγουστος (30 π.Χ.) και ο Καρακάλλας είχαν επισκεφτεί τον τάφο, λέγοντας μάλιστα ότι είχαν δει τη μούμια του Αλέξανδρου.
Αν και δεν έχει βρεθεί έγγραφη μαρτυρία βίαιης ενέργειας εναντίον του τάφου του Αλεξάνδρου κατά την ύστερη Ρωμαϊκή περίοδο, οι ιστορικές πηγές αναφέρουν
επανειλημένα την καταστροφή της Αλεξάνδρειας από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο (379-395), ο οποίος έμεινε γνωστός για τις σφαγές του και τον προσυλητισμό δια της βίας στον Χριστιανισμό. Η κατάκτηση της από τους Άραβες και στη συνέχεια από τους Τούρκους τον 15ο αιώνα, αποτελείωσαν την πόλη. Πέντε αιώνες μετά, το Σώμα και ο τάφος παραμένουν εξαφανισμένα.
 Ο Αρριανός μετά το τέλος του Αλεξάνδρου, περιγράφει:
"
Ετελεύτα μέν δή Αλέξανδρος τη τετάρτη και δεκάτη και εικοστή Όλυμπιάδι, έπί Ήγησίου άρχοντος Αθήνησιν. Εβίω δε δύο και τριάκοντα έτη, καί τοϋ τρίτου μηνός επέλαβεν οκτώ, ώς λέγει Αριστόβουλος. Εβασίλευσε δε δώδεκα έτη και οκτώ μήνας τούτους. Το τε σώμα κάλλιστος και φιλοπονώτατος, και οξύτατος γενόμενος και την γνώμην ανδρειότατος, και φιλοτιμότατος..."
Μετά τον θάνατο του Αλεξάνδρου επικράτησε τόση ταραχή και αστάθεια μεταξύ των Στρατηγών που επί επτά ημέρες άφησαν το σώμα του Βασιλέως αθεράπευτο (χωρίς ουσιαστική φροντίδα). Ωστόσο μετά την πρώτη αποκατάσταση τους οι Στρατηγοί έδωσαν εντολή σε Αιγυπτίους και Χαλδαίους να παραλάβουν το σώμα του νεκρού Βασιλέως δια να το ταριχεύσουν.
[...]
Το σώμα του βασιλιά βρισκόταν ξαπλωμένο στο φέρετρο για έξι ημέρες ενώ η προσοχή όλων είχε στραφεί από την κηδεία στο σχηματισμό κυβέρνησης ... όταν οι φίλοι του Αλεξάνδρου βρήκαν τελικά χρόνο να ασχοληθούν με το πτώμα του, οι άνδρες που εισήλθαν στην σκηνή είδαν ότι αυτό δεν βρισκόταν σε αποσύνθεση και ότι δεν υπήρχε καν ο παραμικρός αποχρωματισμός [...] Πλούταρχος
Ευθύς αμέσως άρχισε η κατασκευή μίας περίτεχνης επικήδειας χρυσής άρμ-αμάξης με την οποίαν θα γινόταν η μεταφορά του σώματος. Η κατασκευή αυτού του κινητού επικήδειου μνημείου είναι απόδειξη των εκτεταμένων πρακτικών γνώσεων των αρχαίων περί μηχανικής. Η άμαξα είχε κατά τους πιθανότατους υπολογισμούς 30 πόδια μήκος και 9 πλάτος, ο δε μικρός ναός που αυτή έφερε εις την κορυφή της είχε ύψος 27 περίπου πόδια.
[...] Μετά την εντολή να φροντίσουν το σώμα σε παραδοσιακό τους τρόπο, οι Αιγύπτιοι και οι Χαλδαίοι,
δεν τολμούσαν να τον αγγίξουν στην αρχή καθώς φαινόταν να είναι ζωντανός. Στη συνέχεια, προσευχόμενοι να είναι νόμιμο στα μάτια των θεών και των ανθρώπων το να αγγίξει άνθρωπος ένα θεό, καθάρισαν το σώμα. Γέμισαν με αρώματα μια χρυσή σαρκοφάγος, και στο κεφάλι του Αλεξάνδρου τοποθετήθηκαν τα διακριτικά του βαθμού του [...] Πλούταρχος
Η οδός από την οποία θα περνούσε η άμαξα οδηγούσε από τη Βαβυλώνα στην Αλεξάνδρεια διά τής Δαμασκού και ήταν μεγαλύτερη των τριακοσίων πενήντα λευγών, μεγάλο πλήθος εργατών παρακολουθούσαν αυτήν για να επισκευάζουν τις ενδεχόμενες ζημίες ενώ άλλοι προπορευόντουσαν ώστε να ισοπεδώνουν τις ανωμαλίες του εδάφους. Η νεκρική άμαξα ήταν έργο του
Ιερωνύμου και θεωρείτο δικαίως ως ένα εκ των αριστουργημάτων της Αρχαίας μηχανικής, μηχανικό έργο αντάξιο των Δημητρίου Πολιορκητή, Διοκλήδη Αβδιρήτη, του Ιέρωνος του Συρακουσίου κ.ά. 
[...] Το σώμα του Αλεξάνδρου μεταφέρθηκε στην Μέμφιδα από τον Πτολεμαίο, του οποίου η ισχύς είχε πέσει στην Αίγυπτο, και μεταφέρθηκε από εκεί λίγα χρόνια αργότερα στην Αλεξάνδρεια, όπου εξακολουθεί να καταβάλλεται κάθε ένδειξη σεβασμού στη μνήμη του και το όνομά του [...] Πλούταρχος
Μετά το πέρας κατασκευής της, που διήρκησε δύο έτη, άρχισε η μεταφορά του νεκρού Αλέξανδρου προς την Δαμασκό. Κατά τη διάρκεια της μακράς πορείας μεγάλο πλήθος συνέρρεε από όλα τα σημεία του ορίζοντα για να προσκυνήσει τον μεγάλο Βασιλέα, στο μεταξύ ο Πτολεμαίος μετέβη από την Αίγυπτο στην Συρία όπου παρέλαβε το σώμα για να το μετακομίσει στην Αίγυπτο.
Ο Στράβων προσδιορίζει την μετακομιδή του λειψάνου, την εποχή της κατάβασης του Αριδαίου στη Μακεδονία αμέσως μετά τον θάνατο του Περδίκκα. «Στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου εναποτέθηκε σε ολόχρυση πύελο στο καλούμενο Σήμα. Αργότερα τη πύελο σύλησε ο Κόκκης και Παρείσακτος επικληθείς Πτολεμαίος ο οποίος όμως εξέπεσε αμέσως, ώστε όπως γράφει ο Στράβων "ανόνυτα αυτώ τα σύλα γένεσθαι"».
Αργότερα μία νέα κρυστάλλινη πύελος αντικατέστησε την αρχαία χρυσή που εντός αυτής
είδε και θαύμασε με άπειρο σεβασμό ο Ιούλιος Καίσαρας το σώμα του Αλεξάνδρου, που από τα παιδικά του χρόνια θαύμαζε ως Ήρωα. Και ο Αύγουστος όταν έφτασε στην Αίγυπτο θέλησε να προσκυνήσει το λείψανο του μεγάλου άνδρα στο κεφάλι του οποίου εναπόθεσε χρυσό στεφάνι και κάλυψε όλο το σώμα του Ήρωα με άνθη.
Ο Κάσσιος αναφέρει, ότι ο αυτοκράτωρ Σεβήρος (το 306 μ.Χ.) , λαβών βιβλία μυστηριώδη από πολλούς ναούς πανταχόθεν, διέταξε να τα εναποθέσουν εντός του τάφου, απαγορεύσας του λοιπού τις επισκέψεις στον τάφο όπου ευρισκόταν το σώμα του Αλεξάνδρου.
Από εκείνη την εποχή και ύστερα αγνοείται η τύχη του μνήματος και του σώματος του μεγάλου Βασιλέως
Όμως παρά τα αντιθέτως φρονούμενα, ο Μέγας Αλέξανδρος διαιωνίζεται μέχρι και σήμερα ως αγαθή και ηρωϊκή μοναδική μορφή σε όλη την ανθρωπότητα. Οι λαοί τής Ανατολής και της Δύσης αποθέωσαν τον μεγάλο άνδρα. Στην Ινδία ο Ανδρόκοττος ή Σανδράκοττος απένειμε στον Αλέξανδρο θείες τιμές. Στη Ρώμη υπήρχαν βωμοί και τεμένη αφιερωμένα στον Αλέξανδρο εντός και αυτών ακόμη των αυτοκρατορικών οίκων.
Είκοσι τρεις αιώνες μετά τον θάνατο του, το άστρο του Αλέξανδρου συνεχίζει να φωτοβολεί
, η μνήμη του ανεξίτηλη και αμετάβλητη, χαραγμένη στη συνείδηση όλων των ανθρώπων πέρα από τις όποιες θρησκευτικές αντιλήψεις.
Όπως λέει ο Λέων ο Αφρικανός (Γεννήθηκε με το όνομα Χασάν ιμπν Μοχάμετ αλ Ουαζάν στη Γρανάδα. Στη Ρώμη έγινε ο γεωγράφος Ιωάννης-Λέων των Μεδίκων, γνωστός ως Λέων ο Αφρικανός):
οι Μωαμεθανοί τον 16ο αιώνα έδειχναν κάποια ερείπια αρχαίου κτιρίου στα οποία υποτίθεται βρισκόταν ο τάφος του Αλεξάνδρου και τα θεωρούσαν ως τόπο ιερό και άγιο προσκυνήσεως.
Macedonia Hellenic Land.Eu
Το «Σήμα» ή «Σώμα» ήταν πολύ σημαντικός χώρος της αρχαίας Αλεξάνδρειας, ήταν δηλαδή η βασιλική νεκρόπολη στην οποία υπήρχαν οι τάφοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των Πτολεμαίων. Από τις περιγραφές των αρχαίων συγγραφέων απλώς γνωρίζουμε ότι το «Σήμα» αποτελούσε τμήμα της βασιλικής συνοικίας του Βρουχίου. Θα πρέπει να βρισκόταν στο εσωτερικό και προς το κέντρο της πόλης όπως γράφει η αρχαιολόγος Μαρία Μπελογιάννη-Αργυροπούλου. Οι έρευνες των αρχαιολόγων, εδώ και πολλές δεκαετίες, για τον εντοπισμό του χώρου αυτού απέβησαν άκαρπες, όπως και στην όαση της Σίβας στον ναό του Άμμωνος.
Δυστυχώς, οι γνώσεις που έχουμε για τη μορφή της αρχαίας Αλεξάνδρειας είναι ελάχιστες και αυτό γιατί η νεώτερη πόλη κτίσθηκε ακριβώς επάνω στη θέση της. Για την αρχαία Αλεξάνδρεια ανεκτίμητη βοήθεια προσφέρουν οι περιγραφές πολλών συγγραφέων, όπως ο Στράβων, ο Πλούταρχος, ο Καλλίμαχος, ο Πλίνιος, ο Αχιλλεύς Τάτιος 
Πηγές: Πλούταρχος, Βίος Αλεξάνδρου, Αρριανός, Αλεξάνδρου Ανάβασις, Στράβων, Γεωγραφικά. Πανδωρα, περιοδικό αρχαιολογικό Σύγγραμα 1862, Κ. Παπαρηγόπουλος - Ι. Ραγκάβης Nermin Sami, In Search of Alexander the Great  Archaeology magazine  Περιοδικό Ιστορία http://ksipnistere.blogspot.com/                ΣΩΜΑ ή ΣΗΜΑ Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ #2

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αρχειοθήκη ιστολογίου