Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

Η ΘΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΔΑYΡΟΥ #2

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ
Η φαινομενική πορεία του Ηλίου στο εξωτερικό της Θόλου
α) Το πρώτο πράγμα που αντιλαμβάνετο ο επισκέπτης βλέποντας το Μνημείο ήταν οι κίονες του περιστυλίου. Εάν τους μετρούσε, και κατείχε ήδη την υπάρχουσα γνώση, ελάμβανε μία αστρονομική πληροφορία. Οι 26 κίονες αναπαριστούν την Μετάπτωση των Ισημεριών ή τον Μέγα Ενιαυτό. Είναι η φαινομενική ανάδρομος κίνηση του Ηλίου από τις 0 μοίρες του Κριού προς τους Ιχθείς και όχι από τον Κριό προς τον Ταύρο. Ο κωδικοποιημένος αριθμός 26 των Δωρικών κιόνων είναι οι 26 χιλιετίες ή για την ακρίβεια είναι τα 25.796 ηλιακά έτη που απαιτούνται προκειμένου ο Ήλιος να επιστρέψει στο σημείο εκκινήσεώς του στις 0 μοίρες του Κριού την εαρινή ισημερία (21η Μαρτίου). Οι 26 κίονες στο εξωτερικό του Μνημείου ένωναν το δάπεδο με την οροφή.
β) Στην οροφή στεφάνι με ακτίνες περιέγραφε την φαινομενική πορεία του Ηλίου. Έμοιαζε με τεράστιο τροχό άρματος (το μυθικό «τέθριππον» άρμα του Ηλίου με 4 άλογα = 4 εποχές), που διέτρεχε καθημερινά τον Ζωδιακό Κύκλο δημιουργώντας το ημερονύκτιο της Γης. Προχωρώντας μία μοίρα κάθε μέρα επάνω στον κυκλικό Ζωδιακό γεννά το ηλιακό έτος των 4 εποχών.
Ηλιοκεντρισμός στο εσωτερικό της Θόλου: Στο εσωτερικό της Θόλου ο Ήλιος πρωταγωνιστούσε στο δάπεδο, στην τοιχογραφία και στην οροφή με διαφορετικές εκφράσεις της πολυσχιδούς του δράσεως.
α. Τοιχογραφία: Και πάλι το πρώτο πράγμα που θα αντίκρυζε ο επισκέπτης, εάν του επετρέπετο η είσοδος στο εσωτερικό του Μνημείου, ήταν αναμφίβολα η θαυμάσια τοιχογραφία του Παυσίου.
Η Λ ύ ρ α μαζί με το τόξο και τα βέλη είναι τα τρία κυριότερα σύμβολα του Ηλίου/Απόλλωνος και δι' αυτών αλληγορείται η σύνδεση του φυσικού σώματος του Ηλίου με την πνευματική οντότητα του Απόλλωνος. Όμως στα χέρια του Έρωτος και όχι του Απόλλωνος, η επτάχορδη Λ ύ ρ α εναρμόνιζε με "έ ρ ω τ α" τις 7 τροχιές των πλανητών, που περιγράφονται στο δάπεδο του εσωτερικού της Θόλου. Τα βέλη με το τόξο της τοιχογραφίας είναι η εκ-τόξ-ευση (τόξο) των ακτίνων (βέλη) του Ηλίου κατά την ημερήσια πορεία του. Είναι το καθημερινά σχηματιζόμενο ηλιακό τόξο στον ουράνιο θόλο. Με την αποχώρηση του σκοτάδι σκεπάζει την Γη.
«δεξιέ μεν γενέτωρ ηούς, ευώνυμε νυκτός» (και είσαι ο δεξιός μεν γεννήτωρ της αυγής, ο αριστερός δε της νυκτός). Ορφικός Ύμνος Ηλίου, στ. 4
Ο Ήλιος ζωογοννεί την πλανητική οικογένεια με φως και θερμότητα, καθώς ο Απόλλων μετουσιώνει το φως του Ηλίου σε γνώση και την θερμότητα σε "έρωτα". Ήλιος είναι φως και αιωνία θερμότης στο φυσικό σύμπαν, Απόλλων είναι γνώση και σφοδρός "έρως" στον πνευματικό ορίζοντα των όντων.
β. Αστρονομικό πρότυπο Ηλιοκεντρισμού στο σχέδιο δαπέδου Θόλου.
Ευτυχώς τουλάχιστον το δάπεδο της Θόλου διεσώθη μέχρι σήμερα και εικόνα του βρίσκεται ανηρτημένη στο Μουσείο της Επιδαύρου. Το διακοσμητικό αυτό σχέδιο δεν είναι μια καλλιτεχνική φαντασίωση, όπως πίστευαν μέχρι σήμερα. Είναι η ακριβής αναπαράσταση του Ηλιοκεντρικού Συστήματος.
Σαράντα χρόνια πριν την γέννηση του Αρίσταρχου του Σαμίου, που ιστορικώς αναφέρεται ότι ανεκάλυψε πρώτος το Ηλιοκεντρικό Σύστημα, η Θόλος είχε ήδη αποτυπώσει στο δάπεδο την πλήρη και λεπτομερή αναπαράσταση του Ηλιοκεντρικού Συστήματος. Η ανέγερση της Θόλου άρχισε το μείον 360. Ο Αρίσταρχος ο Σάμιος εγεννήθη το 320.
Πριν όμως από την ανέγερση της Θόλου, πρώτοι οι Πυθαγόρειοι έλεγαν ότι στο μέσον βρίσκεται ο ήλιος, η δε γη είναι ένα από τα άστρα (πλανήτες), που περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο και έχει ημέρα και νύκτα.
Προκειμένου να γίνει οποιαδήποτε αναγνώριση παραστάσεως, σχεδίου, εννοίας, ιδέας ή διανοήματος, είναι ανάγκη αυτή να προϋπάρχει καταγεγραμμένη στην μνήμη του παρατηρητού ή του στοχαστού (Πλάτωνος, Θεαίτ. 192). 
Ο Πλάτων στην Πολιτεία (616c-617c) κάνει την περιγραφή του ουρανού με τους αστέρες και το πλανητικό σύστημα ( ο μύθος της περιστροφής των ουρανίων σωμάτων γύρω από το Αδράχτι της Ανάγκης). Στον Τίμαιο (36c) περιγράφει την δημιουργία του κόσμου σύμφωνα με τους δύο κύκλους: του «ταυτού» και του «ετέρου», των αστέρων (26 κίονες) και των τροχιών των 7 πλανητών.
Η κατασκευή της Θόλου (360 μείον) συμπίπτει με την συγγραφή του Τιμαίου, ενώ η Πολιτεία είναι προγενεστέρα (μεταξύ του 380 και 370).
Η καταχώρηση των ονομάτων των πλανητών επάνω στο σχέδιο της Θόλου έγινε βάσει των Ορφικών Ύμνων, στους οποίους αναφέρεται η θέση της Σελήνης, της Γης και του Άρεως.
Η μελέτη του αστρονόμου Κωνστ. Χασάπη σχετική με το Πλανητικό σύστημα και τους Ορφικούς Ύμνους διευρύνει τον πνευματικό ορίζοντα και ευαισθητοποιεί τον αναγνώστη ως προς την αρχαιότητα των αστρονομικών Ορφικών γνώσεων (ΤΑ ΟΡΦΙΚΑ, Ιωαν.Πασσά, Εκδ. ΗΛΙΟΣ). 
Η Μονάς - Ήλιος, ο ετήσιος Ηλιακός Κύκλος, διαχωρίζει τις πλανητικές τροχιές σε 280 ρόμβους πλανητών και 80 συνολικώς κιόνων και διαστημάτων. Το «κατά φύσιν διαιρέειν έκαστον», όπως λέγει ο Ηράκλειτος στο 1ο απόσπασμα, οδήγησε στην «κατά φύσιν» λογική, τριαδική διαίρεση του δαπέδου: της Μονάδος, των πλανητικών τροχιών και των 2 περιστυλίων. Με τους διαχωρισμούς αυτούς φαίνεται επακριβώς η λειτουργία των 4 κύκλων του χρόνου του πλανήτου Γη.
Ο αριθμός 360+1, που προκύπτει από το άθροισμα των στοιχείων, είναι ένας πολύπλοκος συνδυασμός, που καταλαμβάνει εσωτερικό και εξωτερικό των στοιχείων του δαπέδου. Όχι μόνον με την Μονάδα Ήλιος, λευκή πέτρα, αλλά και με όλα τα στοιχεία του δαπέδου, τονίζεται ακόμη μια φορά η σημασία του Ηλιοκεντρισμού του Πλανητικού Συστήματος. Ταυτοχρόνως καταγράφεται ο αριθμός των 360 ημερών του Ηλιακού έτους της Γης, προστιθέμενης της μίας επί πλέον ημέρας, αρχής του νέου ηλιακού έτους για τον πλανήτη μας.
Με την πιο πάνω περιγραφή των 4 κύκλων του χρόνου εμφανίζεται η φυσική προοδευτική αύξηση από τον μικρό κύκλο (ημερονύκτιο) στον μέγα (Μετάπτωση των Ισημεριών) και παραδίδεται καταγεγραμμένη με ακρίβεια η σοφία του Ιερατείου. Ποιες μεγαλοφυείς διάνοιες συνέλαβαν ένα τόσο πολύπλοκο συνδυασμό μαθηματικής και αστρονομικής παρατηρήσεως με τόσο απλά και οφθαλμοφανή μέσαΣτην Θόλο της Επιδαύρου δεν έχει απλώς καταγραφεί η διπλή γνώση της φαινομενικής πορείας του Ηλίου και της Ηλιοκεντρικής του θέσεως, αλλά τοποθετείται η Μετάπτωση των Ισημεριών στο εξωτερικό της Θόλου, όπως και λογικά θα πρέπει να είναι τοποθετημένη. Για να αποκρυσταλλωθεί παρόμοια γνώση πρέπει να είχαν καταγραφεί πολλοί κύκλοι των 26 χιλιάδων ετών πριν γίνει αντιληπτό το φαινόμενο και δεσπόσει η κιονοστοιχία των 26 κιόνων στο εξωτερικό της Θόλου.

Πηγή: Αλτάνη - Άρρητοι λόγοι: Επίδαυρος. Θόλου αποκάλυψις.

                          ΕΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αρχειοθήκη ιστολογίου