Η απόσταση του Σειρίου από την Γη είναι 8,9976 έτη φωτός.
Δηλαδή, περίπου 9 έτη φωτός.
Ο αστερισμός αναφέρεται και από τον Πτολεμαίο στον κατάλογο της "Μαθηματικής Συντάξεως" του.
Ο αστερισμός του Κυνός είναι ορατός ιδίως τον χειμώνα, οπότε και μεσουρανεί περί το μεσονύκτιο της 20ης Νοεμβρίου, ή στις 22:00 μ.μ. της 20ης Δεκεμβρίου ή στις 20:00 μ.μ. της 20ης Ιανουαρίου.
στίχοι 27-29
...που το φθινόπωρο προβάλλει, πασίδηλες δέ οι ανταύγειες του φαίνονται μεταξύ πολλών αστέρων στην σκοτεινή νύκτα εκείνον που κύνα = (Σείριος) του Ωρίωνος αποκαλούν. (Στον Όμηρο, Σείριος είναι το σκυλί του Ωρίωνος του κυνηγού).
"Περί Ίσιδος και Οσίριδος" παρ.22.
Και το πλοίο, το οποίο, οι Έλληνες ονομάζουν <Αργώ> ήταν όμοιο με το πλοίο του Οσίριδος και τιμητικά κατετάχθη ανάμεσα στους αστερισμούς, και κινείται, όχι πολύ μακριά, από τους αστερισμούς του Ωρίωνος και του Κυνός = (Σείριος).
"Περί Ίσιδος και Οσίριδος" παρ.44.
...γιατί τα γεννά όλα μόνος του, και μόνος του τα κυοφορεί και γι'αυτό ονομάζεται κύων-κύνας-σκύλος. (Ο Πλούταρχος μας εξηγεί ότι, ο συμβολισμός της λέξεις "κύων" αφορά τον ΣΕΙΡΙΟ, αστέρα ο οποίος είναι πολλές φορές λαμπρότερος από τον Ήλιο μας. Θεωρούνταν σαν μία ουράνια μήτρα, η οποία κυοφορεί από μόνη της).
"Περί Ίσιδος και Οσίριδος" παρ.47.
Κι ένα άστρο, έβαλε απάνω απ'όλα το Σείριο, φύλακα και επόπτη τους.
"Περϊ Ίσιδος και Οσίριδος"παρ.52.
...παραδέχονται ότι ο Όσιρις είναι αυτός, ο ίδιος ο ήλιος, και λένε, ότι από τους ΕΛΛΗΝΕΣ ονομάζεται ΣΕΙΡΙΟΣ ... (και για τους αρχαίους Αιγύπτιους ο Σείριος ήταν το σημαντικώτερο άστρο του ουρανού που το είχαν θεοποιήσει κιόλας).
Βιβλίο Α, κεφ.33.
Όσιρις δέ εστίν Διόνυσον καθ' Ελλάδα γλώσσαν ... τον μέν Όσιριν, Διόνυσον προσαγορεύουσιν και ΣΕΙΡΙΟΝ παρωνύμως ...
"ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ" στίχοι 415-420.
Μόλις του καυτερού του ήλιου η δύναμη την κάψα που φέρνει ιδρώτα πάψει, και βρέξει φθινοπωρινά ο Δίας ο μεγαλοδύναμος, και το θνητό μας σώμα αλλάζει και γίνεται πολύ ελαφρότερο, τότε το άστρο του ΣΕΙΡΙΟΥ για λίγο μένει μες τη μέρα επάνω απ'το κεφαλι των ανθρώπων...
"Ασπίς του Ηρακλέους" στίχοι 395-400.
Την εποχή που καθισμένο σε χλωρό κλαρί σταχτόφτερο τζιτζίκι με το τερέτισμα αρχινά να τραγουδά το θέρος στους ανθρώπους έχει για φαγητό και για πιοτό την απαλή δροσιά αυτό κι όλη τη μέρα απ'την αυγή το άσμα του σκορπάει μέσα στην κάψα τη φριχτότερη, όταν ο ΣΕΙΡΙΟΣ το δέρμα το ξεραίνει, τότε και τ' άγανα γίνονται γύρω στα κεχριά, που σπέρνονται το καλοκαίρι, κι οι αγουρίδες χρώμα αλλάζουν, καθώς ο Διόνυσος τις έδωσε χαρά και βάσανο στον άνθρωπο.
"ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ" στίχοι 582-588.
Και μόλις το γαϊδουράγκαθο ανθίζει και το τζιτζίκι βουερό πάνω στο δένδρο καθισμένο οξύ τραγούδι χύνει συνεχώς απ'τα φτερά του κάτω, την ώρα του θέρους του κοπιαστικού, τότε παχύτατες οι γίδες είναι κι άριστο το κρασί, λάγνες όσο ποτέ οι γυναίκες, μα ασθενικότατοι οι άντρες, αφού ο ΣΕΙΡΙΟΣ τους ξεραίνει το κεφάλι και τα γόνατα, κι είναι το δέρμα μαραμένο από την κάψα. (Το άστρο του ΣΕΙΡΙΟΥ θεωρούνταν από τους αρχαίους Έλληνες υπεύθυνο για τις μεγάλες ζέστες του καλοκαιριού, τα λεγόμενα "Κυνικά καύματα", γιατί η επιτολή του στις 19 Ιουλίου συνέπιπτε με την κορύφωση της θερινής περιόδου).
"ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ" στίχοι 599-614.
Κι όταν ο Ωρίωνας κι ο ΣΕΙΡΙΟΣ στο μέσον έρθουν τ'ουρανού και τον Αρκτούρο δει η ροδοδάχτυλη αυγή, τότε να κόβεις και να πάρεις σπίτι, Πέρση, όλα τα σταφύλια. Δείξ'τα στον ήλιο για μέρες δέκα και δέκα νύχτες, βάλ'τα στον ίσκιο πέντε μέρες, και την έκτη άδειασε στους κάδους τα δώρα του πολύτερπνου Διόνυσου.
"Αργοναυτικά ΙΙ, 517-529.
Όταν από τον ουρανό κατάκαιγε τα Μινωικά νησιά ο ΣΕΙΡΙΟΣ και για καιρό δεν έβρισκαν γιατρειά απ'το κσκό οι κάτοικοι, τότε με υπόδειξη του Μακρορίχτη τον προσκάλεσαν να τους διώξει τη συμφορά. Με προσταγή του πατέρα του αυτός από τη Φθία έφυγε και πήγε να κατοικήσει στην Κέω, αφού συγκέντρωσε τον Παρράσιο λαό, που έχει την καταγωγή του από το Λυκάονα, κι έχτισε ένα μεγάλο βωμό, για να τιμήσει το Δία τον Ικμαίο, και στα βουνά θυσία πρόσφερε σ'εκείνο το αστέρι, τον ΣΕΙΡΙΟ, και στον ίδιο το γιο του Κρόνου Δία. Εξαιτίας αυτού τα μελτέμια του Δία κάνουν τη γη να κρυώνει για περίοδο σαράντα ημερών και στην Κέω και τώρα ακόμη οι ιερείς θυσίες προσφέρουν, προτού έρθει η χρονική στιγμή να ανατείλει ο ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΣ του Κύνα. = "ΣΕΙΡΙΟΣ". (Από εκείνη την εποχή, οι ιερείς της Κέας πρόσφεραν κάθε χρόνο θυσίες, πριν να φανεί ο αστερισμός του Κυνός-ΣΕΙΡΙΟΥ)!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου