ΕΡΩΣ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΠΟΘΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ

αντίκρισες τον Έρωτα στο γλυκανάβλεμμά σου·

ξεχνάς τη γη· και αυτός για σε τα ουράνια έχει ξεχάσει,

όπως λέγει ένας ποιητής μας με του Πλάτωνος την σκέψιν θρεμμένος.

Κάθε έρως αληθινός και υγιής είναι και ορμή προς γονιμοποίησιν· πόθος αθανασίας είναι εις την φύσιν του ο έρως. Και ο πλατωνικός ο έρως γεννά. Εις το πέταγμά της προς τον απόλυτον κόσμον της ιδέας, εις το σταμάτημά της εμπρός εις το πέλαγος του καλού, που αποτελεί δι’ αυτήν ένα πρόγευμα της θείας μακαριότητος. Όπως της νύκτας τα σκοτάδια, όταν φωτόχαρος προβάλλει ο ήλιος το πρωί, χάνονται και σβήνουν μέσα μας κάθε μικρότης και ασχήμια. Όλα της καλωσύνης τ’ άνθη και των αρετών τα στολίδια λαχταράς να σκορπίσης εις την ψυχήν, που ανέλαβες να διαπλάσης. Καλύτερος αισθάνεσαι να γίνεσαι, διότι εζήτησες εκείνην να κάμης καλήν· ανυψώνεσαι και συ, εκεί που ζητείς τον άλλον ν’ ανυψώσης. Σαν χείμαρρος καταλαμβάνεις να ξεχύνεται η σκέψις σου και μ’ ευγλωττίαν πρωτάκουστον ομιλεί η ψυχή σου διά τον κόσμον των ιδεών, διά τας αιωνίους αξίας του αληθούς, του αγαθού, του ωραίου, διά την μικρότητα της αισθητής ζωής, διά το πέταγμα της ψυχής προς την ολόφωτον και ολόκαλην πατρίδα της.

κρυφή λαχτάρα επέρασε τα βάθη μιας ψυχής

και ανατριχιάζουν τα φτερά τα διπλωμένα,

Ιωάννης Συκουτρής – “Πλατωνικός Ευαγγελισμός”

https://eranistis.net/         Οι στίχοι, Ιωάννης Γρυπάρης