Τρίτη 18 Ιουνίου 2013

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: ΟΙ ΑΡΙΣΤΟΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΧΑΡΙΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ Η ΤΙΜΩΝ. Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΑΛΛΑ ΤΩΝ ΥΠΗΚΟΩΝ ΤΟΥ.

Πολιτεία Πλάτωνος Βιβλίο Α’ (Απόσπασμα)
338 c: (Θρασύμαχος, Σοφιστής) «Εγώ συγκεκριμένα υποστηρίζω ότι το δίκαιον είναι το συμφέρον του ισχυρότερου»
339 a: (Θρασύμαχος) η κάθε αρχή, νομοθετεί σύμφωνα με το συμφέρον της. Η δημοκρατία θεσπίζει νόμους δημοκρατικούς, η Τυραννία Τυραννικούς κ.ο.κ.
Και όταν θεσπίζουν νόμους, ισχυρίζονται ότι αυτό είναι το δίκαιον, και όποιος παραβαίνει τον νόμο τον τιμωρούν σαν παρανομήσαντα και άδικο.
342 c: (Σωκράτης) «Η Ιατρική δεν επιδιώκει το δικό της συμφέρον αλλά του σώματος, η Ιππευτική αναλόγως, και όλες οι τέχνες δεν επιζητούν το συμφέρον του εαυτού τους αλλά για τον πραγματικό λόγο ύπαρξης και εφεύρεσης των, δηλ για εκείνους για του οποίους υπάρχουν. Επομένως καμία επιστήμη δεν αποβλέπει στο συμφέρον του ισχυρότερου ούτε κάτι τέτοιο απαιτεί, αλλά του ασθενέστερου που είναι υπό την εξουσία της.
343 d: (Θρασύμαχος) Παντού ο δίκαιος μειονεκτεί έναντι του αδίκου.
1. Σε συνεταιρισμούς που χαλάνε, ο κερδισμένος βγαίνει ο άδικος
2. Σε εισφορές – φόρους: ο δίκαιος πληρώνει, ο άδικος όχι
3. Σε επιδοτήσεις: ο άδικος καταφέρνει να πάρει, ο δίκαιος μένει απέξω
4. (
Θρασύμαχος) Δημόσια Λειτουργία: ο δίκαιος για να βοηθήσει το σύνολο αν δεν πάθει ζημιά (από τους αδίκους) θα χειροτερέψει τα οικονομικά του (ένα αντιθέσει με τους Αδίκους), και επειδή δεν θα κάνει εξυπηρετήσεις (κοινώς ρουσφέτια) δεν θα είναι αγαπητός και αρεστός (εν αντιθέσει με τους άδικους)
344 a: (Θρασύμαχος) Όσοι κατηγορούν την αδικία, δεν το κάνουν επειδή φοβούνται να την κάνουν, αλλά φοβούνται να μην την πάθουν (οι πονηροί).
347 b: (Σωκράτης) Δεν γνωρίζεις ότι η φιλοδοξία και η φιλαργυρία θεωρείται και είναι ντροπή; Γι αυτό είπα ότι οι άριστοι δεν θέλουν την εξουσία χάριν χρημάτων ή τιμών.
347 c: (Σωκράτης) Η πιο μεγάλη τιμωρία είναι να διοικείται κανείς από τους χειρότερους του.
347 d: (Σωκράτης) Και εδώ ακριβώς μπορεί να γίνει φανερό ότι ο πραγματικός άρχοντας δεν έγινε για να επιδιώκει το δικό του συμφέρον αλλά των υπηκόων του.
351 a: (Σωκράτης) Η αδικία είναι αμάθεια (άγνοια).
351 c: (Σωκράτης) «Νομίζεις ότι μια πόλις ή ένα στρατόπεδο ή μια συμμορία κλεφτών ή ληστών ή κάθε άλλη ομάδα, που με κοινή συνεργασία κάνει μια αδικία, θα μπορούσε να επιτύχει τίποτα, αν ο ένας αδικούσε τον άλλον; Άρα η αδικία προκαλεί ξεσηκωμούς και μίση και μάχες μεταξύ τους, ενώ αντιθέτως η δικαιοσύνη προκαλεί ομόνοια και φιλία.»
352 a: (Σωκράτης) «επομένως η αδικία έχει την χαρακτηριστική επίδραση, όπου επιπέσει, σε πόλη ή σε ομάδα ή στρατόπεδο, ή σε σύνολο ανθρώπων, πρώτα πρώτα να το καθιστά ανίκανο να δημιουργήσει κάτι θετικό λόγω της διχόνοιας και των καυγάδων, και ακόμα βάζει την έχθρα μέσα στις ψυχές των ανθρώπων, και τον εαυτό τους, και για τους αδίκους και τους δίκαιους.
352 b: (Σωκράτης) «Εδώ βλέπουμε τελικά πως οι δίκαιοι είναι πιο ισχυροί διότι αν επιχειρήσουν κάτι από κοινού (για ένα θέμα που δεν μπορεί κάποιος μόνος του) θα το καταφέρουν, ενώ οι άδικοι δεν μπορούν να πράξουν τίποτα από κοινού.»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αρχειοθήκη ιστολογίου