Ο Χίλων ήταν γιος του Δαμαγήτου και καταγόταν από την Λακεδαίμονα. Έγραψε περίπου διακόσιους ελεγειακούς στίχους και έλεγε πως αρετή για έναν άνδρα είναι να προβλέπει και να αντιλαμβάνεται το μέλλον με τη βοήθεια της λογικής.
Έγινε έφορος στη διάρκεια της πεντηκοστής έκτης Ολυμπιάδας. Πρώτη φορά έγινε έφορος επί Ευθυδήμου, όπως λέει ο Σωσικράτης. Ήταν ο πρώτος που πρότεινε να συνεργάζονται οι έφοροι με τους βασιλείς.
Λένε πως ρωτήθηκε από τον Αίσωπο, με τι ασχολείται ο Δίας και απάντησε: «Ταπεινώνει την υπερηφάνεια και εξυψώνει τα ταπεινά».
Όταν ρωτήθηκε σε τι διαφέρουν οι μορφωμένοι από τους αμόρφωτους, απάντησε: «Στις καλές ελπίδες». Τι είναι δύσκολο; «Να κρατάς μυστικά, να χρησιμοποιείς σωστά τις ώρες της απραξίας και να μπορείς να υπομένεις την αδικία».
Έδινε ακόμη τις εξής συμβουλές: Μάθε να ελέγχεις τη γλώσσα σου, κυρίως στα συμπόσια. Μην κακολογείς τους πλησίον σου, γιατί διαφορετικά θα ακούσεις πράγματα που θα σε λυπήσουν. Να συμπαραστέκονται στους φίλους, κυρίως όταν δυστυχούν, και να μην τους πλησιάζεις μόνο όταν ευτυχούν. Κάνε γάμο ταπεινό. Μην κακολογείς τον νεκρό. Τίμα τα γηρατειά. Φύλαγε τον εαυτό σου. Να προτιμάς τη ζημιά παρά την αισχροκέρδεια· γιατί η πρώτη μια φορά θα σε λυπήσει, ενώ η δεύτερη συνεχώς. Μην κοροϊδεύεις κάποιον που δυστυχεί. Αν είσαι ισχυρός να είσαι και πράος, για να σε σέβονται οι γύρω σου παρά να σε φοβούνται. Μάθε να τακτοποιείς σωστά τις υποθέσεις του σπιτιού σου. Μην μιλάς χωρίς να σκεφτείς. Έλεγχε τον θυμό σου. Μην μισείς τη μαντική. Μην επιθυμείς τα αδύνατα. Μην βιάζεσαι όταν προχωρείς. Όταν μιλάς μην κάνεις χειρονομίες, γιατί δείχνει τρέλα. Να υπακούς στους νόμους. Να είσαι ήρεμος.
Από τα ποιήματα του το πιο γνωστό είναι το εξής: Το χρυσάφι ελέγχεται σε πέτρινα ακόνια για να είναι ο έλεγχος φανερός· με τον χρυσό όμως ελέγχεται ο νους των καλών και των κακών.
Έγινε πολύ ονομαστός ανάμεσα στους Έλληνες. Οι κουβέντες του ήταν μετρημένες, γι’ αυτό ο Αρισταγόρας ο Μιλήσιος αποκαλεί αυτό τον τρόπο έκφρασης Χιλώνειο. Ήταν απόγονος του Βρόγχου που έχτισε το ιερό στις Βραγχίδες. Στη διάρκεια της πεντηκοστής δεύτερης Ολυμπιάδας, τότε που άκμαζε ο Αίσωπος ο λογοποιός, ήταν γέρος. Πέθανε, όπως λέει ο Έρμιππος, στην Πίσα, αφού χάρηκε πρώτα τον γιο του Ολυμπιονίκη στην πυγμαχία. Ο θάνατος προήλθε από τη μεγάλη του χαρά και από την αδυναμία της μεγάλης ηλικίας του. Στην κηδεία του παραβρέθηκαν όλοι όσοι παρακολουθούσαν τους αγώνες και του απένειμαν εξαιρετικές τιμές.
Υπάρχει και γι’ αυτόν δικό μου επίγραμμα: Σε σένα, φωτοδότη Πολυδεύκη, χρωστώ χάρη, γιατί ο γιος του Χίλωνα κέρδισε το χλωρό στεφάνι της ελιάς στην πυγμαχία. Αν ο πατέρας πέθανε από χαρά βλέποντας το παιδί του στεφανωμένο, δεν είναι τιμωρία. Μακάρι κι εγώ έτσι να πεθάνω.
Στο άγαλμα του υπάρχει η εξής επιγραφή: Τούτον, τον Χίλωνα τον γέννησε η Σπάρτη η ξακουστή στον πόλεμο, αυτόν που ήταν ο πιο σοφός απ' τους επτά σοφούς.
ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΛΑΕΡΤΙΟΥ – ΒΙΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ – ΧΙΛΩΝ
https://pdfcoffee.com/--219-pdf-free.html
-------------------------------------------
Στο Μαντείο του Πυθίου Απόλλωνος στους Δελφούς, απ' τον Πρωταγόρα του Πλάτωνος, προκύπτει ότι στην αρχή είχαν αναγραφεί δύο μόνο αποφθέγματα, γνώθι σαυτόν και μηδέν άγαν, εκατέρωθεν του ιερού γράμματος ΕΙ. Ο αριθμός όμως μεγάλωνε με τη προσθήκη κι άλλων αποφθεγμάτων, τα οποία αποδίδονται στους επτά σοφούς της Αρχαιότητας. Λέγεται κατά την παράδοση, ότι τα πρώτα χάραξε ο Χίλων ο Λακεδαιμόνιος και τα αφιέρωσε στο Μαντείο των Δελφών ως απαρχή της σοφίας του. Το παράδειγμα του Χίλωνα, μιμήθηκαν και οι άλλοι έξι σοφοί. Έτσι, τα παραγγέλματα αυτά πολλαπλασιάσθηκαν και αποτέλεσαν κατά την αρχαιότητα τον κώδικα της ηθικής όλων των Ελλήνων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου