ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ: ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Τοιχογραφία από την Τίρυνθα, Άρμα με γυναίκες 1600 π.Χ.

Ποιος είπε πως οι γυναίκες δεν έπαιρναν μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες στην αρχαία Ελλάδα;

Συμμετέχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες και στέφονται Ολυμπιονίκες με αντιπρόσωπο τον ηνίοχό τους. Οι ηνίοχοι δεν ήταν ιδιοκτήτες αλόγων, αλλά νέοι έμπειροι στην ιππική, που πληρώνονταν και αγωνίζονταν για λογαριασμό των ιδιοκτητών. Η νίκη ανήκε στον ιδιοκτήτη που στεφόταν νικητής και το βραβείο για τον ηνίοχο ήταν μια μάλλινη ταινία την οποία έδενε στο μέτωπό του. Την ίδια μάλλινη ταινία έδεναν και στα άλογα που κέρδιζαν.Γι αυτό και στην Ολυμπία νικητές αναδείχτηκαν κατά καιρούς γυναίκες, παιδιά ακόμα και πόλεις.

Η πιο ονομαστή για τις νίκες της στην Ολυμπία είναι η Κυνίσκα, κόρη του βασιλιά της Σπάρτης Αρχίδαμου και αδελφή του Αγησιλάου του Β΄. Ο Αγησίλαος ήταν αυτός που παρότρυνε την αδελφή του να εκθρέψει άλογα και να συμμετάσχει στο τέθριππο, λέγοντάς της σύμφωνα με τον Πλούταρχο, «ΟΥΔΕΜΙΑΣ ΕΣΤΙΝ ΑΡΕΤΗΣ ΑΛΛΑ ΠΛΟΥΤΟΥ ΚΑΙ ΔΑΠΑΝΗΣ Η ΝΙΚΗ» ,(ΑΓΗΣ.20.1). Δηλ. ότι η νίκη στα ιππικά αγωνίσματα εξαρτάται κυρίως από τους ίππους και από τον πλούτο του ιδιοκτήτη. Έτσι λοιπόν η Κυνίσκα παίρνει μέρος και κερδίζει το 396π.Χ. και στους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες το 392π.Χ. στο τέθριππον. (Δίτροχο άρμα που το έσερναν τέσσερα άλογα).

Το 368π.Χ. μια άλλη γυναίκα επίσης από τη Σπάρτη, η Ευριλεονίς κερδίζει στο αγώνισμα της συνωρίδος. (Αγώνας για άρμα με δύο άλογα).

Στους 128^ους Ολυμπιακούς Αγώνες το 268π.Χ. μια γυναίκα από την παραθαλάσσια Μακεδονία, όπως αναφέρει ο Παυσανίας, η Βελεστίχη, κέρδισε στο πωλικόν τέθριππον και στους αμέσως επόμενους το 264π.Χ. στην πωλικήν συνωρίδα. Το 84π.Χ. στους 174^ους Ολυμπιακούς αγώνες δύο γυναίκες από την Ηλεία η Τιμαρέτα και η Θεοδότα κερδίζουν μέσα στην έδρα τους το αγώνισμα της συνωρίδας η πρώτη και το πωλικόν τέθριππον η δεύτερη.

Αρκετούς αιώνες αργότερα το 153μ.Χ. στους 233^ους Ολυμπιακούς Αγώνες μια άλλη γυναίκα από την Ηλεία, η Κασία, Μ(νασιθέα), κερδίζει στο πωλικόν τέθριππον. Αυτή είναι και η τελευταία γυναίκα που έχει αναφερθεί ότι κέρδισε στην Ολυμπία καταρρίπτοντας τον απαγορευτικό μύθο «όχι γυναίκες στην Ολυμπία».

Και δεν είναι μόνο αυτές. Σε πολλά μέρη της Ελλάδος, οι γυναίκες αθλούνται και παίρνουν μέρος σε αγώνες. Είτε στο στάδιο, είτε στα ιππικά αγωνίσματα, είτε σε μουσικούς αγώνες, όπως στα Πύθια, κερδίζουν και με περηφάνια φορούν τον κότινο της νίκης.

Πρόσφατα, η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως συγκλονιστικά ευρήματα από έναν ασύλητο γυναικείο τάφο, σε αρχαίο νεκροταφείο του 6^ου και του 4ουπ.Χ. αιώνα, στην αρχαία Ερεσό της Λέσβου. Μία στλεγγίδα, αντικείμενο καθαρισμού των αρχαίων αθλητών, μαζί με δύο καθρέπτες βρέθηκαν μέσα σε αυτόν τον τάφο.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες φθίνουν και καταργούνται οριστικά το 369μ.Χ. Τίποτε που να θυμίζει πλέον την αρχαία θρησκεία δεν επιτρέπεται. Το «νους υγιής εν σώματι υγιές» το διαχρονικό ρητό των αρχαίων προγόνων μας είναι πλέον παρελθόν. Στην σκοτεινή περίοδο του μεσαίωνα η γυναίκα υπάρχει μόνο για να τεκνοποιεί και να φροντίζει το σπίτι. Όποια γυναίκα ξεχωρίζει είναι ή «αγία» οπότε λατρεύεται, ή «μάγισσα» οπότε καίγεται στην πυρά.