ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΧΤΟΙ - ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ

ΕΙΚΟΝΑ: Η Θεά Άρτεμις με τόξο και βέλος μπροστά από βωμό. Αττική ερυθρόμορφη λήκυθος, -475 Σικελία. 

https://commons.wikimedia.org

Οι Δελφοί έχουν άμεση σχέση με τον κοσμικό άξονα που συνδέει την γη με τον ήλιο. Ο Απόλλων είναι ο φύλακας των Πυλών και των Δρόμων των Ηλιοστασίων. Πού βρίσκονται αυτές οι πύλες για άλλες διαστάσεις; 

Σύμφωνα με Αρχαίες παραδόσεις η πύλη απ΄ όπου ανέβαιναν οι ψυχές στον ουρανό είναι η κορυφή του Ολύμπου. Είναι η πύλη των θεών. Όσοι έχουν μελετήσει την Οδύσσεια θα βρουν δυο αντίστοιχες πύλες στη σπηλιά της Ιθάκης, εκεί όπου πρωτοφτάνει ο Οδυσσέας ύστερα από τις περιπλανήσεις του. Από τη μια είσοδο μπαίνουν οι θνητοί και από την άλλη οι θεοί.

Όσο για τις πύλες της Ισημερίας βρίσκονται: η νότια στο Ταίναρο, αντιπροσωπεύοντας την είσοδο για τον Άδη ενώ η βόρεια βρίσκεται στον Όλυμπο. Οι Δελφοί βρίσκονται στην διασταύρωση των αξόνων του ζωδιακού ανάμεσα στις Ισημερίες και τα Ηλιοστάσια.

Οι υποψήφιοι Ιεροφάντες άκουγαν: «Κατά τα Ηλιοστάσια και τις Ισημερίες, αποστέλλεται η θεία πνοή στη Γαία.

Στην Εαρινή Ισημερία ανοίγουν οι πύλες του πυρός και κατέρχονται οι πυρφόρες οντότητες.

Στην Φθινοπωρινή Ισημερία ανοίγουν οι πύλες της ουράνιας μακαριότητας για την κάθοδο των ανωτέρων θεϊκών οντοτήτων.

Στο Θερινό Ηλιοστάσιο ανοίγει η πύλη του ηλίου και εμφανίζονται οι ηλιακοί θεοί. Αυτοί αίρουν όλους τους περιορισμούς επαναγέννησης της ζωής και του πνεύματος και επιτρέπουν στις ψυχές που θέλουν να ενσαρκωθούν να κατέβουν στη Γαία χωρίς κινδύνους.

Στο Χειμερινό Ηλιοστάσιο ανοίγουν οι πύλες φωτός και ενσαρκώνονται στη Γαία οι γιοι Φωτός, που είναι και γιοι Θεών, και οι ψυχές των θνητών ανεβαίνουν στους ουρανούς.»

«Ιδανικότερες ημέρες για τις μυητικές διαδικασίες είναι τα Ηλιοστάσια και οι Ισημερίες. Τις ημέρες αυτές ανοίγει το φωτεινό περίβλημα της Γαίας, οι φωτεινοί δακτύλιοι των πλανητών, των άστρων, των γαλαξιών και μαζί με αυ­τούς ανοίγουν και όλοι οι ουράνιοι δίαυλοι. Σε ολόκληρο το σύμπαν τις ημέρες αυτές κυριαρχεί η θεία ευαρέσκεια του δημιουργού και σε γήινη έκφραση είναι ένα ουράνιο πανηγύρι.»

Οι ημερομηνίες αυτές ήταν είναι και θα είναι ιερές και γινόταν οι μυή­σεις και οι μεγάλες γιορτές. Οι δυο Ισημερίες (21/3, 21/9) και τα δυο Ηλιοστάσια  (21/6, 21/12) κάθε χρόνου.

Κατά την παράδοση και τα Αρχαία Μυστήρια όλων των φυλών της Γής τις περιόδους αυτές του χρόνου ανοίγουν οι Ουράνιες Πύλες του Γαλαξία μας που ευρίσκονται στο Αστερισμό του Ωρίωνα και εξέρχονται όλα τα άρματα των κατώτερων θεών.

Μπορεί οι Ιεροφάντες και οι μύστες να πέθαναν καταδιωκόμενοι και τα Μυστήρια να καταργήθηκαν επί ποινή θανάτου. Μπορεί η Ελληνική γη, που καθαγιάστηκε από τον πατέρα Δία, να έχει μείνει φαινομενικά χωρίς την ιερή παρουσία του, και ο ίδιος να ονομάστηκε είδωλο. Μπορεί οι πύλες της λήθης να έκλεισαν ερμητικά πίσω από τα Μυστήρια, το ιερό βήμα του Ιεροφάντη να βεβηλώθηκε και κάθε ελπίδα αναβίωσης τους να φαίνεται ότι χάθηκε. Μπορεί πολλοί να νομίζουν, ότι το Ιερό φως των Δελφών έσβησε με την καταστροφή των ιερών. Μπορεί άλλοι να πιστεύουν ότι ο φωτεινός θεός ξεχάστηκε. Μπορεί οι περισσότεροι να πιστεύουν ότι η αναβίωση του παρελθόντος είναι αδύνατη. Κάνουν λάθος.

----------------------------------------

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ

Ορφικός Ύμνος Ήλιου

Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ 

ΙΣΗΜΕΡΙΕΣ και ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΑ

Η ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ͂ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΟΝ ΜΑΣ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟΝ

ΦΥΣΙΚΕΣ ΕΟΡΤΕΣ - ΙΣΗΜΕΡΙΕΣ ΚΑΙ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΑ

ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ - ΚΑΛΩΣ ΝΑ ΟΡΙΣΕΙΣ ΑΡΤΕΜΙΔΑ ΚΟΡΗ

Σήμερα το Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2024 – Η Μεγαλύτερη Νύχτα του Χρόνου

21η ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ - ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ - ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΓΝΩΣΤΙΚΗΣ ΝΟΗΣΗΣ

Δεν είναι παράξενο, που οι μεγάλοι μύστες της ανθρωπότητας φέρονται να έχουν γεννηθεί το Χειμερινό Ηλιοστάσιο

21η ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ - ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ - ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΓΝΩΣΤΙΚΗΣ ΝΟΗΣΗΣ

Χειμερινή τροπή του Ηλίου έχουμε την 21η Δεκεμβρίου. Κατά την ημερομηνία αυτήν ο Ήλιος εισέρχεται στον αστερισμό του Αιγόκερω και έτσι εισερχόμαστε  αστρονομικά στην εποχή του χειμώνα.

Η Χειμερινή Τροπή του Ηλίου συμβολίζει την εποχή κατά την οποία η ανθρώπινη ψυχή εκδηλώνει τα σπέρματα των ιδεών και αποκτά την γνωστική νόηση (4ο ιερό δράμα της εξελικτικής πορείας της φύσεως).

Η Γνώση θα φέρει την ανθρώπινη ψυχή σε κατάσταση να γνωρίσει τα μέσα της πνευματικής της προόδου και ανόδου και θα της επιτρέψουν να έλθει σε επαφή με τον Ουρανό ώστε με την επίδραση του Ουρανού να εκδηλωθεί σ' αυτήν η ικανότητα προς απόκτηση της σοφίας.

Οι Ορφικοί, κατά την χειμερινή τροπή του ηλίου, εόρταζαν την γέννηση του Διονύσου του Ζαγρέως, του ελευθερωτή των ανθρωπίνων ψυχών από τον Άδη. Η γιορτή αυτή ήταν μεγάλης σπουδαιότητας γιατί κατ’ αυτήν αποκάλυπταν ότι η ανθρώπινη ψυχή έφθασε σε τέτοια όρια της διανοήσεως ώστε να εκδηλώσει δυναμικότητες δια των οποίων θα μπορέσει να έλθει σε επαφή προς τον Ουρανό. Εκ των επιδράσεως του Ουρανού θα εκδηλωθούν σ’ αυτή ικανότητες προς απόκτηση μεγαλύτερης γνώσης. Η γνώση αυτή θα την φέρει θα την οδηγήσει στο να γνωρίσει τα μέσα της πνευματικής της ανόδου που θα την οδηγήσουν στην οδό της αθανασίας. Η δεύτερη μύηση στα Ορφικά μυστήρια λάμβανε χώρα κατά την ημέρα της χειμερινής τροπής του ηλίου ή αμέσως μετά. Ο χρόνος από της μυήσεως αυτής μέχρι την επομένη μύηση που ελάμβανε χώρα κατά την Εαρινή Ισημερία του Ηλίου ήταν ο χρόνος κατά τον οποίο ο μυούμενος έπρεπε να εκδηλώσει στην διάνοιά του τον σπόρο της Ορφικής ιδεολογίας.

Στα Ελευσίνια Μυστήρια η χειμερινή τροπή του ηλίου συμβολίζεται με την αρπαγή της Περσεφόνης, της αγνής κόρης του θεού Διός και της θεάς Δήμητρας, από τον θεό του Άδου Πλούτωνα. Η κάθοδος της Περσεφόνης στον Άδη δεν σημαίνει πτώση, γιατί η Περσεφόνη είναι η φωτεινή ψυχή που κατήλθε στον Άδη προς πλήρωση του Νόμου της αλληλεγγύης, δηλαδή προς πλήρωση των υποχρεώσεων που έχει η φωτεινή ψυχή προς τις ψυχές που βρίσκονται στο σκότος. Ακολουθεί κάθοδος του μνηστήρα της Διονύσου και της μητέρας της Δήμητρας οι οποίοι αποκαλύπτουν στους ανθρώπους την καλλιέργεια του σίτου και της σταφυλής που υπήρξαν τα κατ' εξοχήν σύμβολα όλων των Μυστηρίων.

Οι μύστες της Ελευσίνας (οι οποίοι όπως κατά την Φθινοπωρινή Ισημερία τιμούσαν την γέννηση της Κόρης της Πρωτογόνης) έλεγαν ότι η Κόρη η Πρωτογόνη (που είναι τέκνο του Ουρανού (συνεχούς ουσίας) και της Γης (της ατομικής ουσίας) για να οδεύσει προς το Φως έχει ανάγκη και άλλης μίξεως, μίξεως προς τις δυνάμεις του Ουρανού και αυτήν ακριβώς την δεύτερη μίξη συμβολίζει η χειμερινή τροπή του Ηλίου. Την μίξη αυτή αλληγορούν και οι μίξεις των Νυμφών με τους Θεούς

Η περίοδος από την χειμερινή τροπή του ήλιου μέχρι την εαρινή ισημερία συμβολίζει την περίοδο κατά την οποία η ανθρώπινη ψυχή εκκολάπτει τα σπέρματα των Ιδεών γιατί αυτά θα την βοηθήσουν να κατανοήσει τα πάθη της και να τα αποβάλει. Η αποβολή των παθών είναι η βασική προϋπόθεση για να οδεύσει η ψυχή του ανθρώπου προς την πνευματική της αναγέννηση, η οποία θα λάβει χώρα κατά την εαρινή ισημερία.

Στο φυτικό επίπεδο γίνεται η εκκόλαψη και βλάστηση των σπερμάτων δηλαδή την γέννηση νέων φυτών μέσα στο γόνιμο από τις βροχές του φθινοπώρου έδαφος και συνεπώς είναι η εποχή της  εκδήλωσης της φυτικής ζωής και βλαστήσεως αυτής.

Οι Ορφικοί θεωρούσαν την περίοδο αυτή ως αλληγορική εικόνα της προπαρασκευής των ανθρωπίνων ψυχών κατά την οποία εκδηλώνονται από τις ψυχές συναισθήματα και οι Ιδέες. Με την βοήθεια αυτών μπορούν να προχωρήσουν προς την πνευματική τους αναγέννηση που λάβει χώρα κατά την εαρινή ισημερία και την εποχή που ακολουθεί, γιατί τότε οι ακτίνες του ηλιακού φωτός είναι θερμότερες και δίδουν έτσι  την δυνατότητα για την εκδήλωση και λειτουργία του Νόμου του Φάνητος. Τα εκδηλούμενα με την βλάστηση της μητρός γης άνθη και μύρα κατά το τέλος αυτής της περιόδου είναι η αλληγορική εικόνα, κατά τον θείο Ορφέα, που εμφανίζει τις εκδηλώσεις εκείνων των ανθρωπίνων ψυχών οι οποίες προχωρούν πια προς την αθανασία και οι οποίες (ψυχές) φέρουν πλέον στην φύση τους αυτό που απεικονίζει το γέλιο του Φάνητος. 

Από την χειμερινή τροπή του Ηλίου η ημέρα αυξάνει. Οι μύστες της Ελευσίνας έλεγαν ότι η ημέρα συμβολίζει το φως και η νύκτα το σκότος, και ότι μόνο οι ψυχές των μεμυημένων οδεύουν από το σκότος προς το φως ενώ οι ψυχές των αμύητων παραμένουν στο σκότος. Αυτήν την προς το Φως  πορεία της ψυχής του μύστου γιόρταζαν οι Ελευσίνιοι την χειμερινή τροπή του Ηλίου.

ΣΤΥΛ. ΤΑΚΑΣ,  Φυσικός και πτυχιούχος της Νομικής

https://users.sch.gr/fantakis/APOPSIS/FYSIKES-EORTES-2.pdf 

Ορφικός Ύμνος Ήλιου

Θυμίαμα - λιβανομάνναν *Απόσπασμα απο τον ύμνο του Πρόκλου - εις Ήλιον 

ΑΠOΔΟΣΗ: ‘Ακουσε μακάριε, πού έχεις μάτι αιώνιον και βλέπει τα πάντα συ ό Τιτάν πού λάμπεις ωσάν χρυσός, πού βαδίζεις υψηλά, και είσαι το επουράνιον φώς Σύ είσαι αφ’ εαυτού γεννημένος, ακαταπόνητος, των ζώων γλυκύ θέαμα και είσαι της μεν αυγής ο δεξιός γεννήτωρ της δε νυκτός ό αριστερός έχεις την συνένωσιν των εποχών και χορεύεις (κινείσαι κυκλικώς) με τέσσερα πόδια (ό δημιουργός των τεσσάρων εποχών του έτους), είσαι ταχύς, ορμητικός, πύρινος, με χαρωπόν βλέμμα, διφρηλάτης. και διέρχεσαι την όδόν του απέραντου ρόμβου με περιστροφικάς κινήσεις- καθοδηγείς τους ευσεβείς ανθρώπους εις τάς καλάς πράξεις και εις τους ασεβείς επιδεικνύεις δυσμένειαν συ έχεις χρυσήν λύραν και σύρεις τον άρμονικόν δρόμον του κόσμου επισημαίνεις τα καλά έργα, συ είσαι ό νέος που τρέφεις τάς έποχάς. ΕΙσαι ό κυρίαρχος του κόσμου, ό αυλητής, διατρέχεις δια του πυρός και περιστρέφεσαι κυκλικώς, φέρεις το φως εμφανίζεσαι με ποικίλες μορφές, φέρεις την ζωήν, είσαι καρποφόρος, ώ Παιάν αειθαλής, αμόλυντος, πατήρ του χρόνου, ό αθάνατος Ζευς. Καθαρός, πού λάμπεις εις όλους, είσαι το περιφερόμενον κυκλικώς μάτι του κόσμου, πού σβύνει και λάμπει με ωραίες φωτεινές ακτίνες’ δεικνύεις την δικαιοσύνην, αγαπάς το νερό. είσαι ό δεσπότης (ό κύριος) του κόσμου, ό φύλαξ της αληθείας, ο αιώνιος υπέρτατος, ό βοηθός εις όλους είσαι ό οφθαλμός της δικαιοσύνης, το φως της ζωής· ώ συ, πού οδηγείς τους Ιππους, και κατευθύνεις με λιγυρό μαστίγιο τέθριππον (με τέσσερα άλογα) άρμα (ό ‘ Υμνωδός δια του συμβολισμού αύτοϋ αναφέρεται εις την υπό του ΗΛΙΟΥ διαμόρφωσιν των τεσσάρων εποχών του έτους), άκουσε τους λόγους μου και φανέρωσε εις τους μεμυημένους γλυκεία και ευχάριστη ζωή.

ΟΡΦΕΥΣ

Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ

Οι μεταμορφώσεις και η εξέλιξη των ουσιών της Φύσης πάνω στην Γη είναι αποτέλεσμα της επίδρασης του Ηλίου γιατί ο Ήλιος είναι Εκείνος που δίνει τον ρυθμό στο πλανητικό μας σύστημα και την ζωή υπό την ευρεία της έννοια. Τα διάφορα φαινόμενα που λαμβάνουν χώρα πάνω στην Γη μαρτυρούν την ζωογόνο επίδραση του Ηλίου στην Γη γιατί ο Ήλιος είναι Εκείνος που συνθέτει σήμερα για να αποσυνθέσει αύριο και να ανασυνθέσει αργότερα. Με την βοήθεια του ηλιακού φωτός μετατρέπεται το απλό σπέρμα σε δρυ και με τις διαφορετικής εντάσεως ακτίνες του προκαλούνται οι διαφορετικές λειτουργίες στον κάθε οργανισμό. 

Ο Ήλιος με τις διάφορες ακτινοβολίες του αφυπνίζει τα σπέρματα των Ιδεών και επιβοηθεί τα όντα να ανέλθουν σε ανέλιξη. Για να είναι όμως αμεσότερα τα αποτελέσματα αυτών των επιδράσεων στον άνθρωπο, πρέπει να φροντίσει να εκμηδενίσει κάθε αντίδραση των στοιχείων της κατώτερής του φύσης. 

Όπως είναι φανερό από τα προαναφερθέντα, πρώτιστο καθήκον μας είναι να στραφούμε προς τον Φοίβο Ήλιο, τον δωρητή της ζωής και σύμβολο του υπέρτατου Λόγου και να διαλαλήσουμε την ευγνωμοσύνη μας προς αυτόν. Γι' αυτό δεν θα ήταν άστοχη η ανάγνωση ύμνων προς τον Ήλιο που περικλείουν πολλά μηνύματα για κάθε ειλικρινή αναζητητή της αλήθειας.

ΣΤΥΛ. ΤΑΚΑΣ, Φυσικός και πτυχιούχος της Νομικής 

https://users.sch.gr/fantakis/APOPSIS/FYSIKES-EORTES-2.pdf

ΦΥΣΙΚΕΣ ΕΟΡΤΕΣ - ΙΣΗΜΕΡΙΕΣ ΚΑΙ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΑ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΦΥΣΙΚΕΣ ΕΟΡΤΕΣ

Οι δυο ισημερίες (φθινοπωρινή και εαρινή) και οι δυο τροπές του Ηλίου (χειμερινή και θερινή) αποτελούσαν και αποτελούν ημέρες με ιδιαίτερη σημασία σ’ όλα τα μυσταγωγικά τάγματα που λειτούργησαν από αρχαιοτάτων χρόνων, γιατί γνώριζαν την ιδιαίτερη σημασία τους στην εξέλιξη των ουσιών της Φύσεως.

Οι γιορτές αυτές ονομάζονται «φυσικές γιορτές» επειδή συνδυάζονται με τα αντίστοιχα τέσσερα φυσικά γεγονότα, τις τροπές και τις ισημερίες, που αποτελούν τους τέσσαρες εξελικτικούς σταθμούς μέσα στον ετήσιο κύκλο της εξελικτικής πορείας των ουσιών της Φύσεως.

Ο Θείος Ορφεύς ήταν ο πρώτος ο οποίος καθιέρωσε τον εορτασμό των φυσικών εορτών. Ο Θείος Ορφεύς έζησε σε προϊστορική εποχή και συνεπώς δεν υπάρχουν ιστορικά δεδομένα εκτός από την παράδοση περί της υπάρξεώς του και του έργου του. Υπήρξε ο πρώτος μέγας μυσταγωγός δηλαδή ο πρώτος άνθρωπος του οποίου η διανόηση δια του μήκους των ακτίνων του έφθασε τα όρια των άλλων υπέρτερων κόσμων και άντλησε από εκεί την θεία γνώση, η οποία δίνει την δυνατότητα στα νοητικά όντα να εξελιχθούν και να εισέλθουν στους χώρους των αθανάτων και στην θεία μακαριότητα.

Τα Ελληνικά Μυστήρια γενικά αποκάλυπταν ότι μετά την διαμόρφωση της μητέρας Γης και την σύσταση των μορφών της επιφανείας της, παρήχθη με την συνδρομή των ακτίνων του Θείου Ηλίου η ψυχή της, η οποία υπήρξε ο συντελεστής των ζωικών μορφών που εξελίχθηκαν μέχρι της συστάσεως του ανθρωπίνου όντος. Συνεπώς η ψυχή του ανθρώπου έχει μητέρα την Γη και πατέρα τον Ήλιο. Οι ακτίνες του Θείου Ηλίου μετέδωσαν στην μητέρα Γη το σπέρμα της ανθρώπινης μορφής και αφού αυτή το διέθρεψε το εξεδήλωσε ως ανθρώπινο Ον.

Συνεπώς η ψυχή από της συστάσεώς της μέχρι την άφιξή της σε ανθρώπινο οργανισμό ακολούθησε την αυτή μεταμόρφωση που ακολούθησε και η μητέρα Γη. Έτσι η ψυχή μέχρι να διαμορφωθεί σε Ον διανοούμενο και δυνάμενο να εκδηλώσει πλήρη αισθήματα πέρασε τέσσαρες καταστάσεις. Συγκεκριμένα στην αρχή πέρασε το στάδιο της καλλιέργειας των προς γονιμοποίηση ιδεών, κατόπιν το στάδιο της εκδήλωσης των ιδεών αυτών, στην συνέχεια το στάδιο της εναρμόνισης των ιδεών αυτών προς τις αντίστοιχες της θείας Φύσεως και τέλος το στάδιο της μεταμόρφωσης των ιδεών αυτών σε καρπούς που να μπορούν να διατηρήσουν τον τύπο του ανθρωπίνου οργανισμού.

Οι Πυθαγόρειοι τελούσαν τέσσαρες γιορτές τον χρόνο που γινόντουσαν κατά τις δυο ισημερίες και κατά τις δυο τροπές του Ηλίου σε εκδήλωση λατρείας προς την Φύση γιατί πίστευαν ότι η προς την Φύση λατρεία είναι η θειοτέρα όλων. Σχετικά ο ίδιος ο Πυθαγόρας έλεγε: «Η προς την Φύση λατρεία περιλαμβάνει και τα κατά μέρος αυτής και το πνεύμα αυτής. Αντίθετα λατρεία προς πρόσωπο χωρίζει αυτό από την Φύση και το μειώνει. Λατρεύομε, έλεγε, τους Θεούς ως κύριους των δυνάμεων της Φύσεως και όχι ως ατομικά εγώ αυτής. Τα ατομικά εγώ της Φύσεως τιμούμε μόνο για τα έργα τους».

ΣΤΥΛ. ΤΑΚΑΣ, Φυσικός και πτυχιούχος της Νομικής

https://users.sch.gr/fantakis/APOPSIS/FYSIKES-EORTES-2.pdf

Σήμερα το Χειμερινό Ηλιοστάσιο 2024 – Η Μεγαλύτερη Νύχτα του Χρόνου

Η 21η Δεκεμβρίου έχουμε τη μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου, καθώς πραγματοποιείται το χειμερινό ηλιοστάσιο 2024 στο βόρειο ημισφαίριο της Γης.

Συγκεκριμένα, στη χώρα μας, ο Ήλιος ανέτειλε στις 07:37 και αναμένεται να δύσει στις 17:09, με τη διάρκεια της ημέρας να είναι μόλις 9 ώρες και 31 λεπτά. 

Επισημαίνεται, βέβαια, πως η διάρκεια της ημέρας διαφέρει ανάλογα με την περιοχή, καθώς όσο πιο βόρεια βρίσκεται ένας τόπος τόσο μικρότερη είναι η διάρκεια της ημέρας.

https://www.ieidiseis.gr

Ο Ναός του Απόλλωνα Πατρώου στην Αγορά της Αρχαίας Αθήνας (3D αναπαράσταση)

Κατά την Ελληνιστική περίοδο, η Αγορά της Αθήνας διατηρούσε ακόμη τον εμπορικό, κοινωνικό και πολιτικό χαρακτήρα της. Ανάμεσα στα πολλά δημόσια κτήρια που βρίσκονταν στη δυτική πλευρά της, ξεχώριζε ο Ναός του Πατρώου Απόλλωνα. Ο ναός κατασκευάστηκε στο δεύτερο μισό του -4ου αιώνα ή κατά τις πρώτες δεκαετίες του -3ου αιώνα. 

Ancient Athens 3D

----------------------------------

ΞΕΝΑΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΛΑΣΙΚΗ ΑΘΗΝΑ (-5ος αι.) - 3D ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΓΡΑΦΗΜΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΠΑΠΥΡΟ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ

Αποκρυπτογραφημένα αποσπάσματα από έναν πάπυρο που βρέθηκε θαμμένος κάτω από στρώματα ηφαιστειακής τέφρας μετά την ολέθρια έκρηξη του Βεζούβιου, το έτος 79, αποκαλύπτουν πολλαπλές λεπτομέρειες τόσο για τη ζωή όσο και για τον θάνατο του μεγάλου φιλοσόφου Πλάτωνα.

Σε μια ρηξικέλευθη ανακάλυψη, όπως σημειώνεται σε δημοσίευμα του Guardian, οι Αρχαίες αυτές γραφές φέρεται να περιέχουν μια μέχρι πρότινος άγνωστη περιγραφή της τελευταίας νύχτας του Αρχαίου φιλοσόφου. 

Σύμφωνα με τα κείμενα αυτά, παρότι υπέφερε από υψηλό πυρετό, ο ετοιμοθάνατος Πλάτωνας άκουγε μουσική και συγκεκριμένα μια νέα από τη Θράκη που ήταν στην υπηρεσία του, έπαιζε φλάουτο. 

Μάλιστα, σύμφωνα με τις Αρχαίες αυτές μαρτυρίες, ο μαθητής του Σωκράτη και μέντορας του Αριστοτέλη είχε διατηρήσει επαρκώς τη διαύγειά του ώστε να επικρίνει τη νεαρή μουσικό για την έλλειψη ρυθμού.

Το αποκωδικοποιημένο –με τη βοήθεια της τεχνολογίας– κείμενο φέρεται να αποκαλύπτει ακόμη και τον ακριβή τόπο ταφής του Πλάτωνα, στον κήπο της Ακαδημίας Πλάτωνος που ο ίδιος είχε ιδρύσει, ενώ μέχρι σήμερα θεωρείτο πως ο Πλάτωνας είχε ταφεί στην ευρύτερη Ακαδημία. 

Ως ένα «εξαιρετικό αποτέλεσμα που εμπλουτίζει την κατανόησή μας για την Αρχαία Ιστορία» χαρακτήρισε το εύρημα ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Πίζας, Γκρατσιάνο Ρανόκια, και επικεφαλής της ομάδας που ανακάλυψε τον απανθρακωμένο πάπυρο. 

«Χάρη στις πιο προηγμένες απεικονιστικές τεχνικές, είμαστε επιτέλους σε θέση να διαβάσουμε και να αποκρυπτογραφήσουμε νέα αποσπάσματα κειμένων που προηγουμένως ήταν μη προσβάσιμα», σημείωσε ο ίδιος. 

Το κείμενο αποκαλύπτει ακόμη πως ο Πλάτωνας πουλήθηκε ως δούλος στην Αίγινα, πιθανώς το -404, όταν οι Σπαρτιάτες κατέκτησαν το νησί, ή διαφορετικά το -399, λίγο μετά τον θάνατο του Σωκράτη. 

«Μέχρι σήμερα, θεωρείτο πως ο Πλάτωνας είχε πουληθεί ως δούλος το -387 κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Σικελία, στην αυλή του Διονυσίου Α΄ των Συρακουσών», εξηγεί ο Ρανόκια. 

«Για πρώτη φορά, καταφέραμε να διαβάσουμε αποσπάσματα κρυμμένων επιστολών από παπύρους που ήταν τυλιγμένοι σε πολλαπλές επιστρώσεις, κολλημένοι ο ένας πάνω στο άλλο στο πέρασμα των αιώνων, μέσω μιας διαδικασίας ξετυλίγματος με τη χρήση μηχανικής τεχνικής που απομόνωσε ολόκληρα κομμάτια του κειμένου». 

Η θερμότητα του πυροκλαστικού κύματος που προκλήθηκε από την έκρηξη στον Βεζούβιο ήταν τέτοια ώστε σάρωσε ζωές και περιουσίες –μεταξύ αυτών και τους παπύρους– μεμιάς – Φωτ.: Shutterstock.

Σύμφωνα με τον Ρανόκια, η δυνατότητα εντοπισμού αυτών των επιστρώσεων και η επανατοποθέτησή τους στις αρχικές τους θέσεις για την αποκατάσταση της συνέχειας του κειμένου αποτελεί σημαντική πρόοδο όσον αφορά τη συλλογή τεράστιου όγκου πληροφοριών. 

Όπως λέει, η διαδικασία αυτή βρίσκεται σε αρχικό στάδιο και ο πλήρης αντίκτυπος στην αποκάλυψη της ιστορίας θα γίνει αντιληπτός τα επόμενα χρόνια. 

Ο πάπυρος που φυλασσόταν σε μια πολυτελή έπαυλη του στο Ερκολάνο, ανακαλύφθηκε το 1750 και πιστεύεται ότι ανήκε στον πεθερό του Ιούλιου Καίσαρα.

Στο πέρασμα των χρόνων, ακαδημαϊκοί και ειδικοί επιχείρησαν να αποκωδικοποιήσουν τους παπύρους στη βίλα αυτή – γνωστή ως Βίλα των Παπύρων. 

Πρόκειται συνολικά για πάνω από 1.800 παπύρους, με φιλοσοφικά κείμενα, κυρίως του Φιλοδήμου του Επικούρειου. Στη μεγάλη τους πλειονότητα φυλάσσονται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Νάπολης. 

Πηγή: Guardian

https://www.kathimerini.gr/

--------------------------------------------------

Η Βίλα των Παπύρων

Φιλόδημος ο Επικούρειος

ΟΙ ΠΑΠΥΡΟΙ ΤΟΥ ΕΡΚΟΛΑΝΟ

ΟΙ ΦΑΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΥΤΟ-ΚΥΒΕΡΝΩΜΕΝΑ ΠΛΟΙΑ ΤΟΥΣ

“Πριν την Υπέρεια, την απλόχωρη πατρίδα οι Φαίακες είχαν

και με τους Κύκλωπες συνόρευαν, που νόμο δεν κρατούσαν, 

μόν’ τους ρήμαζαν, τι στη δύναμη τρανότεροι λογιούνταν”.

ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ ζ’ 4 -6

Οι Φαίακες (Φαίηκες στην ιωνική διάλεκτο, στον Όμηρο, Φαίαξ ή Φαίηξ στον ενικό αριθμό, [Φαιήκων ἀνδρῶν Οδ. ζ' 3] ) ήταν ένας λαός γνωστός ιδιαίτερα από τον Όμηρο για τη ναυτοσύνη του («ναυσικλυτοί»). Οι Φαίακες ήταν οι αγαπημένοι των θεών και φίλοι των ανθρώπων. Αναφέρεται ότι αρχικώς κατοικούσαν στην απομακρυσμένη Υπέρεια, στα πέρατα του κόσμου (σ.σ.: μια περιοχή που κάποιοι, την τοποθετούσαν στη Σικελία και άλλοι στην Θεσπρωτία, όμως οι περιοχές αυτές δεν είναι στα πέρατα του κόσμου!!!). Ως συγγενείς των θεών, αποκαλούνταν «αγχίθεοι», όπως οι Κύκλωπες και οι Γίγαντες. 

Μια εποχή που βασιλιάς τους ήταν ο Ναυσίθοος, οι Φαίακες εκδιώχθηκαν από την Υπέρεια από τους Κύκλωπες και μετοίκησαν σε ένα νησί, τη Σχερία, που αποκλήθηκε από αυτούς και «Νήσος των Φαιάκων», ενώ από τους περισσότερους ταυτίζεται με τη σημερινή Κέρκυρα (κάποιοι πάντως έχουν υποστηρίξει ότι ήταν η Ίσκια της Ιταλίας). Εκεί έχτισαν πόλη και ναούς με βασιλιά τους τον Αλκίνοο, τον γιο του Ναυσιθόου.

Οι Φαίακες διακρίνονταν για τη φιλοξενία τους, όπως την περιγράφει ο Όμηρος μετά τη διάσωση του Οδυσσέα από τη Ναυσικά στη «Νήσο των Φαιάκων».

Μετέχουν της Ελληνικής Παιδείας και αυτό φαίνεται:

α) Από την γλώσσα μια και ο Οδυσσέας συνεννοείται άριστα μαζί τους (σ.σ.: και τα ελληνικά ονόματα τους).

β) Από την κουλτούρα μια και ο Δημόδοκος τραγουδά τα του Τρωικού πολέμου.

Φαίνεται όμως ότι οι Φαίακες βρίσκονται πολύ μακριά από τον ελλαδικό χώρο γιατί δεν γνωρίζουν την χώρα του Οδυσσέα και ούτε πως να πάνε εκεί. Αν οι Φαίακες ήταν οι Κερκυραίοι υπήρχε περίπτωση να μην γνωρίζουν την Ιθάκη;

Εκτός όμως από τις ενδείξεις αυτές έχουμε και τις παρακάτω από τα λεγόμενα του Ομήρου:
α) Οι Φαίακες είναι λαός που εξαρτάται από τον Ποσειδώνα. Προφανώς νησί σε ανοικτή θάλασσα.
β) Το πλοίο των Φαιάκων που κατά τον Όμηρο έτρεχε με ταχύτητα μεγαλύτερη του γερακιού και αυτή η ένδειξη επιβεβαιώνετε από το ότι το πλοίο τους έτρεχε με την μύτη σηκωμένη όπως κάνουν τα σύγχρονα ταχύπλοα. Άρα η απόσταση των 24 ωρών που διέτρεξε περίπου το πλοίο μέχρι να φτάσει στην Ιθάκη αντιστοιχεί σε μια πολύ μεγάλη απόσταση πολλαπλάσια της αποστάσεως Κέρκυρα-Ιθάκη. Αν σκεφτεί κανείς ότι τα βαριά σύγχρονα επιβατικά πλοία κάνουν την απόσταση Ιταλίας - Ηγουμενίτσας σε λίγες ώρες, ο συλλογισμός μας οδηγεί σε έναν χώρο έξω από τις Ηράκλειες στήλες εκεί που πιθανολογείται η τοποθέτηση της Ατλαντίδος.

Ο βασιλιάς τους εμφανίζεται να κυβερνά ως πρόεδρος ενός συμβουλίου αποτελούμενου από 12 άλλους άρχοντες, ως ίσος προς εκείνους και όχι ως μέλος μιας ανώτερης τάξεως. Οι Φαίακες ήταν ειρηνικός λαός που αποστρεφόταν τον πόλεμο, εργατικοί και εύθυμοι, αγαπούσαν το καλό φαγητό, τα λουτρά, τον έρωτα, τα τραγούδια και τον χορό. 

«Η εντολή αυτών είναι να παραπέμπωσιν ακινδύνως εις την πατρίδα των πάντας τους προς αυτούς πλέοντας», πράγμα το οποίο κατόρθωναν με τα θαυμαστά πλοία τους. Τα πλοία αυτά δεν είχαν κουπιά, ούτε πηδάλιο και διέτρεχαν τη θάλασσα σαν να ήταν φτερωτά (Οδύσσεια, η' 34-35), προικισμένα με αυτό το χαρακτηριστικό από τον θεό Ποσειδώνα, ενώ είχαν νου και μυαλό ανθρώπινο.

Στο αυτοματοποιημένο περιβάλλον που περιγράφει ο Όμηρος αναφορικά με τα “έξυπνα” και γρήγορα πλοία των Φαιάκων χρησιμοποιούνται κάποια συγκεκριμένα στάδια αναγνώρισης μέσα στα πλαίσια της ομηρικής αφήγησης:
Αναφέρονται οι φωνητικές οδηγίες “πες μου την ΠΑΤΡΙΔΑ σου, τον ΔΗΜΟ σου και την ΠΟΛΗ σου” (εἰπὲ δέ μοι γαῖάν τε· τεὴν δῆμόν τε πόλιν τε,). Tα καράβια μας που έχουν σκέψη και νου (αρχ. ἀλλ᾽ αὐταὶ ἴσασι νοήματα καὶ φρένας ἀνδρῶν).

Διότι δεν έχουν τα καράβια των Φαιάκων κυβερνήτες, ούτε και πηδάλια, σαν όλα τα άλλα πλοία, αλλά γνωρίζουν από μόνα τους τη σκέψη και τις διαθέσεις των ανθρώπων και ξέρουν τις πόλεις όλων, ως και τα καρπερά χωράφια ξέρουν, είναι πλοία ακυβέρνητα (χωρίς κυβερνήτη).

Είναι τόσο γοργά, ώστε ταχύτατα περνούν τις θάλασσες καλυμμένα με πυκνή ομίχλη και καταχνιά (σ.σ.: Στον Όμηρο, όπου ομίχλη = αορατότητα) ....κι ούτε φοβούνται πως θα χαθούν ή θα πάθουν κανένα κακό.

Η θεά Αθηνά, έχοντας καλύψει τον Οδυσσέα με την θεϊκή ομίχλη ώστε να είναι αόρατος από τούς άλλους, του λέει, μεταξύ άλλων, για τούς Φαίακες: «Αυτοί με εμπιστοσύνη στα γοργοκίνητα καράβια τους περνούν την απέραντη θάλασσα, χάρισμα πού τούς έδωσε ό κοσμοσείστης. Είναι τόσο γρήγορα τα πλοία τους, σαν το φτερό και σαν την σκέψη». ΟΔΥΣΣΕΙΑ η’ 34-36

Και εδώ τίθεται το ερώτημα: Να πρόκειται άραγε για ιπτάμενες μηχανές πού ταξίδευαν στον αέρα και στην θάλασσα και κινούνταν με την εφαρμογή φυσικομαθηματικών γνώσεων ανώτατου βαθμού, εφ’ όσον κατά την φράση της θεάς ήταν γρήγορα σαν την σκέψη;

Στο σχετικό απόσπασμα της ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ παρέχονται λεπτομέρειες. Ο Αλκίνοος, ζητώντας από τον Οδυσσέα πληροφορίες για την χώρα του και τον λαό του, του λέει: «Πες μου και την χώρα σου και τον λαό σου και την πόλη, για να πάρουν προς τα εκεί κατεύθυνση τα πλοία και να σε πάνε, γιατί δεν υπάρχουν κυβερνήτες στους Φαίακες, ούτε πηδάλια κι εκείνα πού έχουν τ’ άλλα καράβια, παρά τα πλοία τους ξέρουν τις διαθέσεις και τις σκέψεις των ανθρώπων και γνωρίζουν τις πατρίδες όλων και τούς εύφορους αγρούς και σαν πουλιά διαβαίνουν τις θαλασσινές αποστάσεις, σκεπασμένα με σκοτάδι και συvvεφιά και ποτέ δεν υπάρχει φόβος να πάθουν καμία βλάβη ή v’ άφαvισθούv»
(ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ θ, στίχ. 555- 563)

Διακρίνεται σαφέστατα στα λόγια του Αλκινόου ότι τα πλοία των Φαιάκων δεν είχαν καμία σχέση, ούτε από άποψη μορφής, ούτε από άποψη λειτουργίας με τα συνηθισμένα Αρχαία πλοία.
Τα πλοία των Φαιάκων κινούνταν χωρίς ανθρώπους κυβερνήτες, δηλαδή ήσαν αύτο-κυβερνώμενα, ενώ ή αναφορά ότι αυτά γνώριζαν τις ανθρώπινες σκέψεις και τις πατρίδες όλων, μάς εμβάλλει την υποψία μήπως επρόκειτο για ιπτάμενες μηχανές (προϊόντα εφαρμογής υψηλής τεχνολογίας) πού ανίχνευαν τις σκέψεις και τις διαθέσεις όλων όσων επέβαιναν σε αυτές.
Η επισήμανσης του Αλκινόου ότι αυτά διάβαιναν «σαν πουλιά τις θαλασσινές αποστάσεις, σκεπασμένα με σκοτάδι και συννεφιά» μάς υπενθυμίζει ότι αυτά είναι ιπτάμενα (βλέπε τι είπε ή Αθηνά στον Οδυσσέα γι αυτά).

Τα πλοία λοιπόν των Φαιάκων, οποιαδήποτε μορφή κι αν είχαν αυτά, είχαν την ικανότητα να πηγαίνουν παντού, σε κάθε χώρα, εννοείται, φυσικά με την εφαρμογή υψηλής τεχνολογίας και χωρίς να υπάρχει περίπτωσης να υποστούν κάποια βλάβη ή καταστροφή.

ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΔΥΣΣΕΙΑ θ’ 555 - 563 σε Απόδοση

Και την πατρίδα πες μας,

τη χώρα σου, το δήμο σου, να νιώσουν τα καράβια,

να βάλουν πλώρη κατά κει, ταξίδι σὰ σε πάρουν.

Γιατί δεν ταξιδεύουνε οι Φαίακες με ποδότες,

μηδ' έχουν τα καράβια τους τιμόνια, καθώς τ' άλλα,

παρά μονάχα τους το νου μαντεύουνε του ανθρώπου,

κι όλων τς χώρες ξέρουνε και τα παχιά χωράφια·

κι ολόταχα περνούν και παν στης θάλασσας τα πλάτια,

σε αντάρα και σε σύννεφα κρυμμένα· και δεν έχουν

κανένα φόβο ή να χαθούν ή να βλαφτούν ποτές τους.

Απόδοση Ἀργύρη Ἐφταλιώτη mikrosapoplous.gr

Και το Ιερό Πρωτότυπο: 

εἰπὲ δέ μοι γαῖάν τε· τεὴν δῆμόν τε πόλιν τε,
ὄφρα σε τῇ πέμπωσι τιτυσκόμεναι φρεσὶ νῆες·
οὐ γὰρ Φαιήκεσσι κυβερνητῆρες ἔασιν,
οὐδέ τι πηδάλι᾽ ἔστι, τά τ᾽ ἄλλαι νῆες ἔχουσιν·
ἀλλ᾽ αὐταὶ ἴσασι νοήματα καὶ φρένας ἀνδρῶν,

καὶ πάντων ἴσασι πόλιας καὶ πίονας ἀγροὺς
ἀνθρώπων, καὶ λαῖτμα τάχισθ᾽ ἁλὸς ἐκπερόωσιν
ἠέρι καὶ νεφέλῃ κεκαλυμμέναι· οὐδέ ποτέ σφιν
οὔτε τι πημανθῆναι ἔπι δέος οὔτ᾽ ἀπολέσθαι.

ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ  θ’ 555 - 563

https://www.emeis.gr

-------------------------------------------

ΤΑ ΠΛΟΙΑ ΤΩΝ ΦΑΙΑΚΩΝ

ΤΑ ΝΟΟΚΙΝΗΤΑ ΑΝΤΙΒΑΡΥΤΙΚΑ ΠΛΟΙΑ ΤΩΝ ΦΑΙΑΚΩΝ

ΟΙ ΦΑΙΑΚΕΣ ΤΟ ΠΛΩΤΟ «ΝΗΣΙ» ΚΑΙ Η «ΑΠΗΔΑΛΟΣ ΝΑΥΣ»

ΟΙ ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΚΑΙ Ο ΕΥΡΥΜΕΔΟΝΤΑΣ, Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΓΙΓΑΝΤΩΝ

Η ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ - ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ ΩΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ

ΟΜΗΡΟΥ ΥΠΑΙΝΙΓΜΟΙ, ΟΙ ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΗΔΗ ΚΑΙ Η ΠΡΟΒΟΛΗ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ

Στο στούντιο των Αντιθέσεων, ο Ερευνητής Αιγιακών Γραφών Δρ. Μηνάς Τσικριτσής σε ένα μαγευτικό ταξίδι στα βάθη της Αρχαίας Ιστορίας με προβολή στο σήμερα και κλειδί την Γραμμική Β΄ ως Γραφή και πρόγονο του Αρχαίου Ελληνικού Αλφαβήτου.

Μια «κατάδυση» στην Αρχαία Ιστορία σε μια προσπάθεια αναζήτησης υπαινιγμών που πιθανόν να συνεισφέρουν στην καλύτερη αντίληψη της πραγματικότητας του σήμερα. Τα Ομηρικά έπη και οι υπαινιγμοί του Ομήρου σε σχέση με το σήμερα των γεωπολιτικών, τεχνολογικών, ενεργειακών και οικονομικών ανακατατάξεων σε παγκόσμια διάσταση.

Ποιος ήταν ο Όμηρος, οι εκπαιδευτικές αναφορές σε αυτόν και πως ο Ηρόδοτος και άλλοι «σχολιαστές» της εποχής τον σχετίζουν με γραμμή αίματος με τον ήρωα του Οδυσσέα.

Τι προκύπτει από τις αναφορές του Ομήρου για ήρωες και ανδραγαθήματα των Ελλήνων στον περίφημο Τρωικό Πόλεμο.

Γιατί αποσιωπά τον Παλαμήδη, ποιος ήταν, ποιες αναφορές τον φέρνουν στην επιφάνεια, και πως η αναφορά του σε παρατήρηση έκλειψης στην Τροία, μπορεί να αποκαλύπτει ένα νέο στοιχείο χρονολόγησης.

Γιατί ο Παλαμήδης γιός του Ναυπλίου, γίνεται το κεντρικό πρόσωπο στην αντιμετώπιση λιμού και λοιμού και πως αντιμετώπισε μία φονική ίωση της εποχής στο στρατόπεδο των Αχαιών εν αντιθέσει με όσα διαδραματίζονταν εντός των τειχών της Τροίας. Ο ρόλος του στο Αρχαίο Ελληνικό Αλφάβητο. Οι εφευρέσεις της εποχής και οι αναφορές σε ανάλογα της περιόδου «τεχνολογικά επιτεύγματα».

Ο μύθος και τα σενάρια στα όρια της επιστημονικής φαντασίας μέσα από αναφορές Αρχαίων κειμένων για τα πλοία των Φαιάκων.

Και μια άλλη ματιά στη μοναδικότητα και την αινιγματική φύση του «Δίσκου της Φαιστού», με αφορμή τις νέες αμφισβητήσεις περί της αυθεντικότητας του, σε γερμανική παραγωγή διεθνούς συνδρομητικής πλατφόρμας με το εγχείρημα αποδόμησης της εμβληματικής ανακάλυψης ως δήθεν «κατασκευή» του βοηθού και σύγχρονου του Έβανς, Γκιγιερόν… 

Αντιθέσεις στην ΚΡΗΤΗ TV

EIKONA: Ο Αχιλλέας και ο Αίαντας παίζουν ένα επιτραπέζιο παιχνίδι με πεσσούς. Αττικός μελανόμορφος αμφορέας τύπου Α με την υπογραφή του Εξηκία (αγγειοπλάστης και αγγειογράφος). Βρέθηκε στο Vulci της Ετρουρίας και πρόκειται για ένα από τα σπουδαιότερα έργα του σημαντικού αυτού τεχνίτη. Περισσότερα: https://www.greek-language.gr

ΠΟΜΠΗΙΑ: ΣΤΟ ΦΩΣ ΑΡΧΑΙΑ ΑΙΘΟΥΣΑ ΜΕ ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΛΙΑΔΑ

Απόλλων και Κασσάνδρα, τοιχογραφία στην αρχαία Πομπηία (pompeiisites.org)

Μια αίθουσα μήκους 15 μέτρων και πλάτους 6 μέτρων με τοιχογραφίες εμπνευσμένες από τον Τρωϊκό Πόλεμο, στις οποίες διακρίνονται η Ωραία Ελένη, ο Πάρις, η Κασσάνδρα και ο Απόλλωνας, έφεραν στο φως οι αρχαιολογικές ανασκαφές στην Πομπηία.

Parco Archeologico Di Pompei 

Πρόκειται για τοιχογραφίες στις οποίες διακρίνονται η Ωραία Ελένη, ο Πάρης, η Κασσάνδρα και ο Απόλλωνας, με ευρύτερη αναφορά στον ηρωισμό, αλλά και στην δύναμη της μοίρας. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, οι τοιχογραφίες είναι από τις ωραιότερες που έχουν βρεθεί στα ερείπια της αρχαίας πόλης.

Η αίθουσα φαίνεται πως ανήκε σε εύπορη οικογένεια και στον χώρο αυτό, οι οικοδεσπότες έτρωγαν και συνομιλούσαν με τους φιλοξενουμένους τους.

Πηγή: Pompeiisites.org 

Βρίσκεται δίπλα σε εσωτερική αυλή και σε μια εσωτερική σκάλα, στην οποία υπάρχει σχέδιο με κάρβουνο, στο οποίο απεικονίζονται δύο μονομάχοι και ένας φαλλός.

«Την νύχτα, με αναμμένα τα λυχνάρια, οι μυθικές φιγούρες των τοιχογραφιών θα έμοιαζαν σίγουρα να κινουνται», εξηγούν οι αρχαιολόγοι.

Parco Archeologico Di Pompei 

«Η Πομπηία είναι ένας θησαυρός που μας αφήνει πάντα άναυδους. Συνεχίζει να μας εκπλήσσει κάθε φορά που τον ανοίγουμε και είμαι ευτυχής που στον τελευταίο κρατικό προϋπολογισμό αυξήσαμε τα κονδύλια, ώστε να μπορέσουν να γίνουν νέες ανασκαφές», δήλωσε ο Ιταλός υπουργός Πολιτισμού Τζενάρο Σαντζουλιάνο.

Επισημαίνεται πως το ένα τρίτο της αρχαίας πόλης δεν έχει καθαριστεί ακόμα από τα κατάλοιπα της ηφαιστειακής έκρηξης του Βεζούβιου, το 79 μ.Χ.

Πηγή: Pompeiisites.org 

Η τρέχουσα ανασκαφή, η οποία ξεκίνησε πριν από 12 μήνες, υπογραμμίζει τη σημασία της Πομπηίας ως της πλέον πολύτιμης πηγής γνώσης για την εποχή της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

Ανάμεσα στα θέματα που περιλαμβάνουν οι τοιχογραφίες, ξεχωρίζει αυτό με τον θεό Απόλλωνα και την ιέρεια Κασσάνδρα, καθώς και η συνάντηση του Πάρη με την Ωραία Ελένη.

Με πληροφορίες από BBC, ΑΠΕ-ΜΠΕ

https://www.kathimerini.gr

--------------------------------------

ΠΟΜΠΗΙΑ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

 ΠΟΜΠΗΙΑ: ΑΝΑΚΑΛΥΦΘΗΚΕ ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΦΡΙΞΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΣ

 ΠΟΜΠΗΙΑ - ΣΠΑΝΙΑΣ ΟΜΟΡΦΙΑΣ ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΑ ΠΟΥ ΑΝΑΠΑΡΙΣΤΑ ΤΗΝ ΕΡΩΤΙΚΗ ΣΥΝΕΥΡΕΣΗ ΤΟΥ ΚΥΚΝΟΥ-ΔΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΛΗΔΑ

ΠΟΜΠΗΙΑ: ΑΝΑΚΑΛΥΦΘΗΚΕ ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΦΡΙΞΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΣ

«Η νωπογραφία αυτή μας δείχνει δύο φυγάδες στη θάλασσα της Αρχαίας Ελλάδας», σχολίασε ο διευθυντής της Πομπηίας Γκάμπριελ Τσουχτρίγκελ

Εντυπωσιακές τοιχογραφίες που, μεταξύ άλλων, εικονίζουν μια συγκινητική σκηνή της Ελληνικής Μυθολογίας, ανακαλύφθηκαν στην Πομπηία, όπως ανακοίνωσε την Παρασκευή η διεύθυνση του περίφημου αρχαιολογικού χώρου, στη νότια Ιταλία.

Κατά τη διάρκεια έργων αποκατάστασης και ανασκαφών ήρθαν στο φως νωπογραφίες σημαντικής αξίας, μέσα και γύρω από την Οικία της Λήδας, ενός από τα κτίρια της αρχαίας Πομπηίας που καταστράφηκε και θάφτηκε στην τέφρα όταν εξερράγη ο Βεζούβιος, το 79 μ.Χ.

Η εντυπωσιακότερη τοιχογραφία είναι αναμφίβολα αυτή που εικονίζει τον Φρίξο και τη δίδυμη αδελφή του, την Έλλη, ενώ φεύγουν πάνω στο χρυσόμμαλο κριάρι για να γλιτώσουν από τη μητριά τους, την Ινώ. Ο Φρίξος, κρατώντας σφιχτά το αφηνιασμένο ζώο, παρακολουθεί, αδυνατώντας να επέμβει, την πτώση της αδελφής του στη θάλασσα που πήρε το όνομά της.

«Η νωπογραφία αυτή μας δείχνει δύο φυγάδες στη θάλασσα της αρχαίας Ελλάδας», σχολίασε ο διευθυντής της Πομπηίας Γκάμπριελ Τσουχτρίγκελ. Μοιάζει με καδραρισμένο πίνακα σε έναν χρυσοκίτρινο τοίχο, διακοσμημένο με περίτεχνα μοτίβα. Οι υπόλοιπες τοιχογραφίες εικονίζουν νεκρές φύσεις και πορτρέτα γυναικών.

Οι ανασκαφές συνεχίζονται στην Οικία της Λήδας, με στόχο να αποκατασταθεί το αρχικό σχέδιό του και να συλλεχθούν αρκετές πληροφορίες για να προσδιοριστούν τα κύρια δωμάτια δύο άλλων κατοικιών που βρίσκονται στα νότια και τα βόρεια αυτού του σπιτιού. Καθαρίζονται επίσης οι τοιχογραφίες από την ηφαιστειακή τέφρα, προτού ξεκινήσει η διαδικασία συντήρησης και αποκατάστασής τους.

Η ηφαιστειακή τέφρα που εκτοξεύτηκε πριν από 2.000 χρόνια από τον Βεζούβιο βοήθησε να διατηρηθεί σχεδόν ανέπαφη η πόλη, όπως και τα σώματα των περίπου 3.000 νεκρών της καταστροφής αυτής. Η Πομπηία είναι το δεύτερο σε επισκεψιμότητα τουριστικό αξιοθέατο της Ιταλίας, μετά το Κολοσσαίο. Καλύπτει μια έκταση περίπου 220 στρεμμάτων και το ένα τρίτο της παραμένει ακόμη θαμμένο στις στάχτες.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

https://www.kathimerini.gr

-----------------------------------

ΠΟΜΠΗΙΑ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

Ο ΦΡΙΞΟΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗ ΕΠΙ ΟΧΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑΔΟΞΟΥ - ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ ΕΝΑΛΙΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΠΟΜΠΗΙΑ: ΣΤΟ ΦΩΣ ΑΡΧΑΙΑ ΑΙΘΟΥΣΑ ΜΕ ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΛΙΑΔΑ

 ΠΟΜΠΗΙΑ - ΣΠΑΝΙΑΣ ΟΜΟΡΦΙΑΣ ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΑ ΠΟΥ ΑΝΑΠΑΡΙΣΤΑ ΤΗΝ ΕΡΩΤΙΚΗ ΣΥΝΕΥΡΕΣΗ ΤΟΥ ΚΥΚΝΟΥ-ΔΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΛΗΔΑ

Μαθητής Γυμνασίου διαμαρτύρεται για την εγκατάλειψη ενός ξεχασμένου αρχαιολογικού χώρου στο Αγρίνιο

Την διαμαρτυρία του για έναν αρχαιολογικό χώρο στο Αγρίνιο, ξεχασμένο ή και άγνωστο για τους πολλούς, καταθέτει ένας μαθητής Γυμνασίου, ο Κοσμάς Γκάιδας, που επικοινώνησε με το agriniopress.

Γράφει συγκεκριμένα:

«Αρχαίο Αγρίνιο: Στην σκιά της αδιαφορίας και της εγκατάλειψης»

Ο αρχαιολογικός χώρος του Αγρινίου, κοντά στον Άγιο Κωνσταντίνο, παραμένει σε κατάσταση αμελούς εγκατάλειψης, παρά την ιστορική του σημασία. Αν και αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά πολιτιστικά μνημεία της περιοχής, η αδιαφορία για την προστασία και συντήρησή του προκαλεί ανησυχία. Σκουπίδια και πυκνά χόρτα καλύπτουν τα αρχαιολογικά ευρήματα, καθιστώντας δύσκολη την ανάδειξή τους και την ορθή προστασία τους.

Ο αρχαιολογικός χώρος του Αγρινίου, που βρίσκεται στην περιοχή του Αγίου Κωνσταντίνου, παρουσιάζει εικόνες παραμέλησης και εγκατάλειψης. Τα χόρτα και τα σκουπίδια έχουν καλύψει μεγάλες εκτάσεις του χώρου, εμποδίζοντας την ορατότητα των σημαντικών αρχαιολογικών ευρημάτων. Η έλλειψη συντήρησης και καθαριότητας προκαλεί όχι μόνο αισθητική υποβάθμιση, αλλά και σοβαρές ανησυχίες για την προστασία των μνημείων και τη διατήρησή τους για τις επόμενες γενιές.

Η κατάσταση αυτή απαιτεί άμεση παρέμβαση από τις αρμόδιες αρχές. Η αποκατάσταση του χώρου, μέσω του καθαρισμού, της απομάκρυνσης των σκουπιδιών και της συντήρησης των αρχαιολογικών ευρημάτων, είναι επιτακτική. Χρειάζεται επίσης ενίσχυση της φύλαξης και τακτικές επιθεωρήσεις, ώστε να διασφαλιστεί η προστασία του χώρου από περαιτέρω φθορές και καταστροφή.

Ο αρχαιολογικός χώρος του Αγρινίου δεν είναι απλώς μια τοπική κληρονομιά, αλλά έχει την ικανότητα να αναδείξει την πολιτιστική ταυτότητα της περιοχής και να συμβάλει στην τουριστική ανάπτυξη του Αγρινίου. Η αναβάθμισή του, μέσω της συντήρησης και ανάδειξής του, μπορεί να αποτελέσει κίνητρο για την ανάπτυξη της τοπικής κοινωνίας και να προσελκύσει επισκέπτες που ενδιαφέρονται για την ιστορία και τον πολιτισμό της περιοχής.

Η αποκατάσταση και προστασία του αρχαιολογικού χώρου του Αγρινίου είναι επιτακτική. Η άμεση παρέμβαση για τον καθαρισμό, τη συντήρηση και την ασφαλή φύλαξή του είναι απαραίτητη για την αποτροπή περαιτέρω φθορών. Ενδεικνύεται μια συνεργασία μεταξύ των τοπικών αρχών, του Υπουργείου Πολιτισμού και άλλων αρμόδιων φορέων, ώστε να διασφαλιστεί η προστασία αυτού του πολύτιμου πολιτιστικού μνημείου.

Η προστασία του αρχαιολογικού χώρου δεν είναι μόνο θέμα σεβασμού στην ιστορία, αλλά και μια ευκαιρία για την τοπική ανάπτυξη και την ενίσχυση του τουρισμού στην περιοχή.

Πηγή φωτό: Google – Jim Choropoulos

https://www.agriniopress.gr