Τα κύτταρά μας γνωρίζουν ότι, η αύξηση του φωτός είναι μια ευκαιρία για ανάπτυξη και επέκταση της συνείδησης...

Από την άποψή μας, από τη Γη, ο Ήλιος και η Σελήνη φαίνονται να έχουν το ίδιο μέγεθος: Ωστόσο, στην πραγματικότητα, αν ο Ήλιος είχε το μέγεθος μιας μπάλας θαλάσσης, η Σελήνη δεν θα ήταν τίποτα περισσότερο από έναν κόκκο άμμου.

Οι ακριβείς θέσεις της Γης, της Σελήνης και του Ήλιου επιτρέπουν στους κύκλους των εκλείψεων να συμβαίνουν περιοδικά και να ασκούν μια βαθιά και ισχυρή επίδραση σε ολόκληρο το σύστημα της φύσης.

Οι εκλείψεις συμβαίνουν σύμφωνα με ορισμένους κύκλους που διαταράσσουν μεθοδικά τον κανονικό ρυθμό των σταθερά καθιερωμένων μοτίβων μεταξύ του φωτός της ημέρας και του σκότους. Οι εκλείψεις προκαλούν αλλαγές διεγείροντας νέα επίπεδα έντονης αλληλεπίδρασης: βασικά, ανακατεύουν την «κατσαρόλα» της συνείδησης...

Ο λοξός άξονας της Γης σε σχέση με την τροχιά του Ήλιου προκαλεί την αλλαγή των εποχών: Όσο απομακρυνόμαστε από τις ζώνες επιρροής του ισημερινού, τόσο πιο δραματικά θα αυξάνονται οι διακυμάνσεις στις θερμοκρασίες και στις ώρες φωτός και σκότους. Το σώμα μας μεγαλώνει χάρη στο ηλιακό φως. Ακόμη και το σύστημα της φύσης λειτουργεί χάρη στις παλλόμενες δονήσεις φωτός.

Η εαρινή και η φθινοπωρινή Ισημερία είναι γνωστό ότι φέρνουν έναν αρχαίο κώδικα ισορροπίας στη Γη και σε όλα τα πλάσματά της. Δύο φορές το χρόνο, ο Ήλιος αιωρείται πάνω από τον ισημερινό, δημιουργώντας μια ισορροπημένη κατανομή του φωτός της ημέρας και του σκότους τόσο στο βόρειο όσο και στο νότιο ημισφαίριο.

Αυτή η φαινομενική ισορροπία μεταξύ των ωρών του φωτός της ημέρας και του σκότους λειτουργεί ως κουμπί επαναφοράς για την εκ νέου ευθυγράμμιση και ενημέρωση των συστημάτων τόσο της φύσης όσο και της ανθρωπότητας.

Οι πληροφορίες διανέμονται μέσω των φωτεινών συχνοτήτων, έτσι ώστε όταν οι ώρες της ημέρας μειώνονται ή αυξάνονται, η συνείδησή μας επηρεάζεται βαθιά.

Με λιγότερο φως, τους φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες, είναι φυσικό να ταξιδεύουμε προς τα μέσα για να αναλογιστούμε και να επαναξιολογήσουμε τη θέση που καταλαμβάνουμε σε αυτό το παιχνίδι ύπαρξης (που έχει να κάνει με τη διαχείριση της ενέργειας σε όλες τις κοσμικές της πτυχές).

Όταν το φως αυξάνεται, νιώθουμε πιο ελκυσμένοι να βγούμε έξω από το περιβάλλον μας για να παίξουμε, να δημιουργήσουμε και να ξεκινήσουμε πράγματα.

Κάθε χρόνο την Άνοιξη, η φύση εκπληρώνει την υπόσχεσή της για ανανέωση.

Όταν η εξοχή ξυπνά από τον χειμωνιάτικο ύπνο της, ξυπνάμε κι εμείς.

Τα κύτταρα του σώματός μας αισθάνονται την αύξηση του φωτός και ανταποκρίνονται ωθώντας απαλά τη συνείδησή μας να τεντωθεί και να φτάσει στην εξωτερική πραγματικότητα, να κινηθεί, να εκδηλώσει τις ιδέες που στοχαζόμαστε στα πιο ήσυχα φεγγάρια του χειμώνα.

Τα κύτταρά μας γνωρίζουν ότι, η αύξηση του φωτός είναι μια ευκαιρία για ανάπτυξη και επέκταση της συνείδησης...

Κάθε Άνοιξη, το σώμα μας διεγείρεται να ενταχθεί στις νέες συχνότητες φωτός για να βρει και να ζευγαρώσει με τις πιο έντονες και να τις ενσωματώσει στο προσωπικό μας κυτταρικό απόθεμα γνώσης.

Η συνείδησή μας επεκτείνεται με το φως, γιατί οι συχνότητες του φωτός που διαπερνούν το σώμα μας στο υποατομικό επίπεδο είναι φορτωμένες με σύμβολα που μεταδίδουν πληροφορίες.

Είμαστε μια κοσμική δύναμη που παράγει τη δική της μορφή ακτινοβολίας χάρη σε σκέψεις και συναισθήματα.
Οι άνθρωποι παντού γίνονται όλο και πιο ευαίσθητοι στις επιπτώσεις που προκαλούνται από την αυξημένη ενέργεια από την κοσμική ακτινοβολία.

Αυτήν τη στιγμή, το να ζεις στη Γη σημαίνει να μάθεις πώς να διαχειρίζεσαι την ενέργεια από την οπτική γωνία του φυσικού σώματος.

https://www.bibliotecapleyades.net/

-------------------------------------

Η ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΗ ΜΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΣΜΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ