ΔΕΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΘΑΜΕ ΠΟΤΕ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

1. Το σχολείο δεν μου έμαθε ποτέ πώς να αγαπώ

Οι δάσκαλοι επέμειναν στη σημασία του να καταλαβαίνω πώς να εξισορροπώ τις εξισώσεις και να προετοιμάζω αέρια στη χημεία, αλλά ποτέ δεν μου έμαθαν πώς να ξέρω αν είχα τη σωστή χημεία με κάποιον.

2. Πώς να χειριστώ τα χρήματα

Αν και διδάχτηκα μαθηματικά, ήταν κυρίως λογισμός και άλγεβρα που δεν χρησιμοποιώ ποτέ. Μακάρι να μου μάθαιναν πώς να προϋπολογίζω τα οικονομικά μου.

3. Να εκτιμήσω τη μοναδικότητά μου

Το σχολείο δεν μου δίδαξε ποτέ τη σημασία του να εκτιμώ τη μοναδικότητά μου. Με έκαναν να σκεφτώ ότι είναι καλύτερα να ταιριάζω παρά να ξεχωρίζω. Τώρα συνειδητοποίησα ότι όποιος κατακτήσει τον κόσμο πρώτος σπάει το προκαθορισμένο καλούπι.

4. Η σημασία της δημιουργίας αντίκτυπου

Ήταν ριζωμένο μέσα μου ότι έπρεπε να πάρω καλούς βαθμούς και να βρω καλή δουλειά μετά και να πλεύσω αργά στο ηλιοβασίλεμα. Ποτέ δεν μου έμαθαν ότι το να κάνω μια αξιόλογη συνεισφορά σε αυτή τη γη που θα ζήσει περισσότερο από εμένα είναι πιο σημαντικό από το να είμαι δεμένος με έναν μηνιαίο μισθό.

"Πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν στα 20 και θάβονται στα 90." ~ Robin Sharma

5. Να εκφράζω ευγνωμοσύνη

Ενώ με έμαθαν να λέω ευχαριστώ, ποτέ δεν μου έμαθαν πώς να είμαι διαρκώς ευγνώμων για όλες τις ευλογίες στη ζωή μου. Η καλή μου υγεία, το υγιές μυαλό μου, η αγαπημένη μου οικογένεια, μεγάλωσα να τα θεωρώ δεδομένα όλα, ως που συνειδητοποίησα ότι ήταν ευλογίες.

6. Οι βαθμοί δεν μπορούν να μετρήσουν τις δυνατότητές μου

Το σχολείο με έκανε να συμμετάσχω στις εξετάσεις και να με προσαρμόσει σε μια συγκεκριμένη θέση ανάλογα με τις επιδόσεις μου. Με έκαναν να πιστέψω ότι όσοι απέδωσαν καλύτερα από εμένα είχαν βάλει στόχο την επιτυχία σε όλη τους τη ζωή. Δεν είναι αλήθεια. 

Αν κρίνεις ένα ψάρι από την ικανότητά του να σκαρφαλώνει σε ένα δέντρο, θα ζήσει όλη του τη ζωή νομίζοντας ότι είναι ηλίθιο - Άλμπερτ Αϊνστάιν

7. Πώς να ακολουθώ τη διαίσθησή μου

Το “να ακολουθώ τη διαίσθησή μου” δεν το διδάχτηκα ποτέ στο σχολείο και ποτέ δεν ήξερα τίποτα για το “να ακούω την καρδιά μου”. Με έμαθαν να αντιδρώ σε καταστάσεις αντί να ακούω την καρδιά μου για καθοδήγηση που ξεχωρίζει το σωστό από το λάθος.

«Έχετε το θάρρος να ακολουθήσετε την καρδιά και τη διαίσθησή σας. Κατά κάποιο τρόπο ξέρουν τι θέλεις πραγματικά να γίνεις» ~ Steve Jobs

8. Φίμωση της αυτοαμφιβολίας

Τα μαθήματα διδάσκονταν εντός και εκτός της τάξης και της αίθουσας διαλέξεων. Η εκπαίδευση του εγκεφάλου μου δεν ήταν ποτέ ένα από τα μαθήματα. Νόμιζα ότι οι αρνητικές σκέψεις ήταν φυσιολογικές και μακάρι να μου μάθαιναν πώς να τις φιμώσω και να εκπαιδεύσω τον εγκέφαλό μου να σκέφτεται θετικά.

9. Άσκηση ισχυρών συνηθειών

Το σχολείο δεν επέμενε ποτέ να ασκεί συνεχώς συνήθειες όπως ο καθορισμός στόχων, το όραμα, ο διαλογισμός, η συνειδητή σκέψη και η αποτελεσματική αντιμετώπιση των ανθρώπων.

10. Η σημασία της ευτυχίας

Τέλος, θα ήθελα το σχολείο να με είχε διδάξει για τη σημασία της ευτυχίας, επειδή η παραγωγικότητα του εγκεφάλου μου σχετίζεται άμεσα με το επίπεδο ευτυχίας μου. Και το να ζεις σε έναν κόσμο που είναι ως επί το πλείστον αρνητικός, το σχολείο ποτέ δεν τόνισε τη σημασία της επιλογής να είσαι ευτυχισμένος.

από Karani Phaustin

https://dreamcatcherreality.com/