ΑΠΟ ΤΟ "ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ" ΠΟΛΛΕΣ ΕΥΧΕΣ !!!

Φίλες και φίλοι της σελίδας Εννέα Έτη Φωτός.

Σας εύχομαι ολόψυχα χρόνια πολλά, καλή χρονιά, υγεία και αγάπη.

Πολλές ευχές σε όλες και όλους σας. Σε όλον τον κόσμο!!!

Πολλές ευχές στους τακτικούς επισκέπτες, και σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Πολλές ευχές και σε αυτούς που μπήκαν κατά τύχη στο μπλοκ. Πολλές ευχές και σε όσους καμιά φορά δυσαρέστησα με κάποια θέματα μου, αλλά αλλοίμονο αν συμφωνούσαμε όλοι με όλα. Δεν θα υπήρχε ενδιαφέρον, έτσι δεν είναι;

Με την ανάρτηση  αυτή και με πολλές ευχές κλείνει το (συμβατικό = συμπεφωνημένο) έτος, 2014.

Για την νέα χρονιά ας έχουμε όλοι δύναμη και αισιοδοξία. Ας αφήσουμε πίσω και ας ξεχάσουμε τα δυσάρεστα. Και ας οπλιστούμε με γνώση και κριτική σκέψη. Να θυμάστε. Θαύματα δεν γίνονται. Και όπως λέει ο Βάρναλης, «Αλλοίμονο στον αυτόδουλο πολίτη, πού φτασμένος στα έσχατα της απελπισίας, παραδίνεται για να σωθεί, στο έλεος του θεού, και στους νόμους των κλεφτών» kostas-varnalis-poiimata.blogspot.gr/

Η φαρέτρα του Ελληνικού Φωτός είναι γεμάτη και αστείρευτη. Η γνώση που μας άφησαν οι πρόγονοι μας, αν και γλύτωσε από την πυρά και έφτασε σε εμάς μόνο το 1%, και πάλι μια ζωή δεν φτάνει για να μελετηθεί. Είναι δική μας. Μη την αγνοούμε. Έχει τις απαντήσεις και τις λύσεις για οποιοδήποτε πρόβλημα. Προβλήματα που έχουμε εμείς σήμερα, οι αρχαίοι παππούδες μας, τα είχαν λύσει. Με γνώση, μέτρο, λογική, κριτική σκέψη, και αδογμάτιστη φιλοσοφία.

Μόνο με αρωγό το Απολλώνιο και Ανέσπερο Φως του Ελληνισμού μπορούμε να ξαναπάρουμε αυτά που μας ανήκουν. Την γνώση και την χαμένη μας υπερηφάνεια.

Σταματώ εδώ και μαζί με τις ευχές μου σας χαρίζω και ένα οπτικοακουστικό, χάρμα αυτιών και οφθαλμών που έχει τον τίτλο Victory. Δικό σας και χρόνια πολλά με υγεία!!!

Σείριος

Victory - Andre Rieu & BOND

Η ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Οι αρχαίοι διανοητές εξετάζουν το φυσικό σώμα του ανθρώπου όχι ως κάτι ξεχωριστό, όπως κάνει η  σύγχρονη επιστήμη (ανατομικά, βιολογικά, φυσιολογικά), αλλά πάντοτε σε σχέση με την ψυχή που εδρεύει σε αυτό. Χάρη στην ψυχή, το σώμα κινείται, λειτουργεί, ζει. Είναι απλά το όργανο που αυτή χρησιμοποιεί. Σώμα χωρίς ψυχή είναι αδιανόητο. Για τους Πυθαγόρειους και Πλατωνικούς η λέξη άνθρωπος σήμαινε κάτι πολύ περισσότερο από τον ορατό άνθρωπο και, στην κυριολεξία, με τον όρο αυτόν εννοούσαν αποκλειστικά τον άνθρωπο, ως το πνεύμα και την ψυχή την ενσαρκωμένη προσωρινά στο ανθρώπινο σώμα. «άνθρωπος εστί ψυχή σώματι χρωμένη» (Πλάτων, Τιμαίος 42 D, Φαίδων 111 Α).

 Η ψυχή έλκει την καταγωγή της από το νοητικό πεδίο, για να εκδηλώσει την διαπλαστική και οργανική της ικανότητα. Κατέχει διάμεση θέση μεταξύ νοητού και αισθητού και έρχεται να εμψυχώσει τα σώματα, γεννώντας τον χώρο και τον χρόνο. Αποτελεί τμήμα της παγκόσμιας ψυχής του κόσμου η οποία μερίζεται σε ατομικές ψυχές, με σκοπό την απόκτηση της εμπειρίας του υλικού πεδίου.

Το θέμα της μετενσάρκωσης απασχόλησε τον Πυθαγόρα και αποτέλεσε σπουδαίο έρεισμα για την ηθική και θρησκευτική του δοξασία. Επειδή, όμως, το πρόβλημα της επιβίωσης της ψυχής και της μελλοντικής της σταδιοδρομίας ανάγεται σε πνευματικές σφαίρες και προϋποθέτει πνευματική εξέλιξη, πρέπει να απασχολούσε μόνον τους μαθητές ανώτερου βαθμού, αυτούς που ήδη είχαν μυηθεί στην όλη κοσμοθεωρία και βιοθεωρία του μεγάλου φιλόσοφου. Επομένως, πρέπει να ήταν μυστική και να μην την κοινοποιούσαν στον λαό. Το σημαντικό όμως αυτό θέμα, αναπτυσσόταν ασφαλώς τόσο στους «ακροαματικούς» όσο και στους ανώτερους μυητικούς βαθμούς. Κι όπως είναι φυσικό, στους πρώτους από εξωτερικής πλευράς, ενώ στους άλλους από εσωτερικής.

Το θέμα της μετενσάρκωσης ήταν διαδεδομένο σε όλα τα στρώματα του λαού με μορφή εξωτερικών μύθων που περιλάμβαναν στοιχεία δεοντολογικά.

Την θεωρία της μετενσάρκωσης διδάχθηκε ο Πυθαγόρας από το δάσκαλό του Φερεκύδη τον Σύρο, ενώ πολλοί υποστηρίζουν ότι την αποκόμισε από τον Ορφισμό, στα μυστήρια του οποίου είχε μυηθεί.

Γιατί η ψυχή εγκαταλείπει την ευδαιμονία της και έρχεται να δοκιμαστεί ενσαρκωμένη σε υλικό σώμα; Ο Πλωτίνος, ο καθαυτό ιδρυτής του Νεοπλατωνισμού απαντά στις Εννεάδες (IV 3,14) ότι, αν παρέμενε στο νοητό κόσμο η ψυχή, θα διατελούσε σε αδράνεια, χωρίς να μπορεί να προσφέρει τίποτα στην καθολική εξέλιξη, αλλά ούτε και η ίδια θα εμπλουτιζόταν με την πείρα που της είναι αναγκαία για να δράσει.
Μέσα από τις δοκιμασίες στoν υλικό κόσμο, κινητοποιεί και δραστηριοποιεί τις υπάρχουσες γνώσεις της, εφαρμόζει τις άπειρες δυνατότητες της και επανέρχεται πιο ισχυρή και τελειότερη από όσο ήταν πριν κατέλθει.
Ο ίδιος συνεχίζει, υποστηρίζοντας ότι, ακόμα κι αν η κάθοδος της ψυχής σε ένα σώμα θεωρηθεί αναγκαιότητα της παγκόσμιας οργάνωσης ή λειτούργημα και όχι τιμωρία, δεν παύει να είναι για την ψυχή μια μεγάλη δοκιμασία από την οποία αυτή πρέπει να βγει νικήτρια. Εξαρτάται, λοιπόν, από την ενσαρκωμένη ψυχή αν η δοκιμασία της θα είναι ωφέλιμη και αποδοτική για την εξέλιξή της.  Ο Πλωτίνος παρατηρεί ότι όλες οι ψυχές δεν συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο στη δοκιμασία της ενσάρκωσης. Μερικές υποκύπτουν στο κακό και στην αδικία.

Ο Ολυμπιόδωρος (σχόλια Φαίδωνα του Πλάτωνα) περιγράφει την κάθοδο της ψυχής με θαυμαστό τρόπο: «Η ψυχή κορικώς κατέρχεται (σ.σ. με τον τρόπο της Περσεφόνης) σε γένεση, (σ.σ. Κόρη είναι το όνομα της Περσεφόνης), μερίζεται όμως από τη γένεση Διονυσιακώς, τοποθετείται στο σώμα Προμηθεϊκώς, άρα απελευθερώνεται από τα δεσμά της με τη χρησιμοποίηση της δύναμης του Ηρακλέους, επανασυναρμολογείται σε σύνολο με τη βοήθεια του Απόλλωνος και της Σωτήρος Αθηνάς και εξαγνίζεται με την φιλοσοφική πειθαρχία».

Η σοφία των αρχαίων έκρυβε πίσω από τους μύθους του Ηρακλή, του Οδυσσέα και άλλων που κατέβηκαν στον Άδη και γρήγορα επέστρεψαν από αυτόν, την απελευθέρωση από τη δουλεία της ενσάρκωσης, μέσω της εξαγνιστικής πειθαρχίας. Ο Πρόκλος αναφέρει ότι ο Ηρακλής, εξαγνισμένος με ιερές μυήσεις, πήρε θέση ανάμεσα στους θεούς. Είναι γνωστή η τρομερή κατάσταση της ψυχής του όσο διάστημα ήταν αιχμάλωτος της σωματικής του φύσης.

Ο Πίνδαρος σε ένα απόσπασμα ενός ποιήματος που αναφέρει τον διάλογο του Πλάτωνα Μένων αναφέρει, ότι η Περσεφόνη στέλνει τις ψυχές που δέχθηκε στα βασίλεια του Άδη για κάθαρση, στον πάνω κόσμο ύστερα από εννέα χρόνια. Και ότι από τις ψυχές αυτές προέρχονται μεγαλοφυείς βασιλιάδες και δυνατοί άνδρες τόσο σε δύναμη όσο και σε σοφία.

Ο Εμπεδοκλής ασχολείται με τη θεωρία της περιπλάνησης των ψυχών σε μια σειρά από διασωθέντα αποσπάσματα (Diels, Προσωκρατικοί). Στο απόσπασμα Β 115 λέει ότι, εάν μια ψυχή κηλιδωθεί από πράξη φόνου, επιορκίας ή άλλου εγκλήματος, «ντύνεται» τη μορφή θνητού και περιφέρεται μακριά από την χώρα των Μακάρων και παραδίνεται από το ένα στοιχείο στο άλλο. «Ένας εξ αυτών είμαι κι εγώ, ένας από τους θεούς εξόριστος και περιπλανώμενος, διότι ακολούθησα τις προτροπές της Διχόνοιας», ομολογεί ο ίδιος ο Εμπεδοκλής. Στο απόσπασμα Β 117 ισχυρίζεται ότι υπήρξε νεανίας, κόρη, θάμνος, πτηνό κι άφωνο ψάρι....

Ο Πορφύριος, από τους σημαντικότερους νεοπλατωνικούς φιλοσόφους, αρνείται σε δυο σημεία την πλατωνική θέση, λέγοντας ότι η ανθρώπινη ψυχή δεν μπορεί να τεθεί σε σώμα ζώου, όπως και ότι η ανθρώπινη ψυχή «άπαξ καθαρθείσα», δεν επανέρχεται πλέον σε σώμα ανθρώπου, αλλά ακολουθεί το πεπρωμένο της που είναι η αποθέωση, δηλαδή η εγκατάστασή της σε Μακάρια Πεδία.

Το κείμενο της πινακίδας της Πετηλίας.
Περισσότερα στον τελευταίο  σύνδεσμο
στο κάτω μέρος της ανάρτησης.

Εξαίρεση αποτελούν οι ψυχές των ηρώων που επανέρχονται οικιοθελώς στη Γη και ενσαρκώνονται, για να καθοδηγήσουν τους ανθρώπους. Τέτοια περίπτωση θεωρεί τον Πυθαγόρα που ενσαρκώθηκε με σκοπό να μεταλαμπαδεύσει την πείρα του στην ανθρωπότητα. Το γεγονός ότι ο Πυθαγόρας μυήθηκε στα διάφορα Μυστήρια δεν αλλάζει την κατάσταση, γιατί έπρεπε να «αναμνηστεί» την αλήθεια που «εν σπέρματι» κατείχε και να προσαρμοστεί στο χώρο και στο χρόνο που γεννήθηκε.

Η νέα ζωή δεν αρχίζει να αναπτύσσεται εκεί ακριβώς που είχε σταματήσει. Δεν επαναλαμβάνει και δεν συνεχίζει μόνον την προηγούμενη επιφανειακή προσωπικότητα και την εξωτερική εμφάνισή μας. Διαδραματίζεται μια αφομοίωση, μια αποβολή, μια ενδυνάμωση και μια αλλαγή των παλιών χαρακτηριστικών και κινήτρων, μια ανακατάταξη της προηγούμενης εξέλιξης και μια επιλογή μελλοντικών στόχων, χωρίς να καρποφορήσει και να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της εξέλιξης.

Γιατί κάθε γέννηση είναι μια καινούρια αρχή η οποία, αν και στηρίζεται στο παρελθόν, δεν αποτελεί την μηχανική του προέκταση. Η αναγέννηση δεν είναι μια διαρκής επανάληψη, αλλά μια διαδικασία, το μηχανικό μέρος μιας εξελικτικής διαδικασίας.

Σρι Ορομπίντο: "Απλώς και μόνον το γεγονός ότι οι άνθρωποι μιλούν για αναγέννηση και ότι μια τέτοια ιδέα υφίσταται, σημαίνει ότι ένα απόθεμα ψυχικών εμπειριών που σχετίζονται με αυτόν τον όρο θα πρέπει πράγματι να υπάρχει. Η αναγέννηση είναι μια επιβεβαίωση που θα πρέπει να περιλαμβάνεται ανάμεσα στις πιο βασικές για την ανθρωπότητα."... 

http://arxaia-ellinika.blogspot.gr/2013/03/h-metensarkwsh-sthn-arxaia-ellada.html

_____________________________________

Γιατί σήμερα η μετενσάρκωση θεωρείται αιρετική δοξασία;;;

Στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες ο Χριστιανισμός αποδεχόταν την ύπαρξη της μετενσάρκωσης. Για τους χριστιανούς θεολόγους, όπως για τον Ωριγένη, τον Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό, τον Βασιλίδη και άλλους, η Μετενσάρκωση ήταν - ως τον 6ο  αιώνα- μια αδιαφιλονίκητη αλήθεια. Ακόμα η ύπαρξή της επιβεβαιώθηκε στην Ιερή Σύνοδο της Χαλκηδόνας, το 451. Για πολιτικούς όμως λόγους και για να δικαιολογήσει ανεμπόδιστα τη θεία προέλευση της βασιλικής της εξουσίας (την οποίαν η ύπαρξη της μετενσάρκωσης και του κάρμα δεν δικαιολογούσε την περίπτωσή της σαν πρώην εταίρας), η Αυτοκράτειρα Θεοδώρα, παρακινώντας τον σύζυγό της Ιουστινιανό, συγκάλεσε την λεγόμενη «Πέμπτη Οικουμενική Σύνοδο» το 553 και με δόλιο τρόπο επηρέασε τους περισσότερους από τους 165 επισκόπους που ήταν παρόντες για να κηρύξουν ως αιρετικό δόγμα το Νόμο της μετενσάρκωσης.  Εκμεταλλευόμενη την αυτοκρατορική εξουσία κατάφερε να επιβληθεί και να καταδικάσει ως «αιρετικούς» όσους δεν συμφωνούσαν με τις απόψεις της.

Γι αυτό από τότε μέχρι σήμερα, η μετενσάρκωση θεωρείται αιρετική δοξασία. 

Όμως οι Συμπαντικοί Νόμοι δεν αλλάζουν ούτε καταργούνται από θνητούς.-

Κατά την Ορφικήν Παράδοσιν, Η ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΕΧΕΙ ΒΑΣΙΝ ΤΗΝ ΓΝΩΣΙΝ, η οποία αποκτάται από τας εμπειρίας του συνόλου των βίων ΚΑΙ ΔΕΝ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΕΙΣ ΠΙΣΤΙΝ Η ΔΟΓΜΑ.

ΑΛΤΑΝΗ - ΟΡΦΙΚΕΣ ΠΙΝΑΚΙΔΕΣ ΚΑΙ ΧΡΥΣΑ EΠΗ - ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ

ΟΙ ΚΥΚΛΙΚΕΣ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΡΥΘΜΟΙ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

Πινακίδες Ορφικαί, μνήμαι προγονικαί - Μετενσάρκωσις

Η ΦΥΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΑΓΑΘΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ & Η ΓΑΛΑΞΙΑΚΗ ΜΑΣ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ Η ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ ΜΑΣ ΜΟΝΑΞΙΑ

Η αρμονία θεωρείται ότι αντιπροσωπεύει την ισορροπία και την επικοινωνία με τους Θεούς και τους ανθρώπους, καθώς και την ισορροπία των δυνάμεων της φύσης με τον άνθρωπο.

Για τους Θεούς της Αρχαίας Ελλάδας, το μέτρο είναι σημαντικό για τη σωστή λειτουργία του ανθρώπου με τη φύση.

Οι Θεοί της Αρχαίας Ελλάδας μπορούν να συγχωρούν τα πάντα. Την ύβρη όχι. Η ύβρις για τους Αρχαίους Έλληνες σημαίνει τιμωρία για αυτούς που δεν έχουν ευαισθησία και αγάπη για τη φύση και ξεπερνούν τα όρια. Όταν κάποιος παρεμβαίνει τους κανόνες των Θεών και της φύσης τιμωρείται.

Οι εξωγήινοι αρνούνται να μοιραστούν μαζί μας την προηγμένη τεχνολογία που διαθέτουν λόγω της ρύπανσης και των πολέμων στη Γη. Η δήλωση ήρθε από τα χείλη του πρώην υπουργού Άμυνας του Καναδά Paul Hellyer. Ο πρώην υπουργός εξηγεί πως στην πλειοψηφία τους οι εξωγήινοι είναι καλοπροαίρετοι και φιλάνθρωποι και θέλουν να μας βοηθήσουν, αν και υπάρχουν ένα με δυο είδη που δεν είναι τόσο καλά. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης ο Hellyer περιέγραψε έναν κόσμο παρόμοιο με τα σκηνικά του Star Trek και δήλωσε πως υπάρχει μια «συνομοσπονδία εξωγήινων» η οποία απαγορεύει στα μέλη της να αλληλεπιδρούν μαζί μας.

«Δεν πιστεύουν ότι είμαστε καλοί επιστάτες του πλανήτη μας. Αποψιλώνουμε τα δάση μας, μολύνουμε τις λίμνες και τους ποταμούς μας, απορρίπτουμε λύματα στους ωκεανούς και κάνουμε ένα σωρό πράγματα που δεν θα έκαναν οι φροντιστές ενός σπιτιού», τόνισε ο πρώην υπουργός αναλύοντας τους λόγους για τους οποίους οι εξωγήινοι μας κρατούν σε απόσταση.

Ο Αμερικανός οικολόγος Δρ. Ellis Silver εκφράζει την άποψη πως η Γη ενδέχεται να είναι ένας πλανήτης – φυλακή, στον οποίο θα παραμείνουμε μέχρι να συμμορφωθούμε, καθώς είμαστε βίαιο είδος.

Σύμφωνα με μετρήσεις της Ένωσης Προστασίας Θαλασσίου Περιβάλλοντος - HELMEPA παρατηρείται μια αύξηση της τάξης του 500% στη ρύπανση των θαλασσών από πλαστικά προϊόντα, όλων των ειδών, τα τελευταία 30 χρόνια. Πηγή

Βίντεο: Attica Park

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΤΑΞΙΔΕΨΕ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ (;;;)

Έχετε ακούσει για το «The Philadelphia Experiment», που έγινε στην Αμερική περίπου 28 Οκτωβρίου του 1943 και κατά το οποίο, όπως λέγεται, ένα αμερικανικό πλοίο κατάφερε να γίνει αόρατο στους αντίπαλους εχθρούς;

Η συνέχεια της ιστορίας θέλει τον Alec Bielek (Ed Cameron) και τον αδερφό του Duncan Cameron, μέλη του παραπάνω πειράματος και του «The Montauk Project» για ταξίδι στο χρόνο, να εξαφανίζονται και να ξυπνάνε στο 2137 σε ένα νοσοκομείο με εγκαύματα ακτινοβολίας και χωρίς μνήμη. Μετά από 6 βδομάδες παραμονής τους εκεί, ο Ed μεταφέρθηκε στο 2749, επέστρεψε το 2751 για να πάρει τον αδερφό του και μαζί πήγαν πίσω. Σύμφωνα με τον ίδιο, γύρισε τελικά επειδή οι άνθρωποι από εκεί του είπαν να το κάνει, αφού ο ίδιος δε θυμόταν τίποτα από το παρελθόν.

Ο Al έχει μιλήσει σε πάνω από 50 ραδιοφωνικές εκπομπές και έχει συμμετάσχει σε πάνω από 40 συνέδρια, σχετικά με την εμπειρία του τα δύο χρόνια που βρισκόταν στο μέλλον (2749-2751): «Μιλώντας για αλλαγές στον πολιτισμό, η κοινωνία και όλα τα υπόλοιπα ήταν θεμελιωδώς αλλαγμένα…

Οι πόλεις ήταν όμορφες… Υπήρχαν και αιωρούμενες πόλεις… Όχι τόσο μεγάλες όσο οι τωρινές μας πόλεις και σχεδόν στρογγυλές. Ήταν πάνω σε μία πλατφόρμα και μπορούσαν να μετακινήσουν την πόλη όπου ήθελαν παραμένοντας αιωρούμενη στον αέρα 1200 – 1500 μέτρα πάνω από το έδαφος ή λίγο λιγότερο ανάλογα με το τι ήθελαν. Το μέγεθός τους ήταν κάθετο παρά οριζόντιο. 2200 όροφοι σε ύψος, δηλαδή 4.000 μέτρα… Πως το κάνουν και δυναμώνουν τα υλικά από αυτά που ξέρουμε, αφού είμαι σίγουρος ότι όλα όσα έχουμε σε αυτήν την εποχή αδυνατούν να αντέξουν όλους αυτούς του ορόφους;… Κάθε περίπου 300 ορόφους βάζουμε άλλη μία πλατφόρμα αντι-βαρύτητας, η οποία ανακουφίζει τους κάτω ορόφους από το βάρος των πάνω...

Δεν υπήρχε κυβέρνηση όπως την ξέρουμε σήμερα. Δεν υπήρχαν λεφτά. Δεν υπήρχαν τράπεζες… Κάθε πόλη διοικείτο από συνθετικούς υπολογιστές, συνθετική νοημοσύνη…

Κανείς δεν ήξερε ουσιαστικά πολλά για την κατασκευή της πόλης ή πως λειτουργούσε…

Ξαφνικά δέχτηκα πρόσκληση να επισκεφτώ ένα άλλο γκρουπ… και τότε βρήκα τις απαντήσεις σε όλα μου τα ερωτήματα… Ποιος έφτιαξε τον υπολογιστή; Είπαν ότι εκείνοι το έκαναν, το project άρχισε περίπου το 2600 κι ότι ήταν βασικά ένα πείραμα για να δουν αν μπορούν να διοικήσουν έναν ολόκληρο πολιτισμό με υπολογιστή
Παρ’ όλο που όλοι περίμεναν από τους ανθρώπους να δουλεύουν δεν ήταν υποχρεωτικό…
Η Νέα Υόρκη ήταν μουσείο… που έδειχνε στους ανθρώπους πως ζούσαν στον 20^ο αιώνα… Το Brooklyn και το Queens ήταν ουσιαστικά κατεστραμμένα…»

ΑΛΗΘΕΙΑ Η ΨΕΜΑΤΑ, ΤΟ ΣΙΓΟΥΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΙΣΤΟΡΙΑ!

http://apokrifamistiria.blogspot.gr/

Άσπρο περιστέρι - Δήμητρα Γαλάνη

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος, Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις, Πρώτη εκτέλεση: Δήμητρα Γαλάνη

soulaefth1022

Η ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΙΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΦΙΞΙΝ ΚΑΙ ΑΦ'ΕΤΕΡΟΥ Η ΔΙΑΛΥΣΙΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΧΩΡΗΣΙΝ ΤΟΥ ΑΙΘΕΡΙΚΟΥ ΦΟΡΕΩΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ- ΤΑ 40 ΗΜΕΡΟΝΥΚΤΙΑ

Από το βιβλίο Άρρητοι Λόγοι Επίδαυρος Θόλου Αποκάλυψις

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΑΛΤΑΝΗ

Εντός του μνημείου υπάρχουν 80 σταυροί. Ο αριθμός 80:.Οι 80 σταυροί, εντός του σηκού του μνημείου και επί της οροφής, είναι κεχωρισμένοι εις 40 ορθούς και 40 πλαγίους.

Υπάρχει δηλαδή διχοτόμησις των εντός των φατνωμάτων αντιστοίχων συμβόλων των σταυρών.

Μετά την ολοκλήρωσιν της εξυφάνσεως του σωματικού φορέως (28Χ10) και γέννησιν του τέκνου εξυφαίνεται εις το φυσικόν πεδίον ο αιθερικός φορεύς της ψυχής. Δια να συσταθή ο αιθερικός φορεύς της νέας ενσαρκωθείσης ψυχής και να επουλωθούν τα τραύματα του αιθερικού φορέως της μητρός από την γέννησιν του τέκνου απαιτούνται 40 ημερονύκτια.

Η διασωθείσα λαϊκή παράδοσις δεν επιτρέπει μητήρ και νήπιον να έλθουν εις επαφήν με άλλα άτομα κατά το διάστημα αυτό, πλήν των οικείων, δια να μην διαταραχθή ή ομαλή εξύφανσις και η επούλωσις των τραυμάτων των αιθερικών φορέων των δύο ψυχών, νηπίου και μητρός, οι οποίοι είναι άκρως ευαίσθητοι κατά την φάσιν αυτήν. Οι 80 σταυροί του εσωτερικού της οροφής ευρίσκονται εντός του χωροχρόνου της ενσαρκώσεως.

Ο αριθμός 80, αποτελούμενος εκ δύο ίσων μερών, αναφέρεται αφ' ενός εις την συγκρότησιν κατά την άφιξην και αφ'ετέρου εις την διάλυσιν κατά την αναχώρησιν του αιθερικού φορέως της ψυχής. Τα έτερα 40 ημερονύκτια επομένως εκπροσωπούν την διάλυσιν του αιθερικού φορέως της ψυχής, επειδή πάντοτε αυτή ευρίσκεται εντός του χώρου του σηκού υπό την δικαιοδοσίαν της Σελήνης. Ο αριθμός 40 συνδέεται μετά της Μεγάλης Θεάς Εκάτης, θυγατρός της Αστερίας, επειδή αναφέρεται εις την διάλυσιν του αιθερικού φορέως του ανθρώπου, που εγκαταλείπει τον πλανήτην Γην και παραμένει ακόμη εις τον υποσεληνιαίον χώρον.

Επί του θέματος εξαιρετικού ενδιαφέροντος είναι το έργον "Περί του εμφαινομένου προσώπου τω κύκλω της Σελήνης" (943-945D) του Πλουτάρχου ο οποίος διετέλεσεν Αρχιερεύς του Μαντείου των Δελφών και ήτο γνώστης των αρχαίων μυστηρίων. Ο αριθμός 80 των σταυρών εντός της οροφής ομοιάζει με πύλην εκ της οποίας διερχόμενος η ψυχή άλλοτε εξυφαίνεται και άλλοτε διαλύει τον αιθερικόν της φορέα. Ο αριθμός 80 (40 +40) ορίζει τον αριθμό των ημερονυκτίων περιστροφών της Γης , που απαιτούνται δια την σύνθεσιν και αποσύνθεσιν του αιθερικού της φορέως εν σχέσει με τον σταθερόν Ήλιον. Ο αριθμός 280 ορίζει τον αριθμό των 10 Σεληνιακών μηνών. Επίσης εντός του δαπέδου ορίζει την εξύφανσιν του σωματικού της φορεώς.

 Άρρητοι Λόγοι Επίδαυρος Θόλου Αποκάλυψις ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΑΛΤΑΝΗ

http://pirforosellin.blogspot.gr/

Η ΘΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ #1

Η ΘΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΔΑYΡΟΥ #2

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΤΩΝ ΔΡΥΪΔΩΝ !!!

Με τον όρο Δρυΐδες (Druids) αναφέρεται η ευγενής ιερατική τάξη των αρχαίων Κελτικών κοινωνιών, οι οποίες έζησαν στην Δυτική Ευρώπη, βόρεια και εντεύθεν των Άλπεων και αργότερα στα Βρετανικά Νησιά. Τα έθιμα των Δρυΐδων αποτελούσαν τμήμα του πολιτισμού όλων των φυλετικών ομάδων που ονομάζονταν 'Κέλται' και 'Γαλάται' από τους Έλληνες και 'Celtae' and 'Galli' από τους Ρωμαίους, ονομασίες οι οποίες εξελίχθηκαν σήμερα σε 'Celtic' και 'Gaulish'. Οι Δρυΐδες πήραν το όνομα τους από την Βελανιδιά (Δρυς) και ήταν ιερείς και φιλόσοφοι, ενώ νομοθετούσαν και απένεμαν δικαιοσύνη.

Η βελανιδιά υπήρξε επίσης το "ιερό" δέντρο των ελληνικών βασιλικών οίκων της Μακεδονίας, πράγμα που είναι ιστορικά και αρχαιολογικά αποδεδειγμένο με το πλήθος ευρημάτων τα οποία βρέθηκαν στους βασιλικούς μακεδονικούς τάφους με τα περίφημα βασιλικά διαδήματα.

Δεν είναι ίσως τυχαίο που οι Δρυίδες πήραν το όνομα τους από το δέντρο δρυς, (βελανιδιά), μια που το δέντρο αυτό ήταν ιερό για τους Έλληνες από τα βάθη της αρχαιότητας. Ας μην ξεχνάμε την προφητική ιερή βελανιδιά στο μαντείο της Δωδώνης, το αρχαιότερο μαντείο στον κόσμο, το ιερό δέντρο της Γαίας και αργότερα του Δία.

Οι σημαντικότερες αναφορές στους Δρυΐδες περιγράφονται σε αρχαία έγγραφα, κυρίως της λατινικής γλώσσας. Τα σπουδαιότερα βιβλία, λόγω και του προσωπικού κύρους του συγγραφέως αλλά και της πρόσβασης του τελευταίου στη γνώση καθώς και στην ιδία αντίληψη των γεγονότων, είναι τα συγγράμματα του Ιουλίου Καίσαρος που έχουν ως τίτλο "De Bello Gallico". Μία σειρά βιβλίων στα οποία γράφει για την γεωγραφία και την κοινωνία των γαλατών ή κελτών, ο ίδιος ο αυτοκράτωρ της Ρώμης. (Gaius Julius Caesar, 13 Ιουλίου -100 , 15 Μαρτίου -44)

Οι δρυΐδες έχουν γίνει αρκετά γνωστοί στο ευρύ κοινό μέσα από το κόμικς Αστερίξ των Γκοσινί και Ουντερζό, στο οποίο ένας από τους κύριους χαρακτήρες είναι ο δρυΐδης Πανοραμίξ.

Το απόσπασμα κειμένου σε μορφή εικόνας προέρχεται από το βιβλίο "De Bello Gallico, Liber VI, εδαφιο XIII και XIV", του Ιουλίου Καίσαρα όταν αυτός ως στρατηγός της Ρώμης στην περιοχή της σημερινής Γαλλίας, περιέγραφε:

Μετάφραση απο την λατινική: "Υπάρχουν σε όλη την Γαλατία δύο τάξεις προσώπων καθορισμένης σπουδαιότητας και τιμής. Σ΄αυτές τις τάξεις, η μία αποτελείται από τους Δρυΐδες, η άλλη από τους Ιππότες."

Και συνεχίζει..

"Αναφέρεται ότι στα σχολεία των Δρυϊδών, διδασκεται από στήθους μεγάλος αριθμός στίχων. Γι΄ αυτό μερικοί μένουν για είκοσι χρόνια υπό εκπαίδευση (πειθαρχία). Και δεν θεωρούν πρέπον να καταγράψουν αυτές τις ομιλίες, αν και σχεδόν για όλες τις υποθέσεις και στις δημόσιες και μυστικές εκθέσεις αυτοί χρησιμοποιούν την Ελληνική γλώσσα (ελληνικά γράμματα)"

Στο ίδιο βιβλίο αναφέρει: "το βασικο σημείο της ιδεολογίας τους είναι ότι η ψυχή δεν πεθαίνει και ότι μετά το θάνατο περνάει από το ένα σώμα στο άλλο" (μετενσάρκωσις)."

Αυτή η παρατήρηση του οδήγησε πολλούς αρχαίους συγγραφείς στο συμπέρασμα ότι οι Δρυϊδες ίσως είχαν επιρρεαστεί από τις διδασκαλίες του Πυθαγόρα. Ο Καίσαρας επίσης σημειώνει τη δρυϊδική έννοια του πνεύματος-φύλακα της φυλής, την οποία μεταφράζει ως Dispater (Δισπατερ-> Δίας - Πατέρας).

Η Ελληνική καταγωγή των Δρυΐδων

Στο βιβλίο μυθιστορίας Lebor Gabála Érenn [Book of Invasions-Βιβλίο των Εισβολών] διαβάζουμε για τον Έλληνα Παρθολώνα ο οποίος ήρθε στην Ιρλανδία μετά τον κατακλυσμό. Λέγεται ότι ξεκίνησε από τη Μακεδονία ή Μέση Ελλάδα, με τη γυναίκα του, τους τρεις γιους του με τις γυναίκες τους και τρεις Δρυίδες, αδέλφια μεταξύ τους, τους Φίο, Αίολο και Φομόρη, (Fios, Eólas, Fochmarc), ονόματα που ετυμολογικά σημαίνουν, "Νόηση, Γνώση και Έρευνα". Κάτοχοι αυτής της σοφίας ήταν οι Δρυίδες, Έλληνες μύστες όπως συμπεραίνουμε από τα αρχαία κείμενα.

Στο ίδιο βιβλίο διαβάζουμε πως ο Παρθολών ήταν Έλληνας πρίγκηπας. Ήταν κύριος κάθε τέχνης. Απέκτησε συνολικά 7 γιους. Μετά από 30 χρόνια παραμονής στην Ιρλανδία πέθανε κοντά στην πόλη που σήμερα ονομάζεται Tallaght, όπου 120 χρόνια μετά οι απόγονοι του χάθηκαν από πανώλη.

Α. Σ. Περδικάρης, Δ. Η. Σπυρίδου

Αναφορές: De Bello Gallico, Julius Caesar Αυτοί είμαστε οι έλληνες, Θεόδωρος Πετρόπουλος Ιούλιος Καίσαρας, Wikipediaencyclopedia.com Kuno Meyer , ‘Partholón mac Sera’, Zeitschrift für celtische Philologie, 13 (1919), 141–2; Anton G. van Hamel , ‘Partholón’, Revue Celtique, 50 (1933), 217–37; Henry Morris , ‘The Partholon Legend’, Journal of the Royal Society of Antiquaries, 67 (1937), 57–71. Christiane L. Joost-Gaugier, 'Measuring Heaven - Pythagoras and His Influence on Thought and Art in Antiquity and the Middle Ages', (2006) , 112-113

http://pirforosellin.blogspot.gr/

ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΑ: Ο ΦΑΙΔΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΣΤΟΝ ΙΛΙΣΟ

Το  φυσικό σκηνικό του διαλόγου Φαίδρος του Πλάτωνα είναι ειδυλλιακό, περιγράφεται  με λεπτομέρειες και χάρη και  δίνει έναυσμα συζήτησης  του Σωκράτη και του Φαίδρου σε μυθολογικά θέματα. Ο Σωκράτης και ο Φαίδρος συναντιούνται κοντά στο Ολυμπιείο, βγαίνουν εκτός των τειχών από γειτονική πύλη και φθάνουν καταμεσήμερο και με ζέστη σε πανύψηλο πλατάνι κοντά σε πηγή, όπου εξελίσσεται ο διάλογος με θέμα τον έρωτα. Στην πορεία τους αναφέρονται στην αρπαγή της Ωρείθυιας από τον Βορέα κοντά στη διάβαση του Ιλισού προς το Ιερό της Άγρας και στο Ιερό των Νυμφών και του Αχελώου. 

Η αναγνώριση της τοπογραφίας του περιπάτου μέχρι την πλατάνα και των θέσεων που αναφέρονται προσέλκυσε πολλούς ερευνητές, οι απόψεις των οποίων προβάλλονται στο χάρτη. Κρίσιμοι παράγοντες αξιολόγησης, όπως η απόδοση του αρχαίου κειμένου, η πύλη εξόδου, ο δρόμος του περιπάτου, η κοίτη του Ιλισού κατά την κλασική αρχαιότητα και οι αρχαιολογικές απόψεις για τη θέση του Ιερού των Νυμφών και τη διάβαση του Ιλισού οδηγούν σε διαφορετικές εκδοχές για την τοπογραφία του φιλοσοφικού περιπάτου (Εικ. 1).

Η πρόταση του ομιλητή αξιολογεί πρόσθετα δεδομένα, χαρτογραφικά και γεωλογικά και έχει ως αφετηρία την ταυτοποίηση της πηγής, η ύπαρξη της οποίας τεκμηριώνεται από την αρχαιότητα μέχρι και τις αρχές του 20ου αι. σε χάρτη του 1920 (Εικ. 2). Στοιχεία του χάρτη αυτού μπορούν να αναγνωρισθούν σε φωτογραφίες του 1880 (Εικ. 3).  Ένα ακόμη σημαντικό θέμα που υπεισέρχεται είναι η εκτροπή του Ιλισού στην περιοχή της Καλλιρρόης κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους, που είχε προταθεί ήδη το 1893 από το Σκιά.

Eυστάθιος Χιώτης,  Δρ. Μηχανικός Μεταλλείων-Μεταλλουργός, πρώην Δ/ντής ΙΓΜΕ.

http://sfrang.blogspot.gr/2014/10/blog-post_6.html

“ΦΑΙΔΡΟΣ” – Ο ΠΡΩΤΟΣ ΠΛΑΤΩΝΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ

ΠΛΑΤΩΝΑΣ - ΦΑΙΔΡΟΣ

ΦΑΙΔΡΟΣ (ή περί του ωραίου, ηθικός)

ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ ΟΛΗ Η ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ ΘΑ ΜΙΛΑΕΙ… ΕΛΛΗΝΙΚΑ!

Την καθιέρωση του μήνα Μαρτίου ως μήνα που όλοι θα μιλούν ελληνικά στην Αυστραλία εξετάζουν οι ομογενειακές οργανώσεις.
Μια φιλόδοξη πρωτοβουλία βρίσκεται σε εξέλιξη όχι απλά για την διατήρηση της ελληνικής γλώσσας στην Αυστραλία αλλά και για την προώθησή της.
Εξετάζεται το ενδεχόμενο ο προσεχής Μάρτιος να καθιερωθεί ο μήνας που θα ενθαρρύνονται όλοι να μιλούν ελληνικά στην Αυστραλία.
Πρωτίστως οι ομογενείς αλλά όχι μόνο… Να μιλούν ελληνικά στα σπίτια τους, στις επιχειρήσεις, στα σχολεία, στις ομογενειακές οργανώσεις.

Η επιλογή του Μαρτίου δεν είναι τυχαία. Δεν είναι απλά ο μήνας που εορτάζεται η εθνική επέτειος της 25ης Μαρτίου του 1821 αλλά και που διοργανώνονται ελληνικά φεστιβάλ σε όλη την Αυστραλία.

Η αρχική ιδέα ανήκει στο Σάκη Ζαφειρόπουλο, πρώην πρόεδρο της Ελληνικής Εβδομάδας, πρώην δήμαρχο του Φίτζροϊ, πρώην διευθυντή του υπουργείου Μετανάστευσης, πρώην διευθυντή της δημόσιας ραδιοτηλεοπτικής υπηρεσίας SBS και σήμερα προέδρου της “Φροντίδας” και του καναλιού 31.

Η ιδέα υιοθετήθηκε αμέσως από τον πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης, Βασίλη Παπαστεργιάδη, τον διευθυντή των σχολείων της Κοινότητας, Μάνο Τζιμπράγο και τον διευθυντή του κολεγίου “Όμηρος”, Τάσο Δουβαρτζίδη και προβλήθηκε από την πρώτη σελίδα της …αγλλικής έκδοσης του Νέου Κόσμου.

Η απήχηση υπήρξε μεγάλη και θετική. Ομογενείς συμφωνούν με την ιδέα και μένει τώρα η υλοποίησή τους από ομογενειακούς παράγοντες.
Η καμπάνια με αρχικό τίτλο Speak Greek in March αναμένεται να οριστικοποιηθεί στις αρχές του νέου έτους με την συμμετοχή ομογενειακών οργανώσεων, σχολείων, μέσων ενημέρωσης και κάθε ενδιαφερόμενου.

http://www.7imeres.gr/

ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΜΕ ΤΑ ΚΡΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΜΠΕΛΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑΣ

Τα θαύματα  με τα κρασιά του Διονύσου και Αμπέλου και της μετατροπής του νερού σε κρασί.

Κατά την διάρκεια των ημερών της εορτής του Διονύσου και του Αμπέλου υπήρχαν θαύματα με τους οίνους. Κατά την εορτή η οποία ελάμβανε εις την Αιγείρα, μια των 12 αχαϊκών πόλεων, όπου την ημέρα αυτή, η εφημέριος άμπελος βλάσταινε το πρωΐ, με την ανατολή του ηλίου, ανθούσε, καρποφορούσε και ωρίμαζαν οι καρποί της μέχρι την εσπέρα. Μετά παρασκευάζετο εξ αυτής  οίνος, όπου τον έπιναν οι μετέχοντες εις την εορτή και μεθούσαν. Ήτο και αυτό ένα από τα ετήσια θαύματα του Διονύσου, με τα οποία αποδεικνύετο εις τα Διονύσια η δύναμη του θεού.

Τέτοιου είδους θαύματα εγίνοντο σε κάποια πόλη της Ήλιδος, όπου την ημέρα της εορτής του θεού, με την παρουσία και των ξένων, εσφράγιζον 3 καινούργιους και άδειους λέβητες κατά την ανατολή του ηλίου και τους άνοιγαν την εσπέρα με την δύση, όπου και τις εύρισκαν γεμάτους. Και από αυτούς  έπιναν όλοι οι παρευρισκόμενοι ντόπιοι και ξένοι και μετά συμμετείχαν εις την εορτή.

Εις την Άνδρο (όπως επίσης και εις την Νάξο) κατά την εορτή των Θεοδοσίων, κατά την διάρκεια της εορτής (η εορτή διαρκούσε 7 ημέρες), έρρεε αυτόματα από την ευρισκομένη εις τον ναό του Διονύσου, ομώνυμη πηγή του οίνος αντί ύδατος. Μετά το πέρας της εορτής, δηλαδή μετά την παρέλευση των επτά ημέρων το νερό πλέον σταματούσε να γίνεται οίνος. Ο Πλίνιος εις το έργο του «Φυσική Ιστορία» II.103.XXXI.2,16 μας πληροφορεί ότι εάν μεταφέρετο ο οίνος μακριά από τον ναό, αυτόματα εγένετο πάλι ύδωρ.

Αλλά και ο Φλάβιος ο Φιλόστρατος ο νεώτερος μας λέγει: «Ανδρίοις γαρ δη εκ Διονύσου η γη ύποινος ρήγνυται και ποταμόν αυτοίς αναδίδωσιν»
[λήμμα άμπελος εφημέριος, σελίδα 341, τόμος Δ, εγκυκλοπαίδεια Πυρσού, 1928].

Ο Άνιος ο υιός του Απόλλωνος και τις Ροιούς
Ο Άνιος με την Δωρίππη απέκτησε τρείς θυγατέρες: την Οινώ, την Σπερμώ και την Ελαΐδα. Ο Θεός Απόλλωνας έδωσε το χάρισμα να δημιουργούν αφθονία κρασιού, σιτηρών και ελαίων. Όπως αυτό διαπιστώνεται και από την ερμηνεία των όνομα των τους. Οι άνθρωποι τους ονόμασαν «Οινοτρόπες», εκείνες δηλαδή που μπορούν να μεταβάλουν το νερό σε κρασί.
Έτσι ο θεός Διόνυσος την νύκτα της 5ης Ιανουαρίου μετέτρεψε το νερό σε κρασί με θαύμα, κατά την διάρκεια των γάμων της Αριάδνης.

Απόσπασμα από το βιβλίο του συγγραφέως Ομήρου Ερμείδη: Έλληνες ή ελληνίζοντες Χριστιανοί

http://pirforosellin.blogspot.gr/

Λιάτσα Δήμητρα: Ζεύς και Ιησούς

Αποσπάσματα από το βιβλίο

Ellenos Ellen

ΠΥΡ ΚΑΙ ΛΟΓΟΣ - Ο ΠΡΟΜΗΘΕΪΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ

Ο Προμηθέας αποτέλεσε για την ανθρωπότητα τον πατέρα του ανθρώπινου πολιτισμού, αυτόν που εκμαίευσε από το Χάος της Θεϊκής κυριαρχίας την τάξη και τον λόγο.

Η Φιλοσοφία της Ελληνικής Μυθολογίας είναι γέννημα-θρέμμα του φυσικού λόγου, που ξεδιπλώνεται μέσα στο ανθρώπινο πνεύμα. Κυριολεκτικά όμως φανερώθηκε ως έλλογη θέαση στα πέλαγα και τους βράχους της Ελληνικής γης.

Ο Κρόνος ήταν και είναι, για τους Έλληνες ο ρέων χρόνος, ήταν και είναι αυτός που πάντοτε ρίζωνε μέσα στα πράγματα, τα μετέβαλλε, τα εγκιβώτιζε μέσα στην περατότητα και την ατέρμονη διαμάχη της γέννησης, της εξέλιξης και του θανάτου.

Ο Δίας ήταν και είναι, για τους Έλληνες, η σκέψη, ο στοχασμός, που σταματούσε το χρόνο, προκειμένου να άρει την ασταμάτητη κίνηση που στεκόταν εμπόδιο σε κάθε δυνατότητα σύλληψης των όντων. Στόχος της διάνοιας (Δίας) ήταν να βυθίζεται μέσα στα όντα, τον μερικό ή καθολικό κόσμο, για να τα απαριθμεί και να οργανώνει έναν τρόπο συνύπαρξής τους, ώστε να έχουν νόημα.

Ο Προμηθέας, φανερώθηκε ως το σύμβολο της συνεκτικής λογικής ανθρώπινης Σοφίας, προκειμένου να εντάξει τα όντα μέσα στον χωρόχρονο, στην φυσική τάξη του χώρου σε σχέση με τον χρόνο που συλλαμβάνονται. Για αυτό αντιστάθηκε στη μονοδιάστατη σύλληψη των όντων μόνο σε σχέση με το χρόνο.

Έτσι, ο ανθρώπινος λόγος σπάει την δεσποτεία της θεϊκής κρίσης και αυτονομείται. Ο άνθρωπος θέτει το δικό του δίκαιο και ορίζει τη μοίρα του. Τα πράγματα γεννιούνται και συλλαμβάνονται μέσα μας, στις αισθήσεις μας μόνο όταν ορίζονται. Και ορίζονται μόνο όταν τα διαπερνά η περατότητα, όταν έχουν διακριτά όρια.

Πώς γεννήθηκε η οριακή φύση των πραγμάτων μέσα στην άβυσσο της κυριαρχίας της θεϊκής αυθεντίας;
Με το υπέρτατο δώρο που έκανε στην ανθρωπότητα ο Προμηθέας. Το δώρο που έδωσε ανεξαιρέτως σε όλους τους ανθρώπους αντιμετωπίζοντάς τους ως ίσους και ελεύθερους.
Η φωτιά, το ΠΥΡ, το Φως του Λόγου που δώρισε ο Προμηθέας στον άνθρωπο είναι η δυνατότητα για φιλοσοφική γνώση, για θέαση και βίωση των πραγμάτων μέσα σε ένα καθολικό νόημα.
Από την φιλοσοφική και μεθοδική αμφιβολία και την κριτική σκέψη απορρέουν οι επιστήμες. Μόνο εξαιτίας της ανάπτυξης της φιλοσοφικής και επιστημονικής γνώσης λαμβάνει χώρα μια μεγάλη κοινωνική έκρηξη, η δημοκρατία, η αρμονική συνύπαρξη.
Ο Ελληνικός τρόπος του βίου, ο κοινοτικός, αποτελεί ένα πολύχρωμο ψηφιδωτό, ενώ οι μονόχρωμες ψηφίδες που τον συνθέτουν είναι οι άνθρωποι, οι πραγματικοί πολίτες.

Θα αναρωτηθεί κάποιος. Γιατί άραγε χρησιμοποιούμε τον όρο Ελληνισμός και όχι Ελλαδισμός;

Ο όρος ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ή ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ως φιλοσοφικοί όροι κομίζουν χρονικότητα και οικουμενικότητα ορίζουσα τον χώρο, ενώ ο όρος Ελλαδισμός κομίζει καθαρά την στατική τοπικότητα αγνοώντας το χρονικό ρίζωμα της εξελιξιμότητας των όντων.

Ο Ελληνικός Πολιτισμός και η ιστορία του μαρτυρούν ένα παιχνίδι που έχει σχέση με την ρύθμιση του χρόνου. Ο ελληνικός φιλοσοφικός λόγος (με την πλατιά έννοια, όπως την εννοούσαν οι αρχαίοι), ως υπέρτατο προμηθεϊκό δώρο στην ανθρωπότητα, ορίζει τις σχέσεις που έχουν τα όντα μέσα στον χρόνο, αναδύει και αποκαλύπτει μέσα στον χρόνο τον τρόπο φανέρωσής τους.

Την ελληνικότητα, τον ελληνισμό έψαχνε απεγνωσμένα και ο Σεφέρης γράφοντας χαρακτηριστικά: "οτιδήποτε με ενοχλεί να δω τον ελληνισμό, πρέπει να αφαιρεθεί."

Η ελληνικότητα δεν είναι ιδεολόγημα που τρέφεται από αστήρικτες μεταφυσικές θέσεις.

Ούτε έχει σχέση με τους κάθε μορφής εθνικισμούς που την περιορίζουν μόνο στο τοπικό και της αφαιρούν το υπέρλαμπρο προτέρημα της ποιοτικής δημοκρατικής οικουμενικότητας, εφόσον σε καμιά περίπτωση δεν είναι γεωγραφικός προσδιορισμός. [Άλλωστε είναι γνωστό ότι όταν εμμένει κανείς στον ελλαδισμό είναι φανερό ότι εγκλείεται στο άρμα του εθνικισμού και μικραίνει οτιδήποτε έχει σχέση με τον ελληνικό πολιτισμό.]

Η ελληνικότητα, ως τρόπος και βίωμα ζωής του πραγματικού ανθρωπισμού, αποτελεί την μεθυστική, ερωτική (αρχαιοελληνικός Έρως με την φιλοσοφική έννοια) και δημοκρατική μέθεξη του ανθρώπου στον κοινό λόγο, δηλαδή στην βίωση της κοινότητας σχέσεων ελεύθερων πολιτών.

Του Αθανάσιου Μιχαλόπουλου

http://www.egriechen.info/

Χ. ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ: ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΜΑΣ

Προτού αρθρώσει σοβαρό λόγο για την παιδεία οποιαδήποτε πολιτική παράταξη ή κυβέρνηση, έχει να απαντήσει σε ένα καίριο ερώτημα:

Τι ήταν ο Ελληνισμός πριν να συγκροτηθεί σε εθνικό κράτος;

Χρειαζόμαστε παιδεία για τον δικό μας τόπο. Όχι πια αυτή την εξαθλιωτική διαιώνιση του μεταπρατισμού, όχι άλλον πιθηκισμό, αγκομαχητό και λαχάνιασμα πίσω από ξένες φανταχτερές μόδες, εφήμερες ιδεολογίες, χρεωκοπημένους «φωταδισμούς».

Χρειαζόμαστε παιδεία για τις δικές μας ανάγκες – και πρώτη ανάγκη είναι η ίδια η επιβίωσή μας.

Να συνεννοηθούμε επιτέλους κάποτε οι Νεοέλληνες για μια παιδεία με δική της ραχοκοκαλιά, με δική της ταυτότητα.

Χρήστος Γιανναράς, Ραχοκοκαλιά ή φιλοσοφία της παιδείας, 1989

Περισσότερα: http://www.egriechen.info/

Ο ΓΑΛΑΞΙΑΣ ΜΑΣ

Με τον όρο Γαλαξίας ή Γαλακτική Οδός (Milky Way) αναφερόμαστε, στον γαλαξία στον οποίο ανήκει η Γη και το ηλιακό μας σύστημα.

Ο Ήλιος Απόλλων (έχει όνομα το αστέρι μας!!!) μαζί και η Γη βρίσκονται στις παρυφές του Γαλαξία, και έτσι αυτός, καθώς τον κοιτάμε κατά μήκος, φαίνεται να σχηματίζει μία γαλακτόχρωμη, φωτεινή λωρίδα από πάρα πολλά αστέρια, που διασχίζει τον ορατό από τη Γη ουρανό από την μία πλευρά του ορίζοντα μέχρι την άλλη. Λόγω της εμφάνισης αυτής, ονομάστηκε στα Ελληνικά «Γαλαξίας κύκλος». Στα αγγλικά είναι γνωστός και ως «Milky Way» που είναι μετάφραση του Λατινικού Via Lactea («Γαλακτική Οδός»).

Ο Δημόκριτος (– 460, – 370) ήταν ο πρώτος άνθρωπος που χωρίς όργανα μας είπε ότι ο Γαλαξίας αποτελείται από απομακρυσμένα άστρα: «Γαλαξίας εστί πολλών και μικρών και συνεχών αστέρων, συμφωτιζομένων αλλήλοις, συναυγασμός δια την πύκνωσιν» ό,τι δηλαδή λέγει και η σύγχρονη Αστρονομία ως προς τη σύσταση του Γαλαξία.

Η θέση του Ήλιου στον Γαλαξία

Ο Ήλιος (έτσι κι η Γη και το Ηλιακό Σύστημα) βρίσκεται αρκετά κοντά στον εσωτερικό δακτύλιο του Βραχίονα του Ωρίωνα, στο τοπικό νέφος, σε απόσταση 7,94 ± 0,42 kpc από το Γαλαξιακό Κέντρο. Η απόσταση ανάμεσα στον τοπικό βραχίονα και τον αμέσως κοντινότερο, τον Βραχίονα του Περσέως, είναι της τάξης των 1·1019 m (6.500 έτη φωτός).

Η κατεύθυνση της πορείας του Ήλιου (άπηξ ή κόρυμβος), αναφέρεται στην κατεύθυνση του Ήλιου καθώς ταξιδεύει στον Γαλαξία. Η γενική κατεύθυνση της γαλαξιακής κίνησης του Ήλιου είναι κοντά στον αστερισμό Ηρακλή, σε γωνία περίπου 86 μοιρών ως προς το Γαλαξιακό Κέντρο.

Η Ήρα και ο Δίας έκαναν μια συμφωνία.

«Δέχομαι να γίνει ο γιος σου αθάνατος, όπως αρμόζει στον απόγονο ενός θεού» είπε η Ήρα στον άντρα της. «Όμως, αυτό είναι ένα προνόμιο που θα πρέπει να το κερδίσει. Όταν ο Ηρακλής μεγαλώσει, θα μπει στην υπηρεσία του Ευρυσθέα, του βασιλιά των Μυκηνών, και θα πρέπει να εκτελέσει με επιτυχία δώδεκα άθλους. Μόνο τότε θα ανακηρυχθεί ήρωας και θα μπορέσουμε να τον δεχτούμε ανάμεσα μας με ίσο» δήλωσε η Ήρα με αυστηρότητα.

Ο Δίας αναγκάστηκε να συμφωνήσει. Σκέφτηκε, όμως, ότι, για να γίνει ο Ηρακλής αθάνατος, θα έπρεπε να τραφεί από το στήθος της μητέρας των θεών.

«Ερμή» διέταξε τον αγαπημένο του αγγελιαφόρο «κάθε βράδυ, αφού η Ήρα αποκοιμηθεί, θα παίρνεις το γιο μου και θα τον βάζεις στο στήθος της για να τραφεί από το θεϊκό γάλα και να γίνει άτρωτος και ανίκητος».

Έτσι κι έγινε. Ένα βράδυ, όμως, το παιδί, που πεινούσε πολύ άρχισε να ρουφά το θεϊκό γάλα με τόση λαιμαργία, που η θεά ξύπνησε ενοχλημένη. Μόλις είδε το βρέφος να πίνει το γάλα από το στήθος της, τρόμαξε και το απομάκρυνε απότομα από κοντά της. Εκείνη τη στιγμή, μια τεράστια γουλιά από γάλα πετάχτηκε με φόρα από το στόμα του μικρού Ηρακλή και έφτασε μέχρι τον ουρανό. Οι σταγόνες αυτές μεταμορφώθηκαν σε αστέρια και ακόμα και σήμερα, όταν νυχτώνει, μπορούμε να τις δούμε να λάμπουν στον ξάστερο ουρανό. Είναι ο Γαλαξίας.

http://erasitexniki-astronomia.eu/ ,  http://www.abettergreece.com/  , Οπτικοακουστικό ΓιάννηςΦουστέρης

ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΝΑΠΟΛΕΙΣ ΤΗΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΞΑΝΑΖΕΙΣ ΤΟΝ ΠΟΝΟ

Οι ωραίες στιγμές είναι πάντα μελαγχολικές. Ξέρεις ότι είναι φευγαλέες, θέλεις να τις κρατήσεις, δεν μπορείς.

Πόσο μακριά φαίνονται τ’ αστέρια και πόσο μακριά είναι το πρώτο μας φιλί…

gnomikologikon

Κάποιος που επικρίνει εσάς και τους άλλους είναι άρρωστος. Κάποιος που κατηγορεί όλο τον υπόλοιπο κόσμο είναι άρρωστος. Κάποιος που θέλει να γίνετε κάτι διαφορετικό από αυτό που είστε είναι άρρωστος. Και αυτό γιατί με κάθε του σκέψη επιβαρύνει τον εαυτό του με πόνο, και κανένα λογικό ον δεν το κάνει αυτό με τη θέληση του. Αν καταλάβετε γιατί το κάνουν αυτό οι άνθρωποι -γιατί στους μαγνήτες τους δρουν δυνάμεις που τους εξωθούν σε τέτοιες αντιδράσεις-, θα πάψετε να στηρίζετε αυτή τη νοσηρή κατάσταση. Θα αντιδράτε λιγότερο και έτσι θα συμβάλλετε στο να μην εξαπλωθεί κι άλλο αυτή η αρρώστια.

Σταματήστε να πληγώνετε τον εαυτό σας και αγαπήστε τη ζωή σας!

exintavelones60