Σημείωση: όπου βλέπετε τα σύμβολα (1),(2) κτλ σημαίνει οτι υπάρχουν σημειώσεις στο κάτω μέρος της σελίδας σχετικά με τις φράσεις-λέξεις που βρίσκοντε πισω απο τα σύμβολα.
Η πηγή της παρούσης αναρτήσεως είναι οι ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ...
Τα παρακάτω στοιχεία αφορούν αποκλειστικά τους Έλληνες και τους Εθνικούς της ανατολικής αυτοκρατορίας (Nova Roma του Boσπόρου) και δεν περιλαμβάνουν τις σφαγές και τις καταστροφές που υπέστησαν από την χριστιανική εξουσία άλλοι λαοί όπως οι Κέλτες, οι Ρωμαίοι και λοιποί δυτικοί Εθνικοί.
324 μ.Χ. (1) Μετά την εξόντωση του ανταγωνιστή του Λικίνιου, ο ρωμαίος αυτοκράτορας Φλάβιος Βαλέριος Κωνσταντίνος, αρχίζει την συστηματική καταστροφή των ελληνικών ιερών. Λεηλατεί το περίφημο Μαντείο του Διδυμαίου Απόλλωνος στην Ιωνία, και θανατώνει με φρικτά βασανιστήρια όλους τους ιερείς.
326 μ.Χ. Ο Κωνσταντίνος με την προτροπή της φανατικά χριστιανής μητέρας του Ελένης καταστρέφει εκ θεμελίων το Ιερό του Θεού Ασκληπιού στις Αίγες της Κιλικίας
330 μ.Χ. Ο Κωνσταντίνος κλέβει όλους τους θησαυρούς και τα αγάλματα που βρίσκονται εντός των ελληνικών Ιερών για να διακοσμήσει την Nova Roma ( Κωνσταντινούπολη) (2). Τον ίδιο χρόνο ο χριστιανικός όχλος συνεπικουρούμενος από τη μισαλλόδοξη χριστιανική εκκλησία καιει στο Bayeux το ιερό του Βελλενού-Απόλλωνος και λυντσάρει τους Ιερείς του.
335 μ.Χ. Ο Κωνσταντίνος καταστρέφει δεκάδες ιερούς εθνικούς ναούς σε Μικρά Ασία και Παλαιστίνη ενώ διατάζει την ΣΤΑΥΡΩΣΗ όλων των ¨μάγων και μάντεων¨ ( με αυτούς τους χαρακτηρισμούς οι αμόρφωτοι και μισέλληνες χριστιανοί εννοούσαν όλους τους επιστήμονες, φιλόσοφους, ιερείς…….). Τότε είναι που μαρτύρησε και ο νεοπλατωνικός φιλόσοφος Σώπατρος ο Α. Ακολουθούν καταστροφές ελληνικών ναών και στη θέση τους κτίζονται χριστιανικές εκκλησίες
337 μ.Χ. Είναι το έτος που ο Κωνσταντίνος από τους πρώτους καταστροφείς του ελληνικού πνεύματος, παιδοκτόνος και συζυγοκτόνος (3), πεθαίνει ενώ λίγο πριν είχε βαπτιστεί χριστιανός. Η εκκλησία για το “θεάρεστο” έργο του, τον ανακηρύσσει “Άγιο” και “Ισαπόστολο”, όπως επίσης και την μητέρα του Ελένη ως “Αγία”.
341 μ.Χ. Ο Αυτοκράτωρ Κωνστάντιος Θέτει εκτός νόμου το “Ελληνίζειν” και την παραδοσιακή μαντική. Πολλοί Έλληνες είτε εκτελούνται , είτε φυλακίζονται
346 μ.Χ. Μεγάλης κλίμακας διωγμοί εναντίον των εθνικών ( Ελλήνων και μη) της Κωνσταντινούπολης . Ο ρήτωρ, φιλόσοφος και συγγραφέας Λιβάνιος κατηγορείται ως μάγος και εξορίζεται .
353 μ.Χ. Με διάταγμα ο Κωνστάντιος απαγορεύει την λατρεία και την προσφορά θυσιάσματος στους εθνικούς δια ποινής θανάτου.
354 μ.Χ. Με νέο διάταγμα ο Κωνστάντιος απαγορεύει την λειτουργία των εθνικών και ελληνικών ιερών και διατάζει το κλείσιμο τους. Οι ιεροί ναοί των Ελλήνων και των άλλων εθνικών λατρειών ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΣΕ ΠΟΡΝΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΤΟΠΑΙΚΤΙΚΕΣ ΛΕΣΧΕΣ. Οι εθνικοί ιερείς εκτελούνται. Καινούριο αυτοκρατορικό διάταγμα διατάζει την ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΝΑΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΦΑΓΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ. Αρχίζουν οι πρώτες πυρπολήσεις βιβλιοθηκών (4) σε πολλές πόλεις της αυτοκρατορίας. Χριστιανοί ασβεστοπαραγωγοί κατασκευάζουν ασβεστοκάμινους δίπλα σε ελληνικούς ναούς. ΤΑ ΜΑΡΜΑΡΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΝΑΩΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΣΒΕΣΤΗΣ
357 μ.Χ. Ο Κωνστάντιος απαγορεύει δια νόμου όλες τις μεθόδους μαντείας
359 μ.Χ. Στην Σκυθόπολη της Συρίας οργανώνονται από τους χριστιανούς τα πρώτα στρατόπεδά θανάτου της ιστορίας. Εκεί συγκεντρώνονται οι συλληφθέντες Εθνικοί από όλα τα μέρη της αυτοκρατορίας. Τα βασανιστήρια και οι εκτελέσεις είναι σε καθημερινή βάση.
361 μ.Χ. Ίσως ο μεγαλύτερος Ελληνολάτρης της ιστορίας ανεβαίνει στον θρόνο. Ο Φλάβιος Κλαύδιος Ιουλιανός (5) μια από της τραγικότερες και εκπληκτικότερες μορφές της ιστορίας. Αμέσως παύει κάθε είδος διωγμός ενάντια στους εθνικούς. Θεσμοθετεί απόλυτη ανεξιθρησκία και επιδιορθώνει όσους από τους ελληνικούς ναούς δεν είχαν ολοκληρωτικά καταστραφεί από τους χριστιανούς . Θέλοντας κάθε άνθρωπος να έχει την δυνατότητα να ακολουθεί ελεύθερα το θρησκευτικό του μονοπάτι επιδιώκει ακόμα και την αναστήλωση του ναού του Σολομώντα.
363 μ.Χ. Δολοφονείται (6) πισώπλατα από οπαδό της θρησκείας της “αγάπης” ο Ελληνολάτρης αυτοκράτορας Ιουλιανός κατά την διάρκεια μάχης με τους Πέρσες
364 μ.Χ. Ο αυτοκράτορας Φλάβιος Ιοβιανός διατάζει την πυρπόληση της βιβλιοθήκης της Αντιόχειας. ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ, ΦΥΣΙΚΗΣ, ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ, ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ.
365 μ.Χ. Απαγορεύεται στους εθνικούς αξιωματικούς να διατάζουν χριστιανούς στρατιώτες.
370 μ.Χ. Ο αυτοκράτωρ Βάλεντος διατάζει μεγάλο διωγμό κατά των Ελλήνων. ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ ΤΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ, ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ, ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΟΤΙ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΚΕΙΜΕΝΑ ΜΑΓΕΙΑΣ !!!!! ενώ ο φιλόσοφος Σιμωνίδης καίγεται στην πηρά, ο φιλόσοφος Μάξιμος ύστερα από φρικτά βασανιστήρια αποκεφαλίζεται, οι ιερείς Πατρίκιος και Ιλάριος εκτελούνται ενώ χιλιάδες άλλοι εθνικοί επώνυμοι και μη φυλακίζονται ή εκτελούνται.
372 μ.Χ. Ο ανθέλληνας Βάλεντος διατάζει τους κυβερνήτες της Μικράς Ασίας να ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΣΟΥΝ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΗΣ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΙΑΣ ΤΟΥΣ
373 μ.Χ. Νέα απαγόρευση όλων των μορφών μαντείας. Αρχίζει η χρήση του όρου “pagani”(7) (δηλαδή κάτοικος της υπαίθρου ) υποτιμητικά για τους Ελληνές και τους λοιπούς Εθνικούς.
375 μ.Χ. Ο ναός του Ασκληπιού στην Επίδαυρο κλείνετε από τους χριστιανούς
380 μ.Χ. Ο φανατικός ισπανός(8) ανθέλληνας Θεοδόσιος ο Α΄(ο αποκαλούμενος και Μέγας από τους χριστιανούς ). Ορίζει επίσημη και ΜΟΝΑΔΙΚΗ θρησκεία του κράτους τον χριστιανισμό και κηρύσσει εκτός νόμου κάθε άλλη λατρεία. Όποιος δεν είναι χριστιανός χαρακτηρίζεται ως σιχαμερός, αιρετικός, μωρός και τυφλός και απειλούνται με επουράνια και επί γης τιμωρία (βλέπε Κώδιξ Θεοδοσίου). Δίνει εξουσιοδότηση στον επίσκοπο Μεδιολάνου Αμβρόσιο να καταστρέψει όλους τους ναούς των Εθνικών. Χριστιανοί ιερείς καθοδηγούν τον χριστιανικό όχλο ενάντια στον ναό της Δήμητράς στην Ελευσίνα καταστρέφουν τα πάντα γύρω τους και προσπαθούν να λιντσάρουν τους Ιεροφάντες των Ελευσίνιων Μυστηρίων Νεστόριο και Πρίσκο (9)
381 μ.Χ. Μια επιστροφή στις αρχαίες λατρείες αρχίζει να παρατηρείται στην αυτοκρατορία με μαζικές αποκηρύξεις της θρησκείας του γιαχβέ και του ναζωραίου. ο “Μέγας” και “Άγιος” Θεοδόσιος βλέποντας την επιστροφή πολλών χριστιανών στις πατρώες λατρείες με διάταγμα του στερεί τα πολιτικά δικαιώματα όλων των χριστιανών που επιστρέφουν στης παραδοσιακές λατρείες. Σε όλη την ανατολική αυτοκρατορία ναοί και βιβλιοθήκες(10)γκρεμίζονται και καίγονται. Με νέο διάταγμα του ο Θεοδόσιος απαγορεύει ακόμα και την απλή επίσκεψη στους ελληνικούς και εθνικούς ναούς. Στην Κωνσταντινούπολη ο ναός της Θεάς Αφροδίτης μετατρέπεται από τους “ευσεβείς” χριστιανούς σε πορνείο ενώ της Θεάς Αρτέμιδος και του Θεού Ήλιου σε στάβλους
382 μ.Χ. Το hellelu-jah ( το γνωστό αλληλούια) εντάσσεται στις χριστιανικές τελετές. Θα ενδιαφέρει τον αναγνώστη να μάθει ότι η φράση αυτή στα εβραικά σημαίνει “Δόξα τω Γιαχωβά ” ΚΑΙ ΗΤΑΝ Η ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΚΡΑΥΓΗ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΖΗΛΩΤΩΝ.
384 μ.Χ. Ο Θεοδόσιος διορίζει Ύπαρχο Ανατολής τον Ματέριο Κυνήγιο και τον διατάζει να συνεργαστεί με τους τοπικούς χριστιανούς επίσκοπους στην καταστροφή των ελληνικών και εθνικών ναών σε νότια Ελλάδα και Μικρά Ασία καθώς και την καταστροφή και το κάψιμό όλων των ελληνικών βιβλίων.
385-388 μ.Χ. Ο Μάτερνος Κυνήγιος ακολουθούμενος από χιλιάδες φανατικούς μοναχούς περιδιαβαίνει την ελληνική ύπαιθρο καίγοντας και καταστρέφοντας τα πάντα στο πέρασμα του. Εκατοντάδες ελληνικοί ναοί και βιβλιοθήκες ισοπεδώνονται και καίγονται από τους οπαδούς της θρησκείας της “αγάπης”. Χιλιάδες Έλληνες και Εθνικοί από όλα τα μέρη της αυτοκρατορίας καταλήγουν στα στρατόπεδα θανάτου της Σκυθοπόλεως.
389 μ.Χ. Όλες οι μέθοδοι χρονολόγησης πέραν της χριστιανικής καταργούνται δια νόμου.
390 μ.Χ. Ο πατριάρχης Αλεξάνδρειας Θεόφιλος εξαπολύει μέγα διωγμό κατά των Ελλήνων και των Εθνικών της περιοχής. Καταστρέφει σχεδόν όλους τους μη-χριστιανικούς ναούς της Αλεξάνδρειας εκτός του Σεραπείου και των ναών της Ίσιδος (όχι φυσικά λόγο κάποιου είδους σεβασμού αλλά λόγο του πολυάριθμου των Ισιδιστών της περιοχής). Οι μισαλλόδοξοι εβραιοχριστιανοί θέλοντας να εξευτελίσουν τα Ιερά των Εθνικών ανεβάζουν σε γαϊδούρια ιερά σκεύη και αγάλματα και τα περιφέρουν στην πόλη. Η φαιδρή αυτή πράξη οδηγεί σε εξέγερση των Εθνικών. Ο χριστιανός Γότθος στρατηγός Βοθέριχος αρχηγός των Βυζαντινής φρουράς(11) της Θεσσαλονίκης προσπαθεί με την βία να επιβάλλει την θρησκεία του Ναζωραίου στους Έλληνες της πόλης. Οι Έλληνες εξεγείρονταί και σκοτώνουν πολλούς αξιωματικούς και στρατιώτες της φρουράς. Ο Θεοδόσιος μαθαίνοντας τα συμβάντα καλεί τους κάτοικούς της Θεσσαλονίκης στον ιππόδρομο δήθεν να παρακολουθήσουν ιπποδρομίες. Μέσα σε τρεις ώρες ο Θεοδόσιος με την βοήθεια των εκχριστιανισμένων Γότθων ΣΦΑΖΟΥΝ 7000 ΕΛΛΗΝΕΣ (ΑΛΛΕΣ ΠΗΓΕΣ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ 15000) ΕΠΕΙΔΗ ΕΜΜΕΝΟΥΝ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΑΣΠΑΣΤΟΥΝ ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΕΒΡΑΙΟΥ ΘΕΟΥ ΤΗΣ “ΑΓΑΠΗΣ”. Σε μια προσπάθεια να ηρεμίσουν τα πνεύματα η χριστιανική εκκλησιά καταδικάζει την πράξη του Θεοδοσίου ενώ βέβαια στην συνέχεια τον ανακηρύσσει Μέγα και Άγιο.
391 μ.Χ. Ο Θεοδόσιος με νέο του έδικτο απαγορεύει εκτός από την απλή επίσκεψη σε εθνικούς ναούς ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΙΤΑΓΜΑ ΤΩΝ ΣΠΑΣΜΕΝΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΓΑΛΜΑΤΩΝ. Επίσης απαγορεύει την ελληνική γλώσσα και καθιερώνει την λατινική γλώσσα ως την επίσημη της αυτοκρατορίας. Νέοι διωγμοί και σφαγές των Εθνικών. Νέα εξέγερση των Εθνικών στην Αλεξάνδρεια που οχυρώνονται στο Σεράπειο(12). Μέσα στον ναό βρίσκονται τα τελευταία διασωθέντα έργα από την βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Με την λήξη της πολιορκίας ο ναός καίγεται και φυσικά τα βιβλία –τι άλλο- καίγονται.
392 μ.Χ. Νέο έδικτο του Θεοδοσίου που απαγορεύει την θρησκεία του Δωδεκαθέου και κάθε μη-χριστιανική τελετή. Νέες σφαγές Ελλήνων και Εθνικών. Τα Καβήρεια μυστήρια της Σαμοθράκης παύουν και οι Έλληνες ιερείς σφάζονται. Στην Κύπρο οι τοπικοί επίσκοποί Επιφάνιος και Τύχων (Άγιοι και οι δύο) καταστρέφουν σχεδόν όλους τους ναούς στο νησί. Τα μυστήρια της Θεάς Αφροδίτης σταματούν. Νέο παρανοϊκό εδίκτο του Θεοδοσίου, σύμφωνα με το οποίο, όποιος δεν υπακούει τον “Άγιο” Επιφάνιο δεν έχει δικαίωμα ζωής στο νησί! Νέες εξεγέρσεις Ελλήνων και Εθνικών ενάντια στον αυτοκράτορα και την εκκλησία σε πολλές περιοχές της αυτοκρατορίας.
393 μ.Χ. Απαγόρευση των Πυθικών, των Ολυμπιακών και Άκτιων αγώνων ως ελληνικά μιάσματα. Οι οπαδοί της “αγάπης” ισοπεδώνουν τους ναούς της Ολυμπίας. Παράλληλα με όλα αυτά ο (“Μέγας” και “Άγιος”) Θεοδόσιος –όλος περιέργως- ορίζει την ιουδαϊκή θρησκεία ως ανεκτή από τους χριστιανούς και απαγορεύει κάθε καταστροφή Ιουδαϊκής συναγωγής.
395 μ.Χ. Στον θρόνο ανεβαίνει ο επίσης ισπανικής καταγωγής Φλάβιος Αρκάδιος με δύο έδικτα του διατάζει ανηλεή διωγμό κατά Ελλήνων και Εθνικών. Όμως ο κίνδυνος των Γότθων ( χριστιανών στο θρήσκευμα ασφαλώς) αρχίζει να ανησυχεί την “βασιλεύουσα”. Ο ευνούχος συμβουλάτορας του Αρκάδιου, Ρουφίνος συμβουλεύει τον αρχηγό των Γότθων Αλάριχο να στραφεί εναντίον της Γης των Ελλήνων και του υπόσχεται αμύθητα πλούτη τα οποία κρύβονταί μέσα στους ελληνικούς ναούς. Οι εκχριστιανισμένοι Γότθοι του Αλάριχου συνεπικουρούμενοι από πλήθος “ειδωλοφάγων” μοναχών αρχίζουν την ισοπέδωση των ελληνικών πόλεων και την σφαγή των Ελλήνων. Το Δίων, η Μεσσηνία, το Άργος, η Νεμέα, η Λυκόσουρα, η Σπάρτη, τα Μέγαρα, η Κόρινθος και άλλες ελληνικές πόλεις καταστρέφονται ολοκληρωτικά. Τα ιερά του Διός στην Νεμέα, τα ιερά της Ολυμπιάς, τα αρκαδικά ιερά της Λυκόσουρας και το ιερό της Ελευσίνας μαζί με πλήθος άλλων ελληνικών λατρευτικών κέντρων καταστρέφονται ολοκληρωτικά ενώ οι ιερείς τους είτε σφάζονται, είτε –όπως ο Ιεροφάντης του Μίθρα- Ιλάριος καίγονται ζωντανόι. Χαρακτηριστική είναι η στάση που κρατάνε οι απανταχού την ελληνική επικράτεια αυτοκρατορικές φρουρές που αντί να εμποδίσουν τον Γότθο εισβολέα που καταστρέφει πόλεις τις αυτοκρατορίας παρακολουθούν απαθέστατα (13).
396 μ.Χ. Έδικτο του Αρκάδιου ορίζει ότι οποιαδήποτε είδους ενασχόληση με το Δωδεκάθεο και τις εθνικές λατρείες πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ύστατη προδοσία απέναντι στην αυτοκρατορία. Οι εναπομείναντες Εθνικοί ιερείς και Ιεροφάντες φυλακίζονται.
397 μ.Χ. Νέο έδικτο του Αρκάδιου (με την παρότρυνση του “Άγιου” και φανατικού ανθέλληνα Χρυσόστομου, αυτού του ανεκδιήγητου που απεκάλεσε τους Έλληνες φιλόσοφους “ανήθικα καθάρματα”) διατάζει το “Ες έδαφος φέρειν” για όλους τους εναπομείναντες ναούς Ελλήνων και Εθνικών, καθώς και την ασβεστοποίηση των μαρμάρων τους και την χρήση τους ως οικοδομικά υλικά ώστε να χαθούν για πάντα τα ίχνη των εθνικών λατρειών.
398 μ.Χ. το 4ο εκκλησιαστικό συνέδριο της Καρχηδόνας απαγορεύει την μελέτη των βιβλίων των Ελλήνων και λοιπών Εθνικών ακόμα και στους χριστιανούς επίσκοπους. Ο επίσκοπός Πορφύριος (και αυτός “Άγιος”) ισοπεδώνει σχεδόν όλους τους ναούς των εθνικών στη Γάζα. Ο Γότθος Αλάριχος για το “θεάρεστο” έργο της ισοπέδωσης της Ελλάδος διορίζεται γενικός αρχηγός του ιλλυρικού ζητήματος.
399 μ.Χ. Ο Αρκάδιος διατάζει με νέο έδικτο την ισοπέδωση όσον από τους ελληνικούς και εθνικούς ναούς έχουν παραμείνει.
400 μ.Χ. Ο επίσκοπός Νικήτας καταστρέφει το μαντείο του Θεού Διονύσου στις Βέσσες και “βαπτίζει” τους κατοίκους της πόλης.
401 μ.Χ. Ο χριστιανικός όχλος της Καρχηδόνας με κραυγές “Όπως και στην Ρώμη έτσι και στην Καρχηδόνα” καταστρέφει ναούς και “είδωλά”. Ο Πορφύριος (“άγιος”) ολοκληρώνει το έργο του στην Γάζα καταστρέφοντας και τα τελευταία 9 εθνικά ιερά, καίγοντας βιβλία και λυντσάροντας Εθνικούς. Η 15η σύνοδός της Καρχηδόνας αποφασίζει ότι όσοι δημιουργούν συγγένειες με “ειδωλολάτρες” αλλά και όσοι δεν αποκληρώνουν τους συγγενείς τους που παραμένουν “ειδωλολάτρες” ΘΑ ΑΦΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ!
405 μ.Χ. Ο “Άγιος” Χρυσόστομος (14) στέλνει της ορδές των παρανοϊκών μοναχών να διαλύσουν όλα τα αγάλματα και τους ναούς στην Παλαιστίνη.
406 μ.Χ. Ο “Άγιος” Χρυσόστομος πείθει διάφορες πλούσιες “νεοφώτιστες” χριστιανές να χρηματοδοτήσουν της “ειδωλοφαγικές” δραστηριότητες αυτού και του όχλου του. Ένα από τα 7 θαύματα του αρχαίου κόσμου πυρπολείται και εκθεμελιώνεται από τους ροπαλοφόρους του και τα περίφημα γλυπτά του ναού χρησιμοποιούνται ως οικοδομικά υλικά για εκκλησιές, σπίτια, κλπ. Στην Σαλαμίνα της Κύπρου ο “Άγιος” Επιφάνιος δηλώνει ότι πήρε εντολή από τον Θεό (!) και καταστρέφει και ληστεύει τον εκεί ναό του Δία. Ο άλλος “Άγιος” της Κύπρου Ευτύχιος καταστρέφει το μαντείο και τον ναό της Θεάς Αφροδίτης.
407 μ.Χ. Για ακόμα μια φορά όλες οι μη-χριστιανικές γιορτές, ιεροπραξίες και θρησκευτικές δραστηριότητες απαγορεύονται δια νόμου (15)
408 μ.Χ. Κοινό διάταγμα του αυτοκράτορα της ανατολής Αρκαδιού και της δύσης Ονώριου απαγορεύει την οποιαδήποτε κατοχή εθνικών γλυπτών, ενώ διατάσσεται η αφαίρεση όλων των αγαλμάτων από τους ναούς των Εθνικών και η μετατροπή των ναών σε εκκλησίες. Νέες σφαγές και διωγμοί του ελληνικού και εθνικού στοιχείου της αυτοκρατορίας και νέες πυρπολήσεις βιβλίων (16). Ανανεώνονται οι απειλές για τους αξιωματικούς που δεν δείχνουν ιδιαίτερο ζήλο στις καταστροφές Εθνικών μνημείων. Βαριά πρόστιμα και απειλές της ίδιας τους της ζωής δέχονται που δεν εφαρμόζουν τον νόμο κατά της “ειδωλολατρίας”. Την ίδια εποχή ο Αυγουστίνος ( “Άγιος” και αυτός) παρά της επικλήσεις επωνύμων ε8νικών της Αλγερίας για σεβασμό στην διαφορετικότητα των πίστεων του κάθε ανθρώπου, σφαγιάζει εκατοντάδες εθνικούς και με την βοήθεια του χριστιανικού όχλου και του αυτοκρατορικού στρατού γκρεμίζει πολλά εθνικά ιερά. Νέος αυτοκράτορας ανεβαίνει στον θρόνο, ο Θεοδόσιος ο Β.
409 μ.Χ. Έδικτο του Θεοδοσίου του Β απαγορεύει την αστρολογία και όλες της μεθόδους μαντείας δια ποινής θανάτου.
415 μ.Χ. Είναι το έτος που θα σημαδευτεί με ένα από τα ειδεχθέστερα εγκλήματα των χριστιανων. –χαρακτηριστικό της σε παρανοϊκό βαθμό μισαλλοδοξίας αλλά και του μισελληνισμού αυτής της Ιουδαϊκής αίρεσης-. Στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου σωματοφύλακες (παραβολάνοι) του εκεί πατριαρχείου βρίσκουν στον δρόμο την μαθηματικό και φιλόσοφο Υπατία, ένα από τα πιο φωτεινά πνεύματα της εποχής. Αφού την συλλαμβάνουν την οδηγούν ΜΕΣΑ στην εκκλησία του Αγίου Μιχαήλ (άλλες πήγες αναφέρουν την εκκλησία Κωνσταντίνου και Ελένης) και αφού της ξεσκίζουν τα ρούχα ΤΗΣ ΓΔΕΡΝΟΥΝ ΤΟ ΔΕΡΜΑ ΜΕ ΚΟΧΥΛΙΑ, ΤΗΣ ΣΠΑΝΕ ΤΑ ΚΟΚΑΛΑ, ΤΗΝ ΚΟΒΟΥΝ ΣΕ ΜΙΚΡΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΤΑΝΕ ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΠΗΡΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΣΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΣΚΥΛΙΑ. Η μόνη αιτία για κάτι τόσο αισχρό δεν είναι άλλη από το γεγονός ότι η Υπατία ήταν μαθηματικός (άρα μάγισσα για τους χριστιανούς), φιλόσοφος και το σημαντικότερο κοινωνός του ελληνικού πνεύματος. Φυσικά κανείς από αυτά τα δίποδα ζώα που ευθύνονταν για τον θάνατο της δεν θα τιμωρηθεί. Τουναντίον μάλιστα ο πατριάρχης Αλεξάνδρειας Κύριλλος ( ο ηθικός αυτουργός της δολοφονίας) ΘΑ ΑΓΙΟΠΟΙΗΘΕΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΤΗΣ “ΑΓΑΠΗΣ”. Νέοι διωγμοί των εθνικών και των ιερέων τους στην Νότια Αφρική οι τρόποι εκτέλεσης είναι δυο σταύρωση ή θάνατος στην πηρά.
416 μ.Χ. Στην Αβυθινία ο μοναχός Υπάτιος ο αποκαλούμενος και ως “η σπάθα του θεού” μαζί με ροπαλοφόρους συνοδοιπόρους του περιδιαβαίνουν την περιοχή καταστρέφοντας ναούς, σκοτώνοντας Εθνικούς (συμπεριλαμβανομένων και των οικογενειών τους βέβαια), καίγοντας ιερά άλση και ανακαλύπτοντας κρυφούς Εθνικούς ιερείς που ασφαλώς σκοτώνουν. Όσοι αξιωματούχοι εμμένουν στις πατρώες θρησκείες χάνουν της θέσεις τους.
423 μ.Χ. Ο Θεοδόσιος ο Β με διάταγμα του χαρακτηρίζει όλες της εθνικές λατρείες ως λατρείες δαιμόνων και απειλή με φυλακίσεις και βασανιστήρια όσους τις ασπάζονται.
429 μ.Χ. Ροπαλοφόροι μοναχοί και αυτοκρατορικοί στρατιώτες γκρεμίζουν το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Θεάς Αθηνάς από τον Παρθενώνα, καταστρέφουν την ξύλινη σκεπή του ναού και λαφυραγωγούν το ιερό. Οι Έλληνες εθνικοί της Αθήνας διώκονται
435 μ.Χ. Με έδικτο του ο Θεοδόσιος ο Β διατάζει την ποινή του θανάτου για τους Έλληνες εθνικούς καθώς και τους αιρετικούς. Επίσης ορίζει ΟΤΙ Η ΜΟΝΗ ΝΟΜΙΜΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΟΥΔΑΪΣΜΟΣ !
438 μ.Χ. Μεγάλος λοιμός πέφτει τον χειμώνα του έτους στην αυτοκρατορία και ο Θεοδόσιος κατηγορεί ως αιτία τους Εθνικούς που λατρεύουν δαίμονες.!
440-450 μ.Χ. Οι οπαδοί της θρησκείας της αγάπης γκρεμίζουν όλους τους ναούς και τα ιερά των Ελλήνων πλην εκείνων που μετατρέπονται σε χριστιανικές εκκλησίες. Ο Θεοδόσιος ο Β διατάζει το κάψιμο όλων των μη-χριστιανικών βιβλίων και ειδικότερα αυτών του Πορφύριου(17). Οι ναοί της πόλεως Αφροδισίας καταστρέφονται και η πόλη μετονομάζεται σε Σταυρούπολη.
451 μ.Χ. Νέο έδικτο του Θεοδόσιου του Β θέτει ως ποινή για κάθε μορφή “ειδωλολατρίας” τον θάνατο.
457-491 μ.Χ. Σποραδικές εκτελέσεις εθνικών σε όλη την αυτοκρατορία. Σε μια τελευταία προσπάθεια να υπερασπιστούν την λατρεία τους και την τιμή τους από τους από τους οπαδούς του εξ’ανατολάς “φωτός” οι Έλληνες της Μικρας Ασίας εξεγείρονται. Η εξέγερση καταστέλλεται και οι έλληνες σφάζονται από τον αυτοκρατορικό στρατό. Μεγάλες μορφές της αυτοκρατορίας με την κατηγορία πως είναι Έλληνες εκτελούνται. Ο Ζώσιμος, ο Ισίδωρος, ο Σεβεριανός, και άλλοι ενώ λαμβάνει χώρα η περίφημη δίκη του φιλόσοφου Ισοκάσιου (18). Στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου χριστιανοί αξιωματούχοι εκτελούν βασανίζουν και διαπομπεύουν πολλούς κρυφούς εθνικούς ιερείς.
Το 474μ.α.χ.χ. αυτοκράτορας αναλαμβάνει ο Ζήνων επι της βασιλείας του το 484μ.α.χ.χ. εκδηλώνεται νέα εξέγερση των Ελλήνων κατά του εβραιοχριστιανικού κατεστημένου με ηγέτες τον Λεόντιο, τον Ίλλο και τον αθηναίο φιλόσοφό Παμπρέπιο επιδιώκουν την ανατροπή του χριστιανισμού και την επιστροφή των πατρώων αντιλήψεων. Παρά τον γενναίο αγώνα των Ελλήνων εξεγερθέντων 4 χρόνια μετά και οι τελευταίοι επαναστάτες θανατώνονται. Στην Ίμβρο ο προσηλυτιστής Κόνων ακολουθούμενος από το σύνηθες πλήθος των ειδωλοφάγων μονάχων εκτελεί όλους τους Έλληνες του νησιού. Ακόμα μια δωδεκαθειστική λατρεία αυτή του Λαβρανίου Δια βρίσκει το τέλος της όπως και οι λάτρεις της από τους οπαδούς της “αγάπης”.
515 μ.Χ. Ο νέος αυτοκράτορας Αναστάσιος εξαπολύει τους στρατιώτες της αυτοκρατορίας και τον ειδωλοφαγικό “στρατό” των διαφόρων επισκόπων και ισοπεδώνει τον ναό του Θεού Θεανδρίτου στη Ζοάρα της Αραβίας καθώς και δεκάδες άλλα ιερά στην περιοχή οι εθνικοί της περιοχής τι άλλο…εκτελούνται. Στα χρόνια του Αναστάσιου γίνετε επίσης και υποχρεωτικό το βάπτισμα ακόμα και για όσους είναι ήδη χριστιανοί
528 μ.Χ. Αυτοκράτορας είναι πλέον ένας από τους κορυφαίους ανθέλληνες της ιστορίας ο Γιουτπράδα (ελληνιστί Ιουστινιανός) επί των ημερών του καταργούνται οι ολυμπιακοί αγώνες και εκδηλώνεται η περίφημη “στάση του Νίκα” (19). Παρόλες τις αρχικές επιτυχίες των επαναστατών ο αυτοκρατορικός στρατός ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΒΑΡΒΑΡΙΚΟ ΦΥΛΟ ΤΩΝ ΕΡΟΥΛΩΝ (χριστιανών ασφαλώς) πνίγει την εξέγερση των Ελλήνων στο αίμα. 40.000 νεκροί αρχικά και εν συνεχεία γκρέμισμα ελληνικών ναών και κλείσιμο φιλοσοφικών σχολών. Η τελευταία ελπίδα του ελληνισμού είχε πια χαθεί. Μέσα στα αντίποινα της ιουδαιοχριστιανικής ηγεσίας είναι η αφαίρεση κτημάτων των Ελλήνων προς όφελος ασφαλώς της χριστιανικής εκκλησιάς και του δημόσιου ταμείου. Ο Γιουτπράδα συνεχίζοντας το θεάρεστο έργο του επιβάλλει ποινές θανάτου δια σταύρωσης πυρός και βασανιστηρίων για όσους “εκ των ανοσιών και μυσαρών Ελλήνων κατεχόμενοι πλάνη”. Συντάσσει επίσης και τον περίφημο “Ιουστινιάνειο κώδικα” μνημείο ανθελληνικού παροξυσμού.
529 μ.Χ. Ο Γιουτπράδα (Ιουστινιανός) κλείνει την φιλοσοφική σχολή των Αθηνών και δημεύει την περιουσία της. Οι τελευταίοι διδάσκαλοι κυνηγημένοι βρίσκουν καταφύγιο στην αυλή του λάτρη του ελληνικού πολιτισμού Πέρση βασιλεία Χοσρόη.
532 μ.Χ. Ο μονοφυσίτης μοναχός Ιωάννης Ασιακός μαζί με οπαδούς του περιδιαβαίνουν την Μικρά Ασία και διαλύουν ότι απομένει από της εθνικές λατρείες.
542-546 μ.Χ. Λόγο της συνεισφοράς του στην καταστροφή του ελληνικού πολιτισμού ο Ιουστινιανός ονομάζει τον Ιωάννη Ασιακό επίσημο αυτοκρατορικό προσηλυτιστή εξουσιοδοτημένο να εξοντώσει ή να βαπτίσει της “ειδωλολατρικές” ψυχές που έχουν απομείνει στην αυτοκρατορία. Ύστερα από 35 χρόνια σφαγών, βίαιων προσηλυτισμών δωροδοκιών και βασανιστηρίων ο Ιωάννης περιγράφει ο ίδιος τα κατορθώματα του στο έργο του. Ενώ στην Κωνσταντινούπολη φυλακίζονται, βασανίζονται και εκτελούνται γραμματικοί, ρήτορες, νομικοί και λόγιοι με την κατηγορία πως είναι “Έλληνες”.
556 μ.Χ. Ο επίσκοπος Αμάνθιος στέλνεται από τον Ιουστινιανό στην Αντιόχεια για να εξοντώσει όλους τους εναπομείναντες εθνικούς της πόλης και να καταστρέψει όλες της κρυφές ιδιωτικές τους βιβλιοθήκες με την “ανόσια” γνώση των Ελλήνων.
562 μ.Χ. Νέος διωγμός των Ελλήνων και λοιπών εθνικών σε Αθήνα, Παλμήρα και Κωνσταντινούπολη. Ο χρονικογράφος Ι.Μαλαλάς στο έργο του ¨χρονογραφία¨ γράφει χαρακτηριστικά “Έλληνες πιάστηκαν και διαπομπεύθηκαν μέσα στην Κωνσταντινούπολη ταυτόχρονα με το κάψιμο των ελληνικών βιβλίων στον ¨Κυνήγιον¨ μαζί με εικόνες των Θεών”.
578-582 μ.Χ. Την εξουσία παίρνει ένας νέος αυτοκράτορας ο Τιβέριος, ο οποίος ασφαλώς συνεχίζει το έργο των προκατόχων του ,εκατοντάδες κρυπτοεθνικοί εκτελούνται, παλουκώνονται, αποκεφαλίζονται και σταυρώνονται. Ο ύπαρχος Ανατολής Ανατόλιος ρίχνεται στα λιοντάρια με την κατηγορία της λατρείας του Διός. Όταν τα λιοντάρια δείχνουν απροθυμία να τον κατασπαράξουν οι οπαδοί της θρησκείας της “αγάπης” αποφασίζουν την σταύρωση του ενώ εν συνεχεία πετούν το πτώμα του καθώς και τα πτώματα άλλων Έλλήνων στους σκουπιδότοπους εκτός των τειχών της πόλης . Φήμες ότι η εξουσία έχει ύποπτες συνδιαλλαγές με τους μιαρούς Έλληνες οδηγούν τον χριστιανικό όχλο της Κωνσταντινούπολης σε επίθεση εναντίον των ελαχίστων εναπομεινάντων Ελλήνων της πόλης τους οποίους είτε λιθοβολούν είτε καίνε ζωντανούς.
582-602 μ.Χ. Είναι η περίοδος της αυτοκρατορίας του Μαυρίκιου ο οποίος εγκαινιάζει την βασιλεία του με νέους διωγμούς κατά των εναπομεινάντων εθνικών της ανατολικής αυτοκρατορίας. Οι οπαδοί της θρησκείας της “αγάπης”εκτελούν βασανίζουν, καινε, σταυρώνουν οποιονδήποτε είναι ύποπτος για εθνική λατρεία. Η ερήμωσή της επαρχίας, η πνευματική και υλική εξαθλίωση, η υπερσυγκέντρωση του πληθυσμού της αυτοκρατορίας στης μεγάλες πόλεις οδηγούν στην αποκτήνωση της καθημερινής ζωής και στην εμφάνιση συνεχών επιδημιών πανούκλας που οδηγούν στον θάνατο μεγάλο αριθμό ατόμων από τα εξαθλιωμένα πλήθη της αυτοκρατορίας.
Με τον θάνατο του Μαυρίκιου το 602μ.α.χ.χ. ξεσπά μια “εμφύλια” (20) διαμάχη στους κόλπους της αυτοκρατορίας οι όχλοι της Κιλικίας, της Μικράς Ασίας, της Παλαιστίνης, της Θεσσαλονίκης, των Βαλκανικών επαρχιών και της ίδιας της πρωτεύουσας αλληλοσκοτώνονται. Είναι μια εποχή παραλογισμού και σχιζοφρένειας (όπως κάθε εποχή που ακολουθεί μετά από λοιμούς και επιδημίες).(21)
692 μ.Χ. Είναι η χρονολογία που λαμβάνει χώρα η “Πενθέκτη σύνοδος”. Σε αυτήν, η ίδια η ηγεσία του ιουδαιοχριστιανισμού παραδέχεται πως παρόλες τις πολύχρονες (σχεδόν 4 αιώνες διωγμών) προσπάθειες της υπάρχουν ακόμα ελληνικά και εθνικά κατάλοιπα. Έτσι τα μέλη της συνόδου αποφασίζουν την απαγόρευση όσων από τις γιορτες των εθνικών λατρειών συνεχίζουν ακόμα σε σκόρπια μέρη της αυτοκρατορίας όπως τα Βρουμάλια, τα Ανθεστήρια, τα Βοτά και άλλες διονυσιακές και εθνικές εορτές.
804 μ.Χ. Ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ταράσιος αποπειράται να εκχριστιανίσει τους τελευταίους Έλληνες της αυτοκρατορίας τους κάτοικούς της Μέσα Μάνης αποτυγχάνει όμως καθώς το περήφανο ελληνικό στοιχείο της περιοχής ανθίσταται σθεναρά.
850-860 μ.Χ. Αυτό που δεν κατάφερε ο Ταράσιος πέτυχε με την φωτιά και το σπαθί ο Αρμένιος προσηλυτιστής και “άγιος” Νίκων (22).Έτσι στα μέσα του 9ου αιώνα παύει η τελευταία λατρεία των Ελλήνων Θεών στα ιερά χώματα της πατρίδας μας.
Η καταγραφή αυτή μπορεί να αναφέρθηκε στην περίοδο μεταξυ του 314μ.α.χ.χ.και του 860μ.α.χ.χ. -που έγινε και το μεγαλύτερο μέρος από το διωγμό των Ελλήνων και του ελληνικού πνεύματος- αλλά σκόρπιες καταστροφές και διώξεις του ελληνικού πνεύματος συνεχίστηκαν(23)και συνεχίζονται μέχρι σήμερα(24)
1) ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ μ.α.χ.χ. (μετά απαρχής χριστιανικής χρονολόγησης)
2) Η πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας εγκαθίσταται στην μεγαρικής προέλευσης πόλη Βυζάντιον. Ο ελληνικός χαρακτήρας της πόλης αλλοιώνεται από βαρβαρικούς πληθυσμούς που μαζικά μεταφέρονται στην πόλη ώστε να αυξηθεί ο πληθυσμός της. Το γηγενές ελληνικό στοιχείο μετατρέπεται από κυρίαρχο σε μια μικρή μειοψηφία. Η χερσόνησος του Άθου από ιερό ελληνικό κέντρο μετά από σφαγές εκθεμελιώσεις ναών και καταστροφές μετατρέπεται από τον Κωνσταντίνο ( με την προτροπή της θεομανούς μητέρας του) σε μοναστικό χριστιανικό κέντρο.
3) Ο Κωνσταντίνος διατάζει την εκτέλεση της ίδιας του της συζύγου Φαύστας την οποία και ΒΡΑΖΟΥΝ ΖΩΝΤΑΝΗ. Κωνσταντίνος και Ελένη δηλητηριάζουν τον άτυχο Κρίσπο (γιο του Κωνσταντίνου από την παλλακίδα του Μινερβίνα) με την δικαιολογία ότι συνωμοτούσε ενάντια στον θρόνο καθώς και ουκ ολίγους συγγενείς τους.
4) Είναι το πρελούδιο για ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα ενάντια στην επιστήμη και πνευματική και τεχνολογική πρόοδο της ανθρωπότητας. Από το 354 μ.α.χ.χ. και για 1500 χρόνια ακόμα θα καούν στην πηρά ανυπολόγιστος αριθμός ελληνικών βιβλίων. Βιβλία φιλοσοφίας, λογοτεχνίας , μαθηματικών, ιστορίας, γεωγραφίας, ποιητικές συλλογές και κυρίως επιστημονικά βιβλία. Σε αυτά τα τελευταία οι χριστιανοί θα επιδείξουν ιδιαίτερο ζήλο στην καταστροφή τους καθώς για τον εξαιρετικά χαμηλού πνευματικού επιπέδου χριστιανικό όχλο αποτελούν (ιδιαίτερα τα μαθηματικά) κείμενα μαγείας και προϊόντα της ελληνικής ¨μωρίας¨. Το αποτέλεσμα αυτών των πράξεων φαίνεται σήμερα αφού από την αρχαιοελληνική γραμματεία έχουμε όπως υπολογίζεται λιγότερο από τον 1% . Όσα σώθηκαν, σώθηκαν κυρίως από τους Άραβες και από άλλους ελληνολάτρες .
5) Στο θέμα της φιλελεύθερης και ελληνολατρικής προσωπικότητας του Ιουλιανού θα επανέλθουμε με άλλο κείμενο.
6) Η δολοφονία του Ιουλιανού θεωρείται δεδομένη καθώς κανείς από τους Πέρσες στρατιώτες δε παρουσιάστηκε να ζητήσει την ανταμοιβή που είχε ορίσει ο βασιλιάς Σαπώρ για τον θάνατο του Ιουλιανού. Ο χριστιανός Σωζόμενος επίσης επαινεί τον δολοφόνο ¨που για την αγάπη του θεού και της θρησκείας εκτέλεσε μια τέτοια πράξη¨. Τυπικό δείγμα μισαλλοδοξίας και αρρωστημένης φαντασίας αποτελούν και η φράση του θνήσκοντος Ιουλιανού (καταγεγραμμένη από τον φανατικό χριστιανό θεοδώρητο) καθώς και ο υποτιθέμενος τελευταίος χρησμός του μαντείου των Δελφών ( καταγεγραμμένη από τον εξίσου φανατικό και ανθέλληνα Κεδρηνό)
7) Εν αντιθέσει με τα μεγάλα αστικά κέντρα που η ρωμαιοχριστιανική εξουσία ήταν ισχυρή και οι νόμοι εφαρμόζονταν αυστηρά, οι κάτοικοι της υπαίθρου στην ρωμαϊκή αυτοκρατορία είχαν την ελευθερία -λόγο της φύσεως της επαρχίας-να ασκούν τα λατρευτικά καθήκοντα τους με αρκετή ελευθερία εκείνη την περίοδο.
8) Αρκετοί τον αναφέρουν και ως ισπανοεβραίο.
9) Ο 95χρονος Ιεροφάντης Νεστόριος ύστερα από όλα αυτά κηρύσσει το τέλος των Ελευσίνιων μυστηρίων και την αρχή ενός πνευματικού σκότους για την ανθρωπότητα.
10) Σήμερα από τα 82 έργα του Αισχύλου έχουμε μόνο τα 7, από τα 123 του Σοφοκλή μόνο τα 7 από τα 92 έργα του Ευριπίδου μόνο τα 18. Έλληνες φιλόσοφοι , ποιητές , τραγωδοί, επιστήμονες εχουν μείνει στην ιστορία μόνο από τα ονόματα τους και μικρά αποσπάσματα από τα γραπτά τους που βρίσκονται σε άλλα κείμενα. Ενώ δεκάδες άλλοι έχουν χαθεί μαζί με τα έργα τους για πάντα....χάρη στο θεάρεστο έργο των χριστιανών.
11) Παρά τα όσα τραγελαφικά λέγονται περί ελληνικού χαρακτήρα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας μια επισταμένη μελέτη μας αποδεικνύει ότι η NOVA ROMA του Βοσπόρου υπήρξε μια ΚΑΘΑΡΑ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΜΕ ΚΑΜΙΑ ΦΥΛΕΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΜΙΑΣ ΘΕΣΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΗΤΑΝ Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΔΟΓΜΑ (ανάλογα βέβαια με το ποιο ήταν την κάθε περίοδο) ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ. Ο βοδέριχος και αργότερα ο Αλάριχος (μετέπειτα αρχηγός του ιλλυρικού θέματος) είναι χαρακτηριστικά δείγματα.
12) Ο νεοπλατωνικός φιλόσοφος Ολύμπιος καλεί τους αρχαιόθρησκους της πόλης σε ένοπλο αγώνα υπέρ βωμών. Είναι μια απελπισμένη προσπάθεια των εκεί ελεύθερων ανθρώπων να υπερασπίσουν την τιμή τους, τις πατρώες λατρείες, και την γνώση του αρχαίου κόσμου από τους οπαδούς του Εβραίου θεού. Στην υπεράσπιση του ναού συμμετέχουν και οι ιερείς Ελλάδιος και Αμμώνιος καθώς και οι ποιητές Παλλαδάς και Κλαυδιανός. Για την αποφυγή περαιτέρω εξεγέρσεων ο Θεοδόσιος λύει την πολιορκία, δίνει αμνηστία στους πολιορκούμενους και ονομάζει οσιομάρτυρες τους χριστιανούς πολιορκητές που σκοτώθηκαν. Αμέσως μετά την αποχώρηση του Ολύμπιου και των συναγωνιστών του, ο δειλός Θεόφιλος και οι εξίσου δειλοί οπαδοί της θρησκείας της “αγάπης” επιτίθενται στον ανυπεράσπιστο ναό, τον καταστρέφουν και παραδίδουν στις φλόγες την τεράστια βιβλιοθήκη που φιλοξενούσε το ιερό. Στην θέση του ναού και της ανυπολόγιστης αξίας βιβλιοθήκης οι χριστιανοί θα κτίσουν αργότερα μοναστήρι.
13) Χαρακτηριστικό είναι το περιστατικό της άφιξης των Γότθων στις Θερμοπύλες. Ο Αλάριχος αναγγείλει την άφιξη του στον Ανθύπατο Αντίοχο και αρχηγό της φρουράς των Θερμοπυλών Γερούσιο, ζητώντας τους να τον αφήσουν να περάσει ελεύθερα στην υπόλοιπη Ελλάδα, κάτι που φυσικά δεν του αρνούνται.
14) Ο ίδιος που στα κείμενα του θα αποκαλέσει τους αρχαίους Έλληνες φιλόσοφους ως ανήθικα καθάρματα!
15) Η αδιάκοπες διώξεις και διαταγές των διαφόρων χριστιανών αυτοκρατόρων αποδεικνύουν ότι οι Έλληνες όπως και οι υπόλοιποι εθνικοί ενέμεναν με πείσμα στις πατρώες τους αντιλήψεις εκτελώντας ακόμα και κρυφά και με κίνδυνο της ζωής τους τις ιεροπραξίες τους.
16) Το ερευνητικό πνεύμα των Ελλήνων καθώς και η φιλομάθεια τους ήταν αυτή που είχε δημιουργήσει τέτοιο όγκο συγγραφικού έργου. Μόνο στην βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας μας αναφέρεται ότι υπήρχαν 700.000 συγγράμματα. Για αυτό ας μην παραξενεύεται ο αναγνώστης από την συνεχή αναφορά σε καταστροφές και καψίματα βιβλίων.
17) Ο σημαντικότατος νεοπλατωνικός φιλόσοφός Πορφύριος υπήρξε μαθητής του Πλωτίνου. Μέσα στα δεκάδες φιλοσοφικά, αστρονομικά, μαθηματικά, ιστορικά και αλλά κείμενα του συνέγραψε και 15 κείμενα ''Κατά χριστιανών'' στα οποία αποδείκνυε ότι κάποια βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης είχαν κατασκευαστεί κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Αντίοχου του Επιφανούς καθώς και καταδείκνυε της αντιφάσεις της ιουδαιοχριστιανικής θρησκείας. Λέγεται πως η ανάγνωση των έργων του αυτών εξόργισε αφάνταστα τον Θεοδόσιο τον Β που διέταξε την άμεση καταστροφή των κειμένων του.
18) Ο φιλόσοφος Ισοκάσιος ο οποίος κατείχε μεγάλες θέσεις μέχρι πρότινος στην αυτοκρατορία οδηγήθηκε στο δικαστήριο γυμνός και δεμένος με την κατηγορία πως είναι Έλληνας. Δικαστής είχε οριστεί ο έπαρχος Πουσαίος με τον οποίο ο Ισοκάσιος δίκαζε παλαιότερα μαζί. Με την έναρξη της δίκης ο Πουσαίος απεύθυνε το λόγο στον Ισοκάσιο λέγοντας του ''Βλέπεις πως κατάντησες Ισοκάσιε'' και ο Ισοκάσιος απάντησε ''Βλέπω και δεν απορώ γιατί περνώ ανθρώπινες συμφορές. Αλλά δίκασε με δίκαια και καθαρά όπως δικάζαμε κάποτε μαζί ...ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ...ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ;
19) H “στάσις του Νίκα” είναι ακόμα ένα χαρακτηριστικό ιστορικό γεγονός το οποίο έχει υποστεί και αυτό τις παραποιήσεις και τους κάθε είδους ¨καλλωπισμούς¨ από τους ¨ιστορικούς¨ της χριστιανικής εξουσιοκρατίας. Εν συντομία θα αναφέρουμε πως στον ιππόδρομο υπήρχαν δύο μεγάλες φατρίες οι Πράσινοι και οι Βένετοι. Οι Πράσινοι είχαν ταχθεί κατά του χριστιανισμού και επιζητούσαν μια λογικότερη και ελληνίζουσα θρησκεία όπως επίσης και την παύση κάθε είδους διωγμού για θρησκευτικούς και λατρευτικούς λόγους. Με την αρχή της εξεγέρσεως οι Πράσινοι πήραν με το μέρος τους και τους Βένετους και πυρπόλησαν της φύλακες στις οποίες κρατούνταν όσοι είχαν συλληφθεί για θρησκευτικούς λόγους απελευθερώνοντας τους. Έπειτα έκαψαν την χαλκή πύλη του παλατιού και την Αγία Σοφία. Οι επιτυχίες όμως των επαναστατών δεν συνεχίστηκαν και ύστερα από τεραστία στρατηγικά τους λάθη βρήκαν την ήττα από τον Γιουτπράδα (ελληνιστί Ιουστινιανό).
20) Ο όρος εμφύλια διαμάχη χρησιμοποιείται εντός εισαγωγικών διότι μεταξύ των υπηκόων της αυτοκρατορίας δεν υπήρχε καμία κοινή φυλετική ή εθνική συγγένεια.
21) Ο ιστορικός C.Mango στο βιβλίο του ¨Η αυτοκρατορία της Νέας Ρώμης¨ περιγράφει χαρακτηριστικά ''Άνθρωποι αλληλοσκοτώνονταν στους δρόμους, εισέβαλλαν στα σπίτια, πετούσαν γέρους και παιδία από τα παράθυρα, κακοποιούσαν της γυναίκες, λήστευαν και πυρπολούσαν.
22) Γνωστός και ως Νίκων ο Μετανοείτε, προσωνύμιο που του έμεινε καθώς επαναλάμβανε διαρκώς την λέξη μετανοείτε. Αξίζει να αναφέρουμε πως ο εν λόγω προσηλυτιστής έχτισε τις πόρτες των εκκλησιών πολύ χαμηλές ώστε όταν εισέρχονταν μέσα οι ''νεοφώτιστοι'' Λάκωνες να σκύβουν ταπεινά το κεφάλι τους...
23) Ας θυμηθούμε το κάψιμο των βιβλίων του Πλήθωνα, τη εκθεμελίωση των αρχαιοτήτων της Σπάρτης από τον Αβά Furmon, τον αναθεματισμό του αρχαιολάτρη Κοραή και άλλα τόσα των οποίων η περιληπτική καταγραφή τους μόνο θα γέμιζε τις σελίδες ολόκληρου τόμου.
24) Είτε αυτές είναι πυρπολήσεις βιβλιοπωλείων όπως αυτό του εκδότη-συγγραφέα Μάριου Βερέττα. Είτε το σπάσιμο αγαλμάτων ελλήνων Θεών (στην προκειμένη περίπτωση τα γεννητικά όργανα αγάλματος του Διός που έγιναν κομμάτια από την βαριοπούλα ενός θεοσεβούμενου μοναχού). Είτε το πλέον ακραίο Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ (ΤΟΥ ΒΩΜΟΥ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΣΤΗΝ ΟΜΩΝΥΜΗ ΠΕΡΙΟΧΗ) ΑΠΟ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΤΟ 1997 φυσικά τίποτα δεν αναφέρθηκε και κανείς ασφαλώς δεν τιμωρήθηκε για αυτή την πράξη.
25) Ακόμα και μεταξύ τους τα σημερινά παρακλάδια του χριστιανισμού παρόλη την κοινή τους βάση και στην πραγματικότητα τις ελάχιστες και επουσιώδεις διαφορές τους θεωρούν ως αιρετικά και μακριά από την ''αλήθεια'' το ένα το άλλο. Τα αποτελέσματα αυτής της νοοτροπίας είναι γνωστά και το αίμα που έχει χυθεί στα χρόνια του χριστιανισμού στην γηραιά ήπειρο είναι άφθονο στην προσπάθεια των Μεν να κυριαρχήσουν στους Δε είτε αυτοί λέγονται καθολικοί, είτε διαμαρτυρόμενοι, είτε ορθόδοξοι.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
