ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ «ΦΥΛΑΝΕ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ» ΣΤΑ ΑΚΡΙΤΙΚΑ ΦΥΛΑΚΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ - ΟΙ ΕΘΝΟΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ ΑΚΡΙΤΙΚΩΝ ΝΗΣΙΩΝ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ

ΟΡΦΙΚΗ & ΠΥΘΑΓΟΡΙΑ ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑ

Ορφικά ονομάζουμε την ιερή μυστικιστική παράδοση κοσμογονίας που διαδόθηκε ως οργανωμένο κίνημα σε ολόκληρη την Ελλάδα με θεμελιωτή των Ορφέα. Κατά την ορφική κοσμογονία δημιουργήθηκε στην αρχή ο Χρόνος και εξ αυτού η δυάδα Αιθήρ και Χάος, τα οποία μαζί με το κοσμογονικό Ωό (αυγό) παρήγαγαν την πρώτη θεϊκή τριάδα των Ελλήνων.  Από την γονιμοποίηση του κοσμικού Ωού προήλθαν ο Έρως, ο Φάνης (δηλαδή ο θεός του φωτός) και ο Μήτις (ο θεός της σκέψης, της φρόνησης) που συντέλεσαν την δεύτερη θεϊκή τριάδα των Ελλήνων.

Σύμφωνα με την ορφική κοσμογονία η εξουσία μεταβιβάζεται από τον Φάνητα ως εξής: Ο Ουρανός εκδιώκεται από τον Κρόνο κι εκείνος με τη σειρά από το Δία, που δημιουργεί εκ νέου τον κόσμο. Ο Ζευς "καταβροχθίζει" το Φάνητα κι έτσι γίνεται παντοδύναμος και κυρίαρχος των πάντων. Κέντρο της θεογονίας είναι ο γιος του Δία και λυτρωτής του κόσμου Ζαγρεύς Διόνυσος. Ο Διόνυσος Ζαγρεύς ήταν γιος του Δία και της Κόρης - Περσεφόνης και με τη γέννησή του τερματίζεται η δημιουργία θεϊκών όντων.

Στην ορφική κοσμογονία οι Τιτάνες σκοτώνουν και τρώνε τον Διόνυσο, όμως η Αθηνά περισώζει την καρδιά του με την οποία ο Δίας τον ανασταίνει στη ζωή. Στην συνέχεια η οργή του Δία έρχεται πάνω στους Τιτάνες ο οποίος τους κατασκοτώνει με κεραυνούς και από τη στάχτη τους γεννιέται το γένος των ανθρώπων. Γι αυτό και ο άνθρωπος έχει δυο φύσεις. Στην ορφική κοσμογονία η τιτανική φύση είναι το σώμα και η θεϊκή φύση (που προήλθε από Διόνυσο που είχαν κατασπαράξει οι Τιτάνες) η ψυχή.

Στην αρχή της ορφικής κοσμογονίας στέκεται η πρώτη αρχή: "ο Χρόνος ποτέ δεν γερνά". Ο Αριστοφάνης στις Όρνιθες έχει το χορό να μιλάει για την εποχή, όταν η Γη, ο Αέρας και ο Ουρανός δεν υπήρχαν ακόμη και υπήρχε μόνο το Χάος, η Νύχτα και το μαύρο Έρεβος:

"Στην αρχή των πραγμάτων, η μελανόπτερη Νύχτα στην αγκαλιά τη μαύρη και βαριά του Ερέβους γέννησε το πρώτο αυγό αερογέννητο και καθώς περνούσε ο καιρός, πετάχτηκε ο Έρως, λάμποντας με χρυσά φτερά, στροβιλιζόμενος σαν τον άνεμο, ο Έρωτας ο πολυπόθητος και ο Έρωτας με το Χάος το φτερωτό σμίγοντας στα Τάρταρα γέννησε τη γενιά μας και την έβγαλε στο φως το απαστράπτον."

Το παραπάνω ποίημα του Αριστοφάνη είναι καθαρόαιμη ορφική κοσμογονία..

Ο Ησίοδος εκλαμβάνει το Χάος ως ένα υπόστρωμα, μια γέννηση που προήλθε από την άμορφη ύλη, δηλαδή το χάος. Στην ορφική κοσμογονία είναι το κοσμικό αυγό και η γέννηση του πρώτου Θεού του φωτός:

"Έχοντας περιπλανηθεί με φτερουγίσματα σε όλο το κόσμο λαμπρό φέρνοντας φως αγνό, για τούτο Φάνητα σε ονομάζω και Πρίαπο, άρχοντακαι Λάμπροντα με τα ζωηρά μάτια."

Ο Πρόκλος ο νεοπλατωνικός φιλόσοφος, που είναι μία από τις κυριότερες πηγές της ορφικής κοσμογονίας, λέει σχετικά με την ορφική κοσμογονία ότι την περίοδο που βασίλευε ο Φάνης, κυρίευε το Χρυσό Γένος, ενώ κατά τη βασιλεία του Δία κυρίευε το Τιτανικό γένος, που εμφανίστηκε και αντιπροσωπεύει την κυριαρχία της πολλαπλότητας και της σύγχυσης. Οι Πυθαγόρειοι φιλόσοφοι και ο Πλάτωνας περιγράφουν την ανταγωνιστικότητα του τιτανικού σώματος προς την θεία ψύχη να λαμβάνει χώρα ταυτόχρονα στον άνθρωπο ο οποίος όταν κυριευόταν επικρατούσε σύγχυση και αδικία μέσα του και ως προς τον κόσμο.

Όσο αναφορά το τελετουργικό της ορφικής λατρείας, αυτό περιελάμβανε νηστείες και καθαρμούς του βίου,  σε διατροφικό (αποχή από βρώση κρέατος) και ψυχικό επίπεδο. Οι παρακάτω στοίχοι του Εμπεδοκλή λένε τα εξής :

"Υπάρχει χρησμός της ανάγκης, απόφαση των θεών από παλιά... τρεις μυριάδες εποχές να είναι περιπλανώμενοι μακριά από τη χώρα των Μακάρων..."

Στην ορφική μύηση η τελική απαλλαγή από κάθε ακαθαρσία, μετέχοντας σε μία διαρκή μυστηριακή ζωή είχε ως αποτέλεσμα τον τέλειο εξαγνισμό και την αποκατάσταση της ψυχής στην πρότερη μακαρία κατάστασή της μέσα στην θεία πληρότητα-αθανασία.

Σύμφωνα με την Πυθαγόρεια κοσμογονία ο κόσμος δημιουργήθηκε από μία νοημοσύνη την οποία καλούσαν Δημιουργό. Ο Τίμαιος ο Λοκρός, του οποίου την φιλοσοφία μας μεταφέρει ο Πλάτωνας έζησε στην Ιταλία την περίοδο της Μεγάλης Ελλάδος, ήταν αστρονόμος και φιλόσοφος Πυθαγόρειος. Στο έργο του Πλάτωνα "Τίμαιος" βλέπουμε να διατυπώνεται η Πυθαγόρεια κοσμογονία  όπως την κατανόησαν αρχαίοι πρόγονοι μας ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο Σωκράτης, ο Πλάτων κτλ... Στην Πυθαγόρεια κοσμογονία υπάρχει μία αρχή η οποία μνημονεύεται ως το αιώνιο "Είναι".

"Τι είναι εκείνο όπερ πάντοτε είναι και γένεσιν δεν έχει, και τι είναι εκείνο όπερ γίνεται και ουδέποτε είναι. Το μεν πρώτον είναι καταληπτόν υπό της νοήσεως διά του συλλογισμού, διότι είναι πάντοτε κατά τον αυτόν τρόπον (αμετάβλητον). Το άλλο είναι αντιληπτόν υπό της δόξης (γνώμης) και της ασυλλογίστου αισθήσεως, δοξαστόν, διότι γίνεται και φθείρεται, αλλά πραγματικώς ουδέποτε είναι."

Στην Πυθαγόρεια Κοσμογονία υπάρχουν δύο έννοιες , το "αιώνιο - αγέννητο Είναι" που μπορούμε να κατανοήσουμε με το συλλογισμό και το "μεταβλητό που ουδέποτε είναι" που μπορούμε να κατανοήσουμε με την ασυλλόγιστη αίσθηση και τη δόξα (γνώμη). Από αυτά τα δύο το αγαθό ανήκει στο αιώνιο είναι. Στην Πυθαγόρεια Κοσμογονία εισάγονται για πρώτη φορά έννοια όπως το ακατάληπτο του Δημιουργού και την αδυναμία του ανθρώπου να Τον βρει αφού: "Τον ποιητή όμως και πατέρα του σύμπαντος τούτου και να εύρη τις είναι δύσκολο, και αν τον εύρη, είναι αδύνατον να τον αποκαλύψει εις πάντας".

Αυτό όμως που μπορούμε να καταλάβουμε σύμφωνα με την Πυθαγόρεια κοσμογονία είναι ότι ο Δημιουργός και αγαθός Πατέρας: "εις πάντας είναι προφανές ότι απέβλεπε προς το αιώνιον, διότι ο μεν κόσμος είναι το ωραιότατον όσων έλαβον γέννησιν, ο δε ποιητής του είναι το άριστον των αιτίων. Και, αν έχη γίνη τοιουτοτρόπως, εδημιουργήθη σύμφωνα προς εκείνο, το οποίον είναι καταληπτόν υπό του λόγου και της νοήσεως και είναι πάντοτε το αυτό. Και, αν ταύτα είναι αληθή, ανάγκη πάσα ο κόσμος να είναι εικών τινος". Στην Πυθαγόρεια φιλοσοφία για πρώτη φορά εισάγεται η έννοια ότι ο Δημιουργός έπλασε τον κόσμο κατ' εικόνα και κατ' ομοίωση Του.

Σύμφωνα με τον Πλάτωνα ο Σωκράτης φανερά ενθουσιασμένος από αυτά που άκουγε από την διδασκαλία του Τίμαιου του απάντησε: "Άριστα, ω Τίμαιε· και πρέπει να αποδεχθώμεν απολύτως ό,τι λέγεις. Και το μεν προοίμιόν σου μας ήρεσε θαυμάσια· τώραδε συνεχίζων τελείωνέ μας και το άσμα.". Σύμφωνα με την Πυθαγόρεια κοσμογονία λοιπόν ο Δημιουργός "Ήτο αγαθός και εις τον αγαθόν ουδείς φθόνος ουδέποτε γεννάται δι' ουδέν πράγμα. Επειδή λοιπόν ήτο χωρίς φθόνον, ηθέλησε να γίνωσι πάντα τα πράγματα όσον το δυνατόν ομοιότατα με αυτόν".

Σύμφωνα με την Πυθαγόρεια κοσμογονία όλα όσα έφτιαξε ο Θεός ήταν σωματώδη και ορατά και απτά, φανερά με αυτό το τρόπο χωρίζει την κτίση σε ορατή και αόρατη, κτιστή τε και άκτιστη. Η πλάση (το κτίσμα) στο σύνολο της συνυπάρχει και το άπλαστο (το αιώνιο) διότι το σύμπαν κατά την Πυθαγόρεια κοσμογονία φτιάχθηκε από τον Δημιουργό με παράδειγμα (κατ' εικόνα) το αιώνιο.

Είναι ενδιαφέρον ότι στην Πυθαγόρεια Κοσμογονία ο Δημιουργός ζητάει από τους Θεούς να "συνυφαίνουν" το θνητό γένος συνδυάζοντας θείο (αθάνατο) και θνητό στοιχείο (υλικό σώμα). Ενώ στη συνέχεια μετά το θάνατο να δέχονται πίσω αυτά πάλι, το οποίο εννοείται ως αποδόμηση της ύλης και ανακύκλωση της ενέργειας. Στην Πυθαγόρεια κοσμογονία ο άνθρωπος υπάγεται σε  "Ουράνιους Νόμους". Ο Τίμαιος μας λέει: πρώτον μεν θα είναι ανάγκη, όπως εκ των βιαίων τούτων παθημάτων γεννάται αίσθημα εις όλας έμφυτον, δεύτερον δε έρως μεμιγμένος με ηδονήν και λύπην, και προς τούτοις φόβος και θυμός, και όσα άλλα πάθη ακολουθούσιν εις ταύτα και όσα αντιστρόφως είναι φύσει εναντία προς αυτά· και αν αύται δεσπόσωσι των παθών τούτων, θα ζήσωσιν εν δικαιοσύνη, αν δε δουλωθώσιν εις αυτά, εν αδικία". Κατά την Πυθαγόρεια Κοσμογονία όποιος είναι δέσμιος των παθών του τότε ζει με αδικία, ενώ εκείνος που κυριεύει τα πάθη του θα μπορέσει να ζήσει με δικαιοσύνη τη ζωή του.

http://laptonarchives.blogspot.gr/

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΟΜΑΝΤΟ ΣΤΑ ΑΛΕΞΙΠΤΩΤΑ, ΕΤΟΙΜΕΣ ΓΙΑ ΟΛΑ - ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ

ΦΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΔΟΤΙΚΗ ΠΤΩΣΗ

…επί τη βάσει, γνωστόν τοις πάσι, παρ' Αρείω Πάγω, δόξα τω Θεώ, ελαφρά τη καρδία, ελέω Θεού, (το έργο σταμάτησε) ελλείψει κονδυλίων, εν αγνοία, εν αμύνη, εν ανάγκη, εν αναμονή, εν αφθονία, εν αντιθέσει, εν αποστρατεία, εν τέλει, εν τάξει, εντάξει, εν αχρηστία, εν χρήσει, εν βρασμώ ψυχής, εν γένει, εν γνώσει, επί τη εμφανίσει, τα εν οίκω μη εν δήμω, εν διαστάσει, εν δράσει, εν δυνάμει, εν υπνώσει, εν ειρήνη, εν εκτάσει, εν περιλήψει, εν Ελλάδι, εν ενεργεία, εν εξελίξει, εν έτει, εν ευθέτω χρόνω, εν ευθυμία, εν εφεδρεία, εν ζωή, εν περιπτώσει, εν θερμώ, εν ψυχρώ, εν καιρώ, εν κατακλείδι, εν κινήσει, εν κρυπτώ, εν λευκώ, εν μέρει, εν όλω, εν συνόλω, εν μέσω, εν ονόματι, εν πλω, εν ολίγοις,
...εν πάση περιπτώσει και εν συνεχεία, μπορείτε να δείτε περισσότερα παραδείγματα εδώ: http://www.teicrete.gr

ΟΡΦΙΣΜΟΣ

Ο Ορφισμός, (από τον -8ο αιώνα μέχρι τον +5ο  αιώνα) υπήρξε, πάνω από όλα, μία μεταρρύθμιση της πανάρχαιας «Διονυσιακής Λατρείας», ένα θρησκευτικό κίνημα, που έγινε «θρησκεία» στα χρόνια των Πεισιστρατιδών και υιοθετήθηκε σαν επίσημη θρησκεία της Πόλης των Αθηνών.
Αποτελεί μία τεράστια και βαθιά «σύνθεση» πολλών  στοιχείων, που καλύπτει όλο το φάσμα της ανθρώπινης «θρησκευτικότητας», από τον πιο βαθύ μυστικισμό, μέχρι τις εξωτερικές τελετές και τις «λαϊκές» γιορτές.
Η «Ορφική Μεταρρύθμιση» ένα από τα σημαντικότερα, αν όχι το σημαντικότερο, θρησκευτικό κίνημα (στο χώρο της θρησκείας, της μεταφυσικής, της φιλοσοφίας, της ιστορίας, της κοινωνικής ζωής.
Η «Θεολογία» του Πατέρα Θεού, κι η «θεολογία του Γιού του Θεού» (με την μορφή του Διονύσου), κι όλη η «δυτική μεταφυσική» είναι δημιούργημα του Ορφέα, πηγάζει από τον Ορφισμό, και μιλάει την ίδια «φιλοσοφική γλώσσα».
Ο «Χριστιανισμός του Ιησού» (που ακολούθησαν λίγοι στην ιστορία, από τον Ιωάννη, μέχρι τον Ωριγένη, και τους άλλους μυστικούς πατέρες…) ήταν ένα «γνήσιο θρησκευτικό κίνημα»… και το σεβόμαστε βαθιά (άλλωστε αυτό το αποδεικνύουν και οι «μελέτες» μας για το «χριστιανικό φαινόμενο»).
Ο «χριστιανισμός της εκκλησίας» όμως, διαμορφώθηκε από τους εκπροσώπους της, και καθιερώθηκε με πολιτικές σκοπιμότητες  και διώξεις από τους βυζαντινούς αυτοκράτορες εναντίον των Ελλήνων.
Ολόκληρη η «θεολογία του Γιού του Θεού» του χριστιανισμού είναι «παρμένη» από τον Ορφισμό. Μυστήρια, Τελετές (με άλλη σημασία βέβαια αλλά το ίδιο μεταφυσικό περιεχόμενο) είναι «παρμένα» από την «Διονυσιακή Λατρεία».
Ακόμα και τις γιορτές «αντέγραψαν».
Η «γιορτή του Διονύσου Λικνίτη» αντικαταστάθηκε με τα «Χριστούγεννα», το «πάθος» του Διονύσου (η «Κάθοδος» στον Άδη, και η «Άνοδος» από τον Άδη) αντικαταστάθηκε από το «εβραϊκό Πάσχα» και στους «χορούς των μεταμφιεσμένων του καρναβαλιού» δόθηκε άλλο «νόημα» (επειδή δεν μπόρεσαν να «καταργήσουν» τις γιορτές).

Ως Έλληνες (στο νου, στην ψυχή, στα «πιστεύω» και στην «καθημερινή ζωή» μας), έχουμε («προσωπικά») την ηθική υποχρέωση να «φανερώσουμε» (σε όσους αγνοούν) την αλήθεια για την Αρχαία Ελληνική κοσμοαντίληψη - θρησκεία, τον Ορφισμό, που υπήρξε επίσημη θρησκεία της Πόλης των Αθηνών, να «αποκαλύψουμε» το βάθος και την έκταση (στον θρησκευτικό, μεταφυσικό αλλά και «ιστορικό» χώρο) του Ορφισμού, να «καταγγείλουμε» τις διώξεις  του «χριστιανισμού» σε βάρος της «Ελληνικής θρησκείας», και να «αποκαταστήσουμε» επιτέλους την «μεταφυσική και ιστορική αλήθεια για τους Έλληνες».
Νοιώθουμε αυτή την ηθική υποχρέωση όχι μόνο απέναντι στους «προγόνους» μας (για την αδικία και την συκοφαντία αιώνων…) αλλά και απέναντι στον εαυτό μας και τους «σύγχρονους Έλληνες» που «οδηγήθηκαν» σε ξένα μονοπάτια, αλλά προπάντων στους Έλληνες που γεννιούνται τώρα, που μεγαλώνουν τώρα, και θα γεννηθούν αργότερα, στα «παιδιά» μας…

Πηγή: http://scholeio.blogspot.gr/2014/03/blog-post_22.html

Ο ΟΡΦΕΑΣ ΚΑΙ Ο ΌΜΗΡΟΣ ΕΖΗΣΑΝ 16.500 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ! ΝΕΩΤΕΡΗ ΜΕΛΕΤΗ ΒΑΣΕΙ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ

ΡΩΜΙΟΣ, ΡΑΓΙΑΣ ή ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΙ Ο ΕΝΟΧΙΚΟΣ ΜΑΝΔΥΑΣ

Στην ανατολική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, οι Ιουδαίοι, οι Βούλγαροι, οι Σλάβοι, οι Γότθοι, οι Αρμένιοι, όλοι οι υπήκοοι αυτής της αχανούς πολυπολιτισμικής αυτοκρατορίας είχαν το δικαίωμα του εθνικού προσδιορισμού.  Όλοι πλην ενός! Των Ελλήνων και ο λόγος απλός.

Η λέξη και μόνο Έλλην ήταν το αντίθετο της δεσποτικής αυτοκρατορίας ενός ανθρώπου και ενός θεού. Αυτό που επέβαλε η μεσαιωνική τάξη πραγμάτων. Επειδή αυτός ο λαός δεν έπρεπε πλέον να φέρει το πανάρχαιο όνομά του, ονομάστηκε Ρωμιός!

Το όνομα Ρωμιός που πολλοί το χρησιμοποιούν με μεγάλη ευκολία δεν διαφέρει καθόλου από το ραγιάς!  Όπως οι Ρωμαίοι μας απαγόρευσαν να έχουμε έθνος έτσι αργότερα το παρέλαβαν και το συνέχισαν οι Οθωμανοί. Δηλαδή υπήκοος της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και μόνο. Χωρίς όνομα, χωρίς έθνος, χωρίς ιστορία!
Ένας Ρομά, ένας γύφτος, όπως θα μας το θυμίσει εύστοχα ο Κωστής Παλαμάς αργότερα. Αυτόν  τον όρο θα χρησιμοποιήσουν οι Οθωμανοί συνοδευόμενο από το όνομα ραγιάς!
Δηλαδή έναν απλά υποταγμένο λαό. Πριν στους Ρωμαίους, τώρα στους Οθωμανούς!

Αργότερα που η διαφώτιση του 18ου αιώνα θα θυμίσει στον λαό αυτόν, την ιστορία του και την καταγωγή του, τότε αυτός ο λαός θα αποκτήσει και την δύναμη να επαναστατήσει. Να αποκτήσει ξανά ταυτότητα. Το όνομα των εξανθρωπιστών του κόσμου. Των Ελλήνων!

Ο Κολοκοτρώνης θα μας το πει καθαρά και ξάστερα στην ομιλία του στην Πνύκα:
«Εις αυτήν την δυστυχισμένη κατάσταση μερικοί από τους φυγάδες γραμματισμένους εμετέφραζαν και έστελναν εις την Ελλάδα βιβλία και εις αυτούς πρέπει να χρωστούμε ευγνωμοσύνη, διότι ευθύς όπού κανένας άνθρωπος από το λαό εμάνθανε τα κοινά γράμματα, εδιάβαζεν αυτά τα βιβλία και έβλεπε ποιους είχαμε προγόνους, τι έκαμεν ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης και άλλοι πολλοί παλαιοί μας, και εβλέπαμε και εις ποιαν κατάσταση ευρισκόμεθα τότε. Όθεν μας ήλθεν εις το νου να τους μιμηθούμε και να γίνουμε ευτυχέστεροι. Και έτσι έγινε και επροόδευσεν η Εταιρεία.»

Κάποιοι θέλουν να δημιουργήσουν σύγχυση. Πως τάχα το όνομα Έλληνας δεν είναι και τόσο σημαντικό και πως έχουμε και άλλα ονόματα. Ρωμιός, Γραικός κλπ... Όλα αυτά λέγονται και γράφονται εκ του πονηρού. 
Στην επανάσταση Έλληνες (δηλ. Ήρωες) αποκαλούνταν μόνο όσοι σήκωσαν τα όπλα κατά των Τούρκων: Στις 4 Αυγούστου 1821 οι ομογενείς της Οδυσσού στέλνουν επιστολή στον Τσάρο για να βοηθήσει τους επαναστατημένους Ορθόδοξους Έλληνες. Οι ίδιοι όμως υπογράφουν «εν Οδησσώ σεσωσμένοι Γραικοί».
Αυτοί που είναι έξω από τον Αγώνα δεν τολμούν να ειπωθούν Έλληνες!

Πηγή: Scholeio. Δημοσιεύθηκε τo 2012 στο blog  ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΠΑΠΑΣ

-------------------------------------------

Κατά το υπόλοιπο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, τα χρόνια του Βυζαντίου και κατά την τουρκοκρατία, ο ραγιάς Ρωμιός είχε ξεχάσει τελείως την Ελλάδα, την ελληνικότητά του και το ίδιο το όνομά του. Τον έκαναν να απεχθάνεται τον έλληνα και για αυτό έγινε ρωμιός και μάλιστα να είναι υπερήφανος για αυτό.
Κανένας άλλος λαός στον κόσμο δεν πέταξε το όνομά του για να πάρει το όνομα του κατακτητή. Θλιβερό.
Μέχρι και το 1821 –και πολύ μετά από αυτό– η πραγματικότητα ήταν ότι όλος ο Ελληνισμός έμεινε πρώτα από όλα ανιστόρητος και συνεπώς ανελλήνιστος. Η ρωμιοσύνη τον κρατούσε απολίτιστο και κάτω από την εξουσία των δογμάτων και τον τυραννούσε πολιτικά, αλλά περισσότερο πνευματικά. Η ΛΕΞΗ ΕΛΛΗΝΑΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΤΑΝ ΕΠΙ 1.500 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΠΟΙΝΗ ΘΑΝΑΤΟΥ! Ο σημερινός έλληνας αγνοεί τελείως το παρελθόν του και τον εαυτό του. 

--------------------------------------------------

Το ποίημα της εικόνας, γράφτηκε το 1908 από τον Κωστή Παλαμά, όπου περιγράφει με δραματικό τρόπο την απόγνωση του για την κατάντια της χώρας.

Τόσα χρόνια μετά ο ποιητής είναι πιο επίκαιρος από ποτέ. Κρίμα που δεν διαβάσαμε τους στίχους του όταν έπρεπε…
Ολόκληρο το ποίημα εδώ: http://enneaetifotos.blogspot.gr/2015/09/blog-post_29.html 

ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ, ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ, ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΝΑ ΞΟΔΕΨΕΤΕ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΕΤΡΙΑ, ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΝΑ ΚΑΨΕΤΕ ΤΙΠΟΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΣΠΙΘΕΣ ΑΠΛΕΣ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΥ, ΜΗ ΛΗΣΜΟΝΕΙΤΕ ΠΟΤΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΟΥ (ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ)

O θάνατος του είναι ζωή στους κουρασμένους από τη μετριότητα του κόσμου. Ο Θάνατος του ανασταίνει τους κοιμισμένους, ταράζει τούς μαργωμένους, δυναμώνει τους αδύνατους, δροσίζει τους διψασμένους, ο θάνατος του Νέου, ο θάνατος του Ωραίου ο θάνατος του Αντρείου. Ψυχή, ψυχή ωραία, γλυκιά πενταπάρθενη που ερωτεύτηκες το θάνατο δίδαξε μας, ω, μάθε μας να μη πονεί και να μην καίει το αντίκρισμα της αγωνίας σου, ψυχή ωραία πενταπάρθενη.

(Ίων Δραγούμης)

Ο Παύλος Μελάς (29 Μαρτίου 1870 -- 13 Οκτωβρίου 1904) ήταν αξιωματικός πυροβολικού του ελληνικού στρατού και πρωτεργάτης του Μακεδονικού αγώνα.

«Ακούσετε Ελληνόπουλα! Τις αμαρτίες των γερόντων μας και τις δικές μας αμαρτίες, τις φορτώθηκε ο Παύλος Μελάς και παθαίνουνταν και υπόφερνε γι' αυτές, ενώ δεν ήταν άξιος για τέτοια τιμωρία (.). Σε σας στρέφομαι, παιδιά του Ελληνισμού, αγαπημένα Ελληνόπουλα, και σας εξορκίζω -αν έχετε να ξοδέψετε ενέργεια ας είναι και μέτρια, αν έχετε να κάψετε τίποτε περισσότερο από σπίθες απλές ενθουσιασμού- μη λησμονείτε ποτέ το θάνατο του Παλληκαριού, αλλά προ πάντων μη λησμονείτε τη ζωή του, τον ενθουσιασμό του δηλαδή και τη δύναμη και την τόλμη, μη λησμονείτε και την ιδέα που για κείνη δούλεψε και υπόφερε, ούτε την πανώρια χώρα όπου εσκοτώθη, γιατί και η ιδέα εκείνη και η χώρα θέλουν πολλούς ακόμα Ήρωες».

Ίων Δραγούμης

Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που ο Παύλος Μελάς κατέστη η απαρχή και το Σύμβολο του Μακεδονικού Αγώνος, ούτε ότι η Αυτοθυσία του γέμισε ενοχές και υποχρεώσεις, τόσο τον λαό, όσο και τον Στρατό. Δεν είναι τυχαίο ότι το βόλι που έστειλε στα Ηλύσια Πεδία τον Εθνομάρτυρα γέμισε οργή και πίστη τις ψυχές των Ελλήνων, οι οποίοι λίγα χρόνια αργότερα θα δημιουργούσαν το Έπος των Βαλκανικών πολέμων και της Μικρασιατικής εκστρατείας.

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΓΕΛΙΟ

Το αρχαϊκό μειδίαμα.

Αποκαλυπτική είναι η ιστορία του βιβλίου «Ελληνικό Γέλιο», που αναφέρεται σε μυθιστόρημα όπου Δημόκριτος και Ιπποκράτης θέτουν θεμελιώδεις ερωτήσεις για το τι εστί γέλιο.

Όταν τον -3ο αιώνα οι Ρωμαίοι έφτασαν για διαπραγματεύσεις στον Τάραντα της Κάτω Ιταλίας, βρήκαν τους Έλληνες να μην μπορούν να κρύψουν τη χαρά τους.

Αν και οι αρχαίοι συγγραφείς διαφωνούν για την ακριβή αιτία που προκάλεσε το γέλιο τους, ωστόσο συμφωνούν ότι ήταν το κερασάκι στην τούρτα για την έναρξη του πολέμου.
Κάποιοι ισχυρίζονται πως έφταιγαν τα κακά ελληνικά του Ρωμαίου απεσταλμένου Ποστούμιους. Αλλοι, κατηγορούν την εθνική τους ενδυμασία, την τήβεννο που είχαν φορέσει ώστε να εμπνέουν δέος. Η ιστορία τελείωσε με τον προφητικό Ποστούμιο να λέει: «Γελάστε, γελάστε τώρα που μπορείτε. Γιατί θα κλαίτε για πολύ καιρό όταν ξεπλύνετε αυτό το ύφασμα από το αίμα σας».

Με αυτή την ιστορία ξεκινάει το άρθρο της συγγραφέως Μέρι Μπίαρντ στους «Τάιμς» του Λονδίνου, καθώς αναλύει το βιβλίο του Στίβεν Χάλιγουελ «Greek Laughter» (Ελληνικό Γέλιο) των εκδόσεων του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ.
Ο υπότιτλος εξηγεί, ότι πρόκειται για «μια μελέτη της πολιτιστικής ψυχολογίας από τον Όμηρο  έως τον πρώιμο χριστιανισμό» περισσότερο, από ό,τι η απάντηση στο τι έκανε τους Αρχαίους Έλληνες να γελάνε.

«Η παραπάνω αφήγηση συνδυάζει κάποια από συστατικά-κλειδιά του αρχαίου γέλιου: Δύναμη, Φιλοπατρία και την εκνευριστική αίσθηση ότι αυτοί που χλευάζουν τους εχθρούς τους σύντομα θα βρεθούν στην ίδια θέση», συνεχίζει η συγγραφέας του «Τhe Roman Τriumph», Μέρι Μπίαρντ.

Κατά την ύστερη αρχαιότητα κυκλοφορούσε η ανθολογία «Φιλόγελως», που συγκέντρωνε περίπου 265 ανέκδοτα. Τότε για τη αστειότητα τους φημίζονταν οι κάτοικοι των ελληνικών πόλεων Αβδηρα, Κύμη (είτε ευβοϊκή είτε ιταλική) και Σιδώνα, όπως και οι σχολαστικοί, οι γιατροί, οι ευνούχοι, οι κουρείς και άλλοι ή ακόμα και ο συνδυασμός τους: «Ένας σχολαστικός γιατρός εξετάζει έναν ασθενή. Γιατρέ του λέει εκείνος, όταν σηκώνομαι το πρωί ζαλίζομαι για 20 λεπτά. Τότε να σηκώνεσαι 20 λεπτά αργότερα», απαντάει ο γιατρός σε ένα από τα ανέκδοτα της ανθολογίας. Κι ένα ακόμα: «Ένας νεαρός λέει σε μιαν ακόλαστη γυναίκα που τον έχει καλέσει σπίτι της Θα φάμε πρώτα ή θα πάμε αμέσως στο κρεβάτι; κι εκείνη του απαντάει Ο,τι θες εσύ, καρδιά μου, μόνο που δεν έχω μαγειρέψει».

Όμως, υπάρχει ένας γρίφος, γράφει στη συνέχεια ο Χάλιγουελ πηγαίνοντας ακόμα πιο πίσω στον χρόνο. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το αθηναϊκό κοινό γελούσε με την καρδιά του στις κωμωδίες του Αριστοφάνη, αλλά τι ακριβώς συνέβαινε με τις κωμωδίες του Μενάνδρου; «Το Μενάνδρειο χιούμορ, με την ευρύτερη έννοια του όρου, αντιστέκεται στη βέβαιη διάγνωση», πιστεύει ο συγγραφέας.
Δεν έχει σκοπό τόσο να προκαλέσει το γέλιο, όσο αποτελεί το ίδιο πραγματεία πάνω στην έννοιά του. Ο θεατής βρίσκεται σε μία θέση όπου δεν ξέρει ακριβώς αν είναι κοινωνικά επιτρεπτό να γελάσει.

Η πιο αποκαλυπτική ιστορία του βιβλίου αναφέρεται σε ένα ρωμαϊκό μυθιστόρημα που φαίνεται να γεφυρώνει το κενό του χαμένου ορισμού της κωμωδίας από τον Αριστοφάνη.
Πρωταγωνιστής του έργου είναι ο Δημόκριτος, ο οποίος δεν μπορεί να σταματήσει να γελάει με τα πάντα, καθώς αναγνωρίζει το παράλογο της ανθρώπινης ύπαρξης, κι ως εκ τούτου είναι απόλυτα δικαιολογημένος με τον τρόπο του «υπαρξιακού παραλόγου» στους Μπέκετ και Καμί.
Ο Δημόκριτος προκειμένου να γιατρευτεί απευθύνεται στον Ιπποκράτη, θέτοντας θεμελιώδεις ερωτήσεις για το τι εστί γέλιο. Η θεραπεία, με λίγα λόγια, είναι ότι δεν χρειάζεται θεραπεία, αφού είναι λογικότερος από τους συμπατριώτες του, Αβδηρίτες.

Ολοκληρώνοντας την έρευνά του στο αρχαιοελληνικό γέλιο, ο Χάλιγουελ φτάνει ως τον χριστιανισμό, οπότε και ένα διαρκώς αυξανόμενο σκοτεινό πλήθος βλέπει το γέλιο ως έργο του διαβόλου.

Σοφία Στυλιανού   ethnos.gr

Scholeio.com

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΣΑΣ ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΒΟΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Macedonia is Hellas

ΠΡΟΞΕΝΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΟ ΑΡΓΥΡΟΚΑΣΤΡΟ: ΥΠΟΘΕΣΗ ΙΕΡΗ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΚΤΑΦΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΤΟΥ ’40 ΣΤΟ ΑΛΒΑΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ (Βίντεο).

Ως «υπόθεση ιερή» χαρακτήρισε την  διαδικασία εκταφής των Ελλήνων πεσόντων του ’40 στο αλβανικό μέτωπο, ο Γενικός  Πρόξενος της Ελλάδας στο Αργυρόκαστρο κ. Βασίλης Τόλιος, μιλώντας αποκλειστικά  στο epirus-tv-news, από τη θέση  Ντραγκότ του Δήμου Τεπελενίου, όπου βρέθηκε για να δει από κοντά τις εργασίες που ξεκίνησαν επίσημα τη Δευτέρα 22 Ιανουαρίου.
Χρειάστηκε να περάσουν περισσότερα από 70 χρόνια για να έρθει η δικαίωση για τους Έλληνες που χάθηκαν μαχόμενοι στο αλβανικό μέτωπο και που επί σειρά ετών βρίσκονταν θαμμένοι σε ομαδικούς τάφους σε χωράφια ανάμεσα στα βουνά της Αλβανίας.
Η επιλογή της θέσης Ντραγκότ ως πρώτο σημείο των εργασιών  μετά την ενεργοποίηση της συμφωνίας μεταξύ της Ελλάδας και της Αλβανίας, κάθε άλλο παρά τυχαία είναι.
Το συγκεκριμένο σημείο, σε απόσταση μόλις 2 χλμ από το στρατιωτικό κοιμητήριο της Κλεισούρας, είχε χαρακτηριστεί από τους κατοίκους ως «άκαρπη  γη», ενώ ο μεγάλος Σταυρός που  τοποθετήθηκε εκεί τους θύμιζε πάντα πως είναι ένας χώρος που πρέπει να μείνει άθικτος, όπως και έμεινε τόσα χρόνια.
Με τις ομάδες των δύο χωρών να συνεργάζονται άψογα ακόμα και στην παραμικρή λεπτομέρεια και με τον χώρο των εργασιών να είναι απροσπέλαστος για τους δημοσιογράφους και τα τηλεοπτικά συνεργεία, μέχρι το απόγευμα τηςΤρίτης 23 Ιανουαρίου και σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης είχε γίνει η εκταφή  πέντε  λειψάνων.
Πρόκειται για μια κοινή προσπάθεια που απαιτεί ασφαλώς κάποιο χρόνο, η οποία θα έχει ένα αίσιο αποτέλεσμα σημείωσε ο κ. Τόλιος για να υπογραμμίσει στη συνέχεια τον κύριο στόχο αυτής, την «οφειλόμενη προ πολλού απότιση τιμής προς τους  ήρωες.

http://www.epirus-tv-news.gr/

ΓΕΝΕΘΛΙΑ

Το ιστολόγιο ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ έγινε οκτώ ετών.

Με όπλα την Ελληνική Ιστορία και Φιλοσοφία και με απώτερο σκοπό την πνευματική μας ανόρθωση, ξαναβρίσκοντας την χαμένης μας ταυτότητα μέσα από την σοφία του Ελληνικού Πνεύματος, συμπληρώθηκαν οκτώ χρόνια παρουσίας στο διαδίκτυο.
Με αρωγό την Θεά της μνήμης, Μνημοσύνη, την μητέρα των Μουσών, το Εννέα Έτη Φωτός, συνεχίζει βάζοντας το δικό του λιθαράκι στην προσπάθεια και στον σκοπό για τον οποίον δημιουργήθηκε.
Ακόμη και ένας επισκέπτης αν βρει εδώ την απάντηση που ζητά, για μένα αυτή είναι η (ηθική) ανταμοιβή μου.

Σας ευχαριστώ όλες και όλους!!!

Σείριος

ΓΗΙΝΟΙ, ΕΞΩΓΗΙΝΟΙ ΚΑΙ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΕΣ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ

Το έτος φωτός είναι μονάδα μέτρησης απόστασης. Η ταχύτητα του φωτός στο κενό  είναι 299.792.458 m/s, επομένως το έτος φωτός ισοδυναμεί με 9.460.730.472.580,8 km ή περίπου εννιάμισι τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα. Το έτος φωτός χρησιμοποιείται για τη μέτρηση αποστάσεων μεταξύ άστρων ενώ για μεγαλύτερες αποστάσεις χρησιμοποιείται το παρσέκ. Σε εκλαϊκευτικά βιβλία για την αστρονομία πάντως χρησιμοποιείται το έτος φωτός, επειδή είναι πιο εύκολο να εξηγηθεί σαν έννοια.

Το φως χρειάζεται 8,3 λεπτά να φτάσει από τον Ήλιο στη Γη  (απόσταση που είναι περίπου δεκάξι εκατομμυριοστά του έτους φωτός). Το κοντινότερο σε μας αστέρι, ο Εγγύτατος Κενταύρου, βρίσκεται σε απόσταση 4,22 ετών φωτός (Ο ζωοδότης αστέρας Σείριος, απέχει περίπου εννέα έτη φωτός).

Το κέντρο του Γαλαξία μας απέχει περίπου 28.000 έτη φωτός. Η διάμετρος του Γαλαξία μας είναι περίπου 100.000 έτη φωτός. Ο κοντινότερος σε μας γαλαξίας, ο Γαλαξίας της Ανδρομέδας,   απέχει από τον δικό μας περίπου 2,5 εκατομμύρια έτη φωτός. Η διάμετρος του παρατηρήσιμου Σύμπαντος  είναι περίπου 46 δισεκατομμύρια έτη φωτός. Το φως όμως από τους πιο μακρινούς γαλαξίες που μπορούμε να παρατηρήσουμε έφυγε από εκεί πριν από 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια. Οι δυο αριθμοί διαφέρουν γιατί σε αυτά τα 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια η απόσταση ανάμεσα σε μας και τους γαλαξίες αυτούς μεγάλωσε λόγω της διαστολής του Σύμπαντος (wikipedia).

Πιο απλά, έτος φωτός είναι το διάστημα που διανύει το φως ταξιδεύοντας για ένα χρόνο. Αν πάρουμε υπόψη ότι το φως τρέχει με ταχύτητα περίπου 300.000 χλμ. το δευτερόλεπτο, φαντάσου να είσαι σε ένα σκάφος και να ταξιδεύεις με αυτήν την ταχύτητα για έναν γήινο χρόνο. Θα διανύσεις  9,5 τρισεκατομμύρια χλμ. Οι αποστάσεις είναι ασύλληπτες. Και στην υπόθεση επίσκεψης – έλευσης οντοτήτων από άλλα αστρικά συστήματα στην Γη, οι ειδικοί είναι κάθετα αρνητικοί, ελπίζω όχι όλοι, επικαλούμενοι ακριβώς τις τεράστιες αποστάσεις, ακόμη και για το κοντινότερο άστρο. Που ξανά τονίζω. Οι αποστάσεις είναι ασύλληπτες.

Η σημερινή γήινη επιστήμη, αν και σημείωσε εντυπωσιακά άλματα μέσα στον 20ο αιώνα, βρίσκεται σε βρεφική ηλικία μπροστά σε αυτά που περιμένουν να ανακαλυφθούν. Βεβαίως η γήινη επιστήμη δεν μπορεί ακόμη να πραγματοποιήσει διαστρικά ταξίδια. Πως μπορεί όμως να γνωρίζει ότι ισχύει το ίδιο και για άλλους πολιτισμούς;

Έχει δίκιο η επιστήμη να μιλάει με γνώμονα τις γνώσεις που έχει στην κατοχή της. Αυτές οι γνώσεις καθορίζουν και τις δυνατότητες της. Ποιος μας λέει όμως, ότι τις ίδιες γνώσεις και δυνατότητες κατέχουν και οι κάτοικοι άλλων κόσμων;

Μέχρι πριν λίγα χρόνια απέρριπταν κατηγορηματικά την ύπαρξη εξωγήινων. Τώρα αυτό δεν μπορούν πλέον να το πουν γιατί «είναι εγωιστικό» όπως έγινε μόδα να λέγεται, γιατί φαίνετε άνοιξαν τα μυαλά των ανθρώπων. Όχι. Το να είμαστε μόνοι, δεν είναι εγωιστικό. Είναι παράλογο και αφύσικο. Αυτό έχει εμπεδωθεί. Όμως πρέπει να υπάρχει και κάτι το οποίο πρέπει να αρνούνται, και αυτό είναι η έλευση, επικαλούμενοι τις τεράστιες αποστάσεις. Στηριζόμενοι πάντα στις γήινες γνώσεις… (Την περίπτωση να υπάρχει κάτι που γνωρίζουν και δεν μας το λένε, κάνω πως δεν την σκέφτομαι…) 

Θεωρώ ότι υπάρχουν πολλά που περιμένουν να ανακαλυφθούν. Δεν γνωρίζουμε όλους τους φυσικούς νόμους. Και αυτό που ονομάζουμε σήμερα μεταφυσική, ίσως να είναι η φυσική του μέλλοντος. Οι επιστημονικές θεωρίες καταρρίπτονται από νέες. Αλλοίμονο αν η επιστήμη παρέμενε δογματική και άκαμπτη, όπως συμβαίνει με την θρησκεία…

Νέες  επιστημονικές θεωρίες μας λένε ότι το πρόβλημα των αποστάσεων μπορεί να μην είναι εμπόδιο για κατοίκους άλλων κόσμων. Οι κβαντικές τρύπες, η αναδίπλωση του χώρου και η προηγμένη τεχνολογία ίσως τους επιτρέπει ταξίδια τεραστίων αποστάσεων σε ελάχιστο χρόνο. Όλοι έχουμε ακούσει για τις περίφημες «σκουληκότρυπες».  Η «σκουληκότρυπα» λειτουργεί ως σήραγγα μεταξύ δύο απομακρυσμένων περιοχών του σύμπαντος. Η διέλευση μέσα από αυτήν μπορεί να ελαχιστοποιήσει τις αποστάσεις και τον χρόνο μετάβασης. Οι συνθήκες και οι φυσικοί νόμοι που ισχύουν μέσα στις κοσμικές σήραγγες, για μας είναι μια υποψία, αλλά για άλλους ίσως είναι υπόθεση ρουτίνας. 
Παρά το γεγονός ότι η Κβαντική Φυσική έχει διάρκεια ζωής πάνω από 100 χρόνια, βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή, ίσως λίγο πριν την αρχή. Πηγή: http://www.scientificamerican.com/ . 

Σε μια ανάρτηση μου για τα «orbs» όπως καθιερώθηκε να λέγονται, ανέφερα πως επιστήμονες από το Ινστιτούτο Self Mastery Earth υποστηρίζουν την προχωρημένη άποψη πως  « Όταν δεν είμαστε σε υλική μορφή συχνά ταξιδεύουμε σαν σφαίρες φωτός σε άλλες διαστάσεις που βρίσκονται πέρα από τα όρια της γνωστής επιστήμης. Στο σύμπαν μας μπορούμε μέχρι στιγμής να μετρήσουμε και να ανιχνεύσουμε μόνο το 1%. Όλοι οι φυσικοί πιστεύουν ότι υπάρχει ένα 99% αχαρτογράφητο και απροσμέτρητο . Υπάρχουν πολλαπλά επίπεδα και διαστάσεις».

Εμείς ότι και να λέμε για όλα αυτά, δεν έχει κανένα νόημα. Είμαστε ρομαντικοί, και τα θέματα αυτά τα ψάχνουμε και μας γοητεύουν για κάποιον λόγο που ενδόμυχα τον γνωρίζουμε. Είναι πανέμορφο το ταξίδι και η μαγεία της αναζήτησης, και μόνο οι συνταξιδιώτες αντιλαμβάνονται αυτήν την ομορφιά. Και φυσικά οι επικρίσεις μας αφήνουν παγερά αδιάφορους. Όμως για να ισχύσει κάτι από όλα αυτά και να αποτελέσει θέσφατο όσες ενδείξεις ή αποδείξεις και να υπάρχουν, θα πρέπει να ανακοινωθεί από επίσημα χείλη. Βέβαια για την κατεστημένη επιστήμη υπαρκτό είναι ότι μπαίνει στο τηλεσκόπιο ή στο μικροσκόπιο. Ότι δεν ανιχνεύεται ή δεν εντοπίζεται, απλώς δεν υπάρχει… Κάπως έτσι έγινε και με την ψυχή, και αν και υπάρχει η ψυχολογία, την ψυχή την ανέλαβαν τα ιερατεία των θρησκειών, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα…  

Σείριος. http://enneaetifotos.blogspot.com/

ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΝΕΦΕΛΩΜΑ ΤΟΥ ΩΡΙΩΝΑ

Ένα βίντεο της NASA που μας δίνει τη δυνατότητα να δούμε απρόσιτα μέρη και φαινόμενα του Διαστήματος στο Νεφέλωμα του Ωρίωνα (Orion Nebula), το οποίο βρίσκεται σε απόσταση 1350 έτη φωτός από τη Γη. Το βίντεο οφείλεται στους ερευνητές του Space Telescope Science Institute της Βαλτιμόρης και του Caltech/Infrared Processing and Analysis Center στην Καλιφόρνια.

Οι δύο ομάδες χρησιμοποίησαν εικόνες στο ορατό φάσμα από το Hubble Space Telescope και δεδομένα υπερύθρων από το Spitzer Space Telescope, καθώς το μεγαλύτερο μέρος του νεφελώματος εκτείνεται στο μη ορατό φάσμα της ακτινοβολίας. Η ακολουθία ξεκινάει με μια ευρεία προβολή του ουρανού που δείχνει το επίπεδο του Γαλαξία μας, Στη συνέχεια κάνει ζουμ στην κλίμακα του νεφελώματος του Ωρίωνα. Η παρατήρηση του ορατού φωτός (από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble) και η παρατήρηση του υπέρυθρου φωτός (από το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer) συγκρίνονται πρώτα σε δισδιάστατες εικόνες και στη συνέχεια σε τρισδιάστατα μοντέλα.

http://physics4u.gr/blog/ , Hubble Space Telescope

ΜΑΖΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕ ΠΑΛΜΟ ΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ - ΗΧΗΡΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ (εικόνες βίντεο)

https://www.newsbeast.gr , http://gr.euronews.com/ , Taifer , euronews (στα ελληνικά) , Play Back

Ετούτος δω ο λαός δε γονατίζει παρά μονάχα μπροστά στους νεκρούς του - Γιάννης Ρίτσος

 Όλα έτοιμα για το μεγάλο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης

«Κάλλιο για την πατρίδα κανένας να χαθεί,
παρά να κρεμάσει φούντα για ξένον στο σπαθί»

Ρήγας Φεραίος

 Όλα έτοιμα για το μεγάλο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης

ΠΩΣ KAI ΠΟΤΕ ΗΡΘΑΝ ΟΙ ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;

Πώς ήρθαν οι Ινδοευρωπαίοι;
Για να ανταπεξέλθουν αυτές τις ενοχλητικές αναζητήσεις, οι ΙνδοΕυρωπαϊστές ομολογούν, ότι η εισβολή των ΙνδοΕυρωπαίων έγινε εκ της θαλάσσης!
Πού βρήκαν οι ΙνδοΕυρωπαίοι τα πλοία; Και που έμαθαν να ναυμαχούν; Μήπως στις στέπες; Και επί προσθέτως, γιατί οι κάτοικοι του Αιγαίου, οι οποίοι τεκμηριωμένα ναυσιπλοούσαν τουλάχιστον από την 8η χιλιετία, όπως απ’ τα ευρύματα είτε στο Φράχθι της Ερμιονίδος (είτε από ναυάγια, όπως αυτό της Λήμνου είτε από βραχογραφίες) δεν επεχείρησαν να τους σταματήσουν;
Αλλά ξέχασα. Σύμφωνα με την φοβερή (και θολερή) αυτή θεωρία, τόσο οι Κυκλαδίτες όσο και οι Μινωίτες δεν ήσαν Έλληνες αλλά κάποια άγνωστα... Προελληνικά φύλα!
Να γελάσεις ή να κλάψεις; Όχι, πείτε μου...

Πότε ήρθαν αυτοί οι Ινδοευρωπαίοι στην Ελλάδα;
Οι Ινδοευρωπαϊστές ποτέ δεν είχαν να δώσουν μια ικανοποιητική απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα και για να αποφύγουν το σκόπελο υποστηρίζουν, ότι οι Ινδοευρωπαίοι αφίχθησαν κατά κύματα στον Ελλαδικό χώρο μεταξύ της -5ης και της -2ης χιλιετίας.
Κατ’ αρχάς, δεν υπάρχει κανένα απολύτως αρχαιολογικό τεκμήριο, το οποίο να αποδεικνύει την ύπαρξη ενός προηγμένου πολιτισμού στις περιοχές του Καυκάσου.
Κάνω έκκληση προς όλους σας, να μου δείξετε το οτιδήποτε, ένα ΙνδοΕυρωπαϊκό άγαλμα π.χ. ή κάτι τέλος πάντων, δηλωτικό της ύπαρξης αυτών των οντοτήτων. Ο ευρών αμοιφθήσεται!

Αδιάψευστα Τεκμήρια για την παλαιότητα της Ελληνικής φυλής.

ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ - ΠΕΡΙ ΑΥΤΟΧΘΟΝΙΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ

Ο Ισοκράτης, σχετικά με την καταγωγή των Ελλήνων, αναφέρει:
«Διότι κατοικούμε αυτήν την χώρα, χωρίς ούτε να εκδιώξουμε άλλους εξ αυτής ούτε να την καταλάβουμε έρημο ούτε να εγκατασταθούμε σε αυτήν ως ανάμεικτος ομάδα από διάφορα ανόμοια φύλα, απεναντίας είναι τόσον ευγενές και γνήσιο το γένος μας, ώστε τη χώρα, στην οποίαν είδαμε το πρώτο φως, εξακολουθούμε συνεχώς να κατοικούμε, διότι είμεθα αυτόχθονες και μόνον εμείς από όλους τούς άλλους έχουμε το δικαίωμα να προσφωνούμε την πόλη μας με τις ίδιες λέξεις, δια των οποίων προσαγορεύομε τούς πλέον γνωστούς συγγενείς».
(Ισοκράτης, «Πανηγυρικός», 24 -25)

Και στην Αρχαία Ελληνική: «....Ταύτην γάρ οικούμεν ούχ εταίρους εκβαλόντες ούδην έρημον καταλαβόντες ούδην εκ πολλών εθνών μιγάδες συλλεγέντες, αλλά ούτω καλώς καί γνησίως γεγόναμεν, ώστε εξ ήσπερ έφυμεν, ταύτην έχοντες άπαντα τόν χρόνον διατελούμεν, αυτόχθονες όντες καί τών ονομάτων τοίς αυτοίς οίσπερ τούς οικειωτάτους τήν πόλιν έχοντες προσειπείν: μόνοις γαρ ημιν των Ελλήνωντην αυτήν τροφόν και πατρίδα και μητέρα καλέσαι προσήκει..»
(Ισοκράτης, «Πανηγυρικός», 24-25).

ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΙΟΙ – ΜΙΑ ΑΟΡΑΤΗ ΦΥΛΗ

ΟΙ ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΑΡΑΪΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΑ - ΟΙ «ΠΕΤΡΕΣ ΜΙΛΟΥΝ» ΚΑΤΑΡΡΙΠΤΟΝΤΑΣ ΚΑΘΕ ΜΥΘΟ

Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΦΥΛΗΣ

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ: «ΣΤ’ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΛΑΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΡΘΕ ΑΠ’ ΑΛΛΟΥ, ΑΛΛΑ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΜΕ ΑΥΤΟΧΘΟΝΕΣ» (Πλούταρχος, «Περί Φυγής», 604D-E, 13)

Η ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…

Κέντρο  Θεσσαλονίκης.  Πλατεία Αντιγονιδών. Ναός της Αφροδίτης.
Τα χώματα που έριξαν στην προσπάθεια κατάχωσης του μνημείου (και σταμάτησε ο κόσμος, βίντεο), χορτάριασαν…
Η ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.

ΑΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΟ ΑΠΕΙΡΟ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ...

...να θες να πας στο Φεγγάρι με μια Βοϊδάμαξα.

Μόνο συνειδητά όντα μπορούν  να είναι παρατηρητές.
Έτσι είμαστε στενά συνδεδεμένοι με την ύπαρξη της πραγματικότητας καθ' εαυτής.
Πως να εξηγήσεις κάτι που είναι πέρα από την αντίληψη σου;
Αν προσπαθείς να βρεις το Άπειρο μέσω των Αισθήσεων, είναι σαν να θες να πας στο Φεγγάρι με μια βοϊδάμαξα.

Τι αποκαλούμε πραγματικότητα ;
Οι μόνες πραγματικότητες που γνωρίζουμε είναι αυτές που κατασκευάζουν οι εγκέφαλοί μας. Ένας εγκέφαλος λαμβάνει δισεκατομμύρια σήματα κάθε λεπτό και τα οργανώνουμε σε ολογράμματα τα οποία προβάλουμε έξω από τους εαυτούς μας και τα αποκαλούμε πραγματικότητα. Το τελευταίο σκαλοπάτι της γνώσης; Ίσως. Και ίσως να μην πρέπει να την γνωρίσουμε, να την κατανοήσουμε...

Στο βίντεο επιστήμονες  μιλάνε για την πραγματικότητα της ύπαρξης. Όλα όσα λένε είναι πραγματικότητα και υπάρχει περίπτωση να έρθετε σε πολύ δύσκολη θέση ψυχολογικά να χωνέψετε αυτή την αλήθεια.

Την πληροφορία αυτή, ως άνθρωποι, μάλλον, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να την ξεσκαλίσουμε και να την γνωρίσουμε... είναι το τελευταίο σκαλοπάτι της γνώσης... διότι έχοντας αυτή τη γνώση στο μυαλό σου, "χάνονται" πολλές αξίες της ζωής σου... όσον αφορά την αντίληψή σου για την ζωή.

Ειπώθηκαν από τους Αρχαίους Έλληνες πριν από 2400 χρόνια και ακόμα είναι μπροστά από τον καιρό μας και τις ανακαλύψεις της Κβαντικής Φυσικής.

- Αυτά που βλέπεις στο ξύπνιο σου είναι θάνατος και αυτά που βλέπεις στον ύπνο σου ζωή.____ Ηράκλειτος.

- Ότι υπάρχει εδώ και αντιλαμβανόμαστε σε αυτόν τον κόσμο είναι σκιές και είδωλα από τα αντίστοιχά τους στον κόσμο των ιδεών.____ Πλάτων

- Ο κόσμος των Αισθήσεων είναι μια ψευδαίσθηση.____ Παρμενίδης

Αν ψάχνεις το άπειρο, τι όργανα έχεις για να βρεις το άπειρο; Μόνο τις τροχιές των αισθήσεων. Και αν μόνο μέσω των τροχιών των αισθήσεων προσπαθείς να βρεις το άπειρο, είναι σαν να θες να πας στο Φεγγάρι με μια Βοϊδάμαξα.

Αυτή είναι η τύφλα της ανθρωπότητος. Το ότι προσπαθούν με περιορισμένη αντίληψη, να φτάσουν πέρα από αυτήν.

http://scholeio.blogspot.gr/

«ΟΣΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΚΑΤΙ... ΤΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΘΑΥΜΑΖΟΥΝ»

Οι τρεις Ιεράρχες, τιμούνται από την Εκκλησία διότι, λέει, «διέσωσαν» τα Ελληνικά Γράμματα. Το ερώτημα βέβαια που προκύπτει, είναι: Από ποιους τα διέσωσαν και πώς;

Αφού η Ελληνική Γλώσσα ήταν τότε η επίσημη γλώσσα του γνωστού κόσμου! Επιπλέον, για τί είδους «γράμματα μιλάμε», απ' τη στιγμή που ως γνωστόν οι επιστήμες στο θεοκρατικό Βυζάντιο ήταν υπό διωγμόν, ενώ τα Αρχαία Ελληνικά συγγράμματα καίγονταν σωρηδόν και δημοσίως; Και πώς να παράγει, αφού ως «γράμματα» τότε θεωρούνταν τα θρησκευτικά συγγράμματα των «πατέρων» της Εκκλησίας και τα λοιπά σκοταδιστικά θρησκευτικά κείμενα;

Η εκκλησία με την δημιουργία της ιδέας του ανύπαρκτου «Ελληνοχριστιανικού Πολιτισμού», προσπαθεί να διαγράψει μονοκονδυλιά το ένοχο παρελθόν της (διωγμοί, σφαγές, αφορισμοί, προδοσίες, καταπίεση, οικονομική αφαίμαξη των πιστών κ.ά.). Και δεν περιορίζεται μόνο εκεί, αλλά κάνοντας το άσπρο μαύρο, προσπαθεί να παρουσιάσει εαυτόν ως θεματοφύλακα του ελληνικού γένους.

Ας δούμε όμως πως «υπερασπίστηκαν» τον Ελληνισμό και το Ελληνικό Πνεύμα οι τρεις Ιεράρχες, μέσα απ' τα κείμενά τους.

Μέγας Βασίλειος: «Μη δειλιάζετε από των ελληνικών πιθανολογημάτων τα οποία είναι σκέτα ξύλα, μάλλον δε δάδες που απώλεσαν και του δαυλού την ζωντάνια και του ξύλου την ισχύ, μη έχοντας δε ούτε και του πυρός την φωτεινότητα, αλλά σαν δάδες καπνίζουσες καταμελανώνουν και σπιλώνουν όσους τα πιάνουν και φέρνουν δάκρυα στα μάτια όσων τα πλησιάζουν. Έτσι και (των Ελλήνων) η ψευδώνυμος γνώση σε όσους την χρησιμοποιούν».  «Εις τον Προφήτην Ησαΐαν Προοίμιον»
«Είναι εχθροί οι Έλληνες, διότι διασκεδάζουν καταβροχθίζoντας με ορθάνοιχτο στόμα τον "Ισραήλ". Στόμα δε, λέγει εδώ ο προφήτης (βλ. Ησαΐας Θ΄: 11) την σοφιστική του λόγου δύναμη, η οποία τα πάντα χρησιμοποίησε για να παραπλανήσει τους εν απλότητι πιστευσάντων».   «Εις τον Προφήτην Ησαΐαν»

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: «Αν κοιτάξεις στα ενδότερα (των ελληνικών σκέψεων) θα δεις, τέφρα και σκόνη και τίποτε υγιές, αλλά τάφος ανοιγμένος είναι ο λάρυγγας (των Ελλήνων φιλοσόφων!), όλα δε είναι γεμάτα ακαθαρσίες και πύον, και πάντα τα δόγματα τους βρίθουν από σκουλίκιαν.
Αυτά γέννησαν και αύξησαν οι Έλληνες, παίρνοντας από τους φιλοσόφους τους;
Εμείς όμως, δεν παραιτούμαστε από την μάχη εναντίον τους».  «Εις Άγιον Ιωάννην τον Ευαγγελιστήν»
«Αφανίσαμε από προσώπου γης κάθε ίχνος παιδείας, τέχνης και φιλοσοφίας του αρχαίου κόσμου». «Ο Ανθελληνισμός στα Πατερικά και Εκκλησιαστικά Κείμενα» (Γεώργιος Σιέττος)

[σ.σ.: Αδιαμφισβήτητο «επίτευγμα», με πολύ γνωστό παράδειγμα εφαρμογής τον φόνο της Ελληνίδας φιλοσόφου υπατίας]

«Κανένας δεν πρέπει να δίνει στα παιδιά του ονόματα των Ελλήνων προγόνων του, του πατέρα, της μητέρας, του παππού και του προπάππου, αλλά να δίνει τα ονόματα των δικαίων της Παλαιάς Διαθήκης». «Περί κενοδοξίας και πως δει τους γονείς ανατρέφειν τα τέκνα»

Γρηγόριος Ναζιανζηνός ο Θεολόγος: «Η μητέρα μου πρόσεχε να μη φιλήσουν τα χείλη μου ελληνικά χείλη, να μην αγγίξουν τα χέρια μου ελληνικά χέρια και ούτε ελληνικά τραγούδια να μολύνουν τα αφτιά και την γλώσσα μου». «Ο Ανθελληνισμός στα Πατερικά και Εκκλησιαστικά Κείμενα» (Γεώργιος Σιέττος)

Μια διαπίστωση σαν αποκατάσταση:
Ο Γρηγόριος, σε σχέση με τους άλλους Ιεράρχες, εμφανίζεται λιγότερo ανθέλληνας, αν και η ακόλουθη ρήση του (που θυμίζει Τερτυλλιανό), μπορεί να προβληματίσει, ακόμα και τον πιο καλόπιστο χριστιανό, ανεξαρτήτως εθνικής καταγωγής: «Τίποτα δεν μπορεί να επιβληθεί καλύτερα στον κόσμο από τη μωρολογία· όσο λιγότερο καταλαβαίνουν κάτι, τόσο περισσότερο το θαυμάζουν»! («Περί φιλοπτωχίας»).

Από την ταύτιση Βυζάντιου και Ελληνισμού 

ωφελείται το αδύναμο πολιτισμικά και ιδεολογικά Βυζάντιο 

και όχι ο Ελληνικός Πολιτισμός.

Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι οι τρεις Ιεράρχες (Μέγας Βασίλειος, Ιωάννης Χρυσόστομος και Γρηγόριος Ναζιανζηνός),  δεν είχαν και τις καλύτερες σχέσεις μεταξύ τους. Σύμφωνα και με την επίσημη ιστοσελίδα της Εκκλησίας, υπήρχε μια έριδα ανάμεσά τους, σε σχέση με το ποιος είναι πιο πνευματικός, ποιος είναι ανώτερος του άλλου.

Αιώνες αργότερα, οι «ιερές» αυτές κοκορομαχίες είχαν οδηγήσει σταδιακά μάλιστα και στην δημιουργία ομάδων από φανατικούς οπαδούς του κάθε «πατέρα»: Τους Βασιλείτες, τους Γρηγορίτες και τους Ιωαννίτες.

Ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου, Αλέξιος Α' Κομνηνός, βλέποντας ότι η διαμάχη αυτή, ανάμεσα στις παρατάξεις των φανατικών οπαδών των τριών Ιεραρχών, είχε πάρει επικίνδυνες διαστάσεις (οι διάφοροι θρησκόληπτοι οπαδοί έκαναν πράξη τη ρήση «όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος») κι απειλούσε ακόμη και την ενότητα της αυτοκρατορίας, ανέθεσε στον Βυζαντινό συγγραφέα και επίσκοπο Ευχαϊτών, Ιωάννη Μαυρόπου (Μαυρόποδας), να βάλει τέλος σ' αυτήν την διένεξη.

Ο Ιωάννης Μαυρόπους, με μια απλή και «μπακαλίστικη» λογική, τους έκανε «3 σε 1». Δηλαδή δημιούργησε μια κοινή γιορτή και για τους τρεις («Γιορτή των γραμμάτων της ελληνοχριστιανικής παιδείας»), έγραψε και μια κοινή ακολουθία η οποία θα ψάλλονταν και για τους τρεις κι έτσι κατάφερε να ηρεμήσει κάπως τα πνεύματα και τα αίματα των φανατικών οπαδών.

Η ιστοσελίδα βέβαια της Εκκλησίας τα μπερδεύει λίγο τα πράγματα (!)... Στο συγκεκριμένο κείμενο που αφορά το τέλος της διαμάχης των τρεις Ιεραρχών λέει: «Οι ίδιοι οι άγιοι έδωσαν τέλος στη διαμάχη εμφανιζόμενοι στο θεοσεβή, ενάρετο και προικισμένο με πλούσια χαρίσματα ιεράρχη Ιωάννη Μαυρόποδα, επίσκοπο Ευχαϊτών, λέγοντάς του ότι μεταξύ τους δεν υπήρχε αντιδικία και να ενεργήσει τα δέοντα για να σταματήσει η επικίνδυνη για την ενότητα της Εκκλησίας διαμάχη»!!!

Κάπως γίνονται τα θαύματα...
Οι τρεις Ιεράρχες έζησαν τον 4ο αιώνα.
Ο Αλέξιος Α' Κομνηνός διατέλεσε αυτοκράτορας του Βυζαντίου μεταξύ στα τέλη του 11ου αιώνα και αρχές του 12ου.
Ο Ιωάννης Μαυρόπους έζησε κι αυτός τον 11ο αιώνα (τον πρόλαβε τον Αλέξιο).
Μιλάμε δηλαδή για μια απίστευτη -και ανεπίτρεπτη- χρονική ακροβασία της Εκκλησίας, μόνο και μόνο για να παρουσιάσει το παραμυθάκι της, όσο τον δυνατόν πιο όμορφο, γεμάτο καλοσύνη και ομόνοια.

Επτά αιώνες χριστιανικοί διωγμοί και άγριο κυνηγητό κατά των Ελλήνων μέχρι εξαφάνισής των. Από το 301 έως το 988, λίγο πριν το 1000, βήμα βήμα πως κατάφεραν να εξαφανίσουν την Ελληνική φιλοσοφία και επιστήμη.  Να θάψουν το Ελληνικό Φως για να επικρατήσει το σκοτάδι... Μα ''αυτό'', βλασταράκι πεισματάρικο, ''δυνατότερο'', θα φυτρώσει πάλι... και διαβρώνει τη πέτρα... το βράχο... το τσιμέντο... το φόβο, τον σκοταδισμό και την αμορφωσιά.

Πηγές: Οι αυτοκράτορες του Βυζαντίου δεν ήταν Έλληνες
http://www.rassias.gr/9010.html
http://eineken.pblogs.gr/
Βιβλία: ''Μια Ιστορία Αγάπης Α' και Β', Η Ιστορία της Χριστιανικής Επικρατήσεως''  του Βλάσση Ρασσιά, εκδόσεις ''Ανοιχτή Πόλη''

http://scholeio.blogspot.gr/2016/02/blog-post_22.html

ΠΩΣ ΠΡΟΕΚΥΨΕ Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΥ, ΠΩΣ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΙΕΣΩΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ