ΠΕΡΙΗΛΙΟΝ

Περιήλιο είναι το σημείο της τροχιάς ενός σώματος (π.χ. ενός πλανήτη) του Ηλιακού Συστήματος που βρίσκεται στη μικρότερη απόσταση από τον Ήλιο. Έτσι κι εμείς ερχόμαστε και φεύγουμε… κι όταν βρισκόμαστε στο «περιήλιο μας», μέσα στο χώρο και με το πέρασμα του χρόνου, ας αφήσουμε σημάδια στο διάβα μας.

Ας προστατέψουμε τη φύση και τον κόσμο. Ας δημιουργήσουμε έναν κόσμο κάλλους και γοητείας και ας τον πλημμυρίσουμε από ομορφιά και αρμονία.

Κι όταν αφήσουμε το περιήλιο και βρεθούμε στο περίαστρο μας, στις  τροχιές γύρω από άλλους αστέρες της ουράνιας καταγωγής μας, τότε θα ανέλθουμε πνευματική βαθμίδα, που είναι ο σκοπός της παρουσίας μας στα σύμπαντα, αφού θα έχουμε προσφέρει και θα έχουμε συμβάλει με ανιδιοτέλεια στο έργο της δημιουργίας που δεν σταματά ποτέ.

Οφείλουμε να γράψουμε την ιστορία της παρουσίας μας που είναι και ιστορία του κόσμου ολόκληρου, σκορπώντας το πλεόνασμα της αγάπης που φέραμε από τ' άστρα.

Σείριος

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΡΩΣ

Έρωτας. Αυτό που συνέχει τα πάντα, μα τα πάντα στη ζωή. Που είναι ο συνδετικός κρίκος και η γεννήτρια δύναμη κάθε δημιουργίας.
Η σωματική ερωτική πράξη είναι το πρώτο σκαλοπάτι για τον Αληθινό Έρωτα, που είναι ο θείος Δαίμων με την αρχαιοελληνική σημασία της λέξεως που οδηγεί στον Κόσμο των Ιδεών.

Δυο είναι οι μορφές του Έρωτος, διότι και Αφροδίτες δυο υπάρχουν, η Ουρανία και η Πάνδημος.
Ο Πάνδημος Έρως είναι Έρως των ανθρώπων, που αποβλέπουν μόνο στα σώματα, ενώ ο Ουράνιος Έρως αποβλέπει στο ηθικό κυρίως μέρος.
Ο Έρως είναι η αρμονία των εναντίων σε όλον τον κόσμο, στα έμψυχα και στα άψυχα, και είναι κόσμιος και ευεργετικός, όταν υπάρχει αρμονική συνδιαλλαγή των στοιχείων.

«Οι αμύητοι και οι άξεστοι με θυρόφυλλα πολύ μεγάλα να φράξουν τα αυτιά τους» είπε ένας πρόγονος μας πριν ξεκινήσει να μιλά για των Έρωτα. Και να πάρουν τα μάτια τους από αυτά τα κείμενα. Το λιγότερο δεν θα καταλάβουν τίποτε…

Όποιος διακατέχεται από την θεία αυτή μανία του Έρωτα, αγαπά το ωραίο. Είτε είναι μια ευγενική και καλοκαμωμένη ψυχή που η δροσιά της μαγεύει είτε σώμα, ή πρόσωπο, ή ένα ωραίο τοπίο, ή ένα ωραίο λουλούδι ή μουσική, ή ένας αξιόλογος ζωγραφικός πίνακας, ή ένας λόγος, που ακούει ή διαβάζει, μεστός από φιλοσοφικές αλήθειες κλπ.

Γιατί αγαπά το ωραίο;

Γιατί η ψυχή έχει στην προτέρα της ζωή αντικρύσει την Απόλυτη Ομορφιά. «Ανθρώπου ψυχή του Θείου μετέχει» και «πάσα ψυχή αθάνατος». Η ψυχή συνυπήρχε στην Θεία Ολότητα ως μετέχουσα του Θείου, πριν ενσαρκωθεί. Και αφού μετείχε κάποτε στο θείο, διατηρεί τους δεσμούς της με Αυτό. Και ο Έρως την ξανά οδηγεί προς Αυτό.
Το ωραίο λοιπόν, λειτουργεί σαν καθρέφτης. Αντανακλά κάποιες λίγες αχτίδες από αυτήν την Θεία Ομορφιά, που κάποτε η ψυχή είχε ζήσει. Γίνεται αφορμή η θέα ή το άκουσμα (αν πρόκειται για μουσική) του κάλλους να ξαναθυμηθεί την προτέρα Ομορφιά, που κάποτε είχε γνωρίσει.

Γι αυτό και ριγεί η ψυχή εμπρός στο ωραίο. Ένα ιερό γλυκό ρίγος την στιγμή αυτή του αντικρίσματος ή του ακούσματος του ωραίου την διαπερνά. Μια γλυκιά νοσταλγία αυτού που κάποτε είχε ζήσει. Και αυτό το θειο πάθος, κατά τον Σωκράτη, είναι αυτό που αποκαλούμε Έρωτα.

Ο κατεχόμενος από πνευματικό Έρωτα εγκυμονεί κι αυτός. Λ.χ. ο καλλιτέχνης κυοφορεί την έμπνευση, βασανίζεται να γεννήσει και γεννά το πνευματικό του έργο, λ.χ. το άγαλμα, ή τον ζωγραφικό πίνακα, ή το μουσικό κομμάτι που δημιούργησε. Οι γονείς γεννούν στα παιδιά τους τα λόγια και τις προτροπές για το πώς να τα βγάλουν πέρα στη ζωή τους. Ο παιδαγωγός εγκυμονεί τους λόγους για την αρετή, για το ποιος πρέπει να είναι ο άνθρωπος και ποιον δρόμο να ακολουθήσει στην ζωή του. Έτσι από μάθηση σε μάθηση θα καταλήξει στην μάθηση εκείνη, που δεν είναι τίποτε άλλο πάρα η Γνώση της Απολύτου Ομορφιάς.

Την οποίαν αν κανείς ποτέ την αντικρύσει, θα του φανεί πως δεν έχει καμία σχέση με τον χρυσό και τα ωραία ρούχα ή τα ωραία σώματα, τα οποία βλέπων τώρα, μένει με ανοιχτό τον στόμα και για τα οποία κάνει τα πάντα για να τα αποκτήσει.

Αν υπάρχει κάτι για το οποίο αξίζει να ζει ο άνθρωπος, αυτό είναι το να φτάσει μέχρι την θέα αυτού του Απολύτου του Αγαθού.
Αυτό είναι ΕΡΩΣ.

Από το περιοδικό «Μαχόμενος Ελληνισμός» 3ο  τεύχος, σελ. 279 του Αλκιβιάδη Μπεναρδή- απόσπασμα.

ΒΡΟΧΗ

Ύψωσε τα λόγια σου, όχι τη φωνή σου.
Είναι η βροχούλα που κάνει τα λουλούδια να μεγαλώσουν, όχι η καταιγίδα.

Τζελαλαντίν Αλ Ρουμί, Πέρσης ποιητής

Η βροχή της ψυχής, η καταιγίδα της κοινωνίας και όλες οι μπόρες που βιώνουμε ας γίνουν πηγή έμπνευσης και δημιουργίας για τον καθένα μας. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από τη χαρά της δημιουργίας. Μέσα από την αθλιότητα της καθημερινότητας ας αναδείξουμε το ουράνιο τόξο που όλοι κρύβουμε μέσα μας. Ιωάννα Χαρμπέα

Ούτε η γη ανθίζει χωρίς βροχή, ούτε η ψυχή χωρίς δάκρυα.

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ – Ο ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ

Η ιστορική μας παρουσία στη Γαία και η εξελικτική μας πορεία είναι τελείως άγνωστα στη ανθρωπότητα, και δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που μας διδάσκουν στα σχολεία μας.
Μας φαίνεται αδιανόητο το γεγονός ότι η Γαία παλαιοτέρα είχε έναν υπέρλαμπρο πολιτισμό, ο οποίος ήταν μέλος της γαλαξιακής κοινωνίας, και πώς αργότερα τέθηκε σε απομόνωση λόγω της αρνητικής συμπεριφοράς της ανθρωπότητας.

Ο υλιστικός φανατισμός στον οποίο περιέπεσε η ανθρωπότητα και η θεοποίηση των υλικών απολαύσεων απόφραξε όλους τους διαύλους επικοινωνίας με τους ουρανούς και γι' αυτό δυσκολεύονται οι άνθρωποι να γίνουν πνευματικά όντα.
Η Γαία είναι βυθισμένη σε νέφη πυκνής αρνητικότητας, που πηγάζουν από την ασέβεια των ανθρώπων προς τη φύση και τις απάνθρωπες μεταξύ τους σχέσεις.
Η αρνητικότητα που εκπέμπουν οι άνθρωποι της Γαίας είναι η πιο ρυπογόνος ουσία, πολύ πιο επικίνδυνη και από τους βιομηχανικούς ρύπους, που γίνονται ακόμα πιο επικίνδυνοι όταν εμποτίζονται από την αρνητικότητα των ανθρώπων.

Η Γαία είναι ένας πλανήτης εθελοντικής ενσαρκώσεως και δοκιμασίας ηρωικών ψυχών, οι οποίες προσπαθούν να καθορίσουν το ουράνιο πεπρωμένο τους, να βελτιώσουν το επίπεδο φωτός στο οποίο βρίσκονται για να ανέλθουν στην επόμενη βαθμίδα των φωτεινών όντων.

Οι συνειδητοποιημένοι, οι αφυπνισμένοι και οι πνευματικοί άνθρωποι της γαίας, που ασχολούνται με το ουράνιο παρελθόν και το ουράνιο μέλλον του πλανήτη αποτελούν τους προάγγελους της νέας εποχής που μόλις τώρα ανατέλλει.
Ο γαλάζιος πλανήτης μας, βαδίζει σε μια νέα κοσμική δοκιμασία που πρέπει να φέρει μια νέα επαναγέννηση.
Πρέπει όμως και η ανθρωπότητα να βοηθήσει τον εαυτό της με την πνευματική της απελευθέρωση.

Γεράσιμος Καλογεράκης - Η Γη σε τροχιά θανάτου, Εκδ. Δίον

erricamare

ΕΤΣΙ ΒΛΕΠΕΙ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΤΟ ΠΟΛΥΚΕΦΑΛΟ ΘΡΕΜΜΑ ΠΟΥ ΚΡΥΒΕΙ ΜΕΣΑ ΤΟΥ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ

Όλα αυτά είναι ό,τι είδε ο ποιητής στα έγκατα πάθη της ανθρώπινης φύσης. Οι νάρκες και τα ναρκωτικά, τα δηλητήρια και τα φαρμάκια που δίνουν και παίρνουν ακατασίγαστα, και γιομίζουν τις μέρες και την αγορά των ανθρώπων. Είναι τα παραπατήματα, οι πλημμέλειες, οι κακουργίες που μας κυκλώνουν άλλοτε σαν σκοτεινές επιφορές και προθέσεις, και άλλοτε σαν άγριοι επιτελεσμοί.

Έτσι βλέπει ο ποιητής το πολυκέφαλο θρέμμα που κρύβει μέσα του ο καθένας μας. Βλέπει και στοχάζεται, και απορεί και τρομάζει. Απελπίζεται, και κλαίει και περιγράφει. Περιγράφει την κτηνωδία να ξεσυνερίζεται την απανθρωπιά. Τα ψεύδη και την υποκρισία να προσκυνιούνται τις Κυριακές στους ναούς. Τη χαιρεκακία και το φθόνο να δικάζουνε τους αναίτιους. Την πλάνη και τη δεισιδαιμονία καθισμένες στο θρόνο. Ζωγραφίζει την αλαζονεία στα ψηλά και στους εξώστες. Τη φιληδονία να βγαίνει περίπατο με τη μαϊμού και τον κόκκινο πρωκτό της. Τον αισχρό εγωισμό τον κουφόηχο και τη φιλαυτία μπροστάρηδες στο δρόμο. Την αμάθεια γενική οικονόμο στο σπίτι και στο βουλευτήριο. Και την προδοσία του ψωμοπάτη. Την ξετσιπωσιά, τη σιμωνία, τη λαιμαργία, την ασωτεία, τους μισερούς, τους κίβδηλους, τους κόλακες, την ακαλαίσθητη αηδία και ταραχή από νεόπλουτους και «μορφωμένους».

Πάπες, πατριάρχες, καρδινάλιοι, ηγεμόνες, πρίγκιπες, βασιλιάδες, σύμβουλοι κρατικοί, αξιωματούχοι, έμποροι, καλαμαράδες, διοικητικοί, στρατιώτες, ο απλός κοσμάκης. Όλοι συνωθούνται και κατακρούονται, χορεύουν, τραγουδούν, βιάξουνται, σκούζουν, βρίζουνται, μαχαιρώνουνται, γελούν, συνουσιάζουνται στο αλκοολικό πανηγύρι του κόσμου. Καθώς τους τυλίγει σαν τεράστιο χταπόδι η νύχτα της Κόλασης με τις ρίζες, τους ιστούς, και τους λώρους ενός πόνου που δεν έχει πέρας.

ΝΕΚΥΙΑ – ΓΚΕΜΜΑ  Δ. Λιαντίνης                                      Οπτικοακουστικό: LiantinisORG      

______________________________

Όπως λέγει ο Πρόκλος, στο «Εις τον Πλάτωνος πρώτον Αλκιβιάδη, βιβλίο Β’, 244.3 – 251.2», μέσα στον καθένα μας υπάρχει ένα «πολυκέφαλον θηρίον» (Πλάτων «Πολιτεία, 588.c»), όπως έχει πει ο ίδιος, που είναι αντίστοιχο του πλήθους.

Αυτό, πράγματι, είναι ότι ο όχλος μέσα στην πόλη, «τὸ ποικίλον καὶ ἄλογον καὶ ἔνυλον εἶδος τῆς ψυχῆς», το πεζότατο (το πιο χαμηλό) στοιχείο μέσα μας.

Ο Σωκράτης λοιπόν προτρέπει προς την απομάκρυνση από την ατέρμονη επιθυμία και τη διάλυση του πλήθους της ζωής μας και του όχλου που υπάρχει μέσα μας, με το σκεπτικό ότι ο τελευταίος δεν είναι αξιόπιστος κριτής για την φύση των πραγμάτων ούτε γενικά δεκτικός κάποιας επιστήμης. Είναι γεγονός ότι κανένα άλογο στοιχείο δεν μπορεί, από την φύση του, να μετέχει στην επιστήμη, πολύ περισσότερο το υποδεέστερο από τα άλογα στοιχεία, αυτό που ενυπάρχει στον όχλο...

Διαβάστε: ΤΟ ΠΟΛΥΚΕΦΑΛΟ ΘΗΡΙΟ

ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΛΕΞΕΩΣ "ΚΛΗΡΟΣ"

Η λέξη κλήρος παράγεται από το "κλαράκι" (ηχοποίητον, από τον κρότο που ακούγεται όταν σπάμε ένα κλαδάκι).

Κατά την "κλήρωσιν" ό καθείς έθετε το κλαδάκι του, δηλ. το δικό του "ξυλαράκι" με χαραγμένα επάνω σημεία η γράμματα, εντός κοίλου σκεύους (στον πόλεμο εντός μιας περικεφαλαίας) και ακολούθως έπαλλον μέχρις στου εκτιναχθή και πέση στην γη ό πρώτος "κλάρος" η "κληρος".

Ό Όμηρος εις το Γ της Ιλιάδος, όπου αφηγείται την μονομαχία Μενελάου-Πάριδος, περιγράφει παραστατικά πώς "πάλλουν κλήρους" δια να καθορισθεί από τύχη ποιος θα ρίξει πρώτος το ακόντιον. Τους κλήρους τους "έπαλεν" εντός κράνους ό Έκτωρ "αψ όρών", δηλ. κοιτάζοντας προς τα πίσω και Όχι προς την " κληρωτιδα", δι' ευνοήτους λόγους.

Και ο θεός "εξόρουσε" (=εκανε να εκπηδήση, να εξορμήση) πρώτος ο κλήρος του Πάριδος, πέφτοντας ακολούθως στην γη. Εξού και ή σημερινή έκφρασης "τού έπεσε ό κλήρος", "μου έπεσε το λαχείο".

Με κλήρους εμοιράσθηκαν τα πρώτα αγροτεμάχια, εξού και κλήρος = περιουσία• "νέμειν κλήρον" σημαίνει ότι διανέμονται οι παίδες την πατρφαν κτησιν (εξ αυτού, τόσον το ρήμα κληρονομώ = λαμβάνω μερίδιον από την περιουσίαν, και το κληροδοτώ = δίδω τον "κληρον" μου).

Από το βιβλίο της Άννας Τζιροπούλου, "o εν τη λέξει Λόγος"
Επιλογές, επεξεργασία, επιμέλεια δημοσιεύσεων/αναδημοσιεύσεων Πλωτίνος
ΜΥΘΑΓΩΓΙΑ

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΝΑΡΚΙΣΣΟΥ ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΟΣΜΟ

Στην αρχαιότητα ο Νάρκισσος ήταν μυθικό πρόσωπο, γιος του Κηφισού και της νύμφης Λειριώπης. Ήταν ονομαστός για τη σπάνια ομορφιά του και υπάρχουν διάφορες παραδόσεις γι’ αυτόν. Σύμφωνα με μία από αυτές ο νέος ήταν τόσο όμορφος που τον είχαν ερωτευθεί όλες οι νύμφες του δάσους. Εκείνος όμως τις αγνοούσε και αυτοθαύμαζε το καθρέφτισμά του στο νερό. Οι Θεοί αποφάσισαν να τον τιμωρήσουν και κάποια μέρα έπεσε στο νερό και πνίγηκε.

Νάρκισσοι συνεπώς υπήρχαν πάντα, από την αρχαιότητα ως σήμερα, από τότε που ο άνθρωπος πρωτοσυνάντησε το είδωλό του.

Σε κοινωνικό επίπεδο, σήμερα,  που ο καθένας ανεβάζει δεκάδες είδωλά του, χάρη στην κατάρα και ευλογία των social media (Facebook, Pinterest, Twitter, Foursquare, Instagram), ο ναρκισσισμός, εκτός από υπαρκτός, είναι και ψηφιακός

Οι διαταραχές που προκαλούνται από τη μανία της εξαντλητικής αυτοφωτογράφισης (selfie) και της online υπερέκθεσης απασχολεί όλο και πιο συχνά τα ψυχιατρικά συνέδρια, με τους ειδικούς να επιμένουν ότι η υπέρμετρη προσήλωση στο «εγώ και ο εαυτός μου», εκτός από γραφική, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να αποδειχθεί και επικίνδυνη.

Οι έρευνες μαρτυρούν ότι τα επίπεδα του ναρκισσισμού είναι πολύ υψηλότερα σε σύγκριση με τις περασμένες γενιές και δεκαετίες και όλο και περισσότερα τεστ γίνονται για να μετρηθεί η στάθμη της επικίνδυνης εγωμανίας σε άνδρες και γυναίκες.

Ο ναρκισσισμός ξεσπά και εξαπλώνεται σαν επιδημία. Έχουμε να κάνουμε με την εκδίκηση του κοινού θνητού, του μέσου ανθρώπου, ο οποίος, ζηλεύοντας και χλευάζοντας επί χρόνια τη ζωή των σταρ, τώρα έχει βαλθεί να τους αντιγράψει μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Μια κοινωνία σε πρώτο ενικό με τις φατσούλες emoticon ως μάσκες της σύγχρονης τραγωδίας ή κωμωδίας που βιώνει ο καθένας.

Θέλουμε πολλά τετραγωνικά για τον εαυτό μας και πολλά πίξελ για το είδωλό μας. Παραπονιόμαστε ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι που μας καταλαβαίνουν πραγματικά και όταν τελικά βρεθούν, νιώθουμε ότι πνιγόμαστε όπως ο Νάρκισσος στο ρηχό νερό, σε μια ύστατη προσπάθεια να ζήσει για πάντα ερωτευμένος με τον εαυτό του.

Ο σύγχρονος άνθρωπος δεν έχει να επενδύσει σε τίποτα έξω από τον εαυτό του. Ιδέες, όπως το Έθνος, η Παιδεία, η Δημοκρατία, η Κοινωνική Δικαιοσύνη, δεν τον συγκινούν πλέον και αδυνατούν να κινητοποιήσουν τον συναισθηματικό του κόσμο και την ενεργητικότητά του. Τί απομένει;

Η υπερεπένδυση στο Εγώ, η αυτολατρεία, η αυτοπραγμάτωση. Εξ ού και η λατρεία της νεότητος και ο τρόμος και η αποστροφή στο γήρας. Εξ ού και η υπερβολική φροντίδα τού σώματος, η προσπάθεια να διατηρηθεί νέο και ακμαίο, παρά την φυσιολογική φθορά τού χρόνου. Η υγιεινή διατροφή, η γυμναστική, τα σπα, το μασάζ, η γιόγκα, το βιάγκρα κ.ά. εντάσσονται στην αγωνιώδη, αλλά και άπελπι μέριμνα τού σύγχρονου ανθρώπου να υπερβεί την αναπόφευκτη φθορά τού χρόνου και να διατηρηθεί αιώνια νέος και σφριγηλός.

Φαίνεται πως ο σύγχρονος νάρκισσος άνθρωπος αρνείται να παραδεχθεί τη θνητότητά του, το βέβαιο και αναπόφευκτο του θανάτου, το γεγονός ότι η ανθρώπινη ύπαρξη είναι υποταγμένη σε αμετακίνητα όρια που δεν μπορεί να ξεπεράσει. Ο περιβάλλων κόσμος, είτε ο φυσικός είτε ο ανθρώπινος, δεν αποσκοπεί σε τίποτε άλλο παρά να ικανοποιεί ή να ματαιώνει τις δίχως όρια επιθυμίες του.

Ο σύγχρονος νάρκισσος άνθρωπος ζει σ' ένα αδιάστατο παρόν αποκομμένος από τις ιστορικές του ρίζες και δίχως προοπτική και μέριμνα για το μέλλον. Αδιαφορεί για οτιδήποτε του κληροδότησε το παρελθόν και για οτιδήποτε θα κληροδοτήσει αυτός στις επερχόμενες γενεές. Αυτή η έλλειψη ιστορικής συνέχειας, η εξάλειψη της αίσθησης ότι ανήκουμε σε μία «διαδοχή γενεών που είναι ριζωμένες στο παρελθόν και επεκτείνονται στο μέλλον» χαρακτηρίζει και γεννά την ναρκισσιστική κοινωνία, όπως γράφει ο Κρίστοφερ Λας στο βιβλίο του «Η κουλτούρα τού ναρκισσισμού».

Να ζούμε στο παρόν, μόνο στο παρόν και να καρπούμεθα άπληστα οτιδήποτε αυτό μας προσφέρει αδιαφορώντας για τους προγενέστερους και τους μεταγενέστερους είναι το σύνθημα της σύγχρονης ναρκισσιστικής κοινωνίας. Ο μετανεωτερικός νάρκισσος άνθρωπος έχει μειωμένη έως παντελώς μηδενισμένη ιστορική, εθνική, πολιτική και θρησκευτική συνείδηση, ενώ παρουσιάζει υπερτροφικά ανεπτυγμένη καταναλωτική συνείδηση.

Σύνθεση από επιλογές με προσωπικές προσθήκες των άρθρων “Ναρκισσισμός ή εξιδανίκευση” της Μάρω Μπέλλου  και από τα άρθρα BHmagazino 21/9/14 & περιοδικό «Ευθύνη», Φεβρουάριος 2009. (απόσπασμα)
Επιλογές, επεξεργασία, επιμέλεια δημοσιεύσεων/αναδημοσιεύσεων Πλωτίνος
http://mythagogia.blogspot.gr/2016/11/blog-post_19.html

ΚΩΣΤΑ ΒΑΡΝΑΛΗ - Ο ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΜΩΜΟΥ, από ΤΟ ΦΩΣ ΠΟΥ ΚΑΙΕΙ

Μώμος: Συ, που έκανες το θάμα των πέντε ψωμιών, δεν έδινες στους πεινασμένους τη χάρη να κάνουνε κι αυτοί το ίδιο θάμα;
Έτσι θα καταργούσες την Πείνα. Και μαζί της θ’ αφανιζόντανε κι η Άγνοια κι η Κάκητα. Και τότες δε θα ύπαρχε ανάγκη σωτηρίας μετά θάνατον…
Μα όσα ψωμιά και να φκιάνανε, είτε πέντε χιλιάδες είτε κι ένα μοναχό, πάλι θα πεινούσανε.
Θαν τους τα παίρναν όλα οι Δυνατοί.

Οι Φαρισαίοι κι οι παπάδες όλου του κόσμου μετά λίγα χρόνια θα σε κάνουνε Θεό. Θα σου χτίζουνε μεγαλόπρεπες εκκλησιές και θα σε προσκυνάνε ντυμένοι στο μάλαμα. Και θα καίνε ζωντανό όποινε σ’ αρνιέται.
Εσύ, Θεός- Πνέμα, Σωτήρας της ψυχής, θα γίνεις ο Θεός- Σωτήρας της Κοιλιάς τους.
Γι αφτούνους απόθανες.
Αντίς να φέρεις τη βασιλεία των Ουρανών, θεμέλιωσες τη βασιλεία του Πλούτου. Θάπρεπε ν’ αφάνιζες τους Φαρισαίους και τους μεγαλοπαπάδες, αν ήθελες να σώσεις τα μιλιούνια των σκλάβων. Μα τότε δε θα γινόσουνα Θεός.
Περισσότερο απ’ όλους θα σε πιστέψουν οι πλούσιοι. Γιατί ’ναι ξυπνοί. Υπάρχει αληθινότερος θεός από κείνον, που τους επιτρέπει να ’ναι πλούσιοι, δηλαδή να κλέβουνε τους φτωχούς;

Απ’ όλες τις αρετές βάζεις πρώτη και καλύτερη την πίστη.
Κι απ’ όλες τις αμαρτίες πρώτη και χειρότερη την απιστία.
Έτσι ο θεομπαίχτης, που πιστεύει από εξυπνάδα, είναι καλύτερος από τον άθεο, που δεν πιστεύει από γνώση.

Κώστας Βάρναλης - ΤΟ ΦΩΣ ΠΟΥ ΚΑΙΕΙ  

Διαβάστε το ολόκληρο: ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ Ο Μονόλογος του Μώμου

O ΘΕΟΣ ΜΩΜΟΣ - Η ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΣΑΤΙΡΑΣ

Ο Μώμος είναι ο θεός της χλεύης και του σκώμματος, της ειρωνείας και του σαρκασμού, προσωποποίηση της κοροϊδίας και της αποδοκιμασίας.

Τον παρίσταναν να κρατά ένα ραβδί που η πάνω άκρη του κατέληγε σε κεφάλι γυναίκας. Ήταν γιος της Νύχτας και αδελφός των Εσπερίδων.

Ο Μώμος προέρχεται από το ομηρικό ρήμα μω, που σημαίνει αναζητώ, ψάχνω να βρω ελάττωμα. Από το «Μώμος» προέρχονται και οι λέξεις «μίμος» και «μίμησις».

Σύμφωνα με τον Πλάτωνα (Πολιτεία), άριστο ήταν ένα έργο όταν ο Μώμος δεν είχε τίποτα να πει.

Ο Μώμος κατέκρινε και τον Ήφαιστο, επειδή, όταν έφτιαξε τον άνθρωπο, δεν κατασκεύασε παράθυρα στο στήθος του, ώστε να βλέπει ο κόσμος τι σκέπτεται και αν λέει ψέματα ή αλήθεια.

Δεν κατόρθωσε να βρει καμία ατέλεια στην Αφροδίτη.

Συνδεόταν με τις γιορτές που ήταν αφιερωμένες στον Διόνυσο, με κοινό χαρακτηριστικό τις μάσκες και τις μεταμφιέσεις. Από εκεί προέρχεται και η ετυμολογία της λέξης «Μωμόγεροι» ή «Μωμόεροι» ή και «Μωμογέρια», που αποτελούσαν τους ακολούθους του Μώμου και τον συνόδευαν χορεύοντας, τραγουδώντας και σατιρίζοντας πρόσωπα και καταστάσεις.

http://5dnews.blogspot.gr , http://www.pontos-news.gr/

Ο ΑΔΕΙΟΣ ΤΕΝΕΚΕΣ ΚΑΝΕΙ ΘΟΡΥΒΟ

Τους συναντάμε αρκετά συχνά και κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να τους αποφύγουμε. Αν δεν μπορούμε, τους ανεχόμαστε, ξινίζουμε ενίοτε τα μούτρα μας ή συμφωνούμε συγκαταβατικά με κάθε πομπώδες σχόλιο που θα κάνουν για τους εαυτούς τους. Αναφέρομαι σε εκείνους που θέλουν να τραβάνε συνεχώς τα βλέμματα πάνω τους μη χάνοντας ευκαιρία να εντυπωσιάζουν τα πλήθη.

Είναι τα βαθιά ανασφαλή άτομα που νιώθουν ένα μόνιμο άγχος να αποδείξουν ότι είναι πολύ καλοί σε ό,τι κάνουν. Ενδόμυχα φοβούνται την απόρριψη, την οποία δεν είναι σε θέση να διαχειριστούν, γι’ αυτό παλεύουν να προκαλούν αίσθηση με τα υπαρκτά ή –ακόμα χειρότερα– ανύπαρκτα κατορθώματά τους.

Τέτοιοι άνθρωποι ζουν αλυσοδεμένοι με την έντονη ανησυχία να αρέσουν και να νιώθουν αποδεκτοί γιατί έχουν συνηθίσει να βλέπουν τον εαυτό τους μέσα απ’ τα μάτια των άλλων. Πίσω από κάθε σχόλιο γυρεύουν την επιβράβευση. Συνήθως μας ρωτάνε για κάτι, όχι από ενδιαφέρον αλλά με σκοπό να αρπάξουν όσο γρηγορότερα γίνεται τη σειρά για να μιλήσουν για τους ίδιους. Ουσιαστικά μας ρωτάνε αυτό που θα ήθελαν να τους ρωτήσουμε.

Είναι εκείνοι που έχουν ριχτεί στο κυνήγι των εντυπώσεων, περιαυτολογούν και κομπάζουν με τα όποια χαρίσματά τους πιστεύοντας ανόητα ότι θα μας εντυπωσιάσουν και θα προκαλέσουν ντόρο γύρω από το όνομά τους. Ως ετερόφωτα πλάσματα αναμένουν την αναγνώριση που δεν είναι σε θέση να αποδώσουν οι ίδιοι στον εαυτό τους.

Μήπως τελικά δεν υπάρχει κάτι αξιόλογο να αναγνωριστεί και γι’ αυτό πασχίζουν να κάνουν τόσο εφέ; Μήπως η μόνιμη προσπάθεια να μας εντυπωσιάσουν αποδεικνύει εντέλει την κενότητα και τη βαθιά ανασφάλειά τους; Μήπως λαχταρούν τον προβολέα στραμμένο πάνω τους για να νιώσουν έστω πρόσκαιρα σημαντικοί;

Άραγε πώς θα ήταν οι ίδιοι ως άνθρωποι αν δεν είχαν τη μανία να μας εντυπωσιάζουν; Σίγουρα θα ήταν πιο όμορφοι, συμπαθητικοί κι ελκυστικοί στα μάτια μας. Θα διέθεταν μια ισχυρή, ελεύθερη και θελκτική προσωπικότητα που δε θα είχε να αποδείξει τίποτα και σε κανέναν. Που θα ‘καναν ό,τι θα’ καναν για την ευχαρίστησή τους αφήνοντας στην άκρη την προβολή και την πρόκληση σκόνης στο πέρασμά τους.

Τελικά όσο λιγότερο προσπαθείς να εντυπωσιάσεις τους άλλους, τόσο περισσότερο τους εντυπωσιάζεις. Τους εντυπωσιάζεις με τη σιγουριά σου, την αυτοπεποίθησή σου, την άνεσή σου, να είσαι αυτός που είσαι χωρίς να αποζητάς το χειροκρότημα. Όταν τελικά δε χτυπιέσαι κάτω σαν το χταπόδι κάθε φορά για να φανείς, καταφέρνεις να κάνεις τους άλλους να ελκύονται κοντά σου.

Αποπνέεις ωριμότητα κι αυτοπεποίθηση που πηγάζει από την ταπεινοφροσύνη σου, πράγμα που χαρίζει πόντους στην προσωπικότητά σου. Ομορφαίνεις τον κόσμο των ανθρώπων που σε πλαισιώνουν, δε νιώθουν ότι έχουν να κάνουν με ένα κενό, ανώριμο πλάσμα που αποζητάει  συνεχώς επιβεβαίωση και προσοχή. Την επιβεβαίωση είθισται να τη ζητούν άνθρωποι που δε διαθέτουν κάτι άξιο λόγου να αναγνωρίσουν οι ίδιοι στους εαυτούς τους κι αναμένουν από τους έξω να το κάνουν.

Όταν έχεις παραιτηθεί από το παιχνίδι των εντυπώσεων, αποδεικνύεις αυτό που είσαι αληθινά μέσα σου. Με τις όποιες αδυναμίες σου κι ιδιότητές σου, τα χαρίσματα και τα τρωτά σου σημεία, αποδεικνύεις ότι έχεις έναν όμορφο εσωτερικό κόσμο που έχει απελευθερωθεί από χαρακτηριστικά που απωθούν και κουράζουν τους άλλους. Εκπέμπεις μια αίσθηση ελευθερίας κι ισχύος, αίσθηση που μεταδίδεται στους γύρω σου παρακινώντας τους να είναι κι οι ίδιοι ταπεινοί.

Όταν δεν προσπαθείς να εντυπωσιάσεις γίνεσαι πιο συμπαθητικός, πιο προσηνής, πιο ωραίος άνθρωπος. Γίνεσαι ένα ολοζώντανο παράδειγμα έμπνευσης για τους άλλους. Όχι γιατί είσαι ικανός ή τα καταφέρνεις με όλα, αλλά γιατί ενώ είσαι ικανός και καταφέρνεις τόσο πολλά, δεν προσπαθείς να εντυπωσιάσεις κανέναν. Δε θεωρείς τον εαυτό σου τόσο δα σπουδαίο που θα πρέπει ντε και καλά να τρίβεις στη μούρη των άλλων τα όποια καλά σου στοιχεία. Κάνεις ό,τι κάνεις για την πάρτη σου κι όχι την επίδειξη.

Με τον τρόπο αυτό από τη μια ελκύεις το σωστό είδος ανθρώπων με τους οποίους γεμίζεις ουσιαστικά τη ζωή σου κάνοντας παράλληλα χώρο στους επιδειξιομανείς, που θα σε στολίσουν κι από πάνω βαρετό.

Μην πέσεις στην παγίδα να τους αποδείξεις ότι δεν είσαι. Μιλάνε οι πράξεις του καθενός κι όλη η πορεία της ζωής του για το ποιος είναι. Και δυστυχώς επειδή όλα γι’ αυτούς είναι βιτρίνα κι εφέ, με τον ίδιο τρόπο έχουν μάθει να κρίνουν και τους υπόλοιπους. Δε χωράει ο νους τους ότι υπάρχουν κι άτομα που δε θέλουν να προκαλούν ούτε καν να φαίνονται. Δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν καν το γιατί. Ψιλά γράμματα, δυσανάγνωστα γι’ αυτούς.

Οι πραγματικά όμορφοι, ταλαντούχοι κι έξυπνοι άνθρωποι αν τους παρατηρήσει κανείς είναι αυτοί που συνήθως αγνοούν πόσο καλοί είναι. Είναι συνήθως άνθρωποι ήσυχοι που πάντα κρατάνε μικρό καλάθι κι αποβλέπουν σε πιο υψηλούς στόχους. Οι πραγματικά επαρκείς είναι αυτοί που αισθάνονται την ανεπάρκεια σε μόνιμη βάση. Δεν έχουν χρόνο να επαναπαύονται στις δάφνες τους και να προκαλούν το θαυμασμό των γύρω τους.

Δεν έχουν τη διάθεση για ανούσιους εντυπωσιασμούς και τυμπανοκρουσίες τη στιγμή που τους περιμένει πολλή δουλειά ακόμα για να φτάσουν στο επίπεδο που θέλουν. Θα τους δεις να δυσκολεύονται και να ντρέπονται να μιλάνε για όσα έχουν καταφέρει, πολύ απλά γιατί δεν τη βρίσκουν να μιλάνε για ‘κείνους. Θα τους δεις να μη στέκονται πουθενά, να νιώθουν ανικανοποίητοι γεμάτοι αμφιβολίες κι ανησυχίες προσπαθώντας  συνεχώς να ξεπερνάνε τον εαυτό τους.

Σύγκρινε τώρα αυτούς με τους θορυβώδεις, αυτούς που άμα δε σου μπουν στο μάτι (συνήθως με ευτελούς σημασίας πράγματα) δε θα ησυχάσουν, κι αναρωτήσου: Ποιο βαρέλι κάνει πιο δυνατό θόρυβο; Το γεμάτο ή το άδειο;

Επιμέλεια Κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Νικολέτα Παπουτσή
http://www.pillowfights.gr

ΓΙΟΙ ΚΑΙ ΚΟΡΕΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ

Στο αμέτρητο πέρασμα των αιώνων, το ανθρώπινο γένος διήλθε πολλά στάδια εξέλιξης, βίωσε καταστάσεις ολέθρου και καταστροφών του πλανήτη. Έχασε τη συνέχεια της ζωής στη Γαία. Λησμόνησε την ουράνια καταγωγή του και τη γνώση. Βυθίστηκε στο σκοτάδι του πνεύματος και το λήθαργο της ψυχής. Έπαψε να θυμάται το παρελθόν του και αδιαφόρησε για το μέλλον του.

Το σύμπαν εμπεριέχει τα πάντα, όσα αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις σας και όσα αδυνατεί να συλλάβει ο νους σας. Υπάρχουν κόσμοι τους οποίους η ανθρώπινη σκέψη δεν μπορεί να πλησιάσει, δε φθάνει να τους εννοήσει.

Στη διαδρομή των αμέτρητων αιώνων, άνθρωπος, ζώα και φυτά της Γαίας άλλαξαν πολλές φορές μορφές, είτε ακολουθώντας την εξέλιξη, είτε με την επέμβαση των Ουράνιων. Άλλα εκφυλίστηκαν τελείως και αφανίστηκαν, άλλα διασώθηκαν με τη μορφή που τα βλέπετε σήμερα, και άλλα εξοντώθηκαν για να προστατευθεί το έργο της δημιουργίας.

Επισκέφθηκαν τη Γαία όντα άγνωστα και ασύλληπτα από τη δική σας νόηση. Κάθε φορά οι ουράνιες αποστολές έφευγαν πίσω στους ουρανούς και άφηναν σπέρματα ζωής που έφερναν από τ ' άστρα για να εξελιχθούν μόνα τους. Παρακολουθούσαν την εξέλιξη με ουράνιες αποστολές και τίποτα δεν άφησαν στην τύχη του.

Όλες οι ουράνιες αποστολές προσπαθούσαν να προωθήσουν τη ζωή στη Γαία σύμφωνα με τα ουράνια πρότυπα.

Η αστρική αποστολή «ΜΟΙΡΕΣ» είχε σκοπό την υποβοήθηση του προγράμματος αναπαραγωγής του γήινου ανθρώπου, με γονιμοποίηση του θηλυκού από το αρσενικό, ρυθμίζοντας τον χρόνο κύησης για την ωρίμανση του εμβρύου, καθώς και τη μέση διάρκεια ζωής. Η διάρκεια ζωής ή υλικός βίος του ανθρώπου στη Γαία καθορίστηκε με βάση το χρόνο που απαιτείται για να ολοκληρωθεί ο κύκλος αναπαραγωγής και γνώσης.

Η αποστολή αυτή υποστηρίχθηκε με το πρόγραμμα «ΕΡΩΣ» που καθόριζε τις βιολογικές ισορροπίες έλξης των δύο φύλων για αναπαραγωγή, στην οποία έλξη συμμετείχαν και οι πέντε αισθήσεις του ανθρώπου. Γονιδιακές μνήμες που είναι καταχωρημένες στον άνθρωπο ώστε το ένα φύλο να αναζητά το άλλο για την ολοκλήρωση του. Ο έρωτας είναι η δύναμη έλξης των όντων για την αναπαραγωγή, που περιέχει το σπέρμα της δημιουργίας και διαποτίζει όλα τα όντα. Τα ζώα ερωτεύονται μόνο (έλξη) ενώ ο άνθρωπος ερωτεύεται και αγαπά.

Η αστρική αποστολή «ΧΑΡΙΤΕΣ» προώθησε τον εξευγενισμό και εξωραϊσμό του θήλεος φύλου, ισότιμου και ισάριθμου με το αρσενικό, τόσο στη Γαία όσο και στους ουρανούς. Έδωσε προτεραιότητα στις αρετές της γυναίκας και στη βιολογική αποστολή της μητρότητας. Όλες οι ενέργειες και τα θέματα που σχετιζόταν με τη γυναίκα παρακολουθούντο από το πρόγραμμα «ΙΡΙΣ» για το οποίο ήταν υπεύθυνη η Ήρα.

Με ειδικές ουράνιες διατάξεις που έφεραν το όνομα «ΜΩΜΟΣ», αξιολογείτο το αξιόποινο ή όχι των πράξεων και των ενεργειών.

Σεις Ελλάνιοι, υπήρξατε στο παρελθόν οι ιεροί συνοδοί του Δία και σοφοί εποικιστές του πλανήτη με δική του εντολή. Σεις μόνοι στη Γαία έχετε ουράνιες καταβολές και συνέχεια. Είστε όμοιοι με τους ουράνιους γεννήτορες σας. Είσθε πρότυπο ανθρώπινου είδους στη μορφή και όμοιοι μ ' εσάς δημιουργήθηκαν οι άνθρωποι της Γαίας με σπέρμα που έφεραν μαζί τους οι ουράνιες αποστολές εποικισμού. Αυτό είναι το ουράνιο παρελθόν σας. Οφείλετε να το διατηρήσετε ανεξίτηλο από τη λήθη που φέρνει ο χρόνος.

Το Ελλάνιο Πνεύμα εκφράζει το κάλλος και την τελειότητα του πνεύματος των ουράνιων αδελφών σας τους οποίους εκπροσωπείτε στη Γαία.

Το αιώνιο και ανέσπερο πνεύμα σας, θα καταυγάσει τις θεϊκές λάμψεις του Ελλάνιου Φωτός που προορίζεται να φωτίσει τη ψυχή και το πνεύμα των τέκνων της Γαίας. Είστε τέκνα των ουρανών και του απείρου και η πορεία σας θα συνεχισθεί στη Γαία. Σεις μεταφέρετε τη σοφία των άστρων και θα τη μεταδώσετε στα γήινα αδέλφια σας. Ήρθε η στιγμή που όρισαν οι ουρανοί να γίνετε τέλειοι παιδαγωγοί. Έφθασε το πλήρωμα του χρόνου όπου θα μεταφέρετε το φως των ουρανών στη Γαία.

Αναζητείστε τη γνώση ανοίγοντας τις πύλες τ ' ουρανού και του πνεύματος σας. Για να επιτύχετε αυτό χρειάζεται συνεχής προσπάθεια και αγάπη για τον άνθρωπο.

Σεις έχετε προορισμό να συνδέσετε τα τέκνα της Γαίας με τον κόσμο των άστρων.
Έχετε ιερό καθήκον να διασώσετε τις ουράνιες καταβολές σας και να μην αφήσετε τη λήθη να σκεπάσει το παρελθόν σας. Δεν πρέπει να ξεχάσετε τί είστε και πού ανήκετε.

Τέκνα του Δία Ελλάνιοι. Κατάγεσθε από ψηλά. Ανεβείτε ψηλά παίρνοντας μαζί σας και τα τέκνα της Γαίας, φθάστε στους ουρανούς.
Μιλήστε στους ανθρώπους για τον ουρανό και τ ' αστέρια, για τους ουράνιους αδελφούς τους. Πώς γεννήθηκαν αυτοί στη Γαία και πώς ήρθατε εσείς από τ ' άστρα, σαν συνοδοί του Δία. Αναφερθείτε στα ορατά και αόρατα, τα γήινα και τα ουράνια και για όσα μπορούν να καταλάβουν. Αναφερθείτε στην ουράνια βοήθεια και προστασία.

Το σήμερα προσδιορίζει την πορεία σας στο χρόνο του μέλλοντος. Η ουράνια προέλευση, σας έδωσε το προνόμιο να βρίσκεσθε σε υψηλά νοητικά επίπεδα. Πάνω από εσάς βρίσκονται οι υπερβατικές οντότητες του σύμπαντος. Πάνω από αυτές βρίσκονται οι θεϊκές οντότητες και πάνω από τα πάντα βρίσκεται το Όλον Φως. Σεις, με όλα αυτά βρίσκεσθε σε συνεχή νοητική επικοινωνία, με άγνωστο σ ' εσάς τρόπο.

Κατάγεσθε από τον ουρανό και τ ' άστρα και έχετε υποχρέωση να μεταφέρετε την ουράνια κοινωνία στη Γαία. Η υλοποίηση σας σ ' αυτή έγινε με δική σας επιθυμία.
Πρέπει να σας πληροφορήσω ότι δεν έρχεσθε πρώτη φορά στη Γαία· έχετε ζήσει σ ' αυτήν και άλλες φορές στο παρελθόν, όπως έχετε ζήσει και σε άλλους πλανήτες, άλλους γαλαξίες, με άλλες αποστολές και θα επιστρέψετε και πάλι πολλές φορές στο μέλλον.
Τώρα όμως η ζωή σας θα συνεχισθεί συνυφασμένη με την ζωή των τέκνων της Γαίας· η επιτυχία ή αποτυχίας τους θα εξαρτηθεί από τις δικές σας πράξεις.
Οι ανθρώπινες σκέψεις ανανεώνονται συνέχεια, καθώς ο νους εξελίσσεται, ανέρχονται πνευματικά και αναζητούν την ουράνια γνώση.
Μπορείτε να επιτύχετε το καλύτερο.

…..

Το ανθρώπινο σώμα είναι τρισυπόστατο: υλικό, αστρικό και αιθερικό. Το καθένα δέχεται διαφορετικούς συμπαντικούς κραδασμούς.

• Με το αιθερικό (φωτονιακό) σώμα λαμβάνονται τα μηνύματα του Όλου Φωτός και του σύμπαντος.

• Με το αστρικό σώμα ο άνθρωπος δέχεται τα μηνύματα των υπερβατικών οντοτήτων και των ουράνιων αδελφών μας των άλλων πλανητών του διαστήματος.

• Τέλος με το υλικό σώμα επικοινωνούμε με τις τρισδιάστατες πραγματικότητες της Γαίας και των άστρων.
.....

Μην εκμεταλλευθείτε σε βάρος των άλλων αυτά που σας δόθηκαν. Θα προκαλέσετε την επέμβαση του Διός. Αποτελείτε τους εκπροσώπους της ουράνιας κοινωνίας, θεματοφύλακες του μέλλοντος του ανθρώπου.
Μην καταληφθείτε από τον εγωισμό σας απέναντι στα τέκνα της Γαίας και αδιαφορήσετε για το έργο σας, θεωρώντας τα πάντα δεδομένα. Θα έχετε εκτραπεί από την αποστολή σας. Θα έχετε κλείσει τις πύλες τ ' ουρανού.
Ο χειρότερος εχθρός του ανθρώπου είναι το εγώ, που σ ' αυτό ταξιδεύει καθημερινά ατελείωτα. Το εγώ απομονώνει τον άνθρωπο, τον διαχωρίζει από το σύνολο, τον μετατρέπει σε αλαζόνα, τον μεταβάλλει σε ανόητο.
Το σκοτεινό εγώ δημιουργεί φουρτούνες ψυχής, η οποία ή ναυαγεί και χάνεται μ ' αυτό ή επιστρέφει νικήτρια συνοδευόμενη από το μεγαλειώδες εμείς.

Αποσπάσματα από το βιβλίο Γερ. Καλογεράκη, «Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ», εκδ. Δίον.

ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΑΓΟΡΑ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ

Ανασκαφές στην Αρχαία Αγορά από την Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα. Ξεκίνησαν το 1931 υπό την επίβλεψη του Τ Leslie. Η συστηματική ανασκαφή του σημαντικού αυτού τόπου ανατέθηκε από το Ελληνικό Δημόσιο προς την Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών, που ιδρύθηκε στην Αθήνα το 1881. Οι διαπραγματεύσεις άρχισαν το 1925. Αμέσως μετά το ελληνικό κοινοβούλιο δεν ψήφισε να αναλάβει το ίδιο το έργο, σε μεγάλο βαθμό λόγω του τεραστίου κόστους της απαλλοτρίωσης. Η εν λόγω περιοχή καλύπτεται κατά 24 περίπου στρεμμάτων και κατελήφθη από 365 σύγχρονα σπίτια, τα οποία έπρεπε να αγοραστούν και να κατεδαφιστούν.

Οι ανασκαφές ξεκίνησαν. 25 Μαΐου 1931.

Άποψη της δυτικής πλευράς της Αγοράς κατά την έναρξη των ανασκαφών.

Η θέα από το βορρά προς το λόφο του Αγοραίου Κολωνού και του Ηφαιστείου.

19 Ιουνίου, 1931

http://www.agathe.gr/

ΟΙ ΣΗΜΑΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ - ΕΠΙΣΗΜΑ / ΠΑΡΑΣΗΜΑ / ΣΗΜΕΙΑ

Το τρισκέλιον είναι σύμβολο της Σικελίας

Οι Έλληνες είχαν στις ασπίδες τους όμοια σημεία για να αναγνωρίζονται στη μάχη. Οι Σπαρτιάτες είχαν το Λ ή τους Διόσκουρους. Οι Αρκάδες το ρόπαλο του Ηρακλή. Οι Μεσήνιοι το Μ. Οι Μαντινείς την τρίαινα. Οι Θηβαίοι την σφίγγα. Οι Αθηναίοι την κουκουβάγια. Διάφορους συμβολικούς αριθμούς, λέξεις για να τρομάζει ο εχθρός, φίδια, ταύρους, λέοντες, κριάρια κ.α.

Τα σημάδια στις ασπίδες τα ονόμαζαν επίσημα. Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι στη μάχη της Σαλαμίνας το Περσικό σκάφος Αρτεμίσια όταν το κυνηγούσε ένα Αθηναϊκό σκάφος, βύθισε ένα Περσικό για να σωθεί. Το γεγονός διαβεβαίωσαν οι παρατηρητές στον Ξέρξη λέγοντας ότι αναγνώρισαν το σκάφος, «ει αληθέως εστί Αρτεμισίης το έργον, και τους φάναι, σαφέως το επίσημον της νεός επισταμένους. ...... έγνω το σημήιον ιδών της στρατηγίδος».

Ο Πλούταρχος χρησιμοποιεί την λέξη παράσημα. Ο Θουκυδίδης χρησιμοποιεί την λέξη σημεία «τα σημεία ήρθε τα σημεία κατεσπάσθε» δηλαδή κάποιο σημάδι σήμαινε την έναρξη της μάχης και κάποιο σημάδι την διακοπή. Ένα κόκκινο ύφασμα που ονομάζετε φοινικίς χρησιμοποιούσαν πρώτοι οι Αθηναίοι για την έναρξη της μάχης, έπειτα οι Έλληνες της Σικελίας, οι Μακεδόνες, έπειτα οι Ρωμαίοι.

Οι σημαίες στο στρατό της ξηράς φαίνεται να εμφανίσθηκαν επί Μ. Αλεξάνδρου ενώ οι σημαίες στην θάλασσα εμφανίστηκαν από την Μυκηναϊκή εποχή.

Στην εκστρατεία του Μ. Αλεξάνδρου στην Ασία υπήρχαν σημεία στους επικεφαλής των ιλών του μακεδονικού στρατού. Μετά τον θάνατο του Ηφαιστίονα, το εκστρατευτικό του σώμα ονομάσθηκε χιλιαρχία και προηγείτο σημαία που είχε κατασκευάσει ο Ηφαιστίων, γράφει ο Αρριανός. Εκείνη την εποχή οι Πέρσες χρησιμοποιούσαν τετράγωνες σημαίες. Το -333 μετά την νίκη στην Ισσό ο Αλέξανδρος καθιέρωσε στο στράτευμα τις τετράγωνες σημαίες από κεντητό ή ζωγραφιστό ύφασμα. (βλέπε Περσικό αγγείο του Δούριδος).

Μετά την κατάκτηση της Ελλάδας από τους Ρωμαίους τα Ελληνικά σημάδια αναμείχθηκαν με τα Ρωμαϊκά. Κάθε πόλη είχε τα σημεία της όπως και κάθε πλοίο. Το Βυζάντιο και η Προποντίδα είχαν το κόκκινο χρώμα με την ημισέληνο (σύμβολο της θεάς Άρτεμης) με αστέρι ή χωρίς. Στην Μήλιτο το λιοντάρι. Στα παράλια της Μικράς Ασίας τον ήλιο σε πράσινο φόντο, η προέλευση του ήλιου είναι πιθανή από τους Τρώες που είχαν προστάτη τους τον θεό Απόλλωνα, θεό του ήλιου. Στις άλλες περιοχές είχαν κίτρινες, άσπρες, κόκκινες σημαίες με αστέρια, με ρητά και φράσεις.

http://users.sch.gr/

Κεραμικός δίνος με τρισκέλιον. Ψημένος πηλός. Palma di Montechiaro, Σικελία, -650.

Περιφερειακό Αρχαιολογικό Μουσείο Agrigento © Regione Siciliana 

Πηγή: www.lifo.gr

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΒΙΟΕΝΕΡΓΕΙΑΚΕΣ ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΥΛΙΚΟ ΣΩΜΑ

Ως άνθρωποι έχουμε ένα βιομαγνητικό πεδίο γύρω από το σώμα μας το οποίο είναι και αλλιώς γνωστό ως αυρικό πεδίο (αύρα). Αυτό το πεδίο είναι η προσωπική μας υπογραφή της ενεργειακής μας δόνησης. Είναι επίσης η αποθήκη για την ενέργεια που κάποιος θα ήθελε να δώσει κατά τη διάρκεια των καθημερινών του αλληλεπιδράσεων με άλλους.
Αν το αυρικό πεδίο κάποιου είναι αδύναμο όχι μόνο αυτός είναι δεκτικός στο να μαζεύει την ξένη ενέργεια των άλλων αλλά επίσης έχει λιγότερη ενέργεια να δώσει και ο ρυθμός της εξάντλησης της ενέργειας είναι μεγάλος.

Ένα υγιές στην όψη αυρικό πεδίο μοιάζει σαν μία απαλή ενέργεια σε σχήμα αβγού, που επεκτείνεται 2-3 πόδια σε κάθε κατεύθυνση έξω από το σώμα. Κάποιος που βιώνει μια αίσθηση φόβου ή μια αίσθηση χωρισμού από τον καθένα θα έχει ένα αυρικό πεδίο που τείνει να κολλάει και να είναι κοντά στο σώμα, όπως πχ 30 εκατοστά μακριά.
Από την άλλη, αν κάποιος δεν έχει αγκυροβολήσει πλήρως τη συνείδησή του στο σώμα του τείνει να νιώθει φευγάτος και να μη βρίσκεται στο παρόν, έπειτα είναι πιθανόν ότι το αυρικό του πεδίο εκτείνεται οπουδήποτε σε 5 με 20 πόδια.

Κατά τη διάρκεια της ύπαρξής του, ο άνθρωπος μπορεί να έχει μια αύρα η οποία αλλάζει χρώμα αναλόγως του βαθμού των συγκινήσεών του αλλά και των δοκιμασιών μέσα από τις οποίες περνά.
Λέγεται ότι άτομα σε αρμονία με την ύπαρξή τους μπορούν να διακρίνουν την αύρα των γύρω τους. Μια "όμορφη" αύρα αντλεί την ομορφιά της μέσα από την ποιότητα της ζωής μας: διατροφή, ξεκούραση, υγεία, φυσική κατάσταση, απουσία καταχρήσεων... Η φυσική μας υπόσταση λοιπόν πρέπει να βρίσκεται σε ισορροπία με την πνευματική.
Κάποιοι άνθρωποι μπορούν να "πιάσουν" την αύρα άλλων ανθρώπων με τη βοήθεια της ψυχικής τους όρασης. Κάποιοι άλλοι όμως, μπορούν επίσης να την αντιληφθούν, με την συνεχή εξάσκηση του μυαλού τους. αναπτύσσοντας τις εκπληκτικές ψυχικές δυνάμεις που άντλησαν από μέσα τους.

Σύμφωνα με την παρατήρηση, η αύρα φέρει μέσα της πολλά χρώματα και σύμφωνα με τους μύστες, το μπλε συμβολίζει την πίστη και την αφοσίωση, το κόκκινο την επιθετικότητα, το άσπρο την αγνότητα, το πράσινο τη ζήλια και το γκρι την αρρώστια.

Οι άνθρωποι είμαστε ζώσες βιοενεργειακές οντότητες και όχι μόνο υλικό σώμα, όπως ισχυρίζεται η συμβατική χημική Ιατρική. Οι φωτογραφίες Κίρλιαν αποτυπώνουν με χρώματα την αύρα της ανθρώπινης βιοενέργειας, δηλαδή το “Είναι”, αποδεικνύοντας, ότι υφίσταται, όπως δηλαδή ισχυρίζονται οι μύστες, αλλά και η νέα Κβαντική Φυσική.

http://conspiracyfeeds.blogspot.gr

Διαβάστε επίσης: Η ΑΥΡΑ #1 , Η ΑΥΡΑ #2

OΙ ΣΚΕΠΤΟΜΟΡΦΕΣ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΕΣ ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ

Η σκεπτομορφή μας είναι μια ζωντανή οντότητα, κακόβουλη ή καλοπροαίρετη.

Αυτές οι σκεπτομορφές έχουν πολλούς προορισμούς. Πηγαίνουν σ’ εκείνον στον οποίο τις στέλνουμε. Πηγαίνουν και συσσωρεύονται με τις μαζικές σκεπτομορφές που έχουν δημιουργηθεί απ’ τις σκέψεις των ανθρώπων. Μπορούν επίσης να καταστραφούν απ’ τον δημιουργό τους, αν ξέρει πως να το κάνει.

Το σημαντικό όμως είναι να θυμόμαστε ότι οι σκεπτομορφές είναι ζωντανές οντότητες, και ανάλογα την φύση τους, είτε μολύνουν το διάστημα ή φέρνουν ομορφιά και ευωδία και λειτουργούν σαν εποικοδομητικοί παράγοντες.

Οι περισσότερες από τις μισοχτισμένες σκεπτομορφές μας αιωρούνται στο νοητικό μας πεδίο και συχνά αποσυντίθενται, προξενώντας μόλυνση σε αυτό. Για να επιβιώσουν, απομυζούν το νοητικό μας πυρ.

Οι πύρινες οντότητες που χτίζουν τις σκεπτομορφές μας, αποκτούν μια πολύ ανταγωνιστική στάση εάν τις χρησιμοποιούμε για κακούς σκοπούς. Κάνουν τη δουλειά τους, χτίζουν τις σκεπτομορφές μας οποιασδήποτε φύσης, αλλά μετά μας βλάπτουν ή προκαλούν μεγάλη ζημιά στο νου μας εάν διαρκώς τις χρησιμοποιούμε για καταστροφικούς σκοπούς. Γι’ αυτό λέμε ότι ένα κακό άτομο έχει μέσα του τις αιτίες της αυτοκαταστροφής του. Αυτό επίσης είναι αλήθεια για ομάδες και έθνη.

Δεν πρέπει κάποιος να φαντάζεται ότι θα καταστραφεί αμέσως εξαιτίας μιας κακής σκέψης. Η καταστροφή του παίρνει χρόνο. Σταδιακά, το συναισθηματικό και φυσικό του σώμα μολύνονται, και στην επόμενη ή τις επόμενες ενσαρκώσεις του θα πληρώσει βαριά “φορολογία” από τις κακές σκέψεις του.

Οι άνθρωποι σκέπτονται σε πλαίσια ετών, αλλά ο Θείος Νόμος είναι αργός αλλά σίγουρος. Μια επίσκεψη στη γη μετά από χίλια χρόνια θα αποδείξει ότι εκείνα τα έθνη που χρησιμοποίησαν το νου τους λάθος, δεν υπάρχουν πια.

Αυτή ήταν η μοίρα πολλών εθνών. Που βρίσκεται τώρα η Σουμερία, η Αρχαία Αίγυπτος, η Ατλαντίδα, η Λεμουρία, η Χαλδαία, η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κλπ; Έχουμε μόνο τα ερείπιά τους. Ο Νόμος ποτέ δεν φθίνει, αλλά παίρνει καιρό μέχρι το κομπιούτερ του κάρμα να φέρει τις τελικές απαντήσεις.

Τορκόμ Σαραϊνταριάν

http://conspiracyfeeds.blogspot.gr/

ΣΚΕΠΤΟΜΟΡΦΕΣ - ΙΣΩΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΩΣ Η ΣΚΕΨΗ ΚΥΒΕΡΝΑ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ - ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΝΗ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΓΧΥΣΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΓΚΛΩΒΙΖΟΥΝ ΣΤΡΑΓΓΑΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ, ΚΟΒΟΝΤΑΣ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑΣ ΜΑΣ

ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΚΕΠΤΟΜΟΡΦΕΣ

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ

ΜΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ...

ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ Ο ΑΙΩΝΙΟΣ

Ο ελληνικός στοχασμός παρέμεινε αλώβητος στο χώρο και το χρόνο παρά τα θανάσιμα χτυπήματα που έχει δεχθεί. Αντιπαρατάχθηκε με θρησκείες και εισαγόμενες ιδεολογίες, δεν αλλοιώθηκε, δεν αναμείχθηκε και όχι μόνο επιβίωσε αλλά κυριάρχησε θεαματικά, και τούτο διότι ποτέ δεν ισχυρίστηκε ότι είναι θεόπνευστος ή άγιος ή αλάνθαστος, υποστήριξε όμως ότι είναι προϊόν της λογικής του ανθρώπινου νου, δώρο ουράνιο που παρουσιάζει σημεία τελειότητας με αξιώσεις τελείου.

Ο Ελληνισμός ποτέ δε χαρακτήρισε τους ανθρώπους σε πιστούς και άπιστους, αλλά σε ενεργούς και μη πολίτες. Είναι ανοιχτός στην εξέλιξη, τις ιδέες, είναι πάντα σύγχρονος, υπηρετεί τον άνθρωπο και βοηθά την επιστήμη. Δεν είναι δύσκαμπτος και δογματικός, είναι ευέλικτος και εξελικτικός, ώστε να είναι πάντα επίκαιρος όπως στο παρελθόν έτσι στο παρόν και το μέλλον.

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΗΣ από τον πρόλογο του βιβλίου του «Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΈΛΛΗΝΕΣ» σελ 11, Εκδ. Δίον

SiriusLight

ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΦΕΥΓΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΞΙΚΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ!

Να μάθεις να απομακρύνεσαι, να φεύγεις μακριά! Από ανθρώπους χειριστικούς και κακοποιητικούς. Από προσβλητικές και απαξιωτικές συμπεριφορές.

Από τοξικά συναισθήματα που απομυζούν την ενέργειά σου. Να μάθεις να φεύγεις! Γιατί όσο κι αν προσπαθήσεις να μιλήσεις με λογική, να προσεγγίσεις με αγάπη, να συγχωρήσεις και να βοηθήσεις, θα βρίσκεις πάντα τοίχο. Εναν τοίχο στον οποίο θα χτυπάς ξανά και ξανά, μέχρι να τραυματιστείς θανάσιμα.

Οι τοξικοί άνθρωποι ζουν ανάμεσά μας. Κάποιες φορές τόσο κοντά μας που αδυνατούμε να αντιληφθούμε τη νοσηρότητα του ψυχισμού και της συμπεριφοράς τους. Αντιλαμβανόμαστε όμως τη συγκρουσιακή φύση της σχέσης μας, την αστάθειά της, τον διαρκή κλονισμό της εμπιστοσύνης που υπάρχει σ' αυτή. Αντιλαμβανόμαστε την κακοποίηση, την κοροϊδία, το ψέμα, τη διαρκή προδοσία. Αντιλαμβανόμαστε τα συναισθήματά μας που είναι γεμάτα πικρία, απογοήτευση, θλίψη, θυμό. Κάποιες φορές μάλιστα τόσο καλά κρυμμένα, που τελικά σωματοποιούνται: Κατάθλιψη, διαταραχές όρεξης, διαταραχές ύπνου, επιθετικότητα, αδυναμία συγκέντρωσης, υπερβολικό και συνεχές στρες.

Γιατί οι τοξικοί άνθρωποι που επιτρέπουμε να υπάρχουν στη ζωή μας, δε θα παραδεχτούν ποτέ την ευθύνη τους απέναντί μας ώστε να μας δικαιώσουν, παρά μόνο προσωρινά και μόνο αν αυτό εξυπηρετεί τους δικούς τους σκοπούς. Απεναντίας, θα εξακολουθούν να μας επιρρίπτουν ευθύνες για τα πάντα και κυρίως για τα δικά τους λάθη. Η επίθεση είναι η καλύτερη άμυνά τους και άμυνά τους η κακεντρέχεια, η απαξίωση, η προσβολή, στοχεύοντας έτσι σε ενοχικά συναισθήματα που καταφέρνουν να δημιουργούν με ευκολία, αφού το παιχνίδι που παίζουν το γνωρίζουν καλά.

Tο μαθαίνουν από μικρή ηλικία και το χτίζουν με τα χρόνια προσεχτικά. Μελετούν τους ανθρώπους που πλησιάζουν και στοχεύουν στα χαρακτηριστικά εκείνα που θα τους φανούν χρήσιμα. Και όταν κάποια στιγμή αποκαλυφθούν, σαν θανατηφόρος σκορπιός κεντρίζουν ύπουλα και με βία τα θύματά τους, εξαπολύοντας το δηλητήριό τους σε εκείνους που τους έδωσαν τα περισσότερα. Ξεπληρώνοντας έτσι τη δοτικότητα και την αγάπη που δέχθηκαν χωρίς να αξίζουν.

Γι'αυτό φύγε! Φύγε μακριά από τους ανθρώπους εκείνους που σου φέρονται με τρόπο που υποδεικνύει πως είναι καλύτεροι από σένα. Φύγε μακριά από εκείνους που δε σέβονται αυτό που είσαι και αυτό που αξίζεις. Που δεν ανταποδίδουν την προσφορά σου, την κατανόησή σου και την αγάπη σου. Φύγε μακριά από τους ανθρώπους εκείνους που προδίδουν την εμπιστοσύνη σου. Που υποτιμούν τη νοημοσύνη σου και θίγουν τον υγιή εγωισμό σου.

Φύγε όσο δύσκολο κι αν είναι. Γιατί όσο κι αν νιώσεις για λίγο πως χάνεις το έδαφος κάτω από τα πόδια σου αφού έχεις μάθει εσφαλμένα να θεωρείς πως ισορροπείς με κάποιο τρόπο σ' αυτή τη σχέση, αυτό που θα κερδίσεις είναι ασυγκρίτως σημαντικότερο! Γιατί η υγεία σου, ψυχική και σωματική, δεν πρέπει να μπαίνουν στη ζυγαριά με κανέναν και τίποτα. Ούτε ο αυτοσεβασμός σου!

Πηγή: http://enallaktikidrasi.com