ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ ΤΡOΠΟΥΣ ΜΑΣ ΜΙΛΟΥΝ ΟΙ ΘΕΟΙ

 Με την Συγγραφέα Δήμητρα Λιάτσα

Η Δήμητρα Λιάτσα γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη. Έκανε φιλολογικές σπουδές. Ξένες γλώσσες: Αγγλικά, Γαλλικά και Ιταλικά. Εργάστηκε επί σειρά ετών στην επιμέλεια βιβλίων. Μετέφρασε άνω των 30 τίτλων κυρίως από την Αγγλική γλώσσα. Έγραψε άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες, με αντικείμενο την Ελληνική Γραμματεία. Έδωσε σειρά ομιλιών προσκεκλημένη από το Ινστιτούτο Αριστοτέλης, με θέμα την Ελληνική Γραμματεία, την Ιστορία και την παιδεία. Από το 2009 ασχολείται με την συστηματική μελέτη του Ομήρου και από το 2014 με την ανάγνωση, τον σχολιασμό και την ανάρτηση στο διαδίκτυο ολόκληρης της Οδύσσειας. Από το 2017 έχει ξεκινήσει και την ανάγνωση, τον σχολιασμό και την ανάρτηση στο διαδίκτυο ολόκληρης της Ιλιάδος.

Η Δήμητρα Λιάτσα είναι συγγραφεύς των βιβλίων: «Τα ψέματα που λένε για την Ελλάδα» (2004) και «Η Ελληνική καταγωγή του Χριστιανικού μύθου» (2013), τα οποία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Δήλιος.

Λόγοι και Ομιλίες της Δήμητρας Λιάτσα: ΕΔΩ

Ομήρου Ιλιάς: ΕΔΩ

Ομήρου Οδύσσεια: ΕΔΩ

Από «Φρυκτωρίες» και «Βισάλτη»: ΕΔΩ

  Ομηρικός Κύκλος - Ellenos Ellen

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΣΑΣ

Σε αυτούς τους καιρούς που έχουμε την τύχη να είμαστε ενσαρκωμένοι διότι το επιλέξαμε, όλα θα εξαρτηθούν από το τι σκεφτόμαστε.

Η ανθρωπότητα απέτυχε πολλές φορές διότι δεν πίστεψε στους συμπαντικούς νόμους όσο έπρεπε και δεν πίστεψε διότι δεν ήταν ακόμη έτοιμη.

Αυτή όμως τη φορά δεν υπάρχει δικαιολογία. Όλα θα παιχτούν σε αυτό το επίπεδο, της προβολής της σκέψης συλλογικά.
Θα πρέπει με σθένος να αρνηθούμε να επιτρέψουμε στους εαυτούς μας να παρασυρθούν από οποιαδήποτε ψύχωση φόβου, αγωνίας και αναταραχής.
Ας αποκτήσει ο καθένας μας υπευθυνότητα, έλεγχο της εκφοράς του λόγου, τα σκληρά υπονοούμενα την άγρια και γεμάτη φόβους ομιλία, διότι τώρα γνωρίζουμε και δεν υπάρχει δικαιολογία.

Γνωρίζουμε ότι δημιουργούμε, ο,τι εκφέρουμε ως λόγο και είναι εύκολο να παρασυρθούμε μέσα στις συνήθειες της ομιλίας συμμετέχοντας στην δημιουργία αρνητικής εξωτερίκευσης γεγονότων που εξυπηρετούν τις καταστροφικές δυνάμεις.

Ας ενώσουμε λοιπόν την πίστη μας, την δύναμη μας, και το γεγονός ότι το θείον μας καθοδηγεί.
Ας σταθούμε σταθεροί σε πνευματική ύπαρξη και όλοι μαζί ας προβάλλουμε το ίδιο όραμα για να το υλοποιήσουμε στο πεδίο της γης. Αυτή είναι η αποστολή μας και αυτό ήρθαμε να πράξουμε. Τώρα που η μνήμη αναδύθηκε ας επιτρέψουμε στο σχέδιο να υλοποιηθεί. Ας επιτρέψουμε την  νίκη του ανθρωπίνου πεπρωμένου!!!
Από την καρδιά του Απόλλωνος στον ήλιο της καρδιάς σας.

ΑΣ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟΥ

Άρματα της Φωτιάς - Βαγγέλης Παπαθανασίου

Οπτικοακουστικό: Thomaida Kotsali

-----------------------------------

ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΘΑΡΗ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ. 

ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΑΣ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ!

“ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΑΣ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΑΣ.” (ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ)

ΠΩΣ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΑΣ, ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ, ΤΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΓΟΝΙΔΙΑ ΜΑΣ

ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΡΥΘΜΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΑΣ

ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΟΛΥΤΑ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ, ΟΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΑΥΤΑ

ΣΚΕΠΤΟΜΟΡΦΕΣ - ΙΣΩΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΩΣ Η ΣΚΕΨΗ ΚΥΒΕΡΝΑ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ - ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΝΗ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΓΧΥΣΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΓΚΛΩΒΙΖΟΥΝ ΣΤΡΑΓΓΑΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ, ΚΟΒΟΝΤΑΣ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑΣ ΜΑΣ

ΘΕΙΑ ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ - ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ

Το IDAION.org | ΙΔΑΙΟΝ.ελ και το βιβλίο "ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΣ Η Δομή της Σκέψεως" παρουσιάζουν την σειρά εκπομπών με τίτλο: "ΘΕΙΑ ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ", με τον συγγραφέα Νικόλαο Χ. Κουνδουράκη. 

IDAION Publishing

ΤΑ ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑΣ ΚΑΤΑ ΤΑ ΗΡΑΚΛΕΙΤΕΙΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ & ΤΟ ΞΥΠΝΗΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ

Ένα επίπεδο συνειδητότητας είναι οι «μη δυνάμενοι», όπως το ονομάζω. Ο Ηράκλειτος αναφέρεται σε όλους εκείνους που απλά δεν μπορούν.

Στο πρώτο απόσπασμα, γίνεται λόγος για τους ασύνετους. Αυτοί δεν μπορούν να κατανοήσουν από μόνοι τους την κοσμική λειτουργία. Ακόμα και όταν ακούσουν τον σχετικό λόγο, πάλι αδυνατούν. Δεν έχουν την ανάλογη πείρα. Ξεχνούν όπως ξεχνά κανείς τα όνειρά του. Το ίδιο αναφέρεται και στο απόσπασμα 34: «Όσοι δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν (τον αληθινό λόγο), ακόμα κι όταν τον ακούσουν είναι σαν τους κουφούς. Το λέει και το ρητό: παρόντες απόντες». «Αξύνετοι ακούσαντες», κατά το κείμενο.

Ένα άλλο επίπεδο συνειδητότητας αναφέρεται στους «νομίζοντας». Αυτοί δεν ενδιαφέρονται πραγματικά. Δεν έχουν μέσα τους τις ρίζες της φιλοσοφίας, δηλαδή το «θαυμάζειν» και το «απορείν». Επαναπαύονται στις έτοιμες γνώσεις που απλά διδάσκονται, και έχουν την ψευδαίσθηση ότι γνωρίζουν καλώς τα πράγματα. Η γνώση τους δεν είναι καρπός της δικής τους προσπάθειας. Δεν θαυμάζουν ούτε θέτουν απορίες για όλα τα θαυμαστά που βλέπουν γύρω τους, διότι δεν έχουν έρωτα προς την φιλοσοφία. «Οι πολλοί δεν στοχάζονται πάνω στην φύση των πραγμάτων που συναντούν μπροστά τους, ούτε τα γνωρίζουν πραγματικά έστω κι αν τα διδαχτούν, αλλά απλώς νομίζουν πως τα γνωρίζουν» (απ. 17). Στο κείμενο αναφέρεται «ου γαρ φρονέουσι τοιαύτα πολλοί» (όπου φρόνημα σημαίνει την επίγνωση), το οποίο αντιδιαστέλλεται από την απλή επιδερμική μάθηση, «ουδέ μαθόντες γινώσκουσιν».

Ένα άλλο επίπεδο συνειδητότητας που μοιάζει με το προηγούμενο, είναι οι εντελώς «αδιάφοροι». «(Οι πολλοί) απομακρύνονται από ό, τι συναναστρέφονται διαρκώς και τους φαίνονται ξένα αυτά που συναντούν καθημερινά» (απ. 72).

Ένα ακόμα επίπεδο συνειδητότητας αφορά όσους υιοθετούν τις απόψεις των πολλών μόνο και μόνο επειδή προέρχονται …από τους «πολλούς». Σε αυτήν την περίπτωση μετρά (για αυτούς) η ποσότητα (ότι το λένε οι περισσότεροι). Είναι η λεγόμενη «κοινή γνώμη». Είναι αυτό που έχει επικρατήσει, εδραιωθεί, και καθιερωθεί εξαιτίας μιας «αυθεντίας», και παγιωθεί με τη βοήθεια του χρόνου. Αυτό ισχύει για όλων των ειδών τις ιδεολογίες. «Η νόησή τους δεν είναι παρά παρορμητική σκέψη. Δείχνουν εμπιστοσύνη στους λαϊκούς αοιδούς και για δάσκαλό τους έχουν το πλήθος, γιατί δεν ξέρουν ότι οι πολλοί είναι φαύλοι, ενώ οι λίγοι είναι οι αγαθοί» (απ. 104).

Ένα ακόμα επίπεδο, αφορά την «ιδίαν φρόνησιν». Βέβαια, εδώ δεν κατακρίνεται η «ιδία φρόνηση», αλλά όταν αυτή οδηγεί εκτός πραγματικότητας. Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος αδυνατεί να φτάσει ουσιαστικά στην κατανόηση του λόγου που χαρακτηρίζεται ως «κοινός», δηλαδή ο ίδιος για όλους. «Πρέπει να ακολουθούμε τον ξυνόν, που σημαίνει τον κοινόν λόγο· ξυνός άλλωστε είναι ο κοινός. Ενώ ο αληθινός λόγος είναι καθολικός, τα ανθρώπινα πλήθη ζουν με οδηγό τις επιμέρους νοοτροπίες τους» (απ. 2). Στην πραγματικότητα αυτές οι επιμέρους νοοτροπίες, είναι αυτό που επικρατεί και δέχεται άκριτα ο καθένας. Κάτι που το επικρίνει ο Ηράκλειτος αλλού: «Ας μη στοχαζόμαστε με εικασίες για τα σπουδαιότερα ζητήματα» (απ. 47).

ΤΟ ΞΥΠΝΗΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ
Ως τώρα αναφέρθηκα στα χαμηλότερα επίπεδα συνείδησης. Στην ουσία κρατούν τη συνείδηση σε μια κατάσταση ύπνου. Ή καλύτερα, σε μια κατάσταση λήθαργου, όπου ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να εννοήσει τα όσα συμβαίνουν μέσα του και γύρω του. Αυτό οφείλεται στην κατάσταση της ίδιας του της ψυχής, όπως ήδη έχουμε δει. Είναι οι άνθρωποι που έχουν την ψυχή τους υγρή. Σε αυτούς, ο λόγος ατροφεί, κάτι που οφείλεται στον άλογο και μη φυσικό τρόπο ζωής τους. Τώρα θα δούμε πως μπορεί να ξυπνήσει η συνείδηση και να αντιστραφεί η κατάσταση.

Το κλειδί είναι η αμφισβήτηση.

Η αμφισβήτηση δεν έχει το νόημα της ισοπέδωσης. Μάλλον έχει το νόημα της γέννησης νέων οπτικών και νέων προσεγγίσεων, ικανών να φωτίσουν περαιτέρω τον δρόμο της γνώσης. Είναι η προσωπική τόλμη του ότι και εγώ μπορώ να σκεφτώ και να κρίνω, χωρίς να έχει κανείς το δικαίωμα να μου το αρνηθεί. Καμία «αλήθεια» δεν πρέπει να αποδεχτώ μέχρι της στιγμής που εγώ θα την κρίνω ως τέτοια.

Ο άνθρωπος οφείλει αφενός να παραδεχτεί και τη δική του άγνοια, («την αμάθειά του είναι προτιμότερο κανείς να την κρύβει» απ. 95), αφετέρου να υπερβεί το Δελφικό ρητό «γνώθι σαυτόν». Τι σημαίνει αυτό; Σύμφωνα με τον Πλούταρχο που υπήρξε πρωθιερέας του Απόλλωνος στους Δελφούς, το ρητό αυτό ξεκαθαρίζει τα όρια μεταξύ του θνητού ανθρώπου και των αθανάτων θεών. «Ωστόσο, το “γνώρισε τον εαυτό σου” φαίνεται κατά κάποιο τρόπο να αντίκειται, πάλι όμως, υπό μια έννοια, να συμφωνεί μαζί του. Το ένα είναι αναφώνηση από έκπληξη και σεβασμό προς τον θεό ότι είναι δια παντός, το άλλο υπόμνηση στο θνητό της φύσης και της αδυναμίας του» (Περί του Ει του εν Δελφοίς, 394 C). Αυτό το ρητό υπήρξε η αφορμή για να αναρωτηθεί ο Σωκράτης ¨τι είναι άνθρωπος¨. Ο Διογένης ο Λαέρτιος στους «Βίους των φιλοσόφων» παραδίδει για τον Ηράκλειτο ότι «δεν μαθήτευσε σε κανένα δάσκαλο, αλλά είπε πως ερεύνησε τον εαυτό του κι έμαθε τα πάντα από τον εαυτό του» (ix 5).

«Ερεύνησα τον εαυτό μου» (απ. 101).

Διομήδης

Απόσπασμα. Ολόκληρο το άρθρο Προσεγγίσεις στην φιλοσοφία του Ηρακλείτου – Τα επίπεδα συνειδητότητας και η διάκριση των λίγων από τους πολλούς

https://www.pare-dose.net/7583

----------------------------

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ;

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΛΗΘΗΣ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ

Η ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ ΩΣ ΜΕΣΟ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ - ΤΟ ΚΟΡΥΦΑΙΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

 Με την Συγγραφέα Δήμητρα Λιάτσα

Η Δήμητρα Λιάτσα γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη. Έκανε φιλολογικές σπουδές. Ξένες γλώσσες: Αγγλικά, Γαλλικά και Ιταλικά. Εργάστηκε επί σειρά ετών στην επιμέλεια βιβλίων. Μετέφρασε άνω των 30 τίτλων κυρίως από την Αγγλική γλώσσα. Έγραψε άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες, με αντικείμενο την Ελληνική Γραμματεία. Έδωσε σειρά ομιλιών προσκεκλημένη από το Ινστιτούτο Αριστοτέλης, με θέμα την Ελληνική Γραμματεία, την Ιστορία και την παιδεία. Από το 2009 ασχολείται με την συστηματική μελέτη του Ομήρου και από το 2014 με την ανάγνωση, τον σχολιασμό και την ανάρτηση στο διαδίκτυο ολόκληρης της Οδύσσειας. Από το 2017 έχει ξεκινήσει και την ανάγνωση, τον σχολιασμό και την ανάρτηση στο διαδίκτυο ολόκληρης της Ιλιάδος.

Η Δήμητρα Λιάτσα είναι συγγραφεύς των βιβλίων: «Τα ψέματα που λένε για την Ελλάδα» (2004) και «Η Ελληνική καταγωγή του Χριστιανικού μύθου» (2013), τα οποία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Δήλιος.

Λόγοι και Ομιλίες της Δήμητρας Λιάτσα: ΕΔΩ

Ομήρου Ιλιάς: ΕΔΩ

Ομήρου Οδύσσεια: ΕΔΩ

Από «Φρυκτωρίες» και «Βισάλτη»: ΕΔΩ

  Ομηρικός Κύκλος - Ellenos Ellen

ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ

«Είμαι ο Ηράκλειτος· τι με τραβάτε πάνω κάτω, άμουσοι; Κόπιαζα όχι για σας αλλά γι’ αυτούς που με εννοούν. Ο ένας άνθρωπος είναι για μένα τρεις μυριάδες, και οι αμέτρητοι είναι κανένας. Τούτα θα πω και στην Περσεφόνη».
(Επίγραμμα για τον Ηράκλειτο, από τη Παλατινή ανθολογία)

«Δεν πρέπει να ενεργούμε και να μιλάμε σαν κοιμισμένοι».
(Ηράκλειτος, απ. 73)

(Τα αποσπάσματα είναι σε απόδοση Α. Κυριαζόπουλου).

Ο Ηράκλειτος μίλησε επίσης και για τα επίπεδα της ανθρώπινης συνείδησης. Τί είναι όμως η συνείδηση; Σύμφωνα με τα μεγάλα λεξικά, όπως των Liddell και Scott, του Δ. Δημητράκου, και του Ι. Σταματάκου, συνείδηση είναι η εσωτερική γνώση, η αντίληψη του έξω κόσμου σε σχέση προς το εγώ. Αυτή η εσωτερική αντίληψη διαθέτει επίπεδα. Δεν είναι σε όλους η ίδια. Ο Ηράκλειτος ιεραρχεί τα ανθρώπινα πνεύματα (με βάση τα δικά του κριτήρια), και διακρίνει τους «λίγους» από τους «πολλούς». Όσοι μελετάτε φιλοσοφικά κείμενα, οπωσδήποτε έχετε συναντήσει αυτήν την ποιοτική διάκριση. Αυτή δεν στηρίζεται ούτε στον πλούτο ούτε στην καταγωγή, αλλά στο κατά πόσο αξιώνει ο καθένας τον εαυτό του ώστε να είναι σε θέση να μην συγκαταλέγεται στη μάζα αλλά να είναι σε πορεία αυτοπραγμάτωσης. Μήπως και αυτό δεν προσιδιάζει με την ηρακλείτεια διδαχή περί της αέναης κίνησης και αλλαγής;
Σύμφωνα με τα αποσπάσματα, οι «πολλοί» γίνονται ασύνετοι (απ. 1 και 34), τους λανθάνουν πολλά παρότι ακούν και βλέπουν (απ. 1 και 72), δεν έχουν επίγνωση (απ. 17), ζουν απλά για να χορταίνουν σαν τα κτήνη (απ. 29) (αἱρεῦνται γὰρ ἓν ἀντὶ ἁπάντων οἱ ἄριστοι, κλέος ἀέναον θνητῶν, οἱ δὲ πολλοὶ κεκόρηνται ὅκωσπερ κτήνεα. Ηράκλειτος Απ. Β. 29) ,δηλαδή δεν έχουν ανώτερα ενδιαφέροντα.

«Οι άνθρωποι από τη στιγμή που θα γεννηθούν θέλουν απλώς να ζήσουν και τελικά να πεθάνουν, ή μάλλον να αναπαυτούν, και αφήνουν πίσω τους παιδιά που κι αυτών η μοίρα είναι ο θάνατος» (απ. 20). Οι «λίγοι» διαλέγουν το αιώνιο και συνεχές κλέος. «Αντί για όλα τα θνητά πράγματα, οι άριστοι επιλέγουν μόνο ένα: την αιώνια δόξα. Έστω και μόνο ένας άριστος αξίζει όσο αξίζουν μύριοι μέτριοι. «Για μένα ο ένας, αν είναι άριστος, αξίζει όσο δέκα χιλιάδες» (απ. 49).

Συνεπώς, είναι θέμα επιλογής.

Διομήδης

Απόσπασμα. Ολόκληρο το άρθρο εδώ: https://www.pare-dose.net/7583

ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ (ΕΡΩΣ ΕΛΛΑΣ)

Την ιστορία μελέτα παιδί μου, γιατί έτσι όχι μόνο τον εαυτό σου και τη ζωή σου θα κάμεις ένδοξη και χρήσιμη στην ανθρώπινη κοινωνία, αλλά και το μυαλό σου οξυδερκέστερο και διαυγέστερο. - Ιπποκράτης - 

--------------------------

Ιστορία μου εσύ, Κασταλία μου πηγή δώσ’ μου το άγιο νερό σου να πιω. ΕΡΩΣ ΕΛΛΑΣ

ΕΡΩΣ ΕΛΛΑΣ

-------------------------------

ΙΣΤΟΡΙΑ

ΤΟ ΞΥΠΝΗΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΟΛΩΝ ΜΑΣ

Όταν ο άνθρωπος κατορθώσει να ανέβει σε ένα πνευματικό ύψος, δεν θα πρέπει να πέσει στην παγίδα του να θεωρήσει τον εαυτό του «αυθεντία». Διότι τότε αυτοαναιρείται. Αυτό δηλώνεται σαφέστατα στην φράση «ουκ εμού, αλλά του λόγου ακούσαντας», του αποσπάσματος 50. Όχι επειδή το λέει ο Ηράκλειτος, αλλά επειδή όταν ερευνήσετε με ανοιχτό μυαλό, θα καταλήξετε και εσείς στα ίδια.
Το ξύπνημα της συνείδησης δεν αφορά μια υποτιθέμενη ελίτ, αλλά είναι μια δυνατότητα όλων μας.
«Όλοι οι άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα να γνωρίζουν τον εαυτό τους και να σκέφτονται σωστά» (απ. 116).

«Η δυνατότητα του σκέπτεσθαι είναι κοινή σε όλους» (απ. 113). Σημασία έχει τι θέση θα πάρει ο άνθρωπος.

Η πνευματική αφύπνιση είναι αυστηρά προσωπική και δεν πρέπει να στηρίζεται σε κανέναν «καθοδηγητή». Ο δάσκαλος το πολύ πολύ να βοηθά και να δείχνει τον δρόμο, ως ένας παλαιότερος σύντροφος. Όχι να επιτάσσει ούτε να δεσπόζει.

Ο άνθρωπος, λοιπόν, που ανάβει το φως για λογαριασμό του εξαιτίας της νυχτός, είναι ο άνθρωπος που καταλαβαίνει μεν ότι υπάρχει πνευματικό σκοτάδι, αλλά προσπαθεί να στηριχτεί σε «αυθεντίες» και «καθοδηγητές» που θα του ορίσουν τι πρέπει να κάνει. Που θα του ρυθμίσουν τη ζωή. Το ότι θέλει να βλέπει με το δικό τους φως, δείχνει την σχέση εξάρτησης. Όπως φαίνεται, αυτό δεν οδηγεί στην αφύπνιση. Διότι δεν υπάρχει καμία εσωτερική ανάπτυξη. Ο ίδιος άνθρωπος είτε κοιμάται είτε είναι σε εγρήγορση, ποτέ δεν αφυπνίζεται πραγματικά.

«Το θεϊκό ον αποκαλεί τον άντρα μωρό με τον ίδιο τρόπο που ο άντρας προσφωνεί το παιδί» (απ. 79).

Στο κείμενο γράφει «ανήρ νήπιος ήκουσε προς δαίμονος οκώσπερ παις προς ανδρός». Η λέξη δαίμων προέρχεται από τη λέξη δαήμων, που σημαίνει αυτόν που έχει γνώση και ξέρει καλά. Επομένως, στο απόσπασμα υπάρχει η εξής αναλογία: Όπως στην φυσική ζωή ο άντρας λογίζεται ανώτερος στο πνεύμα από ένα παιδί, κατά τον ίδιο τρόπο ο φιλοσοφικός νους λογίζεται ανώτερος στο πνεύμα από τον μέσο άντρα, ο οποίος θεωρείται ανώριμος. Ο φιλοσοφημένος άνθρωπος ξεπερνά τον κοινό και καθημερινό πεζό άνθρωπο, διότι έχει συλλάβει πράγματα που ο δεύτερος όχι μόνο αγνοεί αλλά και που δεν τον ενδιαφέρει να μάθει. Η λέξη «δαίμων» δείχνει ακριβώς αυτήν την υπέρβαση, εφόσον στην μυθολογία θεωρείται κάτι μεταξύ θεού και ανθρώπου. Μόνο που εδώ, ο δαίμονας του ανθρώπου είναι το ίδιο του το ήθος: «ήθος ανθρώπωι δαίμων» (απ. 119).

Διομήδης

Απόσπασμα. Ολόκληρο το άρθρο εδώ: https://www.pare-dose.net/7583

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ - Η ΠΡΟΝΟΙΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ / ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΣ

Με την Συγγραφέα Δήμητρα Λιάτσα

Η Δήμητρα Λιάτσα γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη. Έκανε φιλολογικές σπουδές. Ξένες γλώσσες: Αγγλικά, Γαλλικά και Ιταλικά. Εργάστηκε επί σειρά ετών στην επιμέλεια βιβλίων. Μετέφρασε άνω των 30 τίτλων κυρίως από την Αγγλική γλώσσα. Έγραψε άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες, με αντικείμενο την Ελληνική Γραμματεία. Έδωσε σειρά ομιλιών προσκεκλημένη από το Ινστιτούτο Αριστοτέλης, με θέμα την Ελληνική Γραμματεία, την Ιστορία και την παιδεία. Από το 2009 ασχολείται με την συστηματική μελέτη του Ομήρου και από το 2014 με την ανάγνωση, τον σχολιασμό και την ανάρτηση στο διαδίκτυο ολόκληρης της Οδύσσειας. Από το 2017 έχει ξεκινήσει και την ανάγνωση, τον σχολιασμό και την ανάρτηση στο διαδίκτυο ολόκληρης της Ιλιάδος.

Η Δήμητρα Λιάτσα είναι συγγραφεύς των βιβλίων: «Τα ψέματα που λένε για την Ελλάδα» (2004) και «Η Ελληνική καταγωγή του Χριστιανικού μύθου» (2013), τα οποία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Δήλιος.

Λόγοι και Ομιλίες της Δήμητρας Λιάτσα: ΕΔΩ

Ομήρου Ιλιάς: ΕΔΩ

Ομήρου Οδύσσεια: ΕΔΩ

Από «Φρυκτωρίες» και «Βισάλτη»: ΕΔΩ

  Ομηρικός Κύκλος - Ellenos Ellen

EΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ 109ης ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΣΤΑ ΠΛΑΤΑΝΟΥΔΙΑ TΕΡΠΝΗΣ 17ης ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1913 ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΝΙΓΡΙΤΑΣ 21ης ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1913 ΑΠO ΤΟΥΣ BΟΥΛΓΑΡΟΥΣ

Ο Δήμος Βισαλτίας σας προσκαλεί να τιμήσετε με την παρουσία σας τις εορταστικές εκδηλώσεις «από τα Πλατανούδια … στη Νιγρίτα» από την Πέμπτη 17 έως και την Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2022, με αφορμή την 109η επέτειο της Ιστορικής Μάχης στη θέση «Πλατανούδια» Τερπνής και της Απελευθέρωσης της Νιγρίτας από τους Βούλγαρους το 1913. 

Περισσότερα: Eορτασμός της 109ης επετείου της μάχης στα Πλατανούδια Tερπνής - Δήμος Βισαλτίας

Πολλοί Τερπνιώτες και Νιγριτινοί οπλισμένοι έδωσαν εθελοντικά το βροντερό παρών στο τρομερό προσκλητήριο της ελευθερίας, σπεύδοντας να συμπολεμήσουν με τους στρατιώτες.

Για τους κατοίκους της Βισαλτίας, ο δάσκαλος της Νιγρίτας Δημήτριος Δαμάνης έγραψε το 1911: «Άρρενες και θήλειαι χαρακτηρίζονται από το ανδρικόν αυτών ύφος και την άκραν εμμονήν εις τα πάτρια ήθη και έθιμα….

Διαβάστε: Η ΜΑΧΗ ΣΤΑ ΠΛΑΤΑΝΟΥΔΙΑ ΤΕΡΠΝΗΣ ΣΕΡΡΩΝ 17-21 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1913

ΤΖΟΡΤΖ ΛΟΥΚΑΣ: ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΕ ΠΛΑΤΩΝΑ, ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΚΑΙ ΟΜΗΡΟ

Ο Τζορτζ Λούκας, ο δημιουργός του Star Wars, είναι ιδρυτής και του Edutopia ενός project που βοηθάει τα παιδιά να εκπαιδευτούν πιο αποτελεσματικά. Μέσα στα πλαίσια της δράσης του μιλάει για την εκπαίδευση και ζητάει να υπάρξει ξανά μια επιστροφή στην σχέση δασκάλου-μαθητή όπως ήταν η σχέση Πλάτωνα και Αριστοτέλη, στην επιστροφή σε μια χειρωνακτική εργασία και στην μεταβίβαση σοφίας μέσω αφηγητών όπως ο αρχαίος Όμηρος.

Ο Τζορτζ Λούκας θέλει περισσότερους «Έλληνες φιλόσοφους και τσαγκάρηδες»

Πώς μπορούν οι άνθρωποι να κατανοήσουν τα συνεχώς αναπτυσσόμενα —και πολύ γρήγορα ξεπερασμένα— βουνά πληροφοριών στον κόσμο; Ο σκηνοθέτης Τζορτζ Λούκας πιστεύει ότι οι απαντήσεις μπορούν να βρεθούν σε εκπαιδευτικές πρακτικές που ήταν κοινές πριν από πολλούς αιώνες.

«Με τα χρόνια, οι παλαιότερες μορφές μάθησης φαίνεται να είναι οι πιο αποτελεσματικές μορφές μάθησης», λέει ο Lucas.

Χωρίζει αυτές τις μορφές σε δύο μέρη που είναι εξίσου σημαντικά στη διαμόρφωση του τρόπου με τον οποίο οι άνθρωποι σκέφτονται και ενεργούν. 

Το πρώτο μέρος είναι «η φιλοσοφική-διανοητική πλευρά», στο στυλ Αριστοτέλη/Πλάτωνα, όπου ένας δάσκαλος εμπλέκει και ενθαρρύνει μια μικρή ομάδα μαθητών με ερωτήσεις και συζητήσεις. 

Το δεύτερο μέρος είναι η πρακτική «σχολή μάθησης χειροτεχνών», όπου, ας πούμε, ένας τσαγκάρης αναλαμβάνει μερικούς μαθητευόμενους και τους δείχνει πώς να φτιάχνουν παπούτσια.

Μόλις μπήκαμε στη Βιομηχανική Επανάσταση, αυτές οι δύο μορφές μάθησης παραμερίστηκαν και η εκπαίδευση έγινε μια άσκηση για το “μπούκωμα” όσο το δυνατόν περισσότερων πληροφοριών στα παιδιά, λέει ο Lucas.

“Είναι σαν μια βιομηχανική γραμμή παραγωγής και στο τέλος της γραμμής παραγωγής, οι μαθητές φτύνουν πίσω τις πληροφορίες και παίρνουν ένα δίπλωμα. Αυτό δεν λειτουργεί.”

Μέσω του Μορφωτικού Ιδρύματος Τζορτζ Λούκας, εφαρμόζει την αφήγηση και την τεχνική του ικανότητα για να προσελκύσει μαθητές και να αναδείξει πιο οξυδερκείς στοχαστές που μπορούν να ευδοκιμήσουν σε μια εποχή υπέρ-πληροφόρησης. Πιστεύει ότι η μελλοντική μας επιτυχία εξαρτάται από αυτές τις αρχαίες πρακτικές – μια κατάλληλη ιδέα που προέρχεται από έναν άνθρωπο που έφτιαξε το φουτουριστικό Star Wars και ωστόσο το τοποθέτησε χρονολογικά «πολύ, πολύ καιρό πριν».

«Το κλειδί για την εκπαίδευση είναι να βοηθάς τους μαθητές να βρουν πληροφορίες, να αξιολογήσουν αυτές τις πληροφορίες για να ελέγξουν την ακρίβειά τους και να χρησιμοποιήσουν τις πληροφορίες με δημιουργικούς τρόπους», λέει.

Η εργασία σε ομάδες και όχι σε απομόνωση θα διδάξει επίσης στους μαθητές «συναισθηματική νοημοσύνη». Οι μαθητές θα βαθμολογηθούν όχι μόνο με βάση τις ατομικές συνεισφορές τους, αλλά και με βάση την επιτυχία της ομάδας, την πνευματική ποιότητα του έργου και το πόσο καλά τα πήγαιναν τα μέλη της ομάδας.

«Η μάθηση βάσει έργου διδάσκει ευγένεια και συναισθηματική νοημοσύνη, τα οποία δεν φαίνεται να εκτιμούμε μέχρι να είναι πολύ αργά», λέει ο Lucas.

«Οι άνθρωποι δεν απολύονται επειδή είναι ηλίθιοι. Απολύονται επειδή δεν μπορούν να συνεργαστούν με άλλους ανθρώπους».

Ο Όμηρος ήταν περισσότερο δάσκαλος παρά αφηγητής.

Αυτός ο τύπος εκπαιδευτικού συστήματος, πιστεύει ο Λούκας, θα βελτίωνε σημαντικά τον χαρακτήρα των ανθρώπων που προέρχονται από αυτό.

«Θα ήταν πιο ανεξάρτητοι στοχαστές, πιο κριτικοί στοχαστές, πιο λογικοί στοχαστές. Και θα ήταν καλύτερα εξοπλισμένοι για έναν κόσμο που είναι εντελώς γεμάτος πληροφορίες».

Μια άλλη κρίσιμη πτυχή – και αυτό που αρχικά τράβηξε τον Lucas στην εκπαίδευση – είναι η ανάγκη να αξιοποιηθεί η ψηφιακή επανάσταση. Λέει ότι άτομα με υψηλή μόρφωση, όπως μηχανικοί, δικηγόροι ή γιατροί, θα έκαναν καλύτερες παρουσιάσεις εάν η σχολική τους εκπαίδευση είχε τονίσει την ανάγκη να επικοινωνούν τόσο αποτελεσματικά με τα γραφικά και τον ήχο όσο και με τις λέξεις.

Αυτή η περιγραφή μοιάζει με τον μέντορα Τζεντάι Γιόντα — έναν από τους αξέχαστους χαρακτήρες δασκάλου που δημιούργησε ο Λούκας. Ως αφηγητές, δάσκαλοι όπως ο Γιόντα και ο καθηγητής Ιντιάνα Τζόουνς ιντριγκάρουν τον Λούκας.

«Εγγενώς, οι αφηγητές είναι δάσκαλοι», απαντά. «Ο Όμηρος ήταν περισσότερο δάσκαλος παρά αφηγητής. Το πραγματικό μας επάγγελμα είναι να διδάσκουμε, αλλά με διασκεδαστικό τρόπο. Αυτό χάνεται στο εμπόριο της σύγχρονης ζωής, αλλά τελικά η καλή αφήγηση βασίζεται σε ορισμένες αλήθειες, ιδέες και παρατηρήσεις από τις οποίες μπορούν να μάθουν οι άνθρωποι».

Πηγές: 

nea-acropoli.gr

https://en.wikipedia.org/wiki/Edutopia

https://www.wsj.com/ad/article/wbf-lucas

https://philosophyreturns.gr/

Ἔχε γλῶσσαν ἀγαθὴν - Θαυμάζομέν σου γλῶσσαν Ελλάς

 Με την Συγγραφέα Δήμητρα Λιάτσα

Η Δήμητρα Λιάτσα γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη. Έκανε φιλολογικές σπουδές. Ξένες γλώσσες: Αγγλικά, Γαλλικά και Ιταλικά. Εργάστηκε επί σειρά ετών στην επιμέλεια βιβλίων. Μετέφρασε άνω των 30 τίτλων κυρίως από την Αγγλική γλώσσα. Έγραψε άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες, με αντικείμενο την Ελληνική Γραμματεία. Έδωσε σειρά ομιλιών προσκεκλημένη από το Ινστιτούτο Αριστοτέλης, με θέμα την Ελληνική Γραμματεία, την Ιστορία και την παιδεία. Από το 2009 ασχολείται με την συστηματική μελέτη του Ομήρου και από το 2014 με την ανάγνωση, τον σχολιασμό και την ανάρτηση στο διαδίκτυο ολόκληρης της Οδύσσειας. Από το 2017 έχει ξεκινήσει και την ανάγνωση, τον σχολιασμό και την ανάρτηση στο διαδίκτυο ολόκληρης της Ιλιάδος.

Η Δήμητρα Λιάτσα είναι συγγραφεύς των βιβλίων: «Τα ψέματα που λένε για την Ελλάδα» (2004) και «Η Ελληνική καταγωγή του Χριστιανικού μύθου» (2013), τα οποία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Δήλιος.

Λόγοι και Ομιλίες της Δήμητρας Λιάτσα: ΕΔΩ

Ομήρου Ιλιάς: ΕΔΩ

Ομήρου Οδύσσεια: ΕΔΩ

Από «Φρυκτωρίες» και «Βισάλτη»: ΕΔΩ

  Ομηρικός Κύκλος - Ellenos Ellen

-----------------------

Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΙΡΕΤΗ

"ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Ο ΠΛΑΣΤΗΣ ΤΗΣ ΝΟΗΣΕΩΣ" 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ, Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΥΣΤΑΓΩΓΩΝ

ΟΜΗΡΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ - ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΔΗΜΗΤΡΑ ΛΙΑΤΣΑ 

ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΥΞΑΝΟΥΝ ΤΙΣ ΣΥΝΑΨΕΙΣ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΝ ΕΥΦΥΙΑ!

«Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΚΡΩΤΗΡΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΜΑΣ» – ΚΑΝΑΔΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΑΠΟΘΕΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (ΒΙΝΤΕΟ)

4 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΤΟΥ 1843 Ο ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ, ΑΡΠΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΤΗΣ ΔΟΞΑΣ ΚΑΙ ΜΠΑΙΝΕΙ ΔΙΑ ΠΑΝΤΩΣ ΣΤΟ ΠΑΝΘΕΟΝ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

ΦΟΡΟΣ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟN ΘΕΟΔΩΡΟ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ

Ηγετική μορφή της Ελληνικής Επαναστάσεως, που έδρασε στην Πελοπόννησο και εξ αυτού του λόγου είναι γνωστός και ως «Γέρος του Μωριά».

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης γεννήθηκε «εις τα 1770, Απριλίου 3, την Δευτέρα της Λαμπρής... εις ένα βουνό, εις ένα δέντρο αποκάτω, εις την παλαιάν Μεσσηνίαν, ονομαζόμενον Ραμαβούνι», όπως αναφέρει στα Απομνημονεύματά του. 

Ήταν γιος του κλεφτοκαπετάνιου Κωνσταντή Κολοκοτρώνη (1747-1780) από το Λιμποβίσι Αρκαδίας και της Γεωργίτσας Κωτσάκη, κόρης προεστού από την Αλωνίσταινα Αρκαδίας. Η οικογένεια των Κολοκοτρωναίων από το 16ο αιώνα, που εμφανίζεται στο προσκήνιο της ιστορίας, βρίσκεται σε αδιάκοπο πόλεμο με τους Τούρκους. Μονάχα από το 1762 έως το 1806, 70 Κολοκοτρωναίοι εξοντώθηκαν από τους κατακτητές.

Το 1780, ήταν 10 ετών, όταν ο πατέρας του σκοτώθηκε από τους Τούρκους, ένα γεγονός που σημάδεψε τη ζωή του. Στα 17 του έγινε οπλαρχηγός του Λεονταρίου και στα 20 του νυμφεύτηκε την κόρη του τοπικού προεστού Αικατερίνη Καρούσου. Το 1806, κατά τη διάρκεια του μεγάλου διωγμού των κλεφτών από τους κατακτητές, κατόρθωσε να διασωθεί και να καταφύγει στη Ζάκυνθο, όπου κατατάχθηκε στον αγγλικό στρατό κι έφθασε μέχρι το βαθμό του ταγματάρχη. Το 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και στις αρχές του 1821 αποβιβάστηκε στη Μάνη για να λάβει μέρος στον επικείμενο Αγώνα.

Στις 23 Μαρτίου του 1821 συμμετείχε στο υπό τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη στρατιωτικό σώμα που κατέλαβε την Καλαμάτα, σηματοδοτώντας την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης. Αμέσως μετά έβαλε σκοπό να καταλάβει την Τριπολιτσά, το διοικητικό κέντρο των Οθωμανών στον Μωριά, γιατί αλλιώτικα δεν θα μπορούσε να επικρατήσει η επανάσταση, όπως πίστευε. Η νίκη των Ελλήνων στο Βαλτέτσι (13 Μαΐου 1821) και η άλωση της Τριπολιτσάς (23 Σεπτεμβρίου 1821), που οφείλονται αποκλειστικά και μόνο στον Κολοκοτρώνη, τον επέβαλαν ως αρχηγό του επαναστατικού στρατού της Πελοποννήσου.

Στη μάχη των Δερβενακίων (26 - 28 Ιουλίου 1822), όπου καταστράφηκε ο στρατός του Δράμαλη, αναδείχθηκε η στρατηγική του ιδιοφυΐα και η κυβέρνηση Κουντουριώτη τον διόρισε αρχιστράτηγο των επαναστατικών δυνάμεων. Η ίδια, όμως, κυβέρνηση θα τον φυλακίσει στην Ύδρα, κατά τη διάρκεια των εμφύλιων συρράξεων των ετών 1823 και 1824, όπου είχε πρωταγωνιστικό ρόλο. Θα τον απελευθερώσει τον Μάιο του 1825, όταν ο Ιμπραήμ απειλούσε να καταστείλει την επανάσταση και θα του αναθέσει εκ νέου την αρχιστρατηγία του Αγώνα. Μετρ του κλεφτοπολέμου και της «καμμένης γης», θα κατορθώνει να κρατήσει ζωντανή την επανάσταση μέχρι τη Ναυμαχία του Ναβαρίνου (7 Οκτωβρίου 1827).

Μετά την απελευθέρωση συντάχθηκε με τον Ιωάννη Καποδίστρια κι έγινε ένα από τα επιφανή στελέχη του Ρωσικού Κόμματος. Κατά τη διάρκεια της Αντιβασιλείας διώχθηκε ως αντιβασιλικός και καταδικάσθηκε σε θάνατο τον Μάιο του 1834. Μετά την ενηλικίωσή του, ο Όθωνας του χάρισε την ποινή, τον διόρισε σύμβουλο της Επικρατείας και τον ονόμασε αντιστράτηγο.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Κολοκοτρώνης τα πέρασε στην Αθήνα με την ερωμένη του Μαργαρίτα Βελισσάρη (η σύζυγός του είχε πεθάνει το 1820), στο ιδιόκτητο σπίτι του, στη γωνία των σημερινών οδών Κολοκοτρώνη και Λέκκα. Την ίδια περίοδο υπαγόρευσε στον Γεώργιο Τερτσέτη τα απομνημονεύματά του, που κυκλοφόρησαν το 1851 με τον τίτλο «Διήγησις συμβάντων της Ελληνικής Φυλής από τα 1770 έως τα 1836» και τα οποία αποτελούν πολύτιμη πηγή για την Ελληνική Επανάσταση.

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης πέθανε από εγκεφαλικό επεισόδιο στις 4 Φεβρουαρίου του 1843, λίγο μετά την επιστροφή στο σπίτι του από δεξίωση στα Ανάκτορα. Από τον γάμο του με την Αικατερίνη Καρούσου απέκτησε τέσσερα παιδιά: τον Πάνο (1798-1824), τον Γενναίο (1806- 1868), τον Κολλίνο (1810-1848) και την Ελένη, ενώ από τη σχέση του με τη Μαργαρίτα Βελισσάρη τον Παναγιωτάκη (1836-1893), τον οποίο αναγνώρισε με τη διαθήκη του.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/809 © SanSimera.gr 

«Αφιέρωμα στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη» - Μουσική - στίχοι - ερμηνεία: Σωτήρης Πεντέλας 

από το cd του, "Με Άρωμα Ελλάδας" (2003).

ΟΧΥΡΟ ΡΟΥΠΕΛ - ΟΙ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ

HellenicArmy General Staff - ΓΕΣ

--------------------------------

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΔΡΑΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΩΝ ΟΧΥΡΩΝ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ ΜΕΤΑΞΑ

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΔΡΑΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΩΝ ΟΧΥΡΩΝ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ ΜΕΤΑΞΑ

Με στόχο την προβολή και ανάδειξη μιας από τις σημαντικότερες σελίδες της Ελληνικής Ιστορίας στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πόλεμου, οι τοπικοί φορείς δύο περιοχών με κοινά ιστορικά στοιχεία (Σέρρες και Δράμα), ενώνουν δυνάμεις και συνεργάζονται στενά για την ανάδειξη του ηρωισμού και της ανδρείας των Ελλήνων στρατιωτών.

Δύο από τα πιο γνωστά και καλοδιατηρημένα οχυρά, του Ρούπελ στις Σέρρες και του Λίσσε στο Κάτω Νευροκόπι Δράμας, τμήματα της επονομαζόμενης και Γραμμής Μεταξά, εντάσσονται πλέον σε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα τουριστικής προβολής και ανάπτυξης.

Πρόκειται για ένα διατοπικό σχέδιο συνεργασίας, με τίτλο «Ανάπτυξη του ιστορικού τουρισμού – Η μάχη των οχυρών», που θα υλοποιήσουν από κοινού οι αναπτυξιακές εταιρείες Δράμας και Σερρών.

Τα δυο αυτά οχυρά εξακολουθούν να αποτελούν, μέχρι σήμερα, σύμβολα ηρωισμού και αυταπάρνησης των Ελλήνων στρατιωτών, αξιωματικών και υπαξιωματικών που έχασαν τη ζωή τους στη διάρκεια των συγκρούσεων με τα γερμανικά στρατεύματα στην προσπάθειά τους, τον Απρίλιο του 1941, να εισβάλουν στην Ελλάδα.

Η σφοδρότητα των μαχών δεν έκαμψαν ούτε για μια στιγμή το ηθικό των Ελλήνων μαχητών των οχυρών, παρά το γεγονός ότι οι γερμανικές στρατιωτικές δυνάμεις ήταν πάνοπλες με εξοπλισμό που υπερτερούσε αριθμητικά και τεχνολογικά έναντι των Ελλήνων.

Στις μάχες που ακολούθησαν, η αντίσταση των Ελλήνων υπήρξε ηρωική, καθώς τα οχυρά δεν καταλήφθηκαν ποτέ, αλλά παραδόθηκαν την 11η Απριλίου 1941, κατόπιν συνθηκολόγησης μεταξύ των Γερμανών και της διοίκησης της Ελληνικής Στρατιάς της Κεντρικής Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη.

Οχυρωματικές υποδομές, οχυρά συγκροτήματα με παρατηρητήρια και πυροβολεία και πολυβολεία εντοπίζονται σε όλο το μήκος της οριογραμμής των ελληνοβουλγαρικών συνόρων τόσο στην Π.Ε. Σερρών όσο και στην Π.Ε. Δράμας, ενώ επεκτείνονται ως την Κομοτηνή καλύπτοντας τμηματικά μία ζώνη συνολικού μήκους 300 χιλιομέτρων.

Σύμφωνα με τη μελέτη του προγράμματος που έχει εκπονηθεί, αντικείμενο της συνεργασίας θα αποτελέσει η ανάδειξη της ιστορικής αξίας των εμβληματικών αυτών οχυρωματικών υποδομών ως συγκριτικό πλεονέκτημα για την τουριστική ανάπτυξη των δύο περιοχών, της διατήρησης της ιστορικής μνήμης και της ανάδειξης της ενότητας και συμφιλίωσης των λαών μέσα από τη συμμετοχή ομάδων και φορέων της περιοχής.

ΜΟΥΣΕΙΟΝ ΟΧΥΡΟΥ ΛΙΣΣΕ

Η δημιουργία διαδρομών θα αποτελέσει ένα σημαντικό σημείο της προσπάθειας για την καθιέρωση της ιστορικής ταυτότητας της περιοχής. Θα προσφέρει την ευκαιρία στον επισκέπτη να λάβει μια ολοκληρωμένη πληροφόρηση, μετατρέποντας την επίσκεψή του στα οχυρά σε μία μοναδική εμπειρία ζωής σε συνδυασμό με το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον των δυο περιοχών (Ρούπελ και Κάτω Νευροκοπίου Δράμας).

Η διατήρηση της ιστορικής συνείδησης είναι πράξη καθήκοντος απέναντι στις μελλοντικές γενεές. Κανένας πολιτισμός θεωρούμενος ως ένα σύστημα επιστημονικών και καλλιτεχνικών ιδεών, θρησκειών και καθημερινών συνηθειών δεν μπορεί να υπάρξει και να επιβιώσει χωρίς συλλογική μνήμη. Το παρελθόν ως ιστορική μνήμη είναι πάντα παρόν και επηρεάζει το μέλλον των ανθρώπων.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ 

(απόσπασμα)

Περισσότερα: https://www.proinos-typos.gr/

-----------------------------------

Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΟΧΥΡΩΝ 6 ΕΩΣ 10 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941

6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941 - Η ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΟΧΥΡΟ ΡΟΥΠΕΛ – ΤΟ ΟΧΥΡΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ!

1941: H ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΟΧΥΡΩΝ ΡΟΥΠΕΛ – Ο ΗΡΩΑΣ ΛΟΧΙΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΙΤΣΙΟΣ: ΤΟ ΠΑΛΙΚΑΡΙ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΣΗΜΑΙΑ

Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΟΧΥΡΩΝ 6 ΕΩΣ 10 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941 -ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΟΥΡΑΤΣΟΣ: «ΤΑ ΟΧΥΡΑ ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΔΟΝΤΑΙ, ΑΛΛΑ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ»!!!

ΔΙΟΜΗΔΗΣ - Ο ΗΡΩΑΣ ΜΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΔΙΟΣ

 Με την Συγγραφέα Δήμητρα Λιάτσα

Η Δήμητρα Λιάτσα γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη. Έκανε φιλολογικές σπουδές. Ξένες γλώσσες: Αγγλικά, Γαλλικά και Ιταλικά. Εργάστηκε επί σειρά ετών στην επιμέλεια βιβλίων. Μετέφρασε άνω των 30 τίτλων κυρίως από την Αγγλική γλώσσα. Έγραψε άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες, με αντικείμενο την Ελληνική Γραμματεία. Έδωσε σειρά ομιλιών προσκεκλημένη από το Ινστιτούτο Αριστοτέλης, με θέμα την Ελληνική Γραμματεία, την Ιστορία και την παιδεία. Από το 2009 ασχολείται με την συστηματική μελέτη του Ομήρου και από το 2014 με την ανάγνωση, τον σχολιασμό και την ανάρτηση στο διαδίκτυο ολόκληρης της Οδύσσειας. Από το 2017 έχει ξεκινήσει και την ανάγνωση, τον σχολιασμό και την ανάρτηση στο διαδίκτυο ολόκληρης της Ιλιάδος.

Η Δήμητρα Λιάτσα είναι συγγραφεύς των βιβλίων: «Τα ψέματα που λένε για την Ελλάδα» (2004) και «Η Ελληνική καταγωγή του Χριστιανικού μύθου» (2013), τα οποία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Δήλιος.

Λόγοι και Ομιλίες της Δήμητρας Λιάτσα: ΕΔΩ

Ομήρου Ιλιάς: ΕΔΩ

Ομήρου Οδύσσεια: ΕΔΩ

Από «Φρυκτωρίες» και «Βισάλτη»: ΕΔΩ

  Ομηρικός Κύκλος - Ellenos Ellen

-----------------------

Η ΑΘΗΝΑ ΔΙΝΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΔΙΟΜΗΔΗ. ΑΥΤΟΣ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΕΙ!!!

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΟΛΥΜΠΙΩΝ ΣΤΗΝ ΤΡΟΙΑ