Πέμπτη 29 Αυγούστου 2019

ΜΕΛΕΤΑ ΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΑ - ΣΟΛΩΝ Ο ΑΘΗΝΑΙΟΣ

Ο Σόλων τού Εξηστεκίδη, ο Αθηναίος, είπε:
Τίποτε μην κάνεις υπερβολικά.
Μην δικάζεις, αλλιώς θα γίνεις εχθρός τού καταδικασμένου.
Απόφευγε την ηδονή που γεννά λύπη.
Φύλαγε την καλοκαγαθία των τρόπων σου ως πιό αξιόπιστη των όρκων σου.
Σφράγιζε τα λόγια σου με σιωπή, και την σιωπή σου με την κατάλληλη περίσταση.
Μην ψεύδεσαι, αλλά λέγε την αλήθεια.
Μελέτα τα σπουδαία.
Μην αποκτάς ταχέως φίλους, και όσους αποκτήσεις μην τους αποδοκιμάζεις ταχέως.
Μαθαίνοντας να εξουσιάζεσαι, θα μάθεις να εξουσιάζεις.
Αν από άλλους αξιώνεις ν’ αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους, ανάλαβε και ο ίδιος τις δικές σου.
Συμβούλευε όχι τα πιό ευχάριστα, αλλά τα καλύτερα.
Μην φέρεσαι με θρασύτητα στους πολίτες.
Μην συναναστρέφεσαι κακούς.
Υπολόγιζε τους Θεούς.
Να σέβεσαι τους φίλους.
Γιά όσα δεν γνωρίζεις, μην μιλάς.
Γνωρίζοντας σώπα.
Να είσαι πράος με τους δικούς σου.
Να συμπεραίνεις τ’ αφανή από τα φανερά.
Από την διδασκαλία των Επτά Σοφών τής Ελλάδας
[Πηγή: Ιωάννης Στοβαίος, Ανθολόγιο, Περί αρετής.]
http://24grammata.com/

Τετάρτη 28 Αυγούστου 2019

ΠΡΩΤΗ Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΣΤΑ ΕΡΓΑ ΠΟΥ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΑΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!

Η «ΟΔΥΣΣΕΙΑ» ΤΟ ΠΙΟ ΕΠΙΔΡΑΣΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ
Με αφορμή μια τεράστια έρευνα και ψηφοφορία που διενήργησε το BBC, όπου συγγραφείς, επιστήμονες, ακαδημαϊκοί και βιβλιοκριτικοί, επέλεξαν τα κορυφαία βιβλία που διαμόρφωσαν την ανθρώπινη σκέψη πρώτο στη λίστα όπως προείπαμε είναι η Οδύσσεια.
Άλλωστε είναι ένα βιβλίο για το οποίο οποιοσδήποτε σε ολόκληρο τον κόσμο, κάτι γνωρίζει για την υπόθεσή του. Το ίδιο και κάποιες φράσεις του. Μάλιστα σε πολλά σχολεία του εξωτερικού, τις γνωρίζουν ακόμα και στα Αρχαία Ελληνικά:
«Άνδρα μοι ἔννεπε, μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ πλάγχθη, ἐπεὶ Τροίης ἱερὸν πτολίεθρον ἔπερσεν: πολλῶν δ᾿ ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα καὶ νόον ἔγνω, πολλὰ δ᾿ ὅ γ᾿ ἐν πόντῳ πάθεν ἄλγεα ὃν κατὰ θυμόν»
(Τον άντρα, Μούσα, τον πολύτροπο τραγούδα μου, που πλήθος διάβηκε τόπους, αφού πάτησε της Τροίας το κάστρο το άγιο, και πολιτείες πολλές γνώρισε, πολλών βουλές ανθρώπων, κι αρίφνητα τυράννια τράβηξε στα πέλαγα η καρδιά του).
Έξι μήνες κράτησε αυτή η έρευνα για να καταλήξει το BBC στο τελικό αποτέλεσμα των βιβλίων που καθόρισαν την Παγκόσμια σκέψη.
Η Οδύσσεια είναι ένα έπος τόσο βαθύ, η ιστορία του αναπτύσσεται με έναν περίπλοκο αλλά εξαιρετικό τρόπο, οι καταστάσεις και οι χαρακτήρες σκιαγραφούνται έτσι που κάθε αναγνώστης βρίσκει κάτι από τον εαυτό του ή λαμβάνει την έμπνευση για αποφάσεις στη ζωή του.
Πάρα πολλοί συγγραφείς και σεναριογράφοι (ακόμα και σε τηλεοπτικές σειρές που καταρρίπτουν ρεκόρ τηλεθέασης), παραδέχθηκαν ότι η πραγματική έμπνευσή τους προήρθε από την Οδύσσεια.
Και αν για μας ήταν ένα υποχρεωτικό «μάθημα» στο σχολείο και νιώθαμε ίσως μια μικρή απέχθεια υπό τον φόβο του δασκάλου και της εξέτασης, ίσως ήρθε η ώρα να ξαναδιαβάσουμε αυτό, το κορυφαίο αριστούργημα της ανθρωπότητας.
Όπως έγραψε η Natalie Haynes:
«Η Οδύσσεια είναι ένας από τους πιο θεμελιώδεις μύθους της δυτικής κουλτούρας διότι θέτει διαφορετικά υπαρξιακά ερωτήματα με κυριότερο το τι σημαίνει να είναι κάποιος ήρωας. Διότι έχει σπουδαίους και ιδιαίτερους γυναικείους χαρακτήρες, εκτός από τους κλασσικά αντρικούς.
Διότι σε όλη την Οδύσσεια πρωταγωνιστούν θεοί και τέρατα.

Είναι επική διότι μας υποχρεώνει να αμφισβητήσουμε τα συμπεράσματα που έχουμε ήδη βγάλει σχετικά με τις περιπέτειές μας, τις προσωπικές μας αναζητήσεις, τον πόλεμο και το πάντα επίκαιρο ζήτημα του τι ακριβώς σημαίνει να επιστρέφει κανείς σπίτι.»
Δημήτρης Συμεωνίδης

ΗΡΑΙΑ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑ 2019 ΣΑΜΟΣ - Heraia Pythagorian Festival 2019 Pythagorio Samos Greece

Τα Ηραία ήταν αγώνες που γινόντουσαν στην Αρχαιότητα προς τιμήν της θεάς Ήρας.
Από τις 18 έως τις 20 Αυγούστου πραγματοποιείται στο Πυθαγόρειο της Σάμου ένας μεγάλος εορτασμός κάθε χρόνο.
Χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώνονται για να δουν την παρέλαση των λαμπαδηφόρων ξεκινώντας από το ναό της Ήρας και τελειώνοντας στο σημείο του λιμανιού όπου βρίσκεται το μεγάλο άγαλμα του Πυθαγόρα.
Η Αρχαία γιορτή των Ηραίων ήταν ένα αθλητικό γεγονός για τις γυναίκες και χρονολογείται από το -200. Οι αγώνες διοργανώνονταν κάθε τέσσερα χρόνια. Γυναίκες αθλήτριες συμμετείχαν σε νυχτερινή κούρσα με πυρσούς, ακολουθώντας ένα Αρχαίο μονοπάτι, αρχίζοντας από το ναό της Ήρας και τελειώνοντας στο λιμάνι της Αρχαίας πόλης της Σάμου!
Στο βίντεο θα παρακολουθήσετε την παρέλαση των λαμπαδηφόρων και θα ακούσετε το αρχαιότερο Ελληνικό τραγούδι που παγκοσμίως σώζονται και οι στίχοι και η μουσική. Το τραγούδι γράφτηκε το -200 και είναι ο Επιτάφιος του Μικρασιάτη Σείκιλου που έγραψε: “ Όσο ζεις λάμψε, καθόλου μη λυπάσαι, η ζωή διαρκεί για λίγο”.
MICHALI'S FILMS

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ - Ο ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!

365 ημέρες, 55.000 φωτογραφίες, 825 ώρες λήψης φωτογραφιών, 8.400 χιλιόμετρα, 650 ώρες μοντάζ ήταν αρκετές για να δημιουργήσουν το παρακάτω εκπληκτικά όμορφο video με την υπογραφή του Παναγιώτη Φιλίππου.
Για την ολοκλήρωση του χρειάστηκε ένας ολόκληρος χρόνος με λήψεις φωτογραφιών, στις οποίες απεικονίζεται ο ουρανός έτσι όπως φαίνεται στο Βόλο, στα Μετέωρα αλλά και σε πολλά νησιά και άλλα μέρη της Ελλάδας.
Αξίζει να σημειωθεί πως το Greek Skies, κατάφερε να αποσπάσει την Πρωτοχρονιά, το βραβείο Best of the Fest των Hollywood International Independent Documentary Awards, ενώ ο δημιουργός του Παναγιώτης Φιλίππου, αφιέρωσε τη διάκριση του αυτή στον πατέρα του.
https://ipop.gr , Panos Photographia

ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ ΓΝΩΣΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΣΩΖΟΝΤΑΙ ΠΛΗΡΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΚΑΙ Η ΜΟΥΣΙΚΗ

Το τραγούδι του Σείκιλου για την Ευτέρπη  
Ο Σείκιλος έζησε στις Τράλλεις της Μικράς Ασίας κατά το -200. Είναι γνωστός για το αρχαιότερο παγκοσμίως γνωστό τραγούδι, του οποίου σώζονται πλήρως και οι στίχοι και η μουσική.
Ο Σείκιλος έγραψε το τραγούδι του μετά το -200 σε επιτύμβια κυλινδρική στήλη που έχει ύψος 40 εκατοστά και περιέχει στην κοινή ελληνική της ελληνιστικής εποχής ένα επίγραμμα δώδεκα λέξεων και ένα μέλος (τραγούδι) δεκαεφτά λέξεων μαζί με τη μουσική του.
Στην κορυφή της στήλης, το επίγραμμα αναφέρει τον άνθρωπο που το έγραψε, καθώς και το σκοπό για τον οποίο το έγραψε:
ΕΙΚΩΝ Η ΛΙΘΟΣ ΕΙΜΙ. ΤΙΘΗΣΙ ΜΕ ΣΕΙΚΙΛΟΣ ΕΝΘΑ ΜΝΗΜΗΣ ΑΘΑΝΑΤΟΥ ΣΗΜΑ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟΝ 
(Εγώ η πέτρα είμαι μια εικόνα. Με έβαλε εδώ ο Σείκιλος ως διαχρονικό σήμα αθάνατης μνήμης).
Στη μέση υπάρχουν οι στίχοι του τραγουδιού μαζί με τα σύμβολα της μελωδίας, η οποία είναι του λεγόμενου φρυγικού τύπου:
Το τραγούδι του Σείκιλου, σε αρχαιοελληνική μουσική σημειογραφία
ΟΣΟΝ ΖΗΣ ΦΑΙΝΟΥ, 
ΜΗΔΕΝ ΟΛΩΣ ΣΥ ΛΥΠΟΥ.
ΠΡΟΣ ΟΛΙΓΟΝ ΕΣΤΙ ΤΟ ΖΗΝ, 
ΤΟ ΤΕΛΟΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΑΠΑΙΤΕΙ.
Απόδοση στη νέα Ελληνική:
Όσο ζεις λάμπε,
καθόλου μη λυπάσαι.
Για λίγο διαρκεί η ζωή,
ο χρόνος απαιτεί την πληρωμή του.
Στο κάτω μέρος της στήλης αναγράφεται η αφιέρωση ΣΕΙΚΙΛΟΣ ΕΥΤΕΡΠΗΙ (Ο Σείκιλος στην Ευτέρπη), αλλά δεν γίνεται κατανοητό εάν πρόκειται για την σύζυγο, την ερωμένη, την φίλη, την αδελφή ή την κόρη του, ή και απλώς την Μούσα της μουσικής.
Το μήνυμα αυτό αντιστοιχεί στο επικούρειο απόφθεγμα «όσο ζούμε πρέπει να χαιρόμαστε όπως οι θεοί» γιατί ο θάνατος είναι το τέλος και δεν υπάρχει συνέχεια. Εμφανώς επικούρεια είναι όλα τα αναφερόμενα συστατικά του μέλους: η ηδονή της ζωής, η αταραξία, καθώς και το τελικό όριο της ζωής, ο θάνατος.
Η επιτύμβια στήλη βρέθηκε το 1883 στην πόλη Αϊδίνιο, όπως είναι το σύγχρονο όνομα των αρχαίων Τράλλεων. 
Κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής καταστροφής του 1922 η στήλη χάθηκε και πολλά χρόνια αργότερα ξαναβρέθηκε σε έναν κήπο τουρκικού σπιτιού. 
Η ιδιοκτήτρια του σπιτιού είχε κόψει την βάση της στήλης για να την χρησιμοποιήσει ως βάζο για λουλούδια. 
Σήμερα φυλάσσεται στο Εθνικό Μουσείο της Δανίας στην Κοπεγχάγη. Πιστά αντίγραφά του υπάρχουν σε διάφορα μουσεία.

Τρίτη 27 Αυγούστου 2019

ΜΗΝ ΒΑΖΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΣΕ ΛΑΘΟΣ ΜΕΡΟΣ ΜΕ ΛΑΘΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΝΑ ΣΕ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΟΥΝ, ΜΗΝ ΜΕΝΕΙΣ ΣΕ ΜΕΡΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ

Ένας Πατέρας είπε στον γιό του: Αυτό είναι ένα ρολόι του προ - προ παππού σου. Είναι άνω των 200 ετών, αλλά πριν σου το δώσω πήγαινε στο μαγαζί με τα ρολόγια στο δρόμο και πες του ότι θέλω να το πουλήσω, για να δούμε την αξία του.
Πήγε στο μαγαζί, και όταν γύρισε πίσω είπε: πατέρα το ρολόι το κοστολογεί 5€ γιατί είναι παλιό.
Του είπε να πάει να ρωτήσει στο μαγαζί με τις αντίκες... Πήγε και όταν επέστρεψε, είπε πληρώνουν 5€.
Ο Πατέρας είπε: πήγαινε στο Μουσείο και πρόσφερε το ρολόι προς πώληση. Πήγε και όταν επέστρεψε, είπε στον πατέρα του: φέρανε έναν ειδικό να εκτιμήσει την αξία του και μου πρόσφεραν 1.000.000 € γι' αυτό το κομμάτι.
Ο Πατέρας είπε: Ήθελα να σου δείξω ότι το σωστό μέρος εκτιμά σωστά την αξία σου, γι' αυτό ποτέ μην βάζεις τον εαυτό σου σε λάθος μέρος και λάθος ανθρώπους να σε αξιολογήσουν, μην μείνεις σε ένα μέρος που δεν σου ταιριάζει.

Δευτέρα 26 Αυγούστου 2019

Η ΘΕΑ ΕΚΑΤΗ (και) ΣΤΗΝ ΑΜΦΙΠΟΛΗ

Σύμφωνα με τις αρχαιολογικές πηγές του Κ. Παπακυριακού, το καλοκαίρι του 1963 βρέθηκε σε χωράφι της Αμφιπόλης, γραμμένη σε βάθρο η αναθηματική επιγραφή: «Εκάτηι Φοσφόρωι», που μας πληροφορεί ότι και στην Αμφίπολη λατρευόταν η θεά Εκάτη.
Ο κ. Αντόνιο Κόρσο, Ιταλός αρχαιολόγος και ιστορικός τέχνης, ειδικευμένος στην αρχιτεκτονική και αρχαιολογική γλυπτική, σε μια πολύ αποκαλυπτική του συνέντευξη στο Πρώτο Θέμα (https://www.protothema.gr) έχει αναφερθεί στο επίγραμμα του Αντιπάτρου του Θεσσαλονικέως ο οποίος έζησε τον +1ο αι. την εποχή του Ρωμαίου αυτοκράτορος Αυγούστου.
Ο Αντίπατρος μας παραδίδει τη σημαντική μαρτυρία του ότι εκείνη την εποχή στην Αμφίπολη εσώζοντο μόνο το Ηρώο της βασιλοπούλας Φυλλίδος και τα ελάχιστα κατάλοιπα του ναού της Αιθιοπίας Βραυρωνίδος Αρτέμιδος.
Η Αιθιοπία Άρτεμις όμως σύμφωνα με τον Καλλίμαχο ταυτίζεται με την Σελήνη: «…την αυτήν τη σελήνη παρά το αίθειν, ως Καλλίμαχος (λέγει)», σύμφωνα δε με τον Ερατοσθένη ταυτίζεται με την Εκάτη : «…η αυτή έστι η Εκάτη, ήτις αεί δάδας κατέχει, ως Ερατοσθένης (λέγει)».

Η αγάπη είναι μπλε!


Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ και ΤΑ ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΤΟΥ

Γεννήθηκε δέ ό Πλάτων, καθώς αναφέρει ο Απολλόδωρος στα Χρονικά του, κατά την ογδοηκοστή όγδοη Ολυμπιάδα, την εβδόμη του μηνός Θαργηλιώνος, ήμερα κατά την οποία λέγουν οι Δήλιοι, ότι γεννήθηκε ό Απόλλων.
Απέθανε δέ όπως αναφέρει ό Έρμιππος, ενώ δειπνούσε σ' έναν γάμο το πρώτο έτος της εκατοστής όγδοης Ολυμπιάδας, αφού έζησε ογδόντα ένα έτη. Ο Νεάνθης όμως αναφέρει ότι πέθανε ογδόντα τεσσάρων ετών. Είναι λοιπόν κατά έξι έτη νεότερος του Ισοκράτη· διότι εκείνος μεν γεννήθηκε επί άρχοντος Λυσιμάχου, ενώ ο Πλάτων επί Αμεινίου, επί (ένν. τής αρχοντιάς) του οποίου απέθανεν ό Περικλής.
Απέθανε, με τον τρόπο πού αναφέραμε, κατά το δέκατο τρίτο έτος της βασιλείας του Φιλίππου, όπως αναφέρει και ο Φαβωρίνος στο τρίτο βιβλίο των Απομνημονευμάτων του. Κατά τον Θεόπομπο, ο Πλάτων τιμήθηκε από αυτόν (ένν. τον Φίλιππο), με επικήδειες τιμές.
Και τάφηκε στην Ακαδήμεια, όπου και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος τής ζωής του φιλοσοφώντας. Την εκφορά του συνόδευσαν όλοι οι εκεί κάτοικοι.
Ιδού αυτά πού άφησε ο Πλάτων και τα διέθεσε ως εξής.
Η διαθήκη του είναι ή έξης:
«Το κτήμα των Ιφιστιαδών, πού συνορεύει προς βορρά με την οδό πού αρχίζει από τον ναό του Κηφισού, νότια με τον ναό του Ηρακλή των Ιφιστιαδών, προς ανατολάς με τα κτήματα του Αρχέστρατου του Φρεάρριου και δυτικά με τα κτήματα του Φίλιππου του Χολιδέα. Δεν επιτρέπω σε κανέναν μήτε να το πουλήσει μήτε να το μεταβιβάσει σε άλλον, άλλα να το κατέχει ο γιος μου Αδείμαντος κατά το δυνατό.
Το κτήμα πού βρίσκεται στον δήμο των Ειρεσιδών, το όποιο αγόρασα από τον Καλλίμαχο και το όποιο συνορεύει προς βορρά με τα κτήματα του Εύρυμέδοντα του Μυρρινούσιου, προς νότο με το κτήμα του Δημόστρατου του Ξυπεταιώνα, ανατολικά με τα κτήματα του Εύρυμέδοντα του Μυρρινούσιου και δυτικά με τον Κηφισό.
Αφήνω και τρεις αργυρές μνές. Μία αργυρή φιάλη πού ζυγίζει 155 δραχμές, ένα ποτήριο βάρους 45 δραχμών, ένα δακτυλίδι από χρυσό και ένα ενώτιο επίσης χρυσό και τα δύο βάρους 4 δραχμών και 3 οβολών.
Ο λιθοτόμος Ευκλείδης μου οφείλει τρεις μνές.
Την Άρτεμη αφήνω ελεύθερη· δούλους αφήνω τον Τίχωνα, τον Βίκτα, τον Απολλωνιάδη και τον Διονύσιο.
Σκεύη όσα έχουν καταγραφεί, αντίγραφα των οποίων έχει ο Δημήτριος.
Δεν οφείλω τίποτε σε κανέναν.
Εκτελεστές τής διαθήκης μου διορίζω τον Λεωσθένη, τον Σπεύσιππο, τον Δημήτριο, τον Ηγία, τον Ευρυμέδοντα, τον Καλλίμαχο και τον Θράσσιπο».
Και αυτή ήταν ή διαθήκη του.
Επί του τάφου του γράφηκαν τα έξης επιγράμματα.
Πρώτον:
Υπερέχοντας όλων των θνητών σε σωφροσύνη, με δίκαιο χαρακτήρα ενθάδε κείται ο θεϊκός Αριστοκλής· αν κάποιος από όλους αξίζει να έχει τον μέγα έπαινο τής σοφίας, αυτός έχει τον μεγαλύτερο, χωρίς να τον θίγει ο φθόνος.
Και άλλο:
Στους κόλπους της σκεπάζει η γη το σώμα αυτό του Πλάτωνα άλλα ή ψυχή του γιου του Αρίστωνα βρίσκεται στα μέγαρα των Αθανάτων, πού τον τιμά σαν θεό, κάθε ενάρετος άνδρας κι ας κατοικεί μακριά.
Και άλλο νεότερο:
Αϊτέ γιατί πετάς επάνω από τον τάφο; Πες μου ή ποιού θεού παρατηρείς το μέγαρο με τ' άστρα;
- Εικόνα είμαι τής ψυχής του θεϊκού Πλάτωνα, πού πέταξε στον Όλυμπο. Το σώμα του το γήινο ή Αττική κατέχει.
'Υπάρχει και άλλο από εμάς, πού είναι ως έξης:
Εάν δεν έφερνε στο φως ο Φοίβος στην Ελλάδα τον Πλάτωνα, πώς θα θεράπευε τις ψυχές των ανθρώπων με γράμματα; Ο γιος του Ασκληπιός είναι ιατρός του σώματος, ο Πλάτων είναι τής αθάνατης ψυχής.
Και ένα άλλο για τον θάνατο του:
Ο Φοίβος έφερε στους ανθρώπους τον Ασκληπιό και τον Πλάτωνα, τον ένα για να σώσει την ψυχή και τον άλλο το σώμα. Και να τιμήσει το σύνδεσμο αυτών ήλθε στην πόλη πού Έκτισε ο ίδιος κάποτε και την θεμελίωσε στη γη του Δία.
ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΛΑΕΡΤΙΟΣ - ΒΙΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ, ΒΙΒΛΙΟ Γ' - ΠΛΑΤΩΝ
ΑΠΟΔΟΣΗ Α. ΑΛΕΞΙΑΔΗ
ΔΑΙΔΑΛΟΣ Ι. ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ 

Κυριακή 25 Αυγούστου 2019

ΠΟΣΟ ΩΡΑΙΟΣ Ο ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΚΑΛΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΕΥΦΥΪΑΣ! (ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ)

Οι μεγάλες επιθυμίες γεννούν τις μεγάλες ανάγκες μας. Δημόκριτος
Κακό πράγμα η ανάγκη, αλλά δεν είναι ανάγκη να ζει κανείς δημιουργώντας πολλές ανάγκες. Επίκουρος 
Όσοι έχουν τάξη στον χαρακτήρα τους έχουν τάξη και στη ζωή τους. Δημόκριτος
Πόσο ωραίος ο συνδυασμός καλοσύνης και ευφυΐας! Μένανδρος
Παρακινούσαν τον Φίλιππο τον Μακεδόνα να εξορίσει κάποιον που τον κακολογούσε. Ο Φίλιππος απάντησε: “Δεν είστε καλά. Θέλετε να τον στείλω να με κατηγορεί και σ' άλλα μέρη;”
Ένα βράδυ ο Περικλής γύριζε στο σπίτι του μαζί με έναν δούλο του, που κρατούσε αναμμένο δαδί, για να φωτίζει. Κάποιος κακοήθης τους ακολουθούσε βρίζοντας τον Περικλή. Ο μεγάλος πολιτικός παρέμενε σιωπηλός, έως ότου έφτασε στο σπίτι του, οπότε λέει στον δούλο του: “Και τώρα συνόδευσε τον άνθρωπο αυτόν μέχρι το δικό του σπίτι”.
Από το βιβλίο Αρχαία Ελληνικά Ανέκδοτα, του Σωκράτη Γκίκα, εκδόσεις Σαββάλας.

Ο Κλεόβουλος τού Ευαγόρα, ο Λίνδιος, είπε...

Η τήρηση τού μέτρου είναι το άριστο. 
Πρέπει να σέβεσαι τον πατέρα σου.
Διατήρησε σε καλή κατάσταση το σώμα και την ψυχή σου.
Να σου αρέσει ν’ ακούς και όχι να πολυμιλάς. Να είσαι πολυμαθής παρά αμαθής. Απόκτησε ήπια γλώσσα.
Να είσαι οικείος προς την αρετή και ξένος προς την κακία. Μίσησε την αδικία. Φύλαξε την ευσέβεια. Συμβούλευε τα καλύτερα στους πολίτες.
Κυριάρχησε στην ηδονή. Τίποτε μην πράττεις με βία. Εκπαίδευε τα τέκνα σου. Να προσεύχεσαι στην Τύχη. Διάλυε τις έχθρες. Θεώρησε πολέμιό σου τον εχθρό τού λαού.
Μην αντιμάχεσαι την γυναίκα σου και μην υπερηφανεύεσαι ενώπιον ξένων, διότι το πρώτο δύναται να προκαλέσει μωρία, και το δεύτερο μανία.
Μην τιμωρείς μεθυσμένους δούλους, διαφορετικά θα δώσεις κ’ εσύ την εντύπωση μεθυσμένου.
Πάρε γυναίκα από την τάξη σου, διότι εάν είναι ανώτερη, θ’ αποκτήσεις αφέντες και όχι συγγενείς.
Μην γελάς μαζί με όποιον χλευάζει, διότι θα φανείς απεχθής σε όποιους χλευάζονται.
Αν είσαι εύπορος, μην υπερηφανεύεσαι, αν είσαι άπορος, μην ταπεινώνεσαι.

Από την διδασκαλία των Επτά Σοφών τής Ελλάδας
[Πηγή: Ιωάννης Στοβαίος, Ανθολόγιο, Περί αρετής.] 

Σάββατο 24 Αυγούστου 2019

ΣΥΝΕΤΑΞΑΝ ΝΟΜΟ ΝΑ ΜΗ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΟΥΤΕ ΝΑ ΘΑΒΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΗ ΔΗΛΟ

Οι Αθηναίοι, που είχαν για κάποιο διάστημα ανακουφιστεί από τη λοιμική αρρώστια, έπεσαν πάλι στις ίδιες συμφορές. Σε τέτοια κατάσταση βρέθηκαν από την αρρώστια ώστε έχασαν περίπου τέσσερις χιλιάδες στρατιώτες από το πεζικό, τετρακόσιους ιππείς και πάνω από δέκα χιλιάδες από τους υπόλοιπους κατοίκους, ελεύθερους και δούλους.
Επειδή η ιστορία αναζητάει την αιτία για τη βαρύτητα αυτής της αρρώστιας, είναι απαραίτητο να εκθέσουμε τα εξής. Επειδή κατά τον χειμώνα είχαν προηγηθεί μεγάλες βροχές, η γη μούσκεψε από το νερό και πολλοί κοίλοι τόποι, που δέχτηκαν μεγάλη ποσότητα νερού, έγιναν σαν λίμνες και κρατούσαν το στάσιμο νερό παρόμοια με τους ελώδεις τόπους. Όταν αυτά τα νερά θερμάνθηκαν το καλοκαίρι και υπέστησαν σήψη, σχηματίστηκαν πυκνοί και δυσώδεις ατμοί που καθώς υψώνονταν μόλυναν τη γύρω ατμόσφαιρα, πράγμα που βλέπουμε να συμβαίνει ακριβώς και στα έλη που είναι από τη φύση τους νοσηρά.
Στην αρρώστια συνέβαλε και η κακή ποιότητα τροφής που ήταν διαθέσιμη, γιατί όλοι οι καρποί εκείνη τη χρονιά ήταν ολότελα υγροί και οι φυσικές τους ιδιότητες ήταν αλλοιωμένες.
Η τρίτη αιτία για την πρόκληση της αρρώστιας ήταν ότι δεν φύσηξαν τα μελτέμια, με τα οποία πάντα το καλοκαίρι μειώνεται η υπερβολική ζέστη. Όταν, λοιπόν, η ζέστη εντάθηκε και ο αέρας έγινε καυτός, τα σώματα των ανθρώπων, αφού δεν υπήρχε τίποτα για να τα δροσίσει, αφανίζονταν. Γι αυτό και όλα τα νοσήματα τότε συνοδεύονταν από πυρετό λόγω της υπερβολικής θερμότητας. Αυτή ήταν η αιτία που οι περισσότεροι από τους αρρώστους ρίχνονταν μέσα σε πηγάδια και πηγές λαχταρώντας να δροσίσουν τα σώματα τους.
Οι Αθηναίοι, όμως, λόγω του μεγέθους της αρρώστιας, απέδωσαν τις αιτίες της συμφοράς στο θείο. Έτσι, σύμφωνα με ένα χρησμό, εξάγνισαν το νησί της Δήλου, που ήταν αφιερωμένη στον Απόλλωνα, θεωρώντας ότι είχε μιανθεί επειδή είχαν θαφτεί εκεί εκείνοι που είχαν πεθάνει. Αφού λοιπόν έσκαψαν και άνοιξαν όλους τους τάφους στη Δήλο, τους μετέφεραν στο νησί που ονομάζεται Ρήνεια, που βρίσκεται κοντά στη Δήλο. Συνέταξαν επίσης και νόμο να μη γεννάει ούτε να θάβεται κανείς στη Δήλο. Τέλεσαν επίσης και την πανήγυρη των Δηλίων, που γινόταν παλιότερα αλλά δεν είχε γίνει εδώ και πολύ χρόνο.
ΔΙΟΔΩΡΟΣ ΣΙΚΕΛΙΩΤΗΣ - ΒΙΒΛΟΣ ΔΩΔΕΚΑΤΗ
Εκδότης Οδυσσέας Χατζόπουλος
Ο Διόδωρος ανοίγει το Δωδέκατο Βιβλίο της ιστορίας του στοχαζόμενος την ιδιομορφία της ανθρώπινης ύπαρξης, παρακινημένος από την απροσδόκητη κατάληξη της εκστρατείας του Ξέρξη στην Ελλάδα και την εξ αυτής πεντηκονταετή ευδαιμονία των Ελλήνων και ιδίως των Αθηναίων που αναδείχτηκαν σε πρώτη δύναμη στον ελλαδικό χώρο. Το κυρίως περιεχόμενο του βιβλίου καλύπτει την περίοδο από το -450 έως το -415, περίοδο που για τον ελλαδικό χώρο κυρίως ήταν πλούσια σε γεγονότα και για την οποία συμβαίνει να έχουμε αναλυτικές και λεπτομερείς περιγραφές από άλλους, προγενέστερους του Διόδωρου ιστορικούς.

Τετάρτη 21 Αυγούστου 2019

ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ, ΟΤΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΧΕΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΤΕΡΟΓΝΩΣΙΑ, ΝΑ ΣΤΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ

ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ, ΤΗΣ ΘΥΡΑΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΔΙΕΡΧΟΜΕΝΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ, ΕΙΝΑΙ Η ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ.
Πυθαγόρας. Ο πρώτος διδάσκαλος της αυτογνωσίας. Ο μέγας αυτός μύστης επέβαλε πρακτικά στους μαθητές του την άσκηση της αυτογνωσίας:
Μη δεχθείς ποτέ στα μάτια σου τον ύπνο πριν εξετάσεις προσεκτικά ένα ένα τα έργα της ημέρας εκείνης ρωτώντας τον εαυτό σου:
Σε ποια έσφαλα;
Τι καλό έκανα;
Τι έπρεπε να κάνω και το παρέλειψα;
Αφού αρχίσεις από το πρώτο έργο της ημέρας προχώρα μέχρι το τελευταίο. Έπειτα από τον έλεγχο να επιπλήττεις (καταδικάζεις) τον εαυτό σου για τις κακές πράξεις για δε τις καλές να ευχαριστιέσαι ολόψυχα. Μ’ αυτά ασχολήσου, αυτά μελέτα με προσοχή, αυτά είναι ανάγκη να αγαπήσεις με ζήλο”.
Τα σχόλια περιττεύουν.
Μόνο η περικοπή αυτή, απ’ τη διδασκαλία των Πυθαγορείων αν παρέμενε, θα ήταν ικανή να δείξει το υπέροχο ηθικό της ύψος. Κι όμως πέρασαν 2500 χρόνια και την θαυμάσια αυτή μέθοδο, της ανύψωσής μας σε μεγαλειώδη θέση, με τον αυτοέλεγχο και την καθημερινή αυτοκριτική, δεν επιχείρησαν να εφαρμόσουν οι παιδαγωγοί στην εκπαίδευση των νέων.
Δεν είναι παράδοξο. Η καθολίκευση της εκπαίδευσης μόλις απ’ τις αρχές του 19ου αιώνα άρχισε και στον 20ο επιβλήθηκε συστηματικότερα. Έπειτα κατά τους δυο αυτούς τελευταίους αιώνες οι επιστημονικές επιτυχίες των ερευνητών στις θετικές λεγόμενες επιστήμες θάμπωσαν τους συντάκτες των εκπαιδευτικών προγραμμάτων και πίστεψαν στην παντοδυναμία της ετερογνωσίας και για την αυτογνωσία δεν έμεινε θέση…
Να μια σημαντική και κεφαλαιώδης ατέλεια των εκπαιδευτικών μας προγραμμάτων όλων των βαθμίδων.
Είναι ακατανόητο όσο και απαράδεκτο να αφιερώνονται τόσοι κόποι και μόχθοι και δαπάνες και αγωνίες και να δοκιμάζονται πικρίες και απογοητεύσεις για την ετερογνωσία και για την αυτογνωσία, αυτό τούτο το «νοούν», να μη διατίθενται ούτε λίγα λεπτά της ώρας κάθε μέρα.
Επιβάλλεται σήμερα, όταν ο άνθρωπος έχει τέτοιες καταπληκτικές επιτυχίες στην ετερογνωσία, να στραφεί και στην αυτογνωσία. Τι ωφελεί αν οι επιστήμονες πέτυχαν να «ζυγίσουν» τα άστρα και να υπολογίζουν το βάρος τους ή να μετρούν τον αριθμό των πρωτονίων και των ηλεκτρονίων των ατόμων της ύλης και με τη διαταραχή της αναλογίας της σύνθεσής τους να αποδεσμεύουν την γιγάντια ενέργεια που εκλύουν, αν δεν αποκαλύψουν και δεν αξιοποιήσουν και την μέσα στον άνθρωπο, την εξίσου αξιοθαύμαστη δυναμικότητα;
«Εις εαυτόν συνελού…» (στον εαυτό σου συγκεντρώσου) παραγγέλνει Μάρκος Αυρήλιος, «ένδον βλέπε» (μέσα σου βλέπε) «ένδον η πηγή του αγαθού και αεί αναβλύειν δυναμένη εάν αεί σκάπτης».
Αν γίνεται συνεχώς αυτή η προσπάθεια, τότε, διαυγής σαν την πηγή του νερού, θα αναβλύζει από μέσα μας και θα πλημμυρίζει το Είναι μας από χαρά και ευτυχία.
Διότι, η πηγή του αγαθού (αυτού δηλ. που σώζει και ωφελεί) αναβλύζει από μέσα μας.
Το κλειδί, λοιπόν, της θύρας δια της οποίας διερχόμενος ο άνθρωπος κατευθύνεται στην ευδαιμονία είναι η αυτογνωσία.
Με την αυτογνωσία φερόμαστε ταχύτερα και σταθερότερα στην γνώση και στην μάθηση, των οποίων την ακρότατη βαθμίδα κατέχει η απροσπέλαστη για τον άνθρωπο Σοφία.
Οδηγούμαστε με την ηθική διαβίωση, στην τελείωση, τον μοναδικό αλλά και ύψιστο σκοπό της γήινης ύπαρξης του ανθρώπου, και φτάνουμε στην δυνατή γαλήνη και ηρεμία πνεύματος και ψυχής, προϋποθέσεις της ευτυχίας.

Τρίτη 20 Αυγούστου 2019

ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΧΟΪΛΟΥΣ: ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΣΤΟ ΙΕΡΟ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΘΕΩΝ ΣΤΗΝ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2019

Ο Αστέριος Χοϊλούς είναι ερευνητής και συγγραφέας των βιβλίων ΟΤΑΝ Ο ΜΥΘΟΣ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ και ΟΙ ΕΠΤΑ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ, εκδόσεις ΕΡΩΔΙΟΣ
 Ellenos Ellen

ΟΙ ΜΠΑΡΟΥΤΟΚΑΠΝΙΣΜΕΝΟΙ ΕΛΔΥΚΑΡΙΟΙ ΠΟΥ ΕΣΤΗΣΑΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ ΤΟ 74, ΟΤΑΝ ΓΥΡΙΣΑΝ ΤΟΥΣ ΥΠΟΔΕΧΘΗΚΑΝ ΟΙ…ΤΕΛΩΝΕΙΑΚΟΙ...

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΙΜΗΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟ 1974
ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΜΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΜΑΣ
Ο Επίτιμος Α/ΓΕΣ Στρατηγός Κωνσταντίνος Ζιαζιάς με κείμενό του στην προσωπική του σελίδα γράφει για την ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΕΛΔΥΚ και αναρωτιέται όχι μόνο πόσοι από μας την θυμόμαστε και την τιμούμε, αλλά και πόσοι -νεότεροι- γνωρίζουν γι΄ αυτήν
Οι Αμερικανοί έχουν να καυχώνται για το ΑΛΑΜΟ, δηλαδή για ένα μοναστήρι όπου μαζεύτηκαν μέσα άποικοι, τυχοδιώκτες, χρυσοθήρες, παράνομοι, τσιφλικάδες και αντιστάθηκαν στον μεξικανικό στρατό του Santa Anna…
Στην Ελληνική Ιστορία όμως έχουμε εκατοντάδες «Άλαμο» ξεκινώντας, τις Θερμοπύλες, την πύλη του Αγίου Ρωμανού, το χάνι της Γραβιάς, το Ύψωμα 731, τα οχυρά Ρούπελ και Ιστίμπεη, το Ύψωμα Χάρρυ και φτάνοντας μέχρι πιο πρόσφατα στη ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟΥ ΤΗΣ ΕΛΔΥΚ.
Θεωρώ απίστευτο εκατοντάδες εκατομμύρια Αμερικανοί να γνωρίζουν το Άλαμο και 11 εκατομμύρια Έλληνες να μην γνωρίζουμε την επική μάχη της ΕΛΔΥΚ εκεί όπου ένας Έλληνας στρατιώτης αντιμετώπισε 22 Τούρκους και τους κράτησε για τρεις ημέρες και λύγισε μόνο όταν πλέον τα τουρκικά άρματα πέρασαν από πάνω του.
Από τις 14 και έως τις 16 Αυγούστου 1974, 318 άνδρες της ΕΛΔΥΚ ξεχασμένοι από όλους, πολεμώντας όπως μόνο Έλληνες πολεμούν, διέσωσαν τη τιμή των ελληνικών όπλων. Το αίμα των ΗΡΩΩΝ που έπεσαν πολεμώντας στις τελευταίες Θερμοπύλες του Ελληνισμού αποτελεί την κολυμπήθρα του Σιλωάμ για τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις.
Τιμούμε σήμερα όλους όσους δεν κιότεψαν μπροστά στις ορδές των βαρβάρων, παραμένοντας πιστοί στον όρκο τους: “Ού καταισχυνώ όπλα τά ιερά, ούδ’ εγκαταλείψω τόν παραστάτην, ότω άν στοιχήσω. Αμυνώ δέ καί υπέρ ιερών καί οσίων, καί μόνος καί μετά πολλών. Τήν πατρίδα δέ ούκ ελάσσω παραδώσω” Τιμούμε ιδιαίτερα, όσους έπεσαν πολεμώντας με το όπλο στο χέρι, περιφρονώντας, τον φόβο και τον θάνατο.
Θα πρέπει όλοι μας να μάθουμε, κυρίως όμως οι νέοι μας ότι το καλοκαίρι του '74 στην Κύπρο, στήθηκαν νέες ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ, που η επίσημη πολιτεία, επί χρόνια, για τους δικούς της μικρόψυχους και ιδεοληπτικούς λόγους αποσιωπούσε.
Το τραγικό είναι ότι οι μπαρουτοκαπνισμένοι Ελδυκάριοι, όσοι επέζησαν και επέστρεψαν ατμοπλοϊκώς στην Ελλάδα, στο λιμάνι των Κεχριών της Κορίνθου, την 1η Δεκεμβρίου 1974, βρέθηκαν μπροστά στους Τελωνειακούς που έπεσαν πάνω τους σαν τα αρπαχτικά για να τους ψάξουν αν είχαν αφορολόγητα τσιγάρα ή κανένα μπουκάλι ουίσκι.
ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ;
ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΦΥΛΑΞΑΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΞΑΝ ΤΟΝ ΧΑΡΟ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ.
ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΣΩΣΑΝ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ, ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ Η ΕΝΔΕΔΕΙΓΜΕΝΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΤΟΥΣ.
ΚΑΙ ΕΔΩ ΠΡΕΠΕΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΑΠΟΛΟΓΗΘΟΥΜΕ, ΩΣ ΕΠΙΣΗΜΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ, ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΦΗΣΑΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΣΤΑ ΙΕΡΑ ΧΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΝΑ ΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΖΩΝΤΕΣ ΣΗΜΕΡΑ, ΕΠΩΝΥΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΩΝΥΜΟΥΣ ΜΑΧΗΤΕΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ.
Κλίνουμε, σε όλους τους ΜΑΧΗΤΕΣ, ΕΠΩΝΥΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΩΝΥΜΟΥΣ, ευλαβικά το γόνυ και καταθέτουμε τον σεβασμό που αρμόζει στην θυσία και την προσφορά τους προς την πατρίδα.
«ΘΝΗΤΟΙ ΤΟΙΣ ΑΘΑΝΑΤΟΙΣ ΓΟΝΥ ΚΛΙΝΑΤΕ……»
Το βίντεο είναι του 1998. Είναι οι μαρτυρίες των Ελλήνων που πολέμησαν τους τούρκους. Πρόκειται για τους στρατιώτες της ΕΛΔΥΚ που το 1974 απέκρουσαν την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Ξεχασμένοι.
Ο Αργύρης Ντινόπουλος σε μια σειρά εκπομπών που έκανε για την τηλεόραση του Αντέννα με γενικό τίτλο "Στον δρόμο" κατέγραψε τις ζωές και τις μαρτυρίες των στρατιωτών της ΕΛΔΥΚ 1974. Η σκηνοθεσία είναι του Μιχάλη Γαλανάκη. Βοηθός σκηνοθέτης ο Γιάννης Μαρούδας. 

ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

«Ώ δικαιότατη για του θνητούς, πολύολβη, ποθητή, που χαίρεσαι πάντοτε από την ισότητα των δίκαιων θνητών, πάντιμη, ολβιόμοιρη, ένδοξη Δικαιοσύνη, η με καθαρές γνώμες βραβεύουσα αεί τα δέοντα, που έχεις αεί άθραυστη συνείδηση. Γιατί θραύεις άπαντες, όσσοι δεν ήρθαν κάτω από τον ζυγό σου είναι αλλοπρόσαλλοι, παρεκλίνοντας απλίστως στην βαριά πλάστιγγα. Αστασίαστη, φίλη των πάντων, που αγαπάς τις κώμες, ερατεινή, που χαίρεσαι με την ειρήνη, που επιθυμείς τον βέβαια βίο. Που μισείς αιεί την πλεονεξία και χαίρεσαι με την ισότητα. Σε σένα η σοφία της αρετής και το εσθλό τέλος. Άκουσε, θεά, και δίκαια θρυμμάτισε την κακία των θνητών, ώστε να οδεύει αεί με ισορροπία εσθλός ο βίος των θνητών ανθρώπων, που τρώνε τον καρπό της άρρουρας, και όλων των ζώων, που τρέφει στους κόλπους της η γαία η θεά μητέρα και ο πόντιος εινάλιος Ζεύς.»
Ὦ θνητοῖσι δικαιοτάτη, πολύολβε, ποθεινή, ἐξ ἰσότητος ἀεὶ θνητοῖς χαίρουσα δικαίοις, πάντιμ᾽, ὀλβιόμοιρε, Δικαιοσύνη μεγαλαυχής, ἣ καθαραῖς γνώμαισ<ιν> ἀεὶ τὰ δέοντα βραβεύεις, ἄθραυστος τὸ συνειδὸς ἀεί· θραύεις γὰρ ἅπαντας, ὅσσοι μὴ τὸ σὸν ἦλθον ὑπὸ ζυγόν, † ἀλλ᾽ ὑπὲρ αὐτοῦ † πλάστιγξι βριαραῖσι παρεγκλίναντες ἀπλήστως· ἀστασία<σ>τε, φίλη πάντων, φιλόκωμ᾽, ἐρατεινή, εἰρήνηι χαίρουσα, βίον ζηλοῦσα βέβαιον· αἰεὶ γὰρ τὸ πλέον στυγέεις, ἰσότητι δὲ χαίρεις· ἐν σοὶ γὰρ σοφίη ἀρετῆς τέλος ἐσθλὸν ἱκάνει. κλῦθι, θεά, κακίην θνητῶν θραύουσα δικαίως, ὡς ἂν ἰσορροπίαισιν ἀεὶ βίος ἐσθλὸς ὁδεύοι θνητῶν ἀνθρώπων, οἳ ἀρούρης καρπὸν ἔδουσι, καὶ ζώιων πάντων, ὁπόσ᾽ ἐν κόλποισι τιθηνεῖ γαῖα θεὰ μήτηρ καὶ πόντιος εἰνάλιος Ζεύς.

Ποσειδώνιος ο Ρόδιος

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αρχειοθήκη ιστολογίου