Εντελώς από τέτοια έργα την ψυχή σου απομάκρυνε και θα έχεις την ευμένεια των θεών

Γιατί ακόμη κι αν κανείς με των χεριών τη βία μεγάλο πλούτο αρπάξει ή τον ληστέψει με τα λόγια του, καθώς πολλές φορές συμβαίνει, όταν το κέρδος των ανθρώπων το μυαλό απατήσει και την αιδώ η αδιαντροπιά την καταβάλλει, εύκολα αυτόν τον αμαυρώνουν οι θεοί, τον οίκο του τον φθείρουν και λίγο χρόνο ο πλούτος αυτόν ακολουθεί.
Όμοια κι εκείνος που κακό θα κάνει στον ικέτη ή τον ξένο του, κι εκείνος που στην κλίνη του αδερφού του ανεβαίνει, στο κρυφό κρεβάτι της συζύγου του, κάνοντας πράγματα ανάρμοστα, αυτός που απ᾽ αμυαλιά αδίκησε παιδιά ορφανά, κι όποιος το γέροντα γονιό του στο κακό των γηρατειών κατώφλι με λόγια σκληρά στεναχωρεί και βρίζει.
Μ᾽ αυτόν στ᾽ αλήθεια οργίζεται ο Δίας ο ίδιος και στο τέλος του για τ᾽ άδικα τα έργα του όρισε σκληρή αμοιβή.
Μα εσύ εντελώς από τέτοια έργα την ανόητη ψυχή σου απομάκρυνε.
Να κάνεις κατά τη δύναμή σου θυσίες στους αθάνατους θεούς, αγνά και καθαρά, και ωραία μεριά επάνω στους βωμούς να καις.
Άλλοτε με σπονδές να τους εξευμενίζεις και θυμιάματα, και σαν πλαγιάζεις και σαν έρχεται το ιερό του ήλιου φως, για να ᾽ναι η καρδιά και ο νους τους ευμενείς για σένα.

ΗΣΙΟΔΟΣ - Ἔργα καὶ Ἡμέραι (320-341)

Απόδοση: Στ. Γκιργκένης

https://www.greek-language.gr

----------------------------------

 ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΗΣΙΟΔΟΥ

ΗΣΙΟΔΟΣ – ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ (Απόσπασμα)

30.000 ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΤΟΥ ΔΙΟΣ, ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ ΘΝΗΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

30.000 ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΑΟΡΑΤΟΙ ΤΟΥ ΔΙΑ, ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΩΝ ΘΝΗΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ Σ' ΟΛΗ ΤΗ ΓΗ...

ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΑΥΤΟΙ ΤΟΥ ΗΣΙΟΔΟΥ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ...

ΜΑ ΤΩΡΑ, ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΤΟ ΓΕΝΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΤΕ, ΓΛΥΚΟΛΑΛΕΣ ΟΛΥΜΠΙΑΔΕΣ ΜΟΥΣΕΣ ΚΟΡΕΣ ΤΟΥ ΔΙΑ (ΗΣΙΟΔΟΣ – ΘΕΟΓΟΝΙΑ)

ΕΜΠΕΔΟΛΗΣ - ΚΑΘΑΡΜΟΙ

Έτσι για τις μετενσαρκώσεις λέει (ο Εμπεδοκλής, ότι οι ψυχές) ακολουθούν «κάποιον της ανάγκης χρησμό, των θεών αρχαίο ψήφισμα, της αιώνιας επαναλαμβανόμενης μεταβολής από το Ένα στα Πολλά με τη δύναμη της έριδας και αντιστρόφως από τα Πολλά στο Ένα με τη δύναμη της φιλίας». «Σ’ αυτόν της Ανάγκης τον χρησμό βρίσκονται και οι ψυχές που αμαρτάνουν, έχοντας πατήσει τον όρκο τους από τους δαίμονες, απομακρυνόμενοι από το Ένα υπό το κράτος της μανιασμένης έριδας, για να βρεθούν περιπλανόμενες μέσα στην πολλαπλότητα αυτού του κόσμου, παίρνοντας όλο αυτό τον καιρό των «τριάντα χιλιάδων ωρών» μακριά από τη μακαριότητα του Ενός, όλες τις μορφές των θνητών, μέσα από δύσκολους δρόμους, που η μανιασμένη έριδα έρριπτε τις ψυχές αυτές, από τη θάλασσα στη στεριά και απ’ αυτή στη δίνη του αιθέρα».

Αυτή είναι η τιμωρία των αμαρτωλών ψυχών, να μεταφέρονται από σώμα σε σώμα για να καθαρθούν και να ξαναπάρουν τη μορφή του Ενός, που στη φύση τους ταιριάζει. Δουλεύει η έριδα αυτές, όπως ο σιδηρουργός που αλλάζει τις μορφές στον σίδηρο, βουτώντας αυτό από τη φωτιά στο νερό εναλλάξ, μέχρις ότου αυτός δώσει την κατάλληλη μορφή. 

Άξιο απορίας είναι από το απόσπασμα αυτό του Εμπεδοκλή, η αναφορά, ότι ο χρόνος αυτής της περιπλάνησης των ψυχών, από σώμα σε σώμα, υπό το κράτος της έριδας, διαρκεί «τριάντα χιλιάδες ώρες».

Πέρα από την αδυναμία προσδιορισμού της πραγματικότητας αυτού του χρόνου είναι φανερό, ότι με αυτόν τον χρόνο των «τριάντα χιλιάδων ωρών» ο Εμπεδοκλής, μέσα από την περιπλάνηση των ψυχών, μέχρις ότου αυτές επιστρέψουν στη φυσική τους θέση του Ενός υπό το κράτος της φιλίας, κατονομάζει, έστω και με έμμεσο τρόπο, τη διάρκεια του κόσμου των Πολλών στην Κοσμογονία του. Την οποία φάση της Κοσμογονίας θεωρεί ξένη προς τη φύση της ψυχής του ανθρώπου, αφού θεωρεί και τον εαυτό του εξόριστο και πλάνητα σ’ αυτόν τον κόσμο των Πολλών, θύμα της μανιασμένης έριδας, εφόσον και ο ίδιος έγινε αγόρι και κορίτσι, θάμνος και πουλί και ψάρι άλαλο, που πηδούσε έξω από το νερό, κλαίοντας και θρηνώντας που έβλεπε ξένους τόπους, όπως το νεογέννητο όταν πρωτοέρχεται στον κόσμο αυτό. 

Ενώ ο δάσκαλός του ο Πυθαγόρας, που είχε επίσης υποστεί μετενσαρκώσεις, προφανώς με λιγότερα δεινά, είπε ότι είχε γεννηθεί ως ο Εύφορβος, που είχε εκστρατεύσει στην Τροία, αναγνωρίζοντας την ασπίδα του μετά τη μετενσάρκωσή του. 

Είναι τόσο φρικτή αυτή η περιπλάνηση των ψυχών, που από όντα ζωντανά κάνει νεκρά και από νεκρά πάλι άλλα κάνει ζωντανά, αλλάζοντας μορφή.

Είναι ο φυσικός νόμος της Ανάγκης, η ψυχή από τον κόσμο των Πολλών να επανέρχεται σ’ αυτόν του Ενός. Γι’ αυτή τη φάση της μετάβασης ο Εμπεδοκλής είπε, ότι η αμαρτωλή ψυχή πρέπει να αποκοπεί από «πέντε κρήνες», που είναι φτιαγμένες από «σκληρό χαλκό». Δηλαδή, ότι πρέπει να περάσουν από πέντε μετενσαρκώσεις και να δώσουν σκληρό αγώνα, ώστε να μαλακώσουν τον χαλκό και να αποφύγουν τον άχαρο τόπο του φόνου, του μίσους και των άλλων δαιμόνων του θανάτου. Έτσι θα μπορέσουν, καθαρές πλέον, να επανέλθουν στον φυσικό τους τόπο της αλήθειας και της ευτυχίας.

Αυτές οι περιγραφές του Εμπεδοκλή για τον καθαρμό της ψυχής του ανθρώπου μέσω των μετενσαρκώσεων έχουν ποιητικό χαρακτήρα και συνάμα είναι παράλληλες προς τη λειτουργία της κοσμογονίας του, μεταξύ της σφαίρας του Ενός και του κόσμου των Πολλών. Επιπλέον ως ουσία της ψυχής κατά τον Εμπεδοκλή θεωρείται η αρμονική σύνθεση των ριζωμάτων (τα ριζώματα αποτελούν ψυχές), όπως παραδίδει ο Αριστοτέλης.

Ίσως η συνέχεια των ερευνών και η πρόοδος στην Κβαντική Φυσική να αποδείξει, ότι αυτό το «συλλογικό ασυνείδητο» οφείλεται στην ολογραφική αρχή, σύμφωνα με την οποία συνδέεται όλος ο κόσμος των Πολλών, ως Ένα (άνθρωπος, ζώα και φυτά, όπως οι σκέψεις του Εμπεδοκλή), μέσα από διαδικασίες μεταφορών και συντονισμού κυματικής ενέργειας. Εξ άλλου, συντονισμός μεταξύ σωματιδίων απεδείχθη πειραματικά ότι συμβαίνει ακαριαία σε πολύ μεγάλες αποστάσεις από την ερευνητική ομάδα Einstein-PodolskyRosen (E-P-R). Ίσως η ολογραφική αρχή και ο συντονισμός των σωματιδίων να επιβεβαιώσουν τη ρήση του David Bohm, ότι μέσα μας ζει και δραστηριοποιείται η ενοποιημένη κοσμική συνείδηση, σαν αυτή που θέλησε να παρουσιάσει ο Εμπεδοκλής με τις μετενσαρκώσεις. Αυτός ο συντονισμός της κάθε ψυχής με το όλον αποτελεί και τον καθαρμό της.

Άρης Διαμαντόπουλος, ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ ΚΑΙ Η ΦΥΣΙΚΗ - ΤΟΜΟΣ 5ος – Ο Εμπεδοκλής - Καθαρμοί σελ. 112 - 119

«ΤΟ ΛΑΚΩΝΙΖΕΙΝ ΕΣΤΙ ΦΙΛΟΣΟΦΕΙΝ»

ΜΗ ΕΝ ΠΟΛΛΟΙΣ ΟΛΙΓΑ ΛΕΓΕ ΑΛΛΑ ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ ΠΟΛΛΑ  Δηλαδή: Ας μη λες λίγα με πολλά λόγια, αλλά πολλά, με λίγα λόγια . (Πυθαγόρας) .

Τα πολλά λόγια δεν είναι απόδειξη φρονιμάδας. (Θαλής ο Μιλήσιος) .

Στον σύντομο λόγο πολλά σοφά βρίσκονται. (Σοφοκλής)

Η ΛΑΚΩΝΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΘΑΡΟΣ ΚΑΙ ΔΙΧΩΣ ΔΥΣΑΡΕΣΤΕΣ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΤΗΛΕΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΛΟΓΟΣ

Ο Χείλων ο Λακεδαιμόνιος, ένας από τους επτά σοφούς του Aρχαίου Eλληνικού κόσμου, φέρεται να είπε: «ΤΟ ΛΑΚΩΝΙΖΕΙΝ ΕΣΤΙ ΦΙΛΟΣΟΦΕΙΝ». Είναι μια φράση, που δηλώνει τον καθ' όλα λιτό τρόπο ζωής και σκέψης στην αρχαία Σπάρτη. Το να μιλά κανείς σύντομα και περιεκτικά είναι μια φιλοσοφική στάση και άποψη ζωής.

“Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν” φανερώνει την αξία της ουσιαστικής και επικεντρωμένης προσπάθειας που πρέπει να έχουμε στον λόγο μας και όχι στην περιφερειακή προσέγγιση που οδηγεί σε αδιέξοδα και συγχύσεις. Αποσκοπεί στην δημιουργία προβληματισμού και αναζήτησης και όχι στον εγκλωβισμό και στην εσωτερική ζωή χωρίς όραμα του ανθρώπου.

Η λακωνικότητα απαιτεί έντονή πνευματική δραστηριοποίηση, καθώς είναι αποτέλεσμα πνευματικού μόχθου. Βοηθάει στην ανάπτυξη της κριτικής σκέψης και στην αντιμετώπιση μεγάλων προβλημάτων. Η λακωνικότητα, δηλαδή ο σύντομος και περιεκτικός τρόπος ομιλίας, είναι μια αρετή, με σκοπό την αποφυγή της φλυαρίας, της επιφανειακής και ανούσιας αντιμετώπισης των πραγμάτων.

-------------------

Οι Αρχαίοι με το «λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν» δήλωναν πως το να μιλά κάποιος σύντομα και περιεκτικά είναι φιλοσοφική στάση και άποψη  ζωής. Το να μπορεί να εκφράζεται εύστοχα και απλά δηλώνει την πνευματική καλλιέργεια, καλή γνώση της γλώσσας αλλά και λιτότητα και ουσία, τόσο στον τρόπο σκέψης όσο και στον τρόπο ζωής.

Την χωρίς ωραιολογίες, σύντομη ομιλία καθιέρωσαν οι Αρχαίοι Σπαρτιάτες και ήταν άρρηκτα συνυφασμένη με το γενικότερο τρόπο ζωής τους, χωρίς περιττά στοιχεία.

Άλλωστε, οι Σπαρτιάτες ως έμβλημά τους είχαν την πειθαρχία, αρετή η οποία επεκτάθηκε και  στον τρόπο έκφρασης. Το μέτρο, όμως, ήταν χαρακτηριστικό γνώρισμα όλων των Αρχαίων Ελλήνων, και στη ζωή και στην έκφραση, ενώ είναι γεγονός ότι συνολικότερα η Ελληνική Γλώσσα ήταν και είναι από τις πιο πλούσιες, μεστές και ακριβείς γλώσσες, με μια ξεχωριστή λέξη για κάθε νοηματική απόχρωση.

Η λακωνικότητα απορρέει από την ανάγκη του ατόμου να εκφραστεί με ακρίβεια, αποφεύγοντας τις απεραντολογίες και προϋποθέτει ικανότητα και στοχαστικότητα. Η λιτή και μεστή έκφραση  διευκολύνει την επικοινωνία και  γι’ αυτό βελτιώνει την ποιότητα των ανθρώπινων σχέσεων. Προσδίδει βαρύτητα στα λόγια, τα κάνει μεστά σε περιεχόμενο, προάγει, επομένως, τη σκέψη, καθιστώντας την επικοινωνία πιο σαφή, ουσιώδη και ειλικρινή.

Αντίθετα, ο εκτεταμένος και φλύαρος λόγος πολλές φορές συγκαλύπτει την αλήθεια  και δε βοηθά τους ανθρώπους να συναντηθούν, όπως στην περίπτωση των δημαγωγών και των λαοπλάνων. Για τον ίδιο λόγο χρησιμοποιούνται κυρίως εντυπωσιακά σχήματα λόγου και ρητορικές εκφράσεις. 

Τα  πολλά λόγια κρύβουν παγίδες. Η λακωνικότητα είναι ο καθαρός και δίχως δυσάρεστες εκπλήξεις και απατηλές υποσχέσεις λόγος. Άρα, ο ρόλος της είναι παιδευτικός. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, πως η σοφία ατόμων και λαών αποκρυσταλλώνεται σε επιγράμματα και ακόμη, ό,τι η μνήμη του ανθρώπου επιλεκτικά διαφυλάσσει, είναι εκφρασμένο λακωνικά.

Του Δημήτρη Χριστόπουλου (απόσπασμα) Πηγή: http://www.systima.gr/

-------------------------

Ήταν παροιμιώδης η λεκτική λιτότητα των Σπαρτιατών, το "λακωνίζειν". Σε έναν εχθρό που τους απείλησε: "Αν κυριέψω την πόλη σας θα την ισοπεδώσω", απάντησαν : "Αν".

-----------------------------------------------

ΔΕΛΦΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ

ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ ΕΓΚΩΜΙΟ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΟΥΣ

ΛΕΓΕ ΕΙΔΩΣ: Να λες ότι γνωρίζεις, να διακρίνεις που θα μιλάς και τι θα λες (Δελφικό Παράγγελμα)

Τον βλάκα μπορείς να τον καταλάβεις από δυο ενδείξεις: μιλάει για πράγματα που είναι γι' αυτόν άχρηστα και εκφράζει γνώμη για κάτι που κανείς δεν τον ρώτησε. Πλάτων

Ο Σόλων ερωτηθείς από τον Περίανδρο, ενώ τα πίνανε και δεν μιλούσε, αν σιωπά επειδή δεν έχει τίποτα να πει ή επειδή είναι βλάκας.
- Κανένας βλάκας δεν μπορεί να μείνει σιωπηλός σε ένα συμπόσιο

(Από το ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ του Στοβαίου)

Πολλά τα ρητά και οι γνώμες παλαιών και νέων περί σιγής. "ΛΑΛΗΣΑΣ ΜΕΝ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΜΕΤΕΝΟΗΣΕ, ΣΙΩΠΗΣΑΣ ΔΕ ΟΥΔΕΠΟΤΕ" δηλ. διδάσκει ο Σιμωνίδης ότι πολλές φορές μετάνιωσε που μίλησε· ποτέ όμως γιατί σιώπησε.

Η παροιμία: "Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει", τονίζει τις συμφορές απ' τη φλυαρία.
Η μεγάλη ενοραματική αγγλίδα `Αννυ Μπέζαντ (1843 - 1933, πρόεδρος της Θεοσοφικής Εταιρείας) έλεγε: "Οι μισές απ' τις δυστυχίες της ανθρωπότητας οφείλονται στα περιττά λόγια".

"Περιττά λόγια": αυτά που φέρνουν και στον λέγοντα και στον ακούοντα ηθικές και υλικές ζημίες και συμφορές και γενικότερα στους ανθρώπους και στην ανθρωπότητα. Αυτά είναι όσα προέρχονται απ' τη φλυαρία, την ακριτομυθία, την κολακεία, τον αυτοέπαινο και την κακολογία, τη συκοφαντία, την κατάδοση, τη ψευδολογία, τη μυθομανία, τη βωμολοχία, τη ψευδομανία, την προπέτεια.

Η ακράτεια λόγων και η εκστόμιση περιττών λόγων, προδίνουν κατώτερο χαρακτήρα και παραβλάπτουν το ήθος και ενοχλούν και ζημιώνουν τους άλλους.

Η Σιγή λοιπόν πρέπει να τηρείται και από πρόνοια και από σύνεση και από ανάγκη.
Η ύψιστη όμως αξία και σημασία της σιγής και η μεγαλειώδης της εκδήλωση, πρέπει να αναζητηθεί σε κάτι το βαθύτερο, το ουσιαστικότερο.
Με τη σιγή βυθίζεται ο νους σε στοχασμούς οι οποίοι αποτελούν τον ευγενέστερο τρόπο σκέψης.
Οι μεγάλες εμπνεύσεις και οι διαυγείς ενοραματισμοί πετυχαίνονται σε στιγμές απόλυτης σιγής.

Όταν ο καθείς γνωρίζει πότε και πώς και τι πρέπει να λέει, δεν σκανδαλίζει, δεν ενοχλεί, δεν προκαλεί παρανοήσεις, ζηλοτυπία, φθόνο, μίσος, εχθρότητες, διαπληκτισμούς, συμφορές.

Εκείνος που στους λόγους του συγκρατείται από τη "συνετή εχεμύθεια" διδάσκει και διδάσκεται, τιμά και τιμάται, διασώζει τη δική του και των άλλων την αξιοπρέπεια, ποτέ δεν μετανοεί.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη μορφή αγνοίας από το να απορρίπτεις κάτι, για το οποίο δεν γνωρίζεις τίποτα, μόνο και μόνο  για να αντιλέγεις και να διαφωνείς.

Εκείνος που διαρκώς αντιλέγει και συνέχεια φλυαρεί στερείται τα φυσικά εφόδια για μάθηση των απαραίτητων πραγμάτων (Δημόκριτος).

ΛΕΓΕ ΕΙΔΩΣ: Να λες ότι γνωρίζεις, να διακρίνεις που θα μιλάς και τι θα λες. (Δελφικό Παράγγελμα)

ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΕΙΣ ΘΑΡΡΑΛΕΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΕ ΕΦΟΔΙΟ ΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ!!!

------------------------------------------

Αρποκράτης - Ο Θεός της Σιωπής

ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΡΕΤΕΣ ΑΠΟΥΣΙΑΖΟΥΝ

Ένας στενόμυαλος άνθρωπος δεν έχει άλλο τρόπο να δείξει ότι είναι άξιος, από το να προσπαθεί να περνάει πάντα το δικό του.

Στα δέκα άτομα που μιλούν για σένα, τα εννιά θα πουν κάτι κακό και το ένα θα πει κάτι καλό, με κακό τρόπο.

Η σκληρότητα είναι ο τρόπος που ο αδύναμος άνθρωπος μιμείται τη δύναμη.

Ο ανώτερος άνθρωπος είναι σκληρός με τον εαυτό του. Ο κατώτερος άνθρωπος είναι σκληρός με τους άλλους. 

Η ΚΟΡΟΪΔΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΤΜΟΣ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΨΥΧΩΝ. 

Η ηθική ενός ανθρώπου πρέπει να βασίζεται στη συμπάθεια, στην παιδεία, στις κοινωνικές σχέσεις. Καμιά θρησκευτική βάση δεν χρειάζεται. Είναι πολύ μικροπρεπές να πρέπει να παρακινείται ο άνθρωπος από το φόβο της τιμωρίας του ή από την ελπίδα για ανταμοιβή μετά θάνατον.

Οι πονηριές και οι προδοσίες οφείλονται αποκλειστικά σε έλλειψη ικανότητας.

Απόφευγε ανθρώπους που προσπαθούν να μειώσουν τις φιλοδοξίες σου. Οι μικροπρεπείς άνθρωποι πάντα το κάνουν αυτό. Αλλά οι πραγματικά μεγάλοι, σε κάνουν να αισθανθείς ότι κι εσύ μπορείς να γίνεις μεγάλος.

Μερικοί άνθρωποι είναι σαν τα παπούτσια: όσο πιο φτηνοί είναι, τόσο πιο πολύ θόρυβο κάνουν.

Ο ΕΥΦΥΗΣ ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ, Ο ΠΟΝΗΡΟΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΒΛΑΞ ΕΠΙΜΕΝΕΙ.  Πηγή.

ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΠΑΡΟΙΜΙΑ:

"Αυτός που κατηγορεί τους άλλους, έχει ένα μακρύ δρόμο μπροστά του.

Αυτός που κατηγορεί τον εαυτό του, είναι στη μέση του δρόμου.

Αυτός που δεν κατηγορεί κανέναν, έχει φθάσει."

Η αληθινή Αγάπη στην Αρχαία Ελλάδα: Πώς η κβαντική φυσική και το Big Bang επιβεβαιώνουν τον Ηράκλειτο

Στον κόσμο που ζούμε, της ευτέλειας, της έκπτωσης των αξιών, της εγκληματικότητας των πολέμων και του μίσους, ίσως θα πρέπει να κοιτάξουμε πάλι πίσω, εκεί δηλαδή που κοίταξε ο πολιτισμός στα τέλη του Μεσαίωνα, ώστε να έρθει η Αναγέννηση…

Η Αγάπη, ως μια έννοια συναισθηματική, φιλοσοφική, αλλά και πρωτίστως, κοσμική, ορίστηκε, εξηγήθηκε και αναλύθηκε στην ολότητά της, από τους Αρχαίους Έλληνες. Στην εποχή μας, όμως, μόνο ψήγματα αυτού του μεγαλείου της ανθρώπινης και όχι μόνο ψυχής, πέρασαν σε εμάς, και συχνά μόνο η διαστρεβλωμένη και υλιστική εκδοχή του…

Το Νewsbomb.gr ανοίγει το θέμα με σειρά συζητήσεων με σύγχρονους φιλοσόφους και ειδικούς της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας, και καλεί το κοινό του να ανακαλύψει ή μάλλον να θυμηθεί ξανά ότι το σπουδαιότερο πράγμα για το οποίο μπορεί να υπερηφανεύεται η ανθρωπότητα, και που μπορεί να επιφέρει την αληθινή ευτυχία, το αρχαιοελληνικό «Όλους Αγάπα» (ή «αγαπάτε αλλήλους»), προϋποθέτει το «Γνώθι Σεαυτόν»…

«Ο Χαϊζενμπέργκ (σ.σ. θεμελιωτής της Κβαντομηχανικής) έχει πει ότι όταν διαβάζει Ηράκλειτο, ανατριχιάζει», αναφέρει η Μαρία Τζανή χαρακτηριστικά, εξηγώντας γιατί, καθώς μέσα από τις περιγραφές των... Αρχαίων κοσμολόγων αλλά και όλης της φιλοσοφίας, προκύπτει ότι «η Αγάπη είναι ο συμπαντικός νόμος, που ενώνει και δημιουργεί δεσμούς και τους κόσμους».

Η Μαρία Τζάνη, πολυβραβευμένη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών με διεθνείς διακρίσεις, περιγράφει πώς, σύμφωνα πάντα την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία, η Αγάπη είναι ο συμπαντικός νόμος της έλξης και της δύναμης! Και ότι οι περιγραφές των Αρχαίων Ελλήνων ταυτίζονται με τις σύγχρονες ανακαλύψεις της Κβαντικής Φυσικής, όσο και τις θεωρίες για την απαρχή του κόσμου μας και της Μεγάλης Έκρηξης... 

newsbomb.gr

Λαοδίκεια - Αρχαία Ελληνική πόλη της Μικράς Ασίας

Από A.Savin - Έργο αυτού που το ανεβάζει, FAL, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=94309456

Η Λαοδίκεια γνωστή επίσης ως Λαοδίκεια προς τον Λύκο (Λαοδίκεια ἐπὶ τῷ Λύκῳ), ήταν Αρχαία πόλη της Μικράς Ασίας, κτισμένη στο σημείο, που ο ποταμός Λύκος συμβάλλει με τον ποταμό Μαίανδρο. Βρίσκεται σε απόσταση 15 χιλιομέτρων μακριά από την  Ιεράπολη. Είναι το σημερινό Εσκί Χισάρ.

Η πόλη καταστράφηκε από σεισμό το -66 και την ανοικοδόμησε ο Μάρκος Αυρήλιος.

Στην περιοχή της Λαοδίκειας υπήρχαν ασβεστούχες πηγές, που τις αναφέρει ο Στράβων.

Η Λαοδίκεια βρίσκεται ανάμεσα στις στενές κοιλάδες των μικρών ποταμών Ασωπού και Κάπρου, που εκβάλλουν τα νερά τους στον Λύκο.

Βρισκόταν σε μια μεγάλη εμπορική οδό και στη γειτονιά της βρίσκονταν πολλές σημαντικές Αρχαίες πόλεις. Βρισκόταν 17 χλμ δυτικά των Κολοσσών, 15 χλμ. νότια της Ιεράπολης και 160 χλμ. ανατολικά της Εφέσου. 

Η πόλη ονομαζόταν αρχικά «Διόσπολις», «Πόλη του Διός», και στη συνέχεια «Ροάς» ή Ροαί.

Η Λαοδίκεια ιδρύθηκε στη θέση της παλαιότερης πόλης από τον Αντίοχο Β', βασιλιά της αυτοκρατορίας των Σελευκιδών, το 261-253 π.Χ. προς τιμήν της συζύγου του Λαοδίκης, μαζί με πολλές άλλες ομώνυμες πόλεις. Η Λαοδίκεια σύντομα έγινε αρκετά πλούσια. 

Ο Στράβων (64 π.Χ. - 24 μ.Χ.) αποδίδει τη διασημότητα της πόλης στη γονιμότητα του εδάφους και στον πλούτο ορισμένων κατοίκων της, μεταξύ των οποίων μπορεί να ήταν και ο Ιέρων της Λαοδίκειας, ο οποίος στόλισε την πόλη με πολλά όμορφα κτήρια και την κληροδότησε με περισσότερα από 2000 τάλαντα, όταν πέθανε.

Ο πλούτος των κατοίκων της έδωσε ώθηση στην ανάπτυξη των τεχνών των Ελλήνων, όπως φαίνεται από τα ερείπιά της, και το ότι συνέβαλε στην πρόοδο της επιστήμης και της λογοτεχνίας μαρτυρείται από τα ονόματα των σκεπτικιστών Αντίοχου και Θειωδά, των διαδόχων του Αινεσίμου (-1ος αιώνας), και από την ύπαρξη μεγάλης ιατρικής σχολής.

Οι πλούσιοι πολίτες της κοσμούσαν τη Λαοδίκεια με όμορφα μνημεία. Ένας από τους αρχηγούς αυτών των πολιτών, ο Πολέμων (37 π.Χ. - 8 π.Χ.), έγινε βασιλιάς του Αρμενικού Πόντου (αποκαλούμενος από αυτόν "Πολεμόνικος") και των ακτών γύρω από την Τραπεζούντα. Η πόλη έκοψε τα δικά της νομίσματα, οι επιγραφές των οποίων υποδηλώνουν τη λατρεία του Δία, του Ασκληπιού, του Απόλλωνα και των αυτοκρατόρων.

Τα υπάρχοντα ερείπια της πόλης μαρτυρούν το παλαιότερο μεγαλείο της. Τα πολλά κτήριά της περιλαμβάνουν ένα στάδιο, λουτρά, ναούς, ένα γυμναστήριο, δύο θέατρα και ένα βουλευτήριο. Στην ανατολική πλευρά, η γραμμή του Αρχαίου τείχους είναι ευδιάκριτη, με τα ερείπια της πύλης της Εφέσου. Υπάρχουν δρόμοι, που διασχίζουν την πόλη, πλαισιωμένοι από κιονοστοιχίες και πολλά βάθρα. Βόρεια της πόλης, προς τον Λύκο, υπάρχουν πολλές σαρκοφάγοι, με τα σκεπάσματα τους να βρίσκονται κοντά τους, εν μέρει χωμένα στο έδαφος.

Αρχαίο Θέατρο μετά την αποκατάστασή του

Από Basak - Έργο αυτού που το ανεβάζει, CC0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=112063561

Το δυτικό θέατρο έχει ανακαινιστεί πρόσφατα (2022) με σχεδόν πλήρεις πλευρές από πέτρινα καθίσματα. Αρχικά χτίστηκε την ελληνιστική περίοδο, χωρούσε 8000 θεατές και χρησιμοποιήθηκε μέχρι τον 7ο αι.. 

https://el.wikipedia.org/wiki/Λαοδίκεια

-----------------------------------------

Κεφάλι αγάλματος 2.100 ετών βρέθηκε εγκλωβισμένο ανάμεσα σε δύο βράχους στην Λαοδίκεια - Ανήκει σε Ελληνίδα θεά

Κεφάλι αγάλματος 2.100 ετών βρέθηκε εγκλωβισμένο ανάμεσα σε δύο βράχους - Ανήκει σε Ελληνίδα θεά

Το κεφάλι της θεάς Υγείας που βρέθηκε στην Λαοδίκεια (Φωτό: Celal Şimşek).

Το κεφάλι από το άγαλμα της Θεάς Υγείας βρέθηκε κατά τη διάρκεια των ανασκαφών στην Aρχαία πόλη Λαοδίκεια, στο Παμούκαλε, του Ντενιζλί, στη νοτιοδυτική Τουρκία.  Η Λαοδίκεια βρίσκεται σε μια γεωγραφική τοποθεσία στη νότια πλευρά του ποταμού Λύκου, 6 χιλιόμετρα βόρεια του Ντενιζλί. Η Λαοδίκεια ήταν από τις πιο διάσημες και με επιρροή πόλεις τον -1ο αιώνα.  Τα ερείπια της πόλης χρονολογούνται από αυτήν την εποχή.

Το κεφάλι του αγάλματος της Ελληνίδας θεότητας βρέθηκε εγκλωβισμένο ανάμεσα σε δύο βράχους. Πρόκειται για το κεφάλι από ένα άγαλμα 2.100 ετών, για την τύχη του οποίου δεν έχει γίνει ακόμα κάποια ενημέρωση.

https://www.enikos.gr

-----------------------------------

Λαοδίκεια - Αρχαία Ελληνική πόλη της Μικράς Ασίας 

Αρποκράτης - Ο Θεός της Σιωπής

Εικόνα: Αρποκράτης, Ιερό Αιγυπτίων θεών Θεσσαλονίκη, Αρχαιολογικό Μουσείο, αρ.ευρ.ΜΘ 844 3ος αι. http://odysseus.culture.gr

Είναι μια συννεφιασμένη μέρα του 1939 και ο αρχαιολόγος Χ. Μακαρόνας, βυθίζεται σε ένα μυστικό κόσμο. Βαδίζει επιφυλακτικά σε έναν υπόγειο στενό διάδρομο, ενώ η δέσμη φωτός που στέλνει ο φανός που κρατά, σκορπά ολόγυρα τερατώδεις σκιές οι οποίες τρεμοπαίζουν στους τοίχους, αρχίζοντας να χορεύουν γύρω του και να τον «κοροϊδεύουν». Αιγυπτιακά σύμβολα χαραγμένα στο δάπεδο, τον προειδοποιούν για τις κατάρες που πρόκειται να πέσουν επάνω του, αν συνεχίσει αυτή την υπόγεια διαδρομή. Δεν μπορούμε να ξέρουμε, τι θα μπορούσε να σκέφτονταν ένας αρχαιολόγος ο οποίος αναζητούσε στο χρόνο, αυτό που οι άλλοι έψαχναν στο χώρο. Ο διάδρομος τον οδήγησε στην είσοδο μιας κρύπτης. Όταν παραμερίστηκε η πόρτα, το φως του αποκάλυψε μια λευκή μορφή, μετρίου αναστήματος. Οπισθοχώρησε λίγο τρομαγμένος, σκεπτόμενος ίσως κάποιο φάντασμα-φρουρό του τόπου. Αμέσως όμως χαλάρωσε. Η μορφή ήταν ένα άγαλμα. Παρίστανε ένα γυμνό παιδί που στο αριστερό του χέρι κρατούσε ένα κέρας. Το βλέμμα του ήταν πολύ παράξενο και ύψωνε το δεξί του χέρι στα χείλη. Ο «εισβολέας» αρχαιολόγος, αναγνώρισε τη χαρακτηριστική χειρονομία που επιβάλλει τη σιωπή στους μυημένους. Ένιωσε ένα μικρό ρίγος, όταν συνειδητοποίησε, πως αυτός που έκανε αυτήν τη χειρονομία ήταν ο θεός Αρποκράτης! (εικ.)

Πηγή: Παναγιώτης Καμπάνης https://www.fractalart.gr/arpokratis/

---------------------------

Ο Αρποκράτης, παιδί του Όσιρη και Ίσιδος, λατρευόταν ως θεός της σιγής. Η παροιμία "σιγή Αρποκράτειος", ήταν συνηθέστατη στους Έλληνες. Παριστανόταν σε αγάλματα, ο Αρποκράτης, σαν νέος καθισμένος πάνω σ' ένα άνθος λωτού και έχοντας το δείκτη του δεξιού χεριού του στο στόμα σε ένδειξη αυστηρής σιγής.
Συμβολικά ως "νεανίας", για να διδάξουν ότι οι νέοι πρέπει να βλέπουν και να ακούν πολλά, να μαθαίνουν, να στοχάζονται, αλλά και να αυτοεπιβάλλουν απόλυτη σιγή στον εαυτό τους και αυτοσυγκράτηση και αποχή από κάθε υπερβολή.
Οι ένδοξοι πρόγονοί μας, οι Aρχαίοι Έλληνες δίδασκαν τη σιγή ως την ύψιστη Αρετή. 

-----------------------------------

Σαραπείον: Ο Aρχαίος ναός των Αιγυπτίων θεών κάτω από σύγχρονα κτίρια της Θεσσαλονίκης

Σαραπείον: Ο Aρχαίος ναός των Αιγυπτίων θεών κάτω από σύγχρονα κτίρια της Θεσσαλονίκης

Σύμφωνα με εργασία (Άγγελος Μεφσούτ, Φροντιστήριο Κλασικής Αρχαιολογίας ΑΠΘ) που είναι αναρτημένη στο Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο (sch.gr) το ιερό ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά μετά τη μεγάλη πυρκαγιά του 1917. Ανασκαφές έγιναν τη δεκαετία του 1920 από τον Στ. Πελεκίδη, που αποκάλυψαν τουλάχιστον τέσσερα κτίρια – κάποτε μέρος του ιερού- και το 1938- 1939, από τον Χ. Μακαρόνα, οπότε και ανακαλύφθηκαν αρκετά κτίρια που θεωρήθηκε πως ανήκαν στο ίδιο ιερό. Ανασκαφές έγιναν ξανά το 1957, στη διασταύρωση των οδών Διοικητηρίου και Ε. Σβορώνου, με τα ευρήματα να περιλαμβάνουν τμήματα γλυπτών που θεωρείται ότι προέρχονται από το Σαραπείο.

Όσον αφορά στον χαρακτηρισμό «Σαραπείον», οφείλεται στις δύο επιγραφές που βρέθηκαν στις πρώτες ανασκαφές, οι οποίες έφεραν το όνομα του Σάραπι- ωστόσο, όπως προέκυψε, η Ίσις ήταν η συχνότερα αναφερόμενη θεότητα στις επιγραφές που προέρχονται από το ιερό. Άλλοι θεοί που αναφέρονται είναι ο Ώρος, ο Απόλλων και ο Όσιρις, αλλά και ομάδες ανώνυμων θεοτήτων.

Η κρύπτη βρέθηκε σφραγισμένη και όλος ο πλούτος της ανέπαφος.

Μέσα στην κρύπτη βρέθηκαν πλήθος γλυπτών, επιγραφών στην Eλληνική και αναθημάτων που ζωντανεύουν μια Aρχαία λατρεία με έντονο Eλληνικό χαρακτήρα και θερμούς οπαδούς σε όλα τα στρώματα του πληθυσμού. Το ιερό είχε συνεχή λειτουργία από τα ελληνιστικά χρόνια μέχρι το τέλος της Aρχαιότητας (3ος αι. π.Χ. – 4ος αι. μ.Χ.).

Ανάμεσα στα ευρήματα που εκτίθενται ξεχωρίζουν: μία επιγραφή του 187 π.Χ., το λεγόμενο «Διάγραμμα Φιλίππου Ε'», που τεκμηριώνει τον μεγάλο πλούτο του τοπικού ιερού στα ελληνιστικά χρόνια, και οι κεφαλές από τα λατρευτικά αγάλματα του Σάραπι και της Ίσιδας. Μαζί με το ιερό ζευγάρι των Αιγυπτίων θεών λατρεύονταν και Eλληνικές θεότητες, όπως η Αφροδίτη, στην οποία ανήκει ένα αριστουργηματικό άγαλμα της θεάς, αντίγραφο ενός περίφημου έργου της κλασικής εποχής.

Τόπος εύρεσης: Θεσσαλονίκη. Εντοπίστηκε κατά τη διάνοιξη της «Διαγωνίου Βαρδαρίου», δηλαδή της σημερινής οδού Καραολή και Δημητρίου των Κυπρίων (πρώην Διοικητηρίου). Το μεγάλο τέμενος εκτείνεται στην περιοχή των οδών Πτολεμαίων και Αντιγονιδών.

huffingtonpost.gr , amth.gr

----------------------

Αρποκράτης - Ο Θεός της Σιωπής

ΤΑ ΑΝΕΞΕΡΕΥΝΗΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ

«Ω άνθρωποι, δεν ήταν το μείγμα αίματος και πνοής που ήταν η αρχή και η ουσία των ψυχών σας, αν και το γήινο σώμα σας αποτελείται από αυτά τα πράγματα. Η ψυχή σου έρχεται από άλλο μέρος» - ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ -

Από τις πρώτες μέρες της καταγεγραμμένης ιστορίας της Γης, υπάρχει ταυτόχρονα ένα γλυκό και ένα πικρό συναίσθημα που αναδύεται μέσα μας όταν κοιτάμε ψηλά την απεραντοσύνη του νυχτερινού ουρανού. Μερικοί από εμάς λαχταρούν τη μέρα που η ανθρώπινη φυλή μπορεί να ταξιδέψει πέρα ​​από τα αστέρια.

Αυτό είναι πραγματικά μια ελπίδα για το μέλλον ή είναι μια ανάμνηση του παρελθόντος μας;

Η ανθρώπινη συνείδηση ​​εξακολουθεί να διατηρεί ανεξερεύνητα μυστήρια.

Τι μας κάνει να ωθούμε την εξέλιξη στα όριά της;

Τι μας οδηγεί να δημιουργούμε διχόνοια μεταξύ των φυλών που κατοικούν στον πλανήτη μας;

Ίσως ανεβάζουμε ένα κοσμικό δράμα και έχουμε χάσει προσωρινά το σενάριο. 

Γνωρίζουμε ότι αυτό που κάνει μια χώρα ή μια φυλή σε αυτή τη Γη επηρεάζει τους πάντες. Αυτή η ιδέα μπορεί επίσης να μεταφερθεί στο σύμπαν. Αυτό που κάνουμε ως ανθρωπότητα της Γης, μπορεί να επηρεάσει αμέτρητους πολιτισμούς που ζουν σε άλλους πλανήτες. Είναι δυνατόν να είμαστε τόσο συνδεδεμένοι με άλλους κόσμους;

bibliotecapleyades.net/ , Εικόνα: https://astro.planitario.gr/

ΔΙΑΣΤΑΤΙΚΗ ΕΓΧΥΣΗ

Εντός του χρονικού/χωρικού ιστού του αστερισμού της Λύρας υπάρχει κάτι που θα μπορούσε να ονομαστεί λευκή τρύπα (πολύ έντονη εστίαση φωτός και ενέργειας. Σε αυτή την περίπτωση, τόπος γέννησης). 

Αυτή η λευκή τρύπα μπορεί να συγκριθεί με ένα πρίσμα. Όταν μια ακτίνα διέρχεται από ένα πρίσμα, προκύπτει ένα φάσμα φωτός κατακερματισμένο σε επτά ορατές χρωματικές συχνότητες. Όταν ένα μέρος του Όλου πέρασε μέσα από το Πρίσμα της Λύρας (τη λευκή τρύπα ), η συνείδηση ​​κατακερματίστηκε σε επτά δονητικές συχνότητες που αντιπροσωπεύουν τη συλλογική συνείδηση ​​της Γαλαξιακής Οικογένειας της Γης.

Όταν αυτό το μέρος του Όλου πέρασε από το πρίσμα, εκδηλώθηκε σε επτά συνειδητές συχνότητες. Η συνείδηση ​​κατακερματίστηκε επίσης και τα θραύσματα «απομακρύνθηκαν» το ένα από το άλλο όπως υποδηλώθηκε συμβολικά στη θεωρία του «Big Bang». Με αυτόν τον τρόπο προέκυψε η ψευδαίσθηση ότι κάθε κομμάτι ήταν πολύ, πολύ μόνο.

Ως μεμονωμένες ψυχές ή σε ομάδες, τα θραύσματα ερεύνησαν το σύμπαν που μόλις είχε δημιουργηθεί. Η διαστατική έγχυση όχι μόνο δημιούργησε έναν κατακερματισμό της συνείδησης, αλλά δημιούργησε επίσης αστέρια, πλανήτες, αέρια και μόρια που συνθέτουν τη φυσική πραγματικότητα. Ωστόσο, η φυσική πραγματικότητα αντιπροσωπεύει μόνο μερικές ενεργειακές συχνότητες που προέκυψαν λόγω κατακερματισμού.

Όπως ανακάλυψε η επιστήμη, η ύλη είναι μια πυκνοποιημένη ενεργειακή δόνηση που κινείται σε συγκεκριμένο ρυθμό. Κάθε όψη του σύμπαντος αποτελείται από ενέργεια. Σύμφωνα με την γήινη τεχνολογία, δεν έχει ακόμη ανακαλυφθεί πώς να μετρηθούν ορισμένα μέρη της πραγματικότητας. Εάν η τεχνολογία είχε μια τέτοια ικανότητα, θα μπορούσε να διακριθεί ένας άπειρος αριθμός πυλών στο χρόνο, τον χώρο και τη διάσταση. 

bibliotecapleyades.net/

-----------------------------------------

Οι «Πυλώνες της Δημιουργίας» - Ο εντυπωσιακός αέριος σχηματισμός που εντοπίστηκε από το τηλεσκόπιο James Webb

Ομοίοις χρω - Να συναναστρέφεσαι με τους ομοίους σου

«Τας λεωφόρους μη βαδίζειν». Δηλαδή να μην συντάσσεσαι με την γνώμη των πολλών. 

Και... «Των δ’ άλλων αρετή ποιού φίλον όστις άριστος» («Χρυσά Έπη») Δηλαδή να κάνεις φίλο σου μόνο όποιον είναι άριστος στην αρετή. - Πυθαγόρας -

«Ομοίοις χρω»
απόδοση: Να συναναστρέφεσαι με τους ομοίους σου
Δελφικό Παράγγελμα

Σωσιάδης, -6ος αι. Αρχαίος συλλέκτης γνωμικών

Ο Σωσιάδης αναφέρεται στο ανθολόγιο του Ιωάννη Στοβαίου 

https://enneaetifotos.blogspot.com/

ΤΟ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΤΟΥ ΣΑΝ ΣΩΣΤΙ ΤΗΣ ΚΑΛΑΒΡΙΑΣ

Εικόνα: https://commons.wikimedia.org

Το τσεκούρι του San Sosti Votiva είναι ιδιαίτερο από σκούρο μπρούτζο, που από τη μία πλευρά του είναι τσεκούρι και την άλλη σφυρί. Βρέθηκε το 1846 κοντά στην πόλη San Sosti , στην επαρχία Cosenza στην Καλαβρία, στη νότια Ιταλία. Μέρος όπου βρίσκονται τα απομεινάρια της Αρχαίας Ελληνικής και μυστηριώδους πόλης της Αρτεμισίας

Η Αρτεμισία αναφέρεται από τον Εκαταίο τον Μιλήσιο – Έλληνα γεωγράφο που έζησε τον -6ο αιώνα – που ήταν υπό την επήρεια της Σύβαρης.

Το τσεκούρι κατασκευάστηκε πιθανότατα κοντά στην πόλη Σύβαρις όπου υπήρχε μακρά ιστορία στην παραγωγή ειδών πολυτελείας. Με βάση την Αρχαία Ελληνική επιγραφή του, θεωρείται πλέον περίτεχνα φιλοτεχνημένο ανάθημα στους θεούς.

Στο ύψος της τρύπας στο μανίκι υπάρχει περίτεχνη διακόσμηση με χάντρες και στιλιζαρισμένη σιλουέτα ερμηνευμένη ως φτερωτή φιγούρα που απεικονίζεται σε μπροστινή θέση, πιθανότατα σφίγγα.

Η επιγραφή είναι χαραγμένη στη λεπίδα σε επτά γραμμές στην Ελληνική Γλώσσα και χρονολογείται από τον -6ο αιώνα.

Το αντικείμενο θεωρήθηκε αμέσως μεγάλης αξίας, και όπως είπε ο Καλαβριανός καθηγητής Leopoldo Pagano είναι, «ένα στοιχείο και μια μακρινή σκιά αυτού του όμορφου ιδανικού, που μόνο οι Έλληνες ήξεραν να αρπάζουν, να εφευρίσκουν και στη συνέχεια να έχουν την ικανότητα να αποτυπώνουν στην πιο τραχιά και αδρανή ύλη», και η κατασκευή του αντικειμένου θα μπορούσε να εντοπιστεί στα «εργαστήρια της πλούσιας και πολύ πολιτισμένης πόλης της Σύβαρης», που ακόμη σήμερα υποδεικνύεται από το Βρετανικό Μουσείο ως τοποθεσία παραγωγής.

Το τσεκούρι δεν ήταν αντικείμενο πολέμου, αλλά ιερό δώρο, προσφορά στον ναό της θεάς Ήρας. Η επιγραφή αφήνει το ίδιο αντικείμενο να μιλήσει, φανερώνοντας μετά από χιλιετίες την ατμόσφαιρα του ναού που θα το καλωσόριζε:

«Είμαι ιερή περιουσία της Ήρας στην πεδιάδα: Ο Κυνίσκος ο κρεοπώλης με αφιέρωσε, ως δέκατο των έργων του».

Ήρα της πεδιάδας είναι η Ήρα Λακηνία στον Κρότωνα της Μεγάλης Ελλάδας.

Η Καλαβρία ζητά εδώ και καιρό την επιστροφή του υπέροχου τεχνουργήματος της Μεγάλης Ελλάδος. Είναι καιρός αυτός ο θησαυρός να επιστρέψει στην Καλαβρία.

Πηγή: Πολιτιστικός Σύλλογος Κυνηγών Μυστηρίου

StatoDueSicilieMagnaGrecia  ,  wikipedia.org

ΜΝΗΜΕΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟ ΑΠΟΧΕΤΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΚΝΩΣΟΥ

Το βασίλειο της Κνωσού αποτελεί ένα θαυμαστό δημιούργημα του ανθρώπινου και δη του Ελληνικού Πνεύματος και προκαλεί ακόμη και σήμερα το δέος και τον θαυμασμό του σύγχρονου ανθρώπου για τα επιτεύγματα που πραγματοποιήθηκαν εκεί πριν από 3,5 και πλέον χιλιετίες.

Ειδικότερα τομείς όπως η αρχιτεκτονική και οι εικαστικές τέχνες αφήνουν άφωνους τους επισκέπτες του μινωικού ανακτόρου για το υψηλό αισθητικό τους επίπεδο, ενώ και η πολεοδομία και η ρυμοτομία της Κνωσσού είναι υποδειγματικές, αποκαλύπτοντας έναν απίστευτα προηγμένο πολιτισμό.

Ωστόσο και τομείς που έχουν σχέση με την καθημερινότητα, όπως είναι η ύδρευση και η αποχέτευση, ήταν ιδιαίτερα ανεπτυγμένοι στην Κνωσσό, ειδικά αν σκεφτεί κανείς πως εδώ συναντάμε για πρώτη φορά ολοκληρωμένο σύστημα ύδρευσης και αποχέτευσης που να αφορά ολόκληρη πόλη, που ήρθε στο φως χάρη στις ανασκαφές του αρχαιολόγου Άρθουρ Έβανς.

Η μεταφορά του νερού για τις ανάγκες των πολιτών γινόταν με τη βοήθεια πήλινων σωλήνων από τις περιοχές Κουνάβων και Αρχανών που βρίσκονταν αρκετά μακριά από την πόλη της Κνωσσού. Αφού έφτανε στο υδραγωγείο της πόλης, το νερό διανεμόταν στα σπίτια μέσω πήλινων σωλήνων και πάλι. Τα τμήματα των σωληνώσεων μάλιστα ενώνονταν μεταξύ τους με ιδιαίτερη προσοχή ώστε να μην προκαλούνται ούτε διαρροές ούτε αποφρακτικά προβλήματα. Η πριονωτή διαμόρφωση των ενώσεων εξάλλου συντελούσε ακόμη περισσότερο στη στεγανότητα των σωλήνων και στην απρόσκοπτη ροή του ύδατος.    

Οι γνώσεις υδροδυναμικής που διέθεταν οι Κρήτες τεχνίτες της εποχής τούς βοηθούσαν να κάνουν τους σωλήνες του αποχετευτικού δικτύου εξαιρετικά λειτουργικούς. Π.χ. οι σπειροειδείς σωλήνες βοηθούσαν τον στροβιλισμό του νερού, κι αυτός με τη σειρά του έδινε στο νερό ταχύτητα, χάρη στην οποία αυτοκαθαριζόταν το δίκτυο και οι αποφράξεις αποχέτευσης ήταν ανύπαρκτες.

Ένα ακόμη στοιχείο που βοηθούσε στη λειτουργικότητα του αποχετευτικού δικτύου του ανακτόρου της Κνωσσού ειδικότερα ήταν το γεγονός ότι το παλάτι αποτελείτο από πέντε ορόφους, επομένως το βρόχινο νερό που συγκεντρωνόταν σε δεξαμενές στους πάνω ορόφους κατέβαινε με ορμή στους κάτω ξεπλένοντας και απομακρύνοντας τα πάντα στο πέρασμά του και αφήνοντας τους σωλήνες καθαρούς.

Αξίζει ακόμη να σημειωθεί ότι, προκειμένου να αποφευχθούν διαρροές στο αποχετευτικό σε αποθήκες όπου φυλάσσονταν πολύτιμα προϊόντα, τα δωμάτια αυτά ήταν επενδεδυμένα με κεραμικά πλακάκια όμοια με τα σημερινά ώστε να εξασφαλίζεται η στεγανότητα των τοίχων. Και ας μη φανεί σε κανέναν παράξενο αν πληροφορηθεί πως οι Μινωίτες είχαν ανακαλύψει την …ενδοδαπέδια θέρμανση. Πράγματι, οι Αρχαίοι Κρήτες χρησιμοποιούσαν το υδρευτικό και αποχετευτικό δίκτυο για να έχουν θέρμανση, χάρη σε σωλήνες με ζεστό νερό που ήταν τοποθετημένοι κάτω από το δάπεδο.

Όσο για το τελικό στάδιο της αποχέτευσης, αυτό της απορροής των υδάτων εκτός της πόλης, τα απόβλητα οδηγούνταν σε ένα ποταμό που βρισκόταν μακριά από τον οικισμό, τον ποταμό Καίρατο, όπου απομακρύνονταν με ασφάλεια χωρίς να απειλούν την υγεία των κατοίκων.

Μπορεί λοιπόν η αποχέτευση της Κνωσού να είναι ο λιγότερο προβεβλημένος και «εμπορικός» λόγος για τον οποίο μπορεί κανείς να θαυμάσει τον Ελληνικό και δη τον Κρητικό πολιτισμό, αλλά δείχνει κι αυτός το υψηλό επίπεδο τεχνικού πολιτισμού το οποίο είχαμε επιτύχει ως έθνος μία ολόκληρη χιλιετία πριν από την Κλασική Εποχή.  

https://www.apofraxeis4u.gr/

------------------------------

ΕΝΔΟΔΑΠΕΔΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΘΕΡΜΑΝΣΗ ΣΤΗΝ ΜΙΝΩΙΚΗ ΚΡΗΤΗ

ΚΝΩΣΟΣ - ΕΝΑ ΠΑΛΑΤΙ ΜΕ ΑΡΙΣΤΟ ΥΔΡΟΔΟΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΠΟΧΕΤΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ !!!

ΚΝΩΣΟΣ - ΕΝΑ ΠΑΛΑΤΙ ΜΕ ΑΡΙΣΤΟ ΥΔΡΟΔΟΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΠΟΧΕΤΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ !!!

Άφωνους αφήνει ακόμη και σήμερα τους αρχιτέκτονες και τους μηχανικούς το εντυπωσιακό υδροδοτικό και αποχετευτικό σύστημα που αναπτύχθηκε στην Aρχαία Κνωσό, περιλαμβάνοντας 3 λουτρά στο βασιλικό ανάκτορο, όπως επίσης και πέτρινες τουαλέτες, συντριβάνια, φίλτρα και πίδακες νερού.

Ο αρχαιολόγος Άρθουρ Έβανς που πραγματοποίησε τις κυριότερες ανασκαφές στο χώρο στις αρχές του 1900 έφερε στο φως την ύπαρξη ενός αρίστου συστήματος που εξυπηρετούσε την ύδρευση και την αποχέτευση των κατοίκων της εποχής εκείνης, χωρίς ίχνη αποφράξεων.

Το νερό πηγάζοντας στις περιοχές Κουνάβων και Αρχάνων έμπαινε σε σωλήνες ψημένους από πηλό και όδευε προς το υδραγωγείο της πόλης. Οι σωλήνες ήταν ανοικτής ορθογωνικής διατομής, ύψους 12 εκατοστών και μήκους 60 εκατοστών, σκεπαστοί στο πάνω μέρος. Στη συνέχεια μέσω αγωγών κατευθυνόταν στα σπίτια που πολύ συχνά ήταν πολυόροφα όπως και το παλάτι της Κνωσού, που αριθμούσε 5 ορόφους και σε πολλά από αυτά οι τοίχοι είχαν επενδυθεί με καραμικά πλακάκια αντίστοιχα των σημερινών.

Οι σωλήνες υδροδότησης φτιάχνονταν από μείγμα ψημένου πηλού και φέραν κατάλληλα διαμορφωμένα άκρα που εξασφαλίζαν τέλεια κουμπώματα αυτών, προς αποφυγή απωλειών νερού αλλά και διατήρηση βέλτιστης ροής. Πιθανολογείται ότι χρησιμοποιούσαν ειδικά καλούπια επειδή αφενός οι αγωγοί που βρέθηκαν χαρακτηρίζονται από μεγάλη ομοιογένεια και αφετέρου έτσι εξασφάλιζαν ταχύτητα και όγκο παραγωγής. 

Ειδικό κράμα πηλού βρέθηκε ότι σφράγιζε τόσο το εσωτερικό όσο και το εξωτερικό των ενώσεων αυτών. Το σύστημα είχε σχεδιαστεί κατά τέτοιο τρόπο ώστε εκεμεταλλευόμενο το στροβιλισμό του νερού, ρέοντας σε σπειροειδούς σχήματος σωλήνες, εξασφάλιζε την υδροδότηση σε όλα τα σημεία. Βρέθηκαν επίσης φρεάτια ανά τακτά διαστήματα, όπου έπεφτε η πίεση και έτσι εξασφάλιζαν την συντήρηση και τον καθαρισμό του δικτύου αλλά και πρόσβαση σε πιθανές αποφράξεις, ώστε το νερό να συνεχίζει την πορεία του.

Πράγμα μοναδικό για την εποχή εκείνη ήταν ότι υπήρχε ξεχωριστό δίκτυο ομβρίων και ακαθάρτων λυμάτων που οδηγούνταν στον ποταμό Καίρατο και το πλέον απίστευτο είναι ότι το αποχετευτικό ομβρίων λειτουργεί άψογα έως και σήμερα άνευ αποφρακτικών δυσλειτουργιών.

https://www.apofraxeis4u.gr

----------------------------------------

ΕΝΔΟΔΑΠΕΔΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΘΕΡΜΑΝΣΗ ΣΤΗΝ ΜΙΝΩΙΚΗ ΚΡΗΤΗ

ΜΝΗΜΕΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟ ΑΠΟΧΕΤΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΚΝΩΣΟΥ