ΝΕΕΣ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ

- Μεταξύ άλλων βρέθηκε το μονόγραμμα του Ηφαιστίωνα στον τάφο

- Υπάρχουν ευρήματα με την σφραγίδα του προσωπικού αρχιτέκτονα του Μεγάλου Αλεξάνδρου

- Υπάρχει λατρευτικός χώρος μέσα στο μνημείο για μεγάλο ήρωα

- Ο ίδιος ο Μέγας Αλέξανδρος έδωσε εντολή να φτιαχτεί το μνημείο λέει ο αρχιτέκτονας της ανασκαφής

Με φωνή που έσπαγε, η Κατερίνα Περιστέρη παρουσίασε σε σχετική εκδήλωση στο ΑΠΘ αναλυτικά τα στοιχεία που προέκυψαν από την ανασκαφή στον τύμβο Καστά της Αμφίπολης. Στον επίλογο της ομιλίας της, αποκάλυψε ότι οι αρχαιολόγοι εντόπισαν ευρήματα με την σφραγίδα του προσωπικού αρχιτέκτονα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Δεινοκράτη.

Μεταξύ άλλων, η κυρία Περιστέρη ανέφερε ότι βρέθηκε το μονόγραμμα του Αντίγονου του Μονόφθαλμου και του Ηφαιστίωνα. Επισήμανε ότι τα στοιχεία αποκαλύπτουν την ύπαρξη λατρευτικού χώρου εντός του μνημείου για μεγάλο ήρωα.

Σύμφωνα με τον αρχιτέκτονα της ανασκαφής στην Αμφίπολη, κ. Μιχάλη Λεφαντζή, ο οποίος έκανε μία εκτός προγράμματος τοποθέτηση στην εκδήλωση του ΑΠΘ για τον Τύμβο Καστά, ήταν ο ίδιος ο Μέγας Αλέξανδρος που έδωσε την παραγγελία για την κατασκευή του μνημείου. Και την έδωσε στον κορυφαίο αρχιτέκτονα της εποχής του, τον Δεινοκράτη.

Όπως αποδεικνύεται, δε, από επιγραφές, οι οποίες βρίσκονταν, μάλιστα, σε κοινή θέα κοντά στον Λέοντα της Αμφίπολης επί 80-90 χρόνια, το ταφικό μνημείο ήταν αφιερωμένο στον αδελφικό φίλο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τον Ηφαιστίωνα. Ο Τύμβος Καστά δημιουργήθηκε επί ενός προϋπάρχοντος γηλόφου, αλλά και εντός μιας παλαιότερης νεκρόπολης. Ο Δεινοκράτης περιέκλεισε σε έναν τεράστιο κυκλικό περίβολο τις παλαιότερες ταφές και δημιούργησε ένα μεγαλοπρεπές λατρευτικό μνημείο, αφιερωμένο στον Ηφαιστίωνα. Κατά τον κ. Λεφαντζή, όπως και την κυρία Περιστέρη, δεν υπάρχει πλέον κανένα περιθώριο αμφισβήτησης ότι το μνημείο της Αμφίπολης είναι της ελληνιστικής εποχής.

Μεταξύ άλλων η κ. Περιστέρη, πρόβαλλε  μέρος του επιστυλίου, το οποίο δείχνει έναν Μακεδόνα ιππέα, σε σκηνή μάχης και ακριβώς δίπλα απεικονίζεται μία υπερμεγέθη λεοντοκεφαλή, σαν αυτή που είχε στο κράνος του ο Μέγας Αλέξανδρος.

Πρόκειται για κομμάτι από την ζωή του ήρωα , που περιγράφει η συγκεκριμένη ζωφόρος.

Σε άλλο σημείο φαίνονται δύο υδρίες και μία Σφίγγα σαν αυτή που είναι γλυπτή στην είσοδο του τάφου που τις φυλάει. Για τις δύο υδρίες μπορεί να υποθέσει κανείς, ότι έχουμε να κάνουμε με δύο νεκρούς στον συγκεκριμένο τάφο, αφού δύο είναι και οι Κένταυροι που την φυλάνε. Χαρακτηριστικό είναι ότι το κόκκινο πανί, που παρουσιάζεται στις σκηνές, έχει χρώμα βασιλικό.

Συμβόλαια παραλαβής ταφικού έργου

Την ίδια ώρα η Περιστέρη έδωσε στην δημοσιότητα και μία επιγραφή που λέει τα εξής:

«Παρέλαβον Ηφαιστιώνος» που πιστοποιεί την «εργολαβία» του έργου που φαίνεται πως έγινε με εντολή του Μεγάλου Αλεξάνδρου και σε εκτέλεση του Δεινοκράτη. Με αυτή την επιγραφή φαίνεται πως πρόκειται για ηρώο του Ηφαιστίωνα, που ήταν το νο 2 της αυτοκρατορίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

http://olympia.gr/ , http://amfipolinews.blogspot.gr , Thousandnews gr

«Ραγιάδες έχεις, μάνα γη, σκυφτούς για το χαράτσι… των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι» - Κωστής Παλαμάς

Το ποίημα γράφτηκε το 1908 από τον Κωστή Παλαμά, όπου περιγράφει με δραματικό τρόπο την απόγνωση του για την κατάντια της χώρας.

Στην αρχή του 20^ου αιώνα, η Ελλάδα ήταν μια χώρα χρεοκοπημένη, ταπεινωμένη και διαλυμένη οικονομικά και κοινωνικά. Μόλις στεκόταν στα πόδια της με την οικονομική “βοήθεια” - με το αζημίωτο φυσικά - των ξένων, στους οποίους είχε ουσιαστικά εκχωρήσει την εθνική της κυριαρχία. Ανίκανοι πολιτικοί ηγέτες κι ένας ταλαιπωρημένος λαός, που πολιτικάντηδες δημαγωγοί εύκολα τον έσερναν από τη μύτη - συνέθεταν ένα ζοφερό σκηνικό.

Το 1908 η Ελλάδα γι άλλη μια φορά είναι ταπεινωμένη. Μετά την πτώχευση του Τρικούπη και τις ήττες, οι δανειστές ελέγχουν την πολιτική και οικονομική ζωή της χώρας. Ίντριγκες, ψέμματα, φόροι και χαράτσια. Ο λαός πεινάει. Όχι όπως σήμερα, αλλά σαφώς χειρότερα. Δεν υπάρχει καμία αισιοδοξία και ο Κωστής Παλαμάς γράφει το ποίημα «Γύριζε».
Με ποιητική ακρίβεια, μιλάει ευθέως για «την πόρνη Ρωμιοσύνη, τον περίγελο των Ευρωπαίων, τους στέρφους μανταρίνους και το ρωμιό που ξανάσκυψε να γίνει σκλάβος». 107 χρόνια μετά ο ποιητής είναι πιο επίκαιρος από ποτέ. Κρίμα που δε διαβάσαμε τους στίχους του στα λεωφορεία…...

Γύριζε

“Γύριζε, μή σταθής ποτέ, ρίξε μας πέτρα μαύρη,
ο ψεύτης είδωλο είναι εδώ, το προσκυνά η πλεμπάγια,
η Αλήθεια τόπο να σταθή μια σπιθαμή δέ θάβρη.
Αλάργα. Νέκρα της ψυχής της χώρας τα μουράγια.

Η Πολιτεία λωλάθηκε, κι απόπαιδα τα κάνει
το Νου, το Λόγο, την Καρδιά, τον Ψάλτη, τον Προφήτη·
κάθε σπαθί, κάθε φτερό, κάθε χλωρό στεφάνι,
στη λάσπη. Σταύλος ο ναός, μπουντρούμι και το σπίτι.

Από θαμπούς ντερβίσηδες και στέρφους μανταρίνους
κι από τους χαλκοπράσινους η Πολιτεία πατιέται.
Χαρά στους χασομέρηδες! Χαρά στους αρλεκίνους!
Σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται.

Δεν έχεις, Όλυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα,
ραγιάδες έχεις, μάννα γή, σκυφτούς για το χαράτσι,
κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα,
των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι.

Και δημοκόποι Κλέωνες και λογοκόποι Ζωίλοι,
Και Μαμμωνάδες βάρβαροι, και χαύνοι λεβαντίνοι·
Λύκοι, κοπάδια, οι πιστικοί και ψωριασμένοι οι σκύλοι
Κι οι χαροκόποι αδιάντροποι, και πόρνη η Ρωμιοσύνη!”

Κωστής Παλαμάς

(Ποιητική συλλογή “Η Πολιτεία και η Μοναξιά”)

 http://www.mixanitouxronou.gr/ , http://fouit.gr/

Ο ΠΙΝΑΚΑΣ: Γ. Ροϊλός, Οι ποιητές (1919). Μεγάλοι ποιητές της γενιάς του 1880.
Στο κέντρο: K. Παλαμάς.

Η ΜΝΗΜΕΙΩΔΗΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΠΡΟΣ ΣΤΟΥΣ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΟΥΣ - Η ΦΙΛΟΠΑΤΡΙΑ ΚΑΙ Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ ΣΕ ΜΙΑΝ ΑΔΙΑΣΠΑΣΤΗ ΕΝΟΤΗΤΑ

Είναι Χειμώνας του -480, μετά την ναυμαχία της Σαλαμίνας, λίγο πρίν την μάχη των Πλαταιών και ο Μαρδόνιος, στρατηγός των Περσών, επιχειρεί δια του χρυσού να εξαγοράσει τους Έλληνες. Η Αθήνα έχει μετατραπεί σε  σωρό καμένων ερειπίων και η Αττική γή έχει γίνει  στάχτη: ώς και τα δένδρα κομμένα και καμένα από τις ορδές των βαρβάρων.

Οι Λακεδαιμόνιοι, φοβούμενοι μήπως οι Αθηναίοι μηδίσουν, στέλνουν πρεσβεία στην Αθήνα.  Ιδού η μνημειώδης απάντηση των Αθηναίων:

Το μέν δείσαι Λακεδαιμονίους...  ούτε χρυσός γης εστι ουδαμόθι τοσούτος  ούτε χώρη κάλλεει και αρετή μέγα υπερφέρουσα  τα ημείς δεξάμενοι  εθέλοιμεν άν μηδίσαντες καταδουλώσαι την Ελλάδα. ...  αύτις δε το Ελληνικόν  εόν όμαιμον τε και ομόγλωσσον,  και Θεών ιδρύματα κοινά και θυσίαι  ήθεά τε ομότροπα,  των προδότας γενέσθαι Αθηναίους ουκ αν ευ έχοι. ...έστ’άν και εις περιή Αθηναίων μηδαμά ομολογήσοντας ημέας Ξέρξη.

(Το ότι οι Λακεδαιμόνιοι φοβήθηκαν μήπως έλθομε σε συμφωνία με τον βάρβαρο είναι απολύτως ανθρώπινο. Όμως είναι αναμφιβόλως επαίσχυντο, που φαίνεστε να φοβάστε σχετικά  με το φρόνημα των Αθηναίων ενώ αυτό το γνωρίζετε άριστα, ότι δηλαδή πουθενά στη γη δεν υπάρχει τόσο χρυσάφι  ούτε χώρα, που να υπερέχει εξαιρετικά ώς προς την ομορφιά και την αρετή, τα οποία δεχόμενοι θα θέλαμε  να ταχθούμε με το μέρος των Μήδων και να υποδουλώσουμε εντελώς την Ελλάδα. Διότι είναι πολλά και σημαντικά  αυτά που μας εμποδίζουν να πράξωμε τούτα, ακόμη κι άν το επιθυμούσαμε, και πρώτα και μέγιστα είναι τα αγάλματα και τα οικήματα των θεών, που είναι πυρπολημένα και θαμμένα στο χώμα, για τα οποία είναι ανάγκη να επιβάλωμε τη μεγίστη τιμωρία παρά να συμμαχήσωμε μ’ αυτόν που διέπραξε αυτά, και επιπλέον η ελληνικότητα, που είναι το όμαιμο, το ομόγλωσσο, τα κοινά ιδρύματα τα αφιερωμένα στους θεούς και οι θυσίες, καθώς και τα ομοειδή ήθη, που δεν θα ήτο ποτέ ανδρείο να τα προδώσουν οι Αθηναίοι. Να γνωρίζετε λοιπόν καλά, άν έτυχε στο παρελθόν να μήν το γνωρίζετε, ότι, έως ότου σώζεται έστω και ένας Αθηναίος, με κανένα τρόπο δεν πρόκειται να συνομολογήσωμε με τον Ξέρξη..).

Πρόκειται αναμφιβόλως για  ένα κείμενο-ποταμό,  από το οποίο συναναβλύζουν η Φιλοπατρία και η Εθνική Αυτογνωσία, συγκατουσιωμένες σε μίαν αδιάσπαστη ενότητα. Είναι ο συλλογικός αυτοπροσδιορισμός του Ελληνικού Έθνους,  στον Κολοφώνα της Δόξας και του Αγώνα του. Και είναι, βεβαίως, ο μόνος αποδεκτός από κάθε  Έλληνα ορισμός του Ελληνικού Έθνους.

http://agrino.org/eidos/hellenes-herodotos.htm

ΤΑ ΔΕΛΦΙΝΙΑ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗ

Τα Δελφίνια κατέχουν μια σημαντική θέση στην Ελληνική Mυθολογία και στην ποίηση. Οι πρώτες περιγραφές Δελφινιού, που σώζονται στην Ελληνική ποίηση, ανήκουν στον Όμηρο, στην Iλιάδα (Ραψωδία Φ22-26) και στην Οδύσσεια (Ραψωδία M92-97).

Στην Οδύσσεια μνημονεύεται μόνο τη στιγμή που η Kίρκη, αναφέρεται στο στενό της Σκύλλας και της Χάρυβδης.

"Mες στο βαθύ το σπήλιο της ως τα μισά χωμένη.
από το μαύρο βάραθρο τ` άγρια κεφάλια βγάζει,
κι εκεί ψαρεύει, ψάχνοντας ολόγυρα στον βράχο,
δελφίνια και σκυλόψαρα κι άλλα θαλασσαγρίμια,
που μύρια η κυματόβροντη τα βόσκει η Αμφιτρίτη"

(Έμμετρη μετάφραση Αργύρη Εφταλιώτη).

Στα Δελφίνια αναφέρεται επίσης ο Ησίοδος τον -7ο αιώνα.
O θεός Απόλλωνας, όλοι γνωρίζουν ότι έφερε την λατρευτική επωνυμία Δελφίνος, και πολλές φορές έπαιρνε την όψη του Δελφινιού.
Mε τον Απόλλωνα το δελφίνι μοιράζεται επίσης την αγάπη του για τη μουσική, γεγονός που αναγνωρίζουν οι ζωολόγοι, οι ναυτικοί και οι ποιητές.

O Αριστοτέλης στο ζωολογικό του έργο "Των περί τα Zώα Ιστοριών", ασχολείται με τα δελφίνια, περιγράφει, το χαρακτήρα τους, τη συμπεριφορά τους, τον τρόπο ζωής τους, την διατροφή τους, την αναπαραγωγή τους, τη διάρκεια της ζωής τους, τους πνεύμονές τους, τις αισθήσεις τους, το κυνήγι τους, τον τρόπο που κολυμπούν κ.ά.
Γνωρίζει ότι τα δελφίνια και γενικότερα τα κήτη πρέπει να καταταχθούν στα θηλαστικά. (Είναι σημαντικό και άξιο προσοχής ότι ο Λινναίος μόλις στη δέκατη έκδοση του "Systema Naturae" ταξινόμησε τα κήτη στα θηλαστικά, ενώ προηγουμένως τα κατέτασσε στα ψάρια).

O Αρίωνας ήταν ένας σημαντικός ποιητής του 7ου αιώνα που καταγόταν από τη Mήθυμνα. Πέρασε όμως το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Κόρινθο. Επιστρέφοντας κάποια στιγμή από ένα ταξίδι του από την Ιταλία, άνθρωποι του πλοίου τον λήστεψαν και τον πέταξαν στην θάλασσα. Πριν πέσει όμως μέσα στο νερό τραγούδησε για τελευταία φορά. Ένα δελφίνι που βρίσκονταν εκεί κοντά μαγεύτηκε από τη μουσική του. Το Δελφίνι τον πήρε στη ράχη του και τον μετέφερε στο ακρωτήριο Ταίναρο.

Στην Ιστορία αυτή, αλλά και στα δελφίνια αναφέρονται ο Ηρόδοτος, ο Πλούταρχος, ο Πίνδαρος, ο Λουκιανός, ο Αιλιανός και άλλοι ακόμη.

Στις Ελληνικές θάλασσες έχουν βρεθεί μέχρι σήμερα 9 είδη δελφινιών.

Τα δελφίνια σύμφωνα με τους ελληνικούς θρύλους έσωσαν αρκετά άτομα από σίγουρο πνιγμό.

Σύμφωνα με την έρευνα που έκαναν για τον αλτρουισμό των δελφινιών οι ηθολόγοι (ειδικοί στη συμπεριφορά των ζώων) G. Pilleri και J. Knuchey στη Μεσόγειο Θάλασσα, αποδεικνύεται η αλήθεια των Αρχαίων Ελληνικών θρύλων για τα δελφίνια.

Οι δύο ερευνητές απέδειξαν ότι όταν ένα δελφίνι είναι άρρωστο ή τραυματισμένο, τότε τ` άλλα μέλη της ομάδας, δύο κάθε φορά, το φέρνουν στην επιφάνεια για να αναπνεύσει.

Όπως με πολλά άλλα μυστήρια της φύσης, εμείς οι 'Eλληνες συλλέξαμε ένα εντυπωσιακό ποσό γνώσης και σοφίας σε σχέση με τα δελφίνια. Αυτά τα θαλάσσια θηλαστικά αναμείχθηκαν με τις ζωές των Ολύμπιων θεών των οποίων οι πράξεις περιγράφονταν αλληγορικά σε σχέση πάντα με τον τρόπο ζωής των θνητών.

Ο Απόλλωνας, η Δήμητρα, η Αφροδίτη και ο Διόνυσος είναι μερικοί από τους θεούς μας που συνδέονται με τα δελφίνια.

Παράλληλα, μύθοι από τους πολυταξιδεμένους ναυτικούς, άνθρωποι που σώθηκαν από δελφίνια στις άγνωστες θάλασσες και έγιναν φίλοι μαζί τους, έρχονται να μας δώσουν άλλη νότα μεταξύ μύθου και πραγματικότητας και να ερμηνευτούν μέσα από τα θαυμάσια κείμενα του Ομήρου, του Πλούταρχου, του Ηρόδοτου και άλλων ιστορικών και ποιητών της αρχαίων χρόνων.

Σύμφωνα με τον Έλληνα ποιητή ΟΠΠΙΑΝΟ στη διατριβή του στη Φυσική Ιστορία:

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΩΝ ΔΕΛΦΙΝΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΗΘΙΚΟ ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΔΕΛΦΙΝΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ ΠΙΑ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΣΑΝ ΚΑΛΟΣ ΘΥΣΙΑΣΤΗΣ ΟΥΤΕ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΓΓΙΖΕΙ ΤΟΥΣ  ΒΩΜΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΚΑΘΑΡΑ ΧΕΡΙΑ ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΝΑ ΜΟΛΥΝΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΖΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΕΓΗ.

Ο ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ αναφέρει ένα περιστατικό που εξελίχθηκε στο νησί της Πάρου, όπου ένας ντόπιος προσπάθησε να εμποδίσει κάποιους ψαράδες να σκοτώσουν ένα δελφίνι που είχε πιαστεί στα δίχτυα τους. Λίγο καιρό αργότερα, μεταξύ της Πάρου και της γειτονικής Νάξου, το πλοίο τους αναποδογύρισε και μόνο αυτός γλίτωσε οδηγούμενος από ένα δελφίνι στην ακτή.

Το δελφίνι, εκτός από τους μύθους και τις ιστορίες των λόγιων της εποχής, ήταν ένα από τα βασικά θέματα διακόσμησης των σπιτιών και των νομισμάτων. Από τις τοιχογραφίες στα ανάκτορα της ΚΝΩΣΟΥ, στο μέγαρο της βασίλισσας, υποθέτουμε ότι είχε θέση στη κρητική μυθολογία, στον ΜΙΝΩΙΚΟ πολιτισμό.

Αλλά και στα νομίσματα, όπως ήδη γνωρίσαμε, χρησιμοποιούνται ως στόλισμα και σύμβολο. Στις ΣΥΡΑΚΟΥΣΕΣ βρέθηκε ένα ασημένιο νόμισμα του - 405 με το πρόσωπο της νύμφης ΑΡΕΘΟΥΣΑΣ πλαισιωμένο από δελφίνια.

http://www.logiosermis.net/ , http://www.greenapple.gr/

EDGAR MITCHELL: Η ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ UFO ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ

Moonwalker Edgar Mitchell Speaks: UFO Cover-Ups Must End | Latest UFO sightings, videos and news

Εάν είστε εξοικειωμένοι με τους αστροναύτες της NASA, θα έχετε ακούσει πιθανώς τον Edgar Mitchell Dean Sc. D..

Για την ενεργό εργασία του ως πιλότος  δοκιμών, τελείωσε και ολοκλήρωσε την Ναυτική Μεταπτυχιακή Σχολή των Αεροναυπηγών Μηχανικών των ΗΠΑ. Επίσης ολοκλήρωσε το διδακτορικό του στην αεροναυπηγική στο Massachusetts Institute of Technology. Κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Κορέας υπηρέτησε ως πιλότος μαχητικού και το 1970 τιμήθηκε με το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας.

Ως σεληνιακός πιλότος του Απόλλωνα 14, ο κ Mitchell, είναι το έκτο άτομο που περπάτησε στο φεγγάρι με 9 ώρες εργασίας στη σεληνιακή επιφάνεια.

Μετά την συνταξιοδότησή του το 1972, έγραψε αργότερα, «The Way of the Explorer," που τεκμηριώνει την εμπειρία του στον χώρο και τον μυστικισμό.
Τόνισε ότι η εμπειρία του φεγγαριού είναι ένα μέρος της μακράς λίστας του ταξιδιού.

Όσον αφορά την αμφιλεγόμενη πίστη στην ύπαρξη των UFO, καθώς και την πιθανή κυβερνητική συγκάλυψη, ο Μίτσελ μοιράστηκα την εμπειρία και τη γνώμη του.

Από τις μαρτυρίες UFO που έχουν αναφερθεί σε από πολλούς ανθρώπους σε διάφορες χώρες, πιστεύει ότι οι περισσότερες από αυτές ήταν αξιόπιστες.

Ρωτήθηκε ως προς το γιατί οι περιπτώσεις καλύπτονται. Επεσήμανε την αιτιολόγηση από τους υπαλλήλους της ηγεσίας που πιστεύουν ότι οι άνθρωποι δεν είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα.

Από το ντοκιμαντέρ με τίτλο «The Phoenix Lights, We Are Not Alone» «Τα Φώτα του Φοίνικα, δεν είμαστε μόνοι μας», ο Μίτσελ εξηγεί ότι οι συγκαλύψεις περί εξωγήινων φέρονται ότι έχουν αρχίσει εδώ και δεκαετίες.

ΠΗΓΗ: http://www.latest-ufo-sightings.net

...

MSNBC: Dr. Edward Mitchell on UFO's "Aliens are Real"

ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ!

Μέσα μας βρίσκεται Το Θείον, μέσα μας και οι δίκαιοι συμπαντικοί Του νόμοι.

Το λάθος μας είναι που τα αναζητούμε στο "έξω" μας...

Μπορούμε να'ρθουμε σε επαφή μ'αυτά χωρίς μεσάζοντες, (πνευματικούς ή/και ιδεολογικούς ηγέτες), φτάνει να αγγίξουμε και να αφουγγραστούμε τον εσώτερο εαυτό και την ανώτερη φύση μας.

Ούτε θρησκείες ούτε ιδεολογίες.
Είναι κουτιά που συχνά εμποδίζουν να φτάσουμε εκεί που ορίζει η ύπαρξή μας.

Δεν μπορεί κανένας άνθρωπος ή το δόγμα του, να μας δείξει το δρόμο που πρέπει να πορευτούμε, καλύτερα από το μέσα μας.

http://ideografhmata.blogspot.gr/

ΛΙΛΗ ΖΩΓΡΑΦΟΥ: ΟΙ ΜΑΖΕΣ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ...

[...] Οι μάζες φοβούνται τη λευτεριά. Απεγνωσμένα ψάχνουν (όταν όλα έχουν καταρρεύσει) για έναν καινούργιο θεό ή τον εκπρόσωπό του που θα τους την στερήσει, αλλά που στην πραγματικότητα θα τις απαλλάξει από την ευθύνη του εαυτού τους.

[...] Πόσες φορές βρέθηκε ο άνθρωπος κοντά στην υποψία ότι δεν είναι οι θεοί που πρέπει ν αλλάξουν αλλά το σύστημα;

[...] Μία κοινή πίστη σώζει πάντα τις μάζες από την ανυπόφορη μοναξιά του ατόμου. Αλλά όσο δύσκολο είναι να τις ενώσεις κάτω από μια καινούργια προοδευτική ιδέα, τόσο εύκολο είναι να τις συνδέσεις μ ένα κοινό μίσος. Εναντίον ποιανού; Μα η μετριότητα βλέπει γύρω της τόσους εχθρούς!

Γι αυτό η μάζα είναι πρόθυμη να υποστηρίξει μια θεότητα ή μια εξουσία που υπόσχεται το διωγμό της αδικίας και την αποκατάσταση της ισότητας. Το κακό είναι πως δεν ελέγχει ποιος της τα υπόσχεται όλα τούτα. Της αρκεί η πλάνη πως οι πάντες θα ισοπεδωθούν στο ανάστημα της δικής της μετριότητας. Και πως και οι άλλοι θα στερηθούν εκείνο που η ίδια φοβάται: την ελευθερία να ψηλώσουν.

[...] Οι μάζες εκπαιδευμένες να είναι άτολμες και δορυφορικές, καθηλώνονται ανίκανες και ν’ αντικρίσουν ακόμα το κενό. Ειδικά διαμορφωμένες έτσι, περιμένουν, προσφέροντας με την ανημποριά τους, το πρόσχημα. Αυτή είναι η στιγμή του καπάτσου ή αλλιώς του ηγέτη. Όταν οι παλιοί θεοί αποσύρονται, οι θρόνοι αναζητούν διάδοχο. Και μ ένα καλό χειρισμό ή δίχως καν χειρισμό, σχεδόν κάθε άχρηστο σακί κόκαλα μπορεί ν αναρριχηθεί στην άδεια θέση!…

http://www.enallaktikos.gr/ar4397el_lili-zwgrafoy-oi-mazes-fovoyntai-ti-leyteria-.html

Η ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ

Η Φθινοπωρινή Ισημερία του ηλίου συμβολίζει την εμφάνιση της ανθρώπινης ψυχής που αντιπροσωπεύει την εκδήλωση της ΛΟΓΙΚΗΣ ΝΟΗΣΕΩΣ.

Οι Ορφικοί κατά την Φθινοπωρινή Ισημερία εκδήλωναν την λατρεία τους προς την Φύση γιατί έφερε στο Είναι τους τα Όντα. Πρωτίστως όμως ο εορτασμός στρεφόταν στο γεγονός της εμφάνισης της ανθρώπινης ψυχής. Την ψυχή αυτήν την ονόμαζαν Κόρη Πρωτογόνη.

Στα Ελευσίνια μυστήρια κατά την Φθινοπωρινή Ισημερία γινόταν η εισαγωγή των αμύητων. Κατά την εισαγωγή ελάμβανε χώρα μακρά τελετή για την εμφάνιση στο Είναι της Κόρης της Πρωτογόνης.

Με την τελετή αυτήν οι Μύστες της Ελευσίνας απέδιδαν ευγνωμοσύνη προς την θεία Φύση η οποία έφερε στο Είναι το ψυχικό Είναι κάθε οντότητας.

Περισσότερα: 

Η ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ (ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ ΝΟΗΣΗΣ)

Η ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΛΕΥΣΙΝΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ

ΜΟΝΟ Η ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟ ΜΠΟΡΕΙ ΑΥΤΟ...

ΙΑ ΗΩ Ω ΥΙΕ ΑΕΙ ΕΙ

Ευχή των Αρχαίων Ελλήνων με τεράστιο ποιητικό νόημα.

ΙΑ "όπως / μάλλον - ομηρικό "
ΗΩ "αυγή"
Ω ΥΙΕ "γιέ μου"
ΑΕΙ ΕΙ "Να είσαι πάντα!"

Νεοελληνική απόδοση: 
Όπως την αυγή να είσαι πάντα γιέ μου.

Μια Πρόταση, 13 Φωνήεντα, κανένα Σύμφωνο. 
Σε καμία άλλη γλώσσα του κόσμου δεν μπορεί να γίνει αυτό.
Μόνο στην Ελληνική.
Γιατί είναι γλώσσα μαθηματική, άπειρη, ουράνια και θεϊκή.

http://diogeneis.blogspot.gr/

Ο ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΔΙΟΣ

…κρυμμένος πίσω από τον ναό του Προφήτ’ Ηλία στην Λειβαδιά.

 Fryktories Net

ΤΟ ΕΛΛΑΝΙΟ ΦΩΣ

Απευθύνομαι στους Έλληνες πολίτες

Ευθύνη σημαίνει χρέος έναντι του Σύμπαντος κόσμου και των όντων αυτού και του ανθρώπου.
Έλθετε αρωγοί στην σύμπλευση τούτων των καιρών αφουγκραστείτε την Ελληνική Ψυχή και το πνεύμα σας.
Αν πράγματι ακόμα σιγοκαίει κάποιος παλμός μνήμης μέσα σας συντονιστείτε.

Πολιτισμοί των ανθρώπων υπήρξαν πολλοί.
Πολιτισμός όπως ο Ελληνικός είναι μοναδικός σε ολόκληρο τον πλανήτη μας.

Το Ε των Ελλήνων είναι ένα από τα μοναδικά γράμματα που προσφωνεί το Φως και διαπερνά την ψυχή καθώς εκφέρεται στο Αρχαίο δράμα.

Εάν σήμερα ο κόσμος ευρίσκεται σε ανώτερο πνευματικό επίπεδο, αυτό το χρωστά στο Ελληνικό Πνεύμα. Αυτό και μόνον ανύψωσε τον άνθρωπο στα ύψη του πολιτισμού και της γνώσεως.
Ο Ελληνικός πολιτισμός είναι ο πυρήν της ανορθώσεως της σημερινής κοινωνικής ζωής.

Οι σημερινοί Έλληνες πολίτες παραιτήθηκαν δυστυχώς. Αποκοιμήθηκαν μέσα στη λαίλαπα της ασχήμιας και της αδικίας.
Εγκλωβίστηκαν σε μία νέα Κίρκη. Σ ένα φαύλο κύκλο απόκτησης επίκτητων υλικών αγαθών χάνοντας ολοσχερώς την μνήμη της πνευματικής τους καταγωγής.
Αυτό έχει σαν επακόλουθο, την απώλεια της σύνδεσής τους με την ευθύνη του χρέους τους σαν αγαθοί και δίκαιοι πολίτες. Σαν ένθεοι πολίτες.

Έλληνας πολίτης σημαίνει, πολίτης του φωτός και αυτό το φώς ενσαρκούται σε δικαιοσύνη  ορθό λόγο και φιλία δηλαδή αγάπη.
Αγάπη για το ωραίο, το αγαθό το δίκαιο.

Ας συγκεντρωθούμε όλοι οι Έλληνες με σθένος,  πίστη και ελπίδα και ας εναρμονιστούμε με το Ελλάνιο Φως.
Ας οραματιστούμε μια Ελλάδα ελεύθερη, ένθεη, δίκαιη και τους έλληνες πολίτες εναρμονισμένους με τον ορθό λόγο.
Ας επιτρέψουμε στο Ελληνικό Πύρ να μας καθαρίσει από κάθε παρέκληση σε όλα τα επίπεδα ύπαρξης μας και ας αποκατασταθεί η ισορροπία και η ευνομία στη χώρα.

Είθε η Αλήθεια να λάμψει και η Καθαρή Γνώση ν αποδώσει τους καρπούς της σ όλη την Ανθρωπότητα.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΗΜΕΡΑ

ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΔΙΑΣΤΗΜΟΠΛΟΙΟ...

Ποιος πολιτισμός είναι ικανός να κατασκευάσει ένα διαστημόπλοιο με τεράστιες διαστάσεις;;;
Η Ρωσία έβγαλε πρόσφατα ένα βίντεο από ένα τεράστιο διαστημόπλοιο με μήκος 3.000 χιλιομέτρων και πλάτος 800 χιλιομέτρων (το βλέπετε στην εικόνα) που βρισκόταν σ΄ ένα από τους δορυφόρους του πλανήτη Άρη, τον Φόβο.
Στο βίντεο θα ακούσετε ότι αυτό εδώ είναι το ίδιο διαστημόπλοιο που παρακολουθούσε την αποστολή των Αμερικανών με το Apollo… και τους εμπόδισε να ρίξουν μια πυρηνική βόμβα στη Σελήνη.

Δείτε το βίντεο…

http://www.globalview.gr/   ,   schmuck schmuckmans

«ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ» - ΤΟΥ ΚΟΡΝΗΛΙΟΥ ΚΑΣΤΟΡΙΑΔΗ

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΤΕΤΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ εκδόσεις ΠΟΛΙΣ - 21 Νοεμβρίου 2000

(ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ)

Συμμερίζεστε την άποψη, σύμφωνα με την οποία «οι δημοκρατικοί θεσμοί και τα ήθη έχουν εδραιωθεί σε εκείνες τις ευρωπαϊκές χώρες όπου επικράτησε ο Καθολικισμός και ο Προτεσταντισμός, ενώ, αντίθετα, συναντούν μεγάλες δυσκολίες στο τμήμα της Ευρώπης όπου έχει επικρατήσει η Ορθοδοξία»; Ποια είναι η σχέση Καθολικισμού- Προτεσταντισμού και Ορθοδοξίας με τον εκδημοκρατισμό των κοινωνιών;

Κ.Κ.: Ο σχετικός εκδημοκρατισμός των δυτικών χωρών δεν έχει σχέσημε τον Καθολικισμό και τον Προτεσταντισμό. Όμως είναι αναμφισβήτητο ότι στον χάρτη της Ευρώπης το σύνορο ανάμεσα στις χώρες όπου υπάρχει μια σχετικά δημοκρατική κατάσταση και στις χώρες όπου δεν υπάρχει (είτε εγκαθιδρύεται πολύ αργότερα και με τεράστιες δυσκολίες), συμπίπτει με το σύνορο μη-Ορθοδοξίας και Ορθοδοξίας. Η Ρωσία, η Ουκρανία, τα Βαλκάνια συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας (αν και με ιδιομορφίες) ποτέ δεν ξεκόλλησαν, στην ουσία, από τη μεσαιωνική πολιτική κατάσταση. Απεναντίας, στις χώρες που βρίσκονται δυτικά από αυτό το σύνορο (εξαιρουμένων των χωρών της Ιβηρικής χερσονήσου), εκδηλώθηκαν από καιρό κινήματα χειραφέτησης, κινήματα χωρισμού Εκκλησίας-Κράτους, τα οποία, τελικά, επικράτησαν.

Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι ο Χριστιανισμός ήταν προϋπόθεση της δημοκρατίας. Πώς κρίνετε αυτήν την άποψη;

Κ.Κ.: Τη βρίσκω εντελώς εσφαλμένη. Ο Χριστιανισμός δεν ήταν προϋπόθεση της δημοκρατίας με κανέναν τρόπο. Πρώτον, διότι η δημοκρατία, έστω και περιορισμένη, δημιουργήθηκε στην Αρχαία Ελλάδα. Δεύτερον, διότι σε όλον τον χριστιανικό κόσμο -και στον δυτικό και στον ανατολικό- ο Χριστιανισμός επικράτησε και υπήρξε επί δεκαπέντε περίπου αιώνες χωρίς δημοκρατία. Τρίτον, διότι έχουμε το συντριπτικά αντίθετο παράδειγμα του Βυζαντίου και της συνέχειας του, δηλαδή τους τσάρους πασών των Ρωσιών. Ο βυζαντινός αυτοκράτορας θεοκράτης βρίσκει τη συνέχεια του στον τσάρο πασών των Ρωσιών, ο οποίος βρίσκει τη δική του συνέχεια στον Στάλιν. Αυτή είναι η πολιτική έκφραση της Ορθοδοξίας.

Ακούω καλά, κύριε Καστοριάδη;

Κ.Κ.: Ακούτε πολύ καλά. Ο Λένιν και ο Στάλιν εκπροσωπούν ένα δόγμα που είναι ταυτοχρόνως κρατικό και «θρησκευτικό», όπως στο Βυζάντιο.

Στο τέλος του 20ού αιώνα παρατηρείται έξαρση θρησκευτικού φανατισμού. Νομίζετε ότι οι θρησκείες μπορούν να διαδραματίσουν εκ νέου σημαντικό ρόλο;

Κ.Κ.: Ποτέ δεν πίστεψα, ούτε και πιστεύω, ότι είναι δυνατή μια αναζωπύρωση της θρησκείας στον δυτικό κόσμο. Μιλώ για τον πραγματικά δυτικό κόσμο, δηλαδή, για τον χώρο που έχει περάσει από Αναγέννηση, από Διαφωτισμό, από δημοκρατικές επαναστάσεις. Ένας τέτοιος κίνδυνος όμως είναι ορατός σε πολλές φτωχές χώρες, ιδίως στις ισλαμικές και στην Ινδία. Εκεί, οι άνθρωποι μπροστά στη γενική κρίση, στην ανικανότητα της σημερινής Δύσης να προσφέρει άλλες αξίες και στην αποδιοργάνωση της παραδοσιακής κοινωνικής ζωής,

Η άλλη περίπτωση αφορά την Ελλάδα. Εδώ, επίσης, δεν υπάρχει καμία πραγματική αναζωπύρωση της θρησκευτικής πίστης. Υπάρχει όμως η δημαγωγική χρησιμοποίηση της Ορθοδοξίας από τους πολιτικούς αρχηγούς, οι οποίοι, ταυτόχρονα, υποχωρούν μπροστά στους εκβιασμούς της Εκκλησίας, επαναφέροντας ή διατηρώντας μεσαιωνικές και αντιδημοκρατικές διατάξεις, όπως είναι η εξίσωση του θρησκευτικού με τον πολιτικό γάμο και η αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες.

Βρίσκω πολύ προβληματική, πολύ περισσότερο από άλλες χώρες, τη σύγχρονη Ελλάδα και τον ελληνικό λαό. Βεβαίως, σήμερα, παντού στον κόσμο υπάρχει το πρόβλημα «πού πηγαίνει η κοινωνία;», παντού υπάρχουν αντινομίες ανάμεσα σε ορισμένες εξελίξεις αποσύνθεσης και σε ορισμένα δείγματα ανανέωσης. Στην Ελλάδα όμως όλες αυτές οι αντινομίες είναι πολλαπλασιασμένες.

Πρώτα-πρώτα, υπάρχει η θεμελιώδης αντινομία, την οποία ο νεότερος ελληνισμός δεν κατάφερε ποτέ του να λύσει. 

Εννοώ αυτή την καταπληκτικά αντιφατική επίκληση δύο παραδόσεων τελείως ασυμβίβαστων μεταξύ τους: της αρχαίας ελληνικής παράδοσης και, ταυτοχρόνως, της βυζαντινής.

Ή θεωρεί κανείς σημείο αφετηρίας τον Επιτάφιο του Περικλή
ή είναι με τους βυζαντινούς αυτοκράτορες.

Ή θεωρούμε την αρχαία αθηναϊκή δημοκρατία πρότυπο και σπέρμα
ή είμαστε με τη βυζαντινή θεοκρατία.

Όμως τα δύο μαζί δεν συμβιβάζονται.

Σ' αυτήν τη θεμελιώδη αντινομία υπάγεται και κάτι άλλο. Αναφέρομαι στο γεγονός ότι όποια καθαρά νεοελληνική παράδοση πήγε να δημιουργηθεί, δεν μπόρεσε ποτέ να σταθεροποιηθεί" δεν μπόρεσε να δώσει έργα που να είναι σταθμοί. Όποτε άρχισε μια σημαντική πολιτική ή κοινωνική προσπάθεια, ισοπεδώθηκε από μεγάλες καταστροφές και ιστορικά γεγονότα · γεγονότα που, κατά κάποιον τρόπο, δίνουν τον ρυθμό της νεοελληνικής ιστορίας.

Η τελευταία από αυτές τις καταστροφές είναι ασφαλώς η αθρόα και ραγδαία εισβολή του σύγχρονου καταναλωτικού πολιτισμού. Έτσι, ένας τόπος που, με μιαν έννοια, δεν είχε αλλάξει από αιώνες, έγινε Σμπαράλια μέσα σε μόλις είκοσι χρόνια.

Και όταν λέω «ένας τόπος», δεν εννοώ μόνον τα τοπία.
Εννοώ, κυρίως, τους ανθρώπους· τη στάση και την ποιότητα τους.

https://keimena11.files.wordpress.com/2011/02/cebaceb1cf83cf84cebfcf81ceb9ceb1ceb4ceb7cf83-ceb5ceb9cebcceb1cf83cf84ceb5-cf85cf80ceb5cf85ceb8cf85cebdcebfceb9-ceb3ceb9ceb1-cf84ceb7.pdf

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΚΑΤΑΡΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

http://www.sansimera.gr/articles/3

Στις 12 Δεκεμβρίου 1916, διοργανώνεται ογκώδης αντιβενιζελική πορεία με επικεφαλής την Ιερά Σύνοδο. Οι διαδηλωτές κατευθύνονται στο Πεδίο του Άρεως για να αναθεματίσουν τον «σατανά» της πολιτικής ζωής του τόπου Ελευθέριο Βενιζέλο.
Όλο τον Δεκέμβρη του 1916 πέτρες μεταφέρονται στην Αθήνα και ρίχνονται στο Πεδίο του Άρεως, στο σημείο όπου σήμερα βρίσκεται το άγαλμα της Αθηνάς όπου ο κάθε διαδηλωτής ρίχνει μία πέτρα και επαναλαμβάνει την κατάρα του Αρχιεπισκόπου Αθηνών, Θεόκλητου:

«Κατά Ελευθερίου Βενιζέλου φυλακίσαντος αρχιερείς και επιβουλευθέντος την βασιλείαν και την πατρίδαν, ανάθεμα έστω».

Άντρες, γυναίκες, παιδιά, κυρίες και κύριοι του λεγομένου "καλού κόσμου", μεταξύ των οποίων και ο Αγ. Νεκτάριος αλλά και αγράμματοι άνθρωποι παρασυρμένοι από τους παπάδες πήγαν φορτωμένοι πέτρες μεγάλες και μικρές και τις έριξαν, μάζα άμορφη, στο Πεδίον του Άρεως, αναθεματίζοντας, το "Βελζεβούλ", τον "προδότη".

Το κατά Βενιζέλου "Ανάθεμα"

http://www.sansimera.gr/articles/3

"Ημείς οι υπογεγραμμένοι Μητροπολίται, εντολήν ελάβομεν παρά χιλιάδων εφέδρων και πολιτών να αναγνώσωμεν βαρύτατον αφορισμόν κατά του ενόχου ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ Ελ. Βενιζέλου, του προδώσαντος το έθνος μας εις τους Αγγλογάλλους του, ατίμως συνεννοηθέντος μετ' αυτών ίνα στείλωσι την προχθεσινήν νόταν είς την Ελλάδα, μόνον και μόνον δια να πικρανθεί ο λατρευτός μας Βασιλεύς και εκβιασθή όπως καλέση επί την αρχήν τον ΠΟΥΛΗΜΕΝΩΝ ΣΕΝΕΓΑΛΕΖΟΝ ΤΡΑΓΟΝ ΒΕΝΙΖΕΛΟΝ, τον ηθικόν αυτουργόν της πυρπολήσεως του Τατοΐου , τον ηθικόν αυτουργόν των βασάνων ας υπέστησαν οι ανδραγαθήσαντες αξιωματικοί μας εις χείρας του ανάνδρου Σαράιγ.
Κατ' αυτού όθεν του ΠΡΟΔΟΤΟΥ Βενιζέλου ανεγνώσαμεν αφορισμόν όπως ενσκήψωσι:
ΤΑ ΕΞΑΝΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΙΩΒ!
ΤΟ ΚΗΤΟΣ ΤΟΥ ΙΩΝΑ!
Η ΛΕΠΡΑ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ!
Ο ΜΑΡΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ!
ΤΟ ΤΡΕΜΟΥΛΙΑΣΜΑ ΤΩΝ ΨΥΧΟΡΡΑΓΟΥΝΤΩΝ!
ΟΙ ΚΕΡΑΥΝΟΙ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΕΩΣ ΚΑΙ ΑΙ ΚΑΤΑΡΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΑΘΕΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.
ΤΑΣ ΙΔΙΑΣ ΑΡΑΣ ΘΑ ΑΝΑΓΝΩΣΩΝΕΝ ΚΑΙ ΚΑΤ ' ΕΚΕΙΝΩΝ, ΟΙΤΙΝΕΣ ΚΑΤΑ ΤΑΣ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ ΕΚΛΟΓΑΣ ΘΕΛΟΥΣΙ ΔΩΣΕΙ ΛΕΥΚΗΝ ΨΗΦΟΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΟΝ ΠΡΟΔΟΤΗ ΒΕΝΙΖΕΛΟΝ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΩΜΕΝ, ΟΠΩΣ ΜΑΡΑΘΩΣΙΝ ΟΙ ΟΦΘΑΛΜΟΙ ΚΑΙ ΚΩΦΑΘΩΣΙ ΤΑ ΩΤΑ.
ΓΕΝΟΙΤΟ.

ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ..

...

ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΔΕΛΤΑ.

Στις γραμμές που ακολουθούν, η γνωστή λογοτέχνισσα και κόρη του Εμμ. Μπενάκη Πηνελόπη Δέλτα (1874-1941), οικογενειακή φίλη και συνεργάτρια του Ελευθερίου Βενιζέλου, θυμάται το "ανάθεμα" και το περιγράφει με αηδία ως εξής:

«Όταν, μετά τα Νοεμβριανά του 1916, ο αξιοθρήνητος μητροπολίτης Αθηνών Θεόκλητος Α΄ έκανε το περίφημο «ανάθεμα», άντρες, γυναίκες, παιδιά, κυρίες και κύριοι του λεγομένου 'καλού κόσμου', πήγαν φορτωμένοι πέτρες μεγάλες και μικρές και τις έριξαν, μάζα άμορφη, στο Πεδίον του Άρεως, αναθεματίζοντας, το «Σατανά», το "Βελζεβούλ", τον "προδότη" που εκείνη την ώρα, με όλη τη δύναμη του δαιμόνιου μυαλού του, με όλη την ένταση της θελήσεώς του, μάζευε και οργάνωνε στρατό, για ν' απωθήσει τους Βουλγαρο-Τουρκο-Γερμανούς και να ελευθερώσει την ανατολική Μακεδονία που είχε δώσει ο Κωνσταντίνος και η Κυβέρνησή του στους Βουλγάρους.

http://cmartius.blogspot.gr/2015/02/blog-post_20.html

Η άμορφη αυτή, σιχαμένη μάζα από πέτρες όλων των μεγεθών και σχημάτων, άσπριζε εκεί, όλη μέρα, στα χώματα του Πεδίου του Άρεως. Τη νύχτα, πιστοί, θλιμμένοι πατριώτες, πήγαιναν κρυφά και στόλιζαν με λουλούδια της εποχής, τις άσχημες πέτρες. Το πρωί, οι αρχές έβαζαν και μάζευαν βιαστικά τ' αφιερώματα αυτά των πιστών. [...]

Η μητέρα μου έφερε βαριά το ανάθεμα. Το θεωρούσε ασχημιά και ντροπή και, θεοσεβούμενη όπως ήταν, έτρεμε μην πάθει τίποτε ο Βενιζέλος, που τον αναθεμάτισε η εκκλησία.

Ένα από τα πρώτα βράδια που ήμαστε όλοι συναγμένοι στο πατρικό, έφερε την ομιλία αυτήν και παρακάλεσε το Βενιζέλο να προκαλέσει μια τελετή, όπου πάλι η εκκλησία να σηκώσει το ανάθεμα.

Ο Βενιζέλος άναψε.

-"Όχι, βέβαια, κυρία Μπενάκη, δε θα το κάνω αυτό ποτέ!", αναφώνησε. "Το ανάθεμα θα μείνει, και κάτω από το ανάθεμα θα νικήσομε, θα ελευθερώσομε τη Μακεδονία και θα τσακίσομε τους Βουλγάρους. Όχι μόνο δε θα ζητήσω να σηκωθεί το ανάθεμα, αλλά και θα μείνουν οι πέτρες εκεί που έπεσαν στοίβα, να ξέρει και να θυμάται ο κοσμάκης πως είμαι αναθεματισμένος, και όμως πως η νίκη θα είναι δική μας..."

Κάποιος είπε: "Δε θα μείνουν πολύ οι πέτρες! Ήδη μίκρανε η στοίβα, και κάθε νύχτα μικραίνει..."

Ο Βενιζέλος έβγαλε τις φωνές.

-"Δεν εννοώ να γίνει αυτό!", αναφώνησε. "Δε θέλω να χαθεί η απόδειξη αυτή του αναθέματος! Θα βάλω φύλακες! Εννοώ να μείνουν οι πέτρες όπως είναι, να τις βλέπουν κάθε μέρα οι περαστικοί και να ξέρουν τι ανόητα, τι μάταια πράγματα που είναι οι κατάρες της εκκλησίας!"

-"Είναι όμως μια ασχημιά στο Πεδίο του Άρεως, κύριε Πρόεδρε", είπε ο πατέρας μου, που αν και παραιτημένος, δεν ξεχνούσε πως υπήρξε Δήμαρχος Αθηναίων.

-"Θα υποστούμε και την ασχημιά αυτή, κύριε Μπενάκη", αποκρίθηκε ο Βενιζέλος, "θα την υποστούμε για την ανατροφή του λαού, που πρέπει να μάθει την αξία της εκκλησιαστικής κατάρας όσο και της ευλογίας της, όταν γίνεται η εκκλησία όργανο πολιτικών παθών".

(Αρχείο της Π. Σ. Δέλτα, Α΄, "Ελευθέριος Βενιζέλος", Ημερολόγιο-Αναμνήσεις, επιμέλεια Π. Α. Ζάννας, Ερμής, Αθήνα 1978, σ. 279-280).

http://alphaomega.pblogs.gr/

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ: ΠΟΛΛΕΣ ΛΑΜΠΑΔΕΣ ΦΩΤΙΣΜΕΝΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΦΡΟΝΟΥΝΤΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ, ΦΩΤΙΣΑΝ ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΣΚΟΤΑΔΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΑ...- ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΑΝΑΘΕΜΑΤΑ

ΑΝΑΞΑΓΟΡΑΣ

Από το βιβλίο «Το Ελληνικό Θαύμα: από την μαγεία στην επιστήμη» (Εκδ.: Βιβλιοβάρδια, Θεσσαλονίκη, 2006) τού μεγάλου Βάσκου ελληνοκεντρικού φιλοσόφου και συγγραφέα Φεδερίκο Κάρλος Κρούτβιγκ Σαγρέδο (1921-1998).
Ακολουθεί απόσπασμα από το ενδιαφέρον κεφάλαιο, που αναφέρεται στον Αναξαγόρα τον Κλαζομένιο:

Αναξαγόρας ο Κλαζομένιος

Ο «χρυσός» αιώνας έλαβε αυτό το όνομα εξαιτίας τού μεγάλου πρωταγωνιστή του, τού Περικλή, και γι’ αυτόν τον λόγο είναι εξαιρετικά σημαντικό να δούμε ποιός ήταν ο διδάσκαλος τού ίδιου τού Περικλή. Ας μιλήσουμε, λοιπόν, για τον Αναξαγόρα.
Ο Αναξαγόρας είναι γνωστός κυρίως ως ο φιλόσοφος τού «νοός», δηλαδή τού πνεύματος. Η επιρροή του στην ανάπτυξη τής ελληνικής σκέψης υπήρξε μεγάλη, και το γεγονός ότι οι ιδέες του είναι λιγότερο γνωστές από εκείνες του Πλάτωνα ίσως να οφείλεται στο ότι αργότερα – κατά την εξάπλωση του Χριστιανισμού – ο Πλάτων υπήρξε ο φιλόσοφος ο οποίος ενέπνευσε την νέα θρησκεία περισσότερο και από τον ίδιο τον Χριστό, αλλά και από τις εβραϊκές παραδόσεις.
Δεν θα έπρεπε, λοιπόν, ποτέ να λησμονούμε ότι ο Περικλής ήταν μαθητής τού Αναξαγόρα. Ο Πλάτων σημειώνει σχετικά:

«Όλες οι μεγάλες τέχνες χρειάζονται εκτεταμένες συζητήσεις και ανώτερες γνώσεις φυσικής. Αυτή η υψηλή νοημοσύνη και η τελειότητα σε όλους τους τομείς φαίνεται ότι προέρχεται από τούτα. Αυτά απέκτησε επιπλέον ο Περικλής, πέρα από την φυσική ευφυΐα του, αφού παρακολούθησε τον Αναξαγόρα, που ήταν τέτοιος άνθρωπος, και γέμισε ο νους του από ανώτερες γνώσεις και έφτασε να γνωρίσει την φύση τού νοός και τής άνοιας – τα οποία ο Αναξαγόρας δίδασκε κατά κύριο λόγο – και από αυτά άντλησε τα πιό πρόσφορα γιά την ρητορική τέχνη…».
(Πλάτων, Φαίδρος, 270)

Εξίσου επηρεασμένος από τον Αναξαγόρα θεωρείται και ο τρίτος μεγάλος δραματουργός, ο Ευριπίδης. Σε τούτον τον κύκλο, ο οποίος δέχτηκε την επιρροή τού ίδιου διδασκάλου, συγκαταλέγεται τόσο ο Ηρόδοτος, όσο και ο Σοφοκλής, οι οποίοι ήταν φίλοι τού Περικλή.
Ο Αναξαγόρας αντιπροσωπεύει την κορύφωση τής ιωνικής επιστημονικής σκέψης εκείνης τής εποχής. Ο Διογένης ο Λαέρτιος διηγείται ότι ο Αναξαγόρας – εκτός από φιλόσοφος – ήταν ένας καλός ιατρός και ένας καλός ρήτορας, καθώς και ότι ο Γοργίας υπήρξε επίσης μαθητής του:

«Ο Σάτυρος, στις βιογραφίες του, λέει ότι (ο Αναξαγόρας) ήταν και ιατρός και ρήτορας άριστος, ενώ ο Γοργίας ο Λεοντίνος έγινε μαθητής του…».
(Διογένης Λαέρτιος, 8)

Ο Αναξαγόρας, όπως και οι άλλοι Ίωνες φιλόσοφοι, επιθυμούσε να κατανοήσει τον Κόσμο αποκλειστικά μέσω των φυσικών αιτίων, και όχι ανατρέχοντας σε θεολογικές έννοιες. Όποιος στις μέρες μας ακούσει τους σύγχρονους φιλοσόφους και τους θεωρητικούς τής αστρονομίας να μιλούν, θα διαπιστώσει ότι αυτοί οι σύγχρονοι σοφοί, τού εικοστού αιώνα, χρησιμοποιούν συχνότατα ένα λεξιλόγιο πολύ πιό παιδικό από εκείνο των προσωκρατικών φιλοσόφων. Τέτοια είναι, χωρίς αμφιβολία, η περίπτωση τής θεωρίας τού καλούμενου «big bang», η οποία – ήδη στο όνομά της – ΦΕΡΕΙ ΠΟΛΥ ΠΑΙΔΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ. Ο «ιδιοφυής» εμπνευστής της την ονόμασε μ’ έναν όρο λαϊκό, την λέξη «bang» – που πρώτ’ απ’ όλα είναι ηχομιμητική και που αντιστοιχεί στην καστιλλιανική λέξη «cataplún» – τής οποίας η διατύπωση του προέκυψε ως ανάμνηση τού λονδρέζικου ρολογιού τού Westminster, που ονομάζεται «Big Ben». Ένα λεξιλόγιο με τόσο παιδικές παρηχήσεις, όπως αυτό που χρησιμοποιείται από τους σύγχρονους «επιστήμονες» και ειδικά από τους Αμερικανούς που έχουν σπουδάσει σε αμερικανικά πανεπιστήμια, είχε ήδη ξεπεραστεί κατά πολύ από τους Ίωνες φιλοσόφους, εδώ και 2.500 έτη.

Ο Αναξαγόρας υπερασπιζόταν πολλές ορθές απόψεις, οι οποίες – μερικούς αιώνες αργότερα – κατά την εποχή τού χριστιανικού σκοταδισμού θα εγκαταλείπονταν στην λήθη. Τέτοια ήταν και η ακόλουθη γνώμη του:

«Ο ήλιος δίνει την λαμπρότητα στην σελήνη…».
(Πλούταρχος, Περί τού εμφαινομένου κ.τ.λ., 16)

Επίσης είχε αντιληφθεί ότι «Ίριδα καλούμε την αντανάκλαση τού ήλιου στα νέφη…».
(Απόσπασμα 19, σχόλιο ΒΤ στην Ιλιάδα Ρ 547)

Οι αστρονομικές πεποιθήσεις του ήταν ακόμη περισσότερο ορθές. 
Γιά τον Αναξαγόρα ο Ήλιος, η Σελήνη και όλα τ’ άστρα ήταν πυρακτωμένοι λίθοι που βρίσκονται σε κίνηση. Έλεγε, επίσης, ότι δεν αισθανόμαστε την θερμότητα των άστρων, επειδή αυτά βρίσκονται πολύ μακριά από εμάς. Υποστήριζε ότι η Σελήνη δεν έχει δικό της φως, αλλά δέχεται φως από τον Ήλιο. Είχε σωστές θέσεις γιά την φύση των εκλείψεων και δίδασκε ότι οι εκλείψεις τού Ήλιου οφείλονται στο ότι μας τον αποκρύπτει η Σελήνη. Γιά την ίδια την Σελήνη έλεγε ότι είναι πλασμένη από χώμα και ότι έχει πεδιάδες και χάσματα. Δήλωνε ότι στην Γη τα ποτάμια δημιουργούνται από τα ύδατα που φέρνουν οι βροχές και ότι – μερικές φορές – μέσα στην Γη υπάρχουν και εσωτερικά ύδατα, δηλαδή «πηγαία», τα οποία επίσης παρέχουν στους ποταμούς το υγρό στοιχείο τους. Γιά τον ποταμό Νείλο, συγκεκριμένα, έλεγε ότι αυξάνεται κατά το θέρος, επειδή τήκονται τα χιόνια του Νότου.

Μπορούμε αδιαμφισβήτητα να υποστηρίξουμε ότι η μελλοντική ανάπτυξη τής Αθήνας οφείλεται στον Αναξαγόρα, ο οποίος οδήγησε την Φιλοσοφία προς αυτή την πόλη.

http://www.24grammata.com/wp-content/uploads/2011/01/Tsaknakis-Ploutarxos.pdf