ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - ΕΝΑΣ ΧΟΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Ξεκίνησε η Μουσικοχορευτική εκδήλωση "Ένας χορός για τη Μακεδονία" όπου πολίτες αλλά και πολιτιστικοί σύλλογοι έδωσαν ραντεβού στον αύλειο χώρου του λιμανιού Θεσσαλονίκης και μέσω της λεωφόρου Νίκης θα καταλήξουν στο άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Φοράνε περιβραχιόνια στη μνήμη των θυμάτων της πυρκαγιάς στο Μάτι Αττικής. 

ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ ΤΗΣ ΥΛΗΣ, ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ DNΑ

vasoula2908asteria

ΤΟ «ΚΒΑΝΤΙΚΟ ΑΛΜΑ» ΤΟΥ ΗΛΙΑΚΟΥ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ & ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ ΤΟΥ ΥΔΡΟΓΟΝΟΥ

ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ ΥΔΡΟΓΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΟ ΚΒΑΝΤΙΚΟ ΑΛΜΑ ΤΟΥ ΗΛΙΑΚΟΥ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ - Η ΝΕΑ ΚΟΣΜΙΚΗ ΘΕΣΗ

ΑΣΤΡΑ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥΣ ΓΑΛΑΞΙΕΣ ΜΠΗΚΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΑΣ

Ήλιε, Ήλιε Βασιλιά με τα 12 σπαθιά, βάλε τάξη σ' ένα κόσμο που 'χει αρχίσει να γερνά.

Βάλε τάξη σε όσους λένε ότι ξέρουν και κατέχουν
Χάιδεψε αυτούς που κλαίνε και βοήθα τους ν' αντέχουν
Ήλιε, Ήλιε Βασιλιά ζέστανέ μου την καρδιά
Μάθε με πως ν' αγαπάω δίχως κέρδος και ζημιά
Μάθε με να υπομένω κάθε ειδήμονα και βλάκα
Μάθε με πώς να ξεφεύγω όταν πιάνομαι στη φάκα 

Της καρδιάς μου τ' ανοιχτά ¯`♥•.¸¸. ♫

Είναι στιγμές που...

...αν δεν έχεις να πεις κάτι καλύτερο από την σιωπή, καλύτερα να σωπαίνεις.

ΑΥΤΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ

Η αυτοσυγκέντρωση σε συνδυασμό με τη μύηση καταφέρνει να εκτοξεύσει το πνεύμα του ανθρώπου στο άπειρο και να χτυπήσει την πόρτα των ουρανών, όχι παρακαλώντας σαν ικέτης, αλλά σαν απαιτητικός πνευματικός επισκέπτης της Παγκόσμιας Ψυχής και να ζητήσει να πάρει αυτά που του οφείλουν οι θεοί. Καλλιεργείται έτσι η διάθεση συνομιλίας με τον Υπέρτατο Νου και επιτυγχάνεται η συνάντηση μόνο με τη χρήση του μυαλού, του πνεύματος και της ψυχής.

Με την αυτοσυγκέντρωση γίνεται έντονη συγκράτηση της προσοχής σε ένα σημείο και προπαντός στο θείο, χωρίς να αποσπάται σε κάτι άλλο. Υποβοηθείται πολύ από την φαντασία η οποία αποτελεί την πύλη που οδηγεί στον θεό, με τον απόλυτο έλεγχο της συνειδήσεως μας.

Ο διαλογιζόμενος πρέπει να ξέρει ότι τη στιγμή του διαλογισμού, το πνεύμα αντιμάχεται την ύλη στην οποία είναι πολωμένος ο άνθρωπος και προσπαθεί να απαλλαγεί από τα δεσμά της. Η διακαής επιθυμία πρέπει να είναι η αποκατάσταση επικοινωνίας με το υπερβατικό και το θείο. Αυτή την ιερή στιγμή ο άνθρωπος ψάχνει να μιλήσει με την ψυχή του και τον θεό ταυτόχρονα. Η αυτοσυγκέντρωση επιτυγχάνεται κλιμακωτά και σε διαφορετικά επίπεδα· αλλιώς ο αμύητος, αλλιώς ο νεοφώτιστος και σε διαφορετικά επίπεδα ο μύστης και ο Ιεροφάντης. Η άσκηση πρέπει να είναι καθημερινή. Πρέπει να γίνεται σε απόλυτη ησυχία και ήρεμο περιβάλλον και με πολύ μεγάλη άνεση του σώματος. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ψυχική και πνευματική ηρεμία. Ουδέποτε επιχειρείται αυτοσυγκέντρωση αν δεν είναι γαληνεμένη η ψυχή του ανθρώπου.

Η οργή το μίσος, ο θυμός, η κακία, η ταραχή, το κλάμα η ζήλια, η εκδίκηση, οι φωνές, οι θόρυβοι, η υπερβολική χαρά, τα οικογενειακά και επαγγελματικά προβλήματα, δεν επιτρέπουν στον άνθρωπο να αυτοσυγκεντρωθεί. Αν υπάρχει κούραση ή γίνεται σαν αγγαρεία, τότε καλό είναι να αποφεύγεται κάθε προσπάθεια αυτοσυγκέντρωσης. Το ιδανικό είναι να γίνεται την ίδια ώρα, δύο ή τρεις φορές την ημέρα για πέντε ή δέκα λεπτά και το πολύ-πολύ δέκα πέντε, κάθε φορά. Δεν χρειάζεται να κάθεται σε στάση λωτού της γιόγκα. Απλά είναι απαραίτητο ένα κάθισμα που του παρέχει μια αναπαυτική θέση. Η σπονδυλική στήλη πρέπει να είναι ίσια και τα χέρια με ανοιχτές παλάμες αναπαύονται πάνω στους μηρούς. Οι πατούσες των ποδιών να είναι στις φτέρνες ενωμένες και τα μάτια μισόκλειστα.

Επιζητούμε την επαφή με τη συμπαντική ψυχή και τη διεύρυνση της θεϊκής συνειδήσεως της ψυχής μας. Στους χώρους των ιερών ποτέ δεν παρακαλούμε το θείο. Ζητάμε την επαφή μαζί του, ζητάμε μόνο να μας ακούσει. Εμφανιζόμαστε σαν πολεμιστές, με σκοπό να πολεμήσουμε και να νικήσουμε το πρόβλημα της άγνοιας μας. Ζητάμε από τον θεό να μας δώσει «Τα οφειλόμενα» και να μας φωτίσει, γιατί πρέπει να το κάνει. Είμαστε τμήμα της θεϊκής ουσίας και αυτός είναι ο κοσμικός νόμος: Ο δημιουργός να μεριμνά για τα δημιουργήματα του και να μην τα εγκαταλείπει. Υπάρχει μια τεράστια βιβλιογραφία για όποιον ήθελε να μάθει περισσότερα πράγματα για τον διαλογισμό, αν και τα περισσότερα από αυτά αναμασούν τα ίδια πράγματα και είναι γραμμένα από ανθρώπους με τελείως διαφορετική πολιτιστική παράδοση και νοοτροπία από αυτή των Ελλήνων.

Γεράσιμος Καλογεράκης “Η Υπέρτατη Μύηση”, σελ. 17-18, εκδ. Δίον

Ο ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ ΤΟΥ ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΟΥ

Ο ερευνητής του υπερβατικού και του ουράνιου, πρέπει να διαθέτει θάρρος και ψυχραιμία, γιατί όσο θα προχωρεί η έρευνα του, κάθε εμπειρία που θα βιώνει θα είναι πρωτόγνωρη και μοναδική, που συνεχώς θα τον συγκλονίζει. Ο ψυχικός αιφνιδιασμός σε κάθε περίπτωση θα είναι απόλυτος. Πρέπει να προετοιμάσει τον εαυτό του για το μέγεθος της χαράς ή του φόβου που μπορεί να αντέξει, πριν ξεκινήσει την προσπάθεια της έρευνας.

Ο φόβος είναι ένας κυματισμός δόνησης συναισθηματικής φύσεως που προκαλεί κραδασμούς στην αύρα του σώματος. Ανάλογα με την ένταση του κραδασμού δημιουργείται φόβος ή πανικός. Όταν οι δονήσεις ενός πανικόβλητου ατόμου επεκταθούν, επηρεάζουν την αύρα και των άλλων, που φοβούνται χωρίς να ξέρουν το γιατί. Ανάλογες δονήσεις προκαλούνται και από την υπερβολική χαρά ή τη λύπη.

Όσο θα προχωρά η έρευνα της γνώσης και των αρρήτων μυστικών, θα συναντά εμπειρίες που δεν θα μπορούν να εννοήσουν οι άλλοι άνθρωποι, αλλά και τις εμπειρίες αυτές δεν θα πρέπει να τις κάνει τηλεοπτικό σήριαλ, γιατί είναι αυστηρά προσωπική υπόθεση.

Οι φυσικές μας αισθήσεις δεν μας επιτρέπουν να ιδούμε τον υπερβατικό και ουράνιο κόσμο, γιατί δεν είμαστε προετοιμασμένοι να δεχτούμε τόσο έντονες συγκινησιακές καταστάσεις. Θα κατέρρεε ο άνθρωπος ψυχολογικά. Ο γνώστης της αλήθειας διατηρεί την εσωτερική του γαλήνη, τη σιγουριά, την αυτοκυριαρχία του και δεν πανικοβάλλετε, αλλά απολαμβάνει τη θεϊκή ευαρέσκεια.

Ο άνθρωπος, με τις συνεχείς ενσαρκώσεις του είναι φορέας της αιωνιότητος. Ο θάνατος είναι διαφορετικό γεγονός γι αυτόν που περιμένει καρτερικά την έλευση του και διαφορετικό γι αυτόν που ανεβαίνει καθημερινά τα σκαλοπάτια του.

Εάν ο ερευνητής δεν αποβάλλει τον φόβο των αιώνιων βασανιστηρίων της κόλασης και πιστεύει στα παραμύθια που επινόησαν στενόμυαλοι και αμαθείς ιερωμένοι, είναι καλλίτερα να σταματήσει την έρευνα, γιατί θα κουράζεται άδικα. Υπάρχει μια περίοδος εξιλέωσης, δοκιμασίας και εξαγνισμού των ψυχών, πριν εισέλθουν στη μακαριότητα των Ηλυσίων πεδίων, που δεν έχει καμία σχέση με τους μύθους των θρησκευτικών παραμυθιών. Η αξιοθρήνητη δοξασία που καλλιέργησε το αμαθέστατο ιερατείο για αιώνιες τιμωρίες, τρομάζει τις αδύναμες ψυχές, που δεν αντιλαμβάνονται τη θρησκευτική βλασφημία, που θέλει τον δημιουργό έναν ασπρομάλλη και ιδιότροπο γέροντα, τύραννο και δυνάστη των ανθρώπινων ψυχών, που ευχαριστιέται με τα βασανιστήρια των ανθρώπων.

Στην πνευματική ζωή του ανθρώπου υπάρχουν νόμοι όπως και στην αντίστοιχη υλική. Για να αποκτήσουμε πρόσβαση στους νόμους αυτούς χρειάζεται ειδική προσπάθεια ώστε να χτυπήσουμε την πόρτα των ουρανών και να μας ακούσουν. Δεν χρειάζεται φόβος και τρόμος, παρακάλια και τάματα, προσκυνήματα και λατρεία προσώπων, όπως στον εβραιοχριστιανισμό. Χρειάζεται ψυχική προετοιμασία και σεβασμός του υπερβατικού κόσμου, αλλιώς καμία προσπάθεια δεν πρόκειται να ευοδωθεί.

Ο πνευματικός άνθρωπος, ή ο άλλος μας εαυτός, ή φωνή της συνείδησης, ή φωνή της λογικής, που κρύβει ο καθένας μέσα του, είναι πιο σιωπηλή και από τη σιωπή και ακούγεται μόνο στη βαθιά ηρεμία της σιγής. Δυστυχώς η φωνή αυτή έχει τεθεί εκτός ενέργειας από τις υλικές επιθυμίες, που είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου. Αυτός ο άλλος μας εαυτός, μπορεί να δαμάσει την κατώτερη φύση τις επιθυμίες και τα ένστικτα, ανεξάρτητα με τα εμπόδια που θα συναντήσει. Μπορεί να μας κατευθύνει στις σωστές ενέργειες και να πάρει τον έλεγχο των πράξεων του ανθρώπου, με τις εμπειρίες που μεταφέρει από προηγούμενες ενσαρκώσεις. Η προσπάθεια είναι δύσκολη όμως πολλές φορές έχει θετικά αποτελέσματα.

Η μεγαλύτερη προϋπόθεση για να πάρει ο άνθρωπος επαφή με το υπερβατικό και το θείο, είναι η αγάπη που πρέπει να πλημμυρίζει την καρδιά του. Η αγάπη είναι το ένδυμα της μακαριότητας, είναι η εξιλέωση των ανομημάτων, είναι η αναγέννηση της ζωής. Όταν αγαπά ο άνθρωπος μπορεί και χαίρεται, όχι μόνο με τη δική του χαρά, αλλά και με τη χαρά των άλλων και τότε ανοίγουν οι πόρτες των ουρανών διάπλατα. Η υγιής πνευματική αγάπη είναι αιώνια και ακολουθεί τον άνθρωπο και μετά τον θάνατο.

Είναι βέβαιο ότι η αλήθεια πρέπει να αποκαλύπτεται μόνο στους άξιους, που μπορούν να τη σεβαστούν και να την καταλάβουν, για να αποκτήσουν τις αρετές της σεμνότητας, της πιστότητας, της ελευθεροφροσύνης της δικαιοσύνης και της εγκράτειας, που ανεβάζουν ψηλά τον άνθρωπο.
Για να μάθεις να γράφεις χρειάζεται κάποιος να σου μάθει τα γράμματα. 
Για να αναζητήσεις το υπερβατικό και το ουράνιο, κάποιος πρέπει να σου πει ότι υπάρχει και πως θα το συναντήσεις.
Για να σου πει κάποιος πως θα αγαπάς δεν γίνεται, αν δεν το καταλαβαίνεις.

Γεράσιμος Καλογεράκης “Η Υπέρτατη Μύηση”, σελ. 17-18, εκδ. Δίον

ΤΟ ΨΕΜΑ ΓΥΡΙΖΕΙ ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΟ ΝΤΥΜΕΝΟ ΣΑΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΑ ΤΕΡΤΙΠΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Η Αλήθεια που βγαίνει από το πηγάδι.
Έργο του Γάλλου Jean-Léon Gérôme, 1896.

Ένας θρύλος του 19ου αιώνα λέει ότι η Αλήθεια και Το Ψέμα συναντήθηκαν κάποτε. Το Ψέμα καλημέρισε την Αλήθεια της είπε «Ωραία μέρα σήμερα». Η Αλήθεια για να βεβαιωθεί κοίταξε γύρω και τον ουρανό και όντως η μέρα ήταν ωραία.

Περπάτησαν για λίγο ώσπου έφτασαν σε ένα μεγάλο πηγάδι γεμάτο νερό. Το Ψέμα βούτηξε το χέρι του στο νερό και γυρίζοντας στην Αλήθεια της είπε «Ωραίο και ζεστό το νερό. Θες να κολυμπήσουμε μαζί»; Και πάλι η Αλήθεια ήταν καχύποπτη. Δοκίμασε όμως με το χέρι της το νερό και πράγματι ήταν ζεστό. Μπήκαν λοιπόν και οι δυο τους στο νερό και κολυμπούσαν για αρκετή ώρα, όταν ξαφνικά το Ψέμα, βγήκε από το πηγάδι, φόρεσε τα ρούχα της Αλήθειας και εξαφανίστηκε.

Η Αλήθεια θυμωμένη βγήκε γυμνή τρέχοντας παντού ψάχνοντας για το Ψέμα να πάρει τα ρούχα της. Ο κόσμος που την έβλεπε γυμνή, γύριζε το βλέμμα του αλλού είτε από ντροπή είτε από θυμό. Η φτωχή Αλήθεια ντροπιασμένη γύρισε στο πηγάδι και χώθηκε εκεί για πάντα.

Έκτοτε το Ψέμα γυρίζει ανενόχλητο ντυμένο σαν Αλήθεια ικανοποιώντας τα τερτίπια του κόσμου, ο οποίος με κανένα τρόπο δεν θέλει να δει τη γυμνή Αλήθεια.

http://diolkos.blogspot.com/

TΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΟΝΤΑ ΣΥΝΔΕΟΥΝ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΜΕ ΤΗ ΘΕΙΑ ΠΗΓΗ

Γιατί οι έρωτες μεταξύ αντρών και γυναικών δεν διαρκούν;

Γιατί αντί να αλληλοσυνδεθούν με την Θεία Πηγή ώστε να ανανεώνονται συνεχώς, προσκολλώνται ο ένας στον άλλον και εξαντλούν τα αποθέματά τους, καταντούν σαν άδεια δοχεία και στη συνέχεια ο ένας απορρίπτει τον άλλον.

Μάθετε λοιπόν να αντιμετωπίζετε τον άντρα ή την γυναίκα που αγαπάτε σαν ένα πλάσμα μοναδικό και πολύτιμο και να σκέφτεστε ότι από εσάς εξαρτάται να του προσφέρετε ζωντάνια, ομορφιά και πλούτο, συνδέοντάς το με την Πηγή, δηλ. τον Ουράνιο Πατέρα, την Θεία Μητέρα, με τις αγγελικές ιεραρχίες, με τον ήλιο και τ’ αστέρια…

Ο έρωτας σας δίνει όλες τις δυνατότητες. Αν όμως, αντί να συνδέσετε το πλάσμα που αγαπάτε με τον Ουρανό, γαντζωθείτε επάνω του και του απομυζάτε την ενέργειά του, θ’ αρχίσει να παραπαίει. Ποιός θα φταίει όμως; Πρέπει λοιπόν να μάθετε να το κρατάτε πολύ ψηλά, ώστε να μπορεί να αναπνέει, να πίνει, να τρέφεται. Το ίδιο πρέπει να κάνει κι εκείνο για εσάς. Έτσι δεν θα είστε πια απλά δοχεία, αλλά πηγή αστείρευτη ο ένας για τον άλλον. 

Omraam Mikhael Aivanhov                                       https://laeta4711.blogspot.com

ΚΛΙΜΑΚΑ ΕΡΩΤΙΚΗΣ ΑΝΑΒΑΣΗΣ - ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΖΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΘΕΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΤΟΥ ΑΓΑΘΟΥ

Ο ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Η ΟΠΟΙΑ ΔΙΑΜΑΧΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ, ΣΥΝΙΣΤΑ ΕΝΑ ΤΡΑΓΙΚΟ ΛΑΘΟΣ. Η ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΑΥΤΗ ΜΟΝΟ ΑΝΟΗΣΙΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΦΕΡΝΕΙ.

Ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΙΕΡΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΛΑΜΔΑ!

ΛΑΜΔΑ - Tο έβδομο σύμφωνο στο Ελληνικό αλφάβητο και χαρακτηρίζεται υγρό ημίφωνο. Αν λοιπόν είναι ιερός αριθμός το επτά (σεπτά) τότε είναι πολύ πιθανό και το γράμμα να έχει μια κρυμμένη ιερότητα στην δομή του. Σχηματικά το Λ μοιάζει να απεικονίζει, την εκπομπή από ένα συγκεκριμένο σημείο, που καταλήγει σε μία συγκεκριμένη και ορισμένη περιοχή.

Ετυμολογικά η ονομασία ΛΑ+Μ+ΔΑ, αν αναλυθεί οδηγεί σε ένα απλό συμπέρασμα, το οποίο όπως όλα τα απλά πράγματα πιθανόν να κρύβει μια μεγάλη αλήθεια. Η συλλαβή ΛΑ σημαίνει ουράνια προέλευση, το γράμμα Μ την μίξη, και το ΔΑ την Γή και μεταφορικά το γήινο. Νοηματικά λοιπόν με απλά λόγια σημαίνει την ουράνια παρέμβαση στα γήινα. Η συλλαβή το ΛΑ ορίζεται σε διάφορα λεξικά σαν επιτατικό μόριο, και σύμφωνα με την ιδιότητα του αυτή μεγεθύνει ή υπερυψώνει την έννοια της λέξεως. 

Η αρχαία λέξη Λας πελασγικής προέλευσης, αρχικά σήμαινε το ουράνιο, το πνευματικό και στην εξέλιξή της τον λίθο την πέτρα. Για το πώς εξελίχθηκε εννοιολογικά η λέξη αυτή, υπάρχει μια επιχειρηματολογία απλή αλλά με λογική βάση. Στο απώτατο παρελθόν, οι συνθήκες του περιβάλλοντος δημιουργούσαν καταστάσεις και φαινόμενα, πολλά από τα οποία έχουν αποδειχθεί από την σύγχρονη επιστήμη.

Η Γή μας εκτός των άλλων δεχόταν πλήθος ουρανίων σωμάτων, και σε ποικίλα μεγέθη. Αυτά τα σώματα αφού διέγραφαν μια φωτεινή πορεία στην ατμόσφαιρα, κάτι σαν μικροί κομήτες κατέληγαν στο έδαφος, όπου έχαναν την φωτεινή τους ιδιότητα και μέρος από την μάζα τους, σαν απλές πέτρες. Αυτή η φυσική διεργασία και η μεταβολές της, εξηγούν και την διαδικασία της εννοιολογικής μεταβολής της λέξεως. 

Υπάρχουν όμως και πολλά στοιχεία στην εξέλιξη μας που προσδίδουν ένα ιδιαίτερο νόημα στον λίθο που μοιάζει υπερβολικό, αν δεν αποδεχθούμε την προηγούμενη ανάλυση. Στην Ελληνική μυθολογία οι άνθρωποι γεννήθηκαν από πέτρες που έριχναν πίσω τους ο Δευκαλίων και η Πύρα.

Οι πυραμίδες, απομεινάρια αρχέγονων πολιτισμών, (Ατζέκων, Ίνκας, Μάγιας, Ελλήνων, Αιγυπτίων κ.α) που μας είναι ακόμη άγνωστοι, δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια πολυδιάστατη εφαρμογή του Λ. Μεταγενέστερο δείγμα, που εξακολουθεί να υπάρχει και σήμερα είναι ο τρόπος κατασκευής της στέγης των σπιτιών μας, που με το σχήμα τους επιδιώκουν να είναι μόνιμοι δέκτες, εκείνου που χαρίζεται στην Γή από τον ουρανό. 

Δεν χρειάζονται περισσότερα, αν και πιστεύω πώς υπάρχουν, για να δηλώσουν την σημασία του Λ για τα γήινα, που πιθανόν να αποτελεί την γενεσιουργό αιτία, του ανθρώπου, σύμφωνα με την έννοια του άνω+ θρώσκω. Με απλά λόγια υπάρχουν σαφείς ενδείξεις πώς το Λ συμβολίζει την διαδικασία της επέμβασης του ουρανού στην Γή, και οδήγησε στην εξέλιξη.

Τα σύμβολο Λ το βρίσκουμε διαδεδομένο σε όλη την Γή, σε σημαντικούς προγενέστερους πολιτισμούς (Ίνκας, Ατζέκοι κ.α), αλλά είναι και το κυρίαρχο σύμβολο των Λακεδαιμονίων.

Κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες και σε απροσδιόριστο χρόνο δέχτηκαν εκουσίως ή ακουσίως την ουράνια επίδραση και μάλιστα κατ επανάληψη. Επειδή στην συμπαντική αρμονία, για όλα υπάρχει αιτία και αποτέλεσμα, ποιος μπορεί να ήταν ο λόγος για ένα τέτοιο γεγονός; Την απάντηση μας δίνει, η προσπάθεια ερμηνείας ενός άλλου σημαντικού και πολυσυζητημένου γράμματος της Ελληνικής αλφαβήτου. Είναι το Έψιλον για το οποίο έγραψε ο Πλούταρχος και κοσμούσε την μετώπη του Απολλώνιου ναού, απλό ή και αντίρροπο. Εφόσον υποθέσαμε πώς το Λ είναι το σύμβολο της δράσης του ουρανού προς την Γή, φυσικό επακόλουθο είναι η αντίδραση. Το Ε λοιπόν αντιδρά και μεταδίδει την δράση, ούτως ώστε να εξαπλωθεί σε ολόκληρη την Γή.

Πράγματι το Λ σχηματικά μοιάζει με την προβολή σήματος, Η κατεύθυνση του είναι από πάνω προς τα κάτω, ενώ το Ε μοιάζει με προβολή σήματος σε οριζόντια κατεύθυνση, και θυμίζει μια συμβατική κεραία εκπομπής. (Φαντασθείτε το σχήμα του αρχαίου Ε, σαν δύο Λ, εφαπτόμενα).

Ένα πλήθος σημαντικότατων λέξεων στην Ελληνική γλώσσα αλλά και διεθνώς προσθέτουν επιχειρήματα στην σημαντική σημασία του Λ. Λόγος = Θεός, νους, λογική Λαλώ = ομιλώ Λαός = σύνολο ανθρώπων Τέλος στην επιστήμη εκτός των άλλων, το λ΄ σαν αριθμητικό είναι το τριάντα, σαν πεζό συμβολίζει το μήκος κύματος στην φυσική, και την σταθερά ραδιενεργούς διάσπασης, και είναι σίγουρο πώς αυτά είναι τα ελάχιστα που μπόρεσα να συλλέξω.

Πηγή: https://kariopoliskontostavlifokades.blogspot.com

ΒΡΕΘΗΚΕ ΠΗΛΙΝΗ ΠΛΑΚΑ ΠΟΥ ΔΙΑΣΩΖΕΙ 13 ΣΤΙΧΟΥΣ ΤΗΣ ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ

Κατά την διεξαγωγή της επιφανειακής - γεωαρχαιολογικής έρευνας, στο πλαίσιο του τριετούς ερευνητικού προγράμματος με τίτλο «Ο πολυδιάστατος χώρος της Ολυμπίας», που πραγματοποιείται σε θέσεις γύρω από το ιερό υπό τη διεύθυνση της Δρ. Ερωφίλης-Ίριδας Κόλια, Προϊσταμένης της ΕΦΑ Ηλείας σε συνεργασία με τους καθηγητές Franziska Lang, Birgitta Eder, Andreas Vött και Hans-Joachim Gehrke του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου και των Πανεπιστημίων Darmstadt, Tübingen και Frankfurt am Mainz, εντοπίστηκε και συνελέγη ένα ιδιαιτέρως σημαντικό εύρημα.

Συγκεκριμένα, σε θέση παρακείμενη του ιερού της Ολυμπίας με κατάλοιπα της ρωμαϊκής εποχής, βρέθηκε πήλινη πλάκα με εγχάρακτη επιγραφή. 

Μετά την πρόσφατη ολοκλήρωση της συντήρησής της στο εργαστήριο της ΕΦΑ Ηλείας, διαπιστώθηκε ότι διασώζει 13 στίχους από την ραψωδία ξ της Οδύσσειας (ομιλία του Οδυσσέα στον Εύμαιο) και σύμφωνα με την πρώτη εκτίμησή μας, μπορεί να χρονολογηθεί στη ρωμαϊκή εποχή και πιθανώς πριν από τον 3ο αι. μετά χριστιανικής χρονολόγησης.  

Επισημαίνουμε το γεγονός ότι εφόσον αυτή η προκαταρκτική χρονολόγηση επιβεβαιωθεί κατά τη συστηματική μελέτη της επιγραφής που έχει ήδη αρχίσει, τότε η πήλινη πλάκα θα διασώζει ίσως το παλαιότερο σωζόμενο γραπτό απόσπασμα των Ομηρικών Επών που έχει έρθει στο φως και αποτελεί πέραν της μοναδικότητάς της, ένα σπουδαίο αρχαιολογικό, επιγραφικό, φιλολογικό και ιστορικό τεκμήριο.

https://krasodad.blogspot.com/

ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ '74

ΚΥΠΡΟΣ 1974. ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΜΑΧΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΔΥΚ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΦΡΟΥΡΑΣ. ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΥΣ. ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΙΕΤΑΙ.

Είναι οι μαρτυρίες των Ελλήνων που πολέμησαν τους τούρκους. Πρόκειται για τους στρατιώτες της ΕΛΔΥΚ που το 1974 απέκρουσαν την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Ξεχασμένοι.

Η ΕΠΙΚΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΕΛ.ΔΥ.Κ.

ΚΥΠΡΟΣ - Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟΥ ΤΗΣ ΕΛΔΥΚ 14 ΕΩΣ 16 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1974

ΛΕΥΚΩΣΙΑ, Σ’ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΑΝ ΓΕΡΑ ΤΗΣ ΕΛΔΥΚ ΤΑ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ.

Η ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΤΟΥ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΔΟΞΙΠΑΡΑΣ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ

Το Αρχείον Πολιτισμού παρουσιάζει το ρεπορτάζ του Γιώργου Λεκάκη "Η ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΤΟΥ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΔΟΞΙΠΑΡΑΣ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ"

 Επεξεργασία εικονας - ήχου: Παναγιώτης Μπανταλάκης badalakis@gmail.com Φωτογραφίες: Γιώργος Λεκάκης Μουσαίος Κάμερα: Μουσαίος Μουσική: BG Παραγωγή: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ c+p 2018 

 ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Ο ΤΡΑΓΕΛΑΦΟΣ

Το δάσος, σε αντίθεση με μία μονοκαλλιέργεια, ευδοκιμεί χωρίς ανθρώπινη επέμβαση, χωρίς χημικά λιπάσματα και φάρμακα. Η φύσις οργιάζει με πολυμορφία κατά την αέναη αλληλεπίδραση μικροοργανισμών, εντόμων και ζώων που φιλοξενούνται στην ακόρεστη αγκάλη της ανομοιοτέλευτης χλωρίδας. Το χώμα σφύζει από ζωή, πλούσιο σε συστατικά που ανακυκλώνονται και θρέφουν τον επίγειόν τους παράδεισο.

Και επειδή οι παρά φύσιν διασταυρώσεις αποτελούν ύβρη για τον θεό και την φύση ως προσβολή και ασέλγεια κατά της φυσιολογικής εξέλιξης των πραγμάτων, το δάσος ουδέποτε παράγει ούτε φιλοξενεί υβρίδια - καθώς, ό, τι είναι υβριδικό, όπως και ο ημίονος, το μουλάρι, που είναι παρά φύσεως σύζευξη ίππου και όνου, είναι καταδικασμένο να είναι στείρο και μίας χρήσεως.

Στον Όμηρο, η λέξις «ύβρις» αναφέρεται στην υπέρβαση των ορίων που θεωρούντο αρμόζοντα για τους θνητούς, με συνέπεια την προσβολή των θεών και τον εξοργισμό τους. Ουδόλως τυχαίως, το δίδαγμα που απαντάται σε όλες τις αρχαιοελληνικές τραγωδίες έχει εναποτεθεί στην παροιμιώδη ρήση: «Η ύβρις τιμωρείται».

Και όντως, το κάθε τραγελαφικό υβρίδιον είναι καταδικασμένο να παραδέρνεται εντός της διχασμένης του προσωπικότητος, ως τιμωρία για την ασέλγεια στους φυσικούς κανόνες. Ούτως, λοιπόν, και το εν Ελλάδι ανθρωπολογικό είδος που καλλιεργήθηκε από συστάσεως του νέου έθνους, διέπραξε ύβρη θέλοντας να μοιάσει με κάτι που δεν το υπαγόρευε ούτε η φύση του, ούτε η ιστορία του και ούτε ο τόπος του. Και ως υβρίδιον, διχάστηκε μεταξύ του ό,τι γνήσιου είχε επιβιώσει των καιρών ως Ελληνικόν και αυτού με το οποίον διακαώς ήθελε να μοιάσει. Αν και ο μιμητισμός του πρωτίστως εκδηλώθηκε θέλοντας να υιοθετήσει τις συνήθειες των Φραγκολεβαντίνων, με τους οποίους ταυτίστηκε κατά την απελευθέρωσή του, τα τελευταία 50 χρόνια εκτοξεύτηκε λυσαλέως με τέτοιο αχαλίνωτο πιθηκισμό του ό,τι «αμερικανοευρωπαϊκού....», σε σημείο που παρήγαγε και την μοναδική ανά την υφήλιο λέξη, αυτήν της «ξενομανίας».

Ο τραγέλαφος που προέκυψε ήτο ένας Ελληνόφωνος εσμός άνευ μνήμης και ταυτότητος που πλέον δεν αντλούσε τα συστατικά του από το εύφορο δάσος της Ελληνικής γλώσσης, γης και κοσμοθέασης, αλλά από το εισαγόμενο λίπασμα της τηλεοπτικής φαντασιοπληξίας και των περιοδικών ενός κάλπικου τρόπου ζωής, συνεπικουρούμενον από εισαγόμενους ηχορυθμούς που θα κινούσαν αυτιστικά την κεφαλή ως εμμονικό έμβολο κατανάλωσης. Και όπως κάθε μονοκαλλιέργεια υπαρξιακώς εξαρτημένη από εισαγόμενα λιπάσματα και συστατικά γίνεται έρμαια του καλλιεργητού της, ο υβριδοποιημένος Ελληνόφων κατεστάθη βορά ξένων βιομηχανιών, τραπεζών, πανεπιστημιακών συντεχνιών και πολιτικάντιδων καιροσκόπων. Και αν το πνεύμα του αλλοιώθηκε από όλα αυτά, τα ταχυφαγεία με την επί ποδός τροφή και τα φαντασμαγορικά αναψυκτικά και ποτά αλλοίωσαν τόσο τις διατροφικές συνήθειες και τον άλλωτε οικογενειακό δείπνο, όσο και τον σωματότυπο των νέων σε βαθμό που ακόμη και οι παρελάσεις έχουν γίνει αγνώριστες με την νεανική πλαδαρότητα που τις συγκροτούν.

Εδώ θα μπορούσαμε να ομολογήσουμε ότι όλα τα έθνη στον πλανήτη τεχνηέντως υβριδοποιούνται με γνώμονα τα ίδια καταναλωτικά πρότυπα, αλλά τίποτα στην υφήλιο δεν φαντάζει τόσο αλλόκοτο όσο έναν αρχαίο λαό, όπως είναι ο Ελληνικός, που αποποιείται των αξιοζήλευτων αξιών των προγόνων του κοπτόμενος να μοιάσει με τους πολιτισμικώς υποδεέστερούς του. Και το τραγικότερο; Να είναι και πτωχή απομίμηση του κατώτερου, είτε πρόκειται για παραπλανημένο έφηβο που φοράει στραβά το καπελάκι για να ραπάρει, είτε για φαλακρούς γεροροκάδες με αλογο-ουρές να ροκάρουν πίνοντας μπύρες όπως Αμερική, είτε για νεόπλουτο επαγγελματία να ταυτίζεται με το αμερικάνικο όνειρο των Αγγέλων του Διαβόλου καβαλώντας μία Harley αφού πρώτα ρουφήξει τον εσπρέσο του στο Κολονάκι...

Η τρέχουσα οικονομική κρίση και η εγκατάλειψη της χώρας από εκατοντάδες χιλιάδες νέους ανθρώπους, λοιπόν, είναι απλούστατα απόρροια της υβριδικής μας μετάλλαξης, και της λήθης Ελληνικών αξιών. Απόρροια ενός τραγελαφικού υβριδίου που μια ζωή σπαταλάει τις δυνάμεις του επιδιώκοντας να μοιάσει....

Για αυτό θα επιμένω σε κάθε μου παρουσίαση ότι μόνον εάν ταυτιστούμε πλήρως με την Ελληνικότητά μας και νοιώσουμε την ευθύνη ως συνεχιστές του ένδοξου πολιτισμού μας, ο καθένας σε προσωπικό επίπεδο, θα επαναφέρουμε τις αξίες και θα αποκτήσουμε την αξιοπρέπεια να παράξουμε κάτι επιτέλους εκτός από δημοσίους υπαλλήλους, διεφθαρμένους πολιτικούς, αιώνιους φοιτητές, αποχαυνωμένους τηλεθεατές και υπηρέτες τουριστών.

Και αυτό θα το πράξουμε μόνον αναδιφώμενοι την σοφία του μεγαλύτερού μας πλεονεκτήματος που βρίσκεται στο άκουσμα και στην σοφία της Ελληνικής Γραμματείας και Γλώσσης.

Και επειδή αυτή την αφύπνιση φοβούνται οι καιροσκόποι, ασχέτως εάν πρόκειται περί συνωμοσίας ξένων συμφερόντων είτε συγκυριών που εκμεταλλεύονται τα εκάστοτε κυβερνητικά σχήματα, ή περί συνδυασμού και των δύο, αυτή η γλώσσα έχει δεχτεί όλο το μένος των Υπουργείων Παιδείας των τελευταίων τεσσάρων δεκαετιών. Αυτό που είναι πλέον φανερό σε όσους κατέχουν τον νου να διακρίνουν τις ύπουλες γλωσσικές αλλοιώσεις στα σχολικά βιβλία αλλά ακόμη και στους Ελληνικούς υπότιτλους των ξένων ταινιών, είναι ότι τώρα και τέσσερις δεκαετίες, οι μεταρρυθμιστές επιδίδονται σε μία Οργουελιανή «μινιμαλιστική» προσέγγιση στην γλώσσα ώστε να μεγαλώσει όσο το δυνατόν η απόσταση από την αρχαία της αίγλη, όπως ακριβώς επιδιώκεται και η μινιμαλιστική αρχιτεκτονική των σύγχρονων μουσείων κουτιών ώστε να μεγαλώσει και το σχίσμα μεταξύ εκείνων των ένδοξων «αρχαίων» και ημών.

Αυτό εξ άλλου, γίνεται προφανές τόσο στην ιδιωτική όσο και στην κρατική τηλεόραση όπου επί το πλείστον τοποθετούνται πραγματικά αμόρφωτοι παρουσιαστές και δημοσιογράφοι ως «δάσκαλοι» των μαζών, οι οποίοι σκοπίμως ασχημονούν στην γλώσσα εκφέροντας μαλλιαρότατο λόγο αφαιρουμένων των καταλήξεων που άλλοτε προσέδιδαν μουσικότητα στην Ελληνική, επιδιδόμενοι και στην ακατάσχετη χρήση ξενισμών. Σε αυτά τα ιδεολογικό-πληγμένα στόματα ταγών του συστήματος, το ποσόν έγινε ποσό, το εμβαδόν, εμβαδό και το δυνατόν δυνατό. Το διάλειμμα έγινε break και τo εν αναμονή stand by. Ο διαιτητής referee, ο προπονητής coach, η συνάντηση meeting και ο τρόπος ζωής lifestyle... Και όχι, φίλοι μου, δεν πρόκειται για κάποια φυσική εξέλιξη της γλώσσας, αλλά περί σκoπίμου βιασμού.

Και επειδή κάποια στιγμή μοιάζεις με το τέρας που έχεις συνηθίσει, ένας ολόκληρος πληθυσμός αποκεχαυνωμένων Ελληνόφωνων αβίαστα πλέον λέγει «σόρυ» όταν σε κουτουλάει, είναι free όταν έχει ελεύθερο χρόνο, είναι όλο power όταν νοιώθει δυνατός, σου προσφέρει «σαπόρτ" όταν θέλει να σε στηρίξει και όλα του είναι super όταν νοιώθει υπέροχα - με την κορωνίδα το SUPERWOW για να είναι IN, αγνοώντας ότι το σούπερ είναι η βαρβαροποιημένη μορφή του Ελληνικού «υπέρ».Οι ειδησεογραφικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί, είτε κρατικοί, είτε ιδιωτικοί, προωθούν μόνο ξένα ακούσματα κατά τα διαλείμματα, παρουσιάζοντας ως μοδάτο ό, τι ξενόφερτο και αποσαθρωτικό με καλλιτέχνες πρότυπα, που συνήθως έχουν φύγει από την ζωή είτε αυτοκτονώντας, είτε από υπερβολική χρήση ναρκωτικών. Δυστυχώς, ο τραγέλαφος δεν έχει επίγνωση της καταστάσεώς του, και γι αυτό όλο και περισσότεροι Ελληνοπαίδες μοιάζουν και με τον τρόπο που εκφράζονται γλωσσικώς και πολιτισμικώς, στιγματίζοντας κορμιά, αυτιά και μύτες σαν τους βάρβαρους που λοιδορούσαν οι πρόγονοι, για τους οποίους προγόνους οι τραγέλαφοι (ω τί οξύμωρον!) υπερηφανεύονται όταν κάποια στιγμή συνειδητοποιούν ότι η ανώτερες τάξεις των αμερικανοευρωπαίων στους οποίους θέλουν να μοιάσουν έχουν ως πρότυπα θαυμασμού τους αστιγμάτιστους προγόνους τους.

Και επειδή δεν μπορείς να μοιάζεις και να συμπεριφέρεσαι ως υβριδικός τραγέλαφος, επικαλούμενος τον λαμπρότερο πολιτισμό για το κύρος σου όποτε σε βολεύει, χωρίς να κοπιάσεις για να επαναφέρεις την γνησιότητά σου, κάποια στιγμή πρέπει να αποκτήσεις αυτογνωσία της καφρίλας σου.

Και πάνω απ' όλα, πρέπει κάποια στιγμή να πάψεις να παραπονιέσαι για την εκμετάλλευση στην οποίαν υπόκεισαι ως υβρίδιον, επειδή μόνο για εκμετάλλευση παράγονται τα υβρίδια, είτε πρόκειται για μουλάρια, διασταυρώσεις λαχανικών, είτε αστυχωριατών που θέλουν να μοιάσουν. Όλα τους έχουν ένα κοινό: δεν μπορούν να αναπαραχτούν από μόνα τους, εφόσον, όπως προείπαμε, η τιμωρία του υβριδίου είναι η στειρότητά του...

-Παναγιώτης Τερπάνδρου Ζαχαρίου-

8 Ιουλίου,2018 (απόσπασμα)

Ολόκληρο το άρθρο με οπτικοακουστικό στην πηγή: https://www.harmoscope.com/l/o-tragelafos/

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ

Fireworks Nanos

ΕΧΟΥΜΕ ΧΡΕΟΣ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ

ΣΤΙΧΟΙ-ΜΟΥΣΙΚΗ-ΕΡΜΗΝΕΙΑ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΝΩΛΙΟΥΔΗΣ

ΑΦΗΓΗΣΗ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ - ΑΣΠΑΣΙΑ ΚΑΤΣΑΡΟΥ

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ- ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΣΗ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΟΥΛΤΑΤΟΣ

ΛΥΡΑ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΓΓΕΛΑΚΗΣ

ΛΑΟΥΤΟ-ΜΑΝΤΟΛΙΝΟ-ΦΑΜΠΙΟΛΙ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΟΥΛΤΑΤΟΣ

ΒΙΝΤΕΟ: Music Passion Tv

HΠΕΙΡΟΣ: ΒΡEΘΗΚΑΝ ΤΑ ΟΣΤA 100 ΕΛΛHΝΩΝ ΠΕΣOΝΤΩΝ ΣΤΟ ΑΛΒΑΝΙΚO ΜEΤΩΠΟ – ΣΤΙΓΜEΣ ΥΠEΡΤΑΤΗΣ ΣΥΓΚIΝΗΣΗΣ

Σκηνές υπέρτατης συγκίνησης εκτυλίχθηκαν το μεσημέρι της Παρασκευής 13 Ιουλίου στο Στρατιωτικό νεκροταφείο της Αγίας Σκέπης στους Βουλιαράτες του Δήμου Δρόπολης, στην Βόρειo Ήπειρο, όπου σήμανε η ώρα της ανάπαυσης 100 πεσόντων Ελλήνων ηρώων του Αλβανικού Μετώπου.

Τα οστά τους βρέθηκαν κατά τις εργασίες εκταφής, που ξεκίνησαν τον περασμένο Ιανουάριο στην περιοχή Ντραγκότ, μετά απο την συμφωνία της Ελληνικής και της Αλβανικής κυβέρνησης για την αναζήτηση, εκταφή και αναγνώριση των οστών των Ελλήνων ηρώων στο αλβανικό έδαφος.

Με μια σεμνή και άκρως συγκινητική τελετή και με τη μέριμνα του Αντιδημάρχου του Δήμου Δρόπολης η είσοδος των οχημάτων που μετέφεραν τα οστά των πεσόντων στον οικισμό καλυμένα με ελληνική σημαία, έγινε με τις όλες τιμές που αρμόζουν σε ήρωες, με την πομπή να διασχίζει τους Βουλιαράτες, σκορπώντας ρίγη συγκινήσεως και πλήθος κόσμου να ακολουθεί μέχρι στο Κοιμητήριο.

Περισσότερα: http://www.epirus-tv-news.gr

ΘΡΑΚΗ ΟΛΟΡΘΗ! ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ!

ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΗΝ ΚΟΜΟΤΗΝΗ…!
Έβρος, Ροδόπη, Ξάνθη… ΣΤΟ ΠΟΔΙ…!

Και όχι μόνο η Θράκη… Και η Καβάλα και η η Δράμα και οι Σέρρες στο ΠΟΔΙ με προορισμό την Κομοτηνή…

Την Κυριακή 22 Ιουλίου!

Δείτε και διαδώστε την Αφίσα που ήδη κυκλοφορεί…
ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΑΛΛΟΣ. ΕΣΥ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ!

http://autochthonesellhnes.blogspot.com

ΗΛΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Το ηλιακό σύστημα ΑΠΟΛΛΩΝ (το δικό μας ηλιακό σύστημα) είναι ένα από τα μικρότερα του σύμπαντος. Η υλική του κατάσταση και η πυκνότητα του είναι μια μέση κατάσταση, αφού υπάρχουν βαρείς και υπερβαρείς ήλιοι που βρίσκονται στο τέλος των δημιουργικών διεργασιών. 
Πάνω στις πληροφορίες αυτές υπάρχουν και οι επιστημονικές θεωρίες ή υποψίες, που μελετώνται με σοβαρότητα στην εποχή μας.
Η άρρητη γνώση των Μυστηρίων περιείχε πληροφορίες για όλους τους πλανήτες του ηλιακού συστήματος και τη Σελήνη.
Από τον Πανάρχαιο Ορφέα μέχρι τη στιγμή που τα Μυστήρια τέθηκαν σε διωγμό από τη χριστιανική θρησκεία, μιλούσαν για ανθρώπους και πόλεις της Σελήνης, για δρόμους και ταξίδια στα αστέρια.

Ο Πυθαγόρας έβγαλε τη μαθηματική σχέση που έχουν οι μουσικές νότες μεταξύ τους, αναλογικά με τις αποστάσεις των πλανητών του ηλιακού συστήματος. Πως το ήξερε άραγε;
Γνώσεις που διασώθηκαν μέχρι τις μέρες μας από πανάρχαιες Ελλάνιες αδελφότητες, σε πείσμα της συμβατικής ιστορίας που διδάσκεται σήμερα.

«Ολόκληρο το ηλιακό σας σύστημα έχει επιταχύνει τους κραδασμούς του πλην της Γαίας, οι δονήσεις της οποίας είναι πολύ χαμηλές. Οι δυνάμεις της 7ης Αποστολής του Διός επιφορτίστηκαν με το έργο επιτάχυνσης των κραδασμών του πλανήτη σας. Για την επιτυχία του έργου τους απαιτείται εξαφάνιση των αναθυμιάσεων αρνητικότητας των ανθρώπων, με πρόσθετες ακτινοβολήσεις για την αλλαγή νοοτροπίας αυτών. Είναι ανάγκη να συντονιστεί η Γαία το ταχύτερο δυνατό με τους υπόλοιπους πλανήτες. Πρέπει να ανυψωθεί και από ουράνιο «Σώμα σκιάς» που είναι τώρα, να γίνει «Άστρο φωτός». Στις επερχόμενες τρεις δεκαετίες, πρέπει να γίνει διεύρυνση της ανθρώπινης συνειδήσεως, για να αποφευχθεί μια νέα σοβαρή κατάσταση κρίσεως και δοκιμασιών, που θα οδηγούσε τη Γαία στον πρωτογονισμό. Μέχρι στιγμής παρατηρείται αδιαφορία και ανικανότητα των ανθρώπων να βοηθήσουν τον εαυτόν τους και τον πλανήτη, γιατί αρνούνται να καταλάβουν τον τρόπο λειτουργίας του συμπαντικού οργανισμού και τη σημασία της Γαίας για το ηλιακό σας σύστημα. Η Γαία αδυνατεί να συντονιστεί με τους υπόλοιπους πλανήτες».

Η Γαία ανήκει στην κατηγορία των ελαχίστων πλανητών του σύμπαντος που εκπέμπουν τεράστια ποσά αρνητικής ενέργειας (από τις σκέψεις και τις πράξεις των ανθρώπων). Η αρνητικότητα αυτή παρεμποδίζει την ομαλή πορεία ανόδου του ηλιακού συστήματος αλλά και ολόκληρου του γαλαξία στο ανώτερο ψυχοπνευματικό επίπεδο φωτός.

Γεράσιμος Καλογεράκης “Η Διαθήκη Του Προμηθέα” και “Η Υπέρτατη Μύηση”

Τη μοναξιά σου να την αγαπάς

Ο Blaise Pascal κάποτε είπε ότι «όλα τα προβλήματα της ανθρωπότητας πηγάζουν από την ανικανότητα του ανθρώπου να καθίσει ήσυχα σε ένα δωμάτιο μόνος του».
Η μοναξιά είναι ένα νόμισμα με δύο όψεις. Όταν το έχεις στα χέρια σου μην παίζεις κορώνα ή γράμματα, σπαταλώντας την ώρα σου και αφήνοντας την τύχη σου στον αέρα.
Φρόντισε να βρεις την σωστή πλευρά, έτσι θα την επιλέξεις εσύ και δεν θα σε βρει εκείνη απροετοίμαστο.

Δεν είναι κατάρα φίλε μου η μοναξιά και μη στραβώνεις. Μη ξινίζεις τα μούτρα σου στο άκουσμα της, έχει αξία ανεκτίμητη η μοναξιά μη την αδικείς. Δοκιμασία είναι και μάλιστα για λίγους, οι πολλοί δεν την αντέχουν. Αλλά ξέρεις τι λένε, τα δύσκολα είναι για τους δυνατούς και οι πραγματικά δυνατοί είναι λίγοι.

Οι πολλοί διαλέγουν τις παρέες, τις μεγάλες παρέες. Αυτές που δεν ξέρεις ποιανού γνωστός είναι ο διπλανός σου και τι σχέση μπορεί να έχει με τον απέναντι, γιατί ούτε αυτόν τον έχεις ξαναδεί.

Αυτοί οι άνθρωποι περνάνε ώρες σε μεγάλα τραπέζια, σε σπίτια που δεν είναι δικά τους, με ανθρώπους που για να πάνε για τσιγάρα στο περίπτερο του κυρ Γιώργου στην γωνία θέλουν συνοδεία.

Οι πολλοί, φεύγουν με παρέα και ποτέ δεν περπατάνε μόνοι. Στο άγγιγμα της μοναξιάς τρέμουν, το βάζουν στα πόδια και μπαίνουν σε μαγαζιά γεμάτα με κόσμο.

Μα το κενό μάτια μου δεν γεμίζει έτσι εύκολα όσους καφέδες κι αν κανονίσεις μέσα σε ένα βράδυ.

Όσο γι αυτούς που επιλέγουν να φτιάχνουν τη δική τους μοναξιά, μη τους λυπάσαι. Γι αυτούς δεν είναι μαρτύριο, ούτε κενό, είναι λύτρωση. Αυτοί είναι οι λίγοι, οι πραγματικά δυνατοί.

Αυτοί που αντέχουν να στήσουν το εγώ τους στο τοίχο και να το αντιμετωπίσουν κατά πρόσωπο. Που δε φοβούνται τα μελαγχολικά τραγούδια, αντίθετα τα απολαμβάνουν με λίγο κρασί, αλλά χωρίς ούτε ένα δάκρυ. Χωρίς να αισθάνονται μόνοι.

Πηγαίνουν βόλτα χωρίς να χρειάζονται κάποιον να περπατήσει πλάι τους και χαμογελάνε ο ένας στον άλλον όταν συναντιούνται τυχαία. Δεν είναι τρελοί, μην γελάς.

Οι άνθρωποι αυτοί έχουν καλύτερο φίλο τον εαυτό τους και φροντίζουν να μη τον παραμελούν. Επιλέγουν ένα βράδυ στο σαλόνι τους χωρίς κόσμο, χωρίς ανθρώπους τριγύρω που τους ακουμπούν χωρίς όμως να τους αγγίζουν.

Αυτοί οι άνθρωποι στα δύσκολα δε χρειάζονται δεκανίκια για να μοιράσουν το βάρος τους, ξέρουν να το σηκώνουν και να πορεύονται περήφανοι, μόνοι, δυνατοί, ανεξάρτητοι, αλώβητοι.

Δεν έχουν ανάγκη κοσμοπλημμύρα για να περάσουν καλά κι όταν τους συναντήσεις θα τους καταλάβεις. Διόλου δεν τους ενδιαφέρει αν το μέρος που θα πάνε είναι πνιγμένο από κόσμο κάθε βράδυ. Αν είναι Δευτέρα και οι δρόμοι είναι άδειοι ή αν είναι Σάββατο και γίνεται χαμός.

Μιλούν χαμηλόφωνα, δεν έχουν την ανάγκη βλέπεις να τραβούν τα βλέμματα. Γελούν αληθινά και δυνατά, γιατί γελούν με την ψυχή τους. Μια ψυχή καθαρή που ξέρει καλά την αξία της και δεν χαρίζεται εύκολα δεξιά και αριστερά, ούτε αναλώνεται με φθηνό αντίτιμο.

Αν καταφέρεις να κερδίσεις έναν άνθρωπο που αγαπάει τη μοναξιά του, μη κάνεις το λάθος και τον αφήσεις να φύγει. Μη τον βάλεις στο ίδιο τσουβάλι με τους άλλους.

Γιατί ακριβώς την έχει κάνει δική του και δε του την επέβαλε κανείς και έτσι έκανε δικό του κι εσένα.

Για να σε επέλεξε ήρθε για να μείνει και πίστεψέ με έχει να σου προσφέρει πολλά. Πρώτα απ΄ όλα θα σου μάθει να αγαπάς και να φροντίζεις τον εαυτό σου. Δεν εννοώ την εικόνα σου επιφανειακέ ανθρωπάκο, εννοώ το μέσα σου, αυτό που δεν φαίνεται στον καθρέφτη. Όλα αυτά που φοβάσαι να σκαλίζεις γιατί αν η πληγή ματώσει, αιμορραγεί και πονάει.

Θα σου διδάξει να γιατρεύεις τις πληγές σου με αξιοπρέπεια, να λες «έκανα λάθος» και να το λες περήφανα.

Ένας άνθρωπος που αγαπάει την μοναξιά του μπορεί να σου προσφέρει την πιο ουσιώδη συζήτηση της ζωής σου απλώς κοιτώντας σε στα μάτια. Δε θα φλυαρεί συχνά, αλλά όταν το κάνει μη τον διακόψεις. Αυτός ο άνθρωπος μιλά πολύ μονάχα στον εαυτό του και για να σε έχει απέναντι του, έχεις γίνει πλέον κομμάτι της ψυχής του. Ή μάλλον καλύτερα, η ψυχή του σου ανήκει.

Δώσ' του λοιπόν κι εσύ την δική σου και αφέσου στα χέρια του, σου υπόσχομαι ότι την επόμενη φορά που θα περάσεις το βράδυ στον καναπέ σου δε θα αρχίσεις τα τηλέφωνα.

Ξένια Μωυσίδου

http://enfo.gr/

Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΝΑΟΥ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ ΑΞΙΑΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥΣ ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ ...ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ

[Η ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΗΚΕ  ΑΠΟ ΙΣΠΑΝΟΥΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΩΣ «Η ΠΡΩΤΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ»]

Ο ιεράρχης Ιωάννης ο «Χρυσόστομος», με τις υβριστικές, μισαλλόδοξες, σκοταδιστικές και εμπρηστικές δηλώσεις του, υπονόμευσε αφανιστικά τη μεγάλη  Αλεξανδρινή βιβλιοθήκη, το ναό του πνεύματος: «Τι λοιπόν, άγιος έσται ο ναός του Σεράπιδος (Αλεξανδρινή βιβλιοθήκη) δια τα βιβλία; Μη γένοιτο!…αλλά δαίμονες οικούσι τον τόπον… μάλλον δε και αυτών (των Ελλήνων) όντων δαιμόνων… και παρ’ αυτών βωμός στέκει απάτης αόρατος εις τον οποίον ψυχάς ανθρώπων θυσιάζουσι… κατάλαβε λοιπόν και φανέρωσε (διέδωσε) ότι δαίμονες κατοικούν εκεί» (Λόγοι κατά Ιουδαίων 48.851.38 έως 852.35).

Επτακόσιες χιλιάδες λοιπόν, έως και δύο εκατομμύρια κατά τους νεώτερους υπολογισμούς, «δαίμονες», δηλ τόμοι βιβλίων, κατοικούσαν μέσα στη μεγαλύτερη βιβλιοθήκη της Αρχαιότητας, στο «επικατάρατον Σεράπειον», την οποία αφανιστικά εξάγνισε ο… προστάτης των γραμμάτων (!), με τη συνδρομή και του Πατριάρχη Αλεξανδρείας «άγιου» Κύριλλου, ο οποίος το 391 πυρπόλησε και κατέστρεψε αυτόν τον πραγματικό ναό του πνεύματος, με τους ανυπολόγιστης αξίας πνευματικούς θησαυρούς, που έφερε την επιγραφή «ΨΥΧΗΣ  ΙΑΤΡΕΙΟΝ»!

Αυτός ο ιεράρχης (Ι. Χρυσόστομος) λοιπόν είναι που το 401, διέταξε και την ολοσχερή καταστροφή του ναού της Αρτέμιδος στην Έφεσο, ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου, τότε που «ασκητάς πυρπολούμενους από ζήλον θεού συνέλεξε (μάζεψε φανατισμένους καλόγερους) … και κατά των ειδωλικών έπεμψε ιερών…»( !) [πρβλ. Θεοδώρητος (εκκλησιαστικός συγγραφέας και χριστιανός επίσκοπος, 393-457), στο έργο του Εκκλησιαστική Ιστορία]. Επάνω στα  συντρίμμια κτίστηκε αμέσως μετά και υπάρχει σήμερα μοναστήρι της Παναγίας.
Στη συνέχεια αναδείχθηκε μέγας διώκτης των Ελληνικών αγαλμάτων και κάθε ναού ή οικοδομήματος που είχε σχέση με την Ελληνική Παιδεία και θρησκεία.

Για την Ελληνική Παιδεία (κι ας τον ανακήρυξαν προστάτη της Παιδείας, μέσα στη γενική και βαρβαρική ανατροπή των πάντων), γράφει ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος: «Όσο πιο βάρβαρο ένα έθνος φαίνεται και της ελληνικής απέχει παιδείας, τόσο λαμπρότερα φαίνονται τα ημέτερα…Ούτος ο (πιστός) βάρβαρος, την οικουμένη ολάκερη κατέλαβε… και ενώ πάντα τα των ελλήνων σβήνουν και αφανίζονται, τούτου (του βάρβαρου) καθ’ εκάστην λαμπρότερα γίνονται» (Εις τον Ιωάννην 59.31.33)

«Το κακό δια του αγαθού θεραπεύεται. Αυτά λένε και φιλοσοφούν οι Έλληνες. Ντρεπόμεθα λοιπόν δια τούτο, που μπροστά στην τόσο ανόητη φιλοσοφία των Ελλήνων (!) εμείς κατώτεροι φαινόμεθα.» (Εις τον Ιωάννην 59.286.38)

Η αξιοθαύμαστη αυτή ελληνική δήλωση είναι: «Ουδείς κακώ κακόν ιάται, αλλ’ αγαθώ το κακόν». Πρόκειται πιθανότατα για ρήση του Εμπεδοκλή.
Γιατί ενοχλείται ο «μέγας θεολόγος» Ιωάννης ο Χρυσόστομος; Πραγματικά, πόσο πιο σοφή είναι η σκέψη των Ελλήνων από τα ύποπτα «αγαπάτε τους εχθρούς υμών» ή το «Όστις σε ραπίσει επί την δεξιάν σιαγόνα, στρέψον αυτώ και την άλλην. Και το θέλοντι τον χιτώνα σου λαβείν, άφες αυτώ και το ιμάτιον. Και όστις σε αγγαρεύσει μίλιον έν, ύπαγε μετ΄ αυτού δύο»! (Ματθ. Ε΄39-41). Για να γίνεις έτσι το “μόνιμο θύμα”, το εύκολο υποζύγιο και ο αιώνιος  “καρπαζοεισπράκτορας”!

Του Μιχάλη Χαραλαμπάκη (απόσπασμα)  Πηγή: https://www.greatlie.com/

ΤΟ “ΑΛΛΟΤΡΙΟΝ” ΑΛΛΟΤΡΙΩΝΕΙ

Αυτοί που σκόπιμα συκοφάντησαν τους Έλληνες ως «ειδωλολάτρες» και με φανατισμό επεδίωξαν την εξαφάνιση των τεκμηρίων της λαμπρότητας του Αρχαίου Ελληνικού κόσμου και τον πατριωτικό και πνευματικό «αποχρωματισμό» των Ελλήνων στο όνομα του εβραιοχριστιανισμού (γιατί ο θάνατος της Ελληνικής παιδείας ήταν όρος επιβίωσης του χριστιανισμού) και τη μετάλλαξή τους σε ακίνδυνους για την εξουσία Ελληνο-Ρωμιούς Βυζαντινολάτρες, πιστούς υπηκόους της θεοκρατικής Ρωμανίας, αυτοί που «ζήλον ένθεον αναλαβόντες στερρώς ηνδραγάθησαν»,  πρέπει να είναι καταδικασμένοι στη σκέψη και στη συνείδηση κάθε γνήσιου Έλληνα, γιατί, όπως γράφει ο σύγχρονος στοχαστής, μελετητής της θρησκειολογίας και  συγγραφέας Ιάσονας Ευαγγέλου, «ο Έλληνας που αγκαλιάζει με αγάπη την προγονική του κληρονομιά, δεν γυρίζει πίσω, αλλά θέλει να προχωρήσει μπροστά»!

Ο Γκαίτε έλεγε: «Ό,τι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο, είναι η Ελλάδα για την ανθρωπότητα». Μα και ο μεγάλος  εθνικός μας ποιητής Διον. Σολωμός  αφυπνιστικά μας φωνάζει: «Κλείστε μέσα στην ψυχή σας την Ελλάδα και θα νοιώσετε κάθε είδους μεγαλείο»!

Τελικά  οι εβραιόφρονες πατέρες της εκκλησίας, “επέδραμαν πάνω στο ευγενές οπωροφόρο δένδρο”, την Ελλάδα, την κοιτίδα του πολιτισμού και αφού κατάκλεψαν,  διαστρέβλωσαν και αλλοίωσαν τις ιδέες των Αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, “τη μπόλιασαν με μοσχεύματα πολύ κατώτερης ποιότητας”, απαγορεύοντας ακόμα και τα Ελληνικά ονόματα! Και επειδή το “αλλότριον” εάν δεν αποβληθεί αλλοτριώνει, φθάσαμε στο σημείο, αφού μας έδωσαν πίστη… εβραϊκή, απερίσκεπτα και αποχαυνωτικά, σαν μαθητούδια του κατηχητικού, να εκστασιαζόμαστε μπροστά στην αλλότρια μυθοπλασία και να βιώνουμε άκριτα μια μυθολατρεία παρωχημένης εποχής.

Γι’ αυτό ο χαρακτηρισμός «ελληνοχριστιανικός πολιτισμός» είναι ύπουλος, υστερόβουλος, δηλ. ηθελημένα κακόβουλος, ψευδεπίγραφος, οξύμωρος και σχιζοφρενικός! Είναι η αποτυχημένη προσπάθεια για πνευματικό άλλοθι αυτών που κατέστρεψαν τον Ελληνικό Πολιτισμό! Όπως οξύμωρος είναι και ο όρος «θρησκευτική φιλοσοφία». Γιατί ο μεγάλος εκκλησιαστικός πατέρας Τερτυλλιανός είναι αυτός που ανήγαγε τις ασύδοτες δοξασίες και τον παραλογισμό σε θεμέλιο της πίστης, αφού έλεγε ότι: «Πιστεύω επειδή είναι άτοπο, άλογο, ανορθόλογο, παράλογο» (Credo quia absurdum). Προφανώς ο Τερτυλλιανός γνώριζε καλά ότι το ανορθολογικό υπέδαφος της ανθρωπότητας διαθέτει…ανεξάντλητα κοιτάσματα! Και οι εκμεταλλευτές του ανεξάντλητους τρόπους αξιοποίησης! Οι οποίοι μάλιστα συνεχώς ανανεώνονται (νέα «θαύματα» κλπ)! Κι αυτό γιατί η φάτνη των  α-λόγων διαθέτει… άφθονο σανό!

Δεν μπορεί λοιπόν να ταυτίζεται ο θύτης με το θύμα! Ό,τι έκτισε το γονιμοποιό Ελληνικό Πνεύμα, κατέστρεψε ή προσπάθησε να καταστρέψει το στείρο και βαρβαρικό. Και οι δήμιοι του Ελληνισμού, οι παραχαράκτες και μεταλλάκτες του Ελληνικού Αρχέτυπου, οι «ιουδύλοι», οι απόγονοι του Αβραάμ, του Ισαάκ, του Ιακώβ, “των αγίων και δικαίων θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης…”, οι οπαδοί του θεοκρατικού Βυζαντίου, οι σπορείς της αγνωσίας και οι καλλιεργητές της αντιγνώσης, οι απατεώνες του λόγου και οι δημαγωγοί του παραμυθιού, αυτοί που πριόνισαν τις ρίζες των Ελλήνων, δεν έχουν το ηθικό ανάστημα να επικαλούνται τον ανεπανάληπτο προγονικό μας Ελληνικό πολιτισμό και τους «ένδοξους προγόνους» μας τους Έλληνες, όταν επί τόσα (πέτρινα) χρόνια εδίωκαν χωρίς οίκτο, δια πυρός και σιδήρου «την πλάνην του Ελληνίζειν»! Άλλωστε πρέπει να ξέρουν ότι… «στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί!». Ακόμα πολύ καλά ξέρουν ότι «Ού δύνασθε δυσί Κυρίοις δουλεύειν»!... Και εκείνοι αφού είναι “υπηρέτες” «του Θεού των Εβραίων», «του Θεού του Ισραήλ» του Σαβαώθ ή Γιαχβέ ή Ιεχωβά, πως μπορούν να υπηρετούν και τον άλλο Κύριο που λέγεται Ελληνικός Πολιτισμός;

Ο καθένας λοιπόν ας αναστοχαστεί και ας κάνει την επιλογή του, αφού μόνοι τους οι εβραιόφρονες νεοφαρισαίοι πατέρες του χριστιανισμού έθεσαν τη μαύρη διαχωριστική γραμμή, απαρνούμενοι την (ενιαία) ελληνική καταγωγή τους με το να αυτοαποκαλούνται με υπερηφάνεια «ο καινός (=νέος) Ισραήλ» και λέγοντας (Τερτυλλιανός): «Ποία ομοιότης μεταξύ ενός φιλοσόφου και ενός χριστιανού, μεταξύ ενός μαθητού της Ελλάδος και ενός μαθητού του ουρανού; Τι  κοινόν μεταξύ Αθηνών και Ιερουσαλήμ; Μεταξύ Ακαδημίας και εκκλησίας, μεταξύ Στοάς του Ζήνωνος και στοάς του Σολομώντος;», επιχαίροντας μάλιστα ότι «…νυν ηττώνται Αθηναίοι Γαλιλαίοις»!

Και αφού έτσι αποφάνθηκαν, ρωτάμε κι εμείς με τη σειρά μας: Τι εκφράζει περισσότερο τον πολιτισμό, τις ανθρωπιστικές αξίες, την πρόοδο και την πνευματική ανάταση του ανθρώπου, οι «Άγιοι Τόποι» της Ιερουσαλήμ και ο «Ναός του Σολομώντος» ή ο σεβαστός από όλη την πολιτισμένη ανθρωπότητα περικαλλής «Ιερός Βράχος» της Ακρόπολης και του Παρθενώνα και η νήσος Δήλος με το “καταρδεύον” όλη την οικουμένη «Απολλώνιον φως»;

Γιατί όταν οι νικητές γράφουν την ιστορία, το μακραίωνο και αιματοβαμμένο οδοιπορικό του διωγμού των Ελλήνων από το χριστιανικό Ανατολικό Ρωμαϊκό Κράτος και παρακράτος (θεοκρατικό Βυζάντιο) «των απογόνων» του Αβραάμ θα μένει σκόπιμα συσκοτισμένο, το «Αρχαίο Πνεύμα το αθάνατο, του ωραίου, του μεγάλου και τ’ αληθινού» έντεχνα και βάναυσα κρυμμένο και συκοφαντημένο και αν δεν ψάξουμε σε βάθος, ποτέ δεν θα μάθουμε για τα πάθη των νικημένων!

Μιχάλης Χαραλαμπάκης

https://www.greatlie.com/