…ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ, ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΠΡΟΟΔΕΥΕ…

Είναι καιρός επιτέλους να ξεκλειδώσουμε το κατώγι της Ιστορίας και να φέρουμε στο φώς τα φίδια που είναι κλεισμένα μέσα. Το πρώτο μέλημα του πορθητή ήταν να θρονιάσει πράγματι στο στασίδι των σκλάβων ένα τουρκόφωνα πατριάρχη, ως δόλιο και χθόνιο συνεργάτη του για να μπορεί να τους ελέγχει, και να μην σηκώσουν ποτέ κεφάλι οι ραγιάδες. Οργάνωσαν μαζί ένα τέλειο σύστημα διοίκησης, με δραγουμάνους, κατήδες, μουφτήδες, που συντελούσαν στην διαιώνιση και συντήρηση της σκλαβιάς ενός ταλαιπωρημένου λαού.
Ο Γεννάδιος, ο πρώτος μετά την Άλωση πατριάρχης, ως πατριάρχης Ρωμαίων χριστιανών αναγνωρίστηκε από τον Μωάμεθ, λέει … « αν και είμαι Έλλην στην γλώσσα, δεν θα έλεγα ποτέ ότι είμαι Έλληνας γιατί δεν σκέφτομαι όπως σκεφτόταν κάποτε οι Έλληνες, οι οποίοι αποτελούν παρελθόν πλέον. Αντίθετα θέλω να με αποκαλούν σύμφωνα με την πίστη μου. Αν με ρωτήσεις κάποιος ποιος είμαι θα πω ότι είμαι χριστιανός».

Είναι ο ίδιος που διέταξε να καούν τα βιβλία του Πλήθωνα για τον Πλάτωνα και απαγόρευε στους Έλληνες να δίνουν στα παιδιά τους ελληνικά ονόματα. Όταν σφάζανε επί τρείς μέρες 30.000 γυναικόπαιδα αυτός έχαιρε της προστασίας του Σουλτάνου. Του έφτιαξε θρόνο και παλάτι, του παραχώρησε θρησκευτικά, διοικητικά και δικαστικά δικαιώματα, οπότε η εκκλησία αποκτά και άμεση κοσμική εξουσία και ιδιότητα. Είχαν επίσης δικαίωμα φορολογίας, έτσι οι ραγιάδες φορολογούνταν διπλά και σαν σκλάβοι του Σουλτάνου και σαν δούλοι του ιερατείου.

Όμως πέρα και όλα αυτά τα προσωπικά οφέλη η συνομωσία ήταν ακόμη πιο βαθειά. Ο Γεννάδιος σαμποτάρισε τελικά την ένωση των δύο εκκλησιών γιατί έτσι ένα μεγάλο μέρος του Ελληνικού χώρου θα έμενε εκτός τουρκικού ζυγού, και έτσι με ότι Ελληνικό είχε απομείνει θα μπορούσαν οι Έλληνες να ανορθωθούν δεδομένου ότι είχε αρχίσει και η αναγέννηση, οπότε η επαφή τους με την υπόλοιπη Ευρώπη θα ήταν ελεύθερη. Σκλαβωμένος όμως ο Ελληνισμός κάτω από τους Τούρκους θα συνεχιζόταν η καταστροφή του και θα αφανιζόταν. Αυτοί ήταν οι στόχοι που έκαναν τον Γεννάδιο να ταχθεί αναφανδόν εναντίον της ένωσης. 
Ικανοποιώντας τις δικές του φιλοδοξίες, θυσίασε την ελευθερία των Ελλήνων, το πνεύμα τους, την ψυχής τους, την αναγέννησή τους, την ευημερία και την ζωή. 400 χρόνια σκλαβιάς και τυραννίας, κάτω από το βάρβαρο καθεστώς του Σουλτάνου, 400 χρόνια καθήλωσης και εξαθλίωσης μόχθου, πόνου εξευτελισμών, ραγιαδισμού . Μακριά από κάθε πιθανότητα αναγέννησης, μακριά από τον κόσμο που προόδευε. 
Αυτό και άλλα πολλά μας κάνουν να αντιληφθούμε τι σημαίνει το χριστιανικό ιερατείο για τον Ελληνισμό. Και έχουν το θράσος να ισχυρίζονται ότι ήταν οι σωτήρες και οι παρηγορητές των Ελλήνων, αφού αυτοί μας έριξαν στην μακρόχρονη τυραννία με τις συμφωνίες τους, γιατί το παράδειγμα του Γεννάδιου ακολούθησαν και οι μετέπειτα δεσπότες και πατριάρχες, που καλοπερνούσαν με τα προνόμια, τα οφίκια και τα δικαιώματα που τους είχε παραχωρήσει ο Σουλτάνος. 
Γι΄αυτό όταν κατά καιρούς πήγαιναν να ξεσηκωθούν οι Έλληνες αυτοί αντιδρούσαν και εκτόξευαν κατάρες και αφορισμούς, όπως ο Γρηγόριος ο Ε, που αφόρισε τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, τον Σούτσο, τον Ρήγα, τον Κοραή, τους Σουλιώτες, το 1806 αφόρισε την επανάσταση της Πελοποννήσου και τον Κολοκοτρώνη. Σημειωτέον οι αφορισμοί διαβαζόταν με πάθος από τους επισκόπους στις εκκλησίες. Απαγχονίστηκε στο τέλος όχι γιατί είχε ανάμειξη στην επανάσταση όπως θέλουν να μας περάσουν, για να τον κάνουν ήρωα, αλλά γιατί δεν τηρήθηκαν κάποιες συμφωνίες.
Ο απαγχονισμός του ήταν ξεκαθάρισμα λογαριασμών του ιδίου και του Σουλτάνου, επειδή οι «πατέρες» δεν μπόρεσαν να συγκρατήσουν τους επαναστάτες, όπως είχαν εγγυηθεί. Να σημειωθεί ότι ο αφορισμός δεν έχει αρθεί και ισχύει ακόμη !!!!!

Και συνεχίζουμε με τον πατριάρχη Ιεροσολύμων … «Η ελευθερία είναι εξαπάτηση του διαβόλου και φαρμάκι ολέθριο. Κλείστε τα αυτιά σας στις νεοπαρουσιασθείσες ελπίδες… σαν οπαδοί του Χριστού, φυλάξτε απαρασάλευτη την υποταγή…. Η θεία πρόνοια, ο θεός των χριστιανών, ο αγαθός, μας έστειλε τον Σουλτάνο για να μας λυτρώσει από τα βάσανα και να ζούμε στην ευδαιμονία». Την ίδια στιγμή ο Αδαμάντιος Κοραής προσπαθούσε να πείσει τους ραγιάδες να ξεσηκωθούν λέγοντας τους. … «η εκκλησία είναι ο άσπονδος εχθρός των Ελλήνων και φίλος των Τούρκων, Γι΄αυτό μην τους ακούτε πάρτε τα όπλα κατά των τυράννων…»
Να λάβουμε υπόψη μας ότι διατηρείται ακόμη και σήμερα στον τίτλο του οικουμενικού πατριάρχη, δηλώνοντας την γραμμή τους «Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και οικουμενικός πατριάρχης..», τίτλος που έχει τεράστια αρνητική σημασία για τον Ελληνισμό, δύσκολα ορατή, καθότι σκεπασμένη από τις σελίδες της διαστρεβλωμένης ιστορίας…

Απόσπασμα από το βιβλίο Η ΚΡΑΥΓΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ Κ. ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ Εκδ. ΥΔΡΟΓΕΙΟΣ

ΚΛΕΙΩ

Η ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΗ ΠΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΕΡΟΣΚΑΦΟΥΣ ΖΕΥΣ

ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΚΠΙΤ ΤΟΥ ΑΕΡΟΣΚΑΦΟΥΣ F-16

Απολαύστε το βίντεο σε πλήρη οθόνη. 

«ΟΛΟ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ, ΘΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΕΚΠΤΩΣΗ, ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΨΗΛΑ», ΤΟΝΙΣΕ Ο ΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΤΟΥ F-16, ΕΠΙΣΜΗΝΑΓΟΣ ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΤΡΑΛΗΣ

info secondary

ΠΑΡΕΛΑΣΗ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016 - ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΑΔΑ!!!

ΤΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΟΥΝ ΟΙ ΛΩΤΟΦΑΓΟΙ ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ;

Περιγράφεται χαρακτηριστική στην ραψωδία ι της Οδύσσειας στίχοι 91

Είναι το νησί που οι άνθρωποι ξεχνιούνται στις υλικές μόνο απολαύσεις καλό φαγητό  πληρωμένο σεξ ακριβό αυτοκίνητο εξοχικό, τζίπ, καφέ τσιγάρο  ποτά, να περνάμε καλά να περνάμε καλά …αλλά αλίμονο αν λέγαμε ευτυχισμένα τα βόδια που βόσκουν σε λιβάδια χλοερά και η ευδαιμονία δεν συνοδεύεται και από  μία πνευματική αναπτυξιολογία. Οι Λωτοφάγοι δηλώνουν αναίσχυντα πως το πιο ακριβό πράγμα που βρίσκεται πάνω τους  είναι η τσάντα Λουί  Βιτόν και ότι  ψωνίζουν από τα Τίφανυς  ψώνια μεγάλης ανοησίας για να καταλήξουν ΠΟΛΥΒΟΙ, πολύβοες πολυβόοι μνηστήρες με πολλά βόδια  πανάκριβα γκαλά συνέδρια και μεγάλη φασαρία βοή σε ποδοσφαιρική αρτολαγνεία.

Στην χώρα της φαιδράς πορτακαλέας όλοι οι ΚΤΗΣΙΠΠΟΙ και τα ΜΜΕ ομιλούν ακαταπαύστα για συνταγές μαγειρικής σε τηλεθέασης μεγάλης προβολής. Πλήθος συνταγές σε ηδονές πνευματικής νόησης χαμηλής. Οι δε  ΑΓΕΛΑΟΙ δικτάτορες  πάντα προσφέρουν φθηνό άρτον και θεάματα στο σύγχρονο καλοσσαίον της ταυροφονικής αγελαίας λησμονικής.

Ο επικουρισμός και η ευδαιμονία είναι έντονο στοιχείο της ομηρολογίας καθ ΄ όλη την διάρκεια της ομηρογνωσίας σε έλλειψη και υπερβολή αναζητώντας μια ισορροπία ευσταθή. Οι άνθρωποι πολεμούν ερωτεύονται αγαπούν ταξιδεύουν συνεστιάζονται συμποσιάζονται συντρώγουν καταχρώνται φιλοξενίες σε μνηστηριακή και ιλιακή των Τρώων κλοπή. Σφάζουν τον ταύρο  από τον λαιμό αντί να τον πιάσουν από τα κέρατα ή τον αφήνουν να καταστρέφει πεδιάδες σε αγαμεμνονική αυταρχική πολιτική.

Αστραία

Απόσπασμα. Ολόκληρο το άρθρο στο: https://astreaastreaa.wordpress.com

Η ΟΥΡΑΝΙΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Ο Πλάτων στον Γοργία ορκίζεται στον θεό Κύνα, ότι όσα γράφει, Είναι αλήθεια: «Μα τον Κύνα, Πώλε...»
Στην παράγραφο 461Β επαναλαμβάνει: «Μα τον Κύνα, Γοργία...», ενώ στην παράγραφο 482C ορκίζεται στον κυνοκέφαλο Άνουβι των Αιγυπτίων: «Μα τον Κύνα, τον θεό των Αιγυπτίων...».
Θα μπορούσαν να θεωρηθούν οι επικλήσεις αυτές συμπτωματικές, αλλά ο Φαίδων κρυπτογραφεί από την αρχή μέχρι το τέλος τον θεό Κύνα (= Σείριος).

Εξετάζοντας και τα υπόλοιπα έργα του Πλάτωνα, διαπιστώνουμε ότι παντού κρυπτογραφείται η μυστική παράδοση του Κύνα (= 'Ηλιος = Σείριος).
Στα πανάρχαια χρόνια από το άστρο του Κύνα (= Σείριος) ξεκίνησαν τεράστιες σφαιρικές κοσμοπόλεις, για να φέρουν το ελληνικό ουράνιο σπέρμα και πολιτισμό στην Γη. Οι Ολύμπιοι κατέβηκαν ταξιδεύοντας μέσα από δίαυλο (=Πύλη) δίνοντας τον ουράνιο σπόρο, έχοντας υπερ-τεχνολογία ανώτερη ακόμα και της εποχής μας.
Οι Έλληνες είναι Ηλιακοί (= Σείριος 'Ηλιος) από ουράνιο σπέρμα «Υιοί του κεραυνού και Αδελφοί του Ηλίου»!

Οι θεοί ποτέ δεν εγκατέλειψαν τα πλάσματά τους, αλλά πάντα νοιάζονται και ενδιαφέρονται γι' αυτά. Το κλειδί για τις αποκρυπτογραφήσεις όλων αυτών βρίσκεται στην Μυθολογία και στην Αστρολογία-Αστρονομία γραμμένες με ανεξίτηλα γράμματα. 
Οι θεοί πάντα αφήνουν κάποιο ίχνος, που μπορεί να οδηγήσει στην Γνώση.
Εκείνο που χρειάζεται είναι η πίστη, η μέθοδος και το ανοικτό μυαλό, για να δέχεται τα θεϊκά μηνύματα.

ΧΟΪΛΟΥΣ ΑΣΤΕΡΙΟΣ. Συγγραφέας του βιβλίου: ΟΤΑΝ Ο ΜΥΘΟΣ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Ellenos Ellen

Ο ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ #2

Το Βυζάντιο τελικά (Ανατολική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία), συνιστάμενο από πανσπερμία πληθυσμών, Ρωμαίων, Ισαύρων, Σύρων, Σλάβων, Βενετών, Ιταλών, Φράγκων, Γερμανών, Γότθων, με επικρατέστερους τους Έλληνες, ποτέ δεν είχε εθνική οντότητα, ούτε εθνική ταυτότητα, αλλά ούτε και υπήρξε ένα εδραιωμένο κράτος με σταθερές βάσεις και εκτάσεις.

Κάτω από ένα παραπαίων, αρρωστημένο καθεστώς απροσδιόριστων αρχόντων και δαιμόνιων ιεραρχών, μαστιζόταν επί χρόνια από ασταμάτητες και έντονες εσωτερικές διαπλοκές, διαμάχες, εξοντώσεις, αιματοχυσίες, αμυντικούς και επεκτατικούς πολέμους.

Ο λαός στην ύπαιθρο να προσπαθεί να επιζήσει στην ανέχεια και στις ορδές των βαρβάρων και προπαντός των φοροεισπρακτόρων του κράτους. Ένα κράτος υπό το καθεστώς της ασυναρτησίας, διαφθοράς σπατάλης, χλιδής και πολυτέλειας για τους αυτοκράτορες και τους πατριάρχες. Τους δε εντυπωσιακούς ναούς και τα λαμπρά παλάτια τα έκαναν από ματαιοδοξία και για την δημιουργία εντυπώσεων στον εξαθλιωμένο και αμόρφωτο, θρησκόληπτο μέχρι δεισιδαιμονίας, όπως τον κατάντησαν λαό.

Σε αντίθεση με τις λαμπρές περί Βυζαντίου εντυπώσεις που έχουν καλλιεργήσει ειδικά σε μας τους Έλληνες, η εποχή του ήταν νεφελώδης, σκοτεινή, ανώμαλη, ασαφής. Μια κοινωνία που εκφυλιζόταν, αποδυναμωνόταν, διαλυόταν, πνευματικώς συσκοτιζόταν, θρησκευτικώς εξεβραιζόταν.

Ο Βολταίρος λέει « Η Ιστορία του Βυζαντίου είναι μια ντροπή για την ανθρωπότητα.».
Ο Ένγκελς «Η γενική όψη του Βυζαντίου είναι εικόνα αθλία. Με τα πάθη της έπνιγε την ανάπτυξη κάθε ευγενικής σκέψης ή πράξης.»
Επίσης η ιστορία των Ευρωπαϊκών ηθών W.E.H Lecky λέει «η ιστορία της αυτοκρατορίας είναι μία μονότονη ιστορία δολοπλοκιών των ιερωμένων, των ευνούχων και των γυναικών, των δηλητηριάσεων, των συνωμοσιών, της απόλυτης αγνωμοσύνης και των συνεχών αδελφοκτονιών. Άνθρωποι που δεν υπήρξαν ποτέ ενάρετοι, ήταν πρόθυμοι και σκλάβοι τόσο των πράξεων τους όσο και των σκέψεων τους. Η Βυζαντινή αυτοκρατορία είναι, χωρίς καμία εξαίρεση, η πιο ευτελής μορφή πολιτισμού.»

Μέσα λοιπόν σε όλη αυτή την κατάσταση οι δαιμόνιοι πατέρες εκμεταλλευόμενοι αυτό το «βυζαντινό καθεστώς» επέβαλλαν και εμπέδωσαν τον Χριστιανισμό, κατέστρεψαν το Ελληνικό πνεύμα και πολιτισμό εκχριστιάνισαν τους Έλληνες και μετάλλαξαν την ψυχή τους, οι οποίοι παρόλο που αγωνίστηκαν και αντιστάθηκαν, αναγκάστηκαν με την πάροδο των χρόνων, των γενεών και μετά από αλλεπάλληλους και ανελέητους διωγμούς να υποκύψουν. Όσοι μπόρεσαν και σώθηκαν σκόρπισαν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.

Βλέπουμε λοιπόν ότι ο Ελληνισμός καμία σχέση δεν έχει με το Βυζάντιο, το οποίο σφετερίστηκε ότι έμψυχο και άψυχο υλικό και το χρησιμοποίησε προς όφελός του, σύμφωνα πάντα με τις εβραιοχριστιανικές «παραδόσεις». Δεν υπήρξε ποτέ κάποια αβίαστη και αυθόρμητη ανταλλαγή πολιτισμικών στοιχείων παρά μόνο μία αυθαίρετη και βίαιη κλοπή και λεηλασία. Γι΄αυτό είναι καταχρηστικό να λέμε ελληνοβυζαντινός πολιτισμός.

Όπως δεν υπάρχει Ελληνοχριστιανικός ή Ελληνοχριστιανικό πνεύμα, γιατί οι Έλληνες με την βία γινόταν χριστιανοί από τους ανεκδιήγητους αυτοκράτορες που δεν ήταν καν Έλληνες και τους συνεργούς τους, που κατέστρεψαν τις πατρίδες των Ελλήνων καταπατώντας τα ιερά τους και τα όσια τους. Τίποτε δεν σεβάστηκαν, εκμηδένισαν ένα λαό κάνοντας τον υποτελή και δούλο ενός θεοκρατικού κατεστημένου.

Έκαναν ότι μπορούσαν για να σβήσουν την ταυτότητα του και την έκαναν Ρωμαϊκή- Βυζαντινή και από Έλληνα τον μετάλλαξαν σε Ρωμαίο-Ρωμιό, και την ελληνική ψυχή σε χριστιανο ρωμαϊκή-βυζαντινή. Και αυτό είναι ασυγχώρητο.

Να συμπληρώσω επίσης κάτι που έχει μεγάλη σημασία, το όνομα Βυζάντιο επίσημα ποτέ δεν χρησιμοποιήθηκε. Ουσιαστικά και επίσημα υπήρχε Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και έτσι ονομαζόταν από την ίδρυση της μέχρι την πτώση της. Οι όροι Βυζάντιο, βυζαντινός πρωτοεμφανίστηκαν κατά τον 17ον αι. Αρκετά μας γέμισαν με βυζαντινούς πολιτισμούς και βυζαντινά παραμύθια. Βέβαια είναι σαφές γιατί το έκαναν. Από το 1821 που έστησαν το νέο Ελληνικό κράτος το έκαναν σαν συνέχεια του Βυζαντίου, για να σβήσουν την συνέχεια της Αρχαίας Ελλάδος.

Αντίθετα αν τα χαρακτηριστικά του νέου κράτους οδηγούσαν στο κλασσικό ένδοξο παρελθόν της Αρχαίας Ελλάδος, πέρα ότι θα τύχαινε διεθνούς σεβασμού θα δημιουργούσε και εθνική ανάταση στον Έλληνα πολίτη. Όλα αυτά είναι ολοφάνερα και αυταπόδεικτα, γιατί ουδέποτε το νέο κράτος δεν θέσπισε κάποια επέτειο που να θυμίζει τους αγώνες, τις θυσίες και τους θριάμβους των προγόνων μας. Έχουμε τον Λεωνίδα στις Θερμοπύλες, τον Θεμιστοκλή στην Σαλαμίνα, τον Μιλτιάδη στον Μαραθώνα, τις Πλαταιές, τον Μ. Αλέξανδρο, που αποτελούν φωτεινά παραδείγματα και κορωνίδες αρετής, ανδρείας, τόλμης, και ιδανικά για πατρίδα και ελευθερία. Δεν είναι ντροπή και ασέβεια που δεν γιορτάζουμε αυτούς τους ήρωες που υπήρξαν και ήταν ιστορικά πρόσωπα; Δεν είναι ντροπή να υπάρχουν Έλληνες που να μην ξέρουν τον Πυθαγόρα, τον Σωκράτη, τον Αριστοτέλη, Αισχύλο, Σοφοκλή, Ευριπίδη, Αριστοφάνη και τόσους άλλους και πολλούς φιλόσοφους;

Απόσπασμα από το βιβλίο Η ΚΡΑΥΓΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ Κ. ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ Εκδ. ΥΔΡΟΓΕΙΟΣ

ΚΛΕΙΩ

Lynkeas  ,  hellenictheasis

ΠΑΡΕΛΑΣΗ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016 - ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΑΔΑ!!!

Το ειδικό τμήμα αλεξιπτωτιστών έκλεψε την παράσταση πέφτοντας από ελικόπτερο τύπου Σινούκ στον Θερμαϊκό κατά την διάρκεια της παρέλασης.

«ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ, ΘΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ ΨΗΛΑ, ΘΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΨΗΛΑ. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΑΔΑ», είπε ο σμηναγός του μαχητικού F-16 «Ζευς» με τρεμάμενη φωνή, και γέμισε τους Θεσσαλονικείς αισθήματα εθνικής υπερηφάνειας κυριεύοντας τον ουρανό της πόλης.

Markos Kazakos

Ο ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ

Ο Θεοδόσιος συνεχίζει το θεάρεστο έργο του, σήκωσε από την Ολυμπία το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία, ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου και το μετέφερε στην Νέα Ρώμη. Έτσι την έλεγε την πόλη ο Κωνσταντίνος αφού δεν μιλούσε Ελληνικά.

Ο ίδιος ο Θεοδόσιος κατάσφαξε στον ιππόδρομο της Θεσσαλονίκης 15.000 ανθρώπους επειδή αρνούνταν να υπάκουσαν στους νόμους του και τις διαταγές του, και για όλο αυτό το έργο του κηρύχθηκε Άγιος παρακαλώ, και τον προσκυνάμε και αυτόν και τόσους άλλους και τους περιφέρουμε σε γιορτές κρατώντας τις εικόνες τους στα χέρια μας.

Το καταστροφικό έργο του Θεοδόσιου συνεχίζει ο Αρκάδιος, ο οποίος έπεισε τον αρχηγό των Βησιγότθων τον Αλάριχο να μπει στην Νότια Ελλάδα και να την ρημάξει. Την Θράκη, την Μακεδονία και την Θεσσαλία τις είχε ήδη λεηλατήσει. Μαζί δε με τους ρασοφόρους ισοπέδωσαν τους Δελφούς, Θήβα, Ολυμπία, Κόρινθο, Σπάρτη. Οι μόνες που γλύτωσαν ήταν η Αθήνα και η Καδμεία (η Ακρόπολη των Θηβών). Οι ρασοφόροι συνέχιζαν το έργο τους, καίγανε πόλεις, χωριά καταστρέφανε ασταμάτητα με σφυριά, με κασμάδες και εξανάγκαζαν τους Έλληνες να εκχριστιανιστούν…

«του ρασοφόρου σύντριψεν ο πέλεκυς κι η αξίνα τα μεγαλόχαρα είδωλα στα βάθη των ναών» Κωστής Παλαμάς»

Κατά την περίοδο του Λέοντα Α, ήταν όλοι τους απασχολημένοι με τις μεταξύ τους έριδες και εξοντώσεις και δεν είχαν χρόνο να ασχοληθούν εντατικά με τον αφανισμό του Ελληνισμού. Συνεχίζανε όμως να κτίζουν εκκλησίες στον ελλαδικό χώρο, η δε Νέα Ρώμη είχε γεμίσει με μοναστήρια, οι καλόγεροι ήταν περισσότεροι από τους πολίτες και αυτό γιατί είχαν πολλά προνόμια, όπως να μην υπηρετούν στο στρατό, να τρώνε και να πίνουν χωρίς να δουλεύουν, να έχουν ελευθερία κινήσεων και να δρουν ανεξέλεγκτα. Για να καταλάβουμε την κατάσταση το 1453, στην Άλωση Ο Κων/νος Παλαιολόγος είχε μόνο 5.000 άνδρες για την υπεράσπιση της πόλης, ενώ μέσα υπήρχαν 35.000-40.000 καλόγεροι, που περιφερόταν στους δρόμους με τις εικόνες και με τον λαό που τον είχαν καταντήσει άκρως θρησκόληπτο να μοιρολογεί ασταμάτητα «σώσον κύριε τον λαό σου» και «κύριε ελέησον».

Ο Ζήνων, καταγόμενος από την ληστρική φυλή των Ισαύρων, σκληροτράχηλος αρχηγός, έξυπνος και δολοπλόκος ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας με μηχανορραφίες, συνομωσίες και με την βοήθεια πάντα των ιεραρχών. Οι δολοφονίες έφθασαν να είναι ένα καθόλα συνηθισμένο καθημερινό φαινόμενο.

Και εδώ θα ήθελα να συμπληρώσω το ότι στον Χριστιανισμό έχουμε τόσες πολλές αιρέσεις δηλ. αμφιβολίες, αμφισβητήσεις και απορρίψεις και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δεν υπάρχει τίποτε το συγκεκριμένο, αληθινό, και λογικό σε αυτόν. Όλα είναι φαντασία, οράματα μυθοπλασίες, αντιγραφή φτιαγμένα από άρρωστα μυαλά διψασμένα για εξουσία και χρήμα.

Ο Ιουστινιανός ένας από τους μεγαλύτερους διώκτης και καταστροφέας του Ελληνικού πολιτισμού, συνεχίζει με την περιβόητη Θεοδώρα το έργο του να αποτελειώσουν ότι απέμεινε από τους προηγούμενους. Μέγας διωγμός των Ελλήνων γράφουν οι χρονικογράφοι της εποχής. Εξαπολύονταν παντού και ανάγκαζαν του Έλληνες να βαπτιστούν. Ο επίσκοπος της Εφέσου Ιωάννης το είχε καύχημα ότι είχε βαφτίσει 70.000 κόσμο. Τότε ήταν που μετά το σύνθημα ότι όσα κακά πλήττουν την πόλη ήταν εξαιτίας των αρχαίων αγαλμάτων που είχαν μεταφερθεί εκεί, βάλθηκαν να τα καταστρέψουν όπως το άγαλμα του Διός. Ο ίδιος ο Ιουστινιανός διατάζει να καούν όλα τα βιβλία, συγγράμματα αρχαίων Ελλήνων σοφών, τότε κάηκαν και τα έργα της μεγάλης λυρικής ποιήτριας Σαπφούς και το 529 διατάσσεται το κλείσιμο των φιλοσοφικών σχολών στην Αθήνα. Απαγορεύτηκε η διδασκαλία της φιλοσοφίας με ποινή θανάτου και ξαναρχίζει μία ανελέητη καταδίωξη μορφωμένων, δασκάλων, φιλοσόφων. Επίσης στράφηκε εναντίον και όλων των άλλων αιρέσεων. Η διαταγή ήταν σαφής, κάθε τι το Ελληνικό και κάθε άλλο χριστιανικό δόγμα εκτός από το Ορθόδοξο, να εξαφανιστεί. Το 539 συστάθηκε στην απόλυτη μορφή της και η «ιερή εξέταση» που επεκτάθηκε μετά από τους πάπες και στην Δύση κατά τον μεσαίωνα και ήταν στις δόξες της, με την χρήση φοβερών βασανιστηρίων. Πολλοί κυκλοφορούσαν στους δρόμους με κομμένα χέρια, μύτη αυτιά, τυφλοί, οι λεγόμενοι «τετμημένοι».

Ένα από τα εγκλήματα του Ιουστινιανού ήταν ο αποδεκατισμός 30.000 ανθρώπων στον Ιππόδρομο με προτροπή της αδίστακτης Θεοδώρας, κόρη αρκουδιάρη, αμόρφωτη αλλά δυναμική, γοητευτική και ακαριαία φονική. Η διασημότερη πόρνη πολυτελείας, η οποία πέρασε από την συντροφιά όλων των νέων της υψηλής κοινωνίας της πόλης και της Αλεξανδρείας και κατάφερε να τυλίξει τον διάδοχο του θρόνου. Φιλόδοξη ήξερε πολύ καλά να ζυγίζει και να χειρίζεται τους ανθρώπους και τον ίδιο, ο οποίος ήταν ψυχικά αδύναμος και ευάλωτος. Ήταν τρομερά σπάταλη και ξεπερνούσε κάθε όριο χλιδής και επίδειξης πλούτου.

Ο μεσαίωνας τελικά διήρκησε 11 αιώνες από το 394 μέχρι 1453. Άρχισε δηλ. και πρέπει να δώσουμε μεγάλη προσοχή σε αυτό από τότε που ο Θεοδόσιος ανακήρυξε τον Χριστιανισμό επίσημη θρησκεία και έσβησε και τα τελευταία φώτα του Αρχαίου Ελληνικού πνεύματος. 

Απόσπασμα από το βιβλίο Η ΚΡΑΥΓΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ Κ. ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ Εκδ. ΥΔΡΟΓΕΙΟΣ

Πηγή: ΚΛΕΙΩ

ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΚΑΙ Η ΕΞΑΠΛΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ

200 χρόνια τώρα ζούμε μία συνέχεια της βυζαντινής κατάστασης, που μηχανεύτηκαν για να αποκόψουν τους Έλληνες από τις ρίζες τους, και να φυτοζωεί μέσα στις νόθες και άσχετες με τον ίδιο βυζαντινές ρίζες. Γαλουχημένος με την βυζαντινή νοοτροπία, θρησκοληψία και πνεύμα, υποτακτικός, εικονολάτρης και προσκυνητής «σωτήρων» και εκπροσώπων θεού και βασιλέων. Από ελεύθερος και ενεργός πολίτης με αξιοπρέπεια μεταλλάσσεται σε εξαθλιωμένο υπήκοο και δούλο ενός αλλοπρόσαλλου καθεστώτος, και από το φώς της γνώσης και του πολιτισμού που ζούσε πέφτει σε βαθειά μεσαιωνικά σκοτάδια. Στην Αρχαία Ελλάδα κανένας πολίτης δεν υποκλινόταν σε κανέναν και σε τίποτε. Όλα αυτά τα δουλοπρεπή χειροφιλήματα, προσκυνήματα, οι υποκλίσεις είναι προϊόντα του Βυζαντινού πολιτισμού της καθήλωσης, της απαξίας και της υποτέλειας. Οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν θρησκευτική ελευθερία, εορταστική λατρεία, ποίηση, θέατρο και κωμωδία.

ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΚΑΙ Η ΕΞΑΠΛΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ

Βρισκόμαστε στις αρχές του 4ου αι. Η εβραϊκή αίρεση έχει γίνει θρησκεία (313), η πρωτεύουσα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας μεταφέρθηκε στην Νέα Ρώμη το 330 από τον Κωνσταντίνο τον Α, όπου είναι το πατριαρχείο, η έδρα των αρχιερέων. Έτσι οι δύο εξουσίες αυτοκράτορες και πατριάρχες μαζί συνεργάζονται για τα συμφέροντα τους. Αυτό αποδεικνύεται από την απόφαση της Α Οικουμενικής Συνόδου το 325, όπου μιλάει για την σύζευξη εκκλησιαστικής και κρατικής εξουσίας και από το σήμα του δικέφαλου αετού του «βυζαντίου» και από την επιστολή του πάπα Γελάσιου προς τον αυτοκράτορα Αναστάσιο όπου του γράφει «δύο είναι οι εξουσίες, αυτοκράτορα από τις οποίες κυβερνάται ο κόσμος, η ιερή αυθεντία των ποντίφικων και η βασιλική ισχύς.»

Κύριο και πρωταρχικό μέλημα των αρχιερέων ήταν η οργάνωση ρασοφόρων σε όλες τις περιοχές της αυτοκρατορίας και η με κάθε τρόπο καταστροφή κάθε τι του Ελληνικού που συνιστούσε το μείζον εμπόδιο για την εξάπλωση του χριστιανισμού. Χρησιμοποιούν κάθε μέσον την δύναμή τους, τις εντολές του θεού, τον φόβο, την βία, το έγκλημα και βέβαια οι αυτοκράτορες, γιατί όπως θα δούμε οι περισσότεροι δεν ήταν Έλληνες, και εκτός αυτού ήταν αμόρφωτοι, μειωμένης αντίληψης, απολίτιστοι και άξεστοι, οι οποίοι ανέβηκαν στο θρόνο με μηχανορραφίες, δολοφονίες. Οι δε αυτοκρατόρισσες ήταν οι θεούσες ή έκλυτες συνεργαζόταν με το πανούργο ιερατείο, συνωμοτούσαν και πρωταγωνιστούσαν σε σκοτεινούς και βδελυρούς ρόλους με τις ευλογίες του.

Έχουμε λοιπόν, τον πρώτο αυτοκράτορα τον Φλάβιο Βαλέριο Κωνσταντίνο από τη Νις της Σερβίας, δεν ήταν χριστιανός, βαπτίστηκε τις προθανάτιες ώρες από τον επίσκοπο Ευσέβιο.

Με την παρότρυνση της μάνας του της Ελένης, έβγαλε νόμους που θα τιμωρούσαν όσους δεν είχαν εκχριστιανιστεί, με δέσμευση της περιουσίας τους, βασανιστήρια και θάνατο. Καταδίκασαν τις Ελληνικές τέχνες και επιστήμες, λεηλάτησαν και κατέστρεψαν τους αρχαίους ναούς και έσφαξαν τους ιερείς τους. Μανιασμένα τάγματα ρασοφόρων ξερίζωσαν πάνω από 400 αγάλματα θεών και ηρώων των Ελλήνων, και έργα τέχνης ανυπολόγιστης πολιτισμικής αξίας, όπως π.χ. τον τρίποδα των Δελφών. Με υπόδειξη της μητέρας του εκκένωσε με την βία τον πληθυσμό από την χερσόνησο Άθω για να γίνει τόπος μοναχισμού. Γκρεμίσανε παντού ναούς για να κτίσουν στην θέση τους εκκλησίες. Ακόμη και στον Παρθενώνα.

Αυτόν που μας τον παρουσιάζουν και τον γιορτάζουμε άγιο πέρα από το κακό που έκανε στους Έλληνες, σκότωσε τον γαμπρό του Λικίνιο, τον γιο του Λικιανό, πολλούς φίλους, συνεργάτες, την ίδια του την γυναίκα την έβρασε ζωντανή, με συνεργάτιδα σε όλα αυτά τα εγκλήματα την μάνα του που την έκαναν και αυτή αγία. Οι Έλληνες ανήμποροι λόγω της Ρωμαϊκής κατοχής, ανυπεράσπιστοι μπροστά σε όλη αυτή την βαρβαρότητα θλίβονταν αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτε για να την σταματήσουν. Φανταστείτε, αιώνες κράτησε αυτή η λεηλασία.

Ο Κωνστάντιος, υιός του Κωνσταντίνου, εξέδωσε νόμους που προέβλεπαν την ποινή θανάτου σε όσους προσκυνούσαν άλλους θεούς. Τότε πήραν αέρα οι χριστιανικές ορδές και ξεσπούσαν παντού την λύσσα τους. Δεν άφησαν τίποτε όρθιο, αγάλματα, θέατρα, πυρπόλησαν τον ναό της Αρτέμιδος στην Έφεσο με διαταγή του πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως. Ασύλληπτο το μίσος, η εμπάθεια, το μένος για κάθε τι το Ελληνικό.

Ο δε Κωνστάντιος σκότωσε και αυτούς τους δύο αδελφούς του πατέρα του, επτά ανεψιούς και άλλους του περιβάλλοντος του. Ο Ιουλιανός που γλύτωσε από τον θείο του, ο οποίος σπούδασε σε φιλοσοφικές σχολές της Αθήνας και ήταν λάτρης του αρχαίου Ελληνικού πνεύματος κατήργησε τους νόμους του θείου του και τον είπαν αποστάτη. Ιουλιανός ο παραβάτης, τον οποίον δολοφόνησαν πισώπλατα.

Ο Φλάβιος Θεοδόσιος, απόγονος εβραίων της Ισπανίας, αμόρφωτος και φανατικός χριστιανός, υπήρξε ο μεγαλύτερος καταστροφέας του Ελληνισμού και ο χειρότερος διώκτης των Ελλήνων, γιατί ήταν οι μόνοι εχθροί του εβραιοχριστιανισμού. Κάθε τι το ελληνικό διασύρεται, καταδιώκεται, διαγράφεται, κατασυκοφαντείται. Οι πατριάρχες έχουν κηρύξει γενικό ξολοθρεμό. Αμέτρητα έργα τέχνης καταστράφηκαν. Ο Θεοδόσιος με νόμους απαγορεύει να είναι κάποιος Έλληνας, τα Ελληνικά γράμματα, τις επιστήμες, καταργεί τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο δε πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόφιλος τέθηκε επικεφαλής των ρασοφόρων και έκαψε την βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας και το Μουσείο. Η τελευταία ακρόπολη του πνεύματος των Ελλήνων καταστράφηκε τελείως, στερώντας την ανθρωπότητα από την αρχαία σοφία και επιστήμη. Ένα τεράστιο έγκλημα παγκόσμιας εμβέλειας που ο οδυνηρός του απόηχος δικαιολογημένα δεν έχει κοπάσει και ποτέ δεν θα πάψει να δημιουργεί αγανάκτηση.

Συνεχίζεται…

Απόσπασμα από το βιβλίο Η ΚΡΑΥΓΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ Κ. ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ Εκδ. ΥΔΡΟΓΕΙΟΣ

Πηγή: ΚΛΕΙΩ

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΠΩΣ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ «ΜΗΤΡΙΑ» ΜΑΣ (ΥΛΗ) ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΝΗ ΜΗΤΕΡΑ ΜΑΣ (ΑΙΘΡΑ)

Κάτω από αδιάκοπη Πνευματική επιρροή ο άνθρωπος αναπτύσσει και διανοίγει τα εσωτερικά αιθερικά του κέντρα. Και τότε βρίσκεται κάτω από την μεγαλύτερη επιρροή των επτά ιερών πλανητών του Ηλιακού μας Συστήματος.
Γιατί επιτέλους πρέπει να καταλάβουμε όλοι πως οφείλουμε να αλλάξουμε την «Μητριά» μας (Ύλη) με την Αγνή Μητέρα μας (Αίθρα).
Ενώ πρέπει να αναγνωρίσουμε ως αληθινό μας Πατέρα το Πνεύμα.
Και τότε μόνο θα συνταχθεί στα Αιθερικά (ή Ακασικά) Πλανητικά Αρχεία: Η Άνωθεν (Δεύτερη) Γέννησή μας.

Γιατί τα λέμε και τα ανακοινώνουμε όλα αυτά;;;
Γιατί μόνο όταν εκδηλωθούν και πάλι τα Αληθινά Μυστήρια, τότε θα μάθουμε:
-         Τι ακριβώς έγινε και ποιος μας παρήγαγε.
-         Για ποιο σκοπό μας δημιούργησαν.
-         Ποιος είναι ο επόμενος εξελικτικός προορισμός μας.

Θα μας διδάξουν (έργω) πως το Αρχέτυπο του κάθε ανθρώπου είναι Αιθερικό και πως ο Μοναδολογικός εαυτός μας είναι ο βασικός Πνευματικός σπινθήρας.
Θα μας διδάξουν τη σχέση Μονάδος με τους φορείς της, που την έχουν αναλάβει τα ανώτερα «αόρατα μεγέθη» κατά την έκφραση του Ξενοκράτη, του μαθητή του Πλάτωνα [βλ. σχόλια].

Θα μας διδάξουν πως προηγήθηκε του δικού μας ηλιακού συστήματος ένα άλλο που ανέπτυξε τη νοημοσύνη μας. Πως στο παρόν ηλιακό μας σύστημα, το μονοπάτι της Σωτηρίας αναπτύσσει εντός μας την Σοφή Φιλότητα και την Ομαδική Συνειδητότητα. Ενώ σ’ ένα επόμενο ηλιακό θα αναπτυχθεί η Αγαθή βούλησή μας.

Και πάλι: Γιατί τα επισημαίνουμε όλα αυτά;
Και το εύλογο ερώτημα: Πού τα γνωρίζουμε και Ποιος μας τα είπε;
Διαθέτουμε εμείς την Εξελικτική προοπτική της Απειροσύνης και την επίγνωσή της; Και πώς το αποδεικνύουμε;
Δεν ισχυριζόμαστε τίποτα απ’ όλα αυτά. Δεν κατέχουμε την, εξ Αποκαλύψεως, αλήθεια. Αυτά που καλά γνωρίζουμε είναι τα εξής:
-         Όλη η «Ακαδημαϊκή και Πανεπιστημιακή» φιλοσοφία είναι Φιλασοφία. Δεν απαντά σοβαρά σε κανένα από τα βασικά ανθρώπινα, εναγώνια, ερωτήματα.
-         Οι Θεολογικές απαντήσεις δεν γεμίζουν τα μάτια μας Φως, αλλά ζοφερό σκοτάδι. Γι’ αυτό κάθε αληθινά νοήμων άνθρωπος αρνείται να αποδεχθεί «Ουράνιους Τυράννους».
-         Είναι πασίδηλη η ψυχική και πνευματική ξηρασία σε κάθε σύγχρονη μορφή τέχνης και ζωής. Δειλά έργα δειλών όντων.
Γέμισε η γη «κατεργάρηδες», που ή πάνε ή έρχονται από τα (διανοητικά τουλάχιστον) κάτεργα.

Εμείς δεν μπορούμε να δούμε άλλο σκοπό της ύπαρξης από την Πνευματικοποίηση των πάντων. Κι αυτή είναι αδύνατον να πραγματοποιηθεί (επιγειωθεί) χωρίς προγενέστερη βίωση της Ομαδικής Συνειδητότητας ή, όπως λέγεται, της Αληθινής Αγάπης σε Παγκόσμια κλίμακα.
Γιατί οι Ανώτερες Πύρινες Ενέργειες θα μας καταστρέψουν (όπως την «Σεμέλη» και τον «Φλεγύα») αν τις επικαλεστούμε να έρθουν «μόνο σ’ εμάς».
Η επιβεβαίωση της ύπαρξης σημαίνει: Χαρά-Ευδαιμονία-Ευφλογία (για Πύρινους-Πνευματικούς-Καρπούς).

Αναστάσιος Ασημακόπουλος

Τρισήλιον

ΑΙΘΕΡΟΔΡΟΜΙΟ

ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ: Η ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΨΥΧΗΣ

Οι τρεις τάφοι της ύπαρξης είναι: Πλουτισμός-Ηδονισμός-Δεσποτισμός.
Πολύ χειρότερη από κάθε Σεισμό είναι η αποσύνθεση της Συνείδησης.
Η απουσία Αυτοσεβασμού είναι η χειρότερη ασθένεια, η πιο θανατηφόρα.

Είναι ολοφάνερο πλέον: Η Γη είναι τυλιγμένη με ζοφερά νέφη, από την ανεύθυνη (για τις σκέψεις της και για τις πράξεις της) ελαφρόμυαλη ανθρωπότητα.

Η ανθρωπότητα προτίμησε την τεχνολογική ταχύτητα από το Πνευματικό Θέειν (τρέχειν).
Χωρίς όμως την Κίνηση της Σκέψης (την εναρμονισμένη με την Κίνηση των Συμπαντικών ρευμάτων) είναι αδύνατον να διαγνώσει κανείς την Συνέχεια και Αλληλουχία των Κόσμων.

Η μεγαλύτερη ανοησία είναι η συνειδησιακή ακινησία – και σ’ αυτή έπεσε ένα μεγάλο μέρος της σημερινής ανθρωπότητος.
Ακριβώς γι’ αυτό (γιατί η ανθρωπότητα κατέβηκε πολύ χαμηλά) έρχονται Μεγάλα Υφήλια Γεγονότα.
Και οφείλουμε να είμαστε σε ετοιμότητα υποδοχής τους. Έρχεται ο Αιθέρας και οι Θεοί.

Η τάση για Αποθάρρυνση πρέπει, το ταχύτερον, να σταματήσει. Όχι γιατί «πέτυχε» η ανθρωπότητα! Αυτά είναι σκόπιμα «συγχαρητήρια» για πολύ μικρά παιδιά.
Αλλά γιατί δεν πρέπει να πτοούμεθα, επειδή διακηρύσσεται όλη (σχεδόν) η διαφθορά. Αφού είναι μέσα στο Σχέδιο να έρθουν στην επιφάνεια όσα υπάρχουν στο πανανθρώπινο «υπόγειο» ή υποσυνείδητο. Για ένα ψυχολογικό ξεκαθάρισμα, που είναι καθαρό προμήνυμα της Νέας Ημέρας.

Δεν δηλώνουμε «Μυημένοι». Είμαστε όμως γνώστες της τέχνης του Διαλογισμού και Ευγνώμονες στους «Αοράτους». Και επειδή το Θυσιαστικό Έργο κάθε Στοχαστού είναι αποκλειστικά: Οι καρποί του Πνευματικού μόχθου του, όποιος θέλει να γνωρίσει τις «Πηγές μας» πρέπει να μελετήσει το όλο έργο μας.
Εκεί επισημαίνουμε πληρέστερα πως δεν πρέπει να θυσιάζουμε τον επίγειο χρόνο μας: Ούτε για τον «κομματάρχη», ούτε για το «εγώ», ούτε για τη «φήμη» μας. Αλλά, αποκλειστικά, για την Πηγή της Ζωής.

Και για να εκδηλώσουμε την Ελληνική Ψυχή (συνεχίζοντας το έργο των ηρωϊκών αγωνιστών του ’21 που εκδήλωσαν την Ελληνική Προσωπικότητα), πρέπει να έρθουμε σ’ επαφή με όλες τις Απόκρυφες Ζείδωρες Πηγές - μέσω Παλιννοστήσεως των Ελληνικών Μυστηρίων.
Τα Ελληνικά Μυστήρια θα ενδιαφερθούν για το Πεπρωμένο του Πλανήτη μας και όχι μόνο με το δικό μας.
Θα επισημάνουν πως ο Υπέρτατος Έρωτας είναι ο Έρωτας της Κοσμικής Απειροσύνης, ο Έρωτας του Αιώνιου.
Θα μας διδάξουν πώς να ενισχύουμε τον φορέα της ψυχής μας και πως η άξια Εστίαση του Στοχαστή εισάγει εντός του την επίδραση του Ηλιακού Λόγου.
Θα μας διδάξουν πως ο κόσμος των Ψυχών και της Πνευματικής Ιεραρχίας υπάρχουν και χαίρουν Περισσής Ζωής.

ΓΕΝΟΙΤΟ

Αναστάσιος Ασημακόπουλος

Τρισήλιον

ΑΙΘΕΡΟΔΡΟΜΙΟ

ΠΟΙΟ ΠΡΟΝΟΜΙΟ ΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

Σε όσους έχουν βαθειά συνείδηση του τι σημαίνει να είσαι Έλληνας, δόθηκε ένα Μεγάλο προνόμιο, από το ίδιο το Κοσμικό Διάστημα.
Κι αυτό το Προνόμιο είναι η Ελληνική ΛΟΓΟΔΥΝΑΜΙΚΗ.

Εδώ, με την ευλογία και την άδεια του ΙΛΑΡΙΩΝΑ, του Μεγάλου Έλληνα Διδασκάλου, θα αποκαλύψουμε σε όσους το αγνοούν (όπως όλοι οι «Ακαδημαϊκοί»...) το εξής Σημαντικό γεγονός:
«Κάποτε ήρθαν Μεγάλα Όντα από το Μακρινό Διάστημα στον Όλυμπο. Και αυτά (που θεωρήθηκαν «Θεοί») εμπλούτισαν την κλητική Ελληνική Γλώσσα με Λέξεις Δυνάμεως».

Κι εμείς προσθέτουμε: Αυτός ακριβώς ήταν ο μεταγενέστερος «Κλεισώνυμος» (οι Κλείδες των Ονομάτων Δυνάμεως) που «σκότωσε εκ παιδιάς» ο Πάτροκλος.
Γι αυτό ο Μεγάλος Μύστης Όμηρος βάζει τον ίδιο τον Απόλλωνα να είναι κατά του «Πάτροκλου».

Θυμίζουμε δε σε όλους όσους διαβάζουν το παρόν πως ο «Πάτροκλος» έπεσε με 3 χτυπήματα:

1ο.Του Απόλλωνος. 2ο. Του Εύφορβου. 3ο.Του Εκτορος.

Ο ίδιος ο Απόλλων «δεινός» στη φωνή και οπλισμένος με την «Αιγίδα του Δία» προειδοποίησε («δεινά Ομοκλήσας») τον Πάτροκλο πως δεν είναι γραφτό να πέσει η Τροία από το χέρι του. Ενώ ο Πάτροκλος πολεμά «σμερδαλέα ιάχων» (με τρομερές ιαχές – κραυγές). Ενώ η φωνή των Ηρώων είναι «ηδυεπής». Γιατί ο Ήρωας είναι «βοήν αγαθός».

Αυτά οφείλουμε να τα στοχαστούμε, όσοι ενδιαφερόμαστε, όχι για να κάνουμε το «κομμάτι» μας, αλλά για την Ανάσταση της Σημαντικής Ελληνικής Γλώσσας. Πρέπει να τα κατανοήσουμε βαθιά, τόσο με την κάρα όσο και με την καρδιά μας.

Η Ελληνική γλώσσα – όπως και η Σανσκριτική – έχει Θεϊκή καταγωγή.

Αυτός που αγνοεί ή κακοποιεί την σημαντική της εμβέλεια, αποκόπτεται από το Πνευματικό Διάστημα. Κι αυτό είναι το κύριο μέλημα του κακού.

Αναστάσης Ασημακόπουλος

Ο ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ & H ΙΘΑΚH ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ

Ο Πάτροκλος, ο γιος του Μενοίτιου, ήταν ο καλύτερος φίλος του Αχιλλέα. Όταν ήταν ακόμη μικρό παιδί και ζούσε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τον Οπούντα της Λοκρίδας, σκότωσε πάνω στο παιχνίδι ένα συνομήλικό του αρχοντόπουλο, τον Κλεισώνυμο, το γιο του Αμφιδάμαντα. Αν και ήταν ανήλικος, ο Πάτροκλος έπρεπε να φύγει από τον τόπο του, γιατί τον βάραινε το αίμα του νεκρού. Έτσι ο πατέρας του τον έφερε στον Πηλέα, που τον ανάθρεψε μαζί με τον Αχιλλέα σαν δικό του παιδί. Όταν ο Μενοίτιος αποχαιρετούσε το γιο του, τον προέτρεψε να προσέχει και να συμβουλεύει το φίλο του, και ας ήταν η δική του καταγωγή πιο ταπεινή.

Τρεις φορές θα ορμήσει ο Πάτροκλος στις εχθρικές γραμμές σκοτώνοντας κάθε φορά εννιά Τρώες. Κι ενώ ετοιμαζόταν να ορμήσει και τέταρτη, τον χτύπησε ο Απόλλωνας στην πλάτη με την παλάμη και του διέλυσε την πανοπλία. Καθώς ήταν ζαλισμένος από το θεϊκό χτύπημα, τον πέτυχε με το κοντάρι ανάμεσα στους ώμους ο Εύφορβος, ο γιος του Πάνθοου, που δεν τόλμησε ωστόσο να τον πλησιάσει. Τον αποτελείωσε ο Έκτορας και του πήρε την πανοπλία.

Ακολουθεί άγρια μάχη για τη διάσωση του πτώματος, που τελικά επιτυγχάνεται με τη συμμετοχή πολλών ηρώων.

Τα αθάνατα άλογα του Αχιλλέα έμειναν ακίνητα στην αρχή, μόλις είδαν τον Πάτροκλο να σκοτώνεται, στη συνέχεια κατέβασαν τα κεφάλια τους κι άρχισαν να χύνουν μαύρο δάκρυ. Ούτε ο Αυτομέδοντας, ο άλλος ακόλουθος του Αχιλλέα, δεν μπόρεσε να τα κουνήσει από τη θέση τους.

Ο νεκρός Πάτροκλος μεταφέρθηκε στη σκηνή του Αχιλλέα, όπου τον έπλυναν, τον νεκροστόλισαν μέσα σε απαρηγόρητους θρήνους του Αχιλλέα και των συντρόφων του. Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί ο θρήνος της Βρισηίδας που δεν μπορεί να ξεχάσει πόσο ευγενικά της φέρθηκε ο Πάτροκλος, όταν είχε πρωτοέρθει στη σκηνή του Αχιλλέα ως παλλακίδα.

Μετά από τρεις ημέρες έγινε η καύση του νεκρού και στη συνέχεια επιτύμβιοι αγώνες προς τιμή του.

=================

Τιμή, αξίζει σ’ εκείνους που καθορίζουν στόχους και τους πραγματώνουν. Εκείνοι που έχουν υψηλούς στόχους, υψηλά ιδανικά στη ζωή τους είναι λίγοι.

Είναι εκείνοι οι άνθρωποι που δεν αγωνίζονται για τον εαυτό τους αλλά για ένα υψηλό ιδανικό που βρίσκεται πάνω από τους ίδιους. Είναι πιστοί φύλακες της αλήθειας, αυστηροί κριτές του εαυτού τους, αλλά με κατανόηση γι’ αυτούς που λένε ψέματα. Αυτοί οι άνθρωποι σήμερα είναι πολύ λίγοι. Είναι πολύ λίγοι αυτοί που προσφέρουν τη ζωή τους για την υπεράσπιση μιας υψηλής ιδέας.

Η εποχή μας δεν προβάλλει αυτά τα πρότυπα, τα οποία ίσως να θεωρούνται ξεπερασμένα. Αλλά ο Οδυσσέας ή ο Λεωνίδας μπορεί να βρίσκεται μέσα σε καθένα από εμάς. Ο καθένας έχει να κάνει το δικό του ταξίδι, έχει τη δική του πορεία, το δικό του στόχο για να κατακτήσει, τη δική του Ιθάκη, αλλά και όλοι μαζί έχουμε χρέος ως άνθρωποι να διαφυλάξουμε κάποιες αξίες στη ζωή μας, να φυλάξουμε τις Θερμοπύλες, για να μπορούμε να ζούμε πραγματικά και όχι να επιβιώνουμε, για να μπορούμε να αφήσουμε ένα κόσμο καλύτερο απ’ αυτόν που βρήκαμε. Η πορεία του κόσμου είναι υπόθεση όλων μας.

Poetry and Dreams   http://odysseus.culture.gr/ http://www.nea-acropoli-athens.gr

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: ΗΝΙΟΧΟΣ ΝΟΥΣ - ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΟΣ - ΦΑΙΔΡΟΣ

knossopolis

ΕΘΝΙΚΟΣ ΕΞΑΓΝΙΣΜΟΣ

Για να εκδηλώσει το Έθνος μας την Ελληνική Ψυχή του, πρέπει ένας ικανός αριθμός Ελλήνων να βαδίσουν, αταλάντευτα, την Πύρινη Κλίμακα της Ανελίξεως.
Δοκιμάστηκαν όλα τα σύνεργα της «Ιεράς εξέτασης», κατά καιρούς, και όλα απέτυχαν. Πυρές, εξορίες, κώνεια, μαστίγια, κλίβανοι αερίων… δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα.
Σήμερα άλλαξαν μεθόδους. Ολοι οι κακοδαίμονες, δυσδαίμονες και εχθροδαίμονες έγιναν πιο «επιστημονικοί». Εφαρμόζουν μια τριπλή μέθοδο παραπλανήσεως, αφαίμαξης και εκφοβισμού.
Ετσι παραβιάζουν και τους τρεις νόμους:
Της Οικονομίας.
Της Ελξεως  και
Της Συνθέσεως.

Σήμερα, σε παγκόσμια κλίμακα, εφαρμόζουν:

-   Τον οικονομικό εξαναγκασμό.
Παραβιάζουν τελείως το νόμο του δίκαιου οικονομικού μερισμού. Γιατί αυτό σημαίνει η λέξη «Οικο-νομία»: νέμω τα του Οίκου (εν προκειμένω τα της Γης).

-  Τον Εκπαιδευτικό εξαναγκασμό.
Παραβιάζουν απολύτως τον μεγάλο νόμο της Έλξεως. Γιατί θα έπρεπε ο καθένας να μελετά και να σπουδάζει αυτό προς το οποίο, εσωγενώς, ελκύεται. Γιατί και ευδαίμων θα ήταν και θα απέδιδε σ’ αυτό στο οποίο θα ελκυόταν (γιατί έχει «φτερά» όπου «φτουρά»).

-  Τον Πολιτικό εξαναγκασμό.
Παραβιάζουν αδιάντροπα τον μεγάλο νόμο της Συνθέσεως: Πόλων, πολιτών και πολιτισμών. Έτσι αντί της Συνθέσεως εξακολουθούν να εφαρμόζουν στην «Πολιτική» το γνωστό «Διαίρειν και Βασίλευε». Αντί να συνενώνουν κοκκοποιούν και κακοποιούν.

Αλλά αυτά όλα είναι, πλέον, γνωστά «τοις πάσι».
Καλούμεθα όμως, (γι αυτό τα θυμίσαμε), μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες να συνεπιφέρουμε την Εθνική μας κάθαρση και τον εξαγνισμό. Και ερωτάται, πώς;
Για να αποφύγουμε τελείως την κενολογία (που είναι η μέθοδος των καιρών μας), θα προτείνουμε πρώτα τι και ποιους πρέπει να αποφύγουμε και μετά θα δούμε τι πρέπει να κάνουμε.
Ποιους πρέπει να αποφύγουμε:
- Όλους τους σύγχρονους «Σοφιστές»: Τους σκεπτικιστές και τους σχετικιστές. Αυτοί είναι οι πρώτοι που Σταυρώνουν κάθε γνήσιο αναζητητή της Αλήθειας.
- Όλους τους επηρμένους αστρόπληκτους που νομίζουν πως είναι …Μύστες άνευ χαρτοφυλακίου. Επίσης αυτούς που «φουσκώνουν» για τους Προγόνους τους, τους οποίους όμως παντελώς αγνοούν ή παραποιούν για να τους φέρουν στα «μέτρα» τους.
Και βέβαια όσους παριστάνουν τους «Θεραπευτές» ελέω Θεού.
- Όλους τους, γνωστούς και άγνωστους, Ελλαδέμπορους.

Αυτό όμως που τους λείπει είναι: Ο Αρχαιο-Ελληνικός Στοχασμός. Αυτός που ήταν εντελώς Υπεργήϊνος και έφτανε ως τον Σείριο, τις Πλειάδες και την Μεγάλη Άρκτο…

- Κι όλη, βεβαίως, την στείρα «Ακαδημαϊκή» εκπαίδευση. Το «δίπλωμα για το δίπλωμα». Άλλοτε, ήθελαν «γίδια και πρόβατα», τώρα θέλουν «χαρτιά – πολλά χαρτιά». Κυρίως του Εξωτερικού (κι ας έλεγε ο Λε Κομπιζιέ: «τα διπλώματα είναι νομιμοποίηση της ανεπάρκειας»). Και ενώ κάποτε λέγανε «Σπουδάσας εν Αθήναις» (την «Ρωμαϊκή» εποχή), Σήμερα (την Ελληνική εποχή) λένε: «Σπουδάσας εις Παρισίους ή εν Λονδίνω» και γίνονται «Καθηγηταί»! Οποία γελοιότης! Λες και η ελαφρομυαλιά δεν είναι, πλέον, διεθνής! Γιατί - φευ – είναι.

Πρέπει να αποφύγουμε μια άλλη μάστιγα των ημερών μας: Εκείνη των Συσκοτιστών. Γι αυτούς τους Εθνικούς συσκοτιστές και κινδυνολόγους ταιριάζει το λεχθέν σοφό: «Συσκοτίστε τους συσκοτιστές».
Κι αυτό ακριβώς πρέπει να κάνουμε, όπως άλλωστε (και άλλοτε) το έκανε ο Σωκράτης.

Μακριά, συνεπώς, απ’ όλες αυτές τις κατηγορίες των «Εμπόρων – Σωτήρων». Δεν έχετε τίποτα να πάρετε και σίγουρα χάνετε ότι πιο πολύτιμο: το χρόνο σας.
Για να τους καταλάβετε εγκαίρως: Ζητήστε τους «χρυσούς» ή «ασημένιους» καρπούς τους. Τους δικούς τους. Ζητήστε, αφετηριακά, πριν «ενδώσετε» σ’ αυτούς, το έργο τους. Και θα δείτε πως δεν υπάρχει.

Γιατί το αληθινό έργο θέλει: Αφοσίωση, αυτοθυσία, διαρκή αυτογνωσία και αυτο-εκπαίδευση. Σημαίνει πως είσαι πρώτα μαθητής των πάντων και μετά δάσκαλος μερικών που, μόνοι τους, θα έρθουν σ’ εσένα για να μάθετε μαζί μερικές Αλήθειες. Και κυρίως να προσπαθήσετε να τις βιώσετε από κοινού.
Φυλαχτείτε λοιπόν από τους κενολόγους που εμφανίζονται σε τηλεοράσεις, ραδιόφωνα και αίθουσες φλυαρίας.

Αναστάσης Ασημακόπουλος
Τρισήλιον
ΕΝΩΔΩΝ
Απόσπασμα. Ολόκληρο το άρθρο στο ΑΙΘΕΡΟΔΡΟΜΙΟ

Η ΠΟΛΙΤΙΚΟΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΗΡΥΞΕ ΥΠΟ ΔΙΩΓΜΟ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ

Ιδού μερικά μόνο δείγματα σχετικών διαταγών:

«Ας παύση η πραγματεία των μαθηματικών. Διότι εάν τις δημοσία ή κατ' ιδίαν, καθ' ημέραν ή νύκτωρ συλληφθή αναστρεφόμενος εν τη απαγορευμένη πλάνη, αμφότεροι ας πληγούν δια κεφαλικής ποινής. Διότι δεν είναι διάφορον αμάρτημα το διδάσκεσθαι κεκωλυμένα ή το διδάσκειν».
Κώδιξ Θεοδοσιανός (Ουαλεντιανού και Ουάλεντος), ΙΧ, 16, 8. Ο ίδιος προς τον Μόδιστο Ύπαρχο.

«Οι μαθηματικοί, εάν μή ώσιν έτοιμοι, καυθέντων των κωδίκων της ιδίας πλάνης υπό τα όμματα των Επισκόπων, να δώσουν πίστιν εις την λατρείαν της καθολικής πίστεως, ότι δεν θα επανέλθουν εις την παλαιάν πλάνην, ου μόνον από της πόλεως Ρώμης, αλλά και εκ πασών των πόλεων αποφασίζομεν να εκδιωχθούν. Εάν δε δεν κάμνουν τούτο και παρά την σωτηρίαν απόφασιν της ημετέρας επιεικείας, συλληφθούν εν ταις πόλεσιν· είτε παρεισάγουν τα μυστικά της πλάνης, θα τύχωσι της ποινής της εξορίας».
Αυτοκράτορες Ονώριος και Θεοδόσιος προς τον Καικιλιανό Ύπαρχο.

«Η μαθηματική τέχνη αξιόποινος ούσα απαγορεύεται». Ιουστινιάνειος Κώδιξ, ΙΧ, 18, 2.

http://www.ekivolos.gr

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΥΣΤΕΣ

Οι Μύστες (και τέτοιοι είναι οι Αρχαίοι Έλληνες Σοφοί) περιμένουν, μαζί με τους Ολοζώντανους Θεούς, να μάθουμε τη δική Τους γλώσσα για να επικοινωνήσουμε μαζί Τους.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε καλά τα εξής:
Σημείο 1^ο. Οι Έλληνες δεν υπήρξαν ποτέ ειδωλολάτρες αλλά Ιδεολάτρες.

Και πρώτα απ' όλα πρέπει να καταλάβουμε, μία για πάντα, τι σημαίνει «ειδωλολατρία» –ώστε καιροσκόποι και συσκοτιστές να «μην ψαρεύουν σε θολά νερά» της σκέψης μας.

Η δημιουργία υψηλής τάξεως πολιτισμού προϋποθέτει ακριβή γνώση:
-          Ομοψυχίας και εσωτερικής Ομοιογένειας.
-          Λογοδυναμικής ήχων, κραδασμών και χρωμάτων.
-          Εννοιών, σημασιών και συμβόλων.
-          Μυθικών Αοράτων Μεγεθών.
-          Αρμονικής συλλειτουργίας των Μουσών:
-          Ορατών και αοράτων αποτελεσμάτων γεωμετρημένων Μυστηριακών  εκστάσεων.
-          Τριών εξελικτικών αλμάτων για την συμπλησίαση του «Ενός», δηλαδή της Ενιαίας Ζωής.

Αυτά όμως, μαζί με την σαφή επίγνωση και πραγμάτωση του εξελικτικού Σχεδίου και Σκοπού, δεν είναι ούτε πρόβλημα, ούτε δουλειά, ούτε καθήκον, ούτε απλή «ακαδημαϊκή» ενασχόληση των «ειδωλολατρών».

Ας σοβαρευτούμε. Ειδωλολάτρες υπάρχουν ασφαλώς πολλοί όπως και σύγχρονοι πρωτόγονοι. Κι αυτοί είναι οι δυο κατηγορίες υλιστών, «θρήσκων» ή «θρησκευόμενων». Γιατί οι δυο δήθεν «αντίθετοι», συναποτελούν την πλειονότητα των γαιο-αιχμαλώτων, είτε το γνωρίζουν, είτε το αγνοούν. Είναι και οι δύο υλισταί στραμμένοι αποκλειστικά στη γη, την οποία βέβαια κακοποιούν και δεν σέβονται. Αγνοούν, παντελώς, τι σημαίνει λαμπρή Εστία (ή Εστίαση) και τι σημαίνει στο κέντρο της η φλόγα της Θείας Σοφίας. Αγνοούν τι σημαίνει αναζήτηση της γνώσης των αιτίων. Μοναδικός λόγος για τον οποίον οι σημαντικοί Πρόγονοί μας μετέβαιναν, ζώντες, στον «Άδη». Ακριβώς για να λάβουν γνώση των πραγματικών αιτίων όλων των επίγειων προβλημάτων τους.

Και βέβαια, αγνοούν ολοσχερώς τι σημαίνει: μυημένη μουσική ή αρμονική ένωση του μέρους (ή μέλους) με το Όλο ή Παν (Παν-αρμονία).

Και ασφαλώς οι σύγχρονοι «μορφωμένοι» (ή παραμορφωμένοι) αγράμματοι αγνοούν και συχνά λοιδωρούν: τις Μυστικές Ιδέες που κρύβουν οι Σημαντικές Διδασκαλίες των Λαμπρών μας Προγόνων. Γιατί, όπως το επεσήμανε ο Αισχύλος για το έργο του (και αυτό ισχύει για όλους τους μεταγενεστέρους του) είναι μετάληψη («ψίχουλα» ή ψιχία) από το λαμπρό δείπνο του Ομήρου (και του Ορφέα).

Σημείο 2^ο. Μόνο με Σημαντικές (ή «Σαμαντικές») Ερμηνείες είναι δυνατόν να κατανοηθούν οι  απόκρυφες Ιδέες στα έργα των αρχαίων Ελλήνων.
Γιατί:
Ενώ, κάθε νοήμων αντιλαμβάνεται σύντομα (εξ αιτίας των αποτελεσμάτων των λαθών του) πως είναι ανόητο να νομίζει ότι όλα είναι όπως φαίνονται.
Ενώ αντιλαμβάνεται πως δεν πρέπει να «επιδεικνύει» και να βιάζεται να «δείξει» την γνώση του στην αρχή (γιατί απλούστατα δεν την έχει).
Ενώ κατανοεί, ενδεχομένως, πως η επίδειξη παρεμποδίζει την απόδειξη.
Ενώ κατανοεί (ή πρέπει) πως: το όποιο μέρος είναι δυνατόν να κατανοήσει μόνο το 1/7  του Όλου.

Παρά ταύτα, οι σύγχρονoι «Πανεπιστημιακοί» (αλήθεια: τι σχέση έχουν με το «Παν»;) και «Ακαδημαϊκοί» (αλήθεια: τι σχέση έχουν με τον Ακάδημο τον ομώνυμο ήρωα των αγρών όπως και με την Γεωμετρία;) –όλοι αυτοί οι βαρύγδουποι, σε ηχηρές ονομασίες– δεν κατανοούν παντελώς πως δεν φτάνει η «γραμματική και το συντακτικό» για την σημαντική ανά-γνωση της Ιερής Διδασκαλίας των Πνευματικών Ιερουργών που ήσαν (και είναι) οι Λαμπροί Έλληνες.

Τους θέτουμε (σ’ όλους αυτούς τους σύγχρονους δοκησίσοφους και βαρύγδουπους) ένα ερώτημα μόνο: Ποιοι είναι μικροί πνευματικά, οι Πρόγονοί μας ή αυτοί; Εκείνοι φρονούσαν (αταλάντευτα) πως υπάρχει πραγματική δυνατότητα περάσματος από το έγχρονο στο άχρονο, από την θνητότητα στην Αειζωία. Ενώ εσείς φρονείτε (ασφαλώς με «επιστημονικό πείσμα») πως τέτοια Γέφυρα Ελευθερίας ή Απελευθέρωσης από την αιχμαλωσία του Χρόνου ή Κρόνου, είναι καθαρό Μύθευμα για μωρά παιδιά!

Πρέπει όμως (δεδομένης της «Επιστημοσύνης» σας) να παραδεχτείτε οπωσδήποτε το εξής, αποδεδειγμένο από τον ίδιο τον Χρόνο ή Κρόνο, αδιάψευστο γεγονός:
-          Ενώ τα Έργα και τα Δημιουργήματα των Αρχαίων «Παραμυθάδων», περιέργως, είναι Αθάνατα και δεν τα αγγίζει ο Χρόνος, αντιθέτως τα ευφλογεί.
-          Τα δικά σας «έργα», περιέργως πάλι, μαραίνονται συνεχώς γιατί έχουν  σύντομη ημερομηνία  λήξεως!
Τι, λοιπόν, συμβαίνει;;;

Κι επειδή στο σημαντικό αυτό ερώτημα δεν μπορείτε (ούτε στο παρελθόν, ούτε τώρα, ούτε στο μέλλον θα μπορέσετε) να απαντήσετε χωρίς να πέσετε σε ιλαρο-τραγωδίες και να γελοιοποιηθείτε, γι αυτό είναι καλό (και για σας) να κατανοήσετε τα εξής λακωνικά:
-          Είναι αδύνατον να καταλάβετε, μόνο με γραμματική και συντακτικό, το Ελληνικό Δωδεκάθεο. Γιατί κανένας «Θεός», εξ ορισμού (Θέειν: Τρέχειν) δεν κατοικεί στη γη και στον αέρα, παρά μόνο στον Αιθέρα.
Ας το καταλάβουν επιτέλους οι «Επιστημονικοί» νόες: Εστία των Θεών είναι ο Αιθέρας –και μάλιστα ο Πρώτος (γιατί υπάρχουν τέσσερις!!). Όσο δεν θα αποδέχονται τον Αιθέρα τόσο θα επαναλαμβάνουν, όπως ο «Τραγικός Χορός» στο έργο του Σοφοκλή «Οιδίπους Τύραννος»: «τήσδε γης αθέως και ακάρπως εφθαρμένης».

 Και είναι όντως «Τραγικά» όντα: Δηλαδή, γεω-εγω-κεντρικά. Θεωρούν τον εαυτό τους το  «κέντρο» της γης και του (έρημου) Σύμπαντος. Γι αυτό αδυνατούν να γίνουν όντως όντα.
-          Είναι αδύνατον επίσης να καταλάβουν ποιο είναι το σημαντικό νόημα του «Θηβαϊκού» κύκλου.
Με την επιφανειακή τους θέαση δεν θα κατανοήσουν ποτέ τι σημαίνει:
-          Κάδμος και Αρμονία.
-          Δρακόσπαρτοι.
-          Σφίγγα.....
Και βέβαια γιατί ο Τειρεσίας (τον οποίο εκθειάζει σαν Μάντη ο Όμηρος) παραβλέπεται τελείως από τους: Λάϊο - Οιδίποδα - Κρέοντα. Αφού όλοι προστρέχουν στο Μαντείο των Δελφών και όχι σ’ αυτόν. Κι ας ήταν ανάμεσά τους! Όλα αυτά θα τους μείνουν –φευ– αινίγματα αναπάντητα. Όπως και το σημαντικό ερώτημα:
Γιατί ο Απόλλων «διώκει» τον «Αθώο» Οιδίποδα;
Αλλά –και πάλι «φευ»– πέπρωται να παραμείνουν «Τραγικοί»... απόγονοι και «θαυμασταί» του  Οιδίποδος!

Ούτε θα καταλάβουν, αν συνεχίσουν να φοράνε φιλολογικές παρωπίδες, τί σημαίνει ο  «Τρωϊκός» κύκλος.
Γιατί, βέβαια, ο Όμηρος είναι αδύνατον να είναι Μεγάλος και ταυτόχρονα να κατέρχεται τόσο χαμηλά, σαν να είναι ποιητικός «ρεπόρτερ» ή πολεμικός ανταποκριτής! Οφείλουν συνεπώς να  διαλέξουν:
-          Ή είναι πράγματι Μεγάλος και Σημαντικός, οπότε άλλα εννοεί και σημαίνει.
-          Ή είναι «στα μέτρα τους» (ή λίγο παραπάνω, λόγω απλώς ποιητικής… ευγλωττίας).

Αποκλείεται, επίσης, να καταλάβουν τους Άθλους του Ηρακλή και του Θησέα. Γιατί, βλέπετε, τους «κυνηγάει» ο «Αιθέρας». Αφού Μητέρα του Θησέα είναι η «Αίθρα» που έφυγε με την «Ελένη» μαζί στην «Τροία».
Όσο για την «παρανοϊκή» Μιμοφωνία της Ελένης, γύρω από το «Δούρειο Ιππο», …ας μη μιλάμε καθόλου. Τους έχει πιάσει, διαχρονική, σιγή.

Γι’ αυτό, ακολουθώντας την γραμμή του Παράκελσου (όπως και του Μαξ Πλάνκ) τους λέμε με γαλήνια αυστηρότητα:
Αλλάξτε την μέθοδό σας προσεγγίσεως και ερμηνείας όλων των Μυητικών και Μυθολογικών «αινικτών» μέσω του κατώτερου αναλυτικού και συγκεκριμένου νου.
Γιατί «αυτός» είναι «ου τις» και δεν μπορεί να ερμηνεύσει τόσο σημαντικά ορατά και αόρατα αινίγματα και μεγέθη.
Μπροστά τους είναι άχρηστος και τα «αποκεφαλίζει» (ή έτσι νομίζει).

Γι’ αυτό σας προτείνουμε (ή καλύτερα στα εγγόνια σας που θα είναι πιο οξυδερκή) να υιοθετήσετε την Ση-μαντική μέθοδο και γλώσσα επικοινωνίας με τόσο Σημαντικά Μεγέθη.
Οι Μύστες (και τέτοιοι είναι οι Αρχαίοι Έλληνες Σοφοί) περιμένουν, μαζί με τους Ολοζώντανους Θεούς, να μάθουμε τη δική Τους γλώσσα για να επικοινωνήσουμε μαζί Τους. Κι αυτή, σας το ξαναλέμε, είναι η Ση-μαντική.

Αναστάσης Ασημακόπουλος

ΕΝΩΔΩΝ ΑΙΘΕΡΟΔΡΟΜΙΟ