ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΕΥΝΗΤΗ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΑΣΤΕΡΙΟ ΧΟΪΛΟΥ
Ο Αστέριος Χοϊλούς είναι συγγραφέας των βιβλίων «ΟΤΑΝ Ο ΜΥΘΟΣ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ» (2015) και «ΟΙ ΕΠΤΑ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ» (2018), εκδόσεις ΕΡΩΔΙΟΣ.
ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΕΥΝΗΤΗ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΑΣΤΕΡΙΟ ΧΟΪΛΟΥ
Ο Αστέριος Χοϊλούς είναι συγγραφέας των βιβλίων «ΟΤΑΝ Ο ΜΥΘΟΣ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ» (2015) και «ΟΙ ΕΠΤΑ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ» (2018), εκδόσεις ΕΡΩΔΙΟΣ.
Δεν ξέρω οι θνητοί να ξέρουν κάτι βέβαιο. Μόνο στων θεών τα λόγια η αλήθεια. - ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ (Ελένη)
Αν έχεις φίλους τους θεούς τον άριστο μάντη τον έχεις στο σπίτι σου. - ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ (Ελένη)
Δεν τη θέλει ο θεός τη βία, την αρπαγή κατακρίνει και τον πλούτο τον άδικο. Ο ουρανός και η γη είναι για όλους. Μόνο ό,τι μας ανήκει να έχουμε. Τα ξένα όχι. Όχι με τη βία. - ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ (Ελένη)
Όποιος προσπαθεί ν' αποτρέψει το θέλημα των θεών απόφαση δείχνει άμυαλη, απόφαση όμως. Την Ανάγκη ποτέ δε θα τη νικήσει κανείς. - ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ (Ηρακλής)
....................
Κι αδύνατο να μάθεις τα φρονήματα, τη σκέψη, την ψυχή του κάθε ανθρώπου προτού πάρει στα χέρια του εξουσία. - ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ (Αντιγόνη)
Το χρήμα, είναι ο χειρότερος θεσμός μέσ' στους ανθρώπους. Γκρεμίζει πολιτείες, γυρίζει το μυαλό τ' ανθρώπου στο κακό, τον σπρώχνει στην απάτη και στο έγκλημα και χάνεται κάθε ντροπή και σεβασμός και ξεπλανεύει συνειδήσεις τίμιες. -ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ (Αντιγόνη)
Μακριά από άνθρωπο εχθρό σου και βάρβαρο. Στους σοφούς και καλούς πίστευε μόνο κι αν τους τιμήσεις και δείξεις σεμνός φίλοι σου γίνονται. - ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ (Ηρακλής)
Κουράζονται κόρη μου και οι συμφορές και πέφτει ο αγέρας τους, ούτε οι ευτυχισμένοι ευτυχούν ως το τέλος, όλα αλλάζουν και πορεύονται αλλιώς και όποιος πιστεύει στην ελπίδα είναι γενναίος. Δειλός είναι όποιος απελπίζεται. - ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ (Ηρακλής)
....................
Πιστεύω πως είν' ωραίο κανένας να γεννηθεί σοφός και σ' όλα γνωστικός. Μ' αφού δε γίνεται, κάποτ' είναι καλό ν' ακούμε κι εκείνους που λένε το σωστό. - ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ (Αντιγόνη)
Την ευτυχία την κρατάει η φρονιμάδα. Ποτέ δεν πρέπει ν' ασεβούμε στους θεούς. Του φαντασμένου η ξιπασιά πληρώνεται ακριβά, μέχρι να βάλει στα γεράματα μυαλό. - ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ (Αντιγόνη)
....................
Άρα στους θεούς να θυσιάζουμε να ζητούμε βοήθεια. Και οι μαντείες είναι δόλωμα. Με σταυρωμένα χέρια και μόνο με θυσίες τίποτα δεν γίνεται. Η σύνεση είναι μάντης. Και η φώτιση. - ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ (Ελένη)
Υπάρχει θεία Δίκη για τα έργα μας. Τα πληρώνουμε τα έργα μας. Ζωντανοί και νεκροί τα πληρώνουμε - κι ας μην έχουν ψυχή οι νεκροί. Η ψυχή τους τα νιώθει ενωμένη αθάνατη με τον αιώνιο αιθέρα. Να μην πω άλλα. - ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ (Ελένη)
ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΕΥΝΗΤΗ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΑΣΤΕΡΙΟ ΧΟΪΛΟΥ
Ο Αστέριος Χοϊλούς είναι συγγραφέας των βιβλίων «ΟΤΑΝ Ο ΜΥΘΟΣ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ» (2015) και «ΟΙ ΕΠΤΑ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ» (2018), εκδόσεις ΕΡΩΔΙΟΣ.
Ομηρικός Κύκλος - Ellenos Ellen
--------------------------------
Διαβάστε εδώ το κείμενο της παράξενης επιστολής των συμπολιτών του Δημόκριτου, προς τον Ιπποκράτη...
ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΛΗΣ ΖΩΗΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΟΚΡΙΤΟ
Πλημμυρίδα τα γεγονότα πλήττουν την διάνοιά μας και το συναισθηματικό μας κέντρο. Χαρακτηριστικά γνωρίσματα ενός “γένους” διεφθαρμένου, για το οποίο είχαν προβλεφθεί τα συμπτώματα του τέλους του από τον Ησίοδο, και μιάς μαύρης από ηθική σκουριά εποχής, που βαίνει στο τέλος της!
Ενδιαφέρον είναι να επισημάνουμε ότι αυτό που εμείς σήμερα λέμε “σκουριά” (σκωρία), στην Αρχαία μας Γλώσσα λεγόταν “ιός”, έτσι όπως χρησιμοποιεί την λέξη και ο Αριστοτέλης σε ένα απόσπασμά του: “σίδηρον γοῦν καὶ χαλκὸν καὶ τὰς τοιουτοτρόπους οὐσίας εὕροις ἂν ἀφανιζομένας ἐξ ἑαυτῶν μὲν ὅταν ἑρπηνώδους νοσήματος τρόπον ἰὸς ἐπιδραμὼν διαφάγῃ”, δηλαδή, τον σίδηρο και τον χαλκό και τις παρόμοιες ουσίες θα τις δεις να αφανίζονται από τον εαυτό τους, όταν με τον τρόπο έρποντος νοσήματος, επιδράμοντας ο ιός τις κατατρώει.
Ωστόσο, το θεϊκό σχέδιο ήταν και είναι καταγεγραμμένο στην Μυθολογία μας: Η Γή μας βρίσκεται μεταξύ των πλανητών Άρεως και Αφροδίτης. Η μεταξύ τους “σύζευξη”, λέει ο μύθος, γεννά την πανέμορφη κόρη Αρμονία...
Η Γή μας, δηλαδή, είναι προορισμένη να ισορροπεί τις αντίθετες, αλλά συμπληρωματικές, αυτές “άρρενες” και “θήλειες” Κοσμικές Δυνάμεις, γεννώντας την Αρμονία! Και “ἐκ τῶν διαφερόντων” γεννάται η “καλλίστη ἁρμονία”, λέει ο Ηράκλειτος.
Εν τω μεταξύ, θα συνεχίσουμε να βιώνουμε με κομμένη την ανάσα τούς εντυπωσιακούς ακροβατισμούς του Τρόμου, και θα τρομάζουμε ακόμα περισσότερο αντιλαμβανόμενοι ότι αποτελούμε μέρος τού Προγράμματος...
Όμως, Ανάγκα και Θεοί πείθονται... Ο βίαιος αυτός κύκλος, που δεν κατάφερε να βρεί τις ισορροπίες του, επισωρεύοντας αμέτρητα δεινά και καταστροφές στην Ανθρωπότητα, αμείλικτα θα κλείσει...
Ήδη από καιρό, εμείς οι Έλληνες - Άνθρωποι, όσοι ζωντανοί και μνήμονες, απεγκλωβιζόμενοι από τα τρομακτικά και εν πολλοίς τεχνητά αδιέξοδα της σύγχρονης εποχής, βιώνουμε και φέρνουμε τα σημάδια μιας αυγής... Ένας νέος Ήλιος θα ανατείλει και ήδη αναζητά μαθητευόμενους Ήρωες να τον ακολουθήσουν...
Ένα νέο Γένος Ηρώων καλείται να επανασυνδέσει την πάσχουσα Ανθρωπότητα με τα ανώτερα Πεπρωμένα της...
ΠΥ Ρ ί Σ Π Ο Ρ Ο Σ ΖΩΣΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
https://pyrisporos.blogspot.com
------------------------------
Ο Αστέριος Χοϊλούς είναι συγγραφέας των βιβλίων «ΟΤΑΝ Ο ΜΥΘΟΣ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ» (2015) και «ΟΙ ΕΠΤΑ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ» (2018), εκδόσεις ΕΡΩΔΙΟΣ.
Στην περιοχή του γνωστού, η ιδέα του αγαθού είναι τελευταία και μετά βίας διακρίνεται, όταν όμως τη διακρίνει κανείς δεν μπορεί να μην συλλογιστεί πως αυτή είναι η αιτία για όλα γενικά τα σωστά και καλά πράγματα, μέσα στον ορατό κόσμο. Και γιατί μέσα στον νοητό κόσμο αυτή είναι που διευθύνει και παρέχει την αλήθεια και τον νου και τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να την ατενίσει αυτός που εννοεί να ενεργήσει φρόνιμα και στην ιδιωτική και στη δημόσια ζωή.
Αν έχει κανείς μυαλό, θα μπορούσε να θυμηθεί πως στα μάτια συμβαίνουν δυο ειδών ανωμαλίες και από δύο αφορμές, όταν πηγαίνει κανείς από το φως στο σκοτάδι και όταν πηγαίνει από το σκοτάδι στο φως. Αφού θεωρήσει πως τα ίδια ακριβώς γίνονται και στην ψυχή, όταν δει κάποια ν' ανησυχεί και να μην μπορεί να διακρίνει κάτι καθαρά, δεν θα πρέπει να γελάει αλόγιστα, αλλά να εξετάζει καλά τι από τα δύο συμβαίνει, δεν βλέπει καλά στο σκοτάδι από τη συνήθεια, επειδή έχει έρθει από φωτεινότερη ζωή, ή από την περισσότερη αμάθεια ήρθε στο φωτεινότερο και έχει πλημμυρίσει από το φωτεινό λαμπύρισμα, και έτσι τη μια θα τη μακαρίσει για το βίωμά της και για τη ζωή της, ενώ την άλλη θα την οικτίρει. Κι αν θέλει να γελάει μαζί της, το γέλιο του θα ήταν λιγότερο καταγέλαστο απ' ό,τι το γέλιο εις βάρος της ψυχής που έφτασε από πάνω, από το φως.
Ο δικός μας λόγος τώρα, εννοεί πως αυτή τη δύναμη που υπάρχει μέσα στην ψυχή του καθενός και το όργανο με το οποίο μαθαίνει ο καθένας, σαν ένα μάτι που δεν μπορεί με άλλο τρόπο, παρά μαζί με ολόκληρο το σώμα, να στραφεί από το σκοτεινό στο φωτεινό, έτσι πρέπει να την στρέφει μαζί με όλη την ψυχή από το γιγνόμενο, ώσπου να μπορεί να υπομένει τη θέαση προς το ον και προς το φωτεινότατο μέρος του όντος.
Επομένως η παιδεία, θα είναι η τέχνη της περιστροφής αυτού του οργάνου, για να επινοήσει με ποιο τρόπο θα στραφεί ευκολότατα και ωφελιμότατα, όχι για να δημιουργήσει σ' αυτό το όργανο την όραση, αφού την κατέχει, αλλά για να επινοήσει το πώς θα στραφεί, επειδή δεν έχει τη σωστή κατεύθυνση και δεν βλέπει όπου πρέπει.
ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΠΟΛΙΤΕIΑ (Αποσπάσματα)
Η Δήμητρα Λιάτσα είναι συγγραφεύς των βιβλίων: «Τα ψέματα που λένε για την Ελλάδα» (2004) και «Η Ελληνική καταγωγή του Χριστιανικού μύθου» (2013), τα οποία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Δήλιος.
Λόγοι και Ομιλίες της Δήμητρας Λιάτσα: ΕΔΩ
Ομήρου Ιλιάς: ΕΔΩ
Ομήρου Οδύσσεια: ΕΔΩ
Από «Φρυκτωρίες» και «Βισάλτη»: ΕΔΩ
Έχω ιδεί πράγµατα που δεν περιγράφει κανείς από φόβο µήπως κάνει τους άλλους να αµφιβάλλουν για τη νοηµοσύνη του, αλλά τα έχω ιδεί.
Γιατί χτίστηκαν οι πυραµίδες και τι σκοπό εξυπηρετούσαν; Ποιος τις έχτισε; Πότε τις έχτισε; Και αν ήταν τάφοι γιατί από τις τριάντα µία πυραµίδες της Αιγύπτου στις είκοσι πέντε από αυτές δεν βρέθηκαν µούµιες Φαραώ; Αν ήταν τάφοι γιατί δεν ήταν τετράγωνοι ή παραλληλόγραµµοι, αλλά προτίµησαν τις τερατώδεις σε όγκο πυραµίδες µε τα µύρια όσα κατασκευαστικά προβλήµατα, αφού και σήµερα η κατασκευή τους ή αντιγραφή τους ή αναδηµιουργία τους είναι σχεδόν αδύνατη;
Ας ελπίσουµε ότι κάποτε οι πυραµίδες θα λύσουν τη σιωπή τους και εµείς τις απορίες µας.
Η πυραµίδα του Χέοπα, είναι το µοναδικό κτίσµα της γης του οποίου η σκιά δεν υπερβαίνει ποτέ το πραγµατικό της ύψος, ένα θαυµάσιο µνηµείο της πιο εύγλωττης σιωπής. Ένα µνηµείο της απτής σκοτεινότητας του χρόνου και του χώρου, που στέκεται σήµερα αµίλητο για να µας θυµίζει τα µυστήρια του παρελθόντος, που έρχονται από την ατέλειωτη αιωνιότητα. Εκεί που άλλοτε ανθούσε ένας ασύλληπτος πολιτισµός, ξαφνικά η γνώση σιώπησε.
Η έλλειψη πίστης για τις δυνατότητες του παρελθόντος, µας οδήγησε στη σκοτεινή άγνοια του σήµερα. Ίσως ρωτήσει κάποιος τι σχέση µπορεί να έχουν οι πυραµίδες στο βιβλίο αυτό. Θα µας βοηθήσουν να µελετήσουµε και να καταλάβουµε πως λειτουργούν οι άγνωστες δυνάµεις της φύσης και πως επιδρούν αυτές πάνω στον άνθρωπο. Συνδυάζοντας τα µυστήρια των πυραµίδων και µε τις άλλες ανεξήγητες πανάρχαιες γνώσεις, θα προσπαθήσουµε να εισχωρήσουµε στα µυστικά των φυσικών δυνάµεων της δηµιουργίας.
Οι υπερφυσικές ιδιότητες των πυραµίδων και ιδιαίτερα της πυραµίδας του Χέοπα, είναι ασύλληπτες για τη σηµερινή επιστηµονική γνώση. Η πυραµίδα του Χέοπα είναι ένα αριστούργηµα αρχιτεκτονικής, µηχανικής και αισθητικής, το οποίο δεν µπορεί σε καµία περίπτωση να κατασκευαστεί χωρίς σύγχρονα όργανα, αν µπορέσει ποτέ να κατασκευαστεί.
Οι αρχαιολόγοι δεν δέχονται καµιά διαφορετική άποψη από τη δική τους σε ότι αφορά την κατασκευή των πυραµίδων, την κοπή των γρανιτένιων υλικών, και τη µεταφορά τεραστίων όγκων γρανίτη εκατοντάδων τόνων, που είναι προβληµατική ακόµη και σήµερα. Κλείνουν τα αυτιά και το µυαλό τους για να µην δέχονται παρατηρήσεις που κάνουν κάποιοι αµφισβητίες, που αποδεικνύουν ότι δεν µπορεί να κοπεί ο γρανίτης µε τα χάλκινα εργαλεία της εποχής εκείνης και ότι τα σχοινιά παπύρου ήταν τελείως ακατάλληλα για την έλξη τεραστίων βαρών γρανίτη. Παραγνωρίζουν όλους τους κανόνες µηχανικής, στατικής, παραβλέπουν τις ιδιότητες και την αντοχή των υλικών, και τους νόµους φυσικής και χηµείας. Αφού διατύπωσαν µια δογµατική αφελέστατη ερµηνεία κατασκευής των πυραµίδων, απορρίπτουν κάθε αντίθετη άποψη χωρίς συζήτηση. (Η ενεργειακή χρήση και κατασκευαστικές λεπτοµέρειες των πυραµίδων, αναφέρονται στα βιβλία µου "ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΙ ΓΙΟΙ ΤΩΝ ΘΕΩΝ" Σελ. 343 - 359, και "Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ" Σελ. 335 - 338).
Πίσω από τις αστήρικτες επιστηµονικές θεωρίες κατασκευής των πυραµίδων, εµείς θα συνεχίσουµε να διατυπώνουµε τις αντιρρήσεις µας και θα επιµένουµε στις απόψεις µας, ότι υπήρχε δηλαδή ένας πολύ µεγάλος πολιτισµός, που ήταν ανώτερος του σηµερινού, γιατί µόνο έτσι µπορεί να εξηγηθεί το αίνιγµα της κατασκευής τους.
• Τον Σεπτέµβριο του έτους 1968 το Πανεπιστήµιο Εΐν Σαµς του Καΐρου, σε συνεργασία µε Αµερικανικό Πανεπιστήµιο και επικεφαλής των ερευνών τον Αιγύπτιο Dr. Αµρ Γκόχεντ, µάταια προσπάθησαν µε ακτινοβολήσεις και µε τη βοήθεια του πανίσχυρου ηλεκτρονικού υπολογιστή ΙΒΜ - 1130 να διαπιστώσουν τι υπάρχει κάτω από τη βάση της πυραµίδας.
• Σαν να είχαν ενοχληθεί οι θεοί και κάποια µυστηριώδης δύναµη, αντίθετη προς τους νόµους της επιστήµης, άλλαζε συνέχεια τα αποτελέσµατα των µετρήσεων. Κάθε µέτρηση έδινε διαφορετικές ενδείξεις και οι έρευνες εγκαταλείφθηκαν. Ο καθηγητής Γκόχεντ είπε: «Η πυραµίδα αψηφά τους γνωστούς νόµους της επιστήµης. Λειτουργεί κάποια µυστηριώδης δύναµη που καθιστά την έρευνα αδύνατη. Τα αποτελέσµατα των ερευνών είναι σύµβολα χωρίς νόηµα». Έτσι επαληθεύεται και ο πάπυρος Άνι (Κεφ. 7) που φυλάσσεται στο Μουσείο του Λονδίνου και γράφει «Το σχήµα της Πυραµίδας ξυπνά τους θεούς».
• Όσοι επιστήµονες διανυκτέρευσαν µέσα στην πυραµίδα είχαν ενοράσεις· έβλεπαν χρώµατα, άκουγαν µουσική από έγχρωµες σφαίρες σοφίας. Δεχόταν απαντήσεις σε διάφορα ερωτήµατα σχετικά µε τις πυραµίδες και απόκτησαν διορατικότητα. Όλη νύχτα δεχόταν θετική ενέργεια και αναζωογονήθηκαν. Άλλοι πάλι απέβαλαν το άγχος και την ανησυχία που είχαν στην αρχή και άλλοι ανάφεραν ότι είχαν αναδροµές σε προηγούµενες ενσαρκώσεις.
• Άλλοι έκαναν περιγραφές διαπλανητικών ταξιδιών, τηλεπαθητικών επικοινωνιών και ότι δεχόταν απαντήσεις σε αιτήµατα προσευχής.
• Το Εργαστήριο Ψυχικών Ερευνών του Λος Αντζελες, διαπίστωσε ότι το σχήµα της πυραµίδας λειτουργεί σαν εκκολαπτήριο σχηµάτων και σκέψεων. Αυξάνει τη δύναµη της προσευχής και ενισχύει την πνευµατική αναζήτηση.
• Η πυραµίδα διεγείρει και επιταχύνει τη δράση ενζύµων που ενισχύουν το φαινόµενο της µουµιοποίησης, αφού το σώµα αφυδατώνεται χωρίς σηµάδι σήψης. Οι επιστήµονες πήραν νεκρά βακτηρίδια από µούµιες ηλικίας 4.500 ετών και τα έβαλαν σε διάλυµα που περιείχε για τροφή ίχνη λιθίου, σε θερµοκρασία δωµατίου και σε 17 ώρες ζωντάνεψαν. Που σηµαίνει ότι ο θάνατος τερµατίζει τη ζωή του ανθρώπου, όχι όµως και τη ζωή του υλικού σώµατος για το οποίο πιστεύαµε ότι µε τον θάνατο µετατρέπεται σε ανόργανη ύλη.
• Οι επιστήµονες παρατήρησαν επίσης µεγάλη συσσώρευση στατικού ηλεκτρισµού στην πυραµίδα και κατέληξαν στο συµπέρασµα ότι οι Αιγύπτιοι πιθανόν να παρήγαγαν ηλεκτρισµό από τον αέρα.
• Η πυραµίδα λειτουργεί σαν συσσωρευτής και µετατροπέας διαφόρων µορφών ενέργειας. Παρουσιάζει ενεργειακές δίνες και εστιάζει κοσµικές ενέργειες σαν γιγαντιαίος φακός.
• Παρατήρησαν ότι η ενέργεια της πυραµίδας ακονίζει ξυραφάκια που έχουν στοµώσει από το ξύρισµα, εξατµίζει ταχύτατα το νερό, αφυδατώνει λουλούδια, φρούτα, λαχανικά, κρέατα, ψάρια, αυγά και έντοµα.
• Σπόροι, που αποθηκεύτηκαν στην πυραµίδα πριν φυτευτούν, όταν τους έσπειραν βλάστησαν πολύ γρηγορότερα από το κανονικό και τα φυτά ήταν πιο υγιή, ο δε καρπός τους πιο ανθεκτικός και γερός.
• Σήµερα σκέφτονται να κατασκευάσουν πυραµιδοειδείς κατασκευές για τη συντήρηση οργάνων που είναι για µεταµόσχευση, και για τη δηµιουργία ηλεκτρικού ρεύµατος να χρησιµοποιήσουν µεταλλικές πυραµίδες που θα είναι προσανατολισµένες µε κατεύθυνση Βορρά - Νότου.
• Επίσης µελετούν τον συνδυασµό ακτινών λέιζερ µε µεταλλικές πυραµίδες για τη διάλυση τυφώνων και καταιγίδων.
• Η πυραµίδα του Χέοπα θα µπορούσε να χαρακτηριστεί σαν µια πύλη µέσα από την οποία µπορεί να περάσει ο άνθρωπος σε άλλους κόσµους και σε άλλες διαστάσεις.
ΠΗΓΗ: Γεράσιμος Καλογεράκης - Η Υπέρτατη Μύηση, σελ. 88 – 93, εκδ. Δίον, 2005
Πηγή εικόνας: http://www.oom2.com
--------------------------
ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ, ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ / ΓΗΙΝΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ;;;
ΟΙ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΩΝ ΠΥΡΑΜΙΔΩΝ
ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΑΙΓΥΠΤΙΟΙ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΤΟ ΥΨΟΣ ΤΩΝ ΠΥΡΑΜΙΔΩΝ ή ΜΗΠΩΣ ΟΧΙ;
ΕΡΕΥΝΑ - ΜΙΑ ΑΡΧΑΙΑ ΑΣΠΙΔΑ ΑΠΟ ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ! (;)
Το τείχος για πολλούς αιώνες περιέβαλλε την πόλη, περιλαμβάνοντας στη νοτιοδυτική πλευρά προς το Θερμαϊκό κόλπο παραθαλάσσια τείχη, τα οποία όμως σήμερα δεν υπάρχουν.
Στη βορειοανατολική πλευρά ανεβαίνει προς τα υψώματα, περιλαμβάνοντας ακρόπολη, μέσα στην οποία βρίσκεται και το αμυντικό σύμπλεγμα του Επταπυργίου.
Στο δυτικό και ανατολικό τείχος υπάρχουν τριγωνικοί πρόβολοι, ενώ στα πιο ψηλά σημεία και ιδίως στο τμήμα που χωρίζει την ακρόπολη από την πόλη υπάρχουν ορθογώνιοι πύργοι.
Το χτίσιμο τους περιλαμβάνει επαναλαμβανόμενες σειρές τούβλων και πετρωμάτων διακοσμημένες με χριστιανικά (σταυρούς) και αρχαιοελληνικά σύμβολα (απεικονίσεις του ήλιου, ρόμβους). Παρόμοιας τεχνοτροπίας είναι και τα βυζαντινά τείχη που σώζονται στην Κωνσταντινούπολη. Σήμερα αποτελούν ιδιαίτερο και αξιόλογο μνημείο της Θεσσαλονίκης καθώς και ένα εκ των τοποσήμων αυτής, ενώ έχουν χαρακτηριστεί επίσημα ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτισμικής Κληρονομιάς από την UNESCO.
Μια ενδεκάδα χρόνια. Τόσα είναι τα χρόνια που συμπληρώνει σήμερα το Εννέα Έτη Φωτός από την πρώτη ανάρτηση.
Σας ευχαριστώ πολύ!!!
Σωκράτης: Και εγώ ετοιμαζόμουν να τα πω κατά σειρά, όπως μου φαίνουνταν... [449b], όταν ο Πολέμαρχος, που κάθουνταν λίγο παραπέρα από τον Αδείμαντο, απλώνοντας το χέρι του τού έπιασε το φόρεμα από πάνω κοντά στο νώμο, τον έσυρε προς το μέρος του και γέρνοντας κι αυτός τού έλεγε σκυμμένος έτσι απάνω του κάτι, που εμείς δεν ακούσαμε παρά μονάχ᾽ αυτό· «Θα τ᾽ αφήσομε λοιπόν, ή τί θα κάμομε;»
«Κάθε
άλλο», του αποκρίθηκε ο Αδείμαντος,
φωναχτά τότε πια.
Τί επιτέλους δε θ᾽ αφήσετε; τους είπα τότε κι εγώ.
Εσένα, είπε εκείνος.[449c] Εμένα; και γιατί παρακαλώ;
Γιατί μας φαίνεται πως σα να σου ᾽φυγε η διάθεση και ζητάς να ξεκλέψεις ένα ολάκερο μέρος από την εξέταση, για να μην το αναπτύξεις, και νόμισες, φαίνεται, πως θα μας ξεφύγεις...
Και μένα να μ᾽ έχετε πως βάζω την ψήφο μου μ᾽ αυτή τη γνώμη, είπε ο Γλαύκων.
Έννοια σου, Σωκράτη, είπε κι ο Θρασύμαχος· να ξέρεις καλά πως όλοι μας εδώ είμαστε σύμφωνοι.
Τί ᾽ν᾽ αυτό που μου κάνετε, είπα εγώ, έτσι που πέσατε όλοι απάνω μου! Tί λόγους και συζητήσεις για το πολίτευμα κινάτε πάλι εξαρχής! κι εγώ χαιρόμουν με την ιδέα πως το είχα πια βγάλει πέρα κι ήμουν ευχαριστημένος που θα τ᾽ άφηνε πια κανείς αυτά, αφού τα παραδέχτηκε πως έτσι είναι όπως τότε τα είπαμε. Μα τώρα που τα [450b] βγάζετε πάλι στη μέση, δεν ξέρετε τί πλήθος συζητήσεις ξεσηκώνετε, που, επειδή εγώ το πρόβλεπ᾽ από τότε, ζήτησα να τ᾽ αποφύγω, για να μην καταντήσει πολύ κουραστικό το πράγμα.
Μα και τί; είπε ο Θρασύμαχος· μη σου πέρασε από την ιδέα πως όλοι αυτοί ήρθαν εδώ να βρούνε χρυσάφι και όχι ν᾽ ακούσουν λόγους;
Ναι, αλλά με το μέτρο.
Μέτρο, Σωκράτη, για ν᾽ ακούει κανείς τέτοιες συζητήσεις είναι ολάκερη η ζωή, τουλάχιστο γι᾽ ανθρώπους που έχουν νου· ώστε μη σε μέλει για μας, μόνο μη βαρεθείς να μας αναπτύξεις [450c] τις ιδέες σου απάνω σ᾽ αυτά που σε ρωτούμε...
ΠΛΑΤΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ (449a-451c) ΒΙΒΛΙΟΝ Ε
Με την Συγγραφέα Δήμητρα Λιάτσα
Η Δήμητρα Λιάτσα είναι συγγραφεύς των βιβλίων: «Τα ψέματα που λένε για την Ελλάδα» (2004) και «Η Ελληνική καταγωγή του Χριστιανικού μύθου» (2013), τα οποία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Δήλιος.
Λόγοι και Ομιλίες της Δήμητρας Λιάτσα: ΕΔΩ
Ομήρου Ιλιάς: ΕΔΩ
Ομήρου Οδύσσεια: ΕΔΩ
Από «Φρυκτωρίες» και «Βισάλτη»: ΕΔΩ
— Και το μεν κενόν, που δημιουργεί η πείνα, δεν το γεμίζει ο άνθρωπος λαμβάνων τροφήν, το δε κενόν της ψυχής τρέφων την διάνοιάν του;
— Πώς όχι;
— Εάν λοιπόν η ηδονή συνίσταται εις το να πληρούται τι με τα πράγματα, που είναι σύμφωνα με την φύσιν του, εκείνο που πληρούται αληθώς με τα πράγματα, τα οποία έχουν περισσοτέραν πραγματικότητα, οφείλει βεβαίως να απολαμβάνη μίαν ηδονήν όντως πραγματικωτέραν και αληθεστέραν, ενώ εκείνο το οποίον πληρούται με πράγματα ολιγώτερον μετέχοντα από την πραγματικότητα, θα πληρούται κατά τρόπον ολιγώτερον αληθή και βέβαιον και η ηδονή, την οποίαν απολαμβάνει, θα είναι πολύ ολιγώτερον αληθής και βεβαία.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
ΑΠΟΔΟΣΙΣ Ι. Ν. ΓΡΥΠΑΡΗ
— Από την παιδικήν λοιπόν ηλικίαν πρέπει να αρχίσωμεν την διδασκαλίαν της αριθμητικής και της γεωμετρίας και όλων των μαθημάτων, τα οποία είναι προπαρασκευή διά την διαλεκτικήν, χωρίς όμως εις τον τρόπον της διδασκαλίας μας να υπάρχη τίποτε, που να ομοιάζη με καταναγκαστικήν μάθησιν.
ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
Ο Jon και ο Βαγγέλης ήταν μια συνεργατική προσπάθεια μεταξύ του τραγουδιστή Jon Anderson και του Έλληνα συνθέτη μουσικού Βαγγέλη. Το ντουέτο κυκλοφόρησε τέσσερα άλμπουμ μεταξύ 1980 και 1991. Wikipedia (Αγγλικά)
Οι αρετές είναι δυνάμεις ή ενέργειες για να δρούμε και να εργαζόμαστε σωστά. Η λέξη ενέργεια προέρχεται από την ελληνική λέξη «έργον», εργασία. Η ενέργεια είναι αυτή που επιτρέπει να πραγματωθεί μια εργασία ή μια δράση. Έτσι, μιλάμε για μυϊκή ενέργεια, υδραυλική ενέργεια, αιολική ενέργεια, ηλεκτρική ενέργεια, ατομική ενέργεια κλπ. οι οποίες, διοχετευμένες από μηχανές, πραγματοποιούν ορατά έργα, φυσικά έργα.
Όμως υπάρχουν επίσης εργασίες, δράσεις αόρατες, συναισθηματικές, νοητικές, ηθικές, αισθητικές και πνευματικές, οι οποίες λειτουργούν με άλλους τύπους ενέργειας: ονομάζονται αρετές, όταν πρόκειται για θετικές ενέργειες, ή διαστροφές και ελαττώματα, όταν πρόκειται για αρνητικές διεφθαρμένες ενέργειες ή όταν υπάρχει έλλειψη ή παραμόρφωση της ενέργειας. Και γι’ αυτό συνδέονται επίσης με την υγεία και την ασθένεια αντίστοιχα σε όλα τα επίπεδα της ύπαρξης.
Κάθε αρετή είναι κάτι που χαρακτηρίζεται από αντοχή ή δράση και γι’ αυτό η αρετή ορίζεται ως «δύναμη, ενέργεια, σθένος ή αξία», για να γεμίσει, να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε δράση ή εργασία τέλεια και όχι ατελώς, αφού η έλλειψη τελειότητας, το ελαττωματικό, το παραμορφωμένο ή ατελές έχει ελαττώματα ή καταλήγει ελαττωματικό.
Τίποτα στη ζωή δεν παραμένει αμετάβλητο, και, όπως ακριβώς, για να τελειοποιήσει κανείς κάτι, είναι απαραίτητο να δράσει με σύνεση, έτσι και για να διαστρεβλώσει, να σπάσει, να διαβρώσει κάτι, αρκεί να μη δρα ή να δρα με τρόπο ατελή, ελαττωματικό, διεφθαρμένο, λανθασμένο ή ασαφή.
Αυτοί που επιθυμούν να τελειοποιήσουν κάτι ή να τελειοποιηθούν οι ίδιοι αισθάνονται την επιθυμία της μάθησης. Αυτός που δε θέλει να μάθει δε θα θέλει ούτε να τελειοποιηθεί και πάντα θα του λείπει κάτι που του είναι απαραίτητο. Η έλλειψη ή η απουσία είναι από μόνες τους κάτι ελαττωματικό, γιατί προϋποθέτουν ατέλεια.
Οι αρετές δεν είναι σκέψεις, αλλά ενεργές δυνάμεις της ανθρώπινης φύσης που εκδηλώνονται στις δράσεις. Δεν είναι απεριόριστες, όπως δεν είναι απεριόριστοι και οι αριθμοί, αλλά αν και αυτοί είναι μόνο δέκα, από το μηδέν ως το εννιά, είναι όμως αρκετοί για να πρέπει να τους γνωρίζει κανείς, ένα προς ένα, πριν προσπαθήσει να πραγματοποιήσει μαθηματικές πράξεις. Και δουλεύοντας με αυτούς, τότε ναι, οι συνδυασμοί τους είναι απεριόριστοι. Και, όπως μπορούν να αναπαρασταθούν αριθμητικά οι θετικές και αρνητικές αξίες των αριθμών, έτσι συμβαίνει, όταν πρόκειται για τις αρετές και τις διαστροφές ή τα ελαττώματα. Οι αρετές αλληλοστηρίζονται και συνοδεύουν η μία την άλλη, με τον ίδιο τρόπο που η μία γεννιέται από την άλλη. Υπάρχει μια βασική σειρά αρετών και ελαττωμάτων, θετικών ενεργειών με το αντίστοιχο αρνητικό τους μέρος, των οποίων ο συνδυασμός και ανασυνδυασμός μπορεί να δημιουργήσει μια γκάμα σχεδόν ατελείωτη άλλων αρετών και ελαττωμάτων σε κάθε επίπεδο ή διάσταση του ανθρώπου, όπως επίσης και στις διασυνδέσεις μεταξύ τους. Γιατί οι ενέργειες, οι δυνάμεις ή οι θετικές δυνατότητες που ονομάζουμε αρετές, όπως και οι αριθμοί, μπορούν να προστεθούν, να αφαιρεθούν, να πολλαπλασιαστούν, να διαιρεθούν και να υψωθούν σε δύναμη. Και το ίδιο συμβαίνει με τα ελαττώματα.
Γι’ αυτό μπορούμε να πούμε ξεκάθαρα ότι οι αρετές είναι ενεργειακές πραγματικότητες. Η ανάπτυξη των αρετών είναι, στην κυριολεξία, η ανάπτυξη των δυνάμεων ή ενεργειών που έχει κάθε άνθρωπος. Κάποιες είναι ήδη εν ενεργεία και πρέπει να τις τελειοποιήσουμε ή είναι μισοενεργοποιημένες και πρέπει να τις αναπτύξουμε κι άλλο, ενώ άλλες, οι περισσότερες, βρίσκονται σε λανθάνουσα κατάσταση.
Αυτές οι βασικές αρετές-δυνάμεις, για τις οποίες μιλήσαμε προηγουμένως, από μια συνθετική άποψη, είναι οι 4 αρετές για τις οποίες μας μιλά ο Πλάτων: Σοφία, Ανδρεία, Σωφροσύνη και Δικαιοσύνη [ΠΛΑΤΩΝ Πολιτεία (426a-429a)], για την προσωπικότητα. Και οι 3 αρετές του Ανώτερου Εγώ του Μαθητή: Υπηρεσία, Έρευνα και Αφοσίωση. Από όλα όσα αναφέρθηκαν, γίνεται κατανοητό ότι είναι πολύ σημαντικό για τον αναζητητή να μάθει πώς να γνωρίσει τις αρετές, να τις αποκτήσει, να τις καλλιεργήσει, να τις αναπτύξει και να τις τελειοποιήσει στο μέτρο που κατασκευάζει τον Εαυτό του, για να μπορεί μετά να λειτουργήσει μ’ αυτές και να αναπτύξει αυτά τα τόσο ειδικά «πνευματικά μαθηματικά» που, σαν μια μαγική αόρατη σκάλα, οδηγούν στη Σοφία. Αυτή «η σκάλα των αρετών» είναι η «Φιλοσοφία», η φιλία ή αγάπη, που οδηγεί το μαθητή προς τη Σοφία. Είναι το μέσο που οδηγεί στον απώτατο σκοπό: τη Σοφία. Γι’ αυτό το λόγο, οι αρετές είναι ενεργειακές και πρακτικές πραγματικότητες, όχι αφηρημένες ούτε θεωρητικές έννοιες.
Τα όνειρα ανέκαθεν κατείχαν κεντρικό ρόλο στη ζωή των ανθρώπων. Στην αρχαιότητα αντιμετωπίζονταν ως πρωταρχική δραστηριότητα της ψυχής και το περιεχόμενό τους θεωρείτο μια πραγματικότητα που ζούσε η ψυχή σε μια άλλη διάσταση.
Μια από τις πιο σημαντικές εφαρμογές των ονείρων ήταν η χρήση τους ως θεραπεία τελετουργικής μορφής. Άνθρωποι που υπέφεραν από σωματικές, ψυχολογικές ή πνευματικές ασθένειες, μπορούσαν να επισκέπτονται θεραπευτικά κέντρα. Εκεί ιερείς-θεραπευτές ακολουθούσαν ένα συνδυασμό εφαρμοσμένης ιατρικής και πνευματικής καθοδήγησης, που βοηθούσε στην προετοιμασία του ασθενούς να δεχτεί την επίσκεψη του Ασκληπιού, του θεού της θεραπευτικής, κατά την εγκοίμησή του.
Η σύγχρονη ιατρική και ψυχοθεραπεία αποτελούν άμεση προέκταση της αρχαίας αυτής πρακτικής. Τα όνειρα θεωρούνται μορφές πραγματικών ψυχικών εμπειριών, που διαδραματίζονται στον εσωτερικό κόσμο και που αποκαλύπτουν τις πραγματικές διαστάσεις του αρχέτυπου κόσμου που υπάρχει αιώνια και πέρα από εμάς. Εφόσον τα όνειρα γεννιούνται στα αρχέγονα βάθη της ψυχής, εκεί όπου όλα είναι μυθικά, μπορούν να αποκαλύψουν, να ανακατατάξουν, να επηρεάσουν ή να μεταλλάξουν τις ίδιες τις διεργασίες της φαντασίας που συντελούνται εκεί. Μπορούν, μέσα από αυτό το εσωτερικό ταξίδι της ψυχής, να διαμορφώσουν την κατάσταση του νου μας. Προσφέρουν θεραπεία μέσω της αφύπνισης και της αναδιοργάνωσης των ψυχικών ενεργειών και δομών. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να βιώσουμε άμεσα εμπειρίες που θα αλλάξουν τις εικόνες στο υποσυνείδητό μας και σαν συνέπεια τη ροή ενέργειας στο σώμα και στην ψυχή.
Πρακτικά έχουμε περισσότερο όφελος αν το πρωί ρωτήσουμε τον εαυτό μας: «Τι έκανα στα όνειρά μου χθες βράδυ;», παρά: «Πώς να ερμηνεύσω το όνειρο αυτό;». Η ανάλυση θα πρέπει να υποστηρίζει και να καθοδηγεί την εμπειρία του ονείρου, όχι να την υποκαθιστά. Χρησιμοποιώντας τους θησαυρούς που έχουμε συγκεντρώσει από την παράδοση του Ασκληπιού, μπορούμε να αναζητήσουμε την προσωπική μας θεραπεία.
Ας
αντιμετωπίζουμε τα όνειρά μας ως πύλες
μεταξύ της καθημερινής πραγματικότητας
και ενός άλλου κόσμου, στον οποίο η ψυχή
ταξιδεύει ή «ζει πραγματικά» όσο εμείς
κοιμόμαστε. Ας δεχτούμε τη σοφία και
την καθοδήγηση που προσφέρουν. Η κάθαρση
και τα θεραπευτικά όνειρα είναι δυο από
τις απαραίτητες εμπειρίες που χρειαζόμαστε
όλοι εμείς οι σύγχρονοι άνθρωποι, για
να μπορέσουμε να επουλώσουμε τις ηθικές
και πνευματικές πληγές που ταλανίζουν
την ύπαρξή μας και τον σύγχρονο
πολιτισμό.
Βιβλιογραφία: «Η θεραπεία της ψυχής μέσα από τα όνειρα»,Edward Tick, εκδ. ΕΝΑΛΙΟΣ
Ολόκληρο το άρθρο: https://nea-acropoli-athens.gr/
«Ο άνθρωπος του φωτός δεν είναι εκείνος που «λάμπει», ούτε είναι εκείνος που έχει δυνατότητες θαυματουργικές.
Εάν ζει με τέτοιο τρόπο, ώστε να εκμεταλλεύεται ενεργειακά και φυσικά άλλα ανθρώπινα πλάσματα, τότε ανήκει στο σκοτάδι.
Το φως φαίνεται στην ποιότητα της συνείδησης και στον τρόπο που ζει κάθε μέρα ο άνθρωπος. Δεν φαίνεται πουθενά αλλού!»
Με την Συγγραφέα Δήμητρα Λιάτσα
Η Δήμητρα Λιάτσα είναι συγγραφεύς των βιβλίων: «Τα ψέματα που λένε για την Ελλάδα» (2004) και «Η Ελληνική καταγωγή του Χριστιανικού μύθου» (2013), τα οποία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Δήλιος.
Λόγοι και Ομιλίες της Δήμητρας Λιάτσα: ΕΔΩ
Ομήρου Ιλιάς: ΕΔΩ
Ομήρου Οδύσσεια: ΕΔΩ
Από «Φρυκτωρίες» και «Βισάλτη»: ΕΔΩ
Οι Ελληνικής προέλευσης ιστορίες και του Ινδικού αυτού κειμένου, είναι έκδηλες. Κάτω από το προσωπείο των δρώντωv προσώπων των αφηγήσεων της RΑΑΜΑΥΑΝΑ, η Ελληνική ταυτότητά τους διαγράφεται έντονα.
Όταν ο Ινδοί Βάρδοι υμνούν στα έπη τους χώρες και ποταμούς, δεν υμνούν Ινδικά τοπία, αλλά χώρες και ποταμούς της προγονικής τους Ελληνικής γης. Η προγονική νοσταλγία πλημμυρίζει τα στήθη των βάρδων των Ινδών.
«... SΑRΑSWTΑ ΕΤ LΕ PREMIER DΕ RIVERS...» «Ο Στρυμώνας είναι ο πρώτος των ποταμών».
«Και πάσαν αίαν ην δ' αγνός άρχεται Στρυμών...» (Αισχύλος, Ικέτιδες, στιχ. 249)
Παρατίθενται εδώ μερικές περικοπές από τη Ραμαγιάνα, για να διαπιστωθεί απλά ότι ο ιστορίες της είναι οι ιστορίες των Ελλήνων εποικιστών της Ινδίας που με την πάροδο των χρόνων κι όταν ο τότε μεγάλος Ελληνικός κόσμος διασπάρθηκε, διαφοροποιήθηκαν σε Ινδικές.
SARASWATA
Στο Πρώτο κεφάλαιο της RΑΑΜΑΥΑΝΑ, εξιστορείται ότι η Αγιόντα, η πρωτεύουσα του Δασάρα, είχε χτιστεί τον καιρό του βασιλέα Μανού, στις όχθες τον ποταμού SΑRΑΥU. Σ ένα άλλο αρχαίο Ινδικό βιβλίο, αναφέρονται επίσης τ` ακόλουθα: “Μια μέρα ο θεός Άγνι (=Ήφαιστος) αφήνοντας τις όχθες του ποταμού SARASWATA, τράβηξε για την Ανατολή.» (Σαταβάδα, αρχαίο Ινδικό κείμενο)
Ανατρέχοντας στα τρίσβαθα του Ελληνικού χρόνου, στην ενάτη χιλιετηρίδα π.Χ. βρίσκει ο ερευνητής ιστορικά ίχνη, από τα οποία προβάλλουν ενδείξεις, ότι η πόλη των Σερρών, SARASWATA ήταν κτίσμα τον βασιλέα Ουρανού Μαίονα, όπως η περίπτωση εξιστορείται από την RΑΑΜΑΥΑΝΑ, κι από τα πανάρχαια Ελληνικά κείμενα: «Σίθωνος οδομαντών βασιλέα γεννά θυγατέρα Παλλήνην.» (Παρθένιος, Επιμέλεια, P. Jlkdwski)
Γράφει ο Παρθένιος, διηγούμενος το ότι ο Σίθων-Ποσειδών υπήρξε βασιλέας της Μακεδονίας με έδρα τις Σέρρες, πρωτεύουσα της Οδομαντικής.
Νύξη για το ότι η περιώνυμη πόλη των Σερρών, υπήρξε πόλη του Ποσειδώνα, γίνεται κι από τον Πλούταρχο: «... Στρυμών, ποταμός έστι της Θράκης: Προσηγορεύετο δε πρώτερον Παλαιστίνος, από υιού Ποσειδώνος...» (Πλούταρχος, “Περί ποταμών” Εις κεφ. “Στρυμών”) Γράφει ο Πλούταρχος εξιστορώντας την περίπτωση.
Η Αγιόντα φέρεται ότι είναι η πόλη των Αιγών της Μακεδονίας η σημερινή Έδεσσα, η οποία κατά την παράδοση υπήρξε η θερινή πρωτεύουσα του βασιλέα Ουρανού, και των απογόνων του, του Κρόνου και του Ποσειδώνα:
Έχει λεχθεί ότι οι Αιγές βρίσκονται στις ακτές της Πελοποννήσου. Εκεί όμως υπάρχει θάλασσα, κι όχι λίμνη, κι ο Όμηρος ομιλεί για λίμνη, στο βάθος της οποίας ακριβώς βρίσκεται η πόλις των Αιγών στη Μακεδονία, η οποία φέρεται ως χτίσμα της εποχής των Ολυμπίων θεών.
Ότι τ' αρχαία Ινδικά κείμενα εξιστορούν αρχαίες Ελληνικές ιστορίες, της εποχής του εποικισμού των Ινδιών είναι σαφέστατα ένα γεγονός αναμφισβήτητο.
ΠΗΓΗ: Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, σελ. 60-65, του Παντελή Ιωαννίδη, εκδ. Δίον
-----------------------------
ΟΤΑΝ Ο ΗΡΑΚΛΗΣ ΠΕΡΑΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΓΓΑΙΟ...
Εδώ είναι συγκεντρωμένα τα δικά μου άρθρα. ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟ: ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ
«ΟΛΟ ΤΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΧΩΡΗΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ, ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ»
59. ……Κι ενώ αυτός αγόρευε, ο στρατηγός της Κορίνθου Αδείμαντος, ο γιος του Ωκύτη, είπε: «Θεμιστοκλή, στους αγώνες, αυτούς που ξεκινούν πριν δοθεί το παράγγελμα, τους δίνουν μια με το ραβδί». Κι αυτός, απολογούμενος, είπε: «Όμως κι αυτοί που μένουν παραπίσω χάνουν το στεφάνι της νίκης»
Ηροδότου Ιστορίες: Ουρανία
«Ουτ’ άρα φύσει ούτε παρά φύσιν εγγίνονται αι αρεταί, αλλά πεφυκόσι μεν ημίν δέξασβαι αυτάς, τελειουμένοις δε δια του εθους».
[Oι αρετές δεν υπάρχουν μέσα μας εκ φύσεως - ούτε όμως και είναι αντίθετη προς τη φύση μας η γένεσή τους μέσα μας, η φύση μας έκανε επιδεκτικούς στις αρετές, τέλειοι όμως σ' αυτές γινόμαστε με τη διαδικασία του έθους (1103a 25).]
Αριστοτέλης «Ηθικά Νικομάχεια»
Κάποιοι φίλοι του Σωκράτη γνώρισαν ένα διάσημο φυσιογνωμιστή. Του έδειξαν από μακριά τον Σωκράτη και του ζήτησαν να περιγράψει το χαρακτήρα του. Εκείνος, αφού τον κοίταξε καλά, απάντησε, ότι είναι ευέξαπτος και ανίκανος για αυτοέλεγχο, φιλήδονος, ψεύτης κ.λπ.. Κατάπληξη και γέλια των φίλων, που τα μετέφεραν όλα στον Σωκράτη. Έτσι ακριβώς ήμουν, τους απαντά· έκτοτε άλλαξα τον εαυτό μου, τα ελαττώματα όμως αυτά παρέμειναν χαραγμένα στο πρόσωπο μου.
(Κικέρων, Τusculanes, IV, 37).
Πεθαίνετε, διότι εσκοτώσατε το Πνεύμα.
Ενόσω δεν αναστηθή και αναστηλωθή το Πνεύμα,
αδύνατον να αρχίση η υπάρχουσα Ζωντανή Ελλάς.
Περικλής Γιαννόπουλος
(1870-1910)
«Η αμάθεια γεννά πρώτον την οίησιν και την θρασύτητα, μετά ταύτα την αναισχυντίαν, όλα δε ταύτα αποκορυφούνται εις την ακόλαστον ελευθερίαν, η οποία πρώτον εκδηλώνεται με απείθειαν εις τους άρχοντας, έπειτα με ασέβειαν προς τους γονείς και τους πρεσβυτέρους, δια να καταλήξη εις την ασύστολον παράβασιν των νόμων και τέλος εις την εσχάτην αδιαφορίαν και περιφρόνησιν προς τους όρκους, τα συνθήκας και προς αυτούς ακόμη τους θεούς»
Πλάτων στην «Πολιτεία» βιβλίο Η, 562-569
(Απόδοσις Ι. Πασσά)
«Απόγονοι των θεών και παιδιά των θεών» ονομάζονται οι Έλληνες. (Πλάτωνας Τίμαιος 40β)
«Γεννήματα και θρέμματα θεών γεμάτοι αρετές» χαρακτηρίζονται οι Έλληνες. (Πλάτωνας Τίμαιος 24 d).
«Είναι φυτά τ' ουρανού οι Έλληνες, και όχι της γης, γιατί στον ουρανό Βρίσκονται οι ρίζες τους. Τους ανέθρεψε η Αθηνά.» (Πλάτωνας Τίμαιος 23 d - e).
«Θεοί και άνθρωποι έχουν την ίδια καταγωγή». (Ησίοδος: Έργα και Ημέρες και Πίνδαρος Ωδή Νεμεονίκου).
ΤΟ ΜΑΚΑΡΙΟΝ ΚΑΙ ΑΦΘΑΡΤΟΝ ΟΥΤΕ ΑΥΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΧΕΙ ΟΥΤΕ ΑΛΛΩ ΠΑΡΕΧΕΙ, ΩΣΤΕ ΟΥΤΕ ΟΡΓΑΙΣ ΟΥΤΕ ΧΑΡΙΣΙ ΣΥΝΕΧΕΤΑΙ,ΕΝ ΑΣΘΕΝΕΙ ΓΑΡ ΠΑΝ ΤΟ ΤΟΙΟΥΤΟΝ.
Το μακάριο και άφθαρτο ον ούτε το ίδιο γνωρίζει ενοχλήσεις ούτε σε άλλους προξενεί ενοχλήσεις. Ώστε δεν επηρεάζεται ούτε από θυμούς ούτε από ευχαριστίες. Γιατί όλα αυτά είναι γνωρίσματα ενός αδύναμου όντος.
_____________
«Αποκλείεται ως πρώτη αρχή των όντων πάσα γνωστή ουσία, διότι εφ όσον θα ήταν γνωστή, αυτομάτως παύει να είναι Άπειρος»
ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ
Το Άπειρο κατά τον Αναξίμανδρο, το οποίο είναι ποιοτικώς ακαθόριστο και ποσοτικώς απεριόριστο είναι αδύνατον να κατανοηθεί από την ανθρώπινη νοημοσύνη και τις ανθρώπινες αισθήσεις, οι οποίες έχουν περιορισμένες δυνατότητες με αρχή και τέλος.
Για κείνους που πέθαναν στις Θερμοπύλες, ένδοξη η τύχη, ωραίος ο θάνατος, βωμός ο τάφος, μνήμη παντοτινή αντί για θρήνος, κι η μοίρα τους αντικείμενο εγκωμίων. Σάβανο σαν κι αυτό μήτε η σαπίλα μήτε ο χρόνος ο πανδαμάτορας θα αμαυρώσει των γενναίων ανδρών. Και το μνήμα την καλή φήμη της Ελλάδας διάλεξε για ένοικό του. Μάρτυρας είναι ο Λεωνίδας, ο βασιλιάς της Σπάρτης, που μέγα στολίδι άφησε πίσω του την αρετή και δόξα αιώνια.
Σιμωνίδης, λυρικός ποιητής
Οι συμβολισμοί στην αλληγορία του σπηλαίου είναι :
Σπήλαιο = η αισθητή πραγματικότητα και η κοινωνία στην οποία δεν διοικούν οι πεπαιδευμένοι.
Οι δεσμώτες = οι απαίδευτοι άνθρωποι, αυτοί δηλαδή που βρίσκονται στα σκοτάδια της αμορφωσιάς, της αμάθειας και της αγνοίας.
Φωτιά = το φως του ήλιου της κοινωνίας μας.
Σκιές & αντίλαλοι ήχων = είδωλα των πραγματικών όντων, όχι τα πραγματικά αντικείμενα και οι ήχοι.
Αλυσίδες = οι αισθήσεις (μέσω των αισθητηρίων οργάνων γίνεται αντιληπτός ο αισθητός κόσμος, ενώ μέσω της νόησης προσεγγίζεται ο κόσμος των ιδεών)
Φωτεινός χώρος εκτός σπηλιάς = ο κόσμος των ιδεών, ο πραγματικός κόσμος που γίνεται αντιληπτός με την νόηση.
Οι άνθρωποι που κινούνται εκεί έξω, όσα κουβαλάνε, οι ήχοι που εκπέμπουν = τα αληθινά όντα, οι ιδέες.
Το φως του ήλιου = η πραγματική αλήθεια, η ιδέα του αγαθού.
Η ανηφορική οδός που οδηγεί στην έξοδο = διαδικασία Παιδείας.
Ο απελευθερωμένος δεσμώτης = φιλόσοφος
Η απόσταση του Σειρίου από την Γη είναι 2,76 Parsec* (όπου Parsec ισοδυναμεί με 3,26 έτη φωτός) ή 8,9976 έτη φωτός. Δηλαδή κατά προσέγγιση, περίπου ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ. Η εννεάδα (9) ήταν το σήμα κατατεθέν των αρχαίων Ελλήνων.
Ο Θειοφόρος Ησίοδος μέσα από την Θεογονία του, κωδικοποιεί την απόσταση Σειρίου – Γης, με την περιγραφή της πτώσεως των υδάτων της Στυγός. Λέει λοιπόν πως 9 ολόκληρα ημερονύκτια πέφτει το νερό και την δέκατη ημέρα φτάνει στα Τάρταρα. Το φάως (=φως), ταξιδεύει από τον Σείριο στην Γη 9 ολόκληρα έτη και φτάνει στο δέκατο έτος. Λέει ακόμη, πως ο ιερότερος όρκος των Θεών, είναι το νερό της Στυγός και μάλιστα όχι τόσο τα 9/10 των τμημάτων αυτής, αλλά κυρίως το Δέκατο. Θέλοντας να υποδείξει την τοποθεσία αφίξεως του φωτός (σύμφωνα με τα παραπάνω) στον Σείριο. Να λοιπόν ο ιερότερος όρκος πάσης φύσεως ελλόγου όντος.
Το φάσμα του Σειρίου (α Μεγ. Κυνός) είναι περίπου 450 nm (νανόμετρα) ενώ του συνοδού, γύρω στα 550 nm. Το α είναι θερμό αστέρι και το φάσμα του του δίδει το κυανόλευκο χρώμα, ενώ ο συνοδός είναι ψυχρότερο άστρο έχοντας το πορτοκαλί χρώμα φάσματος. Ωστόσο, ως φαινομενικό οπτικό φάσμα, εμείς εισπράττουμε συνδυασμό και των δυο φασμάτων, δηλαδή το σμαραγδί (περίπου στα 500 nm).
Να λοιπόν, από πού πηγάζει και η λατρεία των Αρχαίων Ελλήνων για τους σμαράγδους λίθους!
Τέλος, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο Σωκράτης έπαιρνε όρκο στον Αστερισμό του Κυνός , «Μα τον Κύνα…», λέγει στο έργο του Πλάτωνος «ΓΟΡΓΙΑΣ».
Οι ουσίες των Θεών ποτέ δεν δημιουργήθησαν (διότι τα αιώνια όντα ποτέ δεν δημιουργούνται. Και υπάρχει αιώνια ότι κατέχει την πρωταρχική δύναμη και από τη φύση του δεν παθαίνει τίποτα). Ούτε συνίστανται οι ουσίες των Θεών από σώματα. Διότι πάντα οι δυνάμεις μέσα στα σώματα είναι ασώματες. Ούτε περιέχονται στο χώρο διότι αυτή είναι ιδιότητα των σωμάτων. Ούτε διαχωρίζονται από την Πρώτη Αιτία ούτε και μεταξύ τους, όπως ακριβώς και οι σκέψεις διαχωρίζονται από το νου, ούτε οι πράξεις γνώσης από την ψυχή. Ακολουθεί η γνώση για την Πρώτη Αιτία και οι συνακόλουθες προς αυτήν τάξεις των Θεών, καθώς και η φύση του Κόσμου, η ουσία του νου και της ψυχής, έπειτα η Πρόνοια, η Ειμαρμένη, και η Τύχη, μετά η Αρετή και η Κακία και οι διάφορες μορφές κοινωνικής οργανώσεως, καλές και κακές, που προέρχονται από αυτές, και η πιθανή προέλευση του Κακού στον Κόσμο. Καθένα από αυτά τα θέματα απαιτεί πολλές και μεγάλες συζητήσεις. Δεν θα έβλαπτε όμως, αν τα εκθέταμε εν συντομία, ώστε ο ακροατής να μην τα αγνοεί παντελώς. Αρμόζει στην Πρώτη Αιτία να είναι Μία -διότι η μονάδα προηγείται κάθε πλήθους - και να ξεπερνά τα πάντα σε δύναμη και αγαθότητα. Επομένως τα πάντα μετέχουν αυτής. Διότι λόγω της δύναμής της, τίποτα δεν γίνεται να την παρακωλύσει και λόγω της αγαθότητάς της είναι αδύνατον να παραγκωνισθεί. Αν η Πρώτη Αιτία ήταν Ψυχή, τα πάντα θα ήσαν Έμψυχα. Αν ήταν Νους, τα πάντα θα είχαν Νόηση. Αν ήταν Ύπαρξη, τα πάντα θα αποτελούνταν από την Ύπαρξη. Και βλέποντας αυτή την ιδιότητα στα πάντα, μερικοί άνθρωποι νόμισαν ότι ήταν η Πρώτη Αιτία η Ύπαρξη. Αν τα πράγματα απλώς υπήρχαν, χωρίς να είναι αγαθά, αυτό το επιχείρημα θα ήταν ορθό, αν όμως τα πράγματα που υπάρχουν, υπάρχουν λόγω της αγαθότητάς τους και μετέχουν του Αγαθού, η Πρώτη Αιτία πρέπει απαραιτήτως να είναι πέρα από την Ύπαρξη και από το Αγαθό. Σημαντική απόδειξη αυτού είναι ότι οι ευγενικές ψυχές περιφρονούν την Ύπαρξη προς χάριν του Αγαθού, όταν κινδυνεύουν για την πατρίδα τους ή τους φίλους τους ή για την αρετή. Μετά από αυτή την άρρητη δύναμη έχουμε πάντως τις τάξεις των Θεών.
«Οι μύθοι παρουσιάζουν τους ίδιους τους Θεούς και την αγαθότητα τους -σύμφωνα πάντα με τον διαχωρισμό ανάμεσα στο ρητό και το άρρητο, το αφανές και το φανερό, το σαφές και το κρυφό. Εφόσον, όπως ακριβώς οι Θεοί έχουν κάνει κοινά για όλους τα αγαθά των αισθήσεων, τα αγαθά όμως της νόησης τα έχουν δώσει μόνο στους σοφούς, έτσι και οι μύθοι λένε σε όλους ότι υπάρχουν οι Θεοί, αλλά ποιοί είναι αυτοί και ποιές οι δυνάμεις τους το φανερώνουν μόνο σε εκείνους που μπορούν να το κατανοήσουν. Παρουσιάζουν επίσης και τις ενέργειες των Θεών. Διότι μπορούμε να ονομάσουμε και τον Κόσμο Μύθο, όπου σώματα και πράγματα είναι ορατά, ΑΛΛΑ ΨΥΧΕΣ ΚΑΙ ΝΟΕΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΥΦΟΙ. Επιπλέον, αν θέλεις να διδάξεις σε όλους την αλήθεια για τους Θεούς, ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ ΟΙ ΑΝΟΗΤΟΙ ΘΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΟΥΝ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΝ, από την άλλη οι καλοί θα την βαρεθούν. ΕΝΩ ΑΝ ΚΡΥΨΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ, ΑΠΟΤΡΕΠΕΙΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΟΗΤΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΖΕΙΣ ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΥΣ ΝΑ ΑΣΚΗΣΟΥΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ.»
ΣΑΛΟΥΣΤΙΟΣ – ΠΕΡΙ ΘΕΩΝ και ΚΟΣΜΟΥ