H ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΨΥΧΗ ΣΤΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΧΩΡΙΟ

ΚΑΘΕ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ!

Το Ελληνικό στοιχείο, το σθένος, η τόλμη, η ψυχή, δεσπόζουν σε κάθε μπαλκόνι διαμερίσματος στο Ολυμπιακό Χωριό του Λονδίνου.

Οι αθλητές μας, με περίσσευμα υπερηφάνειας για το μεγαλύτερο μας σύμβολο, άπλωσαν την σημαία μας να κυματίζει και να μαγνητίζει κάθε περαστικό. Δηλώνοντας έτσι ότι η Ελλάδα, η γενέτειρα του Ολυμπιακού ιδεώδους, θα δώσει τον δικό της αγώνα να δοξαστεί στα πέρατα της γης.

http://www.newsbeast.gr/

ΑΦΡΟΔΙΤΗ

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΘΕΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Από το κανάλι SuperALEXANDRA83

ΕΛΛΑΔΑ ΧΡΥΣΟΣΤΕΦΑΝΗ

Ελλάδα ! χρυσοστέφανη και τιμημένη χώρα ! οι μεγαλόχαροι θεοί επάνω σου αγρυπνούνε και φεύγουν απ' τον Όλυμπο για να ξεκουραστούνε στη γη σου τη βραχόσπαρτη, γιατί εδώ πέρα βρίσκουν πως πιό πολύ με τους θεούς ο άνθρωπος ταιριάζει, γιατί εδώ πέρα η προσευχή πιό γκαρδιακή ανεβαίνει, ακούγεται γλυκύτερη των ποιητών η λύρα, και το καθάριο το νερό και το ξανθό το μέλι και το χιλιάκριβο ποτό που διώχνει τις φροντίδες προσφέρονται μ' αγνότερη ψυχή στους αθανάτους, και τις εικόνες των θεών σκαλίζουν οι τεχνίτες πλέον πιστά κι αληθινά στο μάρμαρον επάνω που την κρατάει ανάλαγγη τη φωτερή του ασπράδα. Εδώ τα πάντα ευγενικά θεϊκά πλασμένα πάντα !

Κωστής Παλαμάς

Το έργο αυτό είναι έργο ψυχής, σπονδή στη μνήμη εκείνων που περπάτησαν επάνω σε αυτά τα άγια χώματα και τα επότισαν επί χιλιάδες κύκλους του ενιαυτού με τον ιδρώτα ή το αίμα τους.

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ ΓΙΑ ΘΕΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ

http://hellenismos.ysee.gr/

ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΑ ΟΧΙ ΕΛΛΗΝΑ, ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΩΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΙΡΟ ΜΕ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΕΡΑ ΤΟΥΣ ΒΕΛΗ, ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΘΑ ΠΛΗΓΩΣΟΥΝ ΤΟΝ ΗΛΙΟ.

«Σχεδόν σε όλες τις εποχές και σε όλα τα στάδια της κουλτούρας προσπάθησαν κάποια στιγμή, με βαθιά δυσαρέσκεια, να απελευθερωθούν από τους Έλληνες – επειδή κάθε προσωπική, φαινομενικά πρωτότυπη και άξια θαυμασμού δημιουργία συγκρινόμενη με το ελληνικό πρότυπο έχανε χρώμα και ζωή και κατάληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα. Κι έτσι, κάθε τόσο ξεσπάει μια βαθιά οργή εναντίον αυτού του μικρού και αλαζονικού λαού, που είχε την τόλμη να ονομάσει «βάρβαρο» ό,τι δεν ήταν δικό του γέννημα-θρέμμα. Ποιοί είναι αυτοί οι άνθρωποι, αναρωτιούνταν, που μολονότι διαθέτουν εφήμερη μόνο ιστορική λάμψη, κωμικά περιορισμένους θεσμούς, αμφίβολη ηθική και χαρακτηρίζονται από απεχθή ελαττώματα, αξιώνουν εκείνη την αξιοπρέπεια και την εξέχουσα θέση που διακρίνει τη μεγαλοφυΐα από τις μάζες;

Κι έτσι οι άνθρωποι νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες, εκτός κι αν εκτιμούν πάνω από όλα την αλήθεια και τολμούν να την αναγνωρίσουν ακέραιη: οι Έλληνες κρατούν στα χέρια τους σαν ηνίοχοι, τα χαλινάρια της δικής μας και κάθε άλλης κουλτούρας, και σχεδόν πάντα τόσο τα άρματα όσο και τα άλογα των άλλων πολιτισμών είναι κατώτερης ποιότητας και αίγλης από τους ηνίοχους τους που το’ χουν παιχνιδάκι να γκρεμίσουν αυτό το σύνολο σε μια άβυσσο, πάνω από την οποία εκείνοι εύκολα πηδούν μ’ ένα αχίλλειο άλμα». (F. Nizsche – Η γέννηση της τραγωδίας)

«Δεν υπάρχει λαός εις τον κόσμο ο οποίος να έχει προσφέρει τόσα εις την ανθρωπότητα όσα ο Ελληνικός και έχει καταπολεμηθεί τόσο πολύ από τόσο πολλούς λαούς, οι οποίοι δεν προσέφεραν τίποτα εις αυτήν» F. Nizsche

ΤΟ ΑΝΕΣΠΕΡΟ ΚΑΙ ΑΕΝΑΟΝ ΘΕΪΚΟ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟ ΦΩΣ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΚΑΙ ΜΟΙΡΑΣΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ ΠΑΝΩ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ, ΕΙΝΑΙ ΑΘΑΝΑΤΟ. ΠΑΡΤΕ ΤΟ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΙ ΜΗΝ ΚΟΥΡΑΖΕΣΤΕ.

Αλλά ο Έλγιν πήγε στην Αθήνα...

If Elgin - The Poster Slide Show from Ares Kalogeropoulos on Vimeo.

Η ΣΩΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ

Η χρήση της Σωκρατικής Διαλεκτικής είναι η αποδεδειγμένα αλάνθαστη μέθοδος.

Όπως διαπιστώσαμε σε προηγούμενο άρθρο είναι πιθανό στην καθημερινή μας ζωή, να βρισκόμαστε σε μία κατάσταση «Διπλής Άγνοιας» και όχι μόνο να μην το γνωρίζουμε, αλλά ούτε καν να το υποπτευόμαστε!

Στην κατάσταση της διπλής άγνοιας βρισκόμαστε όταν, ενώ δεν γνωρίζουμε κάτι, δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε να παραδεχτούμε ότι δεν το γνωρίζουμε!

Αυτός είναι ο λόγος που η Διπλή Άγνοια θεωρείται μια κατάσταση που μπορεί να γίνει ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ.

 Υπάρχει άραγε κάποιος τρόπος που θα μπορούσαμε να ελέγξουμε αν βρισκόμαστε σε αυτήν την επικίνδυνη κατάσταση της Διπλής Άγνοιας;

Ο μόνος τρόπος που θα μπορούσαμε να αποκτήσουμε αυτήν την δυνατότητα, είναι να κάνουμε και εμείς ΧΡΗΣΗ της ΣΩΚΡΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗΣ.

Το σίγουρο και αποτελεσματικό αντίδοτο σ’ αυτήν την επικίνδυνη κατάσταση, μας το προσφέρει η εφαρμογή της θείας εντολής του Απόλλωνα «ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ».

 Ειδικά όταν πρόκειται να εξετάσουμε φιλοσοφικά θέματα τόσο σοβαρά, όπως η σύσταση της Ψυχής του Ανθρώπου, πρέπει να είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι εξαλείψαμε κάθε κίνδυνο, ο οποίος θα μπορούσε να μας αποπροσανατολίσει, ώστε να εκλάβουμε φανταστικά γεγονότα ως πραγματικά.

 Θα πρέπει δηλαδή να είμαστε σίγουροι, ότι δεν βρισκόμαστε στην «διπλή αγνοία», αλλά αντιθέτως ότι τα συμπεράσματα των ερευνών μας στηρίζονται απολύτως με επιστημονικό τρόπο και είναι λογικά, χρήσιμα και αξιόπιστα.

 Η χρήση της Σωκρατικής Διαλεκτικής είναι η αποδεδειγμένα αλάνθαστη μέθοδος, η οποία μας ανοίγει απρόσκοπτα τον δρόμο για την επίγνωση της Διπλής Άγνοιας, της Παχυλής Αμάθειας, της Κακοήθειας, στην οποία πολλές φορές βρίσκεται και κυλιέται η Ψυχή μας, χωρίς καν εμείς οι ίδιοι να είμαστε σε θέση να το υποπτευθούμε.

 Ο Σκοπός και η Ουσία της Σωκρατικής διαλεκτικής, είναι απλός και άκρως αποτελεσματικός:

Συνίσταται στο να δημιουργήσει και να αναπτύξει στην Ψυχή μας, το ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ .

Η διεργασία αυτή, μπορεί να πραγματοποιηθεί, μόνο όταν εκριζωθεί από την Ψυχή μας, το Πνεύμα της ΕΠΑΝΑΠΑΥΣΗΣ, του ύπνου, της τεμπελιάς και της πνευματικής αδράνειας, όσον αφορά τα Αγιότατα και Μέγιστα, με τα οποία οφείλει να ασχολείται ο Άνθρωπος, αν θέλει να είναι άξιος του ονόματός του.

Είναι γνωστό, ότι στην Αρχαία Ελλάδα, αυτήν την ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗΣ πίσω από τα φαινόμενα ή την ερμηνεία των συμβόλων ή τα γεγονότα της κρυμμένης Αλήθειας, καθώς και την ανεύρεση της Ουσίας, την δίδασκε τόσο η «Ακαδημία» του Πλάτωνα, όσο και το «Λύκειον» του Αριστοτέλη, και αποτελούσε την πεμπτουσία της Ελληνικής Παιδείας.

Η πρώτη και βασική προϋπόθεση, το πρώτο βασικό μας εφόδιο που πρέπει οπωσδήποτε να διαθέτουμε, είναι το «ανοιχτό μυαλό» που θα μας επιτρέψει να συνειδητοποιήσουμε την ανάγκη που θα μας οδηγήσει να ασχοληθούμε με το μείζων θέμα της προσωπικής μας εξέλιξης.

Σύμφωνα με τον Σωκράτη, ο τρόπος εργασίας, ο οποίος θα μας οδηγήσει στην εφαρμογή της διαλεκτικής και στην αποκάλυψη της διπλής άγνοιας είναι:

 η ΠΑΡΑΒΟΛΗ και η ΣΥΓΚΡΙΣΗ

 η ΠΑΡΑΘΕΣΗ και η ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ

 η ΑΝΑΛΟΓΙΑ και η ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΑ

 Δηλαδή πολύ απλά, μόνο με τον παραλληλισμό της ίδιας κατηγορίας φαινομένων εννοιών και γεγονότων μπορούμε να αποκαλύψουμε την εκάστοτε υποκρυπτόμενη Αλήθεια, τον Νόμο, την ΟΥΣΙΑ ΜΙΑΣ ΕΝΝΟΙΑΣ, τον πολύτιμο ΟΡΙΣΜΟ που θα μας βοηθήσει σε αυτήν την εργασία μας.

Αυτή ακριβώς είναι η ανυπολόγιστη αξία της Διαλεκτικής Τέχνης του Σωκράτη.

Είναι προφανές, ότι παρόλα τα εμφανή και σίγουρα αποτελέσματά της, στις μέρες μας η μέθοδος της Σωκρατικής Διαλεκτικής δεν διδάσκεται, αφού αυτό το βάθος των εννοιών και του λόγου, έχει αντικατασταθεί σήμερα, από την επίπεδη εικόνα, από την επιφάνεια και την ουσιαστική εξαφάνιση της Φιλοσοφίας.

Θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι ζούμε σε μία εποχή όπου αδιαμφισβήτητα απέχουμε πάρα πολύ από το να θεωρούμαστε διαλεκτικοί.

Αν όμως αρχίζαμε και πάλι να χρησιμοποιούμε τον θείο αυτό τρόπο σκέψης, (και κατ’ επέκταση δράσης) θα ανακαλύπταμε και πάλι την ΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΕΝΝΟΙΩΝ, θα ανακαλύπταμε και πάλι τις λεγόμενες ΠΡΟΪΟΥΣΕΣ ή ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΕΣ έννοιες για τις οποίες μας μιλάει ο Πλάτων.

 Οι «ΠΡΟΪΟΥΣΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ» είναι οι έννοιες εκείνες που εμπεριέχουν, για όποιον θα ήθελε και πάλι να τις χρησιμοποιήσει και να ευεργετηθεί από αυτές, το πραγματικό «Κλειδί της Γνώσης» και της Πνευματικής Εξέλιξης.

Με την βοήθεια της Σωκρατικής Διαλεκτικής αποκαλύπτονται όλες οι ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΚΑΙ ΑΣΑΦΕΙΣ ΕΝΝΟΙΕΣ, που μας κρατούν στην Διπλή Άγνοια, έτσι ώστε να ανακαλύψουμε και πάλι την Χρυσή σειρά των εννοιών εκείνων, οι οποίες με την εργασία αυτή, μπορούν να καταστούν πλέον στην Ψυχή μας ΔΙΑΥΓΕΙΣ, να λαμβάνουν δηλαδή συνεχώς ΕΝΤΑΤΙΚΟΤΕΡΟ ΦΩΣ και ΣΑΦΗΝΕΙΑ.

Προκειμένου να γίνει περισσότερο αντιληπτή και κατανοητή αυτή η τόσο σπουδαία τέχνη της Σωκρατικής διαλεκτικής, ας προσπαθήσουμε να αναλύσουμε μία ΠΡΟΪΟΥΣΑ ΕΝΝΟΙΑ, την έννοια της Φιλίας, για να ανακαλύψουμε πόσες διαφορικές εκδοχές της έννοιας αυτής θα μπορούσαν να περικλείονται μέσα στην ίδια λέξη, ανάλογα την προσωπική εξέλιξη στην οποία βρίσκεται η Ψυχή μας.

 Ας προσπαθήσουμε να αντιληφθούμε την έννοια της φιλίας, όπως ένα νήπιο, που δεν έχει προλάβει ακόμα να παραγεμίσει τον εγκέφαλό του με ατελείωτες και πολλές φορές ανωφελείς πληροφορίες.

Ένα μωρό θεωρεί αρχικά ως φίλους του, τους οικείους του και πρώτα απ’ όλα την μητέρα του, που το τρέφει και το κρατάει στην αγκαλιά της. Κατόπιν τον πατέρα του, τα τυχόν αδέλφια του και τα αμέσως προσκείμενα σε αυτό οικογενειακά πρόσωπα. Τον παππού , την γιαγιά, τα ξαδέλφια, τα άτομα που μπαίνουν στο σπίτι του, τους γείτονες.

Για το μωρό του παραδείγματός μας, αυτός είναι ολόκληρος ο Κόσμος!

Όσο το παιδί μεγαλώνει και αντιλαμβάνεται περισσότερο το περιβάλλον του, η έννοια της οικειότητας – φιλίας, καθίσταται ευρύτερη και προσλαμβάνει ουσιαστικότερο περιεχόμενο μέσα στην Ψυχή του.

Την ημέρα της εισόδου του παιδιού στο σχολείο, η ιδέα της φιλίας –ως μία πραγματικά προϊούσα έννοια- διευρύνεται ακόμα περισσότερο, αλλά γίνεται και ουσιαστικότερη, διότι συμπεριλαμβάνει πλέον στους φίλους του, και τους συμμαθητές. Επακολουθεί το γυμνάσιο, το λύκειο, το Πανεπιστήμιο, το στρατιωτικό, η βιοπάλη… που προσθέτουν στους φίλους, τους συστρατιώτες, τους συμφοιτητές, τους «συναδέλφους».

Η έννοια της φιλίας λοιπόν συνεχώς διευρύνεται, προσλαμβάνει όλο και περισσότερο ουσιαστικότερο περιεχόμενο, και στο τέλος με το πέρασμα των ετών, το παιδί στο οποίο αναφερόμαστε, που εν τω μεταξύ από παιδί έγινε έφηβος, κατόπιν άνδρας, για να καταλήξει γέρος, έχοντας περάσει από φιλίες, έρωτες, καημούς, αντιλαμβάνεται πλέον ότι ολόκληρη η ζωή του βασίστηκε σε αυτήν την έννοια της φιλίας και της οικειότητας.

 Επομένως πώς θα μπορούσε να υποστηρίξει κάποιος ότι γνωρίζει την πραγματική και ολοκληρωμένη έννοια της φιλίας, αν δεν έχει γνωρίσει προηγουμένως ολόκληρη αυτήν την εξελικτική διαβάθμιση η οποία εμπεριέχεται μέσα σε κάθε Προϊούσα Έννοια;

Διαπιστώνουμε ότι μια ΕΠΙΓΝΩΣΗ απεριόριστης σημασίας, εμφανίζεται στην Ψυχή του Ανθρώπου που προσπαθεί να εφαρμόσει αυτήν την Σωκρατική διαλεκτική μέθοδο.

Ο Άνθρωπος αυτός αντιλαμβάνεται την έννοια της ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ, της ροής και της φοράς που υπάρχει αφ’ ενός στο Σύμπαν ή τον Μακρόκοσμο, αφ’ ετέρου σε όλα τα Έμψυχα όντα ή κατά αντιστοιχία, στον Μικρόκοσμο.

Για να αποκτήσουμε μία περισσότερο ολοκληρωμένη εικόνα του τρόπου με τον οποίο ολόκληρη η ζωή του Ανθρώπου, περιστρέφεται εξαρτάται και ορίζεται υποχρεωτικά από προϊούσες έννοιες, μπορούμε να αναφερθούμε σε μερικές τέτοιες έννοιες ή ιδέες, οι οποίες είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένες με την θεία εξέλιξη και την Πρόοδο του Ανθρώπου:

 Αλήθεια, Ανάμνηση, Ανδρεία, Αρετή, Γνώση, Δικαιοσύνη, Διδασκαλία, Επιστήμη, Έρως, Θεός, Θεωρία, Θρησκεία, Ιατρική, Κάλλος, Κάθαρση, Μούσες, Μουσική, Μνήμη, Νόμος, Νόηση, Νους, Ουσία, Παιδεία, Πίστη, Πρόοδος, Πολιτισμός, Μόρφωση, Ροή, Εξέλιξη, Φορά, Σοφία, Σύνεση, Σωφροσύνη, Τύχη, Ειμαρμένη, Φρόνηση, Ψυχή…

 Από την στιγμή λοιπόν που θα συναισθανθούμε την ανάγκη της εφαρμογής του ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ, οφείλουμε να κάνουμε ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ μια ΝΕΑ ΑΡΧΗ στη ζωή μας, ένα καινούριο ξεκίνημα, βασισμένοι σε αυτήν την ξεχασμένη Σωκρατική μέθοδο των Προϊουσών ή Προοδευτικών Εννοιών, η εφαρμογή της οποίας αποτελεί εγγύηση επιτυχίας του σκοπού μας, αν φυσικά επιθυμούμε να αποκτήσουμε και να κατακτήσουμε την πραγματική Πρόοδο και την πραγματική Αλήθεια, που θα επιτρέψουν την έξοδό μας από την κατάσταση της Διπλής Άγνοιας.

Οπωσδήποτε μία τέτοιου είδους απόφαση, θα αποτελούσε ένα πολύ σημαντικό γεγονός, μία πραγματική ΑΠΟΦΑΣΗ ΖΩΗΣ, έναν σταθμό που θα μπορούσε να αλλάξει ολόκληρη την εξελικτική μας πορεία.

Θα αποτελούσε ένα νέο, πολύ σημαντικό και ελπιδοφόρο ξεκίνημα που θα μας οδηγήσει κάποτε στην ΑΠΛΗ ΑΓΝΟΙΑ, στο να έχουμε δηλαδή την επίγνωση του τι γνωρίζουμε και του τι όχι.

 Μόνο όταν βρεθούμε σε αυτήν την κατάσταση μπορούμε να συνεχίσουμε την Πνευματική μας εξελικτική πορεία, διότι μόνο τότε μπορούμε να προχωρήσουμε στα επόμενα τρία εξελικτικά ΣΤΑΔΙΑ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ της Ψυχής μας.

Στην ΕΦΕΣΗ, την ΖΗΤΗΣΗ και την ΕΥΡΕΣΗ της πραγματικής Αλήθειας! 

Γιώργος Χαραλαμπίδης   http://www.astrology.gr/ENALLAKTIKI-GONIA

Η ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ

Από το Γιώργο Χαραλαμπίδη 

Όπως γνωρίζουμε, σύμφωνα με την Ελληνική Κοσμοθεωρία υπάρχει άμεση σύνδεση του Μακρόκοσμου ή του Σύμπαντος και του Μικρόκοσμου ή του Ανθρώπου.

Δηλαδή της Φύσης του Σύμπαντος και της Φύσης του Ανθρώπου.

 Όλες οι προσπάθειες των επιστημών και κυρίως της ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ έχουν σαν βασικό τους στόχο  να ανακαλύψουν και να κατανοήσουν την λειτουργία αυτών των φυσικών νόμων.

Πρόκειται βεβαίως για μία εργασία εξαιρετικά δύσκολη και επίπονη, κατά την οποία ένας Άνθρωπος που θα ήθελε να αποκτήσει κάποια ασφαλή συμπεράσματα θα πρέπει,  χωρίς ίχνος αμφιβολίας, να αφιερώσει ολόκληρη την ζωή του.

Ο λόγος είναι διότι αυτά τα πολύτιμα μυστικά που θα μας επιτρέψουν να γνωρίσουμε την πραγματική φύση του εαυτού μας είναι πολύ καλά κρυμμένα.

Αυτήν την θεμελιώδη Αλήθεια την γνωρίζει πολύ καλά και ο Ηράκλειτος, ο «σκοτεινός» Φιλόσοφος, ο οποίος μέσα από τα βάθη των αιώνων μας αποκαλύπτει ότι:

 «ΦΥΣΙΣ ΚΡΥΠΤΕΣΘΑΙ ΦΙΛΕΙ»

 Δηλαδή, ότι το βασικό χαρακτηριστικό της Φύσης του Σύμπαντος αλλά και του Ανθρώπου είναι ότι του αρέσει να κρύβει πολύ καλά τα πολύτιμα μυστικά του που αφορούν στην σύσταση της εσωτερικής του Φύσης.

Αυτός είναι και ο λόγος που αν και οι Άνθρωποι ψάχνουν απεγνωσμένα να βρουν τα μυστικά της, επιστρατεύοντας πολλές φορές όλα τα μέσα που διαθέτουν, η Φύση τελικά ΔΕΝ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΠΟΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ, έτσι ώστε να μην μπορούμε να γνωρίζουμε την ολοκληρωμένη ΑΛΗΘΕΙΑ σύμφωνα με την οποία λειτουργούν οι Νόμοι τόσο του Σύμπαντος όσο και του Ανθρώπου.

 Η Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία όμως, διαθέτει την λύση και γι αυτό το θεμελιώδες  πρόβλημα.

 Ο ίδιος ο Αριστοτέλης στο βιβλίο του «Μετά τα Φυσικά» μας διευκρινίζει ότι ο λόγος της αποτυχίας μας ως προς το θέμα της ανακάλυψης και κατανόησης αυτής της κρυμμένης Συμπαντικής Αλήθειας, είναι ότι όλοι ανεξαιρέτως οι ερευνητές που ενδιαφέρονται για αυτά τα πράγματα, από τον πιο απλό Άνθρωπο, μέχρι τον πιο μεγάλο επιστήμονα, κάνουν διαπράττουν ένα βασικό λάθος.

 Λαμβάνουν υπόψη τους την «Ονομαζομένη Σοφία» αυτό δηλαδή που πιστεύουν ότι είναι σωστό, και όχι την πραγματικά αληθινή Σοφία, την οποία και δεν γνωρίζουν διότι πολύ απλά δεν την έχουν ακόμα ανακαλύψει!

 Ο κατεξοχήν Φιλόσοφος που συνειδητοποίησε αυτήν την κατάσταση για την οποία μας μιλάει ο Ηράκλειτος και αναζήτησε μια δυναμική και αποτελεσματική λύση ήταν αναμφισβήτητα ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ.

Όλοι μας γνωρίζουμε ότι ο Σωκράτης στην προσπάθειά του να  ΑΝΑΓΚΑΣΕΙ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ  να αποκαλυφθεί, επινόησε και εφάρμοσε με μεγάλη επιτυχία την μέθοδο της ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗΣ, γνωστή και ως Μαιευτική Μέθοδο.

Αυτήν την πραγματικά θεία και υπέροχη τέχνη, η οποία αποσκοπούσε σε μία πρωτοφανή δυνατότητα, για τα μέχρι τότε ανθρώπινα δεδομένα:

Να «Γεννήσει» στην Ψυχή του Ανθρώπου εκείνου που θα αποφασίσει να ασχοληθεί με αυτά τα Φιλοσοφικά θέματα,  τον ΘΕΙΟ ΣΠΟΡΟ, η καλλιέργεια  του οποίου θα οδηγήσει στον Καρπό της αποκάλυψης «ΣΟΦΙΑΣ ΟΡΘΗΣ».

Έτσι όταν ο καρπός αυτός ωριμάσει, θα ΑΝΑΓΚΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ να σταματήσει να κρύβεται μέσα στο περίβλημά της και θα αποκαλυφθεί με όλο της το Κάλος και την Παντοδυναμία!

Μόνο τότε, αυτός ο Άνθρωπος μπορεί να «σταθεί στα πόδια του», όπως ακριβώς ένα μωρό που όσο μεγαλώνει αρχίζει σταδιακά να μαθαίνει να περπατάει, στην αρχή με την βοήθεια της Μητέρας του και στην συνέχεια χρησιμοποιώντας αποκλειστικά τις δικές του δυνάμεις.

 Ας μην ξεχνάμε όμως ότι στον αποσυμβολισμό τα ΠΟΔΙΑ σχετίζονται πάντοτε με την ΨΥΧΗ.

Το ΒΡΕΦΟΣ που φέρνει στη ζωή η Μαιευτική Μέθοδος, είναι η βρεφική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Ανεξέλικτη Ψυχή μας. Επομένως ο Άνθρωπος αυτός που καταφέρνει να σταθεί ΟΡΘΙΟΣ και να αρχίσει να περπατάει με τις δικές του δυνάμεις, είναι ο Άνθρωπος αυτός που έχει καταφέρει να ΑΦΥΠΝΙΣΕΙ ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΤΙΣ ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΨΥΧΙΚΕΣ ΤΟΥ ΔΥΝΑΜΕΙΣ.

 Πόσο εύκολο είναι όμως να σταθούμε όρθιοι στα πόδια μας και να καταφέρουμε  ΑΝΑΚΑΛΥΨΟΥΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΡΥΜΜΕΝΗ ΑΛΗΘΕΙΑ;  

 Θα πρέπει λοιπόν να έχουμε κατανοήσει ότι η Μέθοδος της Σωκρατικής Διαλεκτικής, περιστρέφεται γύρω από την ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ μας, από τον Ύπνο που αφορά στην ΥΠΟΘΕΤΙΚΗ πανσοφία της, αλλά και της Δοκησισοφίας και της Επανάπαυσης, στην οποία συνήθως βρισκόμαστε, πιστεύοντας ότι στην ζωή μας «όλα πάνε καλά!»

Είναι όμως πραγματικά έτσι;

Οι Νεοπλατωνικοί Φιλόσοφοι, μας παραδίδουν, μία εξαιρετικά σημαντική πληροφορία. Μας περιγράφουν τις ΚΥΡΙΕΣ ΨΥΧΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ, τα στάδια δηλαδή από τα οποία οφείλει να περάσει κάθε Ψυχή κατά την διάρκεια της πορείας της προς την Πνευματική της εξέλιξη που ισοδυναμούν με την ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ.

Ο Νεοπλατωνικός Πρόκλος, στα σχόλιά του στον «Κρατύλο» του Πλάτωνα, μας αποκαλύπτει ότι, ένας Άνθρωπος, μπορεί να βρίσκεται σε ΔΥΟ ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ:

ΝΑ ΓΙΓΝΩΣΚΕΙ ή ΝΑ ΜΗ ΓΙΓΝΩΣΚΕΙ

 Με άλλα λόγια ένας Άνθρωπος μπορεί να ΓΝΩΡΙΖΕΙ την πραγματική αλήθεια ή μπορεί να ΜΗΝ την ΓΝΩΡΙΖΕΙ.

 Μπορεί δηλαδή, να καταλαβαίνει ή όχι αυτά που συμβαίνουν γύρω του, να έχει ή να μην έχει την συναίσθηση της πραγματικότητας, ή ακόμη και την συναίσθηση αυτού του ίδιου του τού Εαυτού.

Αυτές οι δύο ΑΚΡΑΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ χωρίζονται σε πέντε συγκεκριμένα εξελικτικά ΣΤΑΔΙΑ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ.

Τα στάδια αυτά είναι:

1. Η διπλή Άγνοια.      

2. Η απλή Άγνοια

3. Η Έφεση

4. Η Ζήτηση

5. Η Εύρεση

 Διαπιστώνουμε ότι η αρχική κατάσταση του «μη γιγνώσκειν», η κατάσταση δηλαδή της ΑΓΝΟΙΑΣ, θεωρείται τόσο σοβαρή, ώστε καταλαμβάνει και τα δύο αρχικά στάδια.

Δηλαδή αυτό που μας διδάσκει ο Πρόκλος είναι ότι υπάρχει αφ’ ενός μεν η κατάσταση της ΑΠΛΗΣ ΑΓΝΟΙΑΣ, στην οποία βρισκόμαστε όταν δεν γνωρίζουμε κάτι, υπάρχει όμως αφετέρου και μία δεύτερη, δυστυχώς πολύ σοβαρότερη κατάσταση – την οποία σπανίως αντιλαμβανόμαστε – και η οποία ονομάζεται ΔΙΠΛΗ ΑΓΝΟΙΑ.

Αυτή η Διπλή Άγνοια θεωρείται ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ, διότι σ’ αυτήν βρισκόμαστε όταν, ενώ δεν γνωρίζουμε κάτι, δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε να παραδεχτούμε ότι δεν το γνωρίζουμε!  

Η Διπλή Άγνοια περιγράφει την πολύ άσχημη ψυχική κατάσταση την οποία βιώνουμε ενώ είμαστε πλήρως πεπεισμένοι ότι αυτό το οποίο εμείς κάνουμε είναι το σωστό, ενώ στην πραγματικότητα οι απόψεις μας είναι εντελώς λανθασμένες!

ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ!

 Ο λόγος για τον οποίο η κατάσταση αυτή θεωρείται επικίνδυνη, είναι διότι, όχι μόνο δεν προσπαθούμε να διορθώσουμε τον εαυτό μας, όπως θα έπρεπε να κάνουμε σύμφωνα με την λογική, αλλά αντιθέτως δίνουμε συμβουλές στους άλλους (οι οποίες είναι φυσικά λανθασμένες) και προοδευτικά γινόμαστε Δοκησίσοφοι.

Πιστεύουμε δηλαδή ότι εμείς γνωρίζουμε τα πάντα και είμαστε Σοφοί. Στην πραγματικότητα όμως δεν έχουμε κατανοήσει παρά ελάχιστα πράγματα, όσον αφορά την αληθινή μας φύση– άσχετα με τους τίτλους των σπουδών μας – και είμαστε απολύτως παραπλανημένοι.

http://www.astrology.gr/ENALLAKTIKI-GONIA

ΟΙ ΚΑΚΟΙ ΔΕΝ ΘΥΣΙΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΦΙΕΡΩΝΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΜΗΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΑΓΟΡΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΤΙΜΩΡΙΑ

Χ. Όταν είδε (ο Απολλώνιος ο Τυανεύς) κάποτε πολύ αίμα στον βωμό και πάνω του σφάγια, Αιγυπτιακά βόδια και μεγάλα γουρούνια, που κάποιοι τα έγδερναν και κάποιοι τα τεμάχιζαν, καθώς και δύο χρυσά αγγεία στολισμένα με θαυμάσια Ινδικά πετράδια, πλησίασε τον ιερέα και του είπε: «Κάποιος ευχαριστεί τον θεό με μεγαλοπρέπεια». Ο ιερέας του είπε: «Θα παραξενευτείς περισσότερο, αν μάθεις ότι αυτός που κάνει τέτοια θυσία δεν ζήτησε τίποτε ακόμη από τον θεό ούτε έμεινε εδώ τόσο καιρό όσο άλλοι ούτε γιατρεύτηκε ποτέ από τον θεό ούτε έχει αποκτήσει ό,τι ήρθε να ζητήσει, γιατί, όπως φαίνεται, μόλις χθες έφτασε και κάνει αυτές τις πλούσιες θυσίες. Λέει πως θα κάνει πολύ μεγαλύτερες θυσίες και μεγαλύτερες προσφορές, αν τον δεχτεί ο Ασκληπιός.

Είναι πάρα πολύ πλούσιος. Η περιουσία του στην Κιλικία ξεπερνάει όλων των άλλων μαζί. Παρακαλάει τον θεό να του ξαναδώσει το ένα μάτι του που έχει χάσει».

Ο Απολλώνιος έστρεψε τα μάτια του στη γη, όπως συνήθιζε όταν είχε γεράσει, και ρώτησε: «Πώς τον λένε;»

Όταν άκουσε την απάντηση, είπε: «Νομίζω, ιερέα, πως δεν πρέπει να δεχτείτε τον άνθρωπο τούτο στο ιερό, γιατί έχει έρθει μιασμένος και για ό,τι έπαθε αιτία είναι η ανηθικότητά του. Το να θυσιάζει με πολυτέλεια προτού ευεργετηθεί από τον θεό, δεν ταιριάζει σε κάποιον που κάνει θυσία, αλλά σε αυτόν που θέλει να απαλλαγεί από τα ανόσια και απεχθή έργα του».

Τούτα είπε ο Απολλώνιος και ο Ασκληπιός παρουσιάστηκε τη νύχτα στον ιερέα και του είπε: «Ο τάδε να φύγει μαζί με τα πράγματα του, γιατί δεν είναι άξιος να έχει ούτε το άλλο μάτι του». Ο ιερέας έκανε έρευνα γι' αυτό τον άνθρωπο και έμαθε πως η γυναίκα του Κίλικα εκείνου είχε κόρη από τον πρώτο γάμο της, την οποία αυτός ερωτεύτηκε και είχε μαζί της σχέσεις ακόλαστες και μάλιστα φανερά. Η μητέρα τους έπιασε στο κρεβάτι και ορμώντας πάνω τους, έβγαλε με τις πόρπες της το ένα μάτι του συζύγου ενώ της κόρης και τα δύο.

XI. Φιλοσοφική άποψη του Απολλώνιου ήταν η αποφυγή υπερβολών στις θυσίες και τα αφιερώματα. Επειδή κάποτε, μετά την εκδίωξη του Κίλικα, συγκεντρώνονταν περισσότεροι στο ιερό, ρώτησε τον ιερέα: «Άραγε είναι οι θεοί δίκαιοι;» «Δικαιότατοι», του είπε. «Συνετοί;» «Υπάρχει κανείς πιο συνετός από τους θεούς;» «Γνωρίζουν όσα συμβαίνουν στους ανθρώπους ή δεν έχουν ιδέα;» «Σ' αυτό κυρίως πλεονεκτούν οι θεοί», απάντησε ο ιερέας, «σε σύγκριση με τους ανθρώπους, ότι δηλαδή οι άνθρωποι εξαιτίας αδυναμίας δεν γνωρίζουν ούτε όσα τους αφορούν, ενώ οι θεοί γνωρίζουν και των ανθρώπων και τα δικά τους». «Όλα αυτά, ιερέα», είπε ο Απολλώνιος, «είναι άριστα και αληθέστατα. Επειδή λοιπόν ξέρουν τα πάντα, νομίζω πως όποιος έρχεται στους θεούς και ξέρει πως είναι ενάρετος πρέπει να κάνει την εξής ευχή: Θεοί, δώστε μου ό,τι πρέπει να πάρω. Διότι στους καλούς, ιερέα, οφείλονται καλά, στους κακούς τα αντίθετα, και οι θεοί, που ευεργετούν εκείνον που θα βρουν υγιή και απρόσβλητο από την κακία, τον στέλνουν πίσω αφού τον στεφανώσουν, όχι με χρυσά στεφάνια, αλλά με όλα τα καλά. Αντίθετα, όποιον στιγματισμένο και διεφθαρμένο δουν τον εγκαταλείπουν στην τιμωρία και του δείχνουν οργή τόσο πιο μεγάλη, όσο μεγάλο ήταν και το θράσος του να έρθει στο ιερό χωρίς να είναι καθαρός».

Συνάμα, στρέφοντας τα μάτια του προς τον Ασκληπιό, είπε: «Φιλοσοφείς, Ασκληπιέ, την άρρητη φιλοσοφία που σου ταιριάζει, αν δεν επιτρέπεις στους κακούς να έρχονται εδώ, ακόμη κι αν σου φέρνουν όλα τα πλούτη από τις Ινδίες και τις Σάρδεις. Αυτοί δεν θυσιάζουν και δεν αφιερώνουν για να τιμήσουν τους θεούς, αλλά για να εξαγοράσουν την τιμωρία, κάτι που δεν επιτρέπετε εσείς που είστε δικαιότατοι».

ΦΙΛΟΣΤΡΑΤΟΣ – ΑΠΑΝΤΑ – ΤΑ ΕΣ ΤΟΝ ΤΥΑΝΕΑ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΝ

ΜΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ...

Στην επιφάνεια της Γης αυτή ακριβώς τη στιγμή υπάρχουν πόλεμοι και βία και τα πάντα φαίνονται φρικτά. Όμως, την ίδια στιγμή, κάτι πολύ ήσυχο, ήρεμο και καλά κρυμμένο συμβαίνει και συγκεκριμένοι άνθρωποι καλούνται από ένα ανώτερο Φως.

Μία χαμηλών τόνων επανάσταση γεννιέται από μέσα προς στα έξω.

Από τα κάτω προς τα πάνω. Πρόκειται για μία παγκόσμια επιχείρηση. Μία πνευματική συνωμοσία.

Υπάρχουν κύτταρα αυτής της επιχείρησης σε κάθε έθνος αυτού του κόσμου. Δεν θα μας δείτε στην τηλεόραση ούτε θα διαβάσετε για εμάς στις εφημερίδες ούτε πρόκειται να ακούσετε τα λόγια μας στο ραδιόφωνο.

Δεν αναζητούμε τη δόξα. Δε χρησιμοποιούμε συγκεκριμένες φόρμες εργασίας. Καταφθάνουμε σε διάφορα σχήματα και μεγέθη. Έχουμε "κοστούμια" και διαφορετικά χρώματα. Οι περισσότεροι από εμάς δουλεύουμε ανώνυμα. Εργαζόμαστε στη σιωπή πίσω από τα παρασκήνια σε κάθε πολιτισμό αυτού του κόσμου, σε μικρές και μεγάλες πόλεις, στα βουνά και στις πεδιάδες, στις φάρμες και στα χωριά, σε διαφορετικές φυλές και σε απομακρυσμένα νησιά.

Πολλές φορές διασταυρώνονται οι δρόμοι μας και δεν το αντιλαμβανόμαστε, συνεχίζουμε. Βρισκόμαστε πίσω από τα σκηνικά και δε μας ενδιαφέρει ποιος κερδίζει το χρυσό ή οτιδήποτε άλλο, το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να εκτελέσουμε την αποστολή μας. Και μια στο τόσο καθώς περνάει ο ένας δίπλα στον άλλον ανταλλάζουμε ματιές αναγνώρισης και προχωράμε. Κατά τη διάρκεια της ημέρας πολλοί κάνουμε συνηθισμένα επαγγέλματα. Τα βράδια όμως, πίσω από την αυλαία η αληθινή δουλειά μας ξεκινάει.

 Κάποιοι μας ονομάζουν στρατιές συνειδητότητας. Αργά αλλά με σταθερό ρυθμό χτίζουμε έναν καινούργιο κόσμο με τη δύναμη της καρδιάς και του μυαλού μας. Ακολουθούμε το ένστικτο μας με χαρά και πάθος. Οι εντολές που μας δίνονται λαμβάνονται από την Κεντρική Πνευματική Ιδιοφυΐα (τον κεντρικό ήλιο). Ρίχνουμε μαλακές "βόμβες" αγάπης χωρίς κανείς να τις αντιλαμβάνεται σε συνειδητό επίπεδο όπως: ποιήματα, αγκαλιές, τραγούδια, εικόνες, βίντεο, γλυκά λόγια, διαλογισμούς και προσευχές, χορούς, σελίδες στο internet, blogs, πράξεις κοινωνικού ακτιβισμού και καλοσύνης...

Εκφράζουμε τους εαυτούς μας με ένα μοναδικό και προσωπικό τρόπο, με τα ταλέντα και τα δώρα μας όντας οι ίδιοι οι αλλαγές που θέλουμε να δούμε στον κόσμο. Αυτή είναι η δύναμη που κινεί τις καρδιές μας. Ξέρουμε ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος να πραγματοποιήσουμε τη μεταμόρφωση αυτού και κάθε άλλου πλανήτη. Γνωρίζουμε ότι μέσα από τη σιωπή και την ταπεινότητα έχουμε τη δύναμη και την ισχύ όλων των ωκεανών μαζί. Η δουλειά μας είναι αργή και προσεκτική όπως και ο σχηματισμός των βουνών.

Η αγάπη είναι η "θρησκεία" του 21 αιώνα, χωρίς την ανάγκη εκπαιδευτικών προγραμμάτων και διπλωμάτων, χωρίς την ανάγκη εξειδικευμένων γνώσεων για την κατανόηση της και αυτό γιατί η αγάπη γεννιέται από τη νοημοσύνη της καρδιάς κρυμμένη όλη την αιωνιότητα στον εξελικτικό παλμό κάθε ανθρώπινης ύπαρξης.

Γίνετε η αλλαγή που θέλετε να δείτε στον κόσμο γύρω σας. Κανείς άλλος δεν μπορεί να κάνει αυτή τη δουλειά για εσάς.

ΤΩΡΑ ΞΕΡΕΤΕ ΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΠΟΙΕΣ ΕΙΣΤΕ...

http://olixnos.blogspot.gr/

Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΜΑΤΑΓΩΓΟΥ "ΛΕΣΒΟΣ" ΤΟ 1974 ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Ο ήρωας Πλωτάρχης (τότε) Ελευθέριος Χανδρινός, Κυβερνήτης του Α/Γ ΛΕΣΒΟΣ,  με τις ευφυείς κινήσεις και ενέργειές του, προκάλεσε μεγάλες ζημιές στον Τούρκικο Στόλο, στην Τουρκική Αεροπορία και διέσωσε με τα πυρά του αρματαγωγού του την πόλη της Πάφου από τους Τούρκους εισβολείς.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΑΡΘΡΟ: ΕΔΩ

TO ΣΩΜΑ ΜΑΣ, ΟΜΙΛΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

http://olixnos.blogspot.gr/

Να μην ξεχάσω ότι ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ

Γράφει ο Θείος Άκης

«Τούτη η δίψα δεν σβήνει τούτη η μάχη δεν παύει, χίλια χρόνια αν περάσουν δεν πεθαίνουμε σκλάβοι». Θεοδόσης Πιερίδης Το βλέπαμε και δε δίναμε σημασία. Στα χρόνια της γενικότερης αφασίας που κάθε μέρα κάποιος πηδάει από ένα μπαλκόνι πράγματα σαν και αυτό φαίνονται περιττή λεπτομέρεια. Στα τούρκικα σήριαλ αναφέρομαι που «στολίζουν» πλέον την βαρετή μας καθημερινότητα. Η ανοχή μας τα πολλαπλασίασε και πια σχεδόν οι μισοί τηλεοπτικοί δέκτες πανελλαδικής εμβέλειας δείχνουν τις σαπουνόπερες της γείτονος. Δεν περιμέναμε κάτι καλύτερο από τα κανάλια και τους ιδιοκτήτες τους. Είναι γνωστό άλλωστε ότι οι ελίτ-αλήτ σε αυτή την χώρα λειτουργούν χειρότερα και από Τούρκο εμπρηστή. Αλήθεια αναρωτιέμαι σε λίγες μέρες που ξυπνάνε μνήμες εισβολής για τον Ελληνισμό, άραγε οι τηλεοπτικοί βόθροι θα παίζουν ανέμελα και τότε για αγάδες και φατμέδες; Εννοώ την 20 Ιουλίου, μέρα που οι Τούρκοι εισβάλλουν στην Κύπρο και ξεκινά η τελευταία τραγωδία του Ελληνισμού. Ξέρετε δεν περάσανε και αιώνες για να μας προσγειώσουν κάποιοι με προτροπές του τύπου «πού πας και τα ξεθάβεις όλα αυτά» και άλλα παρόμοια. Παραπάνω από τους μισούς Έλληνες έχουν ζήσει την εισβολή του 1974. Οι μνήμες είναι κοντά και τα νέα ήθη των καναλιών δύσκολα θα τις αλλάξουν. Πέρα από αυτό υπάρχει και κάτι άλλο. Το αίμα της Κύπρου είναι o θεμέλιος λίθος της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας. Η γενεσιουργός αιτία των αγαθών που απολαμβάνουμε σήμερα. Αν δε σέβεσαι λοιπόν τους νεκρούς αυτούς εσύ είσαι ο πρώτος που καταλύεις τη δημοκρατία.

Να μην ξεχάσω λοιπόν ότι ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ. Έστω και αν έχω χίλια προβλήματα, έστω και αν η τηλεόραση παίζει την τούρκικη υποκουλτούρα. Είναι πολύ μικρά αυτά για να με οδηγήσουν στη λήθη.

Δεν ξεχνώ λοιπόν την εισβολή, τους σκοτωμένους, τους πρόσφυγες, τους αγνοούμενους και τον ξεριζωμό. Αρνούμαι να ζω με κουμπάκια κρατώντας το μιναριστήριο στο χέρι δεχόμενος ότι μου πασάρει. Αφήνω στους Νεοέλληνες τα χαιρέκακα σχόλια για την είσοδο της Κύπρου στο ΔΝΤ με αναφωνήσεις του τύπου «να δούνε και αυτοί την γλύκα» και άλλα συναφή. Άλλωστε η πνευματική ηγεσία δεν μας δίδαξε τίποτα διαφορετικό για την Μεγαλόνησο. Για αυτήν η Κύπρος ήταν μια παραπάνω αγορά (εύρωστη μάλιστα) για να πουλήσει τα βιβλία και τα τραγούδια της. Τίποτα λιγότερο, τίποτα παραπάνω. Παιδιά το δωδεκάρι στην Eurovision προσέξτε μην χάσουμε και όλα θα είναι καλά!

Δεν ξεχνώ λοιπόν και συνεχίζω να ελπίζω. Καρτερώ την ημέρα που θα αντικρύσω ελεύθερο το κάστρο της Κερύνειας και του Αγίου Ιλαρίωνα. Την ώρα που θα προσκυνήσω στον Άγιο Μάμα στη Μόρφου το καλοκαίρι. Την αγωνιστική που το ΑΠΟΕΛ θα παίξει ξανά στην Α’ Εθνική πράγμα το οποίο δεν πρόλαβε το 1974. Την Ανόρθωση να παίξει στην φυσική της έδρα στην Αμμόχωστο έστω και «το κορμί μας αν θα λιώσει». Η μνήμη όλων αυτών θα μας οδηγεί στην ελευθερία στους χρόνους των ρολογιών και της σβελτάδας. Άλλωστε η Κύπρος είναι το μέρος που το θαύμα ζει ακόμα όπως λέει και ο Σεφέρης. Σε αυτό ελπίζουμε και εμείς. Όσο έχουμε τη δύναμη να ελπίζουμε. Αλλιώς εάν δεν την έχουμε απλά θυμόμαστε και δεν ξεχνάμε…

http://olympia.gr/

ΚΥΠΡΟΣ 1974 - ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΜΑΧΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΔΥΚ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΦΡΟΥΡΑΣ - ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΥΣ - ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΙΕΤΑΙ

ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΣΗΡΙΑΛ: ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟΒΛΑΚΩΝΟΥΝ, ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΦΑΝΑΤΙΖΟΥΝ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΑ!

Κάποτε ο Οζάλ είχε πει ότι δεν θα χρειαστεί πόλεμος για να κατακτήσουμε την Ελλάδα, αλλά θα πέσει μόνη της σαν ώριμο φρούτο στις αγκαλιές μας.

Πού να το φαντάζονταν ότι είκοσι σχεδόν χρόνια με τα τον θάνατό του (δολοφονία ), η Ελλάδα θα είχε πραγματικά κατακτηθεί σαν «χαζό φρούτο» από μια τουρκική τηλεοπτική επέλαση που έχει καθηλώσει τους Έλληνες μέσα στην μεγάλη τους κρίση, καθώς τα ελληνικά κανάλια σου δίνουν πλέον την εντύπωση ότι... δεν βρίσκεσαι σε κάποια ελληνόφωνη επικράτεια, αλλά κάπου στην Κωνσταντινούπολη, στην Άγκυρα, στον Ντιαρμπακίρ και δεν… συμμαζεύεται.

Τρίβουν τα χέρια τους οι Τούρκοι καθώς οι τηλεοπτικές τους σειρές έχουν βρει τον καλύτερο πελάτη στο ελληνικό κοινό γεμίζοντας τα τουρκικά ταμεία και παράλληλα σπάνε πλάκα με τους «χαϊβάνηδες γιουνάνληδες», καθώς τους πασάρουν ότι θέλουν για μεταξωτές κορδέλες, ενώ στην ίδια την Τουρκία προβάλλονται τηλεοπτικές σειρές με έντονο ανθελληνικό περιεχόμενο. Πού ξέρει κανείς, μπορεί σε λίγο καιρό να φτάσουμε στο σημείο να εισάγουμε και αυτές τις τουρκικές τηλεοπτικές σαπουνόπερες, θάβοντας οριστικά την ελληνική μας κουλτούρα στο μπιτ παζάρ της Ανατολίας, προς δόξα του Μακρυγιάννη και του Κολοκοτρώνη.

Εξάλλου οι Τούρκοι θεωρούν πως μας κάνουν μεγάλη χάρη να μας πουλάνε ότι τηλεοπτικό φρούτο παράγουν, καθώς, όπως ισχυρίζονται, μέσα στην μεγάλη κακομοιριά της Ελλάδας οι τηλεοπτικές τους σειρές… αναπαύουν τους κακομοίρηδες τους Έλληνες και τους δίνουν λίγη χαρά μέσα στο ζοφερό περιβάλλον της μαύρης τους καθημερινότητας! Είναι χαρακτηριστικό ένα δημοσίευα της τουρκικής εφημερίδας Βατάν, με τον τίτλο, «Türk dizileri Yunanlılara krizi unutturuyor», δηλαδή, «Οι τουρκικές σειρές κάνουν τους Έλληνες να ξεχνούν την κρίση». Παράλληλα μια πρόσφατη έρευνα του γνωστού τουρκικού καναλιού, NTV, από την εκπομπή, «Pasaport» του Mete Çubukçu, με τον τίτλο, «Türk dizileri krizdeki Yunanistn’ ı nasil etkiliyor», δηλαδή, «πώς επιδρούν οι τουρκικές σειρές στην ελληνική κρίση», ούτε λίγο ούτε πολύ υποστηρίχτηκε ότι οι τουρκικές σαπουνόπερες εμφανίζονται σας οι …ψυχολογικοί σωτήρες των Ελλήνων.

Αλλά το θέμα είναι πολύ πιο σοβαρό καθώς δια μέσω αυτών των σειρών καλλιεργείται ένα κλίμα εικονικής φιλίας, μιας ατμόσφαιρα ελληνικής υποχώρησης και σταδιακής αποδοχής όλων των τουρκικών επεκτατικών απόψεων και φυσικά δημιουργείτε το έδαφος για να γίνουν φιλικές όλες οι τουρκικές διεκδικήσεις που θα μας «απαλλάξουν» από όλες τις «σύγχρονες αμαρτίες» μας σαν έθνος και σαν λαός. Με λίγα λόγια, αυτό που είχε πει ο Οζάλ, έρχονται σήμερα να το υλοποιήσουν με τον καλύτερο τρόπο τα μεγάλα ελληνικά κανάλια σαν σύγχρονες κερκόπορτες της τουρκικής τηλεοπτικής εισβολής.

Η αρχή έγινε από την περίφημη «Ιστορία Αγάπης» με την γνωστή τηλεοπτική σειρά του Μega. Αλλά ο θριαμβος της τουρκικής τηλεοπτικής εισβολής έγινε με τον περίφημο "Εζέλ". Εδώ θα κάνουμε μια στάση καθώς το θέμα χρειάζεται και κοινωνιολογική ερμηνεία.

Τρεις ήταν κυρίως οι αιτίες της μεγάλης επιτυχίας του Εζέλ.

Α). Η πρώτη είναι η καθαρά κινηματογραφική- τηλεοπτική. Συγκρίνοντας τον ΕΖΕΛ με τα ελληνικά σήριαλ, (με τις λατινοαμερικάνικες σαπουνόπερες ούτε λόγος να γίνετε για κάποια σύγκριση, καθώς εκεί η ηλιθιότητα είναι ο κύριος πρωταγωνιστής), αμέσως διαπιστώνει κανείς ότι υπερέχει κατά πολύ σε ποιότητα. Η συνταγή μεγάλης και συνεχής δράσης με φοβερή πλοκή, άριστοι ηθοποιοί με φοβερό παίξιμο, έντεχνη και πράγματι ποιοτική μουσική, μια εικόνα πολυτελείας και χλιδής, (άσχετη με την τουρκική πραγματικότητα), πέτυχε να υπνωτίσει ένα ελληνικό κοινό που έχει βαρεθεί τις ελληνικές τηλεοπτικές βλακείες.

Β). Η δεύτερη διάσταση είναι η ψυχολογική. Εδώ θα ήθελα να σταθώ περισσότερο. Στο σήριαλ αυτό, (όπως και στα άλλα τουρκικά σήριαλ), εμφανίζεται μια χαμένη διάσταση της ελληνικής κοινωνίας που έχει θαφτεί τα τελευταία χρόνια από ένα πολυδιαφημιζόμενο ελληνικό εκσυγχρονισμό. Ενώ στα ελληνικά κανάλια κυριαρχεί μια επιμονή στην σεξουαλικότητα και σε κάθε ευκαιρία το γυμνό είναι ο σημαντικότερος τηλεοπτικός παράγοντας τηλεθέασης, ενώ καθημερινά βομβαρδιζόμαστε από τηλεοπτικές σειρές που προάγουν την αποχαύνωση της ελληνικής κοινωνίας, εδώ έχουμε την προβολή μιας κοινωνίας που υποτίθεται ότι σέβεται την τιμή της γυναίκας, την οικογένεια με το κοινό τραπέζι, την μάννα, τον πατέρα, τις αδελφικές σχέσεις, την τιμή της φιλίας και όλα αυτά που ήταν το κύριο χαρακτηριστικό της ελληνικής κοινωνίας μέχρι ίσως και την δεκαετία του εβδομήντα. Ο «ΕΖΕΛ» ξυπνάει στον σημερινό Έλληνα κάποια χαμένη του ταυτότητα και αυτό είναι ίσως ο κυριότερος λόγος της μεγάλης του επιτυχίας, (ούτε να το φανταστεί κανείς ότι θα μπορούσε να προβληθεί στην Γερμανία ή σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα). Υπάρχει όμως και η τελευταία και πιο ενδιαφέρουσα διάσταση,

Γ). Χωρίς να το κάνουν συνειδητά, αλλά αυτό ήταν αναπόφευκτο, ο «ΕΖΕΛ» δείχνει ακριβώς μια από τις σημαντικότερες διαστάσεις της σύγχρονης Τουρκιάς. Μια ασταμάτητη βία και μια αδίστακτη τουρκική μαφία. Το πιο επικίνδυνο είναι ότι εδώ ο Έλληνας εξοικειώνετε με κάτι το μέχρι χτες πρωτόγνωρο. Το έγκλημα, η εκδίκηση, το αίμα, τα πιστολίδια και οι δολοφονίες, προβάλλονται σαν κάτι το φυσιολογικό, κάτι το απαραίτητο, συχνά αναγκαίο για το ξέπλυμα της τιμής, για την απόδοση της δικαιοσύνης. Αυτή είναι η σύγχρονη Τουρκία. Ένας κόσμος βουτηγμένος στο αίμα, όπου οι «ήρωες» και οι «σοφοί» είναι οι μεγαλύτεροι εγκληματίες της τουρκικής μαφίας.

Εδώ όμως βρίσκεται και το πιο επικίνδυνο σημείο για τους Έλληνες και τον Ελληνισμό. Έχοντας υποφέρει επί αιώνιες από μια αφύσικη, συχνά πρωτόγνωρη βαρβαρότητα που πήγαζε ακριβώς από το ψυχολογικό υπόβαθρο μιας κοινότητας και μιας θρησκείας όπου δεν καταδικάζεται η βία, αλλά αντίθετα συχνά εξυψώνετε σαν η απαραίτητη κάθαρση, σήμερα εξοικειωνόμαστε με τηλεοπτικό τρόπο και θαυμάζουμε αυτό το αιματοβαμμένο «δημιούργημα» που μπροστά του ακόμα και οι γκάγκστερς του Σικάγο φαντάζουν μωρές παρθένες. Και παράλληλα, ο θαυμασμός αυτός μετατρέπεται σταδιακά, υποσυνείδητα αλλά σταθερά, σε ένα αίσθημα υποταγής μπροστά σε έναν αδίστακτο, όπως προβάλλεται, γείτονα, που είναι ικανός για όλα, ακόμα και να.. πίνει το αίμα σαν λεμονάδα.

Ενώ όμως στην Ελλάδα οι Έλληνες μένουν με ανοιχτό το στόμα παρακολουθώντας τις τουρκικές τηλεοπτικές σειρές, στην ίδια την Τουρκία κάνουν θραύση οι ανθελληνικές τηλεοπτικές σειρές όπως αυτή που μεταδίδεται στην τουρκική κρατική τηλεόραση με τον τίτλο, «Mazi kalbımde yaradır» δηλαδή, «Το παρελθόν πληγή στην καρδιά μου». Στην ανθελληνική αυτή σειρά παίζουν ο Özğür Çevik, γνωστός Νίκος μας από την τουρκική τηλεοπτική σαπουνόπερα «Ιστορία αγάπης» και η Sedef Avci, η γνωστή μας Μπαχάρ από τον Εζέλ. Η ιστορία είναι και αυτή ιστορία αγάπης με φόντο όμως την κυπριακή τραγωδία του 1974.

Ο Özğür Çevik, αξιωματικός του τουρκικού ναυτικού μετέχει στην τουρκική εισβολή στην μεγαλόνησο και σε διαφορές πολεμικές επιχειρήσεις με πολύ μελό σκοτώνει αβέρτα τους «κακούς» Έλληνες. Κάποια στιγμή ο ήρωας μας πιάνετε αιχμάλωτος από τους «αιμοσταγείς εγκληματίες» της ΕΟΚΑ και βασανίζετε φρικτά ενώ η αγαπημένη του Sedef Avci, νοσοκόμα του τουρκικού στρατού, ψάχνει απεγνωσμένα να τον απελευθερώσει από τους κακούς και εγκληματίες Έλληνες που διαπράττουν «φρικτή γενοκτονία» σε βάρος των Τουρκοκυπρίων. Άραγε θα τολμήσει κανένα ελληνικό κανάλι να φέρει και αυτή την σειρά στην Ελλάδα; Τότε πραγματικά θα.. γελάσει ο κάθε πικραμένος.

Αλλά είναι ατέλειωτες οι ανθελληνικές σειρές όπως τα «Kirik Kanatlar», ή «Σπασμένα Φτερά». Εδώ έχουμε και την τουρκική εκδοχή της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας προς δόξα και τιμή της κας Ρεπούση. Η σκηνή από την προκυμαία από που θα αναχωρήσουν οι Έλληνες πρόσφυγες μετά την μικρασιατική καταστροφή. Ο τουρκικός στρατός, όχι μονό συνοδεύει και κουβαλά με μεγάλη ευγένεια τα υπάρχοντα των προσφύγων, μην τυχόν και κουραστούν, αλλά… έχει στήσει και ένα μεγάλο πάγκο στην προκυμαία όπου τους προσφέρει… τρόφιμα ποτά και ότι άλλο που θα τους κάνει ευχάριστο το ταξίδι της προσφυγιάς. Μάλιστα κάποιοι Τούρκοι στρατιώτες κλαίνε γιατί θα χάσουν τον φίλο τους, κάποιο Νίκο και κάποιο Κώστα. Ένας λοχαγός είναι απαρηγόρητος για κάποια Μαρία, που τον χαιρετά με εμφανή την στενοχώρια γιατί φεύγει στην προσφυγιά. Σε λίγο τα πλοία που θα τους παραλάβουν φτάνουν και αφού οι Τούρκοι φαντάροι φορτώσουν τα υπάρχοντα τους, τότε βγάζουν τα μαντήλια. Από την μια ο τουρκικός στρατός του Κεμάλ που… κλαίει απαρηγόρητος γιατί φεύγουν οι Ρωμιοί πρόσφυγες και από την άλλη οι Ρωμιοί κλαίνε και αυτοί καθώς ανεμίζουν τα μαντήλια του αποχαιρετισμού. Κάπως έτσι έγινε… η Μικρασιατική καταστροφή και η άρχισε η μεγάλη ελληνική προσφυγιά, για το περίφημο αυτό τουρκικό σήριαλ.

Τέλος πρόσφατα άρχισε η προβολή ενός νέου σήριαλ αγάπης και …μοιχείας με τον τίτλο, «Bir İsmail iki yaka», δηλαδή, «Ένας Ισμαήλ δυο ακτές». Εδώ ο Τούρκος μάγκας, ψαράς, Ισμαήλ από το Αϊβαλή, τα «φτιάχνει» με μια Ελληνίδα από την Μυτιλήνη, (Ελένη Φιλίνη), ενώ έχει και οικογένεια στο Αϊβαλή. Ο μεγάλος Τούρκος εραστής που γοητεύει την Ελληνίδα και το παίζει δίπορτο. Σίγουρα η σειρά αυτή δεν θα αργήσει να έρθει και στις ελληνικές οθόνες προς δόξα της ελληνοτουρκικής (βλέπε ελληνικής υπόκλισης στην τουρκική …ερωτική επέλαση), φιλίας...

Toυ Νίκου Χειλαδάκη, δημοσιογράφου –συγγραφέα -τουρκολόγου, εφημερίδα Το Χωνί

http://www.defencenet.gr/defence/index.php

ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ - ΟΥΡΑΝΙΑ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ ΕΝΝΟΙΑ

«ΘΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΑ ΟΜΩΣ ΜΕ ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ, ΜΕ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΕΡΓΑ, ΟΤΙ ΑΝ ΠΙΣΤΕΥΑΜΕ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ Ν' ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΟΣΑ ΔΕ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ, ΘΑ ΓΙΝΟΜΑΣΤΑΝ ΚΑΛΛΙΤΕΡΟΙ, ΠΙΟ ΘΑΡΡΑΛΕΟΙ ΚΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΝΩΘΡΟΙ, ΠΑΡΑ ΑΝ ΝΟΜΙΖΑΜΕ ΠΩΣ ΟΥΤΕ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΟΣΑ ΑΓΝΟΟΥΜΕ, ΟΥΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ Τ' ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ» (ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΜΕΝΩΝ 86 Β 6)

Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΥΡΑΝΙΑ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ ΕΝΝΟΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΘΕΙΡΕΤΑΙ, ΔΕΝ ΠΑΡΑΚΜΑΖΕΙ, ΔΕΝ ΕΚΦΥΛΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗ ΣΟΦΙΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ. ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΕΥΡΥ ΣΥΝΟΛΟ ΓΝΩΣΕΩΝ, ΑΞΙΩΝ ΚΑΙ ΑΡΧΩΝ, Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΔΟΘΗΚΕ ΣΤΟΥΣ ΈΛΛΗΝΕΣ, ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ ΤΟΥ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΓΗ. Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΟΦΕΙΛΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΟΛΟΙ ΠΗΡΑΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΝΑ ΦΘΑΣΟΥΝ ΤΟ ΥΨΟΣ ΤΟΥ. ΟΣΟΙ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΤΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ, ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΤΗ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ.

Η ΧΑΛΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Γράφει ο Μάρκος Κ. Κουλούρης
Το 1870, στον εορτασμό για τα 50 χρόνια από την κήρυξη της Ελληνικής επανάστασης του ’21, σε μία επίσημη τελετή γίνεται η ανακομιδή των λειψάνων του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Γρηγορίου του Ε΄, από την Οδησσό στην Αθήνα για να ενταχθεί πανηγυρικά στους κόλπους των ηρώων και των πρωτεργατών της Ελληνικής Επανάστασης. Η εκκλησία δεν ήταν δυνατόν να μην καρπωθεί την αίγλη και την δόξα των ηρώων της επανάστασης του ’21, καπελώνοντάς την με δήθεν πρωτεργάτη του αγώνος τον τουρκολάτρη Πατριάρχη Γρηγόριο τον Ε΄.
Επρόκειτο για μία ακόμα σκόπιμη κι επινενοημένη ιστορική κατασκευή και τίποτα λιγότερο, γαρνιρισμένη με το κατά παραγγελία γραμμένο από το Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1872 ποίημα στον «Ανδριάντα Γρηγορίου του Ε΄», από τον Αριστοτέλη Βαλαωρίτη. Μέσω του λόγιου ποιητή Βαλαωρίτη, ο πατριάρχης αυτός, ο οποίος όχι μόνον δεν υποστήριξε την Ελληνική Επανάσταση αλλά αντίθετα καθοδήγησε την πλειονότητα του ανώτερου κλήρου, προκειμένου όχι μόνον να εμποδίσει τον ιερό αυτόν αγώνα, αλλά και να τον καταπνίξει, η εκκλησία προσπάθησε χαλκεύοντας την ιστορία να αποδείξει τα αναπόδειχτα.
Ο Γρηγόριος ο Ε΄, ήταν ορκισμένος αντίπαλος και διώχτης των αγωνιστών. Έτσι, με την πράξη της αυτή, η Εκκλησία, τον ανήγαγε σε μεγαλομάρτυρα και σύμβολο της ελευθερίας του Έθνους των Ελλήνων. Ήταν αυτός, που στην Εγκύκλιο του Μαρτίου του ’21 μαζί με άλλους 22 ανωτάτους κληρικούς, ισχυρίστηκε ότι η κυριαρχία των Οθωμανών ήταν θεόπεμπτη και όποιος οργανώνει ανταρσία εναντίον της, όπως ο Υψηλάντης, ο Σούτσος κ.λπ., κινείται εναντίον του Θεού και για τον λόγο αυτόν η εκκλησία τον αφορίζει και τον καταδικάζει σε αιώνια τιμωρία.
Η λέξη Ελευθερία ήταν απαγορευμένη και όποιος την πρόφερε ήταν αμαρτωλός και παραβάτης των κανόνων της πίστης. Οι παπάδες είχαν λάβει εντολή να του αναφέρουν οτιδήποτε είχε σχέση με τους επαναστάτες. Στην πραγματικότητα όμως οι εκκλησίες και τα μοναστήρια, ήταν κέντρα κατασκοπίας υπέρ των Τούρκων. Άλλο χοντρό ιστορικό κατασκεύασμα είναι, λέει, ότι “κράτησε την Ελληνική φυλή αλώβητη δια μέσου των αιώνων της σκλαβιάς με τα κρυφά σχολειά”. Αν δεν φρόντιζε δηλαδή να διδάσκει τα Ελληνόπουλα κρυφίως και με κίνδυνο της ζωής των κληρικών, δεν θα υπήρχε σήμερον Ελληνική φυλή, γιατί θα είχε εξισλαμιστεί και ως εκ τούτου αφανισθεί;
Ο σημερινός Έλληνας, μπορεί να μη γνωρίζει πολλά από τα ονόματα των ηρώων που έδωσαν την ζωή τους για να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι, ούτε και την τύχη τους, αλλά είναι σίγουρο ότι γνωρίζει για τα κρυφά δήθεν σχολειά. Το “φεγγαράκι μου λαμπρό φέγγε μου να περπατώ…”, και το ότι, “ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, σήκωσε την σημαία στην Αγία Λαύρα και ευλόγησε την Επανάσταση”. Ο πίνακας του Βρυζάκη «Π. Π. Γερμανός» και ο Πίνακας του Γύζη «το Κρυφό Σχολειό», το 1886, έγιναν σε μία συγκεκριμένη εποχή, που βρίσκονταν σε πλήρη εξέλιξη η κατακρεούργηση του πτώματος της Επανάστασης και η Εκκλησία σε πλήρη σύμπνοια με την Πολιτεία, χάλκευε την δική της εκδοχή για το παρελθόν.
Οι πραγματικές ιστορικές πηγές και η προσεκτική μελέτη των γεγονότων του ’21, είναι αρκετά διαφωτιστικές για την Αγία Λαύρα και το Κρυφό Σχολειό. Για την Αγία Λαύρα και τον Π. Π. Γερμανό, κανένα δημόσιο ή ιδιωτικό έγγραφο της εποχής, δεν αναφέρεται σε παρόμοιο γεγονός. Ούτε και ο ίδιος ο Π. Π. Γερμανός, αναφέρει στα απομνημονεύματά του, στα οποία εξιστορεί με λεπτομέρειες τα πάντα, κάτι το σχετικό με την Αγία Λαύρα. Αντίθετα, οι ξένοι και οι Έλληνες ιστοριογράφοι της Επανάστασης αναφέρουν: Φιλήμων: “παχυλών ψεύδος” (Φιλήμονος Δοκίμιο, ιστορικό Ελληνικής Επαναστάσεως, τομ. Γ΄, κβ). Σπυρίδων Τρικούπης: “ψεύδος” (Σπ. Τρικούπη, Ιστορία Ελληνικής Επανάστασης, τομ. Α΄ σ. 29). Finley “δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια” (Finley, Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης, τομ. Α΄, σ. 217).
Όσο για το Κρυφό Σχολειό, εκεί είναι που οργιάζει η χάλκευση και η κατασκευή της Ιστορίας. Μα είναι γνωστό ότι η Οθωμανική αυτοκρατορία, δεν εμπόδισε κανένα χωριό ή πόλη που να μην έχει το σχολείο του και να μη μαθαίνουν οι ραγιάδες Ελληνικά. Ούτε και κανένα φιρμάνι υπάρχει στα κιτάπια της, που να λέει ότι απαγορεύονται τα Ελληνικά σχολεία. Τα σχολεία, καθ’ όλη την διάρκεια της σκλαβιάς, ήταν ελεύθερα και φανερά. Είναι γνωστή η Μεγάλη Του Γένους Σχολή στην Κωνσταντινούπολη, η Ακαδημία των Κυδωνιών, οι Σχολές της Πάτμου, των Ιωαννίνων, του Άθω, της Σμύρνης, της Αθήνας, της Δημητσάνας, της Ζαγοράς, το γυμνάσιο της Χίου, κ.ά.
Ο Γιάννης Βλαχογιάννης, που αγωνίστηκε να εδραιώσει την αλήθεια, λέει: «Δεν είδα καμία ιστορική μαρτυρία, που να βεβαιώνει την ύπαρξη κρυφού σχολειού». Και αν υποθέσουμε ότι οι Έλληνες άνευ της Ορθοδοξίας θα εξισλαμίζονταν και θα αφομοιώνονταν με τους κατακτητές, οπότε θα ’χαναν την εθνική τους υπόσταση, τότε πώς οι Αλβανοί, οι Βόσνιοι, οι Ερζεγοβίνιοι, οι Παλαιστίνιοι κ.λπ., που ήταν χριστιανοί και αλλαξοπίστησαν κι έγιναν μουσουλμάνοι, δεν έχασαν την εθνική τους ταυτότητα; Διερωτάται κανείς και περιμένει απάντηση από τους ταγούς της ορθοδοξίας.

http://godfairytales.blogspot.gr/

Μαυρομαλλούσα κοπελιά - Μιχάλης Βιολάρης Καίτη Χωματά

ΤΟΥΣ ΜΙΣΩ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΘΑΥΜΑΖΩ!

Σ' ένα βιβλίο με τίτλο «Σκυλάνθρωποι» του συγγραφέα Κυριάκου Διακογιάννη, είναι καταγεγραμμένη η ενδιαφέρουσα αφήγηση μίας Ελβετίδας, η οποία εξηγεί γιατί οι Ευρωπαίοι και γενικότερα οι ξένοι, συμπεριφέρονται με ελεεινό τρόπο κατά των Ελλήνων.
 «Τα ζώα δεν συγχωρούν ποτέ στον άνθρωπο τη βελτίωση της συμπεριφοράς τους, γιατί νιώθουν ότι αυτή η βελτίωση τ' απομακρύνει από τη φύση τους. Και όποτε δίνετε η ευκαιρία το μίσος εκρήγνυται».
 Για να κατανοήσει ο αναγνώστης τη δήλωση, η Ελβετίδα κάνει τον εξής εκπληκτικό παραλληλισμό: «Είναι ακριβώς αυτό που συμβαίνει μ' εμάς τους Ευρωπαίους και τους Έλληνες! Αν υπάρχει μια φυλή στον κόσμο που κυριολεκτικά τη μισώ αφόρητα, αυτή η φυλή είναι οι Έλληνες»!
Και τεκμηριώνει την άποψή της λέγοντας ότι στα γυμνασιακά της χρόνια ένιωθε "ψυχικά καταπιεσμένη" γιατί «Οι Σοφοί μας Δάσκαλοι δεν μας δίδαξαν τίποτα που να μην το είχαν ήδη Ανακαλύψει, Εξηγήσει, να μην να μην το είχαν Τεκμηριώσει, να μην το είχαν Τελειοποιήσει οι Αρχαίοι Έλληνες»!
 Κι αν κάποτε ανέφεραν κανένα άλλον συγγενή της Γνώσης και της Σοφίας, που δεν ήταν Έλληνας, στο τέλος πάντα κατέληγαν ότι η Γνώση του και η Σοφία του ήταν βασισμένη επάνω στη Σοφία κάποιου Έλληνα Φιλόσοφου!
 Σιγά σιγά ένιωθα πως οι Γνώσεις μου, οι Σκέψεις μου, τα Αισθήματά μου, η Προσωπικότητά μου, ο Κόσμος μου, η Ύπαρξή μου ως το πιο έσχατο κύτταρό μου ήταν όλα επηρεασμένα, ήταν ταγμένα σε αυτό που σήμερα ονομάζουμε «Η Φιλοσοφία των Αρχαίων Ελλήνων»! 

Αυτά όλα καταστάλαζαν στα βάθη της ψυχής της Ελβετίδας «ένα φλογερό μίσος για καθετί το ελληνικό»! Και η συνέχεια: «Αργότερα στο πανεπιστήμιο, η κατάσταση έγινε δραματική. Ο Ασκληπιός από τη μια, ο Ιπποκράτης απ' την άλλη! Ο Γαληνός τη μια μέρα, ο Ορειβάσιος την επομένη! Αέτιος το πρωί, Αλέξανδρος Τραλλιανός τ' απόγευμα! Παύλος ο Αιγινίτης από 'δω, Στέφανος ο Αθηναίος από 'κει.
Δεν μπορούσα ν'ανοίξω βιβλίο χωρίς να βρω μπροστά μου την ελληνική παρουσία. Δεν τολμούσα να πιάσω στα χέρια μου λεξικό για να βρω μια δύσκολη, σπάνια, μια χρήσιμη, μια έξυπνη, μια όμορφη, μια μεστωμένη λέξη. Όλες ελληνικές! Και άλλες αμέτρητες σαν την άμμο των θαλασσών και των ποταμών, ελληνικής κι αυτές προέλευσης! Πρόκειται για φαινόμενο ομαδικό!
Έτσι αισθανόμαστε λίγο πολύ όλοι μας απέναντι στους Έλληνες. Τους μισούμε όπως τα ζώα τους θηριοδαμαστές. Και μόλις μας δίνεται η ευκαιρία χυμάμε, τους δαγκώνουμε και τους κατασπαράζουμε. Γιατί στο βάθος ξέρουμε ότι κάποτε είμαστε ζώα μ' όλη τη σημασία της λέξης κι είναι αυτοί, οι Έλληνες, πάλι οι Έλληνες, πάντα οι Έλληνες, που μας εξώσανε από τη ζωώδικη υπόσταση και μας ανεβάσανε στην ίδια με τους εαυτούς τους ανθρώπινη βαθμίδα! Δεν αγαπάμε κάτι που θαυμάζουμε.
Ρίξε μια ματιά στην ιστορία και θα διαπιστώσεις ότι όλοι οι Ευρωπαίοι, με αρχηγούς τους Λατίνους και το Βατικανό, λυσσάξαμε να τους εξαφανίσουμε τους Έλληνες από το πρόσωπο της γης! Δεν θα βρεις και δεν θα φανταστείς συνδυασμό και εγκλήματος, πλεκτάνης και παγίδας που δεν το σκαρφιστήκαμε και δεν το πραγματώσαμε για να τους εξολοθρεύσουμε! Η ιστορία με το μίσος κατά των Ελλήνων δεν ξέφτισε.
 Ο σύγχρονος πολιτισμένος άνθρωπος είναι ο ίδιος και χειρότερος. Δεν θα επιτρέψει ποτέ το Βατικανό, να επιβιώσει στην αυλόπορτα της Ευρώπης, στα πλευρά της Ασίας και στο κατώφλι της Αφρικής ο Ελληνισμός γιατί θεωρούν ότι τους αφαιρούμε Σεβασμό και Κύρος!
Για αυτό παρόλο που τους μισώ, γιατί δεν προέρχομαι από τη φυλή τους, δεν μπορώ να μη τους θαυμάζω και να μη τους σέβομαι και θα συνεχίσω να Μελετάω τον Πλάτωνα, τον Σωκράτη και τον Περικλή όσο θα ζω, διδάσκοντας στα παιδιά μου τη Δύναμη της Σοφίας τους και την επιρροή της στη Ζωή μας και στην Ευτυχία μας!

http://revealedtheninthwave.blogspot.gr/

ΕΛΛΑΣ: ΠΑΡΤΕ ΜΙΑ ΒΑΘΙΑ ΑΝΑΣΑ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΤΕ

Το ίντερνετ είναι γεμάτο από το κείμενο αυτό και με τον ίδιο τίτλο. Η πηγή του είναι από Ρώσικο Γεωπολιτικό Περιοδικό.
Δεν αναφέρομαι στον Αρχαίο Ελληνικό Πολιτισμό, στον οποίο όλοι χρωστάνε τα "φώτα" τους, και γιατί είναι γνωστά σε όλους και για να μην λένε πως είμαστε αρχαιόπληκτοι και τίποτα δεν αξίζουμε πια. Ακόμα κι έτσι αν ήταν, αυτά που εκείνοι θέλουν τα έχουμε! Γι αυτό "έφτιαξαν" την κρίση αυτή ... Αντισταθείτε και κρατηθείτε! Δεν πρέπει, να νικήσουν στον πόλεμο αυτόν! Έρρωσθε!!! DAlNERA