Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΚΛΑΣΣΙΚΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΕΩΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΓΙΝΕΤΑΙ Ο ΟΔΗΓΟΣ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΟΥ ΄21 & ΟΙ ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ

Ή Επανάσταση 1821 απέρρευσε από τήν Ελληνικότητα καί τά ιδανικά τής ελευθερίας. Οί Πρωταγωνιστές τού αγώνα έντονα χαρακτηρίζονται από τήν Ελληνικότητα τής κλασσικής καί Ελληνιστικής Ελλάδος. Τό βυζάντιο περιφρονείται βαθειά, αντιθέτως μέ τήν Αρχαία Ελλάδα πού ή ιστορική ανάμνηση τού μεγαλείου τής Κλασσικής εποχής έως καί τόν Μέγα Αλέξανδρο γίνεται ό οδηγός τού αγώνα.

Ο Γρηγόριος έχει αποκηρρύξει πολλές φορές τήν επανάσταση.
1. Ή επανάσταση τού 1821 αφορίστηκε από τό Πατριαρχείο
2. Από τόν Πατριάρχη
3. Από τήν ιερά Σύνοδο
4. Από τό 1805 ό Πατριάρχης Καλλίνικος Ε΄αφόρισε τούς Αρματολούς καί ζήτησε από τούς κατατόπους ιερείς νά συνετείνουν στήν εξοντωσή των (Τ. Χ. Κανδηλώρος 1924). Συγκλονιστηκές είναι οί μαρτυρίες τού Θεόκλητου Φαρμακίδου στό βιβλίο αυτού «Απολογίαν», όπου αναφέρονται λεπτομέρειες γιά τούς Οικουμενικούς Πατριάρχες Αγαθάγγελο 1828 καί Γρηγόριο ΣΤ΄ 1840, όπου επιδίωκαν εμφύλιες διαμάχες, ακόμα καί πόλεμο μεταξύ Ελλήνων προκειμένου νά μήν εκπέσει έκ τού θρόνου, δυσαρεστώντας τήν Πύλη.
5. Ό Φαρμακίδης καταλείγει: «Έλληνες προσέχετε από τών Παναγιωτάτων και Οικουμενικών Πατριαρχών».
6. Ό Γρηγόριος έστειλε εγκύκλιους πρός τούς Χριστιανούς, τόν κλήρο καί τούς μητροπολίτες, προσπαθώντας νά «σαμποτάρη» τήν Επανάσταση. Στόν αφορισμό του αποκαλεί τούς αγωνιστές: «αλαζόνες, δοξομανείς, κακοήθεις, αχρείους, κακοποιούς, ματαιόφρονες, μισελεύθερους, καί θεωρούσε όρκον απάτης τόν όρκον γιά τήν ελευθερία. Απειλεί τούς Χριστιανούς μέ μεταθανάτιες τιμωρίες καί ζητά απόλυτη υπακοή στίς ιερατικές θέσεις καί στόν Σουλτάνο.
7. Τέλος ό Πατριάρχης απαιτεί από τούς κληρικούς καί Χριστιανούς νά καταδίδουν τούς επαναστάτες.
8. Τό 1798 τό Πατριαρχείο είχε ήδη αφορίσει τόν Ρήγα
9. Τό 1805 αφορίζει τούς Σουλιώτες
10. Τούς Αρματολούς καί τό 1820 πάλι τούς Σουλιώτες.  
11. Οί αφοριστικές εγκύκλιοι εξεδώθηκαν τόν Μάρτιο τού 1821 μέ τήν έναρξη τής Επαναστάσεως από τήν Μολδοβλαχία.
12. Μέ όλα αυτά τά μέτρα συνεφώνησαν όλοι: Γρηγόριος Κων/πόλεως, Πολύκαρπος Ιεροσολύμων, Ιωαννίκιος Καισαρείας, Μελέτιος Ηρακλείας, Κωνσταντίνος Κυζίκου, Αθανάσιος Νικομηδείας, Μελέτιος Νικαίας, Γρηγόριος Χαλκηδόνος, Γρηγόριος Δέρκων, Ιωσήφ Θεσσαλονίκης, Ιωαννίκιος Τυρβόνου, Δωρόθεος Ανδριανουπόλεως, Μελέτιος Προύσης, Καλλίνικος Διδυμοτοίχου, Αθανάσιος Αγκύρης, Γρηγόριος Ναξίας, Καλλίνικος Σίφνου, Δαμασκηνός Φαναρίου καί Φερσάλων καί άλλοι.

ΤΑ ΠΛΗΡΗ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΩΝ ΑΦΟΡΙΣΜΩΝ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ 1821: http://eineken.pblogs.gr/2009/03/ta-plhrh-keimena-twn-aforismwn.html

Αυτής τής αντιεπαναστατικής δραστηριότητος τών Πατριαρχών, κατήγορος έρχεται καί ό συγγραφέας τής Ελληνικής Νομαρχίας. Τήν Ελληνική Νομαρχία τήν οποία ουδείς δέν μπορεί νά αγνοεί: ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΗΤΟΙ ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Πηγή: http://alithislogos.blogspot

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ

Εκείνη τήν εποχή οί δύο μεγάλοι μελωδοί, ό Άνθιμος πού υποστήριζε τίς αποφάσεις τής συνόδου τής Χαλκηδόνος (451) εναντίον τού Μονοφυσιτισμού καί ό Τιμοκλής πού τίς απέρριπτε, βρέθηκαν σέ δύο στρατόπεδα ενός αμείλικτου πολέμου. Ό Άνθιμος διεύθυνε ολονύχτιες τελετές, όπως παλαιότερα έκαναν πρός τιμήν τής Αφροδίτης, Ίσιδος καί Μίθρα, όπου Oρθόδοξη χορωδία σέ απρόσιτες σπηλιές, έψελναν τήν θεανθρώπινη φύση τού Ιησού.

Οί φανατικοί διώκτες των, αφού τούς έβρισκαν, τούς διαπόμπευαν καί τούς έκλειναν φυλακή. Όσοι επέμεναν στήν «ειδωλολατρική» ολονυχτία, τούς παρέδιδαν στήν άγρια εκδίκηση τού όχλου. Ό Θεόφιλος, εικονομάχος έκ πεποιθήσεως, κυνήγησε καί βασάνισε πολύ κοσμο, όπως τούς αδελφούς Θεόδωρο καί Θεοφάνη, στά πρόσωπα τών οποίων κέντισε (τατουάζ) ιαμβικούς ύμνους. Ή Θεοδώρα σοφίζεται κάτι πού κάνει ευκολότερη τήν αντιγραφή τής Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας. Τά κείμενα μέχρι τότε γράφονταν στά κεφαλαία, καί ή Θεοδώρα δίπλα σέ κάθε κεφαλαίο γράμμα βάζει ένα μικρό, δημιουργώντας μία φιλολογική επανάσταση. Τό παλαιότερο αντίγραφο μέ μικρογράμματα είναι τού 836 καί βρίσκεται στήν αγία Πετρούπολιν.

Οί διωγμοί τών θεατρίνων σταμάτησαν καί σιγά σιγά εισήλθε ή φιλοσοφία στά Πανεπιστήμια. Ό Λέων ό Σοφός, ό Φώτιος, ό Μεθόδιος, ό Κύριλλος, ό Λέων ό Χοιροσφάκτης καί άλλοι διαμόρφωσαν έναν άλλο πολιτισμό. Αντιπροσωπεύουν τήν τελευταία εικονομαχική περίοδο. Τό 842 πεθαίνει ό Θεόφιλος καί Βασιλείς ανακηρύσσονται ή Θεοδώρα καί ό ανήλικος υιός της Μιχαήλ Γ΄.Βασιλικοί επίτροποι ήσαν δύο: Θεόκιστος ό πατρίκιος καί ό πρωτομάγιστρος Μανουήλ. Σύμβουλοι τού θρόνου τοποθετήθηκαν τά αδέλφια της Θεοδώρας, Βάρδας καί Πατρωνάς μαζί μέ τόν θείο των μάγιστρο Νικητιάτων. Μετά τήν στέψη καί κατά τό συμπόσιο πού ακολούθησε, ό Βασιλικός επίτροπος Μανουήλ προσεβλήθη από μία μυστηριώδη αρρώστια πού τού έφερε υψηλό πυρετό καί νεκρική χλωμάδα. Φαίνεται πώς ή Θεοδώρα σοφίστικε κάτι ακόμα καλλίτερο. Κάποιοι μοναχοί Στουδίτες, πιστοί φίλοι τής Θεοδώρας, επισκέφτηκαν τόν Μανουήλ, δήθεν γιά νά τόν εξομολογήσουν.

Μόλις ό Μανουήλ άνοιξε τά μάτια του καί τούς είδε, οί μοναχοί τού είπαν: «άν υποσχεθής στόν Θεό ότι θά φροντίσεις νά αναστηλωθούν οί εικόνες, εμείς σέ βεβαιώνουμε ότι θά σού χαρίση τήν ζωή». Ό Μανουήλ έντρομος επήγε στήν Θεοδώρα καί τής ζήτησε νά αναστηλώση τίς εικόνες. Εκείνη έξυπνη, είπε ότι δέν μπορούσε νά χαλάση τήν μεταρρύθμιση. Τότε ό Μανουήλ κινήθηκε απειλητικά, καί εκείνη εδέχθη. Ή Θεοδώρα είχε θριαμβεύσει. Μέ προτροπή τού πρωτομαγίστρου Μανουήλ, κλείνει γιά πάντα τό μεγάλο κεφάλαιο τής εικονομαχίας. Καθαιρούνται καί διώκονται όλοι οί εικονομάχοι, ιερείς, αξιωματούχοι κ.α. Ό Ιωάννης Ζ΄εξορίσθη καί καταδικάσθηκε σέ τύφλωση. Ακόμη εκτοξεύθηκαν αναθέματα όπως: «Ούκ έδει σε, ώ παράνομε, ονομάζεσθαι ταύτην τήν κλήσιν, μάλλον δέ Πυθαγόραν καί Κρόνου καί Απόλλωνα ή τινά τών άλλων Θεών ών τού βίου εζηλώσας τερπόμενοις ταίς ασελγείας αυτών».

Στά αναθέματα εναντίον τού Ιωάννη ή Ιάννη ενσωματώθηκε καί μία σειρά αναθεμάτων εναντίον τών Ελλήνων.
Αυτά πού διαβάζονται κατά τήν διάρκεια τού Τριωδίου, δείχνουν άν μή τί άλλο, τό μίσος εναντίον τών Ελλήνων.

Τήν αναστήλωση τών εικόνων ακολούθησε διωγμός καί εναντίον όλων τών αιρέσεων.

Ή αναστήλωση όμως τών εικόνων επανέφερε τίς μετάνοιες καί γονυκλισίες μπροστά στά τέμπλα τών «θαυματουργών» ελαιογραφιών. Μοναχοί καί κοινοβιάτες επεδόθηκαν στήν χρυσοφόρο ενασχόληση τής αγιογραφίας. Επίσης κάθε λίγο καί λιγάκι κάποιοι μοναχοί, «έβρισκαν» μετά από αρκετό σκάψιμο ή ψάξιμο, μία μεγαλοπρεπή εικόνα. Κατόπιν ακολουθούσε επίδειξη τής εικόνας στούς πιστούς.
Σήμερα οί εικόνες αποτελούν τό πλέον προσοδοφόρο μέσον κερδοσκοπίας. Ή «Ιεροσολυμίτισσα» γιά παράδειγμα μάζεψε 1,5 δις δρχ. γιά τόν πανάγιο τάφο, τό ίδιο γίνεται στήν Τήνο καί σέ διάφορα μοναστήρια. Ποτέ όμως δέν έγινε σοβαρή αξιοποίηση αυτών τών κερδών υπέρ τών πιστών, εκτός ελαχίστων τοπικών εξαιρέσεων.

Αναδημοσίευση (απόσπασμα) από το: http://alithislogos.blogspot.gr

ΤΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΤΗ ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΗ, ΔΗΛΩΝΟΥΝ ΥΠΕΡΗΦΑΝΙΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΟΧΙ ΠΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΜΕΤΑΞΑΣ!!!

Η ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ

Ένας εξαιρετικός Ιαπωνικός μύθος.
Αν η μοίρα υπάρχει πραγματικά, ας ελπίσουμε ότι λειτουργεί ακριβώς με τον τρόπο που περιγράφεται εδώ.

Κλείστε τα μάτια σας και φανταστείτε, ότι το σώμα σας είναι διάφανο. Μπορείτε να κάνετε εικόνα όλο το ατέλειωτο και πολύπλοκο δίκτυο των αιμοφόρων αγγείων, που συνδέει όλα τα μέρη του σώματος; Οφείλουμε την ύπαρξή μας σε αυτά τα αιμοφόρα αγγεία. Τώρα, δώστε ιδιαίτερη προσοχή στο αγγείο που συνδέει την καρδιά με το μικρό δάχτυλο. Σχηματισμένο από την ωλένιο αρτηρία, αυτό το αγγείο δείχνει ξεκάθαρα, ότι το μικρό δάχτυλο είναι «εκπρόσωπος» της καρδιάς μας. Για αυτόν τον λόγο, σε πολλούς πολιτισμούς, όταν δυο άνθρωποι κάνουν ανακωχή ενώνουν τα μικρά τους δάχτυλα.
Σύμφωνα με την ιαπωνική παράδοση, αυτό το νήμα που προέρχεται από την καρδιά δεν τελειώνει στην άκρη του δακτύλου. Συνεχίζει με την μορφή μιας αόρατης κόκκινης κλωστής, η οποία «ρέει» από το μικρό μας δάχτυλο και ενώνεται με τις κόκκινες κλωστές των άλλων ανθρώπων.

Δύο άνθρωποι που συνδέονται με αυτόν τον τρόπο συνδέονται μεταξύ τους με την ίδια μοίρα.
Αργά ή γρήγορα, είναι μοιραίο να συναντηθούν, άσχετα από το πόσο μακριά μένουν ο ένας από τον άλλον ή πόσο διαφέρουν οι συνθήκες ζωής τους.
Και, όταν συμβεί αυτό είναι σίγουρο, ότι η συνάντηση αυτή θα επηρεάσει βαθιά και τους δυο.

Οι κλωστές μπορεί μερικές φορές να τεντωθούν και να μπερδευτούν και αυτό μπορεί να αναβάλλει την συνάντηση, αλλά οι δεσμοί δεν θα σπάσουν ποτέ.

Αυτή η προσέγγιση στην ζωή και τις σχέσεις γέννησε την ολιστική φιλοσοφία, η οποία πρεσβεύει, ότι η ουσιαστική ύπαρξή μας δεν περιορίζεται στα όρια του φυσικού μας σώματος. Επίσης, οι υποστηρικτές της ολιστικής φιλοσοφίας αναφέρουν, ότι είμαστε ένα με το Σύμπαν και η έννοια της κόκκινης κλωστής είναι ένας τρόπος να κατανοήσουμε αυτή την ενότητα.

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ: «Αυτός ο άνθρωπος μπήκε για κάποιον λόγο στην ζωή μου.» Πιθανότατα έχετε δίκιο. 
Μπορεί να είναι η μοίρα που σας οδηγεί σε κάποιο σημείο στο οποίο μπορείτε να φέρετε την αλλαγή στις ζωές των άλλων.

Η ολιστική φιλοσοφία υποστηρίζει, ότι ακόμα και αν δεν μπορούμε να το συνειδητοποιήσουμε, οι ζωές μας κινούνται σε μια προαποφασισμένη κατεύθυνση που καθοδηγείται από αόρατες κλωστές, τις οποίες έχει υφάνει το ίδιο το Σύμπαν. 
Και όσο περνάει ο καιρός, η κόκκινη κλωστή που μας συνδέει με την αδελφή ψυχή μας γίνεται όλο και μικρότερη. 
Και όπως θα έλεγαν οι Ιάπωνες: «Ο κόσμος μας είναι γεμάτος εμπόδια, αλλά τίποτα δεν συμβαίνει τυχαία.»

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.tilestwra.com/ 
Πηγή: genial.guru/admiracion-curiosidades

(σ.σ.: Η κλωστή αυτή δεν σπάει ποτέ, όσο μακριά κι αν βρίσκονται οι άνθρωποι που ενώνει, γιατί δεν είναι ύλη, ούτε ανθρώπινο κατασκεύασμα! Εγώ την αποκαλώ χρυσή κλωστή!)

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΩΝ ΣΟΥΗΔΩΝ «SABATON» ΓΙΑ ΤΗΝ 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ!!!

Οι Σουηδοί "μεταλλάδες Sabaton εξυμνούν τους αγώνες των Ελλήνων για την ελευθερία τους κατά τη διάρκεια των αιώνων με το τραγούδι Coat of Arms! Αναφέρονται συγκεκριμένα στην 28^η Οκτωβρίου και στον αγώνα του Έθνους ΜΑΣ που κρατάει από τον Λεωνίδα! 

Χαρακτηριστικό ότι μας αναφέρουν ως ΕΛΛΑΣ!!!

http://www.stoxos.gr/

ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΤΩΝ Ο.Υ.Κ.

ΠΑΡΕΛΑΣΗ των ΟΥΚ

ΠΩΣ ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥΣ

Για να εξελιχτούμε, οι ψυχές μας έρχονται στην γη περισσότερο από μια φορά.
Για εσάς που απορρίπτετε την μετενσάρκωση σας προσκαλώ να εξερευνήσετε την ιδέα πως η ψυχή γεννιέται σε διαφορετικά σώματα για πολλές ζωές.

Μόλις η ψυχή αποφασίσει να έχει (ακόμα μια) ενσάρκωση, το πρώτο βήμα είναι να αποφασίσει τι είδους ζωή θέλει. Αυτό εξαρτάται και από τα μαθήματα που θέλει να μάθει. Αυτό συμπεριλαμβάνει στο να ταιριάζει με έναν γονέα ή με ένα ζευγάρι γονέων. Αυτή η διαδικασία εξαρτάται από τον σκοπό της ψυχής και τις επιθυμίες για συγκεκριμένα μαθήματα και τρόπο ζωής. Για παράδειγμα, αν 2 ψυχές ήταν μαζί και πριν, σαν μητέρα με κόρη μπορεί να επιθυμούν να ξαναζήσουν αυτή την εμπειρία ίσως αντιστρόφως, έτσι ώστε η κόρη να γίνει η μητέρα στην καινούργια ζωή.

Κάποιες φορές όταν η ψυχή επιθυμεί να ενσαρκωθεί σε ένα συγκεκριμένο μέρος του κόσμου, η επιλογή θα είναι λιγότερο βασισμένη στον γονέα. Όπως και οι άνθρωποι είναι τόσο διαφορετικοί έτσι είναι και οι ψυχές μας και αυτό που επιθυμούμε να δημιουργήσουμε στην ζωή/ζωές μας. Μόλις η σύνδεση στον ενδεχόμενο γονέα γίνει, η ψυχή τότε δημιουργεί μια σύνδεση με αυτό το άτομο και είναι παρούσα γύρω από την ενέργεια του, περιμένοντας να γεννηθεί την κατάλληλη στιγμή.

Φυσικά, οι γονείς έχουν σημαντική επιρροή για το ποια ψυχή θα ενωθεί με την οικογένειά τους. Οι καθημερινές σκέψεις, επιθυμίες και στόχοι δημιουργούν έναν φάρο για τις ψυχές που ανταποκρίνονται σε αυτές τις ενέργειες.

Αυτό συγκεκριμένα αληθεύει για την μητέρα. Σύμφωνα με τα αναγνώσματα του Edgar Cayce οι καθημερινές δραστηριότητες της γυναίκας και οι εσωτερικές σκέψεις δημιουργούν ένα πεδίο σαν μαγνήτη που προσελκύει τις ψυχές για την ευκαιρία ζωής όπως εκείνη θα πρόσφερε στο παιδί της. Όσο αναφορά τις οικογένειες με περισσότερα από ένα παιδιά, οι ψυχές επίσης κάνουν συμφωνίες με τους πιθανούς συγγενείς. Η απόφαση για το ποιος θα γεννηθεί πρώτος γίνεται σύμφωνα με την ενέργεια του πεδίου, την επιθυμία της μητέρας και τις ψυχές που θέλουν να ενσαρκωθούν.

Στην περίπτωση αποβολής μια συγκεκριμένη ψυχή συχνά έρχεται μέσα από μια μεταγενέστερη εγκυμοσύνη αν παρουσιασθεί η ευκαιρία. Για παράδειγμα το παιδί που απέβαλε μια γυναίκα μπορεί να γεννιέται από την καλύτερη της φίλη. Σίγουρα επιλέγουμε τα μέλη της οικογένειας, την τοποθεσία που θα ενσαρκωθούμε και τα διαφορετικά γεγονότα που θα πραγματοποιηθούν. 
Πιστεύετε πως οι ψυχές διαλέγουν τους γονείς; Έχετε καμία ιστορία παιδιών (η δική σας) που να θυμάστε την προηγούμενη ζωή και στις συνδέσεις μαζί τους;

Μετάφραση: awakengr.com via consciousreminder

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.awakengr.com/

-----------------------------------

Τα στοιχεία περί ψυχής που ακλουθούν είναι από τα βιβλία του Γερ. Καλογεράκη, «Η ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΜΥΗΣΗ» και «Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΠΡΟΜΗΘΕΑ».

Ο χρόνος αναμονής για νέα ενσάρκωση δεν μπορεί να ξεπερνά την διάρκεια του ψυχογονικού χρόνου (6 χ 6 χ 6 = 6 3 =216) που είναι ο χρόνος δοκιμασίας αλλά και ο χρόνος των γονέων οι οποίοι δεν ενσαρκώνονται αν δεν υποδεχθούν τη ψυχή και του τελευταίου παιδιού τους.
Αν ένας νέος πεθάνει πριν τον πατέρα του, τότε τη ψυχή του την παραλαμβάνουν υπερβατικές οντότητες εντεταλμένες για το σκοπό αυτό.
Οι αγνές ψυχές, αυτές που είχαν συντονισθεί με τους κραδασμούς του Όλου Φωτός, μεταβαίνουν στο σημείο τομής όλων των παραλλήλων του Ωρίωνα (ΝΕΒ ULA-42) και ανάλογα με το βαθμό τελείωσης δίνεται και η εντολή ενσάρκωσης ή ανόδου.
Οι ψυχές των παιδιών και των νέων ατόμων μπαίνουν αμέσως στην κατάσταση αναμονής για ενσάρκωση.

«Η επαναγέννηση σε πεδία αραιώσεων γίνεται από την επιθυμία της οντότητας να ανανεώσει το ενεργειακό περίβλημα της ψυχής της.
Αυτός που πρόκειται να επαναγεννηθεί προεπιλεγεί τους γονείς του με προσοχή και πάντα σε συνεννόηση μαζί τους, για να σχηματίσουν τη μορφή που αυτός ο ίδιος έχει επιλέξει.
Η επαναγέννηση του ανθρώπου συντελείται με την εκπομπή νιονικής ενέργειας του εγκεφάλου των δύο γονέων, πάνω στο αιθερικό πεδίο. Εμφανίζονται δύο έντονες κυανές φλόγες οι οποίες ενώνονται μεταξύ τους μόλις γίνει εκπομπή της νιονικής ενέργειας του προς αναγέννηση ανθρώπου. Τότε εμφανίζεται μια τρίτη πιο έντονη φλόγα που είναι η μέλλουσα να αναγεννηθεί ψυχή. Πάνω σε αυτή προβάλλεται όλο το αρχείο νόησης των γονέων και του μελλοντικού τέκνου με νιονικές ακτίνες. Μέσα από την τριπλή φλόγα και σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, εμφανίζεται το υπερβατικό σώμα του νεογέννητου τέκνου το οποίο πρέπει να βιώσει μια μικρή περίοδο προσαρμογής στις συνθήκες του ενεργειακού πεδίου που ζει και κατόπιν συνεχίζει να ζει κανονικά τη ζωή του.
Στις περιπτώσεις αυτές το άτομο γεννιέται σοφό, γιατί έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει στη νέα του ζωή όλες τις εμπειρίες του παρελθόντος που βρίσκονται καταχωρημένες στην ουδετέρα υπόφυση του δικού του εγκεφάλου, αλλά και των γονέων του και τις οποίες κληρονόμησε.
Μπορεί πριν αναγεννηθεί να παραδίδει στο κοσμικό αρχείο φύλαξης όλο το αρχείο των ασχολιών της ζωής του και να το παραλαμβάνει με την αναγέννηση του ώστε να είναι σε θέση να συνεχίσει τις ίδιες ασχολίες στη νέα του ζωή ΕΦ' ΟΣΟΝ ΤΟ ΕΠΙΘΥΜΕΙ.
Τον ίδιο τρόπο δημιουργίας εφαρμόζουν πολλοί εξωγήινοι ανεπτυγμένοι πολιτισμοί τους σύμπαντος, που έχουν μελετήσει τον τρόπο αναγέννησης των υπερβατικών οντοτήτων.»

Καθένας από εμάς πολλές φορές έχει βιώσει τις δικές του εμπειρίες που βρίσκονται έξω από τα όρια αντίληψης των αισθήσεων του. Όλα αυτά γράφονται για να κατανοήσουμε την ψυχή μας και να τη βοηθήσουμε στην άνοδο της στον φωτεινό κόσμο του σύμπαντος, για να μην βρεθεί άστεγη. Το υλικό σώμα δεν θεωρείται σπουδαίο τμήμα του συμπαντικού οργανισμού, αλλά μόνο η ψυχή. Εμείς του δώσαμε μεγάλη αξία γιατί πολώσαμε την ύπαρξη μας στην ύλη και αδιαφορήσαμε για το πνεύμα.

Ο θάνατος δεν είναι εχθρός του ανθρώπου , είναι ο ευεργέτης του σώματος και ο Λυτρωτής της ψυχής. Είναι η πνευματική μεταφορά από τον υλικό κόσμο στον επόμενο ανώτερο κόσμο ύπαρξης. Είναι η ανανέωση της ψυχής για την αρχή μιας νέας ζωής. Οδηγεί την ψυχή στα φωτεινά πεδία ή τη δοκιμασία μέχρι τη νέα ενσάρκωση της.
Ο θάνατος διαφοροποιεί μόνο την υλική υπόσταση του ανθρώπου, αφού η ψυχή έρχεται από την αιωνιότητα, περνά στην υλική ζωή και φεύγει για την αθανασία. Είναι αθάνατη εμποτισμένη από τη θεία ουσία του Όλου Φωτός.

Η ψυχή είναι ο μόνος αληθινός εαυτός του ανθρώπου, που το φέρνει σ' επαφή με το Δημιουργό. Με το θάνατο του σώματος η ψυχή αφυπνίζει μνήμες. Ενεργοποιεί τις δυνάμεις της. Πολλαπλασιάζει τις γνώσεις χωρίς μάθηση. Αναζητά το παρελθόν της και αναγνωρίζει ότι είχε ξεχάσει με την ενσάρκωση της. Εντάσσεται εκεί που ανήκει αν δεν τη βαραίνουν τύψεις και ενοχές όπου απαιτείται χρόνος μεταμέλειας και εξιλέωσης. Η ψυχή είναι ενέργεια που καλύπτει κάθε κύτταρο του ανθρώπινου σώματος. Ο θάνατος συμπυκνώνει την ψυχή που είναι το σύνολο ενέργειας των κυττάρων και έχει φωτοφόρα μορφή, αφού είναι δημιούργημα του φωτός.

Η ψυχή δε μετατρέπεται σε ύλη κι ας είναι ενέργεια, μπορεί να εισχωρεί σε υλικά σώματα και να τα ενεργοποιεί, μεταφέροντας τη θεία πνοή σ ' αυτά. Όταν η ψυχή εγκαταλείπει το σώμα, μετατρέπεται σε φωτεινό στρόβιλο, που δε σας επιτρέπει η ατέλεια των αισθήσεων σας να τον ιδείτε. Ο θάνατος απλά προδικάζει τη δημιουργία ενός άλλου υλικού σώματος με τα στοιχεία της ψυχής του παλαιού, το οποίο είχε χρησιμοποιηθεί σαν όχημα μεταβίβασης στο υλικό πεδίο. Οχι βέβαια υποχρεωτικά στη Γαία. Ο θάνατος οδηγεί στην αιωνιότητα και την αθανασία, τις ψυχές εκείνες που με την ενσάρκωση τους ανέβηκαν στα ανώτερα πεδία και συντονίστηκαν στις υψηλότερες συχνότητες του Όλου Φωτός. Οι ενσαρκώσεις της ψυχής αποτελούν προσπάθειες βελτίωσης της και ανόδου, κατατείνοντας στην τελείωση της. Το εφαλτήριο για την τελείωση της είναι η αγάπη που την εκτοξεύει μέχρι το θείο με το οποίο προσπαθεί να συνενωθεί και από το οποίο προέρχεται. Γεννιέται αγαθή, μεταβάλλεται από την κακία και τα υλιστικά ερεθίσματα, τα οποία τη μεταμορφώνουν σε εχθρό του κόσμου και του εαυτού της. Είναι ωραία ή άσχημη από τις εκδηλώσεις του υλιστικού σώματος, των αισθήσεων, το καλό ή το κακό, το δίκαιο ή το άδικο, ανθρώπινες αντιλήψεις που έρχονται με τη ζωή και φεύγουν με το θάνατο, που τη μεταφέρει στα επίπεδα της συμπαντικής πραγματικότητας.

Όταν η ψυχή εγκαταλείπει το νεκρό σώμα είναι συμπυκνωμένη σε ενεργειακό σκεπτόμενο σύνολο. Στον αστερισμό των Ταρτάρων (Κάνωπος με δική μας ονομασία) υπάρχουν ισχυρά ηλεκτρομαγνητικά πεδία διπλής πολικότητας (κόλαση με δική μας ονομασία) στα οποία εγκλωβίζεται η ψυχή των κακών ανθρώπων, όπου αναδύονται μνήμες, τύψεις και φοβίες, που είναι καταχωρημένες στην ουδέτερα υπόφυση του εγκεφάλου  και παρέχεται ο χώρος και ο χρόνος για μεταμέλεια, περισυλλογή και εξιλέωση, μέχρι την εντολή της νέας ενσάρκωσης.

Οι ψυχές που καταλήγουν στο σημείο τομής όλων των παραλλήλων, αναγνωρίζονται μεταξύ τους. Οι σχέσεις δεσμού των ψυχών μεταφέρονται και στις ενσαρκώσεις σαν συμπάθεια, φιλία, έρωτας και αγάπη.
Ο χρόνος και οι αποστάσεις δεν έχουν νόημα για τη ψυχή που κινείται με την ταχύτητα της σκέψης, λάμπει σαν το φως του ήλιου και αναζητά την αιώνια πηγή φωτός.
Η ενεργειακή δομή των ψυχών των γονέων βρίσκεται σε συνεχή επαφή με αυτή των τέκνων τους, είτε ο γονέας ζει, είτε έχει πεθάνει.
Η εντολή μετενσάρκωσης δεν δίδεται υποχρεωτικά για τη Γαία, μπορεί να δοθεί και για άλλους πλανήτες, γαλαξίες ή σύμπαντα μετά από επιθυμία της ψυχής.
Οι πολύ κακές ψυχές (κακούργες ψυχές) δεν είναι αθάνατες · δεν ενσαρκώνονται ξανά, αποσυντίθενται, κονιορτοποιούνται, χάνονται στο διάστημα, αφού η κακία εξανεμίζει και το τελευταίο ίχνος ενεργείας που απαιτείται για τη συγκόληση και συνοχή των μορίων της. 

28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940. ΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΜΕ ΤΟΥΣ "ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΥΣ" ΑΘΑΝΑΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ!

Video : Up Drones
Music:Μαρινέλλα. Γράμμα από το μέτωπο.

28 Οκτωβρίου 1940. Το πεδίο της μάχης στο Καλπάκι και το μνημείο με τους "ξεχασμένους" αθάνατους ήρωες!

Στο βίντεο φαίνονται οι εξής τοποθεσίες.
1: Το μνημείο πεσόντων λίγο έξω από το Καλπάκι.
2: Η Μόνη Σωσσίνου στον Άνω Παρακάλαμο Πωγωνίου από όπου λόγο της στρατηγικής του τοποθεσίας λόγο του υψώματος όπου και βρίσκεται το Πυροβολικό μας έβγαζε της συντεταγμένες κατά την διάρκεια των μαχών.
3: Η Μεσογέφυρα στο Μπουραζάνι.
Στο σημείο που ο επαρχιακός δρόμος από το Μπουραζάνι προς το Μολυβδοσκέπαστο προσεγγίζει τον ποταμό Αώο, βρίσκονται τα ερείπια της κατεστραμμένης πλέον Μεσογέφυρας. Η γέφυρα είναι κτισμένη σε στρατηγικό σημείο και θεωρείται ότι η πρώτη θεμελίωσή της εδώ έγινε τον 7ο αιώνα, επί  Κωνσταντίνου Πωγωνάτου.

Παρατηρώντας τα σημερινά θλιβερά απομεινάρια της παλιάς γέφυρας θα πρέπει να φέρουμε στο μυαλό μας ένα μεγάλο τρίτοξο γεφύρι, με το κεντρικό τόξο μεγαλύτερο των δύο ακραίων και την ασυνήθιστη ιδιομορφία του, που ήταν ο επίπεδος διάδρομος διάβασής του.
Το γεφύρι ανατινάχτηκε το 1940 από τον ελληνικό στρατό κατά την εισβολή των Ιταλών και λίγα χρόνια αργότερα (1944) ολοκληρώθηκε η καταστροφή του από τον γερμανικό στρατό.

Frantzeska Dorikou

Η ΚΑΣΣΙΑΝΗ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΝΙΑ ΤΩΝ ΚΑΣΣΙΩΝ ΙΕΡΕΩΝ ΤΟΥ ΚΑΣΣΙΟΥ ΔΙΟΣ

ΤΑ ΚΑΛΛΙΣΤΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΡΩΜΑΪΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΚΑΙ Η ΚΑΣΣΙΑΝΗ

Μετά τόν θάνατο τής Ειρήνης καί έως τό 829, όπου τόν θρόνο τής Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας κατακτά ό Θεόφιλος ακολουθεί μία σειρά εικονομάχων, πιστών στήν θρησκευτική καί πολιτική μεταρρύθμιση. Τόν επόμενο χρόνο, ή μητριά τού Θεοφίλου ή Ευφροσύνη, θέλοντας νά διαλέξη νύφη, διοργάνωσε καλλιστεία στά οποία έλαβαν μέρος οί πιό όμορφες καί έξυπνες τής Αυτοκρατορίας. Ανάμεσά τους ξεχώρισαν δύο καλλονές, οί οποίες ήταν καί οί επικρατέστερες.

Ή Κασσιανή, ή οποία καταγόταν από τήν γενιά τών Κασσίων ιερέων τού Κασσίου Διός. Ή άλλη Ελληνίδα ήταν πρώην θεατρίνα από τήν Παφλαγονία, ή Θεοδώρα. Ή φοβερή μόρφωση της τήν έφεραν μαζί μέ τήν Κασσιανή στίς δύο τελικές θέσεις.

Ό Θεόφιλος πλησιάζει τήν Κασσιανή καί τής λέγει: «Ὡς ἂρα διά γυναικός ἐρρύη τὰ φαῦλα» «Από μία γυναίκα ήρθαν στον κόσμο τα κακά [πράγματα]».  Οί Θεολόγοι πιστεύουν πώς ενοούσε τήν αμαρτία και τις συμφορές που προέκυψαν από την Εύα, ενώ ή εκκλησία έλεγε πώς ενοούσε τήν Αφροδίτη.
Ατάραχη ή Κασσιανή, κατάλαβε τό υπονοούμενο, καρφί στήν Ελληνική Παιδεία της, καί απήντησε: «Ναί, αλλά καί έκ γυναικός πηγάζει τά κρείττω», ή σοφία τής Αθηνάς δηλαδή, αλλά οί Θεολόγοι θέλουν νά ομιλούν περί Παναγίας.
Ή απάντηση τάραξε τόν αυτοκράτορα καί τήν έκλεισε σέ μοναστήρι. Ή Θεοδώρα παντρεύτηκε τόν Θεόφιλο στά 830.

http://alithislogos.blogspot.gr/

ΣΤΑ 800 ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΕΠΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕ Η ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΚΛΕΙΣΗ ΤΟ 802 ΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΣΤΗΝ ΛΕΣΒΟ, ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΕΞΟΡΙΣΘΗ

Η ΕΙΡΗΝΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΕΙΣΗΓΑΓΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ, ΜΕΤΑΦΕΡΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ, ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΩΣ ΤΟΝ ΠΛΑΤΩΝΑ.

Οί Ίσαυροι κατανάλωσαν τόν βίο των αμυνόμενοι τής Ισλαμικής λύσσας καί πολεμώντας τόν σκοταδισμό τών ρασοφόρων, τήν θρησκοληψία καί τήν απληστία των.

Ό Λέων ήτο ό Βασιλεύς τών Γραικών, αφού αυτός πρώτα κατήργησε τά επίσημα Λατινικά καί έφερε τά Ελληνικά, μαζί μέ Ελληνικά νομίσματα πού δέν έγραφαν πλέον Caesar, Augustus κλπ, αλλά Βασιλεύς.

Ό Λέων Ίσαυρος ό πρωτεργάτης τής μεγάλης εικονομαχικής μεταρρυθμίσεως, δέν είχε υπολογίσει ότι άνοιγε τόν κρουνό τού αίματος γιά τά επόμενα 100χρόνια.

Ό Κων/νος (741-775) διάδοχος τού Λέοντος θέλησε νά παντρεύση τόν υιό του Λέοντα Δ΄ μέ παρθένα, αντάξια τών αυτοκρατορικών προσδοκιών. Έκρινε φρόνιμο νά στρέψη τό βλέμμα του στήν Αθήνα. Ή εκλογή του ήταν ή κόρη τού Σοφιστή Σαραντάπηχου, ενός έκ τών τελευταίων πού αρνούνταν νά ζήσουν στό παρόν καί επέμεναν νά ζούν στήν ανάμνηση τού παρελθόντος.

Ή Ειρήνη έφθασε στήν Κων/λιν, χωρίς συγγενείς, πατρικίους καί φίλους. Ούτε προίκα κουβάλαγε, ούτε κάν νυφικό είχε. Ό μόνος πλούτος πού έφερνε ήταν ότι έσερνε τήν μεγάλη κληρονομιά τής πατρίδος της, εκτός βέβαια από τήν εκτυφλωτική ομορφιά της πού εξέπληξε ακόμα καί «αγίους». Ό γάμος έγινε στά 770. Στά πέντε χρόνια πού μεσολάβησαν ή Ειρήνη κατάλαβε τήν μυστικές συνωμοσίες, όλων όσων έχασαν από τήν μεταρρύθμιση. Σέ αυτήν τήν αντιπολίτευση τών κληρικών, τίς μηχανορραφίες τών Ορθοδόξων αρχόντων καί τό ευμετάβλητο τού όχλου, προστέθησαν καί οί λόγιοι. Καί επειδή ή μεταρρύθμιση κατήργησε πολλά μονοπώλια, δέν άφησε ανενόχλητο τόν πατροπαράδοτο λογιοτισμό.

Οί Ίσαυροί πίστευαν πώς αυτή ή στείρα παιδεία οδηγούσε τό κράτος σέ ευνουχισμό. Γιαυτό καί έντεχνα κατηγορήθηκαν ότι δήθεν εκείνοι ήσαν πού καταδίωκαν τά γράμματα καί περιέκοπταν τούς μισθούς τών καθηγητών καί άλλα πολλά.

Λίγο μετά τόν γάμο τής Ειρήνης πέθανε ό Λέων Δ΄καί ανέβηκε στήν θρόνο αυτή ώς επίτροπος τού ανήλικου διαδόχου. Ή Ειρήνη έστειλε πρεσβεία στήν Γαλλία, απαρτιζόμενη από τόν Κων/νο Σακελάριο καί Μάμαλη τόν Πριμικήριο, προκειμένου νά ζητήσουν γιά νύφη τού ανήλικου υιού της Κων/νου ΣΤ΄ τήν κόρη τού Καρλομάγνου Ρωθρούδα καί επί τό Ελληνικότερο Ερυθρώ. Ό αρραβώνας έγινε στήν Ρώμη διά αντιπροσώπων, ιερουργούντος τού ιδίου τού Πάπα.

Ό Ελισσαίος, έκ τών πλέον μορφωμένων τής εποχής, ηγούμενος πολυανθρώπου αποστολής πηγαίνει στό Παρίσι όπου εγκαθίσταται κοντά στήν βασιλική μνηστή, προκειμένου νά τής διδάξη τής γλώσσα τών Γραικών. Από αυτόν τόν χρόνο 782, αρχίζει ή εκπολιτιστική εποποιϊα τής Ευρώπης τού Καρλομάγνου. Μία στρατειά μηχανικών, πολεοδόμων, ανθρώπων τών γραμμάτων καί τής τέχνης, κατακλύζει τήν χώρα τών Φράγκων, οί οποίοι τούς δέχονταν μέ ανοιχτές αγκάλες. Ό Ελισσαίος μαζί μέ τόν Ισπανό Ελληνιστή Θεόδουλφο, αναδεικνύονται σέ πρωτεργάτες τούς Ευρωπαϊκού πολιτισμού.

Ό Καρλομάγνος τόν χειμώνα τού 782 γνωρίζεται μέ τόν Άγγλο δάσκαλο καί Ελληνιστή Αλκουίνο, από τόν οποίον διδάσκεται ρητορική, διαλεκτική κ.α. Ή φιλομάθεια τού Καρλομάγνου δημιουργεί στήν αυλή του έναν κύκλο διανοούμενων: Ελισσαίος, Θεόδουλφος, Αλκουίνο, Πώλ Ντιάκρ καί Πέτρο τής Πίζας.

Ονόματα Ελλήνων φιλοσόφων καί ποιητών, πρωταγωνιστούν στά ενδιαφέροντα αυτά συμπόσια.

Ή Ειρήνη κόβει τό πρώτο καθαρό Ελληνικό νόμισμα, μετά τόν Μόμμιο καί Σύλλα. Τήν εποχή αυτή, οί Δυτικοί αναγνωρίζουν τούς Έλληνες μέ τό όνομα Γραικοί, καί τήν χώρα όπου ή Ειρήνη κυβερνά Γραικία. Ή Ειρήνη αφού ταξινόμησε τά εξωτερικά θέματα, έστρεψε τήν προσοχή της στήν εικονομαχία.

Νέος Πατριάρχης στήν θέσι τού Παύλου, γίνεται ό Ταράσιος πού ήταν μυστικοσύμβουλος τού παλατιού. Ό Ταράσιος ώς όρο προκειμένου νά αποδεχθή τό αξίωμα, βάζει τήν αναστήλωση τών εικόνων. Τόν Αύγουστο τού 786 στόν ναό τών αγίων Αποστόλων συγκαλείται σύνοδος, στήν οποία συνέρχονται όλοι αδιακρίτως, Επίσκοποι καί Ηγούμενοι. Έν τούτοις ή Ειρήνη τό 787 συγκαλεί νέα σύνοδο μακριά από τήν Κων/πολιν, στήν Βιθυνία, μέ τήν προστασία ισχυρής δυνάμεως στρατού. Αυτή ήταν ή έβδομη καί τελευταία οικουμενική σύνοδος τού Χριστιανισμού. Εκεί στήν αγία Σοφία στήν Νίκαια, όπου είχε γίνει τό 325 ή πρώτη οικουμενική σύνοδος, αποφασίζεται οριστικά ή αναστήλωση τών εικόνων. Έτσι μέσα σέ δύο χρόνια γίνονται δύο σύνοδο, όπου στήν μέν πρώτη Κων/λεως νικά ή εικονομαχία, ενώ στήν δεύτερη στήν Νίκαια νικά ή εικονολατρεία.

Στά 800 γιά πρώτη φορά επαναλειτούργησε ή Ακαδημία Πλάτωνος, γιά νά κλείση τό 802 μέ τόν θάνατο τής Ειρήνης στήν Λέσβο, όπου καί εξορίσθη.

Ή Ειρήνη είναι αυτή πού εισήγαγε τόν Ελληνικό πολιτισμό στήν Ευρώπη, μεταφέροντας στό Παρίσι όχι μόνο τόν κάπως γνωστό Αριστοτέλη, αλλά κυρίως τόν Πλάτωνα. Γι’αυτό καί σωστά οί ιστορικοί τού Ευρωπαϊκού πολιτισμού θεωρούν τόν Καρλομάγνο καί τήν Ειρήνη ώς σημεία αφετηρίας τού πολιτισμού τής Δυτικής Ευρώπης. Ή Ειρήνη μέ τό εικονόφιλο πνεύμα τών Ελλήνων, τόλμησε μέ τήν έβδομη οικουμενική σύνοδο νά αναστηλώση τυπικά τίς εικόνες καί νά σταματήση τήν μεγάλη θρησκευτική διαμάχη, πού στοίχισε στούς Έλληνες πολύ αίμα.

http://alithislogos.blogspot.gr

Η ΕΠΙΤΥΜΒΙΑ ΣΤΗΛΗ ΤΟΥ ΔΕΞΙΛΕΩ ΤΙ ΣΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ;;;

Ο ΔΕΞΙΛΕΩΣ και ΟΙ ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΣ

Η χριστιανική θρησκεία βάσισε την θεωρία της στην Αρχαία Ελληνική φιλοσοφία και τα τελετουργικά της στα Αρχαία Ελληνικά Μυστήρια.

Επειδή όμως έπρεπε να αποκόψουν τον Έλληνα και τον τότε πολιτισμένο κόσμο από την φιλοσοφία και το Ολυμπιακό Πάνθεον για προφανής ιδιοτελείς σκοπούς, οι δημιουργοί της χρησιμοποίησαν εξεζητημένες προπαγανδιστικές τεχνικές με σκοπό να καταφέρουν μεν να πείσουν τον κόσμο ότι οι Αρχαίοι Έλληνες ήταν ειδωλολάτρες, αλλά ταυτόχρονα να ρίξουν στάχτη στα μάτια τους και να μην δουν ότι αντέγραψαν και οικειοποιήθηκαν το παν.

Τα Ηλύσια πεδία μετατρέπονται σε Παράδεισο, Οι προστάτες θεοί γίνονται Άγιοι προστάτες π.χ. ο Ποσειδώνας μετατρέπεται σε Άγιος Νικόλαος, ο Ερμής και η Ίρις σε Αρχαγγέλους, η Λύρα του Απόλλωνα σε Σεραφείμ (Αγγέλους που παίζουν μουσική στον θρόνο του θεού), ο κήπος των Εσπερίδων σε κήπο της Εδέμ, η Κοσμογονία του Ησίοδου γίνεται copy paste απλά αλλάζει όνομα σε Γέννεσις, οι Μάντεις γίνονται Προφήτες, τα πολλά επίθετα των Ολυμπίων θεών τα οποία αποδίδοντω σε ιδιότητες π.χ., Μοιραγέτης,  Κουροτρόφος, Αλεξίκακος, Κάρνειος, Κιθαρωδός, Κουροτρόφος, Πύθιος, Δήλιος, Πήκτης, Τελέστωρ, Μουσηγέτης, Ζωηφόρος, Φωτοδότης, Ακερσεκόμης, Αειγενέτης, Σιντάλκας, Τοξοβόλος και Φοίβος Απόλλων (350 συνολικά επίθετα), γίνεται Παναγία η Αθηνιώτισσα, Παναγία η Μυρτιδιώτισσα, Παναγία η Χρυσοσκαλίτισσα κτλ κτλ κτλ.

........................

Ο Δεξίλεως ήταν αρχαίος ευγενής Αθηναίος, γιος του Λυσανίου εκ του Θορικού, είχε γεννηθεί όταν στην Αθήνα ήταν άρχοντας ο Τείσανδρος. Ανήκε στη τάξη των ιππέων, που έπεσε, σε ηλικία μόλις 20 ετών, μαζί με άλλους 4 ιππείς και του φύλαρχου Αντιφάνους το -394 στην Κόρινθο, όταν ήταν άρχοντας Αθηνών ο Ευβουλίδης. Στην μάχη εκείνη είχαν ηττηθεί οι Αθηναίοι από τους Σπαρτιάτες.

Η τέφρα του Δεξίλεω καθώς και των τεσσάρων άλλων ιππέων μεταφέρθηκε στην Αθήνα και εναποτέθηκε στο Δημόσιο Σήμα. Το ανάγλυφο που αποκαλύφθηκε στον Κεραμεικό κατασκευάστηκε αργότερα από τους συγγενείς του Δεξίλεω (ανάγεται στο -390), όταν κατασκευάστηκε ο οικογενειακός τους περίβολος, όπου και ευρέθη το ανάγλυφο. Το επιτύμβιο αυτό ανάγλυφο αποτελεί ένα από τα θαυμαστότερα ανάγλυφα της αττικής τέχνης, του χώρου, που έχει διασωθεί. 
Το μνημείο παριστά έφιππο νέο με αναπεταμένο το χιτώνα να εξακοντίζει το δόρυ του σε αντίπαλο που πίπτει στο έδαφος. Στη βάση του μνημείου αναγράφονται σε τέσσερις στίχους: "Δεξίλεως Λυσανίου Θορίκιος - Εγένετο επί Τεισάνδρου άρχοντος - Απέθανεν επ΄ Ευβουλίδου - εν Κορίνθω των Πέντε Ιππέων".

Σημειώνεται ότι δεν βρέθηκαν τα χάλκινα όπλα των δύο πολεμιστών (ακόντιο και ξίφος) καθώς και το χαλινάρι του αλόγου που για όλα αυτά από τις υφιστάμενες υποδοχές θεωρείται πως πρέπει να υπήρχαν στην αρχαιότητα. Επίσης αντίγραφο του ανάγλυφου αυτού έχει τοποθετηθεί στο σημείο ανεύρεσής του στον αρχαιολογικό χώρο. Το μνημείο του Δεξίλεω καθώς και εκείνα της Ηγησούς και του Ταύρου χαρακτηρίζονται ως τα ωραιότερα μνημεία του Κεραμεικού που φυλάσσονται στο ομώνυμο Μουσείο Κεραμεικού.

http://www.knossopolis.com/

ΜΟΙΡΟΛΟΙ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ - 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 - ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ

Το κλαρίνο βαρεί το μοιρολόι.... Το μοιρολόι..... Και θαρρείς πως κάθε τι γύρω σου μεταμορφώνεται. Μεταμορφώνεται από μια άχαρη και συνηθισμένη τσιμεντούπολη σε δάσος, σε χωριό, σε πετρόχτιστα σπίτια, σε κάρα, σε αλέτρια, σε αργαλειούς, σε γάστρες. Το μοιρολόι φέρνει θύμησες, από αυτές που μόνο οι παππούδες γνωρίζουν....

Σαν βγαλμένα από μια άλλη εποχή, έρχονται το ένα μετά το άλλο να σε στοιχειώσουν τα φαντάσματα εκείνα. Τα άταφα σώματα Ελλήνων στρατιωτών, οι υπέρτατες θυσίες των Ηπειρωτισσών, η χαρά της απελευθέρωσης και ξανά η απόγνωση και το κλάμα της σκλαβιάς των Βορειοηπειρωτών.

Πίσω από τους στρατιώτες, οι Ηπειρώτισσες γυναίκες, εξαθλιωμένες από τη φτώχεια και τις αγροτικές εργασίες, απελπισμένες από τους άντρες, τους γιους και τους πατεράδες τους, που έφυγαν να πολεμήσουν στα απάτητα Ηπειρώτικα και Βορειοηπειρώτικα βουνά, δεν δίστασαν, αλλά παρακάμπτοντας κάθε εμπόδιο, κάθε περιορισμό του φύλου τους πολέμησαν στο πλευρό των ανδρών μεταφέροντας πολεμοφόδια και σε μερικές περιπτώσεις, πολεμώντας κι όλας. Εκεί, στην Πίνδο, στην σημερινή Αλβανία, οι Έλληνες Βορειοηπειρώτες, λίγο σκάβουν και ανακαλύπτουν ακόμη τα κόκκαλα των Ελλήνων, όσων δεν είχαν κανέναν μαζί τους να τους θάψει με τις τιμές ηρώων, όπως τους άξιζε. Και εδώ, το μοιρολόι αυτό, ο επικήδειος θρήνος, ας ταξιδέψει στους ουρανούς να αποδώσει Τιμής Ένεκεν ένα τελευταίο αντίο και ένα μεγάλο Ευχαριστώ.

Ας γίνει το παράδειγμα των προγόνων μας, φωτεινό σημάδι στο σκοτεινό τούνελ των εποχών που διανύουμε.... Αν ποτέ βρεθούμε σε τρομερές δυσκολίες, τότε όλοι μας θα ξέρουμε ποιος είναι ο δρόμος... Δύσκολος, απάτητος όσο σε ένα βουνό, αλλά ένδοξος, ηρωικός..... δρόμος που ταιριάζει μόνο σε παλικάρια και λεβέντισσες.....

Greek FolkMusic [dimitris804]

Αυτό το Έθνος, από την εποχή του «Η ΤΑΝ  Η ΕΠΙ ΤΑΣ» και μέχρι το Έπος του '40, ανδρώθηκε και δοξάστηκε χάρη στην Ελληνίδα Μάνα.

Η ανατροφή ενός άνδρα είναι η μόρφωσις ενός άνδρα,
η ανατροφή μίας γυναίκας είναι η μόρφωσις μιας γενεάς.
(Σενέκας)

 Ιδού το παράδειγμα   http://enneaetifotos.blogspot.gr/2010/10/40.html

Οι άνδρες κάνουν τα έργα και οι γυναίκες τους άνδρες. (Ισοκράτης)

 (Προς γνώσιν και περισυλλογή...)

ΕΛΕΝΗ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ – Η ΗΡΩΙΔΑ ΜΑΝΑ ΤΟΥ ’40 ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ, ΠΟΥ ΑΝΑΒΙΩΣΕ ΤΟ «Ή ΤΑΝ ‘Η ΕΠΙ ΤΑΣ»

ΟΙ «ΚΕΡΑΥΝΟΙ» ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ: ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ 300 ΕΠΙΛΕΚΤΟΙ ΚΟΜΑΝΤΟΣ ΤΗΣ «Ζ ΜΑΚ»

newsbomb.gr

Η ΤΡΙΤΗ ΧΙΟΝΙΣΜΕΝΗ ΠΥΡΑΜΙΔΑ ΠΟΥ ΑΝΑΚΑΛΥΦΘΗΚΕ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΗ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΞΑΝΑΓΡΑΨΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Αν και ο καθένας δεν είναι διατεθειμένος να παραδεχτεί, ότι ο πλανήτης μας είναι γεμάτος από λείψανα και μνημεία που αποδεικνύουν ότι η Γη κάποτε ήταν κατοικημένη από εξαιρετικά προηγμένους πολιτισμούς.
Από τότε που κυκλοφόρησε η υπηρεσία  Google Earth,  ήταν ένα όφελος όχι μόνο για τους θεωρητικούς συνωμοσίας αλλά και για όσους θέλουν να αποκαλύψουν ενδείξεις σχετικά με το τι κρύβεται πίσω από την «κουρτίνα».
Εάν χρειάζεστε ένα καλό πλεονέκτημα, χρειάζεστε καλά μάτια και υψόμετρο. Οι δορυφόροι έχουν και τα δύο.
Η τελευταία από μια ομάδα τριών πυραμίδων που καλύπτονται από χιόνι ανακαλύφθηκε πρόσφατα μέσω των δορυφορικών εικόνων του Google Earth και σε λίγες μέρες, το εύρημα έλαβε μορφή καταιγίδας στις εναλλακτικές κοινότητες ιστορίας.

Δύο από τις πυραμίδες βρίσκονται περίπου 10 μίλια στο εσωτερικό, ενώ η Τρίτη βρίσκεται κοντά στην ακτογραμμή.
Οι συνέπειες αυτής της ανακάλυψης είναι περίπλοκες και, αν γίνουν αποδεκτές, θα μπορούσαν να μετατρέψουν τις απόψεις του επιστημονικού κόσμου. Κανένα βιβλίο ιστορίας δεν ανέφερε ποτέ έναν πολιτισμό της Ανταρκτικής με τις δεξιότητες και την τεχνολογία που απαιτούνται για την ανέγερση τεράστιων πυραμίδων.

Η Ανταρκτική είναι τώρα μια κατεψυγμένη ερημιά, αλλά δεν ήταν πάντα έτσι. Έφτασε στην σημερινή της θέση λόγω του ότι η τεκτονική της πλάκα πλησιάζε τον γεωγραφικό Νότιο Πόλο χρόνο με το χρόνο.
Πριν από εκατομμύρια χρόνια, το κλίμα της Ανταρκτικής ήταν πολύ θερμότερο, επειδή η θέση της ήταν πιο κοντά στον ισημερινό. Αυτό είναι ένα γεγονός που υποστηρίζεται από αρκετές αποδεκτές ανακαλύψεις και όχι από μερικές εικασίες.

Πηγή: http://humansarefree.com/

Πρόσφατα οι επιστήμονες ανέφεραν παράξενες μαγνητικές ανωμαλίες που ακτινοβολούν από κάτω από τον πάγο, ενώ οι Ναζί φέρεται να έκαναν μυστικές αποστολές προς αναζήτηση ενός χαμένου πολιτισμού και πληροφοριοδότες αναφέρουν παράξενες θεάσεις.

Είναι ενδιαφέρον ότι, τις τελευταίες δύο δεκαετίες, πολλοί άνθρωποι έχουν ισχυριστεί ότι έχουν ανακαλύψει κατασκευές που προεξέχουν από τον πάγο στην Ανταρκτική.
Πολλοί ερευνητές έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι εκτός από τις τρείς γνωστές πυραμίδες της Ανταρκτικής, υπάρχουν και άλλες γιγάντιες Πυραμίδες θαμμένες κάτω από παχιά στρώματα πάγου. Πράγματι πρόσφατες δορυφορικές εικόνες αποκάλυψαν κορυφές και άλλων τεχνητών πυραμίδων που είναι διάσπαρτες σε όλο τον πάγο που καλύπτει το τοπίο. Περισσότερα αποκαλυπτικά περί Ανταρκτικής εδώ: http://perseasorion.blogspot.gr

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΕΥΡΙΠΙΔΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΜΗΡΙΚΟ ΚΥΚΛΟ ΣΤΗΝ ΑΡΕΘΟΥΣΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ - ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ - Ο ΑΡΧΑΙΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΤΡΑΓΙΚΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ / ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΟΜΗΡΙΚΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΠΟΥ ΔΙΟΡΓΑΝΩΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 29 ΜΑΪΟΥ 2016,  ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΕΥΡΙΠΙΔΗ, ΣΤΗΝ ΑΡΕΘΟΥΣΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.

Ellenos Ellen

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ - Ο ΑΡΧΑΙΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΤΡΑΓΙΚΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ

Σύμφωνα με το «Πάριο μάρμαρο», την αρχαιότερη σχετική μαρτυρία, ο Ευριπίδης γεννήθηκε στη Φλύα (σημερινό Χαλάνδρι), κατά το πρώτο έτος της 73ης Ολυμπιάδας, που αντιστοιχεί με το έτος -485..
Ο Ευριπίδης ανήκε σε καλή και ευκατάστατη οικογένεια, πράγμα που βεβαιώνεται κι από την πληροφορία του Θεόφραστου, που την αναφέρει ο Αθηναίος (+2ος αιώνας).

Τη φήμη και το ξεχώρισμα από το πλήθος το αναζήτησε αρχικά στον αθλητισμό. Ένας χρησμός προείπε στον Μνήσαρχο πως ο γιος του θα κέρδιζε στεφάνια νίκης σε δημόσιους αγώνες. Συμπέρανε λοιπόν ο φιλόστοργος πατέρας, που ήθελε να τιμηθεί και να διακριθεί ο γιος του, πως έπρεπε να τον κάνει αθλητή. Έτσι ο Ευριπίδης ασχολήθηκε με το παγκράτιο (πάλη και πυγμαχία). Αναφέρονται μάλιστα και βραβεύσεις του σε αγώνες.  Μα γρήγορα παράτησε τον αθλητισμό, που του έριξε μάλιστα και λίθο αναθέματος σ’ ένα απόσπασμα που σώζεται από τον «Αυτόλυκο», χαμένο πια σατυρικό του δράμα: «Κακών γαρ όντων μυρίων καθ’ Ελλάδα ουδέν κάκιόν εστιν αθλητών γένος».

Ο Ευριπίδης είχε την ευτυχία να ζήσει στην εποχή στην οποία έγινε το πιο καταπληκτικό πνευματικό ξύπνημα που είδε ο κόσμος και το οποίο ολοφάνερα και αποφασιστικά επέδρασε στο πνεύμα του. Ο Αναξαγόρας τον μύησε στη φιλοσοφία. Άκουσε τα μαθήματα του Πρόδικου, του Πρωταγόρα, του φυσικού Αρχέλαου και είχε φιλία με τον Σωκράτη, που ήταν θαυμαστής του ποιητή, κι ενώ δε συνήθιζε να πηγαίνει στο θέατρο, δεν άφηνε καμιά παράσταση του Ευριπίδη και του έδινε μάλιστα τη γνώμη του και σχετικές συμβουλές για τα δράματά του. Κατείχε σπουδαία βιβλιοθήκη.

Η παράδοση μας λέει για τον ποιητή, πως ζούσε αποτραβηγμένος από τον κόσμο στη Σαλαμίνα, σ’ ένα απόμερο παραλιακό σπήλαιο, που το είχε διασκευάσει σε κατοικία και σπουδαστήριο, όπου μελετούσε κι έγραφε τις τραγωδίες του έχοντας μπροστά του τα αμέτρητα χαμογέλια των κυμάτων. Αυτό το σπήλαιο ήταν γνωστό ή υπήρχε ως τα χρόνια του Πλινίου (1ος-2ος αιώνας) και οι τουρίστες εκείνης της εποχής που έφταναν ως τη Σαλαμίνα δεν ξεχνούσαν να το επισκεφτούν.

Τις χάρες δε θα πάψω εγώ να σμίγω με τις Μούσες σ’ ένα ζευγάρωμα γλυκό!
Δίχως τις Μούσες να μη ζω, και πάντοτε στεφάνι σ’ όλη τη ζωή μου να φορώ
(απόδοση από τον Δημ. Σάρρο)

Πήγε στη Μακεδονία καλεσμένος του βασιλιά Αρχέλαου. Ικανός βασιλιάς ο Αρχέλαος, που τότε θεμελίωνε κράτος, που θα έδειχνε όλη τη μεγαλοσύνη του λίγες δεκαετηρίδες αργότερα, είχε φιλοδοξήσει να ανυψώσει την Πέλλα σε κέντρο πνευματικό και γι’ αυτό καλούσε στην Αυλή του φημισμένους ανθρώπους των γραμμάτων και καλλιτέχνες. Στην Πέλλα ο Ευριπίδης βρήκε τον ποιητή Αγάθωνα, τον μουσικό Τιμόθεο, το ζωγράφο Ζεύξη και τον Θουκυδίδη. Πολύ τιμητικά τον δέχτηκε ο βασιλιάς. Μα κι ο Ευριπίδης έκανε του υψηλού του φίλου ένα δώρο: Έγραψε στην Πέλλα, για να παιχθεί στο θέατρό της, τον «Αρχέλαο», τραγωδία εμπνευσμένη από τη ζωή και τις περιπέτειες του παλιού Αρχέλαου, μακρινού απογόνου του Ηρακλή και ιδρυτή της δυναστείας. Για το θέατρο της Πέλλας έγραψε στη Μακεδονία και τις «Βάκχες».

Στην πατρίδα του δε θέλησε ή δεν πρόφτασε να ξαναγυρίσει. Πέθανε στην Πέλλα, πιθανότατα το 407. Όταν μαθεύτηκε στην Αθήνα ο θάνατός του, ο Σοφοκλής φόρεσε πένθιμη ενδυμασία.
Θάφτηκε στη Μακεδονία (Βίος 36, Παυσανίας 1, 2, 2), στην κοιλάδα της Αρέθουσας (Πλούταρχου, Λυκούργος 31), κι ο μεγαλοπρεπής του τάφος, κατασκεύασμα του Αρχέλαου, έγινε τόπος προσκυνήματος των θαυμαστών του. Οι Αθηναίοι τον τίμησαν με κενοτάφιο. Η πληροφορία του «Βίου» για τον συνθέτη του επιγράμματος επάνω στο κενοτάφιο ταλαντεύεται μεταξύ του ιστορικού Θουκυδίδη και του μελοποιού Τιμόθεου. Πάντως, ο πρώτος στίχος μας θυμίζει τη φράση από τον Θουκυδίδη «ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος». Παραθέτουμε το επίγραμμα σε μετάφραση: «Τάφος του Ευριπίδη είναι όλη η Ελλάδα. Τα οστά του τα κρατάει η Μακεδονία, όπου δέχτηκε τον θάνατο. Πατρίδα του είναι η Αθήνα, η Ελλάδα της Ελλάδας. Πολλές είναι οι χαρές που έδωσε με τα τραγούδια του, και γι’ αυτό πολλοί είναι κι εκείνοι που τον τιμούν».

Τον επόμενο αιώνα οι Αθηναίοι του έστησαν χάλκινο ανδριάντα μαζί με τους ανδριάντες του Αισχύλου και του Σοφοκλή στο θέατρο του Διονύσου, κατά πρόταση του ρήτορα Λυκούργου, που έκανε και την πρώτη επίσημη έκδοση των τριών τραγικών.
Ένας θρύλος που τον διέσωσε ο Πλούταρχος (Λυκούργος, 31), λέει πως μια εξαιρετική τιμή έκανε κι ο θεός των κεραυνών στον Ευριπίδη, που μονάχα στο νομοθέτη Λυκούργο είχε γίνει πρωτύτερα. Κεραυνός έπεσε και στον τάφο του Ευριπίδη στην Αρέθουσα, όπως είχε πέσει και στου Λυκούργου στη Σπάρτη. Τούτο το ιστόρημα δείχνει τη γνώμη που είχε απλωθεί στην Ελλάδα για τον ποιητή.
Άφησε τρεις γιους, τον Μνησαρχίδη, που είχε γίνει έμπορος, τον ηθοποιό Μνησίλοχο και τον δραματικό ποιητή Ευριπίδη. Στα κατάλοιπά του βρέθηκαν ο «Αλκμέων ο δια Κορίνθου» και η «Ιφιγένεια η εν Αυλίδι».

Ο Ευριπίδης έγραψε και ελεγείες και άλλα λυρικά ποιήματα. Στον Πλούταρχο (Νικίας 17) διατηρείται το επίγραμμα που είχε γράψει για τους νεκρούς του εκστρατευτικού σώματος των Αθηναίων στη Σικελία. Από τον Πλούταρχο (Αλκιβιάδης 11), πάλι μαθαίνουμε ότι έγραψε κι έναν επινίκιο ύμνο για τιμή του Αλκιβιάδη, που στα Ολύμπια είχε κερδίσει τρία στεφάνια νίκης σε αρματοδρομία.
Έγραψε ενενήντα δράματα. Από όλον αυτόν το μεγάλο θησαυρό γλύτωσαν 18 τραγωδίες και ένα δράμα σατυρικό, ο «Κύκλωψ». Σημειώνονται εδώ τα σωζόμενα έργα του κατά τη σειρά που τα παρουσίασε, που γι’ άλλα είναι βέβαιη και γι’ άλλα εικάζεται και παραμένει μονάχα πιθανή.
Από τον ίδιο τον Αριστοφάνη έχουμε την ένδειξη, πως ο Ευριπίδης ήταν ο αγαπημένος της νεολαίας, που εκπρόσωπός της ο Φειδιππίδης στις «Νεφέλες» (στίχος 1377) τον λέει «σοφότατον». Ο Ευριπίδης κυριολεκτικά λατρεύτηκε σε όλον τον κόσμο. Ο Μ. Αλέξανδρος κατά την εκστρατεία του τον είχε στην κινητή του βιβλιοθήκη (Πλουτάρχου, Αλέξανδρος 8), και κρίσεις του εξέφραζε με στίχους ή μάλλον γνωμικά του Ευριπίδη (Πλουτάρχου, Αλέξανδρος 53).

Περισσότερα: https://ohifront.wordpress.com

Φύλλα φθινοπωρινά

Στίχοι, Μουσική, Πρώτη εκτέλεση: Φίλιππος Νικολάου.

Οι άνθρωποι δεν προσέχουν αν είναι χειμώνας ή καλοκαίρι, όταν είναι ευτυχισμένοι.
Τσέχωφ

ΔΙΘΑΛΑΜΟΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΤΑΦΟΣ - ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΛΙΝΔΟΙΑ

Διθάλαμος, μακεδονικός τάφος σε αρκετή απόσταση από την αρχαία πόλη. (ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΛΙΝΔΟΙΑ).Η μεγαλύτερη ιδιαιτερότητα του μνημείου ήταν ότι ήταν διώροφο με τον κυρίως νεκρικό θάλαμο κρυπτό, κάτω ακριβώς από έναν πρώτο θάλαμο ίδιων διαστάσεων. Ο τάφος ήταν σε χρήση καθόλη την διάρκεια του -3ου αι.

ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΛΙΝΔΟΙΑ
Τα Καλίνδοια ήταν μία πόλη του αρχαίου Βασιλείου της Μακεδονίας. Η θέση της, 55 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Θεσσαλονίκης, (λίγα χιλιόμετρα μετά το Ζαγκλιβέρι) ταυτοποιήθηκε στα τέλη του 20ού αιώνα χάρη σε μία στήλη με επιγραφή της εποχής του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η οποία βρέθηκε τυχαία σε ένα χωράφι του Καλαμωτού Θεσσαλονίκης από την Ιουλία Βοκοτοπούλου. (Αρχαιολόγος).
Το γεγονός αυτό τοποθετεί τα Καλίνδοια στο νότιο άκρο της χώρας της Βοττιαίας ή Βοττικής. Πλούσια περιοχή, τα Καλίνδοια είχαν Εκκλησία του Δήμου. Η ελληνική φυλή των Βοττιαίων εγκαταστάθηκε εκεί τον 7ο αιώνα π.Χ. και συμβίωσε ειρηνικά με τα θρακικά φύλα που ζούσαν σην ίδια περιοχή.
(Επίσης έχει βρεθεί και μια επιγραφή αφιερωμένη στον ΔΙΑ του +88).

Τα Καλίνδοια αναφέρονται στους συμμαχικούς καταλόγους των αρχαιών Αθηνών, καθώς και στον επιδαύριο κατάλογο θεωροδόκων του 360-359 π.Χ.: το όνομα θεωροδόκου από τα Καλίνδοια που αναφέρεται είναι «Παυσανίας», ίσως ο κάτοχος του μακεδονικού θρόνου το -368 με -360.

Τη μεγάλη σημασία των Καλινδοίων (σημαίνει τον τόπο όπου κυλιούνται τα άλογα) επεσήμανε στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο η κυρία Πολυξένη Αδάμ-Βελένη, διευθύντρια του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης: «Τα Καλίνδοια είναι αυθεντική μακεδονική πόλη, όχι αποικιακή. Είχε μικτό πληθυσμό. Συνυπάρχουν ονόματα πανελληνίως γνωστά, ονόματα μακεδονικά και θρακικά, από τον -4ο  μέχρι τον +3ο  αιώνα». Τα Καλίνδοια είναι η τέταρτη αυθεντική μακεδονική πόλη που γνωρίζουμε μετά την Πέλλα, την Ολυνθο και τις Πέτρες της Φλώρινας. Οι υπόλοιπες μακεδονικές πόλεις, όπως τα Στάγειρα, είναι αποικιακές.

Η Στήλη, που βρέθηκε παλαιότερα σε δύο κομμάτια, αποτελεί αφιέρωμα, με κατάλογο ονομάτων όσων υπηρέτησαν στο τοπικό «ιερό» και είναι πραγματικά ένας ποταμός Ελληνικότατων ονομάτων ανθρώπων της Μακεδονίας, από τότε που όπως γράφει:
O «ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΕΔΩΚΕ ΜΑΚΕΔΟΣΙ ΤΑ ΚΑΛΙΝΔΟΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΤΑ ΠΕΡΙ ΚΑΛΙΝΔΟΙΑ» Από τότε δηλαδή που ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Βασιλιάς της Μακεδονίας, έδωσε στους Μακεδόνες την περιοχή, όταν μοίραζε στους Εταίρους του γαίες, κομμάτια γης, πριν φυσικά την εκστρατεία της Ανατολής!

Η αξία της στήλης είναι τεράστια για την υπόθεση των ντοκουμέντων της Ελληνικότητας της Μακεδονίας, επειδή αναφέρεται στα Ελληνικά φυσικά, στην Ελληνική Γλώσσα, με γράμματα αμέσως κατανοητά σε εμάς και απόλυτα ίδια με τα σημερινά Νεοελληνικά (!!!) στον ίδιο τον Μέγα Αλέξανδρο, καθώς αναφέρει το όνομά του (Αλέξανδρος) το αξίωμά του (Βασιλεύς) και την κυριαρχία του στην περιοχή, την οποία και «έδωκε» σε κάποιους Εταίρους του, που ήταν «Μακεδόσι», Μακεδόνες. Δηλαδή μας λέει και μας αποδεικνύει η στήλη αυτή από μόνη της, ότι ο Αλέξανδρος ήταν Βασιλιάς της Μακεδονίας, Έλληνας, η γλώσσα των Μακεδόνων ήταν Ελληνική, η περιοχή κατοικούνταν από Μακεδόνες, που ήταν Έλληνες και είχαν όλοι ελληνική γλώσσα και ελληνικά ονόματα!!!
Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΣΤΗΛΗ ΤΩΝ ΚΑΛΙΝΔΟΙΩΝ, ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ, ΩΣ ΟΝΟΜΑΤΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΤΑΤΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.
Επιγραφή αφιερωμένη στον ΔΙΑ του +88: «ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΕΔΩΚΕ ΜΑΚΕΔΟΣΙ ΤΑ ΚΑΛΙΝΔΟΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΤΑ ΠΕΡΙ ΚΑΛΙΝΔΟΙΑ»

ΑΣΤΕΡΙΟΣ  ΧΟ'Ι'ΛΟΥΣ

http://ermionh.blogspot.gr/

------------------------------

Σχόλιο: Όταν στην Ελλάδα επεβλήθη η νέα θρησκεία, τότε τα αγάλματα των θεών θεωρήθηκαν περιττά με αποτέλεσμα τα μαρμάρινα να μετατρέπονται σε ασβέστη. Ένα καμίνι με χιλιάδες τμήματα από σπασμένα αγάλματα ανακαλύφθηκε στην περιοχή Καλίνδοια της Χαλκιδικής, γεγονός που σκοπίμως αποσιωπήθηκε από τα φιλομαθή ΜΜΕ. Ενώ τα χάλκινα τα έλιωναν για να γίνουν όπως λέει ο ποιητής Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς, δεκάρες και κατσαρόλες.